-
CHUITJES
0 cent.
IGEER,
IIS”,
irkt.
1.
hting
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
No. IB498
Maandag 24 Maart 1924
gens van
enz. enz.
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen
s voor
Tien is
de K.G.
og een doos
Co.,
Rotterdam.
DOOR SMART GELOUTERD
door HALLIWELL SUTCLIFFE
▼oor Nederland bewerkt door
J. P. Wesselink—-Van Roaeum
Nadruk verboden
enz., enz,
andeling.
fAART.
'ichting
delen van
en
VEN.
e Wasscherij
ZWAAN"
FEUILLETOa.
sche
en” g
rzoek“
Gouda
DEE,
r.
Een incident in dan larsohen Vrijstaat.
weg 20
BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, NIEU
WERKERK OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWUK, SCHOONHOVEN, STOLWUK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, en*
Telef 292.
V
,1»7 10
(Wordt vervolgd).
IN.
te flesch.
77S
30
het ceptrum beren! is met iedere party,
welk» ook op dit standpunt staat, namen te
werken.
HRU4IK-
Fmnfoisw, de nieuwe darecteur-jfeneraal
van de Belgische staatsspoorwegen, heeft
125 ambtenaren op wachtgeld gesteld. Zyn
doel is den dienst te verjongen en met name
aan het hoofd van de rangeemtatnons jonge
krachten te plaatsen. Ondèr de stations
chefs ja een ware opruiming gehouden.
DRAMT.
778 50
1148 34
Met ingang van 1 Apnl worden de ta
rieven op de Belgische spoorwegen voor de
le klas met 28 percent en voor de 2e en
3e klas met 25 percent verhoogd. Ook de
abonnementepryzcn worden 25 percent duur
der.
dan prjji
Adver
delaren, AtfTsrtsntiehnrsoiiT en .IX.
aan bet Bureau zjjn ingakomen, teneiadava* opname venakatd te xj/m
Brutaal gevraagd is half verloren.
De Kodsdienetverralgina.
Het opperste Hof van Georgië heeft de
behandeling ten einde gebracht van het
proces tegen Ambroskm en 10 andere
priesters, beschuldigd van hoogverraad en
van verduistering van tot den eeredienst
beboerende voorwerpen. In Februari 1922
heeft de Katholieke Raad op voorstel van
Ambrosion een memorie aan de conferen
tie te Genua gezonden, waarin op grond
van valsche mededeelingen over den toe
stand in Georgië interventie der Weeter-
eche mogendheden werd gevraagd. Boven
dien hebben de beschuldigden tal van kost
bare voorwerpen uit de kerken verwijderd
ten tijde dat de mensjewUri Tiflis verlie
ten. Ambrosion werd tot 8 jaar, twee an
deren tot 5 jaar gevangenisstraf veroor
deeld. De overigen werden vrijgesproken.
regeling eenmaal te Peking zijn gevoerd,
bet geen doel heeft dezelfde materie nog
maals te Moskou te gaan behandelen.
De toestand der hoogeeeholen.
De slechte toestand der Ruaateche staats
financiën heeft voor de hoogascholen nood
lottige gevolgen gehad. De universiteits
gebouwen wordenu slecht onderhouden en
niet verwarmd, de laboratoria hebben ge
brek niet alleen aan instrumenten, maar
zelfs aan olie voor de lampen. Ook op de
salarissen wordt zoo beknibbeld, dat *y ten
eenenmale onvoldoende xjjn voor da bevre
diging va» de meest bescheiden behoeften.
De technische bedienden ontvangen elf roe
bel per maand, de hoogieeraren 28 roebel,
(hun. assistenten 28 roebel. Deze salarissen
lijn niet q/leen veel lager dan de loonen
van smeden, schoenmakers of kleermaken,
maar zelfs van nachtwakers exl. Welke ge
volgen deze toestanden hebben moeten
voor het hooger onderwin in Rusland ligt
voor de hand.
„Niets om van te schrikken, kind. Ik
heb voor een goed doel gevochten en
ik ben bijna neergeslagen.”
„Heb je t gewodnen Maar natuur
lijk heb je dat,” zei ze met de stille
zooals iedere vrouw die koestert,
jong meisje af tot de ouderdom
haar rimpeltjes komt brengen, dat haar
„Ik heb gewonnen, en dat was ook
De rykskanselier, dr. Marx, heeft te El
berfeld een verkiezingsrede gehouden in
een vergadering van het Centrum. Hij ver
klaarde o.a., dat hij een voorstander is van
de door Wirth begonnen vervullingspolitiek
en van de grondwet van Weimar en dat
Nu de Fransche Senaat na de Kamer het
ganache fmantieele ontwerp heeft aange
nomen, Poincaré dus een overwinning be
haalt heeft in Senaat en Kamer, en men
als vermoedelijk gevolg daarvan de franc
weer ziet stijgen, mag men gerust «pre-
ken van gunstige factoren aan Frankrijk’» ^lyft
horizom
Een der medewerkers van de M. Crt.
wijst er op dat door dit alles de volle aan
dacht weer wordt gevestigd op de merk
waardige figuur van Poincaré.
Deze minister, zoo zegt hij, heeft een ge-
FRANKRUK.
De Fransche belastingwetten.
De Kamer en de Senaat hebben thans
de fiscale voorstellen definitief aangeno
men.
in ’t veen en had zijn handen en zij
gezicht voor de tweede maal
scben, maar zijn ongemakki
filet van dien aard, dat ge seifs door
ABONNEMENTSPRIJS: par kwartaal 225, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2^0, par weak 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt.
Franco par poet per kwartaal 8.15, met Zondagsblad 8.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA,
bij onze agenten en loopers, den boekhandel en do postkantoren.
Onze bureaux zjjn dagelijks geopend van 9—4 uur. Administratie* Tel. Int 82;
Redactie Tel. 545.
BUTKNLAND8CH NIEUWS.
DU1TSCHLAND.
Een röntgen-inatituut ten geschenke.
De familie von Siemens heeft aan de
stad Berlijn een geheel modem mgencht
1 te ntgen-instituut ten geschenke gegeven.
In tegenwoordigheid van tal van bekende
personen heelt burgemeester Boe as het ge-
schen gisteren namens het gemeentebestuur
in ontvahgwt genomen.
De arbeid wordt morgen herval.
Het geschil in het havenbedrijf van Ham
burg tusschen de havenarbeiders en de
werkgevers over de* loonkwestie is byge-
legd. Dinsdag zal de arbeid worden her
vat
RUSLAND.
Sedert eenogen tijd vertoeft Lidzao te
Moskou als vertegenwoordiger van China.
De sowjet-regeering heeft echter gewei
gerd hem officieel als zoodanig te erken
nen, zoolang de overeenkomst tusechen de
beide landen nog niet is gesloten. Op 17
Maart heeft Lidzao een bezoek gebracht
aan Tejitsjerin die hem verzocht zjjn re
geering mede te deeien, dat de aowjet-re-
regeering den toestand, ontstaan door het
weigeren der ratificatie door China, zeer
ernstig inziet Rualand beschouwt dit als
een onvriendschappelyken daad, waarvan
de gevolgen geheel voor rekening van Chi
na komen. Toen Lidzao daarop den wenech
uitte de Mongoolsche kwestie in haar ge
heel te bespreken, zeide IWjiteerin, dat een
verdere discussie onnoodig te, daar de
overeenkomst op ratificatie wacht en ver
der, dat nu de onderhandelingen over de
L
sg in 118 15
ice-Nez.
iratie-Inrichting.
p voorschrift
Thermometers.
- Ziekenfondsen.
in den vriendelijken, kameraadschappe-
lijken toon van vroeger te vervallen:
„Jij zult nu mijn zoon worden en ik zal
moeten vergeten. Neen, ga maar liever
héén I Het is nog niet zoo erg, als het
had kunnen zijn maar het zal moei
lijk zijn, mijn jongen, om dat te boven
te komen. Je hadt op een andere ma
aier om Hester moeten komen, zooals
ik gekomen, ben om haar moeder
bevend in mijn schoenenken terwijl ik
mijzelf den geringsten knaap achtte, die
Ooit over de heide wandelde en mij
verbaasd afvroeg, of zoo’n Stuk mest
als ik was, goed genoeg zou zijn, om
door haar betreden te worden. Maar
zoo kunt gij nooit kpmen, jongen,
en het is je eigen schande en die van
Hester en nu moet je trachten, alles
van den besten kant te bekijken, denk
ik Maar jongen, wat een ellendeI”
Hij boog zijn hoofd op het hek en
zij lieten hem daar achter, terwijl zij
beschaamd en bedroefd over de weide
terug liepen.
HOOFDSTUK XXII.
De laatste greppel.
Was Ned O’Bracken Clough in zon
derlingen toestand op Wtadyfarm ver
schenen, ook Griff verkeerde, toen hij
Lostwithens bereikte, in geen betere
omstandigheden. Hij was wel is waar
niet kreupel, maar zijn gelaat was ge
kneusd en gebeukt en de knokkels van
zijn handen waren rauw.
Griff had stilgestaan bij een beekje
gowas-
waren
uien vau uivu uru, uai ze aeüs door
zulk koel, heücaam. water als in’t Ling
(voorzichtig mogelyk te behandelen en de
muitende officieren in staat te stellen van
de /taallagen huns weegs” terug te kee-
ren, gingen (genoemde minister en de ge
noemde chef van den generelen staf op
eigen houtje ertoe over een klopjacht te
organiseeren op de muitende officieren. Een
gebouw, waarin men vermoedde, dat de
muitere vergaderden, wend belegerd, maar
Tobin en Dalton, een ander hooggeplaatst
muitend officier, wisten den dans te ont
springen. Door deze eigenmachtige houding
kwam <le eerste minister Cosgrave in een
bijzonder moeilijke positie, omdat zijn me
dewerkers Mulcahy en Mac Mahon, <loor te
gen zijn instructies in te ig*an, hem het
woord tegenover de muiters tegen wil en
dan deden breken. Een en ander heeft, wo
ols vanzelf spreekt, aanleiding gegeven tot
.qert conflict en het gevolg is geweest, dat
de lersche ministerraad erop etend, dat
Mac Hahon en andere hooge officieren zou
den aftreden. Eveneens verzocht Coagrave
in opdracht van den ministerraad aan Mul
cahy zyn ontslag in te dienen. Dit verzoek
was teiteljjk overbodig, daar Mulcahy reeds
voordat de ministerraad bijeenkwam, een
verzoek had ingediend om af te treden als
minister van defensie. Aanleiding voor zjjn
stap was de z. i. te slappe houding tegen
over de muiters, die door de passiviteit te
genover hen z. i. in hun voornemens wer
den (gestijfd. Mac Mahon heeft echter 'ge
weigerd vrijwillig heen te gaan en moest
worden afgezet. Als zijn opvolger wees de
regeering den generaal-majoor Sweeney
aan, terwijl de premier Cosgrave zelf voor-
loopig de functie van minister van defen
sie op zich neemt.
Door het gebeurde te Queenstown is
thans een pijnlijke situatie ontstaan, die
ook Tobi sterk afkeurt. Reeds maakte hij
in de bladen van Dublin bekend dat hem
geen verantwoordelijkheid treft voor deze
laffe daad, en de Regeering van den Vrij
staat heeft een beloomng uitgeloofd voor
de inhechtenisneming van de vier schuldi
gen aan het incident te Queenstown.
Het besluit van de Fransche Senaat. De verkiezingen in Duitschland.
Den laatsten tyd had het den schijn als-'
of de rust in den lerschen Vrijstaat geheel
was weergekeerd, de extremisten van elke
agitatie hadden af gezien. Thans komen de
laatste degen weer berichten die er op wij
zen dat dit niet (geheel en al juist is. Een
incident dat jJ. Vrijdag plaats had wijiri;
er op dat die rust toch maar schijnbaar en
ue Valera's geest nog maar al te goed
merkbaar is. Vrijstaatsche soldaten toch
openden opeens een machinegeweervuur op
Engelache soldaten, die met verlof te
Queenstown bij Cork aan wal gingen. Een
hunner werd gedood, verscheidenen werden
gewond, van wie sommige ernstig. Boven
dien hebben zij een oorlogsschip (beschoten
onder den udtroep: „Up Tobin!”
Tobin, zooals men zich herinnert, is de
leider van de lerache muiters en een hoog
geplaatst officier: hy was niemand minder
dan de adjudant van den Britschen gouver-
neu-generaal.
Van Britsche zijde wordt erkend, dat het
indertijd grootendeels was te danken aan
de activiteit van Tobin, dat de Blae and
Tans uit Ierland weiden verdreven. Be
kwaam medewerker indertijd van Collins,
koos hy, toen in de gelederen der lersche
party ««n splitsing plaats had in onver-
zoenlyken en gematigden, de izyde van Col
lins, al was hy verre van ingenomen met
het verdrag, dat Ierland met Engeland
heeft (gesloten. De demobilisatie maakte
een einde aan zijn generaalschap en de
teleurstelling hierover wordt door bepaalde
Britsche kringen aangegeven als oorzaak
van de muiterij, aan het hoofd waarvan
Tobin staat. Deze heeft ten overvloede in
een brief aan de regeering van den Vrij
staat de houding van deze laatste gecrita-
seerd door er oja. op te wijzen, dat ajj het
er op toelegt uit het leger alle elementen
te verwijderen, die den grooten strijd voor
de vrijheid hebben gestreden en dat in het
gereorganiseerde leger de Britschgezinde
geest domineert. Dit noemt hy de reden,
waarom hy in opstand is gekomen. M. a.
w.: de kritiek houdt in, dat het verdrag
met Londen wordt uitgevoerd in anti-En-
gelschen geest.
De regeering van den Vrijstaat heeft in
middels nog getracht om den toestand
meester te worden door niet dadelijk al te
hardhandig op te treden. De regeering gaf
namelijk aan de muiters de tyd en de ge- I
legenheid om zelf weer zich aan te mel
den en de wapens in te leveren. Op dit stuk
van zaken werd zij echter gedwarsboomd
door het kabinetslid generaal M/ulcahy, den
lerschen minister van verdediging en ge
neraal Mac Mahon. Terwijl de regeering-
Cosgrave al haar best deed om de zaak zoo
99)
Toen lachte Hester het kon ook
wel een snik geweest rijn en blikte
haar vader in het gelaat.
„Ik had niet noodig het hem te ver
tellen,” antwoördde rij.
Joshua tastte in de lucht met rijn
handen. Eert nevel kwam voor rijn
oogen en hij voelde rich blind en hul
peloos. Toen werd hij weer helder van
geest
„Dus beu jij het geweest, Ned?” riep
bij. „Jij, dien ik als mijn eigen zoon
heb liefgehad jij, wien ik middag-
fi'aal en avondeten gegeven heb, toch
blij, dat je hart op de rechte plaats zat
en dat je goed was, niettegenstaande je
wel eens woest kon zijn. Ben jij het ge
weest, Ned Zeg het nog eens, want
ik kan het nauwelijks gelooven.”
Het uur van Ned’s lijden had gesla
gen en hij drdeg het als een man.
„Dingen, in deze wereld gedaan, Jos
hua, kunnen nooit meer ongedaan ge
naakt worden,” zei hij, „maar ik heb
haar lief en zal haar gelukkig maken.”
’■X0 jij zuil mijn getXroken dagun ver
geten pe smart vergeten, die aan mij
geknaagd heeft, mij aan het hart ge-
«maagd heeft, tot ik dacht, dat het bar
elen wuT Kijk, Red," hij brak plotse.
Itog rtj» woorden af «n trachtte weer
tiger dingen dacht dan aan zijn eigen
voorkomen.
„Alleen dit, dat je me aan mijn oom
doet denken. Hij zag er soms, als hij
er een nacht met rijn boschwachter* op
uit geweest was, net zoo uit ala jij. Hij
noemde dat „een klein pleziertje ge
had hebben,” herinner ik me, ofschoon
ik me dikwijls verbaasd afgevraagd heb
wat voor plezier hij er m vinden kon.”
„Je oom I” sprak Griff haar na, „ik
heb je nog niet verteld dat hij op dien
avond, dat je waa weggegaan, met me
moe gekomen was.”
„Wat, ia hij weer naar Lostwithens
gekomen? Hij beloofde toen eeos San
te komen rijden, herinner ik me en ik
was half beangst, dat hij het zou doen,
maar nu is de eene week na de andere
verloopen en hij U weggebleven.”
„Hij had er plezier in me met jou te
plagen, ofschoon hij zich jou slechts als
een klein vrouwtje herinnerde, dat haar
rug vastberaden naar hem toegekeerd
hield, terwijl Hester praatte. Inderdaad
was hefgeheele geval niets dan een
grap voor hem.”
„Hij zou er niet mee gespot hebben,
als hij geweten had, wie dat kleine
•vrouwtje was, dat haar gezicht zoo naar
het vuur gewend hield. Heb Je er wel
over gedacht, wat er gebeuren zal, als
hij terugkomt T'
„Ja, maar hij zal niet terugkomen, hij
Is ei de man niet naar om zulke tos-
gallige beloften te houden en boven
dien kan het je schelen, wat er ge
beurt, kind?”
Over het lijden van de geMteiykheid, van
wie honderden in Rueeteche gevangenieeen
en Siberië zjjn opgesloten, heeft mr. Tudor
Pole, Md van de Angliceansohe miaete tot
steun van de orthodoxe geeeteljjkheid «eni
ge bijzonderheden meagedeeld aan een re
dacteur van de „Daily Tel.”
„Dat ongeveer 1250 bisschoppen en pries
ter# hun leven voor bun geloof hebben op
geofferd werpt een levendig licht op de
jongste geschiedenis der orthodoxe kprk”,
aldus mr. Pole. „Tegenover de priester»,
die de sovjetmaatregelen durven weerstre
ven, wordt geen genade gebruikt. De An-
glicaanscbe kerk doet iets om het lot der
geestelijken te veriichtes- De bijeengeza-
melde gelden worden in Ruariache bankbij
jetten naar Rusland gezonden. Een vriend
wireelt het daar voor chervontej het nieu
we Russische geld, waarna het wordt ver-
ADVERTENTIEPRUSi Uit Gouda en omstrek* (behoorende tot den besorgkrimr)i
1-4 regels 1 Moeite regsl meer fOM. Vsa buiten Gouds en den besorgkriagi
1—6 regels j IjU, elke regel meer /(L80. AdvsrtenMta ia bet ZaterdagnusMner 10
bijslag op den prijs. Uefdadigheids-adverteotifa de hetft vaa dan prga
INGEZONDEN MEDEDEÈLlNGENi 1-4 regels 2.06, elke regel asm 040. Op
de voorpagina 50 hooger.
Gewone advertentün sa ingeeonden nmdedeeUngen bg contract tot seer geredMeer-
i» prijs. Groots lottere en renden worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentün kneuen worden iagesonden door tuaocbenkomst van soliede Roeirbe»-
omo Agenten on moeten daags vóór de plaaMng
KKERS,
ver. =®1
hoi iniii: muNT.
beloofd had, was hem ten laatste tege
moet
zei ze --
lijk tegen zoo’n verlangen moest opko
men want trots was tuaechen deze bei
den van geen beteokems.
„Nu we het toch weten I” mompelde
ze, toen ze het met gras begroeide pad
afliep en 4n takje vap een braam af
plukte. „O, God, ala ik dien nacht ge
storven was, of was weggegaan wat
nog erger dan de dood zou zijn ge
weest dan zouden we het nooit ge
weten hebben.”
Geheel haar wezen was hiervan ver
vuld. Zij wist bet en was er blijde om.
Al haar gedachten en haar verlangens,
haar hoop en haar vrees, al die kleine
geheimen, die de vrouwen vertroetelen
tot haar uur gekomen is ze ver
trouwde ze hem alle toe en la®#, als
ze bedacht, hoe veilig ze wareK.
Bij een kromming van het pad/juist
daar wapr een door den wind gebogen
lijslerbeè haar vedriracÉitig gebladerte
uitspreidde, kwam zij den man tegen
die haar alles was. Hij reed stijf en
was nog.stijver, toen hij afsteeg, zoo-
dra hij haar gezien had. Een oogenblik
keek zij hem door schrik overmand in
het gelaat toen vloog zij met een wil
den kreet op hem af en legde haar hand
den tn de zijne.
„Je hebt pijn I” riep ze. „O zeg mij,
wat er gebeurd te.”
Hij lachte, verzekerd door wat hij
wist, van het geluk, dut hij van nabij
voelde, als hij haar aanraakte of naar
haar keek.
heel volk achter zich. Men is daarvan in
bepaalde kringen zoo sterk doordrongen, dat
de recente aanvallen in de Kamer tegen
zyn politiek gericht, daar (beschouwd zjjn
als aanvallen op Franryk zelve. Hy is de
vertegenwoordiger van het beaetbe en ver
woeste Frankryk, van alle> wat geleden
heeft, wat roept en blijft roepen om recht
matig herstel van de geslagen wonden en
niet meer.
Een wereldcatastrophe is opgekomen en
verdwenen, keizerrijken zijn w egge vaag d,
deze eenvoudige man is gebleven. Want hy
had meer karakter dan die politicus uit
Wales en meer put dan die groote Presi
dent, wiens physiek niet bestand was te
gen de grooteche denkbeelden, die hy ver
kondigde.
Het is nu bijkans tien jaren, dat Frank-
rys aspiraties verkondigt worden by monde
van dezen man, in dit welluidende Fran
sche proza, dat een genot is voor den geest.
Zeker, het te gemakkelyk om over zijn
tydgenooten met schamperen spot te spre
ken, om wekelijks sarourtaech op te mer
ken: Poincaré heeft weer een rede gehou
den of Poincaré va inaugurer les morts,
maar als die stemmen reeds lang verstom»!
zullen zyn, zal de nagedachtenis aan dezen
man voortleven en de gedachte, die hy
vooretond.
W|ü weten allen ,zoo gaat hij voort, hoe
Ooet-Frankrijk, Lotharingen In het bijzon
der .verknocht te aan zjjn President, hoe
verklaart men echter die groote vertering
in Parjjs zelf, dn Parite, dat niet de ge
woonte heeft zich zoolang door iemand te
doen imp'ineeren, dat zoovele grootheden
heeft zien komen en gaan?
Het antwoord ligt in de geschiedenis der
laatete tien jaren. Wie efeige momenten
daarvan heeft medegemaakt, zal die nooit
vergeten.
In Duitschland hebben Dr. Mar* en Dr.
Streeeman de verkiezingsvergaderingen
reeds ingeluid. Te Darmstadt Bield Streee-
man een rede, waarin hij in n^t bijzonder
protesteerde tegen de uitlating van den
Betenschen premier Von KnilJing, die ver
klaard heeft dat de regeering te Berlijn
van de socialisten afhankelijk te.
De minister wijdde daarna nog eenige
woorden aan de reparatiebesprekingen te
Parijs, waarby hjj o.a. zeide, dat, wat <1®
gondhiljettenhank betreft, het buitenland
wel in den raad van toezicht zitting kan
hebben, maar dat de leiding zelve Duitsch
Crag veen ontsprong, konden wegge-
w lacht worden.
Mevrouw Netherolilf, ongerust toon
hij niet zoo spoedig terugkwam, als hij
gegaan. Het hinderde nu niets, hoop,
in richzelf, dat haar trots eigen- van
man de overwinnaar
„Ik heb gewonnen, eo dat was ook
alles wat ik bereiken kon, meisje. Maar
vettel me nu eens, zie ik er erg uit, en
heb ik behoefte om opgelapt te war
den
„O, ’t is verschrikkelijk I Er te een
bui), een heet groote buil juist onder
het eene oog en een snede boven je
.wenkbrauw en je moet maar zoo
gauw mogelijk meekomen en me je ge-
ziïht laten betten.”
Ate antwoord sloeg hij zijn armen om
haar heen en tilde haar licht in het
zadel. Ze had deze plotselinge bewe
ging niet verwacht en streefde adem
loos tegen, tot se zich heel zeker op
haar zitplaats voelde.
„Jij, je behandelt me ate een kind,”
riep ze.
„Zou je dat denken, mete je? Wel,
wie andere dan een kind een dwaas
kind, zou van hute weggeloopen rijn?”
„Ja, het was van huis,” antwoordde
ze eenvoudig. Daarna gingen rij in
prettig aandoende stilte naar Lostwi-
thens en geen van beiden dacht aan
Griff’s gekneusd gericht, tot hij rijn
merrie gestald had en de hut binnen
kwam, waar Nell reeds berig was een
kop thee voor hem klaar te maken. Ze
keerde rich om, toen hij binnenkwam
en een ondeugend, feeder lachje ont
snapte haar
„Wat te er zei Griff, <Me aan prot-
