op dil Bik.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
bergambacht, berkenwoude, bodegraven, boskoop, gouderak, haastrecht, moordrecht, moercapelle, nieu
WERKERK OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWUK, SCHOONHO STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, rn«
Ho* 18566
Maandag 16 Juni 1624
64«Jaargang
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen
ROMANTIEK.
4
voor
cents
UIMMY
adestaafje m. rumsmaak
INTO-
WAFELS
ze gemakkelijk bij U-
levert ze U hygiënisch
ijn HET ouderwetsche
ijkelijk met natuurboter
iet suiker en kaneel be-
a croquant op de reis,
maak en hebben groote
zuilen alles
1749 189
Dfe
rKAUWGOM
Op elke 10.000 inwoners zijn
De valsche vriend is de ware vijand.
FEUILLETON.
Dank
kind kunnen bevelen, dat op
(Wordt vervolgd).
Hecht dan
swaart da
in bedar£
•rttrUgbaur.
B M eind trim*.
Naar het Duitsch
van
OLGA WOHLBRUCK.
Vertaald door
mevr J.- P. WESSELINK—Van Rossum.
Overneming verboden krachtens
art. 15, 2e lid der Auteurswet.
tt)
Behalve Bela
VHREBN1GDE KRATEN.
Noodlottige wolkbreuk.
Groote verwoestingen zijn aangericht in
de omgeving van Johnson. Gity door een
wolkbreuk, die volgens telefonische be
richten, de steden Gartersbluff en Hunter
ineeft vernield, waarbij tal van menschen-
fevens zijn verloren gegaan.
Volgens de jongste opgaaf wordt h>et
aantal «iooden op 16 geschat. Veile dorpen
zijn overstroomd en talryke boerderijen
verwoeet.
RUSLAND.
Het dertiende communistische congrew.
Het dertiende congres van de Russische
communistische party zal in veel opzich
ten een mijlpaal in de geschiedenis 'van do
bolsjewistische beweging zyln. Het is hei
eerste congres na den dood van Lenin. loc
als bekend, heeft de party in den afigeloo-
pen winter een crisis 'doorgemaakt, die een
oogenblik noodlottig voor haar dreigde te
worden. Het „Politbureau”, de eigeniyiké
regeering heeft toen overwonnen en wel
door druk te oefenen en de ontevredenen
te bedreigen met straffen. Het was dus tc
verwachten dat de oppositie gebruik zou'
maken van het congres om het Politbureau
ter verantwoording te roepen. In ieder an
der hand zou het congres een stormachtig
karakter hebben gedragen., maar in Rus
land, het Hand waar de meest oniwaarschyn-
Byke dingen moge lijk zijn, is dit niet ge
beurd.
Het regeerende triumviraat heeft maat-'
regelen getroffen dat de opositie, waarvan
Trotsky de leider is, op het congres geeft
rol zou spelen, hetgeen met het oog op de
middelen, waarover het beschikt, ook nidt'
moeilijk was.
De hand van Zinowjew, den leider van
den „Komintern” (Derde Internationale),
drukt loodzwaar op het congres en doodt
onverbiddelijk iedere uiting, die in strijd
is met de zyne.
Uait 'de rede die door ZLnowjef werd ge
houden en waarop door Trotsky maar heel
sober werd geantwoord, bleek duidelijk «lat
Zinowjef dingt naar de vacante plaats van
Lenin en hy aks de leider van de Sovjet
republiek wil erkend worden.
BUITENLANDSCH NIEUWS.
ENGELAND.
De diefstal van lady Ludlow's juweekxi.
Lady Ludlow, in wier woning te Londen
Donderdagnacht een zeer groot deel ha-
rer juweelen en andere kostbaarheden is
ontvreemd^ die haar eerste echtgenoot Sir
Julius Werhner haar had nagelaten, heeft
japon.
„Geef hier
„Niet zoo haastig, ik vertel het u lie-
(iOUBSCHE ÜIIRIVT.
ABONNEMENTSPRIJS: par kwartaal ƒ2.26, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt.
Franco per post per kwartaal ƒ8.15, met Zondagsblad ƒ8.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA,
bjj onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zijn dagelijks geopend van 9—6 uur. Administratie Tel Int 82*
Redactie Tel. 545.
cent per pakje-
ze andere merken b.v
Vaarwel Sueeuwvrouwtje.
alles r— maar voorwel, I”
Neem je mij mee als ik kom vroeg
zij Ik kon niets anders doen dan mijn
schouders ophalen. Hoe kon ik denken,
geiooven, hopen, dat zij meende wat
zij zeide In mij trilde slechts een ge
dachte mij vrij te maken, zoolang het
nog tijd was. Mij te redden niet mij
mijn kunst. Voor alle uiterlijke en in-
lieilijke belemmeringen redden. Maar
ik mocht er Dagmar niet bij aankijken.
Dan was alles verloren.
Vraag niet, Snee uw vrouwtje. Kom en
blijf bij mij, indien je den moed hebt.
En ik liep weg, den hoek van het
huis om, het gewoel der voetgangers in,
ovdal zij mij niet zou inhalen, bijzon
derheden zou verlangen, beloften, maat
regelen.
’b Avonds was alles bij mij tot rust
gekomen, tot onverschilligheid doorwor
„Niet
ver
Och jij, met je vertellen, je bent net
I als Arpad, een verfkladder jij geelt
alles een rooskleurig tintje I Geef hier,
dien brief.”
lEn zij las
Mijn beste Bela,
Dit is de laatste brief, dien ik je
schrijf. Nu verwacht ik nog slechts een
telegram van je met „komt I” Ja, komt,
niet kom. Het kost mij moeite, dat ik
je een domheid moet biechten meer
dan een domheid I Maar het is gebeurd
Help mij dat het geen misdaad wordt.
De lente heeft mij mijn verstand doen
verliezen, Bela. De lente, het verlan
gen. Niet alleen naar Dagmar als mijn
verloofde, ook naar Dagmar als mijn
model.
(k voelde het in de toppen mijner
vingers, ik voelde het in het diepst van
mijn ziel, als een onbetwijfelbare waar
heid zoo heilig, bezielend het zou
tui ju beste schilderij worden als ik haar
schilderde zooals de lieve God haar
had geschapen in al haar teere jeugdi
ge schoonheid.
Ik zweer je, Bela, dat geen andere
gedachten mijn krankzinnig verlangen
bevlekten. t
Dagmar heeft mij begrepen. Ik ’be
hoefde het haar nauwelijks te vragen.
Mijn wil ging in haar over als ’n drang
dor natuur. Ik nam haar op mijn arm
en droeg haar jubelend door de kamer.
Minister Stresemann heeft in Zuid-West
Duitschland voor vertegenwoordigers van
de Duitsche Volkspartij een rede gehouden,
waarin hy wees op de jongste publicaties
van het Ministerie van Buitenlandsche Za
ken over die oftderhandélingen tusschen
Duitschland en Engeland, en over de on-
ie riiandeHingen betreffende het Dawes-
raport
Hy wees de opmerking van de hand, dat
Duitschland meer betalen kan, omdat het
geen binnenlandsche schulden, zooals Frank
rijk en Engeland heeft. Het ligt, zeidehij,
in de bedoeling der Duitsche regeering de
Duitsche binnenlandsche schuld later te er
kennen, als de reparatie-lasten vastgesteld
zyn.
In het bijzonder verdedigde de minister de
voorstellen der experts betreffende de
Ryksspoorwegen. Het Reichsverband Deut-
scher Industrielle heeft vroeger verklaard,
dat de Duitsche spoorwegen 500 a 1000 mil-
lioen goudmark per jaar kunnen opbrengen.
Het Dawes-rapport heeft met 660 millioen
goudmark daarom geen overdreven eisch
gesteld. Bovendien blijven de Ryksspoorwe-
gen in Duitschland, zoodat uitsluitend Duit
sche belangen zullen beslissen over de ta
rieven. Ook de nieuw te stichten bank, die
de betalingen naar het buitenland moet
transfereeren, zal geheel onder Duitsche
leiding staan.
De minister betreurde het, dat de verant
woordelijkheid voor de gewichtige beslis
sing, welke thans moet worden genomen,
gedragen wordt door een kabinet, dat geen
groote meerderheid in den Rijksdag heeft.
Niettemin zal het de taak vervullen, die het
op zich genomen heeft. In de komende vier
weken zal over het Dawes-rapport beslist
worden en daarom zullen de Micum-verdra-
gen slechts tot einde Juni worden verlengd.
Van alle kanten wordt door de industrie bij
de regeering op bespoediging der onderhan
del ingen aangedrongen.
Wat het kabinet-Herriot betreft, ver
klaarde dr. Stresemann, dat hy zonder illu
sies tgenover de nieuwe regeering staat,
maar ook zonder eenige vooringenomenheid.
zinde politiek zal voeren. Wy
doen om de jonge democratie in Duitschland
te helpen, maar tegenover de reactie en het
nationalisme zullen wy streng en zonder
mededoogen optreden, omdat wy niet alleen
de rechten van Frankrijk maar dé rechten
van de democratie der geheele wereld te be
schermen hebben.
De nieuwe Fransche premier, Edonard i
Herriot, leider der radicale-socialistische
party, is een der krachtige en sterk op den
voorgrond tredende figuren van 't huidige
Frankrijk. Hy werd in 1872 te Troyes ge
boren. Na het Louis-le-grand gymnasium te
hebben afgeloopen en zyn letterkundige
studies volbracht te hebben aan de école
Normale Supérieure, de Parysche hooge-
school, werd Herriot benoemd eerst tot
leeraar aan het gymnasium te Nantes en
daarna aan dat te Lyon.
In 1904, dus op 32-jarigen leeftijd werd
hy tot lid van den gemeenteraad van'Lyon
gekozen en al dadelijk aangewezen als ad-
junct-burgemeester. En reeds het jaar daar
op, den 5den November 1905, werd hij tot
burgemeester gekozen. Sedert dien werd dit
ambt hem in 1908 en in 1912 opnieuw toe
vertrouwd.
In 1911 werd hy tot lid van den conseil
général van het Rhöne-departement gekozen
en pp 11 Augustus 1912 deed hy zijn intrede
in den Senaat.
Van den aanvang van zijn burgemeester
schap af was zijn streven er op gericht van
Lyon een model gemeente te maken. Hij
was het ook, die de wereldtentoonstelling te
Lyon organiseerde, welke echter in den
noodlottigen zomer van 1914 niet tot haar
recht kon komen.
Met het uitbreken van den wereldoorlog
kwam Herriot voor een nieuwe taak te
staan. Hy organiseert het gemeenteleven.
Hij concentreert het leven der stad als *t
ware in het gemeentehuis. Hij richt nieuwe
diensten in. Al zijn aandacht wijdt hij aan
de behoeften der bevolking, zonder daarom
zijn andere plichten van senator en conseil-
ler général te verzaken.
Ook voor de soldaten, die aan het front
stonden of elders in garnizoen lagen werd
gezorgd. Door Herriot’s bemoeiingen werd
hun linnengoed toegezonden. En de krijgs
gevangenen werden evenmin vergeten. Een
speciaal bureau werd opgericht, uitsluitend
belast met de verzending van pakketten
aan Franschen en Russen, die zich in Duit
sche krijgsgevangenschap bevonden.
In het oorlogskabinet-Briand was Herriot
eenige maanden minister van Transportwe-
zen en Ravitailleering.
In 1919 by de nieuwe verkiezingen trad
hij als senator af en kwam hy als afge
vaardigde van het Rhöne-departement in de
Kamer.
pen, do trappen af. Zij klemde zich aan
mijn armen vast. Ik beproefde haar
eerst af te weren.
„Dom, bekrompen en laag, rijt gij I”
Zij herhaalde maar telkens weer mijn
na am
Ernstige inalstwu-epidemie in de Oekraïne
en de Krim.
In Zuid-,RusLand met name in de Oekraï
ne en de Krim woedt sinds eenogen tijd
een hevige malaria-epidemie. Naar on. uil
Kief, Gbarkof en Simferopol aan de Mos-
kousche „Izwestija” wondt gemeld, maakt
de ziekte dagelijks talryike slachtoffers. In
het gouvernement Gharkof heeft de epide
mie een «lusdanigen omvang aangenomen,
dat men vreest, dat het aantal sterfgeval
len dit jaar viermaal zoo groot zal zyn
als in 1923. Op elk© 10.000 inwoners zyn
minstens 600 zieken.
„Ari... Ari...
Ik zeide je moeder heeft gelijk! Men
meet niet (twee zulke ongelijksoortige
mtnschen bij elkaar brengen. Jij en ik
dat past met bij elkaar I”
Ik zag hoe de tranen haar over de
wangen rolden. Het ontroerde mij niet.
Ik liep steeds door rij voortdurend
aan mijn arm. Als een veer zoo licht,
zoodat ik ternauwernood zou geweten
hebben, dat zij er nog was, als ik niet
telkens mijn imam luid gehoord.
„Ari... Ari...”
Eindelijk slond ik stil.
Zoo, hier heb ik mijn kamer. Mor
genvroeg te zes uur gaat mijn trein.
Vaarwel Sueeuwvrouwtje. Dank voor
Het nieuwa Fransche Ministerie.
De plannen van Herriot, den nieuwen premier. Stresemann over het
Tb Simferopol zyn in de laatste twee
maanden meer gevallen aangegeven dan
in “t geheele wfgelbopen jaar. Ook te Kief
en Berditsjef bezwyken aan de ziekte tal
van personen.
In de meest geteisterde districten in men
thans l>e.goiuK‘n met het d.rooglejggen van
de moerasseo.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda an omstreken (bahoorende tot dan beaorgkring) i
1—4 regels ƒ1.84), eke regel moor ƒ045. Van buiten Gouda «n dan bexorgkringi
1—4 regels j 1.65, elke regel meer 040. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20
bjjslag op den prjjs. Liafdadigheide-advertentiën de helft van den prijs.
INGEZONDEN MEDEDKELINGEN: 1—4 regale ƒ2.06, elke regel meer ƒ040. Op
de voorpagina 50 booger.
Gewone advertentiün en ingezonden modedeelingan bjj contract tot seer gereducear-
den prijs. Groote lettere en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiin kunnen worden ingezonden door tuaechenkomst van soliede Boekhan
delaren, Advertentiebureaus en onze Agenten en moeten daags vóór de plaatsing
aan het Bureau zyn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te «tjn.
rapport-Dawes.
De nieuwe Fransche premier Herriot
heeft de samenstelling van een nieuw ka
binet al vlug klaargespeeld. Zaterdagmor
gen om 12 uur ontving hij de op
dracht van President Doumergu© tot Kabi
netsformatie, denzelfden avond reeds heeft
hy de volledige lyst van de nieuwe Ministers
aan den President overgelegd.
Het kabinet is thans als volgt samenge
steld: Herriot, premier en Buitenlandsche
Zaken; René Renoult, Justitie; Generaal
Nollet, Oorlog; Chautemps, Binnenlandsche
Zaken; Clementel, Financiën; Dumesnil,
Marine; Raynaldy, Handel; Peytral, Open
bare Werken; Dalbiez, Bevryde Gebieden;
Bovier Lapierre, Pensioenen; Justin Godart,
Arbeid en Openbare Gezondheid; Frangois
Albert, Openbaar Onderwys; Daladier, Ko
loniën; Queuille, Landbouw.
Renée Renoult, Francois Albert, Victor
Peytral en Clémentel, zyn alle vier senato
ren, alle nieuwe Ministers zyn, uitgezonderd
Generaal Nollet, de minister van Oorlog,
kamerafgevaardigden.
Velen van de ministers zyn onbekende
grootheden, daar 10 van hen nog nooit deel
van een regeering hebben uitgemaakt. Deze
zyn: Chautemps, Daladier, Raynaldy, Fran
cois Albert, generaal Nollet, Dalbiez, Bovier
Lapierre, de Moro Giafferi, Pierre Robert
en Léon Meyer. Het zyn voor het meeren-
deel betrekkelijk jonge mannen, van nau
welijks 40 jaar. In tegenstelling met het
laatste ministerie-Poincaré, welks leden al
len uit het Noorden en Oosten van Frank
rijk geboortig waren, bestaat het ministe-
rie-Herriot bijna uitsluitend uit Zuid-Fran-
schen.
Wat de beroepen betreft, omvat het mi
nisterie 2 leeraren (Herriot en Daladier), 8
advocaten (Renoult, Chautemps, Dumesnil,
Godart, Raynaldy, de Moro Giafferii, Lau
rent Eynac en Robert), 1 oud-notaris (Clé
mentel), 1 militair (generaal Nollet), 2
journalisten (Francois Albert en Dalbiez),
1 oud-lid van de rechterlijke macht (Bovier
Lapierre) en 1 scheepsmakelaar (Léon
Meyer).
Clémentel, de nieuwe minister van Finan
ciën, is herhaaldelijk minister van Handel
geweest en in het buitenland bekend, door
dat hij Frankrijk vertegenwoordigd heeft in
de kwaliteit van president van de Interna
tionale Kamer van Koophandel. Gedurende
den oorlog is hij president van de econo
mische conferentie der geallieerden geweest
en gedelegeerde van Frankrijk in den inter-
geallieerden raad voor oorlogsaankoopen en
voor financiën.
Generaal Nollet was sedert de teekening
van het vredesverdrag president van de in-
tergeallieerde contröle-commissie te Berlijn.
Morgen zal Herriot in de Kamer zijn
program nader ontwikkelen.
Reeds gaf hij te kennen, dat het kabinet
tegenover Duitschland een verzoeningsge-
hield. Ik voelde mij als van een swaren
last bevrijd Ik pakte mijn goed' in,
belde, liet de rekening boven brengea
en gaf het bevel om mij Ie vijf uur te
wekken. Ik sliep heel rustig, Bela. Ge
heel ponder droomen. Toen ik gewekt
werd sprong ik met beide boenen uit
bed. Ik was opgewekt en vol goeden
moed. En daar ik meende, dat ik mij
moest haasten, kleedde ik mij heel vlug
aan, belde om de ochtendkoffie en trok
ioen pas de dikke gordijnen terzijde en
itiet het raam open.
Een volle, zaolit rose-road bloesem
tak sloeg mij in het gelaat. Geen harde
oorveeg luid mij ooit zoo’n pijn gedaan.
Toen ik om adem te scheppen uit het
riu.m leunde, keek ik op een, door den
ochtendwind bewogen bosch van roos-
kleuiige witte bloesems uit. En toen
toen pas, greep het mij weer aan, zoo
dat ik beide handen tegen mijn borst
drukte, omdat ik meende het te moe
ten uitschreeuwen als een gewond
dier En toen voelde ik, dat ik uit eigen
wil niets meer kon veranderen, het be-
slu't waartoe ik toch na zulk een wor
steling bevloten was niet meer zou her
roepen. Er werd aan mijn deur geklopt
en ik riep binnen, zonder mij om te
draaien, omdat ik dacht, dat het de
keliner met het ontbijt was en ik hem
mijn gelaat niet wilde toonen. Daar
voelde ik plotseling twee armen, die
van achteren om mij heen werden ge
daan, merkte een teeren geur.
In de laatste jaren trad hy behalve als
politicus, byzonder op den voorgrond door
zyn propaganda voor de jaarbeurs te Lyon.
In verband daarmee bracht hy in 1921 ook
een bezoek aan Amsterdam en Utrecht.
Herriot’s jonaste politieke actie em in
Mei U. door hem gevoerde verkiezings
campagne, hebben krachtig bijgedragen
tot <1© overwinning van het linksche bloc.
Een brutale treénroof.
correspondent van de „Times” te>
New-York deelt nadere bijzonderheden
mede over den gisteren vermelden trein-
roof bij Chicago. Donderdagavond werd,
op 32 mijlen van die stad, de trein naar
Chicago, Milwaukee en St Paul tot staan
gebracht door een bende noovera, die er
de aangeteekende stukken, ter waarde van
100.000 dollar uit wegnamen. Toen de trein
Chicago verliet, op weg naar St Paul, ver
stopten twee leden der bende xich in een
tender. By Rondout in Illinois dwongen *(j
den machinist, onder bedreiging met hun
revolvers, den tte-in tot stilstand te bren
gen bij een plaats waar hun medeplichti
gen met vier auto's wachtten.
Ift de poetrytuigen bevonden xich 70 post
ambtenaren en een aantal zwaargewapen
de conducteurs. Zij1 sloten zich op, maar de
bandieten kozen het rytuig uit, waarin xich
de postzukken met uangeteekeode stukken
bevonden en dwongen de conducteurs de
deuren te openen, door buisjee met chlo-
rinegas door <ie ramen te weCpen. De lei
der, toegeruat met een gaamaaker, over-
handigde een tweede masker aan dan chef
van het pontrytuig en eischte de pakken
door de Federal Reserve Bank van Chicago
geconsigneerd naar Milwaukee, Minnea
polis, St. Paul, Helena, Butte, Seattle en
Spokane. „Voor myn eigen bijzonder doel",
zoo voegde hy er bö, „moet ik ook dan
zak hebben, geconsigneertl naar Roundup
in Montana." Hij kreeg dien zak, weke
een aanzienlijk bedrag aan geld bevatte.
De bandieten dwongen de ambtenaren de
postvakken naar de auto's te dragen en
maakten zich daarop uit de voeten. Een
hunner, meenende dat zij zouden worden
aangevallen, loste verscheiden schoten uit
zijn revolver, waardoor niemand van den
trein werd getroffen, doch blijkens de spo
ren wel een z(jner medeplichtigen.
Vijfhonderd spoorweg- en postbeambten
en anderen begonnen binnen een uur na
het gebeunl© een drijfjacht op de roovew.
>jes in de vrije natuur,
ie buitenlucht den eet-
Meem een paar pakjes
Behalve Bela en Karl Ebert viel het
niémand van de aanzittendeai aan tafel
op, hoe anders Marika zich nu gedroeg
«teveel zachter en blanker haar han
den waren geworden, welk een, als aan
de wereld ontrekte uitdrukking haar
donkere oogen nu dikwijls mooier
naakte.
De moeder stelde slechts eens vast
,.Het meisje is netter geworden
«et werd ook tijd I”
Maar Bela vroeg ongerust.
„Meisje wat heb je Je bent bepaald
grappig
Waarop rij hem ontweek en antwoord
»Wat zou ik hebben. Het gaat mij
goed. Maar Ari zou nu eindelijk wel
eena kunnen komen.”
Totdat de Zondagmorgen kwam' waar
op Bela den laatsten om hulp smeeken-
van ArPfid om rijn vinger
1. 4 0,1 moed«r tegen de piano ge-
leuM stond in haar zwarte Zondagsche
ik was builen mijzeli vaji vreugde.
'loeu kwam mevrouw Markof binnen.
Toen rij de reden van mijn geestver
voering wilde welen, toen ik haar moest
zeggen wat ik Dagmar had gevraagd,
en het korter, zonder er doekjes om te
winden, onvoorzichtiger dan wel ver
standig was, zeide ontbrak er niet veel
aan of rij had mij het huis laten uit
gooien. Ik vergat mij zelf, werd grol,
aanmatigend, ik verklein mijn schuld
niet, Bela als moeder had zij mis
schien gelijk maar van den diep in-
lierlijken drang van den kunstenaar be
greep rij niets.
In het begin nam rij het niet ernstig
op. Lachte mij uit. Maar daar ik er op
bleef staan, nam zij dein toon aan der
aanzienlijke dames het volgend jaar,
mijn waarde, bloeien de boomen weer!
Ik zou haar hebben kunnen vermoor
den. Nu moest mijn schilderij geboren
worden, Bela nu I Evengoed had zij
een kind kunnen bevelen, dat op het
punt stond geboren te worden, in den
schoot der moeder te blijven 1
Ik weet nu niet meer Bela, wat ik al
zoo op al haar woorden heb geant
woord. Ik verkeerde als in een koorts
aanval. Ik snelde de kamer uit. Dag
mar liep buiten in de breede hotelgang
op en neer. Ik wilde haar vobrbij loo-
voor opsporing en terugbrenging een be-
loening uitgeloofd van 5000 pond. Men
vermoedt dat de kostbaarheden, althans
voor een groot deel, hun weg naar het
vasteland zullen vinden. Inmiddels is «ie
politie, ook in de verschillende Ainen-
kaansche havensteden, telegrafisch voor
zien van een beschrijving der vermiste
voorwerpen. Terwyl de waarde aan goud,
paanlen en juweelen afzonderlijk vermoe-
delyk niet veel meer is dan 50.000 pond,
wordt de waarde der voorwerpen in on
geschonden staat op minstens een kwart
millioen geschat.
1877 33