sö
Blad
isysteem
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
82*Jaargang
Woensdag 30 Januari 1924
No. 15452
31 Gouda
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen
w
w
FfeUILLETOH.
'ootste
igswaarde.
DOOR SMART GELOUTERD
sanan’s
-abrlaken
norveor.
BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, NIEU*
W ER KERK OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWUK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, ens.
OUDERKERKOUDEWATER, REEUWUK, SCHOONHOVEN, 8T0LWUK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz.
ABONNEMENTSPRIJS:
De verlenging van den werktijd in Duitschland.
V*
SS
e
I
gstel
51)
noodig
ng van
machte
kaart-
[iezing,
ïleverd
Oelijk nederigheid geen wegwerpen van
zichzelven is, behoeft gevoel van eigen
waarde niets gemeen te hebben met hoog
moed.
van Lyon
itempekle.
door HALL1JVELL SUTCLIFFE
voor Nederland bewerkt door
J. P. Wesselink—Van Rossum
Nadruk verboden
met
'”Z
RICHT 1765.
De door den Duitschen bond van spoor
wegpersoneel uitgeschreven stemming over
de werktydverlenging heeft klaarheid in,
dêo toestand gebracht, hetgeen niet alleen
voor de openbare bedrijven, maar ook voor
de particuliere industrie van groot» betee-
kenis is.
Volgens de bladen heeft de vraag, of de
-I J niet
door een staking moet worden bestreden,
de spoorwegarbeiders veel minder geïnte
resseerd, dan men in vakvereenigingskrin-
gen meende te mogen aannemen. Nog niet
kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 240, per wpek 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt.
Franco per poet per kwartaal ƒ8.15, met Zondagsblad ƒ8.80.
Abonnementen worden dagelyks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 81, GOUDA,
bü oum agenten en loopers, den boekhandel en da postkantoren.
Oase bureaux zijn dagelijks geopend van 9—6 uur. Administratie Tel. Int. 82;
Redactie Tel. 645.
GOIBSCHE (01 KAM.
Hij herinnerde zich weer de boete,
di» hij zich had opgelegd, de boete, die
hem langzaam aan tot een rustig genot
was geworden.
,,’t Brengt mij altijd in de war, wan
neer ik aan je denk, mijnheer Lomax”,
zei Joshua plotseling, alsof hij iets van
de gedachten van den ander gelezen
had „Je vertelt me, dat je een soort
oase gemaakt hebt, daarginds, waM je
kunt zaaien en oogsten en beesten wei
den, maar ik heb nooit tijd gevonden
om *t zelf te gaan $en. Laat me je
handen eens bekijken, mijn jongen.”
Grift stajc een paar verweerde, har-
da handen uit die alleen door hun
lengte en smalheid zijn geboorte ver-
neden, en de oude boer keek heat met
een ernstig en, stil onderzoekenden blik
aan
„J«”, zei Joshua Royd ten slotte, „ik
heb al een heelen tijd geleefd, en veel
Crag Moor gesproken werd, dan sprak
nij met een zekere ernstige meerder
heid mee.
„Ik ben nog steeds benieuwd”, ging
hij voort, „hoe lang u nog te Lostwi-
th(;iis zult blijven, mijnheer Lomax. Ik
wil me heeiemaal niet in andermans
tfhken indringen, maar het schijnt me
toe, dat u een geheim met u rond
draagt, te groot zelfs voor uw groot
lichaam, anders zou u niet zoo eenzaam
kvcn als u doet. Neen man, neen, je
hebt geen reden om zoo boos te kij
ken. Ik heb laatst een heelen tijd aan
je vader gedacht en mij dunkt, dat je
net zoudt kunnen worden als bij, wan
neer je tot je vroeger leven terugkeer
de
Griff's gelaat klaarde even spoedig
weei op als 't betrokken was. Farmer
'Royd was vol liefde voor de familie van
zijn vader en vervuld van den wensch
hem weer op zjjn oude plaats te zien,
't Was, alsof een vriend uit lang be-
giaven jaren tot hem sprak.
Je hebt gelijk, Joshua”, antwoord
de hij ernstig „ik heb een goede re
den om te leven, zooals ik doe. Voor
ik uat verzaak, moeten er nog 'n bun
der of zes tot vruchtbaar land gemaakt
worden.”
„Veen afgraven en het land vrucht
baar maken behoort tot de beste din
gen, maar vriend, ze hebben je
op Marshcoter, dat zeg ik je I”
Griff raakte wel eenigstins in de
war. maar er trilde ondanks dat toeh
iets warms in hem. Toen werd hij voorf
de helft van het aantal leden van den bond
van spoorwegpersoneel heeft aan de stem
ming deelgenomen. Zoodoende is elke groo
te algemeene staking reeds by voorbaat
uitgesloten. Naar schatting heeft zich nog
niet het zeede gedeblte der in de spoor
wegbedrijven werkzame arbeiders tegen de
verlenging van den werktijd verklaard.
De beslissing inzake de staking der En
ge Ische havenarbeiders werd genomen door
een bijeenkomst van tien bond van trans
portarbeiders, waarin 120.000 bootwerkers
vertegenwoordigd waren. De bootwerkers
eiachen een loomjverhooging van twee shil
ling daags. De werkgevers zeggen, dat zij
de-zen eisch niet kunnen inwilligen, daar uit
twee millioen 's jaars zou kosten,, hetgeen
'het scheepvaartbedrijf door de slapte niet
kan dragen.
De verzoeningscommissie van het Vak-
vereenigingscongres, die een eind aan de
spoorstaking wist te maken, is permanent
verklaard met het oog op het dreigend con
flict.
vreemde dingen gezien, maar nooit zag
of hoorde ik iets als dit. Hoog is hoog
en laag is laag en handen van een
edelman zijn niet geschikt om schop of
spade te kantoeren.
„Aarde is aarde”, lachte Griff, „en
vroeg of laat zullen we er allen weer
toe terug koeren.”
De oude man flopte kalm met den
steel van zijn pijp op de leuning van
den stoel om op die wijze van zijn in-'
stemming te doen blijken.
„Ja, dé aarde is een goede kameraad
van ons”, zei hij, „ze houdt ons krach-,
tig. als we nog leven en ze bedekt ons
vriendschappelijk wanneer we eenmaal
dood zijn. Nergens kan men veiliger op
vertrouwen dan op de aarde ze is
even eerlijk als een zonnestraal, wat je
er ook inzet ploeg, zaad of eg
alles geeft ze je weer, waar men ook
heen ziet, telkens bemerkt men, hoe de
eehe mensch den anderen tracht voor
te Regen maar nimmer is er iemand
door de aarde bedrogen.”
Griff zettd zich weer gemakkelijk
neeren trok rustig aan zijn pijp. Hij
beschouwde het gelaat van den boer
mei de verhevenheid en de zekerheid
van zijn waarachtig evangelie, zooals
die slechts een landman eigen wordt.
Daar waren groote krachten grbot in
hun eenvoud sluimerend gebleven
in Joshua Royd. Hij sprak nooit over
dingen ,die buiten zijn gezichtskring
lagen, hij deed niet, of hij begrip had
van bovenaardsche dingen, maar wan
neer er over den landbouw van Ling
welen
„Wacht, tot ik een paar glazen ge
dronken heb en ik zal *t u verteilen.
Bij den hemel I dat was op het kantje
af, zooals Thomas o’Denby zei, toen
hij de punt van zijn neus met zijn
scheermes afsneed.”
Farmer Royd!, even weinig bewogen
als altijd, mengde een nieuw glas voor
Ned. Hij kon de ongebondenheid van
den jongen niet goedkeuren, noch vond
hij dit binnendringen op een tijd waar
in zooveel angst hem gekweld had, erg
prettig maar niemand kon de leven
dige innemendheid, die van Ned uit
ging, weerstaan.
„Daar, daar,” bromde Joshua, den
beker bij den elleboog vau den nieuw
aangekomene heerzetteod. „Het aal nog
eens slecht met je afloopen, Ned O’
Bracken Clough, zoo zeker als twee
maal twee vier is. Wat duivel heb je
nu weer uitgevoerd 7”
„Wel” begon Ned, nadat h|j een
groeten slok van den sterken drank ge
nomen had, „Me zaak is deze we had
den afgesproken voor de dooi inviel
nog eens een nachtelijken strooptocht
te maken. (Fazanten zijn lekker en mak
na de vorst, wat niemand .beter kan
weten dan u, mijnheer Lomax, en de
jachlópzienero zijn moeilijker uit hun
bed te krijgen. Daarom besloten weer
een groote partij van te maken, een
ouderwetsche, zooals in uw goeden tijd
en wel dwars door de bosschen, die de
vlakte beneden Aiderworth bedekken.
(Wordt v-nredHP),
Ramsay Mao Donald over Frankrijk** politiek.
De financieels plannen in Frankrijk. Het Grieksch-Italiaansch geschil.
De verlenging van den werktijd in Duitschland. De dreigende
bootwerjeersstaking in Engeland.
Ongeveer drie weken geleden heeft een
Fransch journalist een onderhoud gehad
met den nieuwen Britschen premier
sche blad „Quotidien”. Dumay, de
viewer, vroeg den premier waarom
■een oogenblik aangegrepen door een
onstuimig verlangen om terug te kee
ren, in de zoo bekende kamers te zit
ten, te midden van de bevolking van
iMarshcotes rond te loopen, met opgehe
sen hoofd en een vriéndelijk; schert
send woord op de lippen voor ieder,
.i'.'iii, vrouw of kind, di hij zou tegen
komen. Het verlangen ging echter weer
voorbij.
„Bah”, riep hij ongeduldig, „de kou
neeft me al lang lui gemaakt, „Joshua!
Ik heb miju leven gekozen eu beter is
er niet. Waarom zou ik dan terug
gaan
Joshua Mtoyd antwoordde niet, maar
er lag een wereld van gedachten in den
vasten blik, dien hij op üriff sloeg,
wiens blik nu strak op de turven ge
richt was.
„Eens zal hij terugkeeren,” was zijn
■gedachte.
Le 'stilte, die nu volgde, werd op
luwe,wijze verbroken, want de deur
vloog open en Ned O’Bracken Clough
trad binnen, zijn grooten mond wijd
epen van het lachen, ondanks zijn hij
genden adem. Zonder uitleg of. veront
schuldiging viel hij óp een stoel neer,
lachte weer en vr eg om rum en water.
„Ik ben even droog van binnen als
rfat van buiten, Joshua 1” schreeuwde
hij, „en dat zegt wat. Wei, mijnheer
1 omsx, ik had nooit. gedacht u hier te
zullen vinden, ofschoon ik wist, dat u
niet te Lotftwithens waart.”
„inderdaad P* zei Grif! met een
vriendelijken knik „hoe kon je dat
De bespreking van de door de Fransche
regeering voorgestelde maatregelen tot
verbetering van den franekoers vorderen
slechts langzaam. Gisteren is de heele dag
verloren gegaan met de communistische
voorstellen tot verdaging van de behande
ling der financieele voorstellen tot na de
verkiezingen, die niet de minste kans had
den aangenomen te worden. Daarna heeft
men allen besproken de motie tot herzie
ning van deze dossiers, waarmee op groo
te schaal bedrog gepleegd zou zijn, eenige
milliarden zouden kunnen worden terug
gevonden, hetgeen invoering van zoo in
grijpende belastingverhoogingen onnoodig
maken zou. Om dit te bexwjzen kwamen ivigriw ue mimen netut ue vraag, o
met name Inghels, de socialistische afge- voorgenomen werktijdverlenging al of
vaardigde van Tourcing staaltjes van ge
pleegd bedrog vermelden en de regeering
verwijten, deze schandalen nooit ernstig
vervolgd te hebben en integendeel ambte-
AUVERTENTUU-BUS: Uit Gouda oniuakoa (bahooraado tot dm bwortfcria*):
1-* flM, olko mm JOJB. Vu Ultm Gouda w dm bm.rukria«!
1—rocab/1M, .Ik. H«ul mm fOM. Advortmtüa la kot Zatoidacuunmor N
Mtolac op dm pr{ja. UaddüiUakoidoadTortoutüiB do kolft na dm pril.
INGEZONDEN MEDBPBËUNGEN: 1—Hfola /IW, otto ro«ol moor fOM. Op
de voorpagina 50 hoeger.
Gewone edverteatün en ingesonden mededeeüngen Mi ooRtrart tot seer gereteeeer-
den prijs. Groote letters en rsaden worden berekend naar pleataruiflste.
Advertentiün kunnen worden ingezonden door tusechenkomst vs» soliede Boskhea
dolaren, Advertentiebureaux «n onse Agente» moeten daags vóór de phatatag
aan het Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname versekerd te ah».
BUITENLANDSCH NIEUWS.
ENGELAND.
De werkloosheid.
Bijna 300.000 minder dan op 1 Jan. 1923.
Het ministerie van arbeid deelt mede, dat
het aantal ingeschreven geheel weridoozen
op 21 Januari 1.125.900 bedroeg, dat Is
4500 minder dan op 14 Januari ep 299.978
minder dan op 1 Januari 1928.
FRANKRIJK.
Kranten met premies.
De ministerraad wil, zoo schrijft de eorr.
van de N.R.Crt., ingrijpen tegen de lote
rijen,- in den laatsten tijd door verscheiden
groote Franache bladen uitgeechreven. Dit
scheen vooral op de Matin gemunt, die de vo
rige week de eerste lijst winnaars afkondig
de in de Tombola, tusschen alle lezers uitge
schreven. Daar abonnementen in Parijs
uitzondering zijn, moest de mogelijkheid
tot deelneming zoo ruim mogelyk worden
geseld. Ze geschiedt door bemiddeling van
de krantenverkoopsters, die den candidate!)
naar een prijs, waarvan het totaal een mil-
loen frank is, geregeld de Matin levert.
Natuurlijk werd de wedstrijd lang van te
voren aangekondigd, waardoor de deur
wijd open is gezet om tot het gilde der
regelmatige Matin-lezers toe te treden.
Dit was te gemakkelijker, daar er geen
enkele contra-prestatie tegen opwoog.
Hierop beroept zich de direcie als argu
ment, dat zij niet valt ónder het door de
regeering in uitzicht gestelde verbod. Dit
concours, heet het, is geen loterij. Wie kan
een dagblad veribieden, het geld uit de ven
stens te smijten of de getrouwen het op te
vangen? De Matin wordt door zuivere
menechenliefde gedreven: wat is bekoorlij-
ker, dan het sprookje van luilekkerland en
van den man die slapende rijk werd, te
verwezenlijken.
Aan de regeering van Ramsay MacDo
nald wordt de bedoeling toegesch neven zich
sterker dan vroeger »p den grondslag van
den Volkenbond te stellen en de Volken-
bond-aangelegenheden in nauwer contact
met het Foreign Office te behandelen. Ten
tyde van Lord Robert Cecil werd het meer
dan eens betreurd, dat bij de Korfoekwes-
tie blijkbaar gemis aan voeling tusschen
Londen en Genève was ontstaan. Lord Par-
moor.een vurig aanhanger van den Volken
bond, is thans uitgenoodigd zich in het bi-'
zonder onledig te houden met den Volken
bond, tot welke de nieuwe Engelsche re
geering ook Duitschland zou willen toela
ten. Hiervoor behoort echter eerst de her-
stelkwestie te worden geregeld. Op dit ter
rein liggen tal van voetangels en klemmen,
waarop de Britsche vertegenwoordigers
met alle omzichtigheid te werk zullen heb
ben te gaan en Frankrijk niet onmiddellyk
voor het hoofd zullen hebben te atooten.
Ten slotte is daar de verhouding tot sov-
jet-Rusland. De regeering Ramsay Mac
Donald heeft duidelijk te kennen gegeven
dat ze het als een groote dwaasheid zou
beschouwen sovjet-Rusland nog langer di
plomatiek uit te schakelen, waar b.v. een
Engelsch-Rusflisch handelisconcern, dat
Ripland'e enorme bodemschatten zal ex-
ploiteeren, al voor de economische toenade
ring gezorgd heeft, en al zal een erkenning
van de sovjet door Frankrijk allesbehalve
als een vriendelijke geste van Engeland
opgenomen worden, zoo lijdt het geen twij
fel of het Labourkabinet zal er toe over
gaan. Voorbereidende stappen daartoe zijn
trouwens reeds gedaan. De wyize waarop
de zaak zich verder afwikkelt, zal belang
wekkend zijn ook voor Nederland, waai
de aandrang op de regeering uitgeoefend
tot het aanknoopen van betrekkingen met
Rusland zich meer en meer doet gelden.
raad van advies zal dienen M
vragen, die zyn gerezen in
het Grieksch-Italiaansch geschil
in o.a. onze landgenoot, prof,
van Hamel zitting had, j
voorzitterschap van den
ambassadeur te Brussel,/
Adatci, in Genevè van 18 |o(
een elftal zittingen gehoudi
behandelde is aan de leden van het Vol-
kenbondssecretariaat de meest strikte ge
heimhouding opgelegd. Het Comité is tot
een bevredigende oplossing van de er aan
voongelegde vragen gekomen en thans is
het woord aan den Volkenbondsraad, die,
vermoedelijk in geheime zitting, in Maart
het rapport der juristen in behandeling zal
nemen.
tigen toorn tegen ons land, waaruit die
aardappelen afkomstig achenen. Zelfs w»rd
de mogelijkheid, zich op die manier te ver
rijken, „wegens de buitengewone tüdsom-
standighodem" opgeechort.
ZUID-SLAVUB.
Bandietenkouing gearresteerd.
7 moorden eu 100 andere miadr|ven.
De Zuid-Slavisehe politie heeft eea aald-
zame vangst gedaan. Zü heeft den meeet
gevrewden bandiet van Ooet-Europa we
ten te arresteeron. De misdadiger Jovo
Carug, die van 7 moorden en een honderd
andere misdaden wordt aangeklaagd, dete
moordenaar, plunderaar, brandstichter en
dief is in de val geloopen doureen
minnebrief.
Jovo Garug, op wiens arrestatie de Zuid-
Slavische regeering een belooning van
10.000 gulden had gezet, leefde, wanneer
h(j van zyn zwerftochten uitrustte, te Vin*
koevi op een honderd mijl van Belgrado,
waar hij zeer ffoed bekend *na onder den
naan, van DtegiteJ, een veehandelaar voor
het lager. In deze hoedanigheid maakte hij
kennis met een rijken boer, by wien hü
vier dagen bleef logveren. In dien tijd werd
op een nacht de boerderij door een bende
roevers aangevallen en een groote som
gestolen. Niemand vermoedde, dat de lo-
geerende veekoopman daarin de hand had
gehad.
In diezelfde „vacantie” vatte Carug lief
de op voor de dochten van een boer, die 1»
de nabijheid van «ijn gastheer woonde. HU
verloofde zich en vaak wanneer h|j niet
,X»p reis” was, vertoefde hU in de woning
van zijn schoonvader. Afwezig schreef hU
lange brieven, waarvan een voor hem
noodlottig werd.
Toen de oogst voorbij was en Carag wiet,
dat de rijke boer voel geld in z|jn woning
had, zette hij een plan op touw, om de
boerderij aan te vallen, te plunderen, «n
daarna In brand te steken. Carug sou zelf
aaa de operaties geen deel nemen, doch
ook tie bende voerde het plan niet uit.
Daar Carug geen nieuws ontving, infor
meerde hU b(j zijn verloofde, of de ga-
ruehten dat er in de nabijheid van haar
woning hooibrand had gewoed, waarheid
bevatten. Toevalligerwijze werd deze brief
door de politie, welke een andere brand-
Men kent van die winkels, waanaki pre
mies wekkers en reukwaar tusachWde 80
en 40 frank worden uitgereikt. Dit stetoel
tot kranten uit te breiden schijnt niet on-
bedenkeUjk, niet alleen om de smet daar
door op de waardigheid van de pen ge
worpen.
De Matin ia het «enige blad niet, dat
zich aan zulke dingen te buiten gaat Ook
het Journal heeft weer een wedstrijd uit
geschreven, waarvan het totaal aan prij
zen dat van de Matin te boven gaat Een
andere krant van mindere beteekenia had
de lezers mei... aardappelgeacheukcn ge
paaid. Nu de gulden vergeleken met dan
frank zoo hoog opliep, raakte het ia hef-
tigen toorn tegen ons land, waaruit die
ji -en hy
vertelt daarvan eerst heden in het Pary-
inter-
er i®
Engeland algemeene verstoordheid heersch-
te ten opzichte van Frankrijk en waarom
de meerdeiheid der Engelsche pers langen
tijd een campagne tegen de Fransche re
publiek voert.
„Wat meent ge aan ons land te moeten
verwijten?” vroeg Dumay aan den Engel-
schen premier.
„Eerst en vooral”, antwoordde Mac Do
nald, „verwijt men uw land de bezetting
van het Roergebied, welke naar onze mee-
ning, de voornaamste oorzaak is van den
economiachen nood, waaronder Engeland
heden te lijden heeft.”
,,Men verwijt uw land ook”, zoo vervolg
de MacDonald, ,4ac het niet vol'doende re
kening houdt met de grootere belangen
van Europa en volstrekt geen tekening met
de voornaamste belangen van Engeland.
„Voorts dreigt de moreele en financieele
steun, welken gy aan zekere kleine landen
geeft in verband met de bewapening, een
anderen oorlog onvermijdelijk te maken.
„Waarlijk, Frankrijk verontrust ons volk
dat zich in allen ernst afvraagt, of het op
zyn beurt het niet als noodzakelijk moet
beschouwen om eenige militaire toebereid
selen te treffen en nieuwe bondgenoot
schappen te zoeken.
uIk wensch voor het oogenblik niet te
.spreken”, zoo ging hy voort, ,/>ver de
rechtmatige bezorgdheid onder onze zaken-
menschen en arbeiders betreffende zekere
extensieve industrieele combinaties, welke
overwogen worden en welke direct tegert
ons gericht zijn, r
„Noch
vrees
door
wensch ik te spreken over de
voor onze eigen veiligheid, welke
de machtige luchtbewapeningen in
Frankrijk wordt veroorzaakt.
De pers is beangstigd en het publiek
wordt meer en meer 'gealarmeerd. De Brit-
sche opinie is werkelijk zoodanig gealar
meerd en verbitterd, dat men terdege re
kening daarmee dient te houden. De 'beste
persoonlijkheden zyn met zong en wantrou
wen vervuld.
Op de vraag fit de labour-party en haar
leiders deze bezorgdheid en dit wantrou
wen deelden, antwoordde Mac Donald, dat
zy by zekere gelegenheden wel genood
zaakt waren om redenen daartoe te zien.
Uit deze woorden door MacDonald ge
sproken en thans door het Fransche blad
naar voren gebracht, zou men mogen op
maken dat de arbeidereregeering wat meer
klaren wyn zal schenken en de kwestie
eens wat minder met fluweelen handschoe
nen zal aanvatten dan haar voorgangster.
naren, die misbruiken gesignaleerd hadden,
te hebben geschorst en zelfs ontslagen.
De Kamer toonde zich door deze onthul
lingen omtrent de ervaringen der parle
mentaire commissie, die op het oogenblik
in het Noorden een enquête houdt zeer ge
troffen en bereidde een uiterst koele out-
vangst aan den minister der bevryde ge
bieden Reibel, die zyn gestie kwam verde
digen en verklaren, dat hy eteeds zyn plicht
had gedaan, maar dat by het enorm groote
aantal w behandelen dossiers enkele ver
gissingen mogelijk zyn geweest. Reeds tU*
dens de rede van Inghels had Poincaré ver
klaard, zich behoudens enkele details met
het voorstel tot herziening der dossiers te
vereenigen. Minister Reibel herhaalde dit
nog eens en verzocht een desbetreffende
bepaling op te nemen in het voorstel, door
hem zelf met betrekking tot de terugvor
dering van teveel betaalde bedragen ge
daan.
De president der commissie van enquête
had den minister nog by interruptie ver-
weteA niet voldoende aan de ontdekking
der schandalen met de commissie te hebben
samengewerkt en zich achter procedure-
quaesties te hebben verscholen.
Poincaré stond tijdens het gansche debat
aan scherpe aanvallen vloot, waarop hU
telkens op geprikkelden toon reageerde.
Zelfs kreeg Poincaré het nog met Har
riot aan den stok, die verontwaardigd de
tribune verliet toen de ministerpresident
uitlatingen van den burgemeest
met „honteuse'plaisanteries”
Het juristencomité dat den v/lkenbonds-
jmgoande de
verband met
iU en waar-
Jnr. J. A.
heeft onder
Jap&nschen
den heer
>t 24 Januari
y. Omtrent het
