Abonneert U op dit Blad. BAHLINANN Co. WITTE WEEK De Voetbal-llitslaien N.V.B. li Klasse ópetarifo INFLUENZA ABDIJSIROOP I t. Til nm VijM 20 Hl 1. DB i Ct. - Hoor 00111 24 - ML 143. I mtZiniMra BRANDSTOFFEN. DE (iOllhSCllE FRUITHANDEL Tarwe Kaf Goudsche Dienstverrichting HEDEN Mantels, Mantel-Costumes, Japonnen, Blouses, Rokken, iKinderjurken en Pelterijen. stamm—mm Snd'out^oltanteey! Wafelbc GOUDSCHE COURANT - ZATERDAG 26 JAN. 1924 - TWEEDE BLAD prima Bezuinigings Sigaren Kachelkolen - Eierkolen - Belg. Anthraciet Engelsche Anthraciet - Briketten Turfmarkt 1 - Telef. 344 - Gouda Zeer snelle verhuizingen met auto-verhuiswagens van en naar alle plaatsen. Transport van Piano's, Orgels, Brandkasten, enz. enz. ALTIJD ONDER GARANTIE. Goedkoope prijzen. Zeer nette behandeling. Tihkilabritk „IET WIPER Til 6IID1" Fa. J. C. DOR LAS '|2 pulls pik i cis. I ons pakjii 24 ets. i 12 cis. MARKT 9 GOUDA Onze bekende WITGOED-OPRUIMING bevat wederom een groote partij Lakens en Sloopen, Hand- en Theedoeken enz., Tafel en Servetgoed, Lingeries, Wit Katoen, Mada- polam, Graslinnen, Halflinnen, Witte Kepers, enz. enz. Speciale gelegenheid voor UITZETTENen aanvulling van de Linnenkast. ■W UITSLUITEND PRIMA KWALITEITEN. Wl Tevens een ongekende lage aanbieding in HW ENORME KOOPJES! worden ZONDAG 27 JANUARI vanaf half vijf aan ons Bureau: MARKT 31 door onzen draadloos- telefonischen dienst bekend gemaakt. J. J. den Hollander Hygiënische Artikelen" „Urine-onderzoek" Fa. B. ROOS Co., S. H. van Loon Pertussin en Teerliqeur. BISCUITS,,DC UN Zend proefwaseh naar de Stoom- en Chemische Wasscherij Mde Groote Zwaan" Tai. S40 6 PH0T0KAARTEN Uit ons Parlement. Feuilleton. l Overal zweven nu de kiemen van ver koudheid en influenza in de lucht. Akker'i Abdijsiroop bestrijdt dit kie- mengevaar op afdoende wijze en dankt haar krachtdadigheid aan de kruiden extracten die een deel van de samenstel ling vormen. Keelontsmettend, borst versterkend en verzachtend, zonder vergiften of verdoovende middelen. AKKER*. Alom verkrijgbaar in kokers v. fc 230 gr. a 1,50. v. 550 gr. a ƒ2.75 en v, 1000 gr a ƒ4,50. Eisckt kokerverpskking. U KOOPT THANS BIJ oudste adres van KOOPHANDEL Sigaren, Rook, Pruimtabak en Snuif voor 4, 5 en 6 CENT. 229 30 ROOKTABAK vanaf 6 cents per '/j ons. -VJ Vraagt: GOUDSCHE KRUL 12 ct. p. V, ons; MéLANGE 2 20 ct. p. ons. M Wij hebben nog voldoende vooraad Bestellingen worden ook aangenomen KARNEMELKSLOOT 134. LANOE TIENDEWEO 27 - TELEF 313 hseft in vooraad: GOUDA BLAUWE DRUIVEN. PERZIKEN. PRUIMEN. TAFELPEREN. TAFELAPPELEN. MANDARIJNEN. SINAASAPPELEN. BANANEN. ANNANASSEN. DOOSJES TUNISDADELS. NIEUWE VIJGEN. DIVERSE SOORTEN NOTEN. BLIKGROENTEN (mark Sleutel») tegen scherp concurreerende prij» Bolscfd aanbevelend, L. N. POLDERVAART. 1148 34 Onze VOLKSTABAK is een extra melange, bruin en rijpe Maryland Tabak; in BAAI snedeeen fijne pijp tabak; in KRUL snedeeen beste rook- en pruimtabak; in GROVE snedeeen lichte pruim- tabak. Opg «richt 1822. WESTHAVEN 2 GOUDA Vraagt za Uwan winkelier. vierkante pakjes |2 II II Let s.v.p. vooral op kwaliteit en neven staande verpakking 111 60 Wl| maken U beleefd attent dat ondanks enorme prlistljglrg onze 20 korting gehandhaafd bll|lt Hat basta Strooisel «oor lie Haandars In dsa winter. n Verkrijgbaar bij 228 16 ZWARTEWEG 9, GOUDA. I» 50 cents. Jonkarfransttr. 71 - Rotterdam. VRAAOT PRIJSCOURANT. DROGISTERIJ MARKT zijn het echte ouderwetsche Wafelgebak, rijkelijk met natuurboter gesmeerd en met suiker en kaneel bestrooid. (WED. B. van DOESBURG AMSTERDAM VOEDZAAM, CHOQUANT EDEL VAN SMAAK, Q HYGIËNISCH VERPAKT vanaf f 1.— Fotografisch Atelier TWEEDE KAMER. rtttmbolieediir-overcoiTvpl Jtan de anderen kunnen Hoe zulk een groot De gehuwde ambtenares. - belastingen. Giro-warwinkel. Mej. Westerman heeft de Regeering ge ïnterpelleerd over het ontslag aan de ge huwde ambtenares. Het resultaat is geweest: tiwee verwor pen moties en een nieiuiwe motie-Wester- man, die later (wy vermoeden by de alge- meene beschouwingen over de Staatobe- grooting) behandeld zal worden. We kry- gen dus de quaestie binnenkort opnieuw en dan meer principieel aan de orde in ver band' met het voornemen der Regecring om als regel de huwende ambtenares uit den dienst te ontslaan. De gedachtewisseling heeft weinig nieuw licht gegeven. Dr. Beumer de zelfde, die in Maart 1923 per motie de afvloeiing in de eerste plaats van alle vrouwelijke ambtenaren verlangde kwam nu vertellen, dat hert beter is géén motie voor te stellen. De goede weg is (al dus decoreerde dr. Beumer) dat de Regee ring goede maatregelen neemt, zonder dat de Kamer haar daartoe bij motie opwekt! En dan, over beginselen mocht by deze interpellatie wel niet gesproken worden, maar de anti-revolutionnaire aanvoerder prees in 't voorbijgaan het voorgenomen ontslag bij huwelijk aan „op grond van be ginselen van de hoogste orde" en drong alvast in tegenstelling met mej. Katz op een zeer enge interpellatie van het begrip kostiwinster aan. Een gansch ander standpunt nam mr. Dresselhuys in, die van meening was, dat de Regeering ieder speciaal geval op zichzelf moet beoordee- len uit een oogpunt van billijkheid, het geen minister Heemskerk beslist weigerde; hij wenschte zich niet in een net van casu ïstiek te laten vangen en hield aan het groepsgewijze beoordeelen vast. Intusschen stond mr. Dresselhuyis allerminst op het standpunt der ultra-femisten. Hij erkende, dat in alle gevallen, waarin de gehuwde ambtenares ook buiten haar ambt behoor lijk zal kunnen bestaan, die ambtenares zeker voor ontslag in aanmerking zal moe ten komen en hy meende zelfs, dat op de zen grond wel 80 a 90 van de gehuwde ambtenaressen zal worden ontslagen. Wel drong de leider van den Vrijheidsbond sterk aan op een eerste motie-Westerman, ook wyl op deze wijze eenheid van beslis sing kan wordén verkregen, terwijl de ad ministratie, waarop minister Heemskerk zoo vertrouwt, een veelvoudig lichaam is met honderden chefs. Het verzet ten deze van den Minister is ons niet duidelijk geworden. Zijn beroep op de wachtgeldcommissie-Schepel ging toch slechts zeer ten deele op, namelijk t. a. v. haar die wachtgeld krijgen (na een dienst tijd van ten minste 7 jaren). De overigen krijgen slechts 3 maanden salaris en voor deze categorie ambtenaressen is een on partijdige commissie dubbel noodig. Of zal de bevoegdheid der commissie-Schepel uit gebreid worden? De motie-Westerman is ten slotte met 50 stemmen tegen 28 verworpen. Rechts t?)ren Links, behalve mej. van Dorp en de heer Braat, die met Rechts de verlangde commissie onnoodig oordeelden. Mej. Groeneweg is niet gelukkiger ge- .weest, gelyk zy niet gelukkig was met de redactei van haar motie. De socialistische afgevaardigde wilde terug naar de oude regeling (ieder is op zyn beurt „reactio nair") hetgeen volgens <len Minister niet kon en wat, naar hy uiteenzette, vooral de jongeren (beneden 23 jaar) zou treffen. De volgorde moest daarom blyven: le. de 65-jarigen; 2e. de vrijwilligers; 3e. de ge huwde vrouw (onder de veelgenoemde twee voorwaarden) en 4e. degenen die reeds 30 dienstjaren hebben. By de stemming over deze motie was de stemverhouding onge veer dezelfde als by die eover de motie- Westerman. Alleen hebben twee Vryheids- honder», mr. Gerrktzen en dr. Bierema, dit maal tegen gestemd. Minister van Swaa, heeft de volgende cijfers gegeven: tegen 1 Maart, 1 April en l Mei a.s. is aan 260 gehuwde ambtenares sen ontslag gegeven, waarvan 115 telefo nisten. Er zijn echter 300 vrouwelijke kan- rcormpleet, die de functie groot overcompleet ont staan is Door de uitzetting van den dienst in den oorlogstijd, reorganisatie van den dienst en verlenging van den aibeidstyd, zuchtte de Minister van Waterstaat. Wü zouden zeggen: doordat het geld nu weer een rol speelt, nadat het in de oor- logs- en na-oorlogsjaren géén rol heeft ge- Hierna heeft de Kamer nog lang en breed gediscussieerd over de verlenging van de Indische productenbelastingen en de invoe ring van een aardoliebelasting in Nederl. Indië, alles voor het jaar 1923. Billijk waren deze heffingen niet, maai er moest nog geld zijn en iets beters was niet aan bod. Daarom heeft de Kamer zuch tend het wetsontwerp aanvaard. Tenslotte heeft de Vryheidsbonder mr Boon geïnterpelleerd over den giro-chaos. Hierover volgenden keer. Voorloopig hebben wy in het herstel van onzen voohheen uitnemenden Staatagiro- dienst een hard hoofd! Brieven van een Gouwenaar uit Parijs. Dat Lenin XVI. Parijs, 24 Januari 1924. nu edndelyk werkelijk echt dood is, dat Ramsay MacDonald zeven mi nisters zoekt, dat de vlag van de Dixmude gevonden is, dat zyn allemaal dingen waar men zich hier nu niet zoo byeter veel van aantrekt., 't Is te veraf, men is er niet aan den lijve' of met de portemonnaie by ge ïnteresseerd. Maar als er één onderwerp actueel is, blijft, en eigenlijk ook al was, dan is het „la vie chère", het dure leven met allea wat daarmee annex is. Over de verhoo ging van de vervoertarieven zijn de kran ten no-g steeds aan 't sputteren en „men" sputtert mee omdat door ieder mensch der gelijke aanvallen op z'n beurs heel onpret tig worden gevonden. Een belasting want anders is het in de grond van d$ zaak niet van twee sous per aperitif of van vijftig centimes op de plaatsen in de groote auto's die naar de wedrennen rij den zou veel logischer en... voordeeliger geweest zyn dan deze tariefveriiooging op de metro en de autobus, die in de eerste plaats betaald wordt door de arbeiders en de kleine burgers, die toch al genoeg te kampen hebben tegen het dure leven. Een tweede actualiteit blijft nog steeds: de koers van de dollar en het pond ster ling. Verleden week heeft de regeering trachten in te grijpen met het gevolg dart voor eenige dagen de buitenlandsche va luta zakte, maar op de Beurs werd des ondanks gisteren en vandaag weer een lichte stijging genoteerd. Ik geloof niet i dat een gewoon sterveling er ooit achteV zal komen hoe dat mechanisme van de koersen werkt. Als je soms eens een en kele keer vermoed er een beetje van te begrijpen,komen dadedyk de feiten aantoo- nen dat je d'r heeimaab niks van snapt. En zoo is 't met meer dingen. Gisteren bijvoorbeeld kon men in de kranten lezen dat bfl ministerieel besluit de uitvoer van Fransche boter verboden waq, een maatregel die genomen werd om dat de Engelschen en Amerikanen, gewa pend met hun onweerstaanbare ponden en dollars bijna alle boter opkochten. Dus... oen heldere zet van minister Cheron. Ieder een kon het zich indenken en billijken. Maar ik las toevallig een paar kolommen verder deze onthulling; „Frankrijk verbruikt jaarlijks voor 260 millioen francs Deensche boter." Wie reimt sich das zusammen? Hoe kunnen de Denen, wier kronen hoog staan hun boter in gedeprecieerde francs laten betalen? En als ze er nu zoo veel te veel van prod/uceeren, waarom verkoopen ze ze dan niet aan de Engelsche of de Ameri kanen, die er zoo gek op blijken te zijn? Ik wacht met ongeduld welke economist •mij dit mysterie eens duidelijk wil maken. Toch zeker niet die diame die zich uit geeft als ,;professeur d'économies", die ik als kenmerkend verschijnsel van deze tyd niet voorbij mag gaan. Deze dame heeft een kleine affische opgesteld die men op 'toogenblik vinden kan aan de muren In de omstreken van het carrefour Chateau- tlun. Het volgende staat er op te lezen: „Madame H..., belast zich ermee uw uitga ven terug te brengen tot de proporties die U haar zult aangeven, zonder Uwe gewoon ten daarvoor te hoeven te veranderen, zon der U eenige last te veroorzaken. Het is vol doende haar op te geven hoewel u ver- diient en wat men gewoonlijk per dag uit geeft". En om zelf economisch te zijn heeft Ma dame H... deze papiertjes eigenhandig ge schreven... op de achterkanten van ge bruikte enveloppen...! 'kZou best eens willen weten hoe Ma dame zülks voor elkaar denkt té boksen, Intusschen herhaal ik dat wat ik u hier vertel tóch wel kenmerkend is voor het d»ue leven in deze tijd. 'k Zat van de week in een bioscoop. Mitfclen onder het hoofdnummer... floep al het Licht uit. Stikdonker. De menschen, ge woon aan storingen in 't electrische net, vinden het niets bijzonders want zooiets beleef je hier eens per week. Maar... het duurt lang. „Muziek" roept er iemand be neden. „We hebben geen licht", antwoordt de chef d'orchestra. Gejubel allerwegen om het idiote van de situatie. „Meneer de chef d'orchestre", roept een meneer vanuit een loge. „Jawel meneer". „Kunt u niet «*en improvisatie maken op motieven van de Nocturne van Chopin „Meneer", klinkt de stem uit het or kest, „het spyt me zeer, maar ik kan ner gens m'n strijkstok vinden." Men lacht. Meer geestigheden worden gedebiteerd. De Fransche kunnen soms buitengewoon' geestig uit hun hoekje ko men. f Soms islxet weer even stil. Dat wil zeg gen, mei^noort dan niet praten maar wel vreemdsoortige geluiden van zoemende bifen en od if anten die hun pooten uit de modder trekken. Parysche bioscopen zijn a! geen haartje anders dan de andere, Pa- ryshhe jongelui ook niet. Kortsluitingen werken trouwens dikwijls aanstekelijk, naar men zegt. A. C. S. MEDISCHE BRIEVEN. Heeschheid. III. Wc hebben den vorigen maal gezien dat op verschillende manieren het zoo teergevoelige slijmvlies voor ens strot tenhoofd geïrriteerd kon worden. Nu eens was het de alcohol, dan weer de tabaksrook of wij hadden koude gevat en weer op een anderen keer onze stern geforceerd door te veel te spre ken, schreeuwen of zingen. Door dit altes ontstond een ontstékingsproces, hetgeen een verlamming der zenuw, die de prikkel naar de stembanden geleidt ten gevolge had, wat de heeschheid ver oorzaakte. De vorige maal stipten wij reeds adn dat een enkele keer ook een andere 1>orzaak stembandverlaminwig te weeg kan brengen n.l. het aanwezig zijn van een gezwelletje. Wanneer wij dit ont dek, hebben, wat niet altijd even ge- mtUikelijk gaat, daar het meestal op een ongewenschte plaats ontstaat, wat altijd een ongunstig teeken is. Iiwmers wij weten, dat het een eigenschap van kan kerachtige gezwellen is, dat deze noch zenuwen, noch bloedvaten en dergelij- K9 andere gewichtige deelen ontzien en ten koste van dezen voortwoekeren. In vele gevallen echter kan de gezwel- vorming een gevolg zijn van de intrek king der hnlsklieren de z.g.n. lijmp- kbeien, die tot opdracht hebben alle kwaadaardige stoffen, die niet in het lichaam thuis hooren, op te slorpen. Het behoelt geen naderen uitleg dat het wegnemen van zulk een gezwel langs operatieveii weg buitengewoon moeilijk en levensgevaarlijk is, zoodat hi2r van een ingreep meestal wordt af gezien. In vele gevallen past men hier utruienbehandeling toe, die zij 't dan niet afdoende, het lijden van den pa th nt zoo dragelijk mogelijk maakt. Behalve de genoemde verschijnselen vinnen wij bovendien nog een tweetal anuere buitengewone aandoeningen, die wij niet onbesproken mogen laten. Het is de tuberculose en de syphilis, die» wij bedoelen. Beiden kunnen even een het strottenhoofd aantasten en wei in zulk een mate, dat de zieke bijna geen geluid ineer kan geven. Gelukkig kunnen wij ook hior soms hulp verlee- non, zoo althans het ziekteproces niet te ver is voortgeschreden. Hoe 't ook zij, het blijven altijd ernstige aandoe ningen, waarmede niet te spotten valt. Zoo hebben wij dan gezien dat de hee.Tchheid gevolg kun zijn van de onschuldigste tot de meest kwuaduardi- go aandoening „de keelkanker" toe. Ik behoef u aus nauwelijks te zeggen, hoe onverstandig het is met heeechiieid die reeds eenige dagen duurt en aan blij't houden, trots alle huismiddeltjes, te blijven rondloopen. heeft men voortdurend last van dit euvel dan doet men goed een speciali teit te raadplegen, deze kan dan vast stellen wat de oorzaak is. Zoolang net toch niet vaststuat, waardoor de hoeech- 'neid ontstaan is, is elke behandeling eou werken in den blinde, hetgeen soms tot de uiternoodlottigate gevolgen ieiaen kun. Ik twijfel dun ook geenszins of zij zult na het lezen van dit artikel de u aangewezen weg volgen, hetgeen u des te gemakkelijker zal vallen door dat gij thans weet waarom. ÜMDEUWU8. Kwakzalverij op het gebied van muziek- onderwy». Het bestuur van de Ned. Tooiikunste- i.uaisvereenigmg bestaande uit de hoe ren S. van ïvlungen, Sein Dresden, M. W Petri, K. A. l'qxtor en A. 'H. Amory heelt gemeenu een ernstige waarschu wing te moeten doen hooren en ouders lil het bijzonder opmerkzaam te moeten maken op een gevaar, dat wet altijd neotl bestaan, maar dat in den laatsteu lijd onrustbarende ulmetingeu heett aan genomen, n.l. de kwakzalverij op het getned van muziekonderwijs. Het onderwijs in de muziek wordt met door de wet beschermd. Bijgevolg zijn er steeds een aantal onbevoegden geweest, die door hun minderwaardige piuktijken ernstig nadeel toebrachten aan de ontwikkeling van muzikale ta lenten, den smaak nebben bedorven en he: algomeene peil der muziek beoeïe- uing hebben ondermijnd. Sedert eeni- gen tijd is dit kwaad schrikbarend toe genomen. Allerlei oorzaken, voortko mende uit den algemeenen nood der tijden, brachten veten ertoe, geld te willen verdienen met muzieklessen, on verschillig ot zij ai dan met de be voegdheid daartoe bezaten. Het bestuur der Nederi. Toonkunste- •nai rsvereeniging wenscht met den mees ten nadruk hiertegen te waaraohuwen. fren bedenke, dat de toonkunst een l edige kunst is en dat een tulent tot de kostbaarste geschenken van de na tuur 'behoort. Het onderwijs heeft dan ook van den aanvung a( te zorgen dat de grootste ernst betracht wordt. Het moet gedragen worden door grondige zaakkennis en eischt van den leeraar olie toewijding en een geheel zich ver diepen in de geaardheid van den leer ling. Het onderwijs in de eerste studie- jaren is vooral van groot belang, want wat in dien ttjd bedorven wordt, is la ter slechts met veel moeite, soms zells in het geheel niet meer te herstellen. Men geve dus nooit en onder geen voorwaarde gehoor aan schoonschijnen de maar bedrieglijke aanprijzingen van onbevoegden, aan kwakzalverachtige •aankondigingen. Het gaat hierbij om zeer ernstige belangen de ontwikke ling van kostbare natuurgaven, de vor ming van de ontvankelijkheid voor de mi'; ikale schoonheid, ja om de geheele aigemeene muziekcultuur. Dat de ou ders en iedereen, wien het aangaat zich rekenschap geven van de draagkracht van dit alle», en hunne verantwoorde lijkheid ten volle beseffen Berlijnsche Brievan. (Van onzen specialen medewörker). Beril ju 22-l-"24. De verandering, die met Duitschland voorgevallen is door zijne rentemark, uit zicli onder anderen sterk in do reislust, die over de welgostelden vaardig is ge worden. Al gaat het mot het volk in het lalgeroeen slecht, er zijn toch nog velen, die or weer warmpjes zitten, of die iluik geld verdienen. En nu dit geld ook buiten de grenzen weer een goede reputatie heeft gekregen, profiteert me nigeen ervan, weer eens een reisje naar het buitenland te maken. Velen, die voor hunne gezondheid een verblijf in het Zuiden of in Zwitserland, hard •noodig hadden kunnen zich dit weer per mitieeren, en zoo hoort men hier dik wijls gesprekken in trams en treiinen over Davos en Méran, over Italio en do Itniera, en het merkwaardige is, dat men overal goedkooper leefde dan in Duitschland Met al zijne armoede is 'Duitschland zó' duur geworden, dat het blaadje omgekeerd is, en in plaatB dat de vreemdeling naar Berlijn komt, gaat de Berlijner in den vreemde, om goedkoop weer oen beetje op te leven. Eigenlijk is het volstrekt geen wonder, ais men bedenkt, dat op een paur uit zonderingen na, zoottls zak en menschen en zeer rijke Heden, het goheele volk vanaf het begin van den oorlog tot nu toe, dus bijna 10 jaar, niet buiten do grenzen is gekomen, en al is het nu wel niet absoluut noodzakelijk eene buitenlandsche reis te maken, welKe Hollander maakte niet zoo nu en dan eens zijn reisje langs den Rijn of naar Brussel Om kort te gaan, men is niet meer afgesloten van do rest van de we- roUl, en dat is heel veel waard 1 L)at anderen, die van een salaris moeton leven, er heel wat slechter aan toe zijn dan voor den oorlog, moet hierbij ge releveerd worden, anders denkt men, d it het in Duitscnland weer alles cou leur do rose is. Een boekhouder op een kantoor, een correspondent of een al- deelingschef, die vroeger b.v. 500 mark per maand verdiende, is op het oogen- biik blij, als hij de helft krijgt en niet op straat wordt gezet. Dit is vastgelegd in een tarief, dat elke tak van bedrijf voQr zichzelf vaststelt, zoodat men meestal zich niet verbetert, als men eene andere betrekking zoekt, want in dezelfde branche geld hetzelfde tarief, Eu daar alles nog aaninerkolijk uuur- der is dan vour den oorlog, kan men uitrekenen, hoeveel eenvoudiger elke ondergeschikte moet leven, en onderge schikt is toch eigenlijk het ovorgroote deel der bevolking De helft van het vroegere salaris krijgen en alle» dubbel zoo duur betalen, dat 'beteekent rond komen met een kwart van hot vroegere /.nkomeu „Was 1st allerhand 1" Zegt de Berlijner. Eén van de vroegere gewoonten, die men in Berlijn nog eenigszins in eere builden kan, daar het niet zoo vreese- lijk veel kost, zijn de Bockbier-feesten. Hot is op het oogenblik do tijd van het Bockbier en slechts weinigen zijn er, die zich niet een paar glaasjes ervan gunnen. In de volksrestayrants is het op zulke avonden eene bende dan wordt gedanst, er zijn schiettenten, spo ciiile Boierscho gerechten worden klaar gemaakt en er wordt enorm veel bier gedionken. Als teeken, dat het weer de tijd van het Bockbier is, rijden de groote brou werij-wagens met groen en kransjes versierd rond en zelfs de paarden heb- oen een ruikertje aan het hoofdstel. Dit .s zoo echt één der overblijfselen en gewoonten van het oude Berlijn, dat zelfs in de dagen van zijn® opkomst een klein dorp was en zelfs nu nog met zi;n 7 millioen inwoners niet volko men eene typische wereldslad is. Inte gendeel, het volkomen automatische, dat d j wereldstad teekent, het zich niet be moeien van de menschen met eikaar, het grootsche, waardoor de bezoeker èn de inwoner geïmponeerd wordt en zich Hein voelt, dat alles ontbreekt in Ber- DE ANDERE. Een tragisch verhaal. Gedurende den tyd, dat ik in Parys was, at ik altyd in een klein restaurant in de buurt van de Place d'Opéra. Men kon er heel goed terecht voor weinig geld en er kwamen aardige lui, met wien je heel ge moedelijk een praatje maken kon. Al een paar keeren had ik er een heer gezien, die er altyd keurig uitzag, maar ook altyd even bedrukt keek, alsof hy gebukt ging onde># t een of ander leed. Eens op een middag toen 't erg vol was, zoodat Ik wel gedwon gen werd plaats te nemen aan het tafeltje, waaraan hy zat, kwamen we in gesprek. Hy vroeg me waar ik vandaan kwam en wanneer ik weer heenging. Met 1 Mei ga ik naar Holland terug, zei ik. Eén Mei? vroeg hU, opschrikkend. Ja, antwoordde ik. Hoezoo? zegt die da tum u iets? Ach, zuchtte hy, I Mei. Die dag her innert my aan zooveel. Luister. Ik zal u een kleine geschiedenis vertellen. Het is al eenige jaren geleden, wat twee van uw landgenooten hier kwa men. in Parijs. De één was dichter, de an der componist, en beiden zochten hier het drukke leven van deze lichtstad te leeren kennen om er door te worden geïnspireerd. De dichter heette Kartel, de componist Per- ran. Heeft u ooit van hen gehoord? Nimmer, zei ik. Welnu, zy zaten veel in het Théatre de la Bourse, een bekend Casino, waar alles wat leeft en woont in de Montmartre-wyk, samenkomt; en ook zy genoten samen heel veel en werkten heel weinig. Zij waren zoo gelukkig als jongelieden maar kunnen zyn. Hier zweeg het heertje en zuchtte diep. Tot,1 hernam hy, zij een gewichtige ont dekking deden, toen zy een nieuwe ster zagen in het Thé&tre de la Bourse. Het was een jong meisje, dat zoo aardig zong en zoo bevallig zich bewoog, dat zoowel Kartel als Perran verrukt was. Niet zoo- dra had Kartel haar gezien of hy stootte Perran aan en fluisterde: zie toch eens! Deze jonge vrouw is de godin van mijn droomen. Is zy niet bekoorlijk als een nimf, dansend in het zilveren licht van de maan Zy moet mij toebehooren. Het leven met haar zal my zyn als een feest zonder eind, en alleen zij kan my inspireeren tot het groote werk, dat mijn naam beroemd zal maken. Terwijl zy zong, raakte Perran opgeto gen, en toen zy eindigde legde hij zijn han den op de schouders van Kartel, schudde hem dooreen en riep uit: Haar stem is schooner dan de zoetste muziek, en haai^zang klinkt lieflijker dan de zachte tonen van een Aeolusharp, waar de avondwind op speelt. Z(j is de sympho nic van de liefde die mij steeds omzweefde en die ik niet op noten zetten kon. Zij- kan myn werk maken tot iets dat ontroert en iedereen zal zeggen, dat het schoon is. Om alles ter wereld moet je haar mij afstaan. Doch Kartel wilde daar niet van hooren en dus besloten zy zamen het bekoorlijke meisje te gaan opzoeken en haar gunsten te smeeken. Dat deden zij dan ook. Maar Paulette Fleury, zoo heette de chanson- nière, begreep dat beiden haar lief hadden en zei: Het is my een eer, dat twee jonge kun stenaars my komen vragen; ik kan zoo waar geen keus doen. Als het waar is, dat ik u, meneer Kartel, tot verheven gedichten in spireer, maakt dan een aardig lied voor mij, dat zoo inslaat, dat het myn succes ver zekert; en u, meneer Perrsn, schrijft u er muziek bij, die het oor soo bekoort, dat heel Parijs het lied zingen zal. Dan zullen wij zien Als dat het eenige iszeiden ze vrien den, en zij gingen vol vuur'aan het werk. Kartel werkte twee dagen aan één stuk zonder zich den tijd te gunnen, wat te eten. Toen kwam hy bij zyn vriend Perran en zei: Perran, kerel, het is zielig voor jou. Maar Paulette is mij. Luister, hier in het gedicht. En hü las een bizonder geestig lied, ge titeld „Partant pour le Moulin". Perran feliciteerde hem, zei niets meer, sloot zich op, speelde zijn viool, schreef noten en kraste ze weer door; en na twee dagen kwam hij bij Kartel en *ei: Arme Kartel! Nou verlies jij vast. Luister; en zijn wijsje was zoo vroolyk en melodieus en paste zoo geheel by de woor den van Kartel'» lied, dat de menschen, die 't hoorden het wel meezingen moesten. Paulette was verrukt en rejwteerde, en eindelijk kwam de avond, dat zy het lied van de vrienden zingen zou. Kartel en Perran zaten bevend van ongeduld in de zaal en hadden oogen noch ooren voor de nummers, die op 't programma ütonden, en die eerst afgewerkt moesten woeden voor Paulette Fleury kon optreden. Ze wachtten. Toen verscheen Paulette, allurliefst als altijd Bevend van ontroering zaten Kartel en Perran tegen elkaar aangedrukt. Paulette zong hun lied en hoe! De mensc hen werden er stil van. Men luisterde eerst .gespannen, men zong toen zachtjes mee. Met pakte, hetwerd gebiseerd. Nog een»! Nog eens! Het publiek bracht Paulette een. geestdrif tige ovatie. Hemel, wat een avond van uit bundig genot! Een week later zong heel Psr fj» „Partant pour le Moulin", iedereen daieepte met Paulette Fleury Niemand letter er op, wie bist lied had gemaakt en wie de muziek er v<»or geschre ven had. Al 't succes was voor Paulette. Het was noch Kartel, noch Porrmtf aller eerst om succes te doen. Op 1 Mei zouden ze naar het huis gaan, waar hun beminde woonde en haar vragen wie van hen de uit verkorene was. Dat had Paulette immers zoo gewild. Op dien dag stapten ze samen naar haar woning. Stel u voor ze bleek niet thuis. Wat was er gebeurd? Ik zal het u zeggen. Avond aan avond had een r\jk heertje in de stalles gezeten. Hij had schik in Paulette, den hoeden dag floot hü „Partant pour le Moulin" en 's avonds ging hü luisteren als zy het zong. Hü zond haar bloemen Paulette was niet thuis - omdat zü juist was meegegaan met het „heertje uit de stalles" om met hem te trouwen. Dat hoorden Kartel en Perran van den concierge. Kunt u zich voorstellen wat zü geleden hebben? Alles hadden zü geofferd voor Paulette,' haar de bewondering van heel Parüz geschonken, niets voor zichzelf gehouden; en dat alles om haar te laten trouwen met het „heertje uit de stalles". De Franschanan weende; hy stond op. MÜnheer, zei ik ontroerd, één vraag, als 't niet te onbescheiden is. Spreek ik met Kartel of met Perran De ander knoopte zün jas langzaam dicht en antwoordde: Helaas, meneer, helaas, neen; Ik bsn het „heertje uit da stalles".

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1924 | | pagina 3