Had.
icïiios
p
1UDA
DE
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
No. 15571
84"Jaargang
Zaterdag 21 Juni 1924
ft
ur.
n.
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen
im
ROMANTIEK.
EERSTE BLAD.
BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, NIEli
WERKERK OUDERKERK,, OUDE WATER, REEUWUK. SCHOONHOVEN. STOLWUK, WADD1NXVEEN, ZEVENHUIZEN, enx.
131
Dit nummer bestaat uit twee bladen.
INGEZONDEN MEDEDEKUNGKN.
ernyüg aandacht
ss en
den
mteère Mij ft M t»Ü het
HAGENAAR.
-550
was
•r”
ril
want de
liet
dit
zoowel uit vroegeren
en buiten den tekst
M uit de beroemde
n buitenlan
[GEN. BOI
rer-
de
dan
he
ruit
tige
ge-
nk-
iza.
Goudsche Handel
and; De bedrijven der
tdng te Gouda; Kun-
Gouda; De lichame-
i voornaamste monu-
FEUlLLETOa.
Naar het Duitsch
van
OLGA WOHLBRUCK.
Vertaald door
mevr J. P. WESSELINK—Van Rosstun.
Overneming verboden krachtens
art. 15, 2e lid der Auteurswet.
fiddel DJ).
ziekte genezen,,<1
steen last maakt.
5 jeuk en dat branden-
put verdwijnen. VeN
ten einde raad Waren,
O.D. reeds genexen.
It er baai bij vinden.
ADVERTENTIEPRIJS i Uit Gouda na omstreken (bekoowria tot don bonorgkrtag»
1—6 regote IJ», rika rogol moor ƒ0.25. Van buiten Gouda dan beoorgkriagt
1-4 rognla 1.56, elke regel moer /0A0. AdverteatiAn ia hot Zaterdagaummer M
bijslag vp den prjja Liafdadigheida-advertentika do helft van dea prijs*
INGEZONDEN MKDEDEELINGEN: 1—4 regeU ƒ2.51, elke regel meer ƒ0.54). Op
do voorpagina 50 booger.
Gewone advertentiln en lagonondea medodooliagon bjj contract tot zeer geredueoe^
den prüa Grpote lettors on randen worden berekend naar plaatsruimte.
AdvertoatUia kunnen worden ingezonden door tueeehenkoonst vaa soUede Boekhan
delaren, Advertentiebureau ea onso Agenten ea moeten daags vóór do plaatsing
ana het Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname vereekord te iü»- "L
ABONNEMENTSPRIJS: por kwartaal ƒ2.26, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt
Franco per post per kwartaal ƒ8.15, met Zondagsblad ƒ8.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA,
bjj onze agenten en loopers, dan boekhandel en da postkantoren.
Onzo bureaux zijn dagelijks geopend van uur. Administratie Tel Int. 82;
Redactie Tel. 546.
Wy staan niet geheel onze dier b’ren af:
Slechts hun asch rust onder d$ zoden!
Het hart is het ware familiegraf,
En daar balsemt de liefde de dooden.
47) -
Gtuning merkte het in het geheel niet
dal hij al door alleen sprak. Zij waren
nu aan hun bestemming gekomen en
stapten uit. Zij verwisselden in een
daarvoor bestemd vertrek van het café
hun wandelcosiuum voor ’n kort buisje.
Het viel Bela op met hoe groote zorg
Ginning heden was gekleed. Dat was
voor Marjka geweest 1 Zooals gewoon-
lijk voor andere, op avontuur beluste
meisjes.
J. DE MOL EN ZOON
Turfmarkt 71 Tal. 411 Ia,4a
lnm- ii HiniUuliii
MSM* wsasita 3S45
dat bewustzijn, z|j het dan slechts zwakjes,
in ons leven blijft, wanneer we oosj zelven
het telkens weer zeggen, dat het zoo erg
niet is als het lijkt en dal alleen onze eigen
gedrukte stemming van het oogenblik ons
zoo’n somber en donker beeld voorhoudt. En
wanneer het leven ons enkel licht lykt en
zonder zorgen alles zoo gemakkel|jk te doen
en tot Mand is te brengen, dan kan het be
wustzijn, dat ons eigen lichtmutaje ook de
dingen om ons zoo’n lichtmutsje opzet, ons
wellicht bewaren voor gevaarlijke overmoe
digheid. We kunnen door het besef een
evenwicht winnen, dat het leven gelijkma
tiger en daardoor gemakkelijker te dragen
maakt en onze krachten voor te sterken druk
bewaart Maar dan moeten we dit besef niet
als een van buiten geleerd lesje in ons om
dragen, maar het als een tastbare werke
lijkheid zien, hoe de wereld en hfct leven
in ons weerspiegelen en alleen door ons heen
hun vorm kragen, dat wij zelven feitelijk
de herscheppers van het leven z|jn en het
leven ook in dezen volstrekten zin slechts
is, wat w|j ervan maken. We zien dan niet
meer de schaduwen van naderende ramspoe-
den in een gedrukte stemming en gelooven
ook niet, dat de wereld zoo somber is als
ze zich aan ons op dat oogenblik toont, maar
zien erjde aansporing in om ons die veer
kracht te veroveren, die ons beven onze
stemmingen kan uitheffen en dio we noodig
hebben om het leven baas te worden.
„,,^s----
BRIEVEN UIT DE HOFSTAD.
DCCXVIL
Sommige zaken kunnen zoo’n typisBhen
lijdensweg hebben, die tot het bittere ein-
<^e duurt. Men zegt dat de Mmemen heel
spoedig hun plannen stopzetten als zij te
genspoed hadden, omdat zij vreemden' dat
de góden daardoor hum afkeuring te ben
nen gaven. Als wij nog Romeinen waren,
braken wjj zeker het nieuwe standbeeld
van Koning Willem II op het Buitenhof
dat er nog niet is al weer dadelijk
af. Eindelijk was het zoover dat het ko-
loseale voetstuk gereed’ was, dat’het stand
beeld zelf in de gieterij klaar stond voor
verzending, dat de dag van onthulling al
was vastgeeteld, dot bekend was Üat H.
Mr de Koningin er bij tegenwoordig zou
zijn. en nu plotseling blijft het gansche ge
val tot September liggen omdat de Konin
gin niet eêrder tjjd heeft om bij de plech
tigheid aanwezig te zyn.
Zoo zitten wij dus den ganschen zomer
opgescheept met een reusachtigen sokkel,
die op zichzelf alles behalve een sieraad
jjr ~voor de omgeving, van hetBuitenhof.
Het treft wel heel ongelukkig dat dit nu
juist een zomerseizoen lang zoo moet du
ren en wij zouden geneigd zijn de vraag
te 8bellen of onthulling zonder tegenwoor
digheid van de Koningin niet te verkiezen
voor die medewerking betaalt en omdat
zij de kinderen allicht ook oen» iets wil
geven. Meermalen hebben wij op onse
zwerftochten buiten de remdeatie groepen
van kinderen, dl» onder leiding deaer vor-
eenigiag uit waren, ontmoet ea altijd heeft
het ons getroffen dat de kindeiw het W-
zunder prettig vonden. Het ia housed geen
aangenaam baantje om ioidpr of leidster
daarbij te sUrn en het «iseht heal wat ener
gie en inspanning maar het is aen dank
baar werk en door het plririer dat aan d<
kinderen wordt bezorgd *n door het nut 1
<lal gesticht wordt, omdat «ij van het ver
keerde worden afgehouden.
Misschien komt er nog wel eons een tijd
dat het lager onderwijs ander» georgani
seerd wordt en dat is het te hopen dat
.een* wordt gedacht aan de beteekenis die
•vacantie heeft voor de kinderen die daar
door de straat worden opgejaagd. Wanneer
de vóór- en nadeeien die voor de >ug<i
aan de vacantiM zün verbonden, ebns pre
cies tegen elkaar, werden opgewogen, dan
zou het wel een» kunnen blijken dat er In
plaste v»n voordeel nadeel vW te consta-
Trouwena over het algemeen bestest er
weinig tevredenheid over het onderwijs.
Het wordt waarschijnlijk noodig dat
daaraan eens’ ernftig aandacht wordt
gewy<k Verder daarover uit te wel
den vak buiten ons kader, vooral ook om
dat wü niet kunnen nagaan of de klacht
’specifiek Haagsch is dan wel algemeen
over het land verspreid. Wij voorsten dat
in den Haag zoodra de tij<iem van malaise
voorbij xijn, veie particulier* neutral*
scholen zullen verrijzen waarin de ouder»
meer medezeggenschap ia de inlichting
zullen behouden. De thans reeds bestaande
dergcl like scholen hebben hier een goeMe
refutatie en dus veel aftrap. Het te juist
op grond daftrvan dat wü veroadwretoUen
dat dit stelsel in de toekomat algemeen aal
worden en dat dus teruggekeerd wordt tot
hot heel oude •ystoem dat de school ion i«
van de staatsbemoeiing en' dese zich alleen
mtetoekt tot toezicht op de kwaliteit van
hot onderwijs en de verdceling der banoo-
digde golden. Zriü ten opzichte vanidlt
laatste punt b<<int er een kentert^Ate
komen in de denkbeelden en is er een ver
langen om ook op dit punt de banden met
denJtaat te verbreken.
htkar voorloppig In de dagen van bezui
niging en mbire blüft aHes nog b# het
oude.
plfiuse aan, die den brontedeurjgen
zichten bals vrijliet -haar onjwekl,
donker haar vonkelde koperachtig in de
Ipchteodzan. Zij liep deinend met luchti
ge schreden, niet een lichte wioging van
haa- breede heupen in het oude glad
aanaluitehd bruine rokje. Zij droeg een
boodschappenlasch aan den stevigeu
ronden artn, en lachte met glunderende
tanden de .verkoopers toe, die&aar aan
hun kraampje riepen.
Toen zij Bela zag, schoot het bloed
haar in de wangen. Maar hij stond voor
haaf, met vaal groen zenuwachtig tril
lend gelaat en uitgestoken hand.
Marika, meisje."
Ja, Bela, wat wil je.... waarom
Hij vond het verschrikkelijk, dat zij
hr ar oogen plotseling van hem afwend-"
1 de Hij trok haar met zich mede uit de
rijen kraampjes. Hij hield haar hand
vast en sprak haastig tot haar. Zoo
haastig ah» of hij bang was om een mi
nuut te verliezen.
„Nu dan, meisje, wees verstandig,
als- hij schrijft, post-restante niet waar
nu dan, antwoordt hem niet. Versta je?
Hij heeft een vrouw en drie kinderen.
Hi.i is geen slechte man, maar' lichtzin
nig Hij is oianist bij ons. Heeft dade
lijk alles v«neid. Ik bid je, kind doe
geen dwaasheid- Denk aan moeder.'*
Zij trok haar lippen op. Haar zoo
expn nog zoo irfchend gelaat werd hard
en somber.
„Ja, juist als ik aan moeder denk
dan, ik zou willen zien Bela»
zijn jas en veegde haar vochtige wan
gen af. Hij troostte haar, trachtte haar
te overreden Zijn «tem klonk overtui
gend en zacht. Hij 9Mde
„Kom, AieiHje, hel is toch niet» voor
jou. Ik weet wel, dat men zegt, dat ge
bochelden geluk brengen. Nu kijk mij
een» aan. en nu behoor ik nog wel
tol de familie, dpn zal hpt toch zeker
wel waur 'rijn HLant mij maar eerst
wat tot bezinning komen. Ik vind wel
wal, pa» maar eeuu op, of ik niet wat
vind, mei&je.”
Nu lachte rij. Een beetje toegevend
en eep beetje ongeioovig. Maar *t deed
goed' te gelooven wat Bela wide. Kn 1
per slot van rekening waren tot nu toe
al haar kleine genoegens haar doiw hem
bezorgd.
„Geef er mij dus de hand op, Mari
ka dien heer met de lichtgrijze hand
schoenen laat je loepen. Hem schrijf je v
gce i enkel woord meer, al bombardeert
hij je met brieven.
..Nu ja, voor mijn port 1”
'Zooveel wu er Ipor Mn deaen blon
den „jonker" nM golegeo. l>e titel
hod haar een beetje geamuseerd. Hel
wan roo genoeglijk .loepen nabal iemand
me( een titel. Nu lachte zij aetfa
„Welk een wanbof t Dat jij deoe nu
juial moest kennen, Bela f'
Hij reide o
„Ut aou je^graag viooltjes hebben
meegegeven, melajé, maar moeder aou
vragen doen en zieh vrwbaaen."
(Wordt vervolgd).
Onze werkelijkheid.
Er zpn measchen, die, wanneer ze zich
gedrukt voelen, voorspellen., dat er zeker
wat ongelukkigs gebeuren g»at. In hun
gedrukte stemming meenen ze de scha
duw te ontwaren, die de toekomstige
rampspoed vooruitwerpt. Dit lijkt feite!ijk
veel op het op den kop zetten van de we
reld, op het verwisselen van oorzaak en
gevolg. Want zoo er eendg verband is tus-
schen onze stemming, onze innerlyke ge
steldheid en het toekomstige gebeuren, is
het veeleer deze, dat dóe «temming dat ge
beuren, dan dat het gebeuren de stemming
kan beïnvloeden. Een gedrukte stemming
drukt ook onzen levensmoed, onze energie
neer. En waar het slap en ten halve ver
richten van wat ons te doen staat, het
maar met halve kracht en zonder vertrou
wen aanpakken van ons leven, allicht tot
mislukking brengt, is het begrijpelijk, dat
op een gedrukte stemming allicht een of
ander rampspoedigs kan volgen
Niettemin is de voorspelling begrijpelijk
en wijst zij op het nauw verband, dat wij
begrijpen tusschen het gebeuren, tusschen
de wereld buiten ons in het aJ gemeen en
onze stemming, onze gedachten, de wereld
binnen in ons. Trouwens ook het feit, dat
we door onze innerlijke gesteldheid dat
gebeuren mede helpen bepalen, weer
spreekt dat verband niet. En het is veel1
erger nog, dan hieruit rechtstreeks te con
cludeerden valt. Wanneer onze stemming,
onze innerlijke gesteldheid ons levensge-
beyFen beïnvloed, dan volgt daar ongetwij
feld uit, dat we, tem deele althans, zelf
ons leven het aanzien geven, dat het
krijgt. Maar dit is nog in anderen zin waar,
dan waarin het hier bedoeld wordt en
waarin allen het erkennen. Het is niet al
leen zoo, dat onze ïnneriijke gesteldheid
onze-daden en daarmee dus ook den vorm
van ons leven gedeeltelijk bepaalt. Die ge
steldheid bepaalt ook rechtstreeks het beeld
dat de wereld voor ons aanneemt. Wan
neer onze stemming onze daden beïnvloedt,
dgn is het, vooral omdat die stemming on?
den moed en *le energie beneemt door het
beeld, dat zij in ons van onze levenskansen
en vooruitzichten van het leven nn van de
wereld schept Van onze stemming hangt
het af, hoe wü de wereld zien.
Maar zoo we dat als feit aanvaarden, dan
is het niet moeilijk meer aan te nemen, dat
het gemiddelde onzer stemmingen voor een
groot deel het meer constante beeld van le
ven en wereld vormt, dat we onrt levens-g
beschouwing noemen. En waar dit gemid-ffl
delde door ons wezen en de op ons inwer-
kende omstandigheden ontstaat en verder
ook onze gedachten en de gevolgtrekkingen,
die wü qjt onze stemmingen en gevoelens
trekken, waar ons bewustsyn, waarin stem
mingen en gevoelens en gedachten voor ons
een reëele beteekenis krijgen, afharkelük is
van innerlük wezen, is het duidelük, dat onze
levensbeschouwing en de begrippen, die wy
omtrent leven en wereld hebben, van ons
eigen wezen afhankelyk zijn. Dat wil dus
ten slotte zeggën, dat voor ieder de wereld
en het leven niet anders zijn dan het spie
gelbeeld, dat we in ons ontwaren.
De vraag is gedaan, of er buiten dit
spiegelbeeld nog wel een objectieve realiteit
bestaat, of dus de wereld om ons eigenlük
wel iets anders is dan het beeld dooi allerlei
prikkels en combinoerende gedachten in ons
gewekt. Maar zoo we deze filosofische be
schouwingen al terzyde laten, moeten we
niettemin aannemen, dat voor ieder van ons
de vtereld en het leven het beeld vertoonen,
dat j>ve ons zelf ervan vormen, dat ze dus
feitelijk voor ons zyn, wat we er zelf van
maken. Dit maken geschiedt echter niet
eigenmachtig. Ons wezen bepaalt het. Al
leen hebben we te bedenken, dat dit wezen,
zooal in diepsten grond, onveranderlük, toch
allerlei fluctuaties van stemmingen en ge
dachten vertoont en dat onder den invloed
dezer stemmingen en gedachten het beeld
verandert, dat leven en wer^d on.- toonen.
We weten dat feitelijk allemaM wel. Maar
we ztfn er ons niet altüd duidelijk van be
wust en we zyn niet altüd in staat of ge
neigd ons deze waarheid te herinneren en
duidelük voor oogen te stellen. „Ik zie de
wereld weer zonniger en beter”, zei me
laatst een herstellend zenuwpatiënt Hy be
greep dat het een bewye was van zijn be
terschap.
Maar wy begrijpen niet altyd onze eigen
beterschap, wanneer plotseling soms de we
reld weer voor ons staat in een klaarder en
zuiverder licht en nog minder onze ziekte,
wanner we die wereld donker zien on vol on
gerechtigheid. Wel maken het ons zelven
niet altüd duidelük bewust, dat we zelf de
wereld haar aanzien geven en dat we alleen
het spiegelbeeld zien, zooals dat weer
kaatst in den spiegel van ons eigen wezen.
Deden we het, het leven zou zoo vaak ge
makkelijker voo-r ons ayn^Maar we kunnen
het niet altüd. Wanneerkfet is, alsof het
leed en de zorgen niet te dragen zyn, dan
missen we gewoonlük de kracht om ons bo
ven dit pessimisme uit te heffen in het be
wustzijn, dat die wereld niet donkerder is
dan ze gisteren was en dat ons loed en onze
zorgen alleen daarom zoo zwaar en niet te
dragen schynen, omdat een gevoe’ van on
macht en machteloosheid onze krachte neer
drukt Toch kan" het ons helpen, wanneer
(.oiiimii i: mi ni\r.
Juist jou, dag in,.dag uit dailr boven
met haar I”
Hij sireek over iwar arm, klopte op
haar hand, teeder, bijna vaderlijk-
„Ik weet het wel, meisje, hef is
moeilijk,. Maar nu krijg je gauw gezel
schap. Al» de juffrouw komt."
Marika trok liaar hand lot» haar
oogen fonkelden.
„De juffrouw I Over haar moet je
noodig spreken I
Moeder zaLnog meer schrapen, om
dat zij er dan vier te onderhouden
heeft I Zal mij nog ineer, achterna rit
ten dan vroeger, omdat rij bevjreeed zal
zijn, dat ook ik ook ik een»
Zij begon te schreien, zonder er aan
te denken haar tranen af te wiaschen
De zachte lentewind streek over hen
heen en woei hun den krachtigen geur
vafr leege manden en vochtige houten
kn-tet. toe, een geur ook die uil volle
vhchtobben en bloedige bakken met
vleeach opsteeg en rich vermengde met
de gekruide lucht van jonge groenten
en versche bloemen. De lurid was hier
bezwangerd met alles wat de menach
zich had toegeëigend van wat de aarde
aan kracht en heerlijkheid opleverde.
En als Marifca uit de reeks bonte
kraampjes waar rij doorheen liep den
bescheiden voorraad voor de keuken
van haar moeder thuisbracht, putte zij
uit 4e verzadigde lucht ook den ster
ken zin voor levens volheid, waar-
Jtaar rij verlangde.
Bela haalde zijn rijden
ware geweest boven drie maanden ont
siering van dit plein.
Het, noodlot rust zwaar op dit gansche
plein. Het i« nu negen weken geleden dat
de gemeenteraad het plan-Berlage goed
keurde e<n er is nog geen allerkleinst be
gin van uitvoering te bespeuren. Wanneer
deze zaak goed wa« aaiyfepakt had de weg
lange den vijver reeds gerend kunnen styn.
Wanneer nu niet voortgemaakt wordt,
wtaat het te bezien of de weg met 1 Octo
ber klaar zal zjjn. Midden in het drukke
seizoen zal daar nu waarach^nlük aan het
werk wonden getrokken, hetgeennatuur
lük gepaard gaat met onaangename stag
natie in het verkeer.
Om nog evsn op hot standbeeld terug te
komen, nu de omheining van hot, voetstok
is weggebroken, is dit goed te bekijken.
Natuurlük is het niet te zeggen hoe het
geheel, d. w. z. met beeld on al, er zal uit
zien, maak-, over de, plaats waar ,het monu
ment zal «taan valt nu wel te oordeelen
en het lükt o/w dat die niet gelukkig is
gekozen. Het geheel belooft een zeer groot
gevaarte te Worden dat het uitzicht van
bet Buitenhof op den Vüvpr zeer belem
mert en dat ook de lijnen van den gevel
van het Binnenhof allerminst verfraait.
Een ietwat slank beeld had er misschien
5 goed gestaan maar deze kolossus doet heel
veel aan een sta-in-den-weg denken. Het
'zou ons niet verwonderen of hot ondank
bare nageslacht handelt op een goeien dag
met dit beeld wat het huidige geslacht deed
r met het vorige, nj. het afbreken en aan
een andere gemeente cadeau doen.
Zaterdag j.l. het kraumpjesdag ge-
weest .De filantrophie heeft al heel wat
middelen bedacht om de gelden bijeen te
krügen die zü voor haar doei noodig heeft.
Een van de jongste vindingen bestaat hier
in op een dag op tal van plaatsen
kraampjes worden geplaatst waarin van
alles te koop ito. Jonge dames die er in den
Haag nog altijd bjj massa’tr zjjn, bereid
om zich een dagje besig te houden met
nuttig werk, staan in deze kraampjes als
verkoopsters. De voorwerpen van allerlei
sooit zijn meeat cadeaux en de opbrengst
is dus al-gauw heel wat.
>Deze kroampjesdag wordt gehouden ten
bate van de vereepiging voor vftcantiebe-
zlgheid. De vacantie» op de volksscholen
zü" eigeA^Ük maatschappelijke euvels
de kinderen zijn nu plotseling aan
zichzelf en aan hun lot overgelaten. Men
kan begrypen wat dit in oen groote stad
teiM#votge heeft..
De onderwüzers hebben zich van dat
euvel nooit iet» aangetrokken. Zy oordeel
den de rust voor de kinderen noodig en
zonden ze naar huis. Wat er verde'r ge
beurde Het hen koud. Toen is er een po
ging gewaagd om die kinderen in dj» va
cancies bezig te houden door uitstag
wandelingen in den omtrek te orgl
ren. Inderdaad is dat gelukt en zou
gebeurd dat er een vereenigitag vl
doel is gesticht. Zü heeft nogal veel g^ld
noodig omdat de leiders en leidotert
e Hij had plotseling zulk een medelij
den met die allen. Hij zou zijn armen
liebben kuimen uitspreiden en riri» voor
haar plaatsen om haar te beschermen
tepen haar eigen verlangens, haar le-
yenshonger, ja selfs tegen dat wat rij
in( haar onervarenheid levenshonger
noemden.
Arme Marika, arm Sneeuw vrouwtje...
daar wierpen zij haar hart op als een
sneeuwbal of gaven het als een sparte
lend vogeltje in bewaring, van onge
schikte manneniianden. Gaven naar
jeugd het stralen van haar Oogen en den
lacij van haar mond voor een paar woor
den van liefde die als een heete wind
over haar beenstreken.
Hij dacht aan de twee moeders, aan
de aanzienlijke vrouw van een gene
raal en de eenvoudige vrouw, die hem
het leven had geschonken. Vereenigde
haar niet over alle*maatschappelijke
|slagboonien, ovef fl^^grenaen van
vreemde landen heen w^lzeHde lot
Na het concert noodigde Gruning hem
uit nog een paar bars te bezoeken.
Het was merkwaardig hoe opgewon
den hij was van het, voor hen» toch vol-j
strekt niet ongewone, avontuur. Dak*
juist vervulde Bela met ontzetting- Daat
moest w*at gebeuren. t
Hij dankte vooriM^wandeling, wam
elk woord was alsMtn borende steek
in zijn trillend vleescti. Dien nacht sliep
hij ternauwernood twee uur.
Te zeven uur zat hij reeds in de
electrisriie tram, die hem in de nabij
heid van de woning zijner moeder
biecht.
Van acht uur af dwaalde hij rondom
het marktplein, waar Marika, zoo als
hij wist, Maandagmorgen altijd heen
ging. Het was negen uur, toen hij haar
zag komen.
Zij had een eenvoudig^ gestreepte
IEL-
179-*
15
0