LTIEK
ad.
ida
door smart gelouterd
door HALLIWELL SUTCLIFFE
▼oor Nederland bewerkt door
L P. Weeselink—Van Rossum
Nadruk verboden
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
bergambacht, berkenwoude, bodegraven, boskoop, gouderak, haastrecht, moordrecht, moercapelle, NIED
Ml* Jaargang
Mo. IBS24
EAND
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon-en Feestdagen
O.7B
Gouda
EHBURG'S'-
:rtrami -
ieater.
■voorstelling
'AG 2 UUR
I program.
Vrijdag 2S April 1924
4;
voor
cents
WERKERK OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWUK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, ena
16 jaar
en
■M/OJO. o*
ge
le loop-
MIWGOM
1877 33
U WARDEN-
Het
itgevers
„absolute"
een
FEUILLETON.
126)
EINDE.
I
Hergt, een vriend van Dr. Helfferich, bij
den ramp het leven lieten, bl(jkt gelukkig
ongegrond, beiden bevinden xich in Berltyn.
GOUDA
3 25 APRIL
i schitterend
3ven van een
n 6 acten.
i: RODOLPH
aA LEE en
1108*80
belft mdaapi
i/LM, elke rag
VKREHN1GDE STATEN.
Een lid van het banluerehuia Morgan naar
Europa.
Het mede-lid Morrow van het bankiera-
hiu* aal binnenkort in Europa arriveeren
bladen
jaar
vaa
BUITENLANDSCH NIEUWS.
BELGIS.
De Standaard schrijft:
Sinds de erbarmelyk mislukte staking op
de tramwegen te Brussel, was er nooit ern
stig meer sprake geweest van een nieuwe
staking. Thans dreigt deze andermaal los te
zullen komen. Het geschil, dat gerezen is
tuuschen het personeel en het bestuur, be
treft vooral de buurtspoorwegen, doch men
voorziet, dat de agenten van de Brusseische
tramwegen de solidariteitsstaking zullen
voeren.
De reden van het geschil is de volgende:
Het arbeidspersoneel van den buiten, vooral
dus van de buurtspoorwegen, verdient drie
frank minder daags dan de agenten der
Brusseische tramwegen. Dit verschil zou
niet mogen bestaan. Tweeden» klaagt het
syndikaat over de niet-toepassing van de
achturenwet en de niet-vervulling van ge
dane beloften, betreffende kleedingsfonds,
duurtetoeslag enz.
„Een referendum werd onder het perso
neel uitgeschreven, dat, naar het schijnt,
gunstig zal zijn voor de staking. Op Vrijdag
e.k. zal een afvaardiging van de arbeiders
door het bestuur worden ontvangen.
„M. Jacobs, bestuurder aan de buurtspoor
wegen deelt mede, dat art.4vandeachturen-
wet toelaat, in de nijverheden, waar onafge
broken wordt gewerkt, gedurende 168 uur
over 21 dagen te doen werken, zonder dat
evenwel de arbeidsdag 10 uren mag over
treffen. Er werd evenwel nooit meer dan ge
durende 150 uren over 21 dagen gewerkt en
de arbeidsdag overtrof nooit 8.30 uur. Het
syndikaat beroept zich evenwel op art 2
van de wet, dat een arbeidsdag van 8 uren
eischt gedurende zes dagen per week
„M. Jacobs wil het geschil aan de uit
spraak van het gerecht onderwerpen.
„Wat de loonen betreft, M. Jacobs meent,
dat het billijk is, dat de arbeiders van den
buiten minder verdienen dan de arbeiders
uit de stad."
uweeuguig, sa-
Onafhankelyken
192;
’•r» d«a
ebt daa
aart da
b.darC
Igtiair.
Mttnmrtm*.
motto* daags vóór de plaatsing
ie versakerd testyu
tijve en stramme
vikingen, spier
pijn, lendenpijn,
ier alle rheuma-
ynen die ontstaan
tte koude geneest
rijf middel Wortel-
daria Wortelboer.
r flacon bij de
er’s Artikelen.
zich op 27-jarigen leeftijd als privaat-docent
te Berlijn vestigde, van de dwalingen zijns
weegs bekeerd. Als privaat-docent begon
deze scherpzinnige, buigzame man, die
eveneens over groote wilskracht beschikte,
zijn carrière. Later werd hjj te Berlijn pro
fessor in de economie. In ’t bijzonder wijdde
hij zich aan financieele studiën en zoo werd
hij dan ook in 1906 aan de academücht
baan onttrokken en trad hij opals direc
teur van den Anatolischen spoorweg.te Kon-
stantinopel. In 1908 werd hij directeur van
de Deutsche Bank te Berlijn, welke positie
hü bleef bekleeden tot 1915, toen von Beth-
mann Hollweg hem verzocht de leiding van
het ReichsschaUamt op zich te nemen, een
der gewichtigste functies in de oorlogsjaren.
In 1916 werd hij staatssecretaris van het
Reichsamt en in 1917 vice-kanselier. Deze
laatste functie bekleedde hjj slechts enkele
maanden, in den herfst van hetzelfde jaar
moest hjj dit ambt neerleggen. Een aanbod
om aan een univeraiteit wederom professor
in de economie te worden, sloeg hy af; hij
bleef te Berlijn, omdat hjj zich bewust was,
dat hem daar nog veel werk wachtte. En
reeds na eenige weken verzocht de rijks-
kanselier hem om verschillende economische
overgangsvraagstukken voor te bereiden.
Een korten tijd vertegenwoordigde hjj de
Duitsche regeering te Moskou.
Van zijn werken zijn vooral bekend: ,Das
Geld” (Helfferich’s standaardwerk, waar
door zijn naam als econoom is gevestigd,
waarvan het eerste deel is verschenen),
„Deutschlands Volkswohlstand” 18881913,
„Der Weltkrieg” en „Reden und Aufsatze
aus dem Kriege”.
Als politicus heeft Helfferich, behalve
dan in den kring van zijn engere geestver
wanten, bitter teleurgesteld. Als minister
van financiën tijdens de moeilijke oorlogs
jaren, toen het Duitsche volk tot elke opof
fering bereid was, had het in zijn macht
gestaan, door een ingrijpende belastingher
vorming, de destijds reeds aangevangen in
flatie van het ruilmiddel in Duitschland te
stuiten. Helfferich heeft dit nagelaten. Ook
later heeft hij alles nagelaten, wat had kun
nen strekken, om de leidende politieke
kringen des Rijks, waarop hij een grOoten
invloed had, alsmede de directie der Rijks
bank, te bewegen, de financieele politiek,
die Duitschland naar den afgrond voerde,
te herzien.
Aan zijn hoogen toep als financier heeft
de mislukking van zijn financieele politiek
zdan ook geen afbreuk gedaan. Toen na het
plotselinge overlijden van den heer Haven-
stein het presidium der Rijksbank vacant
kwam, heeft het bestuur der Rijksbank met
algemeene stemmen dr. Helfferich als pre
sident voorgedragen. Hij zelf gevoelde wel,
dat zijn politieke antecendenten hieraan in
den weg stonden en gaf dan ook zijn voor
nemen te kennen, zich na zijn benoeming uit
het politieke leven terug te trekken. Dit
heeft echter niet mogen baten. De regeering
achtte, ook tegenover de Entente, zijn be
noeming ongewensch, zoodat dr. Schacht,
de leider der Devisenzentrale, in plaats van
Helfferich werd benoemd.
Het gerucht dat ook Dr. Schacht en Dr.
Amerikaansche Inunlgratie-ontwerp.
Weinig kans op wijziging.
Te Washington zal heden de conferentie
plaats hebben tusachen vertegenwoordigers
van den Senaat en het Huis van Afgevaar
digden, ter behandeling van de wet op de
Immigratie en algemeen wonk als zeker
aangenomen, dat deze wet, zonder ingrij
pende wijzigingen, zal worden aangeno
men. Daar de beide Huizen het eens zijn
over de uitsluiting van de Aziatische im
migranten en de aanvaarding van 2 der
volkstelling van 1890 ais basia voor de
quota, zal, zooabi gemeld, de conferentie
niet het parlementaire recht hebben hier
over te discuaaieeren.
President Coolidge heeft geen aanwtjM-
gingen gegeven omtrent de door hem te
volgen gedragslijn. Zoodat nog atoedh ad*
mogelijk moet worden verondersteld, dat
Zoodra iemand kwaad gaat spreken
over de afwezigen, kunt gij er van over-
ioigd zijn, dat dlleen uw tegenwoordig
heid hem belet ook over u een boekje
open te doen.
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal 2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt
Franco per poet per kwartaal ƒ8.15, met Zondagsblad ƒ8.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA,
bij onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zjjn dagelijks geopend van 9—6 uur. Administratie. Tel. Int 82;
Redactie TeL 545.
briël Hirst hud hetzelfde gezegd en zoo
iedere vriend uit vroeger dagen, die
hem den laatsten tijd had aangeklampt.
En nu was Nell zelf bezig hem te be
wegen, om dat te doen, wat hij diep in
zijn hart wist, dat goed was.
„En Lostwithens vroeg hij aarze
lend „Moeten de velden weer verwil
deren tot heide
„Waarom zou dat moeten Er zijn
boeren genoeg, dia getracht hebben
hun land vruchtbaar te maken, wien
het niet gelukt is geef zoo een de
boerderij zonder pacht dat zal dan
kunnen we er zoo nu en dan heengaan,
je huwelijksgift aan mij zijn en dan
om ons oude leven weer te leven.*’
„Meisje, je hebt gelijk, maar ik zal
het missen.”
„Zal ik het dan ook niet missen
Geen plaats in de wereld kan voor mij
zijn, wat Lostwithens is en toch
en toch je moet naar je eigen volk
terug gaan en ik moet je helpen om je
eer en je naam hoog te houden.”
Uil het verleden kwam een roepstem
lot Grift een stem, die duidelijk en on
miskenbaar was. Zijn schulden waren
betaald hij kon weer met oogeheven
hoofd onder zijn medemensenen ko
men diegenen van zijn geslacht, die
het in ben gestelde vertrouwen waar-
Ae staarde naar de stoere gestalte,#
gezeten op het zware, grijze paard, die
over de verre rustige uitgestrektheid!
van het veen wegreed daarna wendde
ze zich tot Grift.
>,Hij heeft ’t me vergeven,” zei ze.
»,laeveling, ’t is heerlijk vergiffenis te
nebben en wanneer wanneer
maar ik vergeet,” brak ze plotseling af
met het eerste zweempje van coquette-
ne, dat ze Griff tot nu toe getoond had
7’ een ooquetterie, die ze zelfs nu ten
deele versmaadde. „Je hebt daar over
Pauwen gesproken met oom maar heb
Je hem wel verteld, dat je mijn toe-
FRANKRIJK.
De Fransche verkiezingscampagne.
De verJaecungscampagnie is begonnen en
zal 10 Mei te middernacht eindigen. De
stemming zal op 10 Mei plaats vinden van
8 uur des morgens tot 6 uur in den nud-
Van de 626 afgevaardigden, die op 16
November 1919 gekozen werden, zullen er
slechts 569 terugkeeren.
De Kamer was, toen zij uitéénging,
mengeateld als volgt: C1__'
(rechts) 25; Entente Republican»
RépUblicains de Gauche 54; Gauche Répu-
blicaine 83; Action Républicaine 46; Radi
calen en Radicaal-Soaaliaten 83; Republi-
keinsche socialisten 31; Sociaal-Democra
ten 50; Communisten (Unitaire) 1; Com
munisten 13; Partij looien 21.
Iedere lijst mag thans zooveel namen
bevatten als er afgevaardigden gekozen
moeten worden.
Iedere caodidaat die
Da rapporten der deskundigen.
De geallieerde antwoorden. Dr. Helfferich t.
De Commissie van Herstel zal morgen
het Britsche, Belgische en Fransche ant
woord op de rapporten der deskundigen in
ontvangst nemen en officieus bijeenkomen
om er kennis van te nemen. Zij zal pas offi
cieel vergaderen na ontvangst van het Ita-
liaansche antwoord, dan zal dus pas bekend
worden hoe de commissie van Herstel denkt
over het Fransche antwoord, dat nogal af
wijkt van de rapporten der experts.
Wel heeft Frankrijk veel in de Comm, van
Herstel te zeggen, waarvan de voorzitter,
Barthou, een Franschman is en wel probeert
Frankrijk deze instelling steeds zoo veel
mogeljjk te beïnvloeden, doch dit neemt niet
weg, dat Frankrijk niet geheel en al tevre
den is met de houding van dit instituut, dat
volgens den Franschen ministerpresident
blijk geeft van een te groote voortvarend
heid. Vandaar dat Poincaré een brief aan
Barthou heeft geschreven, die heel wat stof
heeft opgejaagd in de buitenlandsche pers,
maar waarvan men den vol ledigen tekst tot
dusver aan de wereld heeft onthouden. Al
leen zijn enkele beknopte uittreksels open
baar gemaakt, die ten overvloede onderling
van elkaar afwijken. Deze brief heeft in
middels aanleiding gegeven tot allerlei com
mentaar en kritiek, en Havas heeft toen op
dracht gekregen te verklaren, dat men aan
den inhoud van Poincaré’s brief een ave-
rechtsche interpretatie heeft gegeven. Hjj
zou van slechts heel onschuldigen aard zjjn
en uit drie stukken bestaan. Het eerste
daarvan bericht de ontvangst van de versla
gen der deskundigen, die de C. v. H. aan de
Fransche regeering heeft gezonden, het
tweede stuk houdt zich bezig met de be
voegdheden onderscheidenlijk der geallieer
de regeeringen en der Commissie van Her
stel en in het derde stuk geeft Poincaré te
verstaan, dat hjj van plan is, na het besluit
der C .v. H., in tegemoetkomenden geest te
onderhandelen met de betrokken regeerin
gen, teneinde de uitvoering van ’t plan der
deskundigen te verzekeren.
Volgens de Britsche pers echter heeft
Poincaré in zjjn brief aan Barthou duidelijk
te kennen gegeven, dat van Frankrijk en
België niet kan worden gevergd, dat zij hun
tegenwoordige „gages” inwisselen voor an
dere, zoolang de Duitsche emissiebank niet
haar werkzaamheden is begonnen, de spoor-
weghervorming in Duitschland niet heeft
plaats gehad, de „debentures” (industrieele
schuldbrieven) niet zjjn overhandigd en de
rijksdag niet de wetten heeft aangenomen,
die absoluut noodzakeljjk zjjn voor de ver
zekering van de uitvoering der plannen, die
de deskundigen hebben opgesteld. By deze
verklaring beroept de Fransche minister
president er zich op, dat de deskundigen
vastgesteld hebben, dat de tenuitvoerlegging
door Duitschland van ’t vorenstaande voor
waarde is voor de herroeping of wijziging
der tegenwoordige maatregelen van de be
zettende mogendheden in het Roergebied.
Ten overvloede zou Poincaré nog heb
ben verklaard in den brief aan den
voorzitter der Commissie van Herstel, dat,
voordat een wijziging in het Roer-régime
intreedt, de geallieerden het eerst onderling
eens moeten zjjn geworden over de even-
tueele sancties, die noodig zouden kunnen
zjjn, wanneer Duitschland te kort schiet in
het nakomen zjjner verplichtingen.
Wanneer inderdaad Poincaré heeft
schreven als boven is aangeduid, dan komt
een en ander hierop neer, dat de Fransche
minister-president voorloopig de Roerbezet-
ting nog wenscht te zien gehandhaafd. En
zoolang deze bezetting een feit is, komt na*
tuurljjk niets van het herstel der bestuur
lijke, economische en fiscale eenheid van het
Duitsche rjjk, die de deskundigen Juist een
voorwaarde hebben genoemd voor een volle
dig Duitsch prestatievermogen.
Uit dit alles ziet men weder duidelijk, dat
de1- Engelsch-Fransche tegenstelling, die nu
al jaren tang aan den dag is getreden, thans
opnieuw is verscherpt. Terwijl Macdonald
de rapporten in hun geheel wil aanvaarden,
maakt het in Engeland een minder pretti-
gen indruk, dat Frankrijk klaarblijkelijk op
wijzigingen aanstuurt; bovendien meent de
Britsche premier, dat het thans de tijd is
om Duitschland zjjn vertrouwen te schenken
en men verzet zich er in Groot-Brittannië
dan ook tegen, dat Parjjs eischt, dat vooraf
sancties worden vastgesteld voor een even
tueel in gebreke blyven van Duitschland.
Ook kan men er zich in Britsche kringen
niet mee vereenigen, dat Duitschland eerst
een flink begin moet hebben gemaakt met
de uitvoering van het plan der deskundigen,
voordat het Roerpand wordt ingeruild voor
het algemeene pand, dat door de deskundi
gen wordt voorgesteld.
Pas op 4 Mei hebben de verkiezingen in
Duitschland plaats, zoodat nog wel enkele
weken zullen verloopen, voordat de nieuwe
Duitsche ryksdag de wetten en verordenin
gen kan aannemen, die de deskundigen
noodzakeljjk achten als waarborgen voor de
uitvoering door Duitschland van de plannen
der deskundigen.
met eeu byoondere opdracht. De I
vennoeden, dat hjj de in het eerrte
aan Duitschland toe to rtane leeuèng
800 milkoen plaatoe* z*L
Een proefmobüiaatie.
Op bevel van den onder-miniMer
oorlog Davit heeft eenige degen geleden in
dg Ver. Staten een proefinobiliaatie voor
de nijverheid plante gehad.
Er werd aan een der aangewezen leiders
een telegram gesoaden meldend, dat de
Vereemgde Staten M oorlog waren geraakt
met het land X. Dit telegram werd venen
den by het aanbreloen van den dag en voor
den middag was er rende van 75 der 175
fabrieken van ooriogeanderianl, die tot de
„civiele reserve” behooren, bericht ont
vangen dat alle particuliere werk was ge
stopt en men kon beginnen aan de regee-
ringsbestelllngen. De bertnLUngen, die al
dus alleen bij wjjtze van proef waren uit
gezonden, behelsden oxn. contracten voor
500.000 granaten voor 3 inch-kanonnen,
50.000.000 patronen voor geweren en 500
„Liberty” motors voor vliegtuigen.
Men denkt dergeljjke proefnemingen nog
ettelijke malen te herhalen om te zien, in
hoeverre de nijverheid te allen tjjde bereid
en in staat is om regeeringsonden op te
nemen en eventueel ten uitvoer te brengen.
De ongerustheid in Duitsch-nationale
kringen over het lot van dr. Helfferich, die
na een reis in Italië met deh by Bellinzona
verongelukten D-trein uit Milaan naar zjjn
land v wil de terugkeeren, is gegrond geble
ken. Dat hjj tot de slachtoffers van de ramp
behoort is thans zeker.
Met den thans op zoo noodlottige wjjze
omgekomen dr. Helfferich is een der „groo
te” mannen van het ancien régime heenge
gaan.
Karl Theodor Helfferich werd in 1872 te
Neustadt an der Hardt geboren. En menig
maal ongetwijfeld zal ook hjj de in de buurt
gelegen Hambacher Höhe hebben bezocht,
waar in 1832 de duizenden samenstroomden
om voor de vrijheid en eenheid van Duitsch
land te getuigen. Aan den invloed dezer
historische herinneringen kon ook Helffe
rich zich niet onttrekken en zjjn later met
jjver verloochende jeugdzonde, het drama
„Es ist eine Lust zu lebenl", was daarvan
het resultaat.
Maar al spoedig werd de jeugdige Hell-
fferich, die na zjjn studie in de economie
stemming er nog niet voor gekregen
hebt Ja, er zelfs nog niet om gevraagd
hebt?”
„Dat is waar, dat had ik vergeten,”
zei Grift eenvoudig. „Ik heb hem ook
niet gezegd, dat de zon warm was en
da bijen gonsden. Misschien was ’t ook
niet noodig om dat te vertellen, Nell.”
Toen gaven ze plotseling toe aan e-
ze eerste zorgelooze liefde. Hun blik
ken hadden elkaar ontmoet en hij hield
haar stevig en vast omklemd en de zin
gende leeweriken, de zoemende bijen
en de heele wijde heide waren verge
ten
Het was eeyst, toen ze naar huis gin
gen, met de zon, die haar rooden gloed
op de heuvelruggen boven Wyecollar
lei, dat Grift sprak van hetgeen in hem
opgekomen was.
„De Squire heeft je zooeven gevraagd
of je tevreden mee zou z jn om op Lost
withens te blijven, wonen. Wel kind,
zou je dat?” vroeg hij.
„O, neem het antwoord, dat ik je op
je andere vraag gegeven heb weet
je nog als de vrouw je lief heeft
ja
„Maar zou de vrouw er om geven,
afgezien nu van het tevreden zijn.'’
„Arme jongen fluisterde ze. „Man
nen worden nooit ouder, wat him ken-
meerderhckl verwerft fiat i* meer <1»
de helft der stommen ia geiooxen, tot
zooverre er zetaU zjjn. Verder bartaaf ar
een tamelijk ingewikkeld syateem ala geen
der candidaton een meerderheid krijgt.
NOORWEGEN.
Koning Haakon VII van Noorwegen zal
zich met het geheele ministerie en groot ge
volg in den zomer naar Spitsbergen be
geven om plechtig voor Noorwegen bent te
nemen van dit land. Noorsche wet en recht
worden dan van kracht, hot bestuur zal
worden gevoerd door een gouverneur te
Tromsö. De geestelijke belangen komen on
der den bisschop van de provincie Haals-
galand, de officieels taal zal Noorsch »ijn.
fiOÜDSCHE COIBANT.
dig hadden getoond, zeiden hem, dat
trots en geboorte geen oude kleeren
waren, die men naar believen kon weg
gooien, maar een heilige erfenis. En
toen de stemmen niet langer riepen,
zag hij, als lag het voor hem, het oude
Manor House, met zijn verwaarloonden
tuin en de leege vensteropeningen,
waarachter geen glimp van leven te
zien was.
„We moeten teruggaan, Nell!” sei
hij.
De schemering viel over het veen en
hel gezang van den leeuwerik was ver
stomd. De heide zag nu niet laager pur
per, maar was in een geheimzinnig
diep-blauw gehuld. De diepten waren
gevuld met een teedere duisternis, die
toch nog licht in zich had. En boven
het verafgelegen Manor House veraohe-
neu de zwakke lichten van den Groo-
ten Beer.
Eens was Grift vol vertwijfeling, met
een dichte sneeuw om zich heen, het
veen overgegaan; nu keerde hij net
de hand van een vrouw in de zijpe en
een vrede even teeder ala de avond om
hem, naar zijn eigendom terug.
En de vrouw dacht nog slechts aan
haar liefde de liefde die haar ge
noeg was.
ADTERTKNT1EPRUS: Uit Gouda m oautrckea (behoorenda tot dan bmorgkring)i
1-4 rogola ƒ1.30, oBm nagel moor 025. Va* buiten Gouda on den beaiigfrrlagi
1—6 rogela 145, elke regel maar 040. Advertent
btjalag op den prtja. Uefdadighaidaédvcrteutiln de 1
INGEZONDEN MEDRDKEL1NGEN: 1-4 regels
da voorpagina 50 booger.
Gewone advertentUfa en ingeeonden meiiniaeHngen bg eintrart tot neer geredeneer-
uen prijs. Groote lettors en randen worden berekend aaar plaateraimte
Advertentiën kunnen worden ingesonden door tueaehaairnmrt van aoliode Bistrhaa
dolaren, Advertontiobureaax en oase Agenten A
aan het Bureau sjjn ingekomen, tonainde van op
nis van de vrouw betreft. Kun je dan
niet zien, dat mijn tehuis is, waar jij
bent, dat jouw land mijn land is en
jouw volk mijn volk O, ik schaam me,
dat je me ziftke bekentenissen laat
doen. Maar het is waar ik houd van
je en in iedere plaats, in ieder weer,
in gezondheid en ziekte heb ik slechts
behoefte aan jou, mijn schat.”
Edelmoedig en waar in alles, wilde
Nell de waarde van het geschenk, dat
ze hem gegeven had, niet verbergen
en het wonder van deze gave was den
man zoo nieuw, dat hij twijfelde aan
de werkelijkheid van zijn geluk.
„Alleen dit moet ik je nog zeggen,”
ging Nell voort, nadat zij een halve mijl
zender spreken geloopen hadden, „en
hel heeft niets te maken met mijn eigen
wenschen. Je hebt je taak voltooid er
wachten je andere plichten op Manor
House de bewoners van Marshcotes
en Ling Crag hebben geleerd zekere
verplichtingen bij je te veronderstellen,
gelijk ze bij je vader en je grootvader
gedaan hebben. Zijn we gerechtigd om
hier op Lostwithens te blijven en slechts
aar ons eigen geluk te denken
Grift gaf een tijdlang geen antwoord.
De arme Joshua Royd, nu gestorven
door te harden arbeid en van hartzeer,
had hem denzelfden raad gegeven. Ga-
