6?
Vliegenvangers
ZONNEBRILLEN
IpeiÉn ïerkoopiog
Adverteert in dit Blad.
lffl'8 SlmlimrtalÉD tn luaakglazti
S. H. POLAK, MARKT.
Mantel
KUIKENS te koop,
l)E «OIMCHE FRUITHANDEL
GOUDSCHE COURANT - ZATERDAG 21 JUNI 1924. - TWEEDE BLAD
De misdaad alle eeuwen door
Kindermantels vanaf.
Kindeijurken ....vanaf. 75cts
Rokkenvanaf.. 90cts
ROTTERDAM
I kost thans
C.A.B. BANTZINGER
W. Kremp - Gouda.
S. H. van Loon
VANAF 1.
BIJ
P. ROND Pz., Zeugestraat 96-98-100
De vrouw zonder naam (1791).
1670 30
BRENNINKMEYER J
Soderne -g raw*
orner mantels...vanaf.R
uitsluitend van dit seizoen
Elegante
Zornermantels.....„....vonafN#*
po ma stoffen, nieuwste garneeringen
Moderne 6R75
Zomerjekkersvanaf
effen of gestreept
Moderne v®75
Costuumsvanaf
fantasiestof of Cheviot
Elegante "ÉO^
Costuums...vanaf-, CM#
Gabardine. Hps of Kamgaren
Moderne
Stoffenj a ponnenvanaf.eSe
zuiver vOolleiwetoffên
Elegante *¥50
Stoffenjaponnenvanaf.e
KamganeffGaoaidine of Marocain
Moderne
Zomerjaponnen«nf /Jcft
Zephir.Crïpe of mouseline
Elegante Cl 75
Zomerjaponnen.vanaf.Sm*
vol voile, wit ofqekleurd
Blouses.vanaf ,25ctS
HOOGSTRAAT
HOEK KORTE HOOGSTR.
Aan schriftelijke aanvragen
kan niet worden voldaan
Een voorbeeld:
Deze
van goede
kwaliteit- laken
AMSTERDAM ROTTERDAM DEN HAAG UTRECHT LEIDEN GRONINGEN LEEUWARDEN SNEEK ENSCHEDE
NoUrie G. VOS te WaAUkixre*» zei op
WOENSDAG JULI 1924, des voormiddag
11 sur in hfit Café „de Unie" te Waddwx-
veeo, bij opbod en stata* publiek verkno
pen:
kawchteoe art. 1228 B. W.
1. EEN WOONHUIS met WINKEL,
PAKHUIS en ERF asm de Zuidkade te
Wsddanxveen, pl. gok Wjjk F nos. 46 en
46a, gedeektdyk bewoond door den eige
naar, den heer L. van Mourik, en overigens
verhuurd san den Heer A. Alblaa voor
2.40 per week.
2. EEN WOONHUIS met KIJF naast
perceel I pJ. get. Wijjk F. no. 44, verhuurd
aan den Heer H. Jansen voor 2.per
week.
b. Vrij willw voor de Gereform4arde
Kerk te Wadduucveen:
8 en 4. VIER WOONHUIZEN met
SCHUREN, ERVEN en TUIN aan de
Kerkstraat te Vvaddinxveen» pi. get. Wya
C., no». 20, 26, 27 en 29, tezamen groot
17 A. 12 C.A. (te veslen in 2 perceel*»),
t verhuurd voor 8.36 per week.
c. voorts nog vr(jwiiUg te verkoopen
voor den heer K Broer te Gouda:
Perc 5—8. VIJF HUIZEN m* ERVEN
en TUIN aan de Dorpstraat te Waddinx-
veeu pi. get. Wyk A nos. 114, 112, UK
118 en 120 in 4 penceel en als:
perc. 5. TWEE HUIZEN nos. 114 en
112 met ERVEN en SCHUURiJEo en
TUIN, groot 3t 5.86 A., samen per week
verhuurd voor 4.76.
perc. 6, 7 en 8. DRIE WONINGEN
met BLEEKVELDEN, ERVEN e»
SCHUURTJES, groot reap. 71 c.A., 86
C.A. en 86 C.A., verhuurd, elk huis per week
voor 1.66.
Perc. 9—18. EEN BLOK VAN VIER
HUIZEN met BOUWGROND op den
Puttepolderdtyk onder Boakoop, pl. get.
nos. 44, 46, 46 en 47, nl. perc. 9, 1U en 11,
elk van écn HUIS met ERF en SOHUUK,
groot reap. 3.04 A_, 2 A. en 2 A.
perc. 12. EEN HUIS zy-ndc het Zuide-
lyloste van gemefdVblok met het daarte
gen Zuidelijk aangrenzende gedeelte grond,
groot 10.18 A.
Elk huis is verhuurd voor 2.— per
week.
perc. 18. EEN PERCEEL BOUW
GROND, thans tuin, gelegen ten Zuiden
van perceel 12, groot 19.20 A., verhuurd
voor 60.— per jaar.
ADee gerekend buiten die waterleiding
en brieeder omschreven In de biljetten.
Aanvaarding ia gebruik en huur gemot
bij de betaling der kooppenningen vóór of
op 14 Augustus 1924.
Lasten van perceel en 1 en 2 vanaf 1 Ja
nuari 1924 en van perceelen 8—18 vanaf
1 Juli 1924.
ftUlchtingen ten kantore van Notaris G.
Vos te Waddinxveen.
is voer 111
OnrhimdM - Dasttn
Boorden - Sokkon
HET ADRES
1MB
Prachtige exemplaren
JONGE MANNEN KA
NARIES. Broed 1924.
Gekweekt v
le klas rangers ƒ5.—
SEIFERT ƒ4.—»
SAKSISCHyE 3.50,
POPJES 0.76. EXTRA PRIMM VOOR
ZANGERS 10.—, 12.15.-V
A. CORSTENS-VERSCHUREN^
HELMOND. Oudste mM.
1877 16
Witts Leghorn (itim Welleman)
40 oeot per ituk. 1811
DROG18TERIJ -»- MARKT 0.
1790 10
By de HollsndJa-DrukfcerJj te Baara sijs
verschenen van Dr. B. F. ten Ca te, Spe
ciaal Arts te Rotterdam:
DB 8PU8VERTER1NG, 4a drnk, 2.40
taf.» flM geb.
NIEUWERE GENEESMETHODEN, 1— I
HET VERBAND TU8SCHEN LICHAME
LIJKE RN GEESTELIJKE ZIEKTEN.
I MA Will
zijn alom bokood als do booto.
to Woddlnxnooo.
,.B|) een der Agenten voor Oonde en omitreken
I* iteedi een groote sorteering voorhanden. HQ
beveeld in het bijzonder nnn het toestel ter ver-
krijging van vruchtensappen door stoom, en Is
gaarne bereid alle inlichtingen gratis te ver
strekken W|j bevelen ons voor U opdrachten
ten zeerste aan 1
Hoogachtend, P. ROND Pz.
'Bezoekt onze Heerenzaak—Thans ook Heerenkleeding, voor dezelfde Inge prijzen
LANOE TIENDEWEO 27 - TELEF 313 - GOUDA.
kMfl la roorud: 995
BLAUWE DRUIVEN. TAFELPEREN.
VKKSCHE AARDBEIEN. TAFELAPPELEN.
PERZIKEN. SINAASAPPELEN.
AALBESSEN. BANANEN.
BLIKGROENTEN <»«rk BteaMs) t«,« «her» i—lisish
(Belangwekkende processen in den loop der tijden).
Het droge papier van gerechtelijke
a cl en bergt menige diep in het men-
srhelijk leven ingrijpende tragedie in
zich. Verborgen onder de vaak harte
loos schijnende wettelijke formules kent
de rechtszaal zulke tragedies in alle
soorten. Geen echter was in den loop
der eeuwen van zoo zonderlingen aard
ale die, welke in de geschiedenis dier
rechtspraak bekend staat als het geding
van de „vrouw zonder naam" of de
„valsche markiezin". Deze geenszins
vckche markiezin de Douhault het
kan nu zonder bezwaar worden gezegd
was slachtoffer van de hebzucht en
hot egoïsme van haar broeder Fn nu is
het zonderlinge, dat niettegenstaande
deze geschiedenis zich afspeelt in een
tijd, dat de revolutie geheel Frankrijk
onderstboven haalde, en de revolutio
nairen er trotsch op waren aan de aelf-
zuiht der vroegere heerschende klasse
een einde te maken, het juist de recht
banken der revolutie zijn geweest, die
het wreede onrecht van den broeder
van de markiezin, den graaf de Cham
pignelles, hebben bevestigd. Terwijl de
revolutionairen anderen verdreven van
het vaderlijk, hun rechtmatig toekomend
erf, het hun als een misdaad aanreken
den, dat zij daar verblijf hielden, lie
ten zij dezen Champignelles, die niet
alleen tot de bezittende klasse behoor
de, doch is er ook maar iets waar
van de klachten van zijn zuster een
volleerde schurk was, rustig in het be
zit van een hem geenszins toekomend
groot domein, en stelden hem in staat
de inkomsten ervan op ongestoorde wij
ze te genieten. De markiezin procedeer
de jaren achtereen de staatsvorm ver
anderde en werd van republiek consu
laal en keizerrijk zij procedeerde door
Zij werd door de intriges van haar
broeder van haar bezit beroofd nog ten
tijde van den ongelukkige® Lodewijk
XVI zij is als de vrouw zonder naam
gestorven onder Lodewijk XVIII.
Adelaide Marie Rogres de Lusignan
de Champignelles, afkomstig uit de
stveek in de onmiddellijke nabijheid
van Auxère, geboren op 7 October 1741,
huwde op 23-jarigen leeftijd met den
nuukies de Douhault, die groote lande
lijke bezittingen had geërfd, en dien
tengevolge een vermogend man was.
Reed" korten tijd na zijn huwelijk werd
hij door plotselinge vlagen van krank
zinnigheid aangegrepen, en deze wer
den zoo erg, dat men hem in 1766 in
verzekerde bewaring moest stellen,
waarin hij tot aan zijn dood in 1787
bleef. Deüoude heer de Champignelles
wasreeds in 1784 gestorven, zulks tén-
gevolge van de vele verdrietelijkheden,
die zijn zoon hem aandeed. Deze zelflde
zoon, de eenige broeder van de mar
kiezin de Douhault, was het ook, die
zijn moeder een groot deel van de er
fenis betwistte de voorwaarden van
het testament rijns vaders op onbillijke
wijze uitlegde, en zelfs de uitbetaling
van de irente, waartoe hij zich tegen
over zijn moeder verplicht had; zoo
weinig nakwam, dat zij somwijlen als
in armoede leefde, terwijl zij toch op
een jaarlijks inkomen van 60.000 francs
in dien tijd een heel vermogen
recht kon doen gelden. De moeder richjf
te zich meer dan eens tot haar beide
dochters de oudste, abdis der Domi-
nikanen te Montargis, bewoog haar jon
gere zuster, de markiezin, om ten gun-
ste van de moeder tusschenbeide te ko- l
men. Zij vertrok daartoe in de laatste
dagen van 1787 naar Pairijs. Zij had
rich van het reisgezelschap van een
neef, een zekeren De Lude willen ver
zekeren, maar deze, haar anders altijd
ten dienste staande, antwoordde niet op
baar schrijven, en zij vertrok dus al
leen. Te Argenton wilde rij afstappen
aan het huis van De Lude deze bleek
mtusschen naar Orléans vertrokken.
Hem daar ontmoetende, deelde hij haar
mede, dat het hem heel slecht schikte
haar te ontvangen, maar een zijner
vrienden, een zekere De la Roncière,
had zijn huis te harer beschikking ge
stekt. Om dezen evenwel zoo weinig
mogelijk last te veroorzaken, raadde hij
haar aan, haar knecht en kamenier, die
zij met zich had genomen, te zijnent
achter te laten en alleen bij De la Ron
cière haar intrek te nemen..
Zij bleef er een veertien dagen, en
stond op 15 Januari 1788 op het punt
om te vertrekken, toen haar gastheer
haar voor den mooien ochtend, die het
was, een wandelrit in de omgeving van
Orléans voorstelde. Zij nam de uitnoo-
diging aan, en vanaf dat oogenblik ver
liet haar geheugen haar, totdat zij zich
weer herinnerde, korter of langer tijd
daarna, de Salpetrière te Parijs, de be
kende gevangenis voor vrouwen van
onzedelijk gedrag, te zijn binnengetre
den. Zij herinnerde zich nog flauwtjes,
dat in het rijtuig, na een snuifje van
den heer de la Roncière te hebben ge
nomen, plotseling haar bewustzijn haar
begaf dat rij de haar omringende za
ken slechts flauw onderscheidde; daar
na was het eerste wat zij zag de kamer
in de Salpetrière. Haar geheugen daar
na opfrissehend, herinnerde zij zich
wel, dat men er bij haar op had aan
gedrongen, dat rij nog denzelfden avond
naar Parijs zou vertrekken rij herin
nerde rich ook, onderweg halt te heb
ben gehouden, maar steeds door be
reidwillige handen te zijn geleid en
zoogenaamd te zijn verzorgd.
In de Salpetrière kwam zij geheel
tot ziohzelve. Zij begreep wat haar over
komen was dat menhaar had mis
leid. Zij noemde haar naam, maar men
sloeg er. geen acht o|p men antwoord
de haar, dat rij zich vergiste, dat zij
Blainville heette en dat wat rij vertel
de pure fantasie was. Intuseohen had
men te Orléans den schijn aangenomen
als was zij gestorven men had haar
plechtige uitvaart gevierd, zegels op het
(kasteel geplaatst en deoe opgeheven,
toen aan het einde van Januari 1788
daartoe door de oude mevrouw de
Champignelles toestemming was gège-
ven. Haar broeder was in het bezit ge
treden van haar erfenis en beheerde
het uitgestrekte domein van Douhault,
en in dienzelfden tijd trachtte de onge
lukkige markiezin zich tevergeefs in de
Salpatrière te doen herkennen. Einde
lijk slaagde zij erin, de waakzaamheid
der haar omringenden te verschalken,
zij richtte zich tot een machtige vrien
din, mevrouw de Polignac, die er den
betrokken minister denzelfden Bre-
teuil, dien we in de ges)hiodenis van
het collier van Marie Antoinette heb
ben ontmoet van overtuigde, dat hij
bedrogen was, en die zoodoende mede
werkte om een weg te vinden, dat zij
de Salpetrière kon verlaten. Maar zij
bevond zich alleen te Parijs en dat op
den avond van 13 Julj, voorafgaande
aan de uitbarsting der revolutie, in een
Parijs, opgewonden door volksleiders,
en waar tromgeroffel en krijgsge
schreeuw door alle straten klonken.
Zoover was zij bovendien nog van de
waarheid verwijderd, dat zij besloot de
hulp van haar broeder te gaan inroe
pen, maar toen zij dezen bezocht, veins
de hij haar niet te herkennen en liet
haar uit zijn huis wegjagen. Niets van
deze ontvangst begrijpend, ging zij naar
een oom, die eveneens zeide, haar niet
te herkennen en die haar de valsche
mededeeling deed, dat haar moeder
overleden was. Eerst bij mevrouw de
Polignac, hoezeer ook onder den indruk
verkeer end van de gebeurtenissen dier
dagen, die de omgeving van het hof van
Lodewijk XVI en Marie Antoinette aan
grepen, vond zij een vriendelijk ont
haal. Daar werd rij door haar vroegere
bekenden, onder wie ook de prinses
de Lamballe en de gravin de Luyoes,
herkend ook door Talleyrand. ZfJ
vreesde echter een openbaar schandaal;
hoewel overtuigd dat men haar had wil
len bedriegen, hoopte rij nog steeds
met vredelievende middelen in haar
rechten te kunnen worden hersteld.
Eindelijk gaf zij gevolg aan de haar
verstrekte raadgevingen rij riep juri
dische hulp in. Maar zij voorzag rich
tin dit opzicht slecht, want het tweetal
rechtsgeleerden, een zekere Fleury en
een zekere Paris, die haar ter rijde
zouden staan, waren er niet ver van
daan om slechts van haar te profitee
red Vooral met Pari» was dit het ge
val. Voor het voeren van tiaar proces
had de markiezin natuurlijk geld 'noo-
dig Paris was berèkj het haar te loe-
nen tegen een, intusschen exorbitant
hooge rente. Tegelijk bemerkte zij, dat
Paris in de «tukken, die rij terzake van
het prooes zou onderteekenen, van haar
bevoegdheden trachtte te verkrijgen, die
geenszins met haar waardigheid en haar
inzichten strookten. Zij weigerde dus te
teekenen ea\ Paris maakte van de om
standigheden gebruik om naar een der
wijKcomité'g te loopen, die in deze ru
moerige dagen de geschillen tussohen
de burgers beslechten. Daar deed hij
het voorkomen als had hij haaT geld
geleend, dat rij niet weuscfate terug te
betalen als ontkende rij zelfs alle
schuld. Voor het wijkcomité gebracht,
bestreed rij de beweringen van Paris
toen men haar niet op haar woord ge-
looven wilde, kon rij, de in aristocra
tie opgevoede aristocratie, rich niet
weerhouden te vragen „Maar ben ik
hier dan in een hol van dieven en roo-
vers Die uitdrukking, opgevat als
minachting jegens het comité, kwam
haar duur te staan, kostte haar een
maand gevangenisstraf. Men trachtte
Bailly, den moedigen miaire van Parijs,
voohaar zaak te winnen, maar hij had
de handen ook i\jet vrij en het eenige
wat hij kon doen, was haar straf ver
zachten.- Zij bracht haar maand In de
gevangenis de la (Force door zag na
haar vertrek uit de gevangenis Ihaar
moeder en ging vervolgens op weg om
te trachten haar recht te vinden.
Zoo klopte zij op 17 October 1791, ge
heel in het zwart gekleed en het gelaat
door een sluier bedekt, aan de poort
van het kasteel van de ChampigneUes,
ongeveer negen mijlen van Auxère ver
wijderd, aan aan de poort dus van het
kasteel, waarin rij zelf was opgevoed.
De concierge antwoordde haar, dat rijn
meester hem had verboden iemand te
Riten binnentreden zonder voorafgaand
verlof door hem geteekend. „Maar Saint
Lcup, herken je me dan niet", vroeg
de markiezin, terwijl zij haar sluier
oplichte, „ik ben je vroegere meeste
res." De man, die zijn orders had,
veinsde haar niet te herkennen her
kende haar wellicht ook niet en dwong
haai den ingang te verloten. Den vol
genden dag, na in de heihCrg den nacht
te hebben doorgebracht, was rij in de
kerk rij bad er voor de graven van
haar ouders, en reeds daardoor trok
rij de opmerkzaamheid van velen tot
zich. Menigeen der kerkgangers wierp
een verstolen blik op haar en werd ge
troffen door haar gelijkeni.; met de tnaiv
kiezin de Douhault, die de brave dorps
bewoners allen inderdaaa overleden
dachten. Het praatje ging van mond tot
mond toen zij de kerk verliet, ging
zij door een rij van belangstellende
toeschouwers. Haar sluier had rij opge
licht, want het was in haar belang, her-
kerxi te worden door zoovel en als
slechts mogelijk was. En daaraan ont-
biak bel waarlijk ntot.
Wat nu antwoordde de Chabpignelles
op de tot hem gerichte uitnoódiging om
zich voor het plaatselijk gerecht te St.
Fargeau gevestigd, te koroefr verant
woorden? Voorloopig niets, ornaat de
die
nam, voor-
wettelijke vormen van dien
men nog volledig in acht n
schreven, dat eerst de eiMieres in een
zoodanige zaak nauwkeurig moest wor
den ondervraagd. Nu moet worden op
gemerkt, dat in aooverre het proces van
de markiezin de Douhault met als een
aanklacht tegen de rechtspraak dier tij
den mag gekten, wijl rij rich op haar
verdediging slecht had voorbereid en
in de verschillende instanties ook over
slechte verdedigers beschikte. Na her
kend te rijn door een groot aantal be
trouwbare getuigén, werd zij door het
gerecht aan een reeks van niet minder
dan 115 vragen onderworpen vragen,
die slechts door de markiezin de Dou-
lutult en moeilijk door een bedriegster
Op bevredigende wijze kouden worden
beantwoord. Maar daarbij beging rij
eene vergissing, te verstaan wanneer
men bedenkt wat zij in de laatste jaren
had doorgemaakt, maar niettemin als
een onvergeeflijke fout te beschouwen.
De Champignelles toch had gezegd in
baar slechts te herkeiuien een zekere
Anne Buirette, gehuwd met een zeke
ren Baudin, die naar rijn zeggen op 8
Januari 1786 de Salpetrièro zou rijn
binnengetreden. En iu antwoord op de
hfar gestelde vraag, wanneer zij de
Salpetrière had betreden, nam de mar
kiezin dezen datum over. Een ieder kon
gevoelen, dat de datiup onjuist moest
zijn, want eerst aan het einde van 1787
was zij naar Parijs vertrokken een
ieder had haar hier te Auxère en om
geving zien rondloopen was zij wer
kelijk een oplichtater, dan was het
haar, blijkbaar in het bezit geraakt van
zoovele intieme bijzonderheden, niet
moeilijk gevallen om ook op de hoogte
van deze, algemeen bekende, bijzonder
heid te komen.
Maar de rechters oordeelden niet al
dus de Champignelles oefende groote
macht in rijn omgeving uit, en het is
meer voorgekomen, in die tijden en ta
ter, dat men het zekere voor het onzere
nam. Zij aagen in het antwoord op de
betreffende vraag het zeker bewijs, dat
deze vrouw de markiezin de Douhault
niet kon zijn zij onderaodhteu niet
verder of zij dan Anne Buirette was of
niet, maar kenden haar de vordering
niet toe. Zoover ging men op grond uit
sluitend van dit antwoord zelfs, dat men
aan haar eisch om de Champignelles in
verhoor te nemen, niet trad. Integen
deel, tegen haar werden aangevoerd
brieven, aan den graaf de Champignel
les geschreven door den priester, die
Vie markiezin bij haar einde zou hebraten
bijestaan brieven, welke notabene niet
in origineel werden overgelegd en die
aun de tegenpartij, dus aan de markie
zin, niet werden getoond. Tegen haar
weiden ook aangehaald brieven, die zij
z.g aan een harer vriendinnen zou
hebben geschreven en die een zooda
nige spelling verrieden, dat rij onmo
gelijk van de markiezin de Douhault
afkomstig konden rijn, met welke, toch
waarlijk in dit proces niet onbelangrij
ke, stukken op gelijke wijze gehandeld
werd. De commissaris van den koning
bij de rechtbank, als hoedanig de heer
Moreau de Fourneau fungeerde, liet het
dan ook niet ontbreken aan bespotten
de en hoonende bejegening hij wees
er de advocaten van de markiezin op,
dut zij het slachtoffer waren geworden
\an een intrigante, die gdch evenzeer als
slachtoffer van misleiding voordeed als
zij handig was, en hij meende, daj haar
mach zonder eenig nader onderzoek
p oesjt worden afgewezen, waarin de
rechtbank, zonder de stukken, waarop
hij zich beriep, nader te onderzoeken,
trad.
Do markiezin berustte begrijpelijker
wijze niet, rij bracht haar zaak voor
eerst bij de districtsreohftjank te Coone;
daarna bij de civiole rechtbank van bet
departement van de Nièvre laatstelijk
te Bourgea voor het crimineel gerechts*
hof, waarheen de zaak waa verwenan,
nadat de cassatie van het oorspronke
lijk vonnis was verkregen. Maar te
Bourgea" was de markiezin niet geluk
kiger dan tevoren bij haar rechters te
8t. Fargeau 4)c vragen, haar betreffen
de, weiden hier heet wat ruimer ge
steld, maar rij had verzuimd in de tus
senliggende jaren ten aanzien van de
bedenkelijke beantwoording van ae
vrr.ag, wanneer rij in de Halpetrère
wot. gekomen, de stukken bijeen te
brengen, die konden bewijzen dat het
hier een klaarblijkelijke vergissing gold
Weer werd haar het antwoord op deze
vraag als een afdoend bewijs tegen
krai vordering voorgehouden. Voorzien
van het arrest van Bourges koatte het
de Champignelles niet veel moeite om,
groote voortvarendheid ontwikkelende,
van het Haf van Appèl te Parijs te ver
krijgen dat dit de Uitspraak van de
rechters van St. Fargeau, aanvankelijk
aangehouden, nu definitief bevestigde.
Een voor de markiezin ongelukkig toe
val was hel wel geheel en al toeval?
werkte daartoe roede. Zij werd n.l.
beschuldigd van diefstal, nog wel van
zakdoeken, die zijzelf ten geschenke
had gegeven aan een der vrouwen in
haar omgeving. En aangezien de rech
ters in Bourges, die haar tevoren ak
markiezin de Douhault nooit gekend
todden, nog veel meer dan die te St.
Fargeau in de overtuiging verkeerden»
uat rij werkelijk een opliohtster waa,
achtte men een dergelijken diefstal
guenszins onmogelijk. Meu begon met
haar in hechtenis te nemen, leidde het
onderzoek langzaam, een paar maanden
gingen daarmede verloren en toeu rij
weef vrij was, was de Uid vow haar
verstreken om tegenover Het hof van
Appél te Parijs nog de noodige wette
lijke middelen aan te voeren, die de
bevestiging van het vonnis van St. Far
geau hadden kunnen verhinderen.
In tweede instantie was haar eisch
teruggewezen; nu bleef haar oog!slechts
o\ei om tot het Hof van Cassatie te
Parijs haar toevlucht te nemen.
Maar ook dit wees haar eisch af, ge-
li;k de lagere organen het tevoren had
den gedaan.
De markiezin de Douhault, die haar
verder leven had toegewijd aan het
ti er krijgen van haar rechten, berustte
riet. Zij vond dienzelfden moedigen Roj-
miu Desèze, die Lodewijk XVI voor de
Conventie luid verdedigd, bereid om
zich haar zaak aan te trekken. En hij
sus het die op de onhoudbare positie,
welke rij tengevolge van de rechterlij
ke uitspraken in het burgerlijk leven
innam, nog eens sterk de aandacht ves
tigde.
Een andere rechtsgeleerde, een zeke
re De Beaufort, onderschreef dit oor
deel bij gevoelde daartoe te meer
moreeien aandrang, wijl bij mevrouw
de Douhault van vroeger kende en in
de vrouw, die dezen titel en d«t daar
toe behoorende goederen reriam«^fR^
met anders dan deze zelfde mevrmia
de Douhault kon herkennen.
Maar men heeft het middel door de
rechtsgeleerden aangeraden, niet kun
nen of willen toepassen omstandighe
den van feitelijken aard rijn daaraan
In den weg getreden, dan wel do uit
stag werd tevoren weinig gunstig gere
kend. Zooveel is zeker de markiezin
de Douhault, de onbekende vrouw al
thans, die dezen titel reclameerde, is,
zonder als zoodanig erkend te rijn, ge
storven.
De slaapziekte overwonnen.
Afrika wordt geteisterd door een ver
schrikkelijk^ ziekte, die» reusachtige
streken eenvoudig ontvolkt en eigenlijk
de hoofdoorzaak is, dat dit land zich
nog steeds in zulk een oertoestand be
vindt, aldus schreef onlangs de' Köln.
Volkszeitung. Niet alleen onder de meia-
schen woedt die ziekte, maar ook on-
d3r de meeste diersoorten en wel bij
voorkeur onder de hoefdieren als trek
ossen, paardeu, muilezels en kameelen,
die zoo onmisbaar zijn voor de cultuur
van een land. Het gebrek aan deze
huiidieren is voor de Europeanen een
groot beletsel het land verder binnen
te dringen en te bestudeeren, het maakt
een methodische ontginning onmogelijk
en doemt de inboorlingen hun Noma
denleven vol te houd én. Deze besmet-
lelijke ziekte, die bij de mensctien
Slaapziekte heeft en bij de dieren Na-
gana; wordt veroorzaakt door de zoo
genaamde Trypanosoroen, microscopisch
kleine dierlijke bloedparasieten van het
geslacht der protozoën, waartoe o.a. ook
de verwekkers van de Syphilis en van
de Malaria behooren. Z<r worden over
gebracht door den steek van Tsetsevlieg
ol Glossine, die de rol van tusschen-
gastbeer speelt en in welks lichaam de
'lrypanoeomen' een zeer bijzonderep
ontwikkelingsgang doormaken. Voor de
menscben zijn twee soorten Try pa nos o-
*«n gevaarlijk de Tr. gambiense, die
door de giossina palpalis en de^Tr.
rhodesiense, die door de giossina mor-
fciians Overgebracht wordt. Daarnaast
bestaan nog velerlei andere soorten
Trypanosoma, die niet bij de men-
schen, wel echter bij de dieren speci
fieke ziekten teweegbrengen.
Tot nog toe was mpn bij de behan
deling van de Trypanoeomenkoorts in
hoofdzaak aangewezen op twee groe
pen van geneesmiddelen, n.l. prepara
ten van arsenicum en van antimonium.
Bewezen deze tot op zekere hoogte ta
melijk goede diensten, een werkelijke
genezing konden rij maar zeer zelden
tot stand brengen en slechts zeer tijde
lijk beschermden zij het lichaam tegen
een nieuwe infectie. Bovendien hebben
de arsenicumpreparateu nog het groote
nadeel,, dat rij schadelijk zijn voor de
oogzenuw.
Door de Farbeofabriken vorm, Fiedr.
Bayer en Co. te Leverkusen werd nu
kort voor het uitbreken van den we
reldoorlog, een nieuw middel ter be
strijding van de Trypanosomenziekte
bereid, dat een zeer gecompliceerde sa
menstelling heeft en geheel afwijkt van
de gebruikelijke middelen, omdat het
noch kwik, noch arsenicum of antimo
nium, noch eenige andere anorganische
stof uit de geneeskunde bevat. Dit
eerst Bayer 205 genoemde preparaat,
waaraan later den naam Germanin ge
geven ia, heeft reeds blijken gegeven
vooral bij den mensch in staat te rijn
de slaapziekte rationeel te genezen.
Met het microscoop heeft men kunnep
constateeren, dat het middel de oeldee-
ling der Trypanosomen on het ontstaan
van nieuwe individuen®egenhoudt en
zoodoende een hinderpaal is voor de
vermenigvuldiging. Uit proeven in het
laboratorium genomen bleek, dat kleine
proefdieren reeds na toediening van
uiterst geringe hoeveelheden volkomen
genazen en van een onherroepelijken
dood gered konden worden daarbij
komt nog dat er een zeer groote marge
bestaat tusschen de wèrkzame en de
doodelijke dosis, bi^ muizen b.v. 1:160.
De genezen dieren blijven nog maan
den lang immuun niet alleen tegen de
soort Trypanosomen waarmede rij zijn
ingeënt, maas ook tegen alle andere
soorten van Trypanosomen. Zoo ook
rijn gezonde dieren, die slecht» een- of
tweemaal met het middel behandeld
weiden, weken en maanden lang veilig
tegen elke infectie met Trypanosomen.
Nadat m het ziekenhuis voor tropi
sche riekten te Hamburg en in helfti»-
stituut vo& tropische geneeskunde te
(Londen, alsook in Brussel eenige Euro
peanen, die in Afrika de slaapziekte
hadden opgedaan, met Bayer 205 met
succes waren behandeld, en nadat uit
verschillende deelen van Zuid-Amerika
mededeelingen waren gekomen over de
snelle werking van het nieuwe middel
bi] de daar voorkomende, op de Afri-
kaansche nagana gelijkende besmetting,
werd door genoemde verfstoffenfabriek
te Leverkussen op eigen konten een
expeditie uitgerust, onder leiding van
twee vroegere medewerkers van Ro
bert Koch prdf. dr. Kleine uit het Ro
bert Koch-Instituut te Berlijn en den
chefarts dr. Fischer uit Kiel, met het
doel om in het besmette gebied van
Afrika zelf, het middel op grooter schaal
te onderzoeken Met toestemming van
de Engebche koloniale regeering wer
den de werkzaamheden aangevangen in
Nuord-Rhodesië om daarna, op uitnoo-
digtng van het Belgische gouvernement,
voortgezet te worden in het Zuid-Oos
telijk gedeelte van den Kongostaat. Na
twee jaTen lang daar werkzaam te rijn
geweest, is de expeditie enkele weken
geleden naar Duitschland teruggekeerd
en hoewel over de Tsetseriekte van
hei vee nog geen eindoorheel te ver
krijgen was, kon worden vastgesteld
dat Bayer 206 in staat is de slaapziek
te bij den mensch volkomen te gene
zen, met uitzondering misschien van
enkele zeldzame gevallen, waarhij de
hersenen en hei zenuwstelsel te veel
geleden hebben. Van ongeveer 200 pa
tiënten, die in de meest uiteenloopend'e
stadia der ziekte behandeld werden,
stierven slechts enkele en bleef even
eens een klein aantal klinische ziekte
verschijnselen vertoornen, hoewel hun
bloed van Trypanosomen bevrijd was.
Het moerendeei der patiënten konden
reed. na korten tijd verklaren, dat rij
weer hun vroegere krachten hadden
teruggekregen tui volkomen genezen
waren.
Frofeasor Kleine sprak daarom in een
lezing voor deh Geneeskundigen Kring
te Berlijn de overtuiging uit, dat het
met behulp van Bayer 205 mogelijk zal
blijken te rijn, deze ernstige, haast ai-
tijd doodende riekte uit te roeien, om
dat het bloed der patiënten geheel ta
bevrijden is van Trypanosomen, waar»
door deze infectiebron aan de vliegen,
die de besmetting van den rieken op
den geaonden roem oh overbrengen, ont
trokken wordt. Om dit doei te bereiken
is het dus slechts noodig, dat alle ver
dachte inboorlingen in deze besmette
streken door rondreizende artsen of
vertrouwd verplegend personeel in be
handeling genomen worden of dat alle
inwoners van de geteisterde landstre
ken prophvtactisch worden ingeënt. De
beteek en is van Bayer 206 gaat dus nog
verder dan het verlossen van de
mensehheid van deze sloopende en dood
brengende riekte, het schept bovendien
nog de mogelijkheid uitgestrekte gebie
den met een wegstervende bevolking
te herwinnen voor leven en cultuur.
De bioloog Julian Huxley te Oxford
merkt op. da* de ontdekking van Bayer
205 voo* dei Geallieerden financieel
waarschijnlijk var* heel wat grooter
waarde zal blijken te zijn, dan de to
tale schadevergoeding, zooals die oor
spronkelijk geèbeht werd