Had. icïiios p 1UDA DE NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN No. 15571 84"Jaargang Zaterdag 21 Juni 1924 ft ur. n. Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen im ROMANTIEK. EERSTE BLAD. BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, NIEli WERKERK OUDERKERK,, OUDE WATER, REEUWUK. SCHOONHOVEN. STOLWUK, WADD1NXVEEN, ZEVENHUIZEN, enx. 131 Dit nummer bestaat uit twee bladen. INGEZONDEN MEDEDEKUNGKN. ernyüg aandacht ss en den mteère Mij ft M t»Ü het HAGENAAR. -550 was •r” ril want de liet dit zoowel uit vroegeren en buiten den tekst M uit de beroemde n buitenlan [GEN. BOI rer- de dan he ruit tige ge- nk- iza. Goudsche Handel and; De bedrijven der tdng te Gouda; Kun- Gouda; De lichame- i voornaamste monu- FEUlLLETOa. Naar het Duitsch van OLGA WOHLBRUCK. Vertaald door mevr J. P. WESSELINK—Van Rosstun. Overneming verboden krachtens art. 15, 2e lid der Auteurswet. fiddel DJ). ziekte genezen,,<1 steen last maakt. 5 jeuk en dat branden- put verdwijnen. VeN ten einde raad Waren, O.D. reeds genexen. It er baai bij vinden. ADVERTENTIEPRIJS i Uit Gouda na omstreken (bekoowria tot don bonorgkrtag» 1—6 regote IJ», rika rogol moor ƒ0.25. Van buiten Gouda dan beoorgkriagt 1-4 rognla 1.56, elke regel moer /0A0. AdverteatiAn ia hot Zaterdagaummer M bijslag vp den prjja Liafdadigheida-advertentika do helft van dea prijs* INGEZONDEN MKDEDEELINGEN: 1—4 regeU ƒ2.51, elke regel meer ƒ0.54). Op do voorpagina 50 booger. Gewone advertentiln en lagonondea medodooliagon bjj contract tot zeer geredueoe^ den prüa Grpote lettors on randen worden berekend naar plaatsruimte. AdvertoatUia kunnen worden ingezonden door tueeehenkoonst vaa soUede Boekhan delaren, Advertentiebureau ea onso Agenten ea moeten daags vóór do plaatsing ana het Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname vereekord te iü»- "L ABONNEMENTSPRIJS: por kwartaal ƒ2.26, per week 17 cent, met Zondagsblad per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt Franco per post per kwartaal ƒ8.15, met Zondagsblad ƒ8.80. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA, bjj onze agenten en loopers, dan boekhandel en da postkantoren. Onzo bureaux zijn dagelijks geopend van uur. Administratie Tel Int. 82; Redactie Tel. 546. Wy staan niet geheel onze dier b’ren af: Slechts hun asch rust onder d$ zoden! Het hart is het ware familiegraf, En daar balsemt de liefde de dooden. 47) - Gtuning merkte het in het geheel niet dal hij al door alleen sprak. Zij waren nu aan hun bestemming gekomen en stapten uit. Zij verwisselden in een daarvoor bestemd vertrek van het café hun wandelcosiuum voor ’n kort buisje. Het viel Bela op met hoe groote zorg Ginning heden was gekleed. Dat was voor Marjka geweest 1 Zooals gewoon- lijk voor andere, op avontuur beluste meisjes. J. DE MOL EN ZOON Turfmarkt 71 Tal. 411 Ia,4a lnm- ii HiniUuliii MSM* wsasita 3S45 dat bewustzijn, z|j het dan slechts zwakjes, in ons leven blijft, wanneer we oosj zelven het telkens weer zeggen, dat het zoo erg niet is als het lijkt en dal alleen onze eigen gedrukte stemming van het oogenblik ons zoo’n somber en donker beeld voorhoudt. En wanneer het leven ons enkel licht lykt en zonder zorgen alles zoo gemakkel|jk te doen en tot Mand is te brengen, dan kan het be wustzijn, dat ons eigen lichtmutaje ook de dingen om ons zoo’n lichtmutsje opzet, ons wellicht bewaren voor gevaarlijke overmoe digheid. We kunnen door het besef een evenwicht winnen, dat het leven gelijkma tiger en daardoor gemakkelijker te dragen maakt en onze krachten voor te sterken druk bewaart Maar dan moeten we dit besef niet als een van buiten geleerd lesje in ons om dragen, maar het als een tastbare werke lijkheid zien, hoe de wereld en hfct leven in ons weerspiegelen en alleen door ons heen hun vorm kragen, dat wij zelven feitelijk de herscheppers van het leven z|jn en het leven ook in dezen volstrekten zin slechts is, wat w|j ervan maken. We zien dan niet meer de schaduwen van naderende ramspoe- den in een gedrukte stemming en gelooven ook niet, dat de wereld zoo somber is als ze zich aan ons op dat oogenblik toont, maar zien erjde aansporing in om ons die veer kracht te veroveren, die ons beven onze stemmingen kan uitheffen en dio we noodig hebben om het leven baas te worden. „,,^s---- BRIEVEN UIT DE HOFSTAD. DCCXVIL Sommige zaken kunnen zoo’n typisBhen lijdensweg hebben, die tot het bittere ein- <^e duurt. Men zegt dat de Mmemen heel spoedig hun plannen stopzetten als zij te genspoed hadden, omdat zij vreemden' dat de góden daardoor hum afkeuring te ben nen gaven. Als wij nog Romeinen waren, braken wjj zeker het nieuwe standbeeld van Koning Willem II op het Buitenhof dat er nog niet is al weer dadelijk af. Eindelijk was het zoover dat het ko- loseale voetstuk gereed’ was, dat’het stand beeld zelf in de gieterij klaar stond voor verzending, dat de dag van onthulling al was vastgeeteld, dot bekend was Üat H. Mr de Koningin er bij tegenwoordig zou zijn. en nu plotseling blijft het gansche ge val tot September liggen omdat de Konin gin niet eêrder tjjd heeft om bij de plech tigheid aanwezig te zyn. Zoo zitten wij dus den ganschen zomer opgescheept met een reusachtigen sokkel, die op zichzelf alles behalve een sieraad jjr ~voor de omgeving, van hetBuitenhof. Het treft wel heel ongelukkig dat dit nu juist een zomerseizoen lang zoo moet du ren en wij zouden geneigd zijn de vraag te 8bellen of onthulling zonder tegenwoor digheid van de Koningin niet te verkiezen voor die medewerking betaalt en omdat zij de kinderen allicht ook oen» iets wil geven. Meermalen hebben wij op onse zwerftochten buiten de remdeatie groepen van kinderen, dl» onder leiding deaer vor- eenigiag uit waren, ontmoet ea altijd heeft het ons getroffen dat de kindeiw het W- zunder prettig vonden. Het ia housed geen aangenaam baantje om ioidpr of leidster daarbij te sUrn en het «iseht heal wat ener gie en inspanning maar het is aen dank baar werk en door het plririer dat aan d< kinderen wordt bezorgd *n door het nut 1 <lal gesticht wordt, omdat «ij van het ver keerde worden afgehouden. Misschien komt er nog wel eons een tijd dat het lager onderwijs ander» georgani seerd wordt en dat is het te hopen dat .een* wordt gedacht aan de beteekenis die •vacantie heeft voor de kinderen die daar door de straat worden opgejaagd. Wanneer de vóór- en nadeeien die voor de >ug<i aan de vacantiM zün verbonden, ebns pre cies tegen elkaar, werden opgewogen, dan zou het wel een» kunnen blijken dat er In plaste v»n voordeel nadeel vW te consta- Trouwena over het algemeen bestest er weinig tevredenheid over het onderwijs. Het wordt waarschijnlijk noodig dat daaraan eens’ ernftig aandacht wordt gewy<k Verder daarover uit te wel den vak buiten ons kader, vooral ook om dat wü niet kunnen nagaan of de klacht ’specifiek Haagsch is dan wel algemeen over het land verspreid. Wij voorsten dat in den Haag zoodra de tij<iem van malaise voorbij xijn, veie particulier* neutral* scholen zullen verrijzen waarin de ouder» meer medezeggenschap ia de inlichting zullen behouden. De thans reeds bestaande dergcl like scholen hebben hier een goeMe refutatie en dus veel aftrap. Het te juist op grond daftrvan dat wü veroadwretoUen dat dit stelsel in de toekomat algemeen aal worden en dat dus teruggekeerd wordt tot hot heel oude •ystoem dat de school ion i« van de staatsbemoeiing en' dese zich alleen mtetoekt tot toezicht op de kwaliteit van hot onderwijs en de verdceling der banoo- digde golden. Zriü ten opzichte vanidlt laatste punt b<<int er een kentert^Ate komen in de denkbeelden en is er een ver langen om ook op dit punt de banden met denJtaat te verbreken. htkar voorloppig In de dagen van bezui niging en mbire blüft aHes nog b# het oude. plfiuse aan, die den brontedeurjgen zichten bals vrijliet -haar onjwekl, donker haar vonkelde koperachtig in de Ipchteodzan. Zij liep deinend met luchti ge schreden, niet een lichte wioging van haa- breede heupen in het oude glad aanaluitehd bruine rokje. Zij droeg een boodschappenlasch aan den stevigeu ronden artn, en lachte met glunderende tanden de .verkoopers toe, die&aar aan hun kraampje riepen. Toen zij Bela zag, schoot het bloed haar in de wangen. Maar hij stond voor haaf, met vaal groen zenuwachtig tril lend gelaat en uitgestoken hand. Marika, meisje." Ja, Bela, wat wil je.... waarom Hij vond het verschrikkelijk, dat zij hr ar oogen plotseling van hem afwend-" 1 de Hij trok haar met zich mede uit de rijen kraampjes. Hij hield haar hand vast en sprak haastig tot haar. Zoo haastig ah» of hij bang was om een mi nuut te verliezen. „Nu dan, meisje, wees verstandig, als- hij schrijft, post-restante niet waar nu dan, antwoordt hem niet. Versta je? Hij heeft een vrouw en drie kinderen. Hi.i is geen slechte man, maar' lichtzin nig Hij is oianist bij ons. Heeft dade lijk alles v«neid. Ik bid je, kind doe geen dwaasheid- Denk aan moeder.'* Zij trok haar lippen op. Haar zoo expn nog zoo irfchend gelaat werd hard en somber. „Ja, juist als ik aan moeder denk dan, ik zou willen zien Bela» zijn jas en veegde haar vochtige wan gen af. Hij troostte haar, trachtte haar te overreden Zijn «tem klonk overtui gend en zacht. Hij 9Mde „Kom, AieiHje, hel is toch niet» voor jou. Ik weet wel, dat men zegt, dat ge bochelden geluk brengen. Nu kijk mij een» aan. en nu behoor ik nog wel tol de familie, dpn zal hpt toch zeker wel waur 'rijn HLant mij maar eerst wat tot bezinning komen. Ik vind wel wal, pa» maar eeuu op, of ik niet wat vind, mei&je.” Nu lachte rij. Een beetje toegevend en eep beetje ongeioovig. Maar *t deed goed' te gelooven wat Bela wide. Kn 1 per slot van rekening waren tot nu toe al haar kleine genoegens haar doiw hem bezorgd. „Geef er mij dus de hand op, Mari ka dien heer met de lichtgrijze hand schoenen laat je loepen. Hem schrijf je v gce i enkel woord meer, al bombardeert hij je met brieven. ..Nu ja, voor mijn port 1” 'Zooveel wu er Ipor Mn deaen blon den „jonker" nM golegeo. l>e titel hod haar een beetje geamuseerd. Hel wan roo genoeglijk .loepen nabal iemand me( een titel. Nu lachte zij aetfa „Welk een wanbof t Dat jij deoe nu juial moest kennen, Bela f' Hij reide o „Ut aou je^graag viooltjes hebben meegegeven, melajé, maar moeder aou vragen doen en zieh vrwbaaen." (Wordt vervolgd). Onze werkelijkheid. Er zpn measchen, die, wanneer ze zich gedrukt voelen, voorspellen., dat er zeker wat ongelukkigs gebeuren g»at. In hun gedrukte stemming meenen ze de scha duw te ontwaren, die de toekomstige rampspoed vooruitwerpt. Dit lijkt feite!ijk veel op het op den kop zetten van de we reld, op het verwisselen van oorzaak en gevolg. Want zoo er eendg verband is tus- schen onze stemming, onze innerlyke ge steldheid en het toekomstige gebeuren, is het veeleer deze, dat dóe «temming dat ge beuren, dan dat het gebeuren de stemming kan beïnvloeden. Een gedrukte stemming drukt ook onzen levensmoed, onze energie neer. En waar het slap en ten halve ver richten van wat ons te doen staat, het maar met halve kracht en zonder vertrou wen aanpakken van ons leven, allicht tot mislukking brengt, is het begrijpelijk, dat op een gedrukte stemming allicht een of ander rampspoedigs kan volgen Niettemin is de voorspelling begrijpelijk en wijst zij op het nauw verband, dat wij begrijpen tusschen het gebeuren, tusschen de wereld buiten ons in het aJ gemeen en onze stemming, onze gedachten, de wereld binnen in ons. Trouwens ook het feit, dat we door onze innerlijke gesteldheid dat gebeuren mede helpen bepalen, weer spreekt dat verband niet. En het is veel1 erger nog, dan hieruit rechtstreeks te con cludeerden valt. Wanneer onze stemming, onze innerlijke gesteldheid ons levensge- beyFen beïnvloed, dan volgt daar ongetwij feld uit, dat we, tem deele althans, zelf ons leven het aanzien geven, dat het krijgt. Maar dit is nog in anderen zin waar, dan waarin het hier bedoeld wordt en waarin allen het erkennen. Het is niet al leen zoo, dat onze ïnneriijke gesteldheid onze-daden en daarmee dus ook den vorm van ons leven gedeeltelijk bepaalt. Die ge steldheid bepaalt ook rechtstreeks het beeld dat de wereld voor ons aanneemt. Wan neer onze stemming onze daden beïnvloedt, dgn is het, vooral omdat die stemming on? den moed en *le energie beneemt door het beeld, dat zij in ons van onze levenskansen en vooruitzichten van het leven nn van de wereld schept Van onze stemming hangt het af, hoe wü de wereld zien. Maar zoo we dat als feit aanvaarden, dan is het niet moeilijk meer aan te nemen, dat het gemiddelde onzer stemmingen voor een groot deel het meer constante beeld van le ven en wereld vormt, dat we onrt levens-g beschouwing noemen. En waar dit gemid-ffl delde door ons wezen en de op ons inwer- kende omstandigheden ontstaat en verder ook onze gedachten en de gevolgtrekkingen, die wü qjt onze stemmingen en gevoelens trekken, waar ons bewustsyn, waarin stem mingen en gevoelens en gedachten voor ons een reëele beteekenis krijgen, afharkelük is van innerlük wezen, is het duidelük, dat onze levensbeschouwing en de begrippen, die wy omtrent leven en wereld hebben, van ons eigen wezen afhankelyk zijn. Dat wil dus ten slotte zeggën, dat voor ieder de wereld en het leven niet anders zijn dan het spie gelbeeld, dat we in ons ontwaren. De vraag is gedaan, of er buiten dit spiegelbeeld nog wel een objectieve realiteit bestaat, of dus de wereld om ons eigenlük wel iets anders is dan het beeld dooi allerlei prikkels en combinoerende gedachten in ons gewekt. Maar zoo we deze filosofische be schouwingen al terzyde laten, moeten we niettemin aannemen, dat voor ieder van ons de vtereld en het leven het beeld vertoonen, dat j>ve ons zelf ervan vormen, dat ze dus feitelijk voor ons zyn, wat we er zelf van maken. Dit maken geschiedt echter niet eigenmachtig. Ons wezen bepaalt het. Al leen hebben we te bedenken, dat dit wezen, zooal in diepsten grond, onveranderlük, toch allerlei fluctuaties van stemmingen en ge dachten vertoont en dat onder den invloed dezer stemmingen en gedachten het beeld verandert, dat leven en wer^d on.- toonen. We weten dat feitelijk allemaM wel. Maar we ztfn er ons niet altüd duidelijk van be wust en we zyn niet altüd in staat of ge neigd ons deze waarheid te herinneren en duidelük voor oogen te stellen. „Ik zie de wereld weer zonniger en beter”, zei me laatst een herstellend zenuwpatiënt Hy be greep dat het een bewye was van zijn be terschap. Maar wy begrijpen niet altyd onze eigen beterschap, wanneer plotseling soms de we reld weer voor ons staat in een klaarder en zuiverder licht en nog minder onze ziekte, wanner we die wereld donker zien on vol on gerechtigheid. Wel maken het ons zelven niet altüd duidelük bewust, dat we zelf de wereld haar aanzien geven en dat we alleen het spiegelbeeld zien, zooals dat weer kaatst in den spiegel van ons eigen wezen. Deden we het, het leven zou zoo vaak ge makkelijker voo-r ons ayn^Maar we kunnen het niet altüd. Wanneerkfet is, alsof het leed en de zorgen niet te dragen zyn, dan missen we gewoonlük de kracht om ons bo ven dit pessimisme uit te heffen in het be wustzijn, dat die wereld niet donkerder is dan ze gisteren was en dat ons loed en onze zorgen alleen daarom zoo zwaar en niet te dragen schynen, omdat een gevoe’ van on macht en machteloosheid onze krachte neer drukt Toch kan" het ons helpen, wanneer (.oiiimii i: mi ni\r. Juist jou, dag in,.dag uit dailr boven met haar I” Hij sireek over iwar arm, klopte op haar hand, teeder, bijna vaderlijk- „Ik weet het wel, meisje, hef is moeilijk,. Maar nu krijg je gauw gezel schap. Al» de juffrouw komt." Marika trok liaar hand lot» haar oogen fonkelden. „De juffrouw I Over haar moet je noodig spreken I Moeder zaLnog meer schrapen, om dat zij er dan vier te onderhouden heeft I Zal mij nog ineer, achterna rit ten dan vroeger, omdat rij bevjreeed zal zijn, dat ook ik ook ik een» Zij begon te schreien, zonder er aan te denken haar tranen af te wiaschen De zachte lentewind streek over hen heen en woei hun den krachtigen geur vafr leege manden en vochtige houten kn-tet. toe, een geur ook die uil volle vhchtobben en bloedige bakken met vleeach opsteeg en rich vermengde met de gekruide lucht van jonge groenten en versche bloemen. De lurid was hier bezwangerd met alles wat de menach zich had toegeëigend van wat de aarde aan kracht en heerlijkheid opleverde. En als Marifca uit de reeks bonte kraampjes waar rij doorheen liep den bescheiden voorraad voor de keuken van haar moeder thuisbracht, putte zij uit 4e verzadigde lucht ook den ster ken zin voor levens volheid, waar- Jtaar rij verlangde. Bela haalde zijn rijden ware geweest boven drie maanden ont siering van dit plein. Het, noodlot rust zwaar op dit gansche plein. Het i« nu negen weken geleden dat de gemeenteraad het plan-Berlage goed keurde e<n er is nog geen allerkleinst be gin van uitvoering te bespeuren. Wanneer deze zaak goed wa« aaiyfepakt had de weg lange den vijver reeds gerend kunnen styn. Wanneer nu niet voortgemaakt wordt, wtaat het te bezien of de weg met 1 Octo ber klaar zal zjjn. Midden in het drukke seizoen zal daar nu waarach^nlük aan het werk wonden getrokken, hetgeennatuur lük gepaard gaat met onaangename stag natie in het verkeer. Om nog evsn op hot standbeeld terug te komen, nu de omheining van hot, voetstok is weggebroken, is dit goed te bekijken. Natuurlük is het niet te zeggen hoe het geheel, d. w. z. met beeld on al, er zal uit zien, maak-, over de, plaats waar ,het monu ment zal «taan valt nu wel te oordeelen en het lükt o/w dat die niet gelukkig is gekozen. Het geheel belooft een zeer groot gevaarte te Worden dat het uitzicht van bet Buitenhof op den Vüvpr zeer belem mert en dat ook de lijnen van den gevel van het Binnenhof allerminst verfraait. Een ietwat slank beeld had er misschien 5 goed gestaan maar deze kolossus doet heel veel aan een sta-in-den-weg denken. Het 'zou ons niet verwonderen of hot ondank bare nageslacht handelt op een goeien dag met dit beeld wat het huidige geslacht deed r met het vorige, nj. het afbreken en aan een andere gemeente cadeau doen. Zaterdag j.l. het kraumpjesdag ge- weest .De filantrophie heeft al heel wat middelen bedacht om de gelden bijeen te krügen die zü voor haar doei noodig heeft. Een van de jongste vindingen bestaat hier in op een dag op tal van plaatsen kraampjes worden geplaatst waarin van alles te koop ito. Jonge dames die er in den Haag nog altijd bjj massa’tr zjjn, bereid om zich een dagje besig te houden met nuttig werk, staan in deze kraampjes als verkoopsters. De voorwerpen van allerlei sooit zijn meeat cadeaux en de opbrengst is dus al-gauw heel wat. >Deze kroampjesdag wordt gehouden ten bate van de vereepiging voor vftcantiebe- zlgheid. De vacantie» op de volksscholen zü" eigeA^Ük maatschappelijke euvels de kinderen zijn nu plotseling aan zichzelf en aan hun lot overgelaten. Men kan begrypen wat dit in oen groote stad teiM#votge heeft.. De onderwüzers hebben zich van dat euvel nooit iet» aangetrokken. Zy oordeel den de rust voor de kinderen noodig en zonden ze naar huis. Wat er verde'r ge beurde Het hen koud. Toen is er een po ging gewaagd om die kinderen in dj» va cancies bezig te houden door uitstag wandelingen in den omtrek te orgl ren. Inderdaad is dat gelukt en zou gebeurd dat er een vereenigitag vl doel is gesticht. Zü heeft nogal veel g^ld noodig omdat de leiders en leidotert e Hij had plotseling zulk een medelij den met die allen. Hij zou zijn armen liebben kuimen uitspreiden en riri» voor haar plaatsen om haar te beschermen tepen haar eigen verlangens, haar le- yenshonger, ja selfs tegen dat wat rij in( haar onervarenheid levenshonger noemden. Arme Marika, arm Sneeuw vrouwtje... daar wierpen zij haar hart op als een sneeuwbal of gaven het als een sparte lend vogeltje in bewaring, van onge schikte manneniianden. Gaven naar jeugd het stralen van haar Oogen en den lacij van haar mond voor een paar woor den van liefde die als een heete wind over haar beenstreken. Hij dacht aan de twee moeders, aan de aanzienlijke vrouw van een gene raal en de eenvoudige vrouw, die hem het leven had geschonken. Vereenigde haar niet over alle*maatschappelijke |slagboonien, ovef fl^^grenaen van vreemde landen heen w^lzeHde lot Na het concert noodigde Gruning hem uit nog een paar bars te bezoeken. Het was merkwaardig hoe opgewon den hij was van het, voor hen» toch vol-j strekt niet ongewone, avontuur. Dak* juist vervulde Bela met ontzetting- Daat moest w*at gebeuren. t Hij dankte vooriM^wandeling, wam elk woord was alsMtn borende steek in zijn trillend vleescti. Dien nacht sliep hij ternauwernood twee uur. Te zeven uur zat hij reeds in de electrisriie tram, die hem in de nabij heid van de woning zijner moeder biecht. Van acht uur af dwaalde hij rondom het marktplein, waar Marika, zoo als hij wist, Maandagmorgen altijd heen ging. Het was negen uur, toen hij haar zag komen. Zij had een eenvoudig^ gestreepte IEL- 179-* 15 0

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1924 | | pagina 1