i B NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN No. 15554 Zaterdag 31 Mei 1924 84* Jaargang EERSTE BLAD. de Gouwe. ijL ïVENi ROMANTIEK. Si;’ BERGAMBACHT, berkenwoude, bodegraven, boskoop, gouderak, haastrecht, moordrecht, moercapelle, NIEU WERKERK OUDERKERK,, OUDEWATER, REEUWUK, SCHOO^OVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, em. Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen dan Dit nummer bestaat uit twee bladen. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN. HAOENAAR «Lid- FEUILLETON. re kleur, (Wordt vervolgd) Wie het beste wil, moet vaak het bitter ste verdragen. is, lakkei, ver- ilineum, black- 1593 30 del D.D.D. te genezen, die U n last maakt. Die ken dat branden* verdwijnen. Veie einde raad waren. reeds genezen. baat bq vinden. I SO (proefllacos jachtige ODD* 4 apodwten na isoi Naar het Duitsch van OLGA WOHLBRUCK. Vertaald door mevr J. p. WESSELINK-Van Rossum. Overneming verboden krachtens art. 15, 2e lid der Auteurswet. Men is thans eindelijk weer begonnen aan de restauratie van de Gevangenpoort. Hoewel het reeds zes weken geleden is, dat de gemeenteraad besloot tot aanleg van een verkeersweg is nog niet het minste begin daarvan te bespeuren. Gelukkig is er een fatale datum 1 October waarop alles gereed moet zijn. Anders zouden wij vreezen, dat het nog jaren zou duren. fanfares welke zijn mooie assistente, die hem met veel gratie de instrumen ten aangaf, zich ook aantrok en waar voor zij met kushanden het publiek be dankte. Toen de nummers, die hem een klein vermogen en de waardeering van veel „hooggeplaatste en zeer hooggeplaatste personen”, hadden bezorgd hun beko ring begonnen te verliezen stierf zijn vrouw. Nu schepte hij geen vermaak meer in het optreden voor het publiek. ,,In de Noord-Duitsche vrouwen zit heel geen chic,” placht hij te zeggen. Ik moet een poosje naar Hongarije gaan en daarvan daan een vrouwtje halen, dal zich kan laten zien” Maar hij bleef toch aan een Duitsche hangen. En juist aan een van de minst tnooie die hij nog in zijn leven had onik moet Het was de hospita bij wie hij zijn weduwnaarssmart had uitgeweend en die hem met groote zelfopoffering had verpleegd toen hii aan pleuris leed, die hij opgedaan had op het tochtige variété tooneel te Dantzig. Zij had buitendien nog zeer waarde volle eigenschappen. Sedert hij bij haar woonde wa. zijn linnengoed altijd on berispelijk in orde, waren zijn kleeren geborsteld, stond zijn ontbijt dampend voor hem met een kraakhelder servies. Haar kleinen, zevenjarigen Gebhard voedde zij met zorg en strenge liefde op. Over haar gestorven men, een klerk aan de posterijen, sprak zij in woorden BRIEVEN UIT DE HOFSTAD. DCCXIV. Het water, de mooie artistieke grach tjedie altijd, den roem en den trots van de Hollandsche steden hebben uit gemaakt, zijn helaas ten doode gedoemd De modernieeering van het verkeer beeft de gemoedelijke schuiten het pleit doen verliezen tegenover de auto’s de deftige karossen hebben het afgelegd tegen de veel deftigere Fords, de wan delaar is verdwenen. Aan grachtjes hebben wij in onzen tijd geen behoefte )neei en dus zand erin I Wie den ouden plattegrond van den Haag beziet, en dezen vergelijkt met den hedendaag- schen bespeurt aanstonds de verdwij ning van tal van grachten. Sommige zijn al sinds menschenheu- gens verdwenen, andere zijn nog in herinnering bij de ouderen van dagen. l'hans is de Loosduinsche vaart op de lijst der veroordeelden geplaatst. Het zal nog wel even duren eer het water er uil is verdwenen, maar zoodra de beslissing is gevallen is het grachtje reddeloos verloren. Nu moeten wij aan stonds toegeven dat het verkeer drin gend deze demping eischt. Het verkeer met het Westland is enorm toegenomen al komen de groenten-kweekers nog al tijd met hun schuitjes, de auto heeft toch al lang de overhand, ’t Is jammer dat onze voorouders de wegen langs het water niet wat breeder hebben ge maakt, want dan was het in zeer vele gevallen niet nood g geweest thans het water te dempen. Het plan voor den aanleg van een verbindingskanaal tussciiun de Loos- duinsohe vaart en de Laakhaven is niet voor de poes. Er zal een gansch nieuwe groentenmarkt moeten worden gebouwd ■en deze zal aan den buitenkant van den F(aag dicht bij het oude Loosduinen komen. Merkwaardig is het dat men op dit oogenblik nog bezig is een prachtige brug over de Loosduinsche vaart te bouwen, die ongeveer een ton gouds zal kasten en in het nieuwe plan is demping van dat gedeelte opgenomen. Hier gaat dus weer een aardig bedrag 'laar de maan. Zoo iets gebeurt aan ge meentewerken nogal eens. Trouwens als er iets een mislukking is in de overheidsbemoeiing dan is ’t heel vaak de afdeeling openbare werken. Duur en langzaam zijn dikwijls de meest typi sche eigenschappen van die diensten. Op den len Juni begint de tirannie tege. de autobussen die den strop om den hals is omgedaan ter wille van de Haagsche tram. Brutaler tirannie dan tegen dit nieuwe vervoermiddel wordt loegepast, is haast ondenkbaar. Hier wordt een standplaats toegewezen die alle contact met de binnenstad onmoge- 1 jmaakt. Tevens verhoogt de tram had er juist door geleden. Gedurende een der haastige verhuizingen waaraan I aar leven zoo rijk dreigde te worden, wk hij ter wereld gekomen. Zij had op een ladder gestaan om een reistasekt uu een kast te krijgen verloor daar bij het evenwicht en viel. Den volgen den dag kwam de kleine ter wereld. Vier weken te vroeg zwak, met een teer beenderen stelsel, dat maar niet sterker wilde worden hoeveel drankjes hij ook te slikken kreeg. De zenuwach tige trilling, die zich reeds vertoonde, toen hij ternauwernood vijf jaar was, du geringe afwijking van den rechter schouder en de vreemde, met elk jaar duidelijker wordende verhooging der schouderbladen bedlegerig bij elk tochtje nu zij had wat doorgemaakt met den jongen I Daarbij den strijd met 1 aar man I Zij moest de kinderen niet ..zoo aanzetten tot leuren”. Zij moest iien rustig „laten betijen”. Een meisje had zooiets in het geheel niet noodig, en de jongens „Ik vraag maar voor wat zijn wij dan de Czaslo’s Laat jouw jongen leeren, aan de mijnen geeft de lieve God het leven in den slaap! Kijk eens hoe Bela zijn harmonica bewerkt Die breng ik dadelijk in het variété met een reuzen salaris. Die zal mij zelf nog eens overtreffen. En Ari dat var kentje heeft oogen die verslindt nog een® de geheele wereld en Marika, die wordt een beroemde zangereshoor maar eens hoe zij nog in de lu;ers, we in eene badplaats ja, alsof we in Nice zelve verbleven. Het is nu met noodig in eene landelijke omgeving te vertoeven, om de juffertjes in 't wit, in 't geel, in rose en teergroen te zien uitvliegen. Waar ze het soms zoo gauw vandaan halen moge een raadsel blij ven, een feit is het, dat al die lichte fi guurtjes alleraardigste lichtplekken op het gryze asphalt eener groote stad zijn. Ziet ze gaan de jeugdige sportsmen! Uit- gedoscht in hare gestreepte, hoogst mo derne, heel recht gelijnde jurken, zijn ze de zomersche jonkheid in persoon. Ziet ze in het nieuwste jakje, dat plots voor den gloeiend-warmen namiddhgtyd mouwloos geworden ia, terwijl een door zichtig onderblousje van een aardig kraag je en korte mouwtjes is voorzien. Behalve de initialen en de vele zakjes zóó ste- riotiep terugkeerend, dat men ze telken» weer vermelden moet hebben zij de nieuwste m<xltegarneering, in den vorm van smalle ruches, <tie lettel ijk voor alle afwer king gebezigd wordt Ha, dat is tenminste eens iets nieuw» en «laarmede is wat te beginnen, met die tien tallen meters van smalle geplooide ruches, die in neteldoek, in kant, in batbd op de zomerkleeding te vinden z(jn. Heele vesten MODEPKAATJE. Zomerdracht. la het moge lijk om met dit prachtige zo merweer over iet» anders te spreken, dan wat wy ons van luchtige zomerkleeding wens^hen zouden? Werkelijk, het is eene verrukking, nu eens de allor-luchtigste kl.eedy de revue te laten passeeren. Want wie hebben toch voor niets anders oog. De voorjaanunantel, anders onze trouwe gezel in dit gure lenteklünaat, hij wordt ons tot een last. We doen niets dan peinzen of we hem ook gepast voor een tijdje loo- zen kunnen. Met het mantelpak is 't even- zoo. Al» het zonnig-warme weder nog een poosje aanhoudt, gaat he< de heele mode beheerschen en we gaan ons kleeden alsof haar abonnementsgelden die toch al hooger waren dan die van de bussen Het publiek is van deze overheidsbe moeiing heelemaal niet gediend maar toch wordt ze dood-kalm voortgezet. Dat moet natuurlijk tot conflicten leiden en als dit gebeurt, ligt de schuld enkel en al leen bij het gemeentebestuur. De willekeur van de tram die met geen enkel publiek belang rekening houdt, gaat hoe langer hoe verder, ’s Morgens wordt voor een deel der stad dood-be- daard het contact met Scheveningen af gesneden doordat men een zomerlijn In schuift. Of de tram daarvan dan geen nadeel heeft? O, neen, want een gedeelte der gedupeerden betaalt nu twee ritten en dat weegt wel op tegen het verlies. Op het Buitenhof is men thans bezig de groote veranderingen in dat gedeelte van de residentie voor te bereiden. Willem II is verdwenen. Het plekje waar hij zestig jaar gestaan heeft, is nauwelijks terug te vinden, want het is bij den rijweg getrok ken. Eerst nu ziet men goed hoe zeer dit beeld in den weg stond en stellig zou iemand, die het er nooit heeft zien staan, nimmer kunnen uitdenken waar het ge staan zou kunnen hebben. Het is ook haast onbegrijpelijk, dat men, de vrije keuze hebbend over het gansche plein, juist dit ongelukkige punt heeft uitgeko zen. Deze ongelukkige keuze is ten slotte ook noodlottig geworden voor het stand beeld, want had het niet zoo in den weg gestaan, dan was het waarschijnlijk niet als slachtoffer van het verkeerswezen ge vallen. Wij mogen er nog eens aan herinneren hoe het nieuwe beeld ten slotte het oude verdrong. In de dagen van de feesten voor Nederland’s honderdjarige onafhan kelijkheid in 1913 is de gedachte ontstaan om met België samen een monument op te richten ter herinnering aan den slag bij Quatre Bras. Reeds was dit plan in een vergevorderd stadium gekomen toen de Europeesdhe oorlog uitbrak Het is licht te begrijpen, dat na den oorlog België voor andere monumenten dan voor dit aandacht had Thans is het plan ontstaan om aan het standbeeld van Willem II op het Buitenhof veranderingen aan te brengen bijvoorbeeld door bas-relief van de portretten van bekende figuren uit den slag bij Quatre-Bras. Echter is daar weer van afgezien omdat men algemeen dit standbeeld leelijk vond. Ten slotte heeft men besloten het reeds bijeenge brachte geld, een twaalf mille, beschik baar te stellen voor de oprichting van een nieuw monument ter vervanging van het oude en dit plan is doorgezet. Straks, op den gedenkdag van de be kende slag, zal het monument worden onthuld en we hopen, dat wanneer een maal de gansche verandering op het Buitenhof gereed is, zal blijken dat dit monument een verbetering is. instelling had te beslissen over de vraag, ol hy zyne zaken al dan niet mag uitbrei den. Nu komt de heer Wibaut met een argu ment, dat volgens hem de verhouding tus- schen den Nederlandschen Staat en de Ne derlandsche Bank tot eene andere maakt dan die tusschen eene gewone bankinstel ling en hare cliënten. De circulatiebank, zoo zegt hy, heeft met het voorrecht van biljet tenuitgifte, dat zy in haar octrooi ontving, ook den plicht gekregen, de publiekrechte lijke lichamen by de financiering hunner uitgaven te helpen. Dit is juist, mits men maar niet vergeet, dat, zooals Mr. Visse- nng zich dezer dagen uitte, de eerste en voornaamste plicht der Bank is, om te zor gen voor een deugdelyk geldwezen, terwyl de credietverstrekking slechts een neven plicht is. Juist doordien de eerste en voor naamste plicht ondergeschikt werd gemaakt aan den nevenplicht, is men in verschillende landen den weg der inflatie opgegaan. Het komt ons voor, dat de houding van den heer Wibaut in dezen te denken geeft. Als een zoo bezadigd en bekwaam sociaal democraat een dergelyk standpunt durft verdedigen, dan moet hun, die inflatie als de grootste ramp beschouwen, welke een volk kan treffen, wel de schrik om het hart slaan by de gedachte, dat rood de leiding krijgt van 's lands zaken. Twee omstandigheden werken samen, om een socialistisch of een onder socialistischen invloed staand regime tot een gevaar te maken in dezen. In de eerste plaats leidt de socialistische theorie er toe, dat men minder oog heeft voor ellende, zooals die uit inflatie voort spruit, al mag worden verwacht, dat de buitenlandsche voorbeelden ook op de Ne derlandsche sociaal-democraten hun invloed niet hebben gemist. Van meer beteekenis echter is wellicht nog de omstandigheid, dat de sociaal-demo- craten verwachtingen hebben opgewekt en nog voortdurend levendig houden, welke financieel niet te verwezenlijken zyn. Aan het bewind gekomen, kunnen zy moeilyk hunne volgelingen openlyk in die verwach tingen te leur stellen. De biljettenpers opent een weg, om den schyn, dat die ver wachtingen worden verwezenlijkt, te redden. Men kan met behulp van die pers royaal zyn. De guldens, waarmede die royaliteit wordt beloond, zyn wel geen echte, volwaar dige guldens. Doch daarop let de massa zoo niet. Zoodoende is by een sociaal-democratisch of ander zeer democratisch bewind het ge vaar, dat het ons op het pad der inflatie voert, ongetwijfeld grooter dan bij een meer conservatief bewind. schreeuwt. O, wat een stem Soms moest zij toch om hem lachen. Zulk een verliefden vader had zij nog nooit ontmoet Het was daarom maar good, dat zij in huis de gestrenge was, die niets door de vingers zag, en de kinderen voor verwildering behoedde. Maar nu en dan als zij „haar drie zwarte duivels” bekeek, voelde zij z.ch al» een brave gele kip, die jonge ade laar had uitgebroed. Ook vogels stellig maar toch met een geheel an deren aard iets wilds in den grond zelfs iets vreemds. De namen al I'ela. Arpad, Marikaechte operetten namen! Maar Czaslo had er op gestaanl „Bela moet hij heeten naar mij, Ai pad naar mijn vader'en Marika naar mijn moeder, Basta Al. hij „basta” zei viel er niet meer tegen te spreken Want hij kon woest worden als een Berserker. Twee wasch- tafelstellen had hij in het eerste jaar van hun huwelijk reeds stuk geslagen cn in het tweede den grooten bowl. De lieten stoelen waren alle gelijmd om niet te spreken van alle kopjes, glazen en zelfs gevulde inktpotten Zij wendde zich het tegenspreken af. van kalme liefde en achLng en spreide ondanks haar jeugdigen weduwestaat een waardigheid ten toon, die hem zelf in zijn eigen oogen verhoogde. D< eerzucht die zij voor hem toonde, beviel hem ook. Hij moest zich niet meer tot „hansworst” voor de menschen maken. Hij moest beproeven kapelmees ter te worden. Hij zou immers zelf wel weten wat kapelmeesters in variété’s verdienen het salaris was nog het minste maar wat elk afzonderlijk nummer op zich zelf opleverde En men behoefde zich in het geheel niet te ge- neeren. Want in de hand van den ka pelmeester lag het geheele succes. Die kon een nummer maken of breken. Voor eenige jaren toen haar man nog leefde, had er een kapelmeester bii hen gewoond. Die had het haar verteld. Hij keek toen naar een plaats als kapelmeester rond, en toen die gevon den was in Ratibor „een afschu welijk nest” placht hij te zeggen toen trouwden zij. Haar klein pensioen verviel toen Maar de inkomsten waren daarom niet geringer. Maar heel ongewoon en onaangenaam vond mevrouw Czaslo het telkens ver anderen van woonplaats. „Nergens heeft men zijn vaste ver blijfplaats,” zeide zij dikwijls gemelijk, als het nieuwe seizoen hen weer naar een nieuwe stad bracht. En daarbij kwamen de kinderen I Eerst Bela nu dat ging nog. Maar die De heer Wibaut en de Neder landsche Bank. In de laatste weken is door den heer F. M. Wibaut by meer dan eene gelegen heid o.a. in het weekblad „Economisch- Statistische Berichten” aanmerking ge maakt op eene waarschuwing, die de presi dent van de Nederlandsche Bank, zy het misschien niet langs officieelen weg, heeft gericht tot de Nederlandsche Regeering. Inflatie i^het gevolg van eene te groote uitgifte van papieren ruilmiddelen. Tot die te groote uitgifte komt de Bank, door wien de Regeering hare uitgaven niet weet te be strijden met de inkomsten of te dekken door op de open markt geplaatste leeningen, maar schatkistpapier uitgeeft, dat door de Bank in disconto wordt genomen. De Bank is slechts in staat het benoodigde crediet te verstrekken door geld te maken. Stelt de Regeering nu aan de Bank voortdurend hoogere eischen in dezen en weet de Bank zich daartegen niet te verzet ten, dan kan inflatie niet uitblyven. Met het oog daarop heeft de President der Nederlandsche Bank, Mr. Vissering, zich in dezen zin uitgelaten, dat, als de Regeering hare kapitaalbehoefte door mid del van de Nederlandsche bank op zoodani- gen voet wil dekken, dat de gulden in ge vaar komt, de Bank zich tegen het verstrek ken van crediet zal verzetten en de Staat zal rantsoeneeren evenals is geschied met gemeenten, die de tering niet naar de ne ring wisten te zetten. Deze houding van Mr. Vissering kan niet de goedkeuring van den heer Wibaut weg dragen. Op deze wijze zou, zegt hij, per slot van rekening niet de volksvertegenwoordi ging, maar de President van de Nederland sche Bank hebben te beslissen over het al of niet doen van uitgaven door den Staat en andere openbare lichamen. Wie niet geheel leek is op het terrein der inflatie, moet deze uiting van den heer Wibaut wel heel zonderling in de ooren hebben geklonken. Dit echter niet alleen: zy moet hem ook met bezorgdheid hebben ver vuld. Hoe dwaas de redeneering van den heer Wibaut is, blykt dadelyk, als wij den Ne derlandschen Staat vergelijken met een particulier zakenman, die, zijne zaken wil lende uitbreiden, bij eene bankinstelling komt voor crediet, dat hem wordt gewei gerd. Wat zou men er nu wel van zeggen, indien deze zakenman er zich over ging be klagen, dat op deze wijze de bedoelde bank- J. DE MOL EN ZOON Turfmarkt 7S Tul. 411 - Gauda Huist- in DinisUniinn naar maat. 3045 (-OUNJIE COlRIVI. 16 regelt 1.55, elke regel meer 0.80. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20 bijslag op don prijs. Liefdadigheida-advertentiün de helft van den prjje. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1-4 regel* /2.05, elke regel meer ƒ040. Op de voorpagina 50 booger. Gewone advertentiÜn en ingezonden n&dedeelingen btf contract tot «oer gerodueeer- dan prijs. Groote letter» en randen worden berekend naar plaatsruimte. Advertentitn kunnen worden ingezonden door tusechenkomrt van «oliede Boekhan delaren, Advertentiebureaus en onze Agenten en moeten daag» vóór de plaataing aan het Bureau zjjn ingekotnen, teneinde van opname verzekerd te «ijn. ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal 2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt Franco per post per kwartaal ƒ8.15, met Zondagsblad ƒ3.80. Abonnementen worden dagelyke aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA, bü onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren. Onze bureaux zijn dagelijks geopend van 9—4 uur. Administratie Tel Int 82; Redactie Tel. 545. >0) Maar daar het salaris niet voldoende was voor het spel van cavaliers en de •uooie Czaslo dol verliefd was op zijn aardige kleine vrouw, nam hij afscheid van „de ernstige kunst” studeerde eeni- gc muzieknummers in, flanste een grap pig costuum voor een clown in elkaar w» debuteerde als „muzikale kachel- P’IP” in het variété van een kleine, Duitsch-Oostemrijksdie grensstad. Na dat hij op zijn kunstreizen door Duitsch)- land wat geld bijeen had geschraapt, «et hij zich eenige instrumenten van ongekende groote en schitterende pracht waken, een onberispelijken rok voor ach en een pagecostuum met kniebroek van zwarte zijde voor zijn vrouw mo- ken. Van toen af prijkte hij als „do toooie Czaslo” op de aanplakbiljetten en had drie contractueel vfistgestelde

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1924 | | pagina 1