isdag)
I
11
I
CRK
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
bergambacht, berkenwoude, bodegraven, boskoop, gouderak, haastrecht, moordrecht, moercapelle, nieu
WERKERK OUDERKERKOUDEWATER, REEUWLIK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, en».
82» Jaargang
Dinsdag IB April 1024
No. IBSI7
IS
j uur.
t
11!
- Gouda
I
5
dam.
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen
moer ƒ0.50. Op
L
Pa-
2
4
I
I
I
steeds verbijsterd,
(Wordt vervolgd)
e
it
n
zelfs zij waren er
spade te staan ter
s
I
1043 60
FEUILLETOO.
door smart gelouterd
door HALLIWELL SUTCLIFFE
’oor Nederland bewerkt door
J. P. Weueünk—Van Romui»
Nadruk rerboden
Zit opzicht de rap
en derhalve gerecht-
tot de veronderstel-
nüschen en politieleen
het is te hopen, dat
«uitspraak vaji giste-
>te meerderheid voor
t, de aanvang betee-
mlandschen vrede in den
I, die door politieke be-
e jaren in ernstige mate
Misverstand geeft een dieper kloof tus-
schen mensch en mensch, dan verschil van
tuning.
■rheid"
Co. Til. 1972
lijksvoorwaardea
719 10
ABONNEMENTSPRIJS: par kwartaal 2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt.
Franco per post per kwartaal ƒ8.15, met Zondagsblad ƒ8.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan one Bureau; MARKT 31, GOUDA,
bij ome agenten en loopers, den boekhandel en da postkantoren.
Obm bureaux sjjn dagelijks geopend van 96 uur. Administratie Tel. Int 82;
Redactie Tel. 545.
„Welnu zei Reddhiough ten slotte.
„Mijnheer Lomax is dichter bij den
dood geweest, dan ik van mezelf waag
te denken, en ofschoon het nu beter
me! hem gaat, heeft hij zich deze ge
dachte in het hoofd gehaald dat hij
niet beter kan worden, voor de laatste
boek van zijn ontginning klaar is.
Noem he< een dwaasheid, Ephraim
maar het is een feit, dat hij zal ster
ven, als jij en je makkers hem niet ko
men helpen.”
Weer zweeg Ephraïn. Nooit vlug in
tjet geven van een belofte, had hij eerst
het werk, dat hem den volgenden mor
gen op de boerderij wachtte, berekend.
Het gras op hel weiland moest noodig
een volle veertien dagen eerder ge
maaid worden dan gewoonlijk zijn
plan was inderdaad geweest vandaag
eens flink aan het werk te gaan, indien
niet Betty’s afwezigheid hem verplicht
had om er een vrijen dag van te ma
ken.
„Nu, ik zal komen,” zei hij ten slot
te. „Ik wil niet ontkennen, dat er heel
wat werk op me wacht, en dat zal met
menigeen wel het geval zijn, voor zoo
ver ik weet. Maar mijnheer Lomax heeft
voor mij gewerkt zonder dat ik het hem
gevraagd heb, en nu zal ik voor hem
werken. Bovendien hebben we allen,
niettegenstaande bij den laatsten tijd
rare dingen doet, een weeke plek in
ons hart voor mijnheer Lomax van Ma
nor House."
„Dat is de ziekte, Ephraim," riep de
dokter hem op den rug kloppend „Nu
,Dat mag zoo zijn. Maar je weet toch
1 u''" je een stuk veen moet afgra-
gekheid maken hielden
hek bereikt hadden,
toegang gaf tot de ontginningen.
„We zullen stilletjes moeten werken,
jongens," had Reddhiough gezegd „Als
hij het in den neus krijgt, wat wij doen
dan zal hij met alle geweld op willen
staan en met ons mee willen graven."
Daarom heerschte er stilte, een stil
te, die slechts verbroken werd door het
geluid van houweel en spade, en ze
werkten den geheelen langen, warmen
dag. leder man had eten en drinken
meegebracht, maar ze namen slechts
weinig korte rustpoozen tusschen de tij
den van hun liefdewerk. Soms wilden
enkelen onder hen nieuwsgierig naar
de hut kijken, en dachten ze aan da
praatjes over de vrouw, die daar woon
de maar een Lomax bleef toch altijd
een Lomax, sinds oude tijden gerech
tigd om vreemde streken uit te halen
en geen van de mannen liet zich teweer
ophouden door de hoop een glimp van
de vreemdelinge op te vangen, die zich
met vertoonde.
Roland-Napoléon prins Bonaparte werd
in 1858 te Partje geboren. Hjj wee «te
won van Pierre Napoléon en de kleinaooa
van Lucien Bonaparte, broer van den groe
ten Napoleon 1. De eerste keener der Fmn»
schen was dus Roland1*s oudoom.
Roland ia aanvankelijk officier gwweaeC
in het Fransohe leger, werd echter ia 1884
uit het leger geset en wijdde sich einde-
dien aan geografische «ra andere weten-
M-happelyke onderzoekingen- HU werd Ud
van het Instituut de France en «eredoctor
aan de univensiteit van Cambridge. Zih»
eenig land, prineae Marie, was getrouwd
met prins George van Griekenland, broer
van ex-koning Conatantijn.
DUITSCHLAND.
De creamtie van Sttaaea
Gistermiddag had in het crematorium
te Wilmersdorf de crematie plaats van
het stoffelijk overschot van Stinnea. Aan
wezig waren de rijkskanselier, de mi
nisters StresemaiHi, Oeser, Luther en
Jurres, alsmede een aantal politici en
economen van naam.
Achtereenvolgens voerden het woord
de Krupp-directeur Sorge namens het
verbond van induatrïeelen alsmede
eenige Stinnee-directeuren, onder wie
dr. Vögler.
Vervolgens werd om 12 uur het lijk
naar het crematorium te Someradorf
overgebracht. In de omgeving van het
crematorium hadden zich duizenden
langs den weg opgesteld. De politie had
maatregelen moeten nemen om de orde
te kunnen handhaven. Het gewone ver
keer was gestremd.
Op verzoek van den overledene was
in de groote zaal van het crematorium
alle somberheid vermeden.
De wanden waren behangen roet lila-
tapijten en voor plantenversiering wa
ren gebruikt roode en witte bloeiende
hortensia's en orchideeën. Ook had de
overledene voor zijn dood het verlan
gen te kennen gegeven dat de kransen
niet op de baar mear op het grasveld
voor het gebouw van het crematorium
zouden worden gelegd.
Om één uur kwam de rouwstoet bij
het crematorium aan. Een aantal jonge
mijnwerkers droegen de kist uit den
rouw-auto in het crematorium. De kist
was gedekt met de vlag der Ötinnes-
reederij. Achter den rouwstoet volgden
{honderden auto’s met vrienden van den
I overledene en belangstellenden Onder
hen waren vertegenwoordigers der rijk»
en Pruisische regeering alsmede verte
genwoordigers van alle ondernemingen
van den doode.
In allen eenvoud had daarop de cre
matie plaats, de plechtigheid werd be
sloten met treurmuziek.
De „Kote Fahne” verboden.
Wegens het provoceeren van een op
roep om de grondwet langs revolutio-
spreken.”
„Welnu, dan ben' je waarschijnlijk
ook niet vergeten, dat Lomax dien dag
even hard gewerkt heeft als twee an
deren en nu heeft hij zijn zinnen ge
zet, juist zooals je vrouw met dat be
graven, en ik heb jou en iederen Bin
ken jongen uit Ling Crag noodig om
hem te helpen, zooals hij eens jou ge
holpen heeft."
Ephraim, nog steeds verbijsterd,
schoof zijn pijp van den rechtermond
hoek naar den linker, keek toen aan
dachtig naar een stuk mest, dat aan één
van zijn schoenen kleefde.
ten zijn. En bovendien: koning George heeft
geweigerd vrijwillig afstand te doen. Dat
kan nog tot allerlei onverkwikkelijke com
plicaties aanleiding geven.
Toch is het resultaat met groot enthou
siasme door de bevolking ontvangen. In
bijna het geheele land is de staat van be
leg in werking getreden. Papanastasioe
heeft aan de hoofd redacteuren der bladen
\erzecht, hun medewerking te verleenen bij
de pogingen om het land tot rust te bren
gen. Hy heeft met hetzelfde doel een on
derhoud gehad met generaal Metaxas. Met
het oog op het herstel van de nationale
eendracht en ter bespoediging van de paci
ficatie des geesten zal de regeering van
daag een besluit uitvaaixligen, waarbij aan
de pers voor een tijdvak van vyf jaren
verboden wondt aanvallen te doen op de
republiek en het vraagstuk van den regee-
ringsvorm te bespreken. Bij een ander be
sluit zal Condoriotis, de voorloopige presi
dent van de republiek, tot regent worden
benoemd totxlat de Nationale Vergadering
een definitieven president zal hebben ge
kozen.
Deze verkiezingen zullen direct na
schen plaats vinden.
Geven alzoo ook in
porten des desk-undijri
vaardigde aanleiding!
ling, dat zij een ecoaor
vrede zullen in leiden,
ook de Grieksche volks
ren, die zich in gfoo
de republiek uitspaak,
kent van den binn<
staat der Hellenes
roeringen de laat»
uit het evenwicht is geslagen.
Wezen aanvankelijk de eerste uitslagen
van de volksstemming er reeds op, dat een
groote groep zich voor de republiek zou
uitspreken, met een groote meerderheid
heeft de bevolking voor de republiek ge
stemd. De volksstemming komt feitelijk
neer op een bekrachtiging door het volk
van de proclamatie der republiek, waarmee
de Nat. Verg, een tijd geleden het Griek
sche volk op zoo voorbarige en ongedul
dige wjjze voor een voldongen feit stelde.
Voor het Grieksche volk zal er echter voor
al veel aan gelegen zyn, of de wijziging
van den regeeringisvorm tevens medebrengt
den terugkeer van rust en vrede, waarnaar
gesnakt wordt. Dit moet worden afgewacht
want het staat te bezien, of de royalisten
in den toestand, zooals die zich heeft ont
wikkeld, zullen berusten. De arrestatie van
royalistische opperoffiecieren, verdacht van
samenzwering, is een bewijs, dat de Griek
sche republiek op zijn hoede meent te moé-
FRANKRUK.
Prins Roland Bonaparte, t
Prins Roland Bonaparte ia gisteren te
Parijs overleden.
118)
Hij was zelf uit het veen afkomstig,
anders had hij geen plan tot verlossing
bedacht, dat in zijn wezen zoo eenvou
dig was en zoo- zeker aanvaard zou
worden door de bewoners van Ling
^g. Hij zocht eerst Ephraim Shackle- I
ton op en vond hem, verheugd over de
a wazigheid van Betty o’th’Nab, die
naar de boerderij van haar vader ge
gaan was.
^Goeden dag, dokter," zei Ephraün
*r®ag „Ik ben den geheelen dag alleen
on had er op gerekend daar nu maar
sens een vacantiedag van te maken en
g$en slag werk te doen. Het gebeurt
n,el lederen dag, dat een man zijn
vrouw kwijt is."
..Heel waar, Ephraim, heel waar",
*op de dokter met zijn breeden lach.
er maar lang genoeg op waoh-
®n> dan krijgen we allemaal eons ons
Maar ondanks dat heb ik je mor-
hX V?jF een wei* u°odig en ik ben
pXt ',omen 001 daar met i® over te
aanplakbiljetten uitgehangen, waarin ver
klaard went, dat indien de regeering de
betooging van „samenzweerders" zou toe
laten, de fascistische gruepeeringvn zouden
optreden. Dit gebeurde dan ook en reeds
Vrijdagavond deden zich relletjes voor.
Voornamelijk uit Brussel bleken de fascis
ten naar Leuven afgezakt te zijn onder aan
voering van denzelfden leider, die vroeger
ook Roedigvr, den Duitschen zaakgelastig
de te Brussel, heeft aangerand, en een ze
kere Perrin, advocaat. In het hotel Metro
pole «achten *ijn, dat hun de naroea zou
den worden voorgeiegd van de vreemdelin
gen, vooral Nederlandache studenten, die
daar verbleven. Toen aan dit verzoek niet
voldaan went, kwam het tot een relletje,
waarbij de zoon van den hotelhouder den
advocaat Perrin een measteek toebracht
De wonde blijkt niet gevaarlijk en gister
morgen werd de dader op vrije voeten ge
steld. De tegenbetoogers treden ook giste
ren op, toen «1e buitenlandeche deelnemers
aan het congres, n.l. 125 Naderiandsche
studenten aan het station werden afge
haald en zich een optocht vormde. Een
sterke politie- en gendarmemacht, die naar
verluidt de tetfen-manifestanten vrij bun
gang liet gaan, belette evenwel tevens, dat
het tot een treffen kwam.
De openingavergadenng van het con
gres had plaats in het Eden-Theater. Na
mens de Nederlandse he studenten sprak
van Soest, voorzitter van het Dtetwah Stu
dentenverbond, die er op wees, dat de
Groot-Nederlandsche gedachte ‘n Neder
land veld wint, daar aan de Leideche hoo-
gesahool een afdeeling Is opgericht en «ie
Nederlandsche deelnemers, aan het congres
thans 125 in getal »ijn tegen 75 verisdsn
jaar. Namen de Zuid-Afrikaanadie studen
ten sprak Ph. Botha en namens de Vlaam-
sche studenten Van den Abeele. De Ixiu-
vensche hoogleeraar, prof. Van «le Weyer,
herinnerde aan het eerste taal- en letter
kundig congres, dat in 1849 op initiatief
van dr. Snellaert wend gehouden met offi-
cieelc deelneming van de regeering, terwijl
men thans het Groot-Nederlandsch Studen
tencongres, dat toch slechte cultureele
doeleinden nastreeft, staatsgevaarlijk acht-
Dit congres viert dus om zoo te zeggen
zijn 75-jarig jubileum. Na den draak te
hebben gestoken met de „Union-Civle-
•kens”, die zoo juist een tegenbetooging
had«len gehouden, spoorde spr. de studen
ten aan, nooit te dulden, dat aan de cultu
reele doeleinden van hun congres afbreuk
wordt gedaan. Onze tegenstanders, zeide
hjj, hebben niet het recht onze trouw aan
het Belgische staatsverband verdacht te
maken Aan Nederland vragen wy geen
officieelen steun noch inmenging in onzen
strijd, doch den breedst mogelijken zede-
I ijken steun.
De Engelsch-Russiche besprekingen zijn
gisteren te Londen aangevangen.
Ramsay MacDonald heeft de sovjetge-
<lelegeenden welkom geheaten, en de taak
der conferentie uiteengezet. MacDonald
wees er in het bijzonder op dat de gevol
gen van een mislukking der conferentie
voor elk der beide partijen te ernstig zou
den zijn dan dat zij er onverschüiig tegen
over konden staan. „De wereld slaat onze
verhandelingen gade en in overeenstemming
met ons succes zal zij besluiten, niet alleen
welke haar betrekkingen tot Rusland zul
len zijn, doch ook hoe zij onderhandelingen
als deze zal moeten beschouwen als een
middel om moeilijkheden en oneenigheden,
als welke ons thans scheiden, uit den weg
te ruimen.
„U wenscht politieleen steun en finan-
cieefe hulp van ons, zoo zeide MacDonald,
wjj wenschen goede naburen en erkenning
van internatioale verplichtingen. Wij heb
ben den eersten stap gedaan en het was
een tamelijk groote. Laat ons tezamen, den
tweeden doen en de hoop van vele millioe-
nen rechtvaardigen, die met zooveel ver
wachting het oog op deze bijeenkomst ge
richt houden.’’
Rakowaky verklaarde in zjjn antwoord,
dat de Russische delegatie bezield was met
den meest oprechten wensch om de confe
rentie te doen slagen. Zij zou al het moge
lijke doen om de economische verschillen,
waaronder quaesties als de schulden van
vóór den oorlog en particuliere aanspraken,
te regelen. De Britsche regeering zou ook
„Hé U hebt me noodig om te wer- I
ken. Waarvoor dokter Ik ben niet,
wat men noemt, bekwaam in uw soort
van werk."
„Dai w
wel, hoe
ven
„Dat zou ik denken. Wel, hebt u ook
BUITKNLANDSCH NIEUWS.
BELGIE.
Het Groot-Neder landsche Student en ton gres
te Leuven.
Ter gelegenheid van het Groot-Neder-
landsch Studentencongres te I^euven had
den anti-Vlaamschgezinden en faacisten
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda ea omztrekeu (bebooreade tot dea bteorgkxtoc)i
1—5 rugate 1.34), «Ifca regal maar ƒ025. Va* buiten Gouda «a dan baMzgkriagi
1—5 rogute 1.55, alk» regal mar 0A0. AdvarteaMta te hat Zaterdagauamar 20
bbslag op dan prijs. UafdaidLigheido-advertiazttea da kalft van daa pi
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1—4 ragate 2.04, albe rag
d\^oni^ertent^^ medadaallagaa b|j coatraci tot star garadooear-
dan prija. Groote Latten an naden worden berekend naar ptaatarotanto.
Advertentibn kunnen wonden ingeaonden door tiieenbenknenet van eoliado Boeirben-
detenu, Advertentiebureau! ea onse Agenten en moeien daags vóór de plantten*
aan bet Bureau ajjn tegekomen, teneinde van opname venakerd te rijn.
E»n nieuwe overeenkomst met de Micum.
De Volksstemming in Griekenland. De Britsch-Russische conferentie
De onderhandelingen met de Micum zijn
gisteravond 6 uur gesloten en overeenkom
stig den wensch van Duitschland werd de
mereenkomst met twee maanden dus tot
15 Juni veiiengd. Voorts is ook een grond-
xlag gevonden voor de financiering der
contracten.
Volgens het voorstel dier deskundigen zal
aan Duitschland een leemng wonden toege
staan, uit welker opbrengst de Duitsche le-
veringen in natura zullen worden betaald.
De industrieelen verlangden de verzekering
dat uit de opbieuigist der leeningen de leve-
iringen in natura van den mijnbouw tot 15
April 1924 dus met tenugiwerfcende
kracht zouden worden betaald. Slechts
onder deze voorwaarde zou de mijnbouw in
staat ztfn zich verder de noodige credieten
te verschaffen om de contracten met de
Micum na 15 April uit te voeren.
Daar de Commissie van Herstel intus-
schen heeft besloten den geallieerden re
geer ingen tot het aanvaarden der deskundi
genrapporten te adviseeren en daardoor
een voorloopige oplossing der herstelquaes-
tie, alsook de verwezenlijking «ter leening
voor financiering der leveringen in natura
weer nabjj is gekomen, zal men zich wel
niet vergissen, wanneer men aanneemt, dat
men op «lezen grondslag tot overeenstem
ming is gekomen omtrent de financiering.
kunnen rekenen op haar goeden wil met
betrekking tot politieke quaesties Er zou
geen moeilijkheid rijieq wat betreft het re
gelen van alle quaesties, betrekking heb
bend op de belangen der Britten en Sovjets
in het Oosten, voor zooveel beide regeerin- i
gen als uitgangspunt het beginsel namen
van eerbiediging van de onafhankelijkheid
en souvereiniteit der Oowtereche stoten.
De Russische -delegatie beschouwde «ie
conferentie als wl geweldige historische
beteekenis, daar het hier een poging van
de twee grootste stoten ter wereld gold,
niet alleen om hun eigen geschillen op te
lossen, doch ook de problemen, die verba»!
hielden met het versterken van den we
reldvrede. Zy zou het uitgangspunt kunnen
worden van een radicale verandering in de
internatioale betrekkingen. De ontwapening
diende zich aan als een volstrekte impera
tieve quaestie en de Sovjetregeering was
bereid om in samenwerking met andere
staten verdere besliste stappen te doem
naar ontwapening. Ofschoon zij niet, gelijk
Engeland, in deze zaak veel gevoelt voor
den Volkenbond, zooals deze thans bestaat,
zou de Sovjetregeering toch bereid zjjn zich
by een internationaal lichaam aan te slui
ten, waartoe alle regeeringen uit eigen
vryen wil en op voet van algeheele gelijk
heid zouden toetreden.
Rakowski was niet van meening, dat «b?
verschillen tosachen de sociale structuur
van Groot-Brittannië en Rustand een hin-
«lerpaal behoefden t« ziJn voor hun politie
ke en economische samenwerking. De
Sovjetregeering deelde ten volle de mee
ning der Britsche regeering, dat wederzijd-
sche non-mterventie in hun onderscheide
ne binnenlandsche zaken esw-«onontbeerlijke
voorwaarde was voor het scheppen van
vertrouwen. Voor de Unie «Ier Sovjets was
dit beginsel een waarborg tegen aanslagen
tegen haar socialistische organisatie; waar
aan haar volken besloten waren, vast te
houden.
De delegatie stelde voor het eerst de po
litieke en economische quaesftes aan de
orde te stellen, welke beide landen gelijke
lijk belang inboezemen, met het doel in
den kortst mogelyken tyd resultaten te
verkrijgen, die door het versterken van het
wederzijdsah vertrouwen, de oplossing van
de moeilijke problemen zouden vergemak
kelijken.
De delegatie is, zoo meldt ^n Reuter-
bericht nog, niet alleen voorzien van uit
gebreide bevoegdhe<ien, doch heeft volledig
politiek gezag om alle noodige beslissin
gen te nemen.
plan gemaakt om u een nieuw tehuis
te laten maken net zooals mijnheer lo-
raax
„Het is mijnheer Lomax zelf, die uw
hulp noodig heeft. Herinner je je nog
dien dag, toen je allen gewerkt hebt
om een pad te graven in de sneeuw,
tphraïm, zoodat de wensch van je
vrouw om in Trawdon begraven te wor
den, vervuld kon worden
„0, ja, dat herinner ik me. Ze was
een beste vrouw, die eerste hoe
goed, dat heb ik pas geweten, toen
Betty me onder handen nam en me de
ooren begon te wasschen, bij wijze van
KnrAknn
zal ik naar de eene helft van de men- j die dokter,” zei Ephraün Shackleton
ichen gaan, en jij naar de andere helft, v
en morgen zullen we een begin maken”
.,U wilt ook de spade gaan hantee-
Zeker. Ik heb nu heelemaal geen
érnstige pattónten,. behalve/mijnheer
Lomax en dit hoort ook bij het gene
zen van een ziek mensch."
ReddhiouglJ had zich niet vergist,
toen hij op zijn vrijwilligers gerekend
had. Hij ging dien avond van den één
naar den ander, evenzoo deed Epnralm
Shackleton, en ze kregen geen enkele
weigering. Al het dringende werk van
henzelf bleef liggen dat moest maar
wachten en later zouden ze van twee
werkdagen één maken om den verloren
tijd in te halen. Zelfs de niets-doeners,
mannen, die zich tevreden stelden in
hun vuile, slecht onderhouden boerde
rijen te staan rooken, en die steeds
droomden van werk, dat den volgenden
dag, gedaan zou moeten worden, altijd
den volgenden dag, -
tuk op om aan de
wille van een vriend, die hen noodig
had.
Den volgenden morgen om vijf uur
bij een bleek© zon, boven een veen,
griilig gekleurd door den mist en de
glinsterende dauwdruppels, stapte een
gezelschap van wel vijftig mannen, ieder
met spade en piek over den schouder,
stevig door naar Loatwithens. Aan het
hcofd liep Reddhiough, rooder van ge
laat dan ooit en vol grappen en gelach.
„Hij m een goede om voor te gaan,
SOUDSCHE UHIUM.
tot zijn buurman, toen ze Lostwithens
naderden.
„Weinig beteren, jongen. lederen
dag is voor Reddhiough maar hetzelfde,
en ik heb hem nooit zien verslappen.
Wel, we moeten hier ergens zijn. Het
schijnt, dat hij een eenzaam oord uit
gekozen heeft, mijnheer Lomax een
zamer zelfs dan de praatjes hadden
verteld."
Praten en
toen ze het
