ssen
:r
JDA
Thee
46
E
LRK
ons
nd.
ERS
efoon 67
prettig bitter-
renstaand oud
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
No. 15491
Zaterdag IB Maart 1924
62- Jaargang
WERKERK
EERSTE BLAD.
- Goed*
Istoelen
1
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen
DOOR SMART GELOUTERD
De Bezuinigingsplannen.
BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT. MOORDRECHT. MOERCAPELLE, NIEU
WERKERK JUDERKERK OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz.
Dit nummer bestaat uit twee bladen.
INGEZONDEN MBDEDEEUNGEN.
ED.
Mr. K.
HAGENAAR.
M
1
goede vrouwen als het ware gedrukt op er echter anders en beter over
het kenmerk der
589 40
1ESCH.
Zij
«l r
hij voelde
(Wordt rorrolgd).
l j
1
681
26
Welwillendheid is
hoogste beschaving.
r flesch ƒ8.
idem
dem
sche Handel en
De bedrijven der
te Gouda; Kun-
da; De lichame-
maamste moou-
J. DE MOL EN ZOON
Turfmarkt n - Tal. 411 - Santa
Miiru- ii Oiiuüiidiii
■aar aaaat. 3*4$
EL.
067 190
raaco per i
Abonnemei
bjj onze
Carmen Sylva.
FEUILLETON.
'el uit vroegeryn
then den tekst
t de beroemde
door HALUWELL SUTCLIFFE
▼oor Nederland bemerkt door
J. P. Weeselink—Van Rossum
Nadruk verboden
MEDISCHS BRIEVEN.
Nachtarbeid.
Met zeer veel genoegen wil ik voldoen
aan het verzoek, dat tot mij kwam um eeae
het een en ander te vertellen over het bo
venstaande in verband met den invloed die
«leze arbeid op onzen gesondheidstoertand
uitoefent. Het behoeft geen betoog, dat het
omkeeren van de normale levenswijze, d.
w. x. van den dag een nacht maken en van
den nacht een dag, schadelijk moet wer
ken. Immens wanneer men morgens van
het werk thuis komende zich ter ruste be
geeft, dan is het vaak in onze woning min
of meer rumoerig en af doen de huisge-
nooten nog too huh beet niet te «toren, toch
klapt onwillekeurig een* wat hard een deur
dicht of wordt ietwat hard gesproken en
zoo dit niet het geval mocht zjjn, dan styn
fetten, in
sner Stoe-
en Café,
en kleine
felstoelen.
m Koffie-
nometers,
heden, 4
achteren
fende en
uifdeuren
met en
Gmtters-
ilage. Ko-
ilaten, ge-
ankbascu-
Loffie-' en
merikaan-
ƒ0.80
„o*o
0A0
„080
„070
„0B6
„0.80
0.80
880 80
sief. 516.
ƒ8.46
ƒ3.60
b Kwaliteiten.
vaat staat en dit door inkrimping der uit
gaven blijkbaar niet alleen te bereiken is,
wordt het dus een kwestie van de verhou
ding, waarin beperkü^r van uitgaven en ver
meerdering van inkomsten door belastingen
en dan wel hoofdzakelijk indirecte belastin
gen tot elkaar zullen staan. Maar ook in den
aard der bezuinigingen is het voornamelijk
deze kwestie van een min of meer, waarin
de verschillende takken van staatsdienst eu
de onderscheidene departementen in de be
perking der uitgaven zullen bijdragen. Dit
moet het ten slotte gemakkelijker maken
den juisten weg te vinder..
Ih het jaar 1926 loopt de conoessi*
van de Haagsche tram at. lu plaats dal
het gemeentebestuur nu alle troeven In
hunden tracht te krijgen en to houden
zoodal het zoo sterk mogelijk tegenover
deze ooncessloueris staat, geeft het weer
een monopolie uan de tram waardoor
det; sterker komt te worden. Waarom
leis dergelijks niet tot 1926 bewaard
Dal ligt zoo voor de hand dat men niet
begrijpt hoe men lot een andere be
slissing kan komen.
Enfin: de strijd zal wel opgelpsl
weiden en als het publiek er beter bij
woidl, kunnen wij al tevreden zijn.
Wij mogen dezen brief niet sluiten
zonder een woord te hebben gewijd aan
de negentig jarigen dokter de Mooy, die
dezei dagen gehuldigd is. Hij is de man
die voor tiet ziekentransport de uitvin
der is geweest van de bekende de
Mooy s zieKenraam en rader brancard,
uaurmede heelt hij zich een wereldre-
pi'laltie verworven, leder die eenige
kuinis heeft opgedaan van eerste hulp
bn ongelukken is tamiiiaur met don
iuuiin van da Mooy en in de»e familiari
teit ligt de hoogste vorm van populari
teit en waardeering. Den negentigjari
ge is op groote scnaal hulde gebracht
en de Regeering heelt hem de hoogste
ouderscheiding gegeven die zij geven
ktn. Me Mooy veroient dat ten volle.
Zijn naam zal wel onsterfelijk zijn en
zulke namen heeft men weinig in de
wereld.
Het was te voorzien, dat op de bezuini
ging, die de regeering in haar Mallioenen-
nota en in de daarop gevolgde memorie
van antwoord voorstelde, kritiek zou ge
oefend worden. De partijstrijd, die het po
litieke leven beheerscht, maakt nu een
maal, dat men geneigd is, op alles wat de
tegenpartij doet, aanmerkingen te maken.
En aangezien de regeering een partyregee-
nng is, dat wil zeggen, dat zy steunt op
bepaalde partijen en van de beginselen dier
partijen Uitgaat, kon reeds daarom alleen
de kritiek van de andere partijen niet uit
blijven. Dat partyverschü, of beter gezegd
de onderscheidene opvattingen op politiek
gebied, tide er de oozaak van zyn, heeft ook
onderscheidene opvattingen omtrent de
taak van den staat tengevolge. En het is
vanzelfsprekend, dat een dergelijke opvat
ting invloed heeft op de keuze van de tak
ken van staatsdienst, die men allereerst
voor bezuiniging in aanmerking zou wil
len brengen. Maar bovendien hebben tal
van volksvertegenwoordigers nog een be
paalde voorkeur, die hen bepaalde gedeel
ten van de staatswerkzaamheddi voor alle
andere belangrijk doet achten en hen van
de regeering doet eischen, dat ze van die
gebieden haar handen thuis zal hóuden,
wanneer het om bezuiniging en dus om be
perking van de staatswerkzaamheid gaat.
Want dit is natuurlijk duidelijk, beperking
van uitgaven brengt wel niet onvermijde
lijk, maar toch in de meeste gevallen ook
beperking van de werkzaamheid mee. Wat
men doet, kost vry'wel altyd geld. En het
is daarom dan ook, dat tal van pofilici on
der bezuiniging feitelijk niets anders dan
versobering der staatszaak verstaan. Toch
dekken die begrippen elkaar niet altyd en
ten volle. Het is gemakkelijk in te zien,
dat men ook bezuinigen kan in de manier
van werken, zonder dat het terrein der
werkzaamheid behoeft te worden ingekrom
pen. En daarnaast kan men, evenals in een
huishouding, bezuinigen op tal van uitga
ven, die men zich eenmaal heeft aange
wend, maar die feitelyk overbodig zyn of
belangrijk kunnen worden ingekrompen
zonder dat de levenswijze of de werkzaam
heden eenige verandering van Beteekenis
cmdergaan. En het is meer door deze twee
methoden dan door besliste versobering
van de staatszaak, dat onze regeering het
doél: belangrijke beperking der uitgaven,
tracht te bereiken.
Velen zijn van oordeel dat men het al
lien deelen, die hem nu geopenbaard
ut rd in Hazel Dene. Met Greta kon nij
•die deelen, waul sinds de vroegste da
gen scheen zij zijn vriendien te zijn,
die hem gaarne wijzen raad gaf.
..Herinnert ge u Kate?” zei hij.
Zij blikte hem verbaasd aan
dach niet, dat zij nu iets over Kate van
hem zou hooien.
,,Kate? Uw vrouw, bedoelt u sta
melde zij.
Juist. Zij kwam daarginds bij mij
en Greta, wal denkt ge, dat zij zei
Dat er geen afgunst bestond aan gene
zijde van het graf.”
„Ja, zij had gelijk, zij had gelijk I”
riep zij, denkende, dat do ander slechts
in een parabel sprak, zonder dat zij
droomen kon, dat hij zeker wist, dat
Kale tot hem gekomen was. „Heb ik u
dat niet reeds lang, lang geleden ver
teld Heb ik er niet op aangedrongen,
da», ge uw leven weer in uw handen
zoudt nemen en het dapper, blijmoedig
en rechtvaardig leven
„Dat hebt ge en toen wilde ik u niet
gelooven. Nu Hij hield op en zijn
gelaat verduisterde.
Ua, nu?”
„Het verleden leeft nog, Greta”, zei
hij eenvoudig. „Ge weet, da* ik uit het
h'ven ging me* een schandvlek op mij
Zal een vrouw die wetenschap en dien
last met mij willen deelen
„Dat zal zij Ik weet niet, welke de
last is, ik vraag niets, maar hij zal niet
te zwaar voor haar zijn."
„Toch wee* rij niets van haar," zei
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda sa omstrek** (beboerende tot don beeorgfcriag) i
1—5 regel* 1.80, alk* regel meer 026. Van buiten Goud* ea de* b**orgkriagi
1—6 regels 1.66, elk* regel meer 080. Advertentie* ia het Zaterdagnummer 20
bijslag up den prijs. U«fdadigheids-*dv*rtenti8n de helft van de* prijs.
INGEZONDEN MEÜEDEELINGEN1-4 regels ƒ2.06, elk* regel meer fOM. Op
de voorpagina 50 hooger.
Gewone advertentie* on ingezonden mededelingen bty contract tot i*er gereduceer-
'iun prijs. Groote lettors en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertcntiën kunnen worden ingezonden door tusechenkomet van soiled* Boekhan
delaren, Advertentiebureau* en onze Agenten en moeten daags vóór de plaatsing
aan het Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname vorzekeid te «tja.
„Gabriel heeft u een groot kwaad ge
daan,” zei zij spontaan. „Hij vertelde
het mij, toen hij thuis kwam van Lost-
wilhens dien avond, een week gele
den en ik zei tegen hem, wat ik nog
nooit te voren gezegd heb, ofschoon ik
he'. dikwijls heb gedBfeht. Ais gods-
viucht zoo wreed kan zijn, Gabriöl,”
zei ik, „dan wemchte ik, dat ik een
zondaar gehuwd had. die vriendelijk
was.” Ik dacht, dat hij mij zou slaan
to*»» werd hij zeer bleek .en ik zag, dat
hi: zich ook af vroeg, of hij rechtvaardig
gehandeld had jegens een vrouw, die
zwak was en vermoeid en blij met <Je
schuilplaats, die zij gevonden had.
Mijnheer Lomax, u gelooft toch wel,
dut ik onwetend was omtrent Gabriel’s
plannen En steeds, sinds dien tijd,
■ben ik beniemwd geweest, maar ik wist
niet, waar ik naar vragen moest hoe
hoe u haar verlies hebt gedragen,”
Tot Greta’s verbazing lachte hij.
„Ik heb het nogal gemakkelijk opge
nomen, Greta, want ik heb haar dien
zelfden nacht terug gevonden en zij is
nu op LostHithena.”
Een groot medegevoel scherpte, even
als de afgunst dat in Hester’s geval ge
daan had, de oogen dezer mooie vrouw
met de me&jpsachtige gelaatskleur en
het zachte, bruine haar Zij zag den
blik in de oogen van den ander en ver
tolkte dien eu daar zij zich erover ver
heugde, was zij wijs genoeg te verber
gen, dat rij iets wist een los woord
van haar zou verkeerd opgenomen kun-
|hij, flauwtjes glimlachend.
„Ik voel, dat ik haar ken en dat al
les zoo goed is GabriM zou zeggen, dat
bij een ingeving had, als hij zou voe
len, wat ik nu voel maar misschien
beu ik bescheidener on eweh minder
dan jullie eigenaardig volk, dat op de,
heide geboren is.”
„Zou geen last te zwaar-rijn?” her
balde hij, ah, een jongen, die een les
weer opzeg*.
„Niet zoolang als o, wil* ge niet
begrijpen, nie* zoolang, als gij he* le
ven zelf voor haar rijt.”
„Ik zal he* onthouden,” zei hij en
haalde reeds de teugels aan, toen rij
\een hand legde op den hals der merrie.
.Blijf I" zei rij. „U moet iets doen
voor mij, mijnheer Lomax. Als het ge
luk tot u komt, wil ik hebben, dat u
iemand helpt, die zeer veel behoefte
aan geluk heejft.”
.-Ik zal alles doen.”
„O, neen zei Greta, half bedroefd,
half ondeugend, waarbij rij meer ka
rakterkennis toonde, dan naar jaren
zouden doen verwachten. „Mannen zijn
zoo niet. Zij kunnen wel beloven een
last te torsen, maar indien het blijkt,
dat die hun te zwaar wordt, dan laten
zij hem aan den kant van den weg lig
gen en vertellen iedereen, dien rij om-
m< eten, welke goede redenen zij daar
voor hadden.
kreeiAt bezuiniging moet vinden in beper
king tier uitgaven, dus niet in vermeerde
ring van inkomsten. Die beperking meen
de men verder te kunnen doorvoeren dan
de regeering reeds deed zoowel door ver
sobering der staatszaak, inkrimping van de
staatswerkzaamheid dus, als door aigemee-
ne bezuiniging, een zuiniger beheer. De
moeilijkheid zit hem echter vooral hierin,
dat men het omtrent die versobering in
concrete zoo moeilijk eens kan worden en
dat tie een heel andere deelen van de
staatstaak, heel andere staatswerkzaamhe-
den aanwijst, die zouden kunnen vervallen
dan de ander.
De Regeering meent nieuwe belastingen
niet te kunnen missen en overweegt thans
naar men weet naast de invoerrechten op
thee en bier ook al rechten op suiker en
koffie.
Invoerrechten hebben echter over 't alge
meen dit onbiUyioe, dat ze geen rekening
kunnen houden met draagkracht en dus op
den werkman even zwaar drukken ajs op
den millionair en sosne zwaarder nog, wan
neer de werkman een grooter gezin heeft.
Want het zijn belastingen, die men betaalt
door het duurder betalen van de gebruiks
voorwerpen, van levens- en genotmiddelen,
waarvan zeker invoerrecht geheven wordt.
De regeering tracht in haar plannen dat on
billijke zooveel- mogelijk weg te nemen do »r
vooral weeldevoorwerpen en weeldemiddelen
te belasten. Maar weelde is betrelckeUjk een
zeer rekbaar begrip. En in zekeien zin doen
wij allen, zelfs de armsten aan weelde mee.
Het voorbeeld van de thee, de koffie en de
suiker bewijst wel, dat men met het belas
ten van dergelijke weeldedingen ook de
massa treft, omdat het gebruik ervan zoo
algemeen is, dat het zich tot over de armste
volksklasse uitstrekt.
Tegenover deae onbillijkheid, gelagen in
het geen rekening houdem met draagkracht
van den belastingbetaler, hebben indirecte
belastingen echter het voordeel, dat men ?h
gemakkelijker betaalt en hét tot op zekere
hoogte in zijn eigen hand heeft, wanneer ve
tenminste geen noodzakelijke levensbehoef
ten treffen, hoeveel men ervan betalen wi'.
Men betaalt immers gemakkelijker enkele
centen iedere week meer bij zijn kruidenier
dan een aanslagbiljet van enkele gulden'.
En dat zal dan ook wel de hoofdreden zijn,
waarom de regeering tot deze indirecte be
lastingen haar toevlucht peemt, nu de druk
der directe belastingen reeds zoo zwaar is,
welke omstandigheid op het oogenblik aan
het verzet tegen indirecte belastingen vee.
van haar kracht ontneemt.
Waar de noodzakelijkheid om de begroe
ting in evenwicht te brengen bovep alles
Eenmaal smalle grachten zijn nu breede
verkeerswegen. Maar dat was nog niet
genoeg de verbindingen tusachau de
breede verkeerswegen waren noodig en
dus vallen nu ook de oude huizen en
den den sloopeishatner Het waren nu
wel niet de elito-wijken die door deze
afin aak zijn getroffen maar het oude
cachet van het echte den Haag wordt
mede gesloopt. Op den duur blijft er
niet» meer over het oude kruis van
stralen dat den Haag vormde, zal in
bijna alle richtingen doorsneden wor
den door een paar breede wegen zoo-
dat het geen belemmering voor het ver
keer meer oplevert. De rechtstreekache
verbinding vait statiom Holland^he
Spoot en Scheveningeu zal nu apoedig
tot stand zijn gebracht.
Ten koste van veel ifntiek».
Van 28 Juni 1920 tot 1 Maart 1924
heeft de raad besluiten genomen waar
van de kosten uit geldleening zijn te
bestrijden, tot een totaal bedrag van zes
en veertig en een half mülioen gulden!
De verkeerswegen hebben daarvan heel
wat opgeriokt. En nog ia het eind niet
te overmen want al weer ia vijf milli-
oen gulden geleend. Dat gangetje blijft
hel maar gaan. Of het nageslacht voor
al deze daden dankbaar zal rijn, valt
eenigermate te betwijfelen, maar daar
over praat men liever niet overtuigd
ais men js van eigen volmaaktheid in
het beheer der gemeente.
Onae burgervader heeft weer een»
een ernstig échèc geleden. Zijn atobus-
beleid is verre van gelukkig en de ge
meenteraad heeft hem met zoo’n over
stelpende meerderheid in hel ongelijk
gesteld, dat rijn prestige er bijkans mee
gemoeid is. Hoe het mogelijk is dat
men aan de Haagsche Traminaatschap-
pij die zoo n abominabel slechte repu
tatie bij heel den Haag heeft, nog weer
eens een monopolie kan gaai) geven tot
exploitatie van autobussen I Het is hier
de plaats niet om op de details in te
gaan maar het is best te begrijpen dat
in gevalled als doze zonderlinge motie
ven wprden gezocht achter een beslis
sing, die zoo idioot is, wat men
van verstandige bestuurders deze niet
kan accepteeren als een gevolg van
naarstig overleg.
het moeilijke van de situatie is thans
dal de raad met groote meerderheid
een besluit van B. en W. heeft afge
keurd, waartoe dit college kan komen
zonder dat de goedkeuring van den ge
meenteraad noodig is. Men kan dus de
uitspraak van den raad ter griffie of in
den prulemand deponeéron. Maar dan
is er een conflict en dat is ook niet aan-
gtnuam. Onze burgemeester i» niet ge
lukkig en menige minister heelt om
minder belangrijke beslissingen zijn
portefeuille neergelegd.
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.26, per weeje 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal ƒ2.90, per wede 22 cent, overal waar do bexurging per looper geschiedt.
Franco per post per kwartaal ƒ3.15, met Zondagsblad ƒ3.80.
enten worden dagelyks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA,
bfj onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onae bureaux zyn dagelijks geopend van 96 uur. Administratie Tel. Int. 82;
Redactie Tel. 645.
oen schoone, witte bladzijde. Hij zag
de beteekenis» van de liefde eener goe
de virouw, de offervaardigheid ervan,
het onzelfzuchtige, het hartstochtelijk
hunkeren naar het welzijn van don
echtgenoot. Dat was het verhaal der
eeuwen het was het verhaal, dat Kate
hem in het oor gefluisterd had en waar
voor zij het land der geesten verlaten
had.
De helderziendheid der heuvelmen-
s(,hen was hem weer even vlug ontno
men. als hij die gekregen had. Hij
streek met zijn hand over zijn oogemen
blikte in het rond en de met varen be
groeide laagte om Ilazel Dene had voor
hem geen bitter-droevige herinneringen
meer Het wa-\ of een graf op Marsh-
cotes Kerkhof rustig verborgen werd
ondei narcissen en madeliefjes, en on
der driekleurige viooltjes met hun ern
stige gedachten.
Voorbij flazel Mill reed hij, terwijl
hij achteloos den vroolijken groet be
antwoordde van den molenaar voorbij
het gevallen pijniboomen blok ging bij,
waar hij niet lang geleden Greta ont
moet had en een groote vreugde ont
roerde zijn hart.
Greta zelf kwam bij toeval naar Wa
ter Lane, met een mandje met eieren
aan den arm. juist toen hij door het
hek reed, dat toegang gaf tot den rij
weg. Zij bloosde, toen rij hem in het
oog kreeg, en scheen van zins verder
te gaan met een woordje uit beleefd
heid en niets meer plotseling dacht rij
BRIEVEN UIT DE HOFSTAD.
DGCHI.
Wie eens in het oude gedeelte van
de residentie wandelt, zal min of meer
den indruk krijgen, dat men bezig is
dit deel te sloopen. Op tal van plaat
sen zijn groote gaten gdbroken en bree
de wegen gehakt, in de gesloten hui-
zen-rij. Halverwege de Wagenstraat
gaapt aan weerszijden een diepe wond
in liet gelid. Het oude bureau van de
Haagsche Courant is verdwenen en zon
derling is het perspectief dat men tliaiis
lieft op ver-weg gelegen huizen-rijen.
Al sinds eenige jaren is men met deze
afbieak bezig en allee te zamen vormt
een plan tot verbetering van de ver
koel swegen. In hoeverre dit plan on
misbaar was, zttltelr niet beoordee-
le»t. evenmin in hoeverre het goed is
te noemen. We hebben het feit to ac-
cep’eeren en we zien gaandeweg bet
oude den Haag verdwijnen. Waar m
het dat dit oude deel een goede ont-
wikkeling hoe langer hoe meer in den
weg stond. Onze voorvaderen hielden
van klein en knus het is hun gemak-
ktlijk te vergeven. Zij wandelden of
reden in karossen maar zij daden dit
statig en langzaam en klein wis hun
aantal. Langs de sierlijke grachjps ging
hel en een gevaarlijk hooge brug roog
alleen wat meer meesterschap van icoet-
siers-kunst. Met die kunst is het op dit
oc/enblik misschien niet minder ge-
sIh’.ó, gelet op het feit dat de eischen
dio aan het beroep worden gesteld heel
wat hooger zijn. We behoeven terloops
maar even aan de treurige geschiede-
nib te herinneren die zich verleden
week afspeelde met de auto-bus die te
water reed.
De sierlijke grachtjes zijn haast alle
verdwenen. Den Haag telt er misschien
nog één, het z g. Smidswater dat het
geluk had juist op eeh plek te liggen
wi-ar verkeersruimte niet noodig was.
Mr-ar voor de rest zijn ze gedempt. Ve
le al sedert jaren dat het tegenwoordi
ge geslacht ze niet meer herinnert. De
6OÜD8CHE COIRANT.
92) -
1 w eo vrouwen hadden een groote rol
in zijn leven gespeeld, en de tweede
do tweede was, hij wist het zeker, zijn
gezellin, een ander kon hij zich niet
deuken. Hij hield een wijle stil, nog
lichtelijk verbaasd. Hij zocht naar een
teeken en dadelijk kwam een teeken
tot hem. r
Lr was niets te zien, maar hij voelde
dat iemand bij zijn stijgbeugel kwflm
hij voelde een hand in de zi,jn® glijden,
hij hoorde een zachte stem aan zijn oor
de stem van Kate, de stem der doo
ft o vrouw.
..Er is geen afgunst, lieve jongen,
aan gene zijde van het graf”, zei’die
stem
De hand gleed uit de zijhe. Er was
niemand, zichtbaar of onzichtbaar, bij
zijn stijgbeugel. Toch bleef hij nog een
P' o» in dien toestand dien toestand
vau helderheid en erkentenis, die uit
verre wereld komt en hij zag
geschiedenis der harten van alle
