ATIEK1
ouda
.is.
lal-Uitslagen
Ie Klasse
0 op lil M.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
82*Jaargang
Zaterdag 2 Februari 1924
Mo. 15455
irden
3 FEBRUARI
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon-eri Feestdagen
half vijf
s Bureau:
IKT 31
n draadloos-
EERSTE BLAD.
hen dienst
gemaakt
- Gouda
Be Volkenbond in 1923.
iren
DOO
DOOR SMART GELOUTERD
en slape-
steeds het ge
le koffie HAG
geen irriteerende
«heid, ent. ver
ras persoonlijke
vestigen, dat de
3, wat smaak en
m> koffie niet te
Ir. Med. H. (2.)
1610 40
BERGAMBACHT, BERKENW0UDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, NIEU
WER KERK
JUDERKERK OUDEWATER, REEG WIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz.
Dit nununer bestaat uit twee binden.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN.
MOÜEPRAATJE.
Hat h«
f 0.75
Ie Uitgevers
mom-
'V
Een vroom sterk, moedig man trekt
nijd noch spijt ’m aan,
Hij zal, om lief noch leed geen kromme
wegpn gaan.
I.
3. DE MOL EN ZOON
Turfmarkt 76 Tal. 4I( - Bauda
liiru- u Dunukliedioi
■■ar maai. JU4»
FEUILLETOM.
door HALLTWELL SUTCLIFFE
voor Nederland bewerkt door
J. P. Wesselink—Van Rossum
Nadruk verboden
en ind<
hi<
nu
la
bouwen op dat terrein, in November j.l.
ontving d« burgemeester een circulaire van
de Legercomnusaie, waarin gevraagd werd
of by de militaire oeieningsterreinen in de
gemeente zich er ook bevonden, die een be
lemmering zouden kunnen vormen voor de
uitibouwing der gemeente. Het U te begrij
pen dat ons gemeentebestuur deze gelegen
heid aangreep en oiunuideliyk besprekingen
opende. Deze besprekingen zijn nog geheim
maar uit het feit dat titans wordt voorge-
ateld te bealissen dat het stadhuis toch op
het Alexanderveld zal komen, mag gerust
geconcludeerd worden dat om eens in
ambtelyken stijl te spreken de voorbe
reidende onderhandelingen in een dusdanig
stadium zijn gekomen dat aan zekerheid
grenzende waarschijnlijkheid aanwezig is
voor de mogelijkheid om dit terrein terug
te krygen.
ABONNEMENTSPRIJS:
per kwartaal 2.90,
Franco per post per
Abonnementen
bü onze agenten
Onze bureaux
Redactie Tel. .645.
Hof geroepen niet tot het uitbrengen van
eenig, in den regel moreel bindend en dus
ook opgevolgd advies, maar tot het for
meel geven van een rechterlijke uitspraak,
zulks in de zaak van de doorvaart van het
Kielerkanaal, waarin Duitschland door de
Geallieerde Mogendheden voor het Hof
werd gedaagd. Door een aantal Staten is
in den loop van dit jaar de bekende clau
sule betreffende de verplichte rechtsmacht
van het Hof onderteekend. Het aantal Sta
ten, die tot dusver het protocol betreffende
het Hof hebben geratificeerd, is tot 85 ge
stegen. Belangrijke! is nog, dat de verdra
gen, in den loop van dit jaar gesloten
laatstelijk vooral der douane- en verkeers-
conferenties de bevoegdheid van het Hof
aanmerkelijk hebben uitgebreid. Het aantal
traotaten, krachtens de bepalingen van het
Pact aan het Secretariaat van den Volken
bond ter registratie medegedeeld, over
schrijdt thans de 500.
natuurlijk zullen we teruggaan, als de
wachttijd voorbij is.”
Ned viel weer in slaap en de ander
beschouwde hem met ernstig onderzoe-
oens een bizonder cachet gaf. We weten
wel dat de gulheid niet meer de oude is,
omdat de Staat met aanspraken is gaan
ageeren m gevallen waarin juist gulheid op
haar plaats was, maar wij zouden er niet
aan willen wanhopen, dat voor een stadhui*
nog iets ware te bereiken wanneer op deze
wyze een beroep op den befaamden gcmeen-
■schapazin werd gedaan.
In Rotterdam heelt men voor oen klein
deel een medewerking gehad van de bur-
gery door de vele geschenken die gegeven
zijn. Natuurlijk is dat ook heel aardig maar
als het gansche gebouw over honderd jaar
werd betaald, was de kans dat nog veel
meer weid totstand gebracht veel grooter.
Het ware te probeeren en het denkbeeld
lijkt ons de overweging waard.
Voorloopig kan men er nog over denken
want er zullen nog heel wat jaren voorbij
moeten gaan eer het plan er is.
Maar hel terrein is er gelukkig eindelijk.
HAGENAAR.
zacht, alsof je op droge turf loopt.”
,,’t Leven zal hard zijn, denk ik, als
de Squire je in handen krijgt.”
„Daar is veel waars in en daarom zal
ik weggaan. Ik ben een kerql, op wien
weinig te zeggen valt.”
„Behalve door de meisjes," viel Joshua
in met die vreemde volharding en onver
wachte ironie, die Oriff den nacht te vo
ren zoo had ontroerd.
„Ik heb maar weinig te zeggen, maar
och Joshua, een vriend is een vriend
en dat zal ik niet vergeten," zei de ander
met het stellige voornemen zijn schuld ten
volle af te doen.
„Kom jongen, kom. Ik zou je helpen,
wat je ook deed. Dat is de waarheid.
Ga stilletjes den weg van Wyecollar en
kom terug, als de Squire bedaard is."
Ned greep hem bij de hand en ging
zonder een woord te zeggen weg. De boer
keek hem na, terwijl hij met moeite door
de steeds natter wordende sneeuw bag
gerde, tot hij hem ten slotte tusschen de
heuvels in de verte uit ’t ix>g verloor.
„Daar ginds gaat een kerel van wien
niemand hooge verwachtingen koestert
en toch een kerel, van wien je houdt; ’t
is vreemd," zei hij, terwijl hij terugging
naar de zieke koe. Onderwijl plaste Ned
door de natte sneeuw, zonder er zich om
te bekommeren ,of men hem graag mocht
lijden of een hekel aan hem had. Hij had
vele vrienden te Wyecollar Dene; hij
peinsde er nu al over, wie de prettigste
kameraden zouden zijn om in een nieuw
wildpark te kunnen stroopen.
(Wordt vervolgd).
rug, stjjve en stramme
verstuikingen, spier-
zenuwpijn, lendenpijn,
n verder alle rheuma-
en pijnen die ontstaan
gevatte koude geneest
ike wr|jfmiddel Wortel-
oba Maria Wortelboer.
per flacon by de
rtelboer’s Artikelen.
GOUDSCHE COURANT.
Brocaatatoffen.
altijd, dat Januari—Februari de
zyn der uitgaansfeeatelykheden
*d, mag men de schitterende aan-
in ryke stoffen gelooven, dan js
yi ook tot die meening geneigd. In de be
lten gezelschappen vieren zang en dana
hoogtij. Er wordt veel gemusiceerd in
a land, dat is algemeen bekend en dat er
k veel gedanst wordt op moderne wijlt
geheel in Paryschen trant dat heb
o:
o<
ei,
ik mij dezer dagen laten vertellen. In elk
geval is nu ook het tijdstip voor een ver
trek naar de Riviera genaderd en schijnen
de gegoeden der aarde daarvoor hunne gar
derobe in orde te maken.
Daar moeten de galafeesten en dan
cings niet van de Lucht zijn, zoodat onze
rijke landgenooten hare leveranciers van
kleeding nog hoogst dankbaar zijn, wan-
peer zij haar tot een goed stel avondtoilet
ten hebben weten over te halen. Zoo ziet
u meteen waar al dat moois blijft, werd
me gezegd, al die schitterende brocaatstof-
fen, die rijke metallisé’s, die ongeëvenaar
de broché’» van chenille op pannefluweel en
op crêpe-Georgette.
En daarbij denk ik aan stoffencréatie»
rechtstreeks uit Lyon, van zulk een schit
tering en verfijning, dat ze het hof van
een bodewijk XIV eer zouden aandoen. Ze
z|jn zoo eenig mooi die rijke tint-op-tint
64) -
„Ik geloof je”, riep Ned met volko-
komen instemming. „Ik kan een beetje
oogsten, als ieder ander man in Ling
Crcg, maar dat betracht ik heel zelden,
Joshua I Die koe mag nu jouw uitver
korene zijn, maar ik zeg, je plaagt er
je zelf maar veel te veel mee f”
Joshua hield de open deur in de hand
maar bleef staan voor een laatste woord
„Jij zult wel meer van liefjes afwe
ten dan ik, jongen”, zei hij, „zij ko
men en gaan, maar koeien zijn trou
wer
Er kwam iets over Lomax iets on-
voelbaars als een voorbode van on
geluk. De schertsende verwijzing van
den boer naar Ned’s minnarijen scheen
in het geheel geen scherts, maar een
soort van tragische ironie, onbewust
maar prefetisch. Toen schudde hij nret
kracht de onrust van zich af en dacht
alleen aan het nieuws, dat Ned hem
had gebracht. De oude Squire was te
iel haaien, dat het poiiüek werk van den
Volkenbond ook in den loop van dit jaar
is toegenomen. Van art. 11 van het ract,
out aan eik lid van den Volkenbond het
lecixt toekent om op vriendschappelijke
wyze de aandacht van den Raad ot van de i
Aigemeene Vergadering te vestigen op
eike omstandigheid, die kan worden geacht
de internationale betrekkingen te versto
len en zoodoende den vrede te bedreigen,
/s meer dan eens gebruik gemaakt. Reeds
in Januari vestigde Engeland de aandacht
op de quaestie van Mosiei; Hongarije heelt
den Raad opmerkzaam gemaakt op de ont
eigening door de Roemeensche regeering
van personen, vroeger tot de Hongaarsche
nationaliteit behoorend; hier trachtte de
Raad met verzoenende middelen te wer
ken. Bulgarije bracht de vraag van behan
deling van Bulgaren in Westedyk-'l’ihracie
door de Grjeksche autoriteiten; Albanië de
vraag van de Muzelmannen van Albaneesch
ras in Griekenland voor het forum van den
Raad, terwijl de Gezantenraad de aandacht
van den Raad vroeg voor den toestand, te
Mieanel geschapen; de Raad heeft, om deze
quaestie tot een oplossing te brengen, de
hulp van een speciale commissie ingeroe
pen. Het belangrijkste punt, Grieksch-Ita-
liaansch incident, dat ontstond toen Grie
kenland na de gewelddadige bezetting van
Corfu door de Italianen, de bemiddeling
van den Volkenbond inriep. Weliswaar is
de afwikkeling dezer aangelegenheid via
den Gezantenraad geschied, maar het
Grieksch-ltaliaansch incident heeft aanlei
ding gegeven tot de speciale bestadeering
van de vraag in hoeverre de bevoegdheid
aan den Volkenbond gegeven, dezen toe
staat in soortgelijke gevallen tusschenbeide
te treden.
Er mag de aandacht op gevestigd wor
den, dat de werkzaamheid van verschil
lende organen van den Volkenbond in den
loop van 1923 een ander aanzien aannam
vergeleken bij het voorgaand jaar. Aller
eerst van het Hof te ’s-Gravenhage. Be
handelde dit in 1922 slechts formeele aan
gelegenheden, die op de organisatie hetzij
van den Volkenbond, hetzij van een zijner
organen (Arbeidsorganisatie) betrekking
hadden, in 1923 werd dit tot meer aige
meene vraagstukken geroepen. Zoo betref
fende de nationaliteitsdecreten in Tunis en
Marokko, strijdpunt tusschen Frankrijk en
Engeland; zoo betreffende de beteekenis
vanhet vredesverdrag van Dorpat inzake
de autonomie van Oost-Carelië (strijdpunt
tusschen Finland en Rusland); zoo betref
fende de minderheden van Duitsche af
komst in Polen; zoo ook betreffende de
grens tusschen Polen en Tsjecho-SIowakije.
Bovendien voor den eersten keer werd het
met kunnen verbulderen, al beproefde
hij het.”
„Nu, hij zou ’t niet probeeren, dat
is zeker. Je zult behoefte hebben aan
een ontbijt, mijn jongen voegde de
boer er bij, die zeer stipt was op het
punt van gastvrijheid.
„Ik geloof, dat ik beter deed om tot
twaalf uur door te slapen,zei Ned
aarzelend, „dan is het etenstijd, Jos
hua, en het zou je een maal besparen.’
,.Je deed beter den weg naar Wycol-
Inr op te zode en. Niemand behalve jij
zou kunnen slapen, na ’t gevaar, dat
jij geloopen hebt, Ned.”
„Bewaar me, na zoo’n kleinigheid
kan ik best slapen dat is het behoud
voor mijn gezondheid. Nu je spreekt
van ontbijten, geloof ik toch, dat ik
hetiemaal hol ben. Sprak je niet van
een paar sneedjes brood Maak er ter
wille van den goeden ouden tijd» drie
van.”
Farmer Royd haalde de ham naar be
neden, sneed er drie flinke plakken af
en deed ze in een pan. Hij glimlachte,
terwijl hij dit deed en glimlachte, toen
hij het bruine brood en den trekpot
neerzette, want het was net iets voor
Ned om met vorstelijke vrijmoedigheid
allee om te blazen en de rest als een
grapje te beschouwen, juist als de wind
doel
,.’t Is goed een kind zonder tehuis
te zijn,” merkte Ned op, toen hij zijn
laatste stukje ham verorberde met een
derde kop thee. „Wanneer je een dak-
looze bent, Joshua, dan is *t leven zoo
Zoowel de Bazel, Berlage, Ed. Cuypers
als tal van andere autoriteiten zyn van
meening dat dit terrein het meest ge
schikte in heel den Haag is en het voor
stel van het Dagelyksch Bestuur is dan
ook één unaniem voorstel.
We mogen dan gerust aannemen, dat een
besluit hiertoe door de overgroots meer
derheid van den Raad zal worden genomen.
Reeds was voor het plan op een andere
plaats door wijlen de Bazel een ontwerp
gemaakt. Dat zal wel niet meer kunnen
dienen voor dit terrein en dus verrijst aan
stonds de vraag aan welken architect thans
de opdracht moet worden verstrekt. We
zullen ons in deze moeilijkheid niet verdie
pen. Z|j zal nog heel wat stof opjagen en
dus komt de gelegenheid nog dikwijls om
over die keuze te keuvelen. Het zal natuur
lijk nog heel lang duren eer het stadhuis
er is en wy zouden ook met graag- wen-
schen dat thans onmiddellyk werd aange
vangen. De tijden moeten eerst veel beter
zyn en de vooruitaichten zoo guinstig dat
de begrooting vele jaren lang belast kan
worden met een aanzienlijk bedrag. Het
beste zou ons lyken dat de kosten Voor het
stadhuis nu eens op andere wyze werden
bijeengebracht. Om te beginnen zou de ge
meente het geheele voor den bouw benoo-
digde bedrag moeten leenen. Vervolgens be
palen dat de leening over een zeer langen
termijn werd uitgeloot, bijvoorbeeld hon
derd jaar. Ten slotte zou de inschrijving
.speciaal voor Hagenaars moeten worden
opengesteld met deze bedoeling dat men
verwachtte dat vele inschrijvers by testa
ment hun aandeel aan de gemeente ver
smaakten. Men zou dan zeer kleine coupures
van de leening kunnen maken, zoodat ook
de kleinste, financieel-kleinste burger kan
meedoen. Op die wijze zou het mogelijk zijn
dat in den loop der jaren het gemeentehuis
voor het overgroote deel een geschenk werd
van de winners.
Zou in die richting niet een aardige op
lossing zyn te vinden voor dit bijzondere
geval, die aan den bouw van het stadhuis
Het afgeloopen jaar is reeds daarom
voor den voiKenoond te Geneve als beiang-
ryk te beacnouiwen, wyi hy uaarm mee
aiieen zyn veld 'van werkzaamheden neeli
uitgebreid, maar tevens zyn voornereidend
werk heelt bevestigd. He Volkenoond'kan
nu zeggen de periode van organisatie te
hebben beemmJU; eenerzyds zyn de ver
schillende organen ter behandeling van po
litieke, juridische, financieel, ecenomische,
humanitaire, verkeers- en gezondheids-
quaesties geconstitueerd; anderzyds is de
rol, die de Volkenbond thans in het leven
der volkeren kan spelen, vry nauwkeurig
vastgelegd. Gekarakteriseerd wordt de
werkzaamheid van den Volkenbond gedu
rende 1923 wel hetbest door het aantal bij
eenkomsten van de verschillende organen,
die hem dienen. Het Hof van den Volken
bond' heeft, behalve zijne gewone zitting,
een tweetal buitengewone zittingen gehou
den, een aan het begin, en een aan het ein
de van het jaar. De Raad van den Volken
bond is vijf keeren bijeengekomen: in Ja
nuari, in April, in Juni, in Augustus en in
December, en heeft telkenmale een drie- of
viertal dagen noodig gehad om door de
agenda heen te komen. Een drietal inter
nationale conferenties hebben de Alige-
meene Vergadering van den Volkenbond op
den voet gevolgd, of zyn eraan voorafge
gaan, en wel een betreffende publicaties
vhn obscenen aard, een betreffende de
ilouaneformaliteiten en een over de uitbrei
ding van het regime van verkeer en door
voer. De economische en financieeie co-
mité’s van de financieel-technische organi
satie, de permanente commissie voor de
bestudeering van militaire aangelegenheden,
de gemengde tydelyke commissie voor het
bewapeningsvraagstuk, het hygiënisch co-
mité, de commissie voor intellectueele sa-
menwerking, de Opium-commissie, de com
missie betreffende den handel in vrouwen
en kinderen, en ook de raadgevende en
technische commissie van de Verkeersorga-
nisatie zyn enkele keeren in den loop van
het jaar bijeengekomen. Neemt men daar
nevens de periodieke bijeenkomst van de
Mandaten-commissie, dan krijgt men reeds
een overzicht van het terrein der werk
zaamheden, waarop de Volkenbond zich
thans beweegt en dat meer voor omstan
dige dan voor principieele uitbreiding vat
baar is.
Een gelukkig teeken mag het zonder twij
nende oogen.
,.Als de wachttijd voorbij is,”
haalde hij „wel Ned, je bent,
her-
voor
zoover ik weet nooit een profeet ge
weest, maar mogelijk ben je het dezen
nacht
HOOFDSTUK XIL
Het spookhuis.
Ned O’Bracken Clough sliep als een
kind den geheelen. nacht door tot de
winterzon door de wolken brak. Grift
daarentegen was met het aanbreken van
den dag opgestaan en na een bezoek
aan Joshua in den koestal gebracht te
hebben om zich te overtuigen, dat de
roode het goed maakte, spoedde hij zich
langs ’t veen naar Lostwithens.
,.Het schijnt, dat mijnheer Lomax al
weg is,” zei Ned, toen boer Royd bin
nenkwam en hem uit zijn slaap wekte.
„Mijnheer Lomax ifi een man met een
paar handen aan zijn lijf, 91 hij vindt
er altijd werk voor, net als wij, wan
neer we ’t maar zoeken. Maak een bee
tje voort, Ned ’t is al bijna tien uur.
Lie\e deugd, jij bent in staat om te
slapen, als de wereld vergaat op den
dag des oordeels.”
„Gesteld, dat ik dat deed”, zei de
ander, terwijl hij armen en beenen ge
ducht uitstrekte, „als de wereld moet
vergaan, Joshua, wel, dan zou ze ver
gaan en Ned O’Bracken Clough zou dat
BRIEVEN UIT DE HOFSTAD.
DCXVII.
Al ainds jaar en dag is den Haag op zoek
naar een geschikte plaats voor het stichtep
van een nieuw stadhuis. Verschillende be
slissingen zyn daarover al genomen en tel
kens weer kwam er verandering in de plan
nen. Het best van alles, wat iederen’ Hage
naar wel het meest moet lyken is het be
kende Alexanderveld, gelegen aan de Laan
Copes, vlak by den ingang van de Sche-
veningschen weg.
Met dat terrein ia het een ietwat zonder
linge geschiedenis. HetJl n.1. eigendom der
gemeente, die het echter indertijd aan het
Ryk in bruikleen gaf als oefenterrein voor
de in de onmiddeUyke nabijheid gelegen
Alexander-cavaleriekazeme. Bü dat bruik-
■leenwerd bepaald dat het zoo lang zou gel
den als deze kazerne er stond. Daar kan
de gemeente dus niet meer af. Herhaalde-
lyk zyn in den loop der jaren plannen be
taamd om de kazerne te verplaatsen, maar
nog altyd staat die vuile bende er. Voor de
gemeente zou dat verplaatsen een bof zyn,
want het terrein waarop de kazerne staat
is ook eigendom der gemeente en in bruik
leen afgestaan voor den duur van de aan-
weizgheid eener kazerne.
Het Ryk heeft getracht voordeel te trek
ken uit het bruikleenrecht, nJ. door van de
gemeente andere terreinen te venkrygen
waarna het deze teruggeven zou. Het is te
begrypen dat het Rijk het Alexanderveld
niet zoo maar terug gaf. Vele pogingen om
het terug te krygen iyn mislukt en het plan
om dit terrein te gebruiken voor den bouw
van het stadhuis moesten dus worden op
gegeven.
Thans echter schijnt er een ander pers
pectief te zü'n geopend: althans het ge
meentebestuur heeft ons verrast met de me-
dedeeling dat het nu toch een stadhuis wil
per kwartaal f 2-25, per week 17 cent, met Zondagsblad
per weok 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt.
kwartaal ƒ8.15, met Zondagsblad ƒ8.80.
worden dagelyks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA,
en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
zyn dagelyks geopend van 96 uur. Administratie Tel. Int. 82;
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring):
1—5 regels ƒ1.80, elke regel meer /0J5. Van buiten Gouda en den bezorgkrlng:
15 regels 1.55, elke regel meer 0.80. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20
bijslag op den prijs. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prjjs.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1-4 regels ƒ2.06, elke regel meer ƒ0.60. Op
de voorpagina 50 hooger.
Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen b|j contract tot zeer gereduceer-
den prijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden Ingezonden door tusschenkomst van soliede Boekhan
delaren, Advertentiebureau! en onze Agenten en moeten daags vóór de plaatsing
aan het Bureau zyn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te z|jn.
Lostwithens gekomen en had ongetwij
feld zijn nicht herkend. De Squire had
in gunstiger omstandigheden al geen
kalme natuur, wat voor uitwerking zou
het op zijn gast hebben, naar ziel en
lichaam, als Roger Daneholme aan zijn
woede den vrijen teugel had gelaten,
gelijk zijn gewoonte was.
Ned O'Bracken Clough was na een
laatsten slok rum in den grooten stoel
in slaap gevallen, maar Griff zat nog
steeds naast den schoorsteen en blies
dikke rookwolken uit. En verlangend
als hij was naar het verhaal van de
vreemde vrouw, was hij er zich het
(meest van ’bewust, dat Lostwithens,
eens een schuilplaats voor zwervers en
verdwaalden, ’t zij vogels, dieren of
menschen, nu niet langer een toevlucht
was. Hij was de wereld uitgevlucht en
de wereld had hem weer terug gevon
den, en diep onder alle andere gevoe
lens wist hij, ofschoon hij het zich niet
wilde bekennen, dat zijn hart klopte
voor de dingen van vroeger. Vr’end-
Bchap, liefde, haat, snelle afwisseling
van vloeken en galanterieën, zoo was
zijn leven geweest en het leefde weer
vüjï hem gedurende dit uur van naden
den bij den haard.
„Zou ik terug mogen gaan?”
pelde hij.
„Natuurlijk”, zei Ned O’Bracken
Clough slaperig wakker wordend. „Bin
nen een paar weken kan men terug
gaan. De oude Squire hoe zei u het
ook weer is een duivel in ’t najagen
maai vlug in het vergeten. Teruggaan
