ouda
cl
Groote Opruiming
s
E
IIEIIH.
UDA
GOUDA
DE
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
Vrijdag 27 Juni 1924
84» Jaargang
No. 18876
- Gouda
I
FEUILLETOI.
ren
100
ROMANTIEK.
p
BERGAMBACHT, BERKENW OUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, NIEU
WKRKERK OUDERKERKOUDEWATER, REEUWUK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz.
Mode Etablissement „GOUDA”
Vu bolt» Goud.
f 0.70
804 38
I
iv innii wctu,
reken. Dan glimtach-
(Wordt vervolgd).
■aak
ook
dert
pakio
pakja
Waarom o, mensch, zijt gij doof voor
goeden raad en niet voor vleierij.
te leien wat
antwoor-
gedeelte, waarin vertrouwen in de regeering
wordt geuit, roet 225 tegen 21 stemmen.
s=s Magazijnen Zaterdag tot 10 uur geopend.
ader
huls
ding
van
loet,
iem,
ver-
1
iD.
tien.
mand fllmwark:
lacht,
ge oerwouden
i de ongerepte
Naar het Duitsch
van
OLGA WOHLBRUCK.
Vertaald door
mevr J. P. WESSELINK—Van Rosaura.
Overneming verboden krachtens
art. 15, 2e lid der Auteurswet.
- -.gyl
party gegeven waar niet minder dan 10.000
gasten aan deel namen.
a
Geen speciale mededeeling werd door den
Premier gedaan over de mededeeling van de
Regeering aan de Duitsche Regeering, dat
zy niet kan tegemoet komen aan den wensch
om de onderhandelingen inzake de verdra
gen met de Micum te doen voeren door de
beide regeeringen en dat de tot dusver ge
volgde wyze van onderhandelen moet ge
handhaafd bleven.
In Duitschland is men door dit antwoord
van Herriot nogal ontstemd en men kan
gerust aannemen, dat voorloopig althans
daardoor een groote stap terug is gedaan.
Vooral de Duitsche Volkspartij en natuur
lijk in de eerste plaats haar rechtervleugel,
is hoogelijk verontwaardigd. Vele leden wa
ren van meening, dat ze door deze nieuwe
weigering gedwongen worden, tegen het
geheele complex der deskundigen-rapporten
te stemmen.
„Die Zeit”, het orgaan van minister Stré-
semann, meent, dat c'
Frankrijk alleen te verklaren is uit de
onderteekening der rapporten reeds in den
zoowel uit vroegere»
n buiten den tekst
1 uit de beroemde
Engel sche opvatting, dat de Micum-overeen-
komsten onhoudbaar zijn.
En ook meent de „Zéit”, dat bij de be
sprekingen tusschen de vertegenwoordigers
der Duitsche industrie en de Micum getracht
moet worden, een lange reeks van matigin
gen door te zetten. De spanning in politieke
kringen is door een en ander natuurlijk zeer
groot geworden.
alle energie te streven naar het volkomen
herstel van den wettel ijken toestand in het
Rijk, de uitvoering der noodige zuiveringen
en de pacificatie des lands, en vertrouwen
wordt uitgesproken in het optreden der re
geering.
Het eerste gedeelte der motie werd aan
genomen met 249 tegen 4 en het tweede
RAUS.
Een proces tegen de „Corriere Italiano**.
Volgens de „Messagen" zal de directie
van de „Corriere Italiano" in staat van be
schuldiging worden gesteld wegens het pu-
bliceeren van onjuiste berichten over de
zaak-Matteotti, met het doel het onderzoek
te storen. De verdwijning van papieren,
waaruit de medeplichtigheid van de directie
van de „Corriere Italiano" zou blijken, heeft
aan den anderen kant grooten indruk ge
maakt
Het bestuur van de Jtaliaansche Commu
nistische Partij Jteeft oen manifest tot do
arbeiders gerichtwaarin de arbeiders wor
den opgeroopen Vrijdag a.s. in' massa’s het
werk neer te leggen, ten einde dien dag eer
te bewijzen aan Matteotti. De bladen der
oppositie keuren dit manifest af, doch zijn
wel voor het besluit van het Vakverbond,
om het werk 10 minuten stil te leggen.
Veie fascisten hebben hun partjj-inaignes
afgedaan. In verband hiermede is een ver
ordening gepubliceerd, dat allen die dit
doen, wegens lafheid uit do partij gestoo-
ten worden.
De „Gioraalo d’Italia” meldt, dat do cen-
België eenstemmig van gevoelen zijn, dat de
vrede op het recht moest worden gegrond
vest.
Wij verklaarden, zeide Herriot, dat op
den dag dat Duitschland aan zijn verplich
tingen van het verdrag van Versailles zou
hebben voldaan, het slechts van dit land zelf
zou afhangen, of het tot den Volkenbond
zou toetreden.
In de Senaat gaf Herriot eveneens een
uiteenzetting van zijn bezoek aan Enge
land en België, en daarbij wees hij spe
ciaal op de verbintenis, die MacDonald op
zich had genomen, dat Engeland/aan de zij
de van Frankrijk zal staan ingeval Duitsch
land opnieuw in gebreke mocht blijven,
evenals ingeval Duitschland tot een aanval
mocht overgaan. Deze verbintenis is, zoo zei
hij, een nieuw te waardeeren feit, ofschoon
de procedure tot het vaststellen van een
eventueel ingebreke blijven door de Duit-
schers, nog zal moeten worden besproken.
De Senaat applaudiseerde ook, toen Her
riot verzekerde, dat geen enkele moeilijk
heid was gerezen bij de confeemtie met de
Belgen^ die het met de Fransche politiek
eens blijven.
Herriot voegde hieraan toe, dat Ramsay
MacDonald had erkend, dat Duitschland
ontwapend zal moeten worden en dat een
voudige beloften te dezer zake niet voldoen
de zijn. De Senaat bracht ten slotte Herriot
aan het eind van zijn rede een ovatie.
Velend,
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon-en Feestdagen
ABONNEMENTSPRIJS: par kwartaal 2^5, por week 17 int, met Zondagsblad
per kwartaal ƒ2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging p$r looper geecfaiedt.
Franco per poot per kwartaal ƒ8.15, mot Zondagsblad 8.80. s.
Abonnmnenten worden dagelijks aangenomen aan one Bureau: MARKT 11, GOUDA,
bjj onze agenten en loopers, den boekhandel en da postkantoren. I
Ohm bureaux zijn dagelijks geopend van 9—4 uur. Administratie Tel Int 82;
Redactie Tol 545.
ren, al haar prachtig armzalig bezit zou
uitspreiden.
Het zijn voor het meerendeel dingen
van Ari. Wij zijn zoo haastig op reis
gegaan ik heb bijna niets meegeno
men
Een hand vol batist ondergoed, met
kant afgezet, was het eerste wat Mari
ka ontdekte. Er kwamen tranen in haar
oogen. Maar Line zeide
„Ooft hemeltje, dat alles is nadat het
driemaal gewasschen is aan flarden, u
moet linnengoed aansohaffen, dat er
wal beter tegen kan. Als u het ver
langt ga ik mee om het te koopen.”
„Dat is heel vriendelijk van u.”
„En wat mooie mantels, en verrukkei-
lijke japonnen, kijk tooh eena, Line.”
Dagmar viel haar haastig in de rede:
„Die heeft Ari te Wiesbaden voor
mij gekocht omdat hij mij daarin wil
schilderen.”
Zij geloofde, dat zij hem en zich zelf
moest verontschuldigen.
Line hing de kleeren in de kast.
„Nu ja, maar anders....”
Nu wendde zij haar frisch blond ge
zicht met haar heldere blauwe oogen
naar Dagmar-
„Arpad heeft er namelijk geen flauw
denkbeeld van hoe men met geld om
moet gaan. Ge moest hem wat tegen
houden als hij onverstandig wordt.”
Het was Dagmar te moede, alsof men
baar in het duister in een nauwe volgen
propte kamer had opgesloten en alsof
zij zich tegen alle hoeken en kanten
Vorst Warjagiii kruiste met zijn jacht
in de Zweedsche scheren. Zijn secreta
ris, die zich met een boot naar land bad
laten roeien, om de post af te halen,
kwam met een ongewoon, dikke porte
feuille terug.
Zij bevatte dezen keer onder meer de
Soudeche Handel en
nd; De bedrijven der
ing te Gouda; K»®'
Gouda; De Uchame-
voomaamrte moao-
In het Britsehe Lagerhuis heeft men, ver
rast over de uitlatingen van Herriot over
een belofte, door den Britschen premier aan
Herriot gedaan, als zou ingeval van
een vooraf beraamden aanval door Duitsch
land, Groot-Brittannië, evenals in 1914, aan
den kant van Frankrijk en België staan en
dat hy de verzekering had gekregen van een
stevig pact, dat Groot-Brittannië, Frank
rijk en België met elkaar verbindt, reeds
aan MacDonald de vraag gesteld, of deze
mededeeling juist was.
Mac Donald antwoordde, dat hy zeer ver
rast was te bemerken, dat de besprekingen
die de vorige week tusschen hem en den
Franschen premier waren gevoerd, in be
paalde bladen het voorwerp waren van
sterk-verkeerde voorstelling en verval-
sching.
Geen enkele belofte, zoo zei Mac Donald,
is gedaan met betrekking tot een definitief
militdir verbond.
’t Zal heel merkwaardig zjjn
Herriot op deze ontkenning zal
den.
e Uitgevers
Pjötr Gorodin was een wonderfciod
of aooals mijnheer de kamerdienaar rei
een „kind Gods”, daar hij pas na het
twintigjarig huwelijk zijner ouders het
levenslicht aanschouwde.
Zijn geboorte koste aan zijn moeder
het leven, maar de kamerdienaar bezat
de middelen om hem een uitstekende
verzorging te verschaffen en een op
voeding, die met alleen ver boven zijn
eigen stand ging, maar zelfs boven de
gewoonten der Russische aristocraten.
52)
„Vader verstond de kunst niet om
met de menschen te redeneeren”, zei
Karl Ebert.
„En daarom moest moeder hen» in
den dood volgen?”
Line kon de gedachte daaraan nooit
van zich afzetten. Indien diefde en ge
loof tot zelfvernietiging leidden dan
mochten zij niet de alles bepalende le
venswet zijn. Haar gezonde drang tot
zelfbehoud weerde zich daartegen, even
als die zich ook verzette tegen elk pas
sief gedragen leed. Haar geloof was
verstand en haar bidden arbeid.
Zij had medelijden met het Russische
meisje.
„Geef mij den sleutel van uw koffer,
ik wil u graag helpen uitpakken.”
Het deed Dagmar pijnlijk aan, dat
handen die haar nog zoo vreemd wa-
rRANKMUL
M i 1 1 r a n d is eergisteren, na een
afwezigheid van vier jaar, in het Paleis van
justitie te Parijs teruggekeerd, waar hjj,
vóór Mfcn verkiezing tot president van de
Republiek, drie-en-veertig jaar als advo-
kaat had verkeerd. Millerand had voor z|ja
terugkeer den dag gekozen, waarop de
'nieuwe stokvoerder van de orde der Pa-
rysche advokaten voor het jaar *24*25 ge
kozen moest worden. De aftredende deken
heeft in het stemlokaal Millerand toege
sproken. Deze heeft daarna geruimen tijd
heen-en-weer gewandeld in de galerijen en
de salie des Pas-Perdus, waar ztyn confrè
res hem van bun sympathie doden bljjken.
Daarna is de gewezen president van do Re
publiek, alsof er niets gebeurd waa, weer
op zjjn vaste plaats in de bibliotheek van
de orde der advokaten in de zoogenaamde
kolommen-zaal gaan zitten, aan hetzelfde
kleine tafeltje waar hy altjjd zat te werken
totdat hü in 1920 hot paleis van justitie
verliet om naar hot Elysee te gaan.
Zoo kwam het, dat zich in Pjötr Go-
rulin do onderdanigheid vau het Slavi
sche bloed vereenigde met de plechtig
heid van het vaderlijk beroep en de
koele berekenende politiek van een in
I onden opgevoeden en door Louden tot
een fanatleua geworden gentleman. Na
zijn lerugkeer in zijn geboorteland wei
felde hij een poos tusschen een niet on-
beduidende staatsbetrekking en den
poet van particulier secretaris bij vorst
Warjagin. Overgeërfde aanhankelijkheid
en de stille hoop om onder een onge
vaarlijke en misschien eens nog madi-
tigex vlag toch nog aan hel roer der
regeering mee te sturen, bracht er hem
toe het aanbod van den vorst aan te
nemen.
De vorst ging met de uitgeeoditste
hoffelijkheid met hem om, indien hij
Duitsch, Engelsch of Fransch met hen»
sprak. Sprak hij Russisch dan zei hij
„jij” en „jou” tegen hem en behandel
de hem niet ve41 beter dan zijn groot
vader het zijn lijfeigene had gedaan.
Alleen de lichamelijke schoppen ont
braken.
Als het Gorodin te bont werd, begon
hij Elzach te spreken. Dan glimlach
te de vorst met fijne, ironie en wierp
hem een ohèque toe op zijn Londensch
bonkiershuis. Dat noemde hij „zijn En-
gelsche pleister trekt samen en ge
neest.”
stootte en verwondde en alles.onderste
•boxen wierp.
Mevrouw Czaslo stond plotseling op
den drempel. Zij zag er vermoeid en
afgewerkt uit en bracht de lucht zan
zeepsop en tabaksrook mede.
Zijt gij haast klaar De mannen wil
len vertrekken.”
Dagmar werd heel bleek en liep de
gang op.
Een kus op de hand, een paar hand
drukken een haastige, bijna heimelijke
or.helzing en de schreden stierven weg
op de trap.
„Heeft u alles wat u noodig heeft
vroeg mevrouw Czaeto.
„O ja, dank u.”
„Nu dan, slaapt u goed.”
„Ik dank u voor alles.”
„Daar is heel geen reden voor.”
De oude vrouw wendde zich kort af.
„Goeden nacht”, fluisterde Marika.
Dagmar stak haar de hand toe. Maar 1 van den vorst geweest en
de moeder riep Marika en daardoor aagt1
deze-het niet.
De moeder zei met gedempte stem
„Er is geen r^den om vrienschap met
haar te sluiten.
Marika antwoordde niet.
(iOIIISUIIF. COURANT.
ADvaammaPBUSi mt Owd* «mmnm (iuAumiii w dm
rwN /MO.
mwtadMUM» Ni —by» ■■■Nnir
m Onate latten n mdm wanln banknd aMt jlaatmdmto.
AdvartaaUla b-u wadaa tegaunda daar tandMataatte na leUada BaaNua-
dalana, AdvartntMonau n mm A«aatea aa maatan du<> <N Naalalat
na bet Sanaa alia iafekeaaaa. f Nada aaa apaaan rataalMd te a«a.
BU1TEMLAND8CH NIMUWS.
DUlTNCteLAND.
Uitzetting iu het bezette gebied
ingetrokken.
Op voorstel van den Franschen commis
saris heeft de commissie der geallieerden in
het bezette gebied de uitzettingsbesiuiten
voor 74(iO personen in de Fransche zone van
het bezette gebied te vernietigen. Met in
begrip van de leden der gezinnen, tot welke
deze personen behooren, hebben nu 30.000
personen vergunning gekregen in het be
zette gebied terug te keeren. Reeds eerder
genomen soortgelijke maatregelen betrof
fen •een zelfde aantal menschen, zoodat
60.000 personen in hei bezette gebied terug-
keeren.
Op voorstel van den Belgischen commi-
saris zijn er ook in de Belgische zone der-
gelyke maatregelen genomen.
De aanhangers van Hitler.
Tegen den in het proces-Hitler verwik
keld geweest zynde kapitein Göhring en den
gep. eersten luitenant Rossbach Is. een bevel
tot inhechtenisneming uitgevaantfgd we
gens medeplichtigheid aan hoogverraad.
BBLGIK.
De Koning en Koningin zjjn gisteravond
naar Zwitserland vertrokkeh. Prins Karei
vertoeft daar reeds sinds eenigen tijd, maar
de officieels berichten zeggen tot herstel
van gezondheid.
Verklaringen van Harriot.
De onderhandelingen met de Micum. Ontstemming in Duitschland.
Een nadere verklaring van MacDonald. Een motie van vertrouwen in
de Italiaansche Regeering aangenomen.
In den Franschen Senaat heeft gisteren
Minister Herriot, op verzoek van den afge
vaardigde Hubert mededeelingen verstrekt
over zyn bezoek aan Chequers en de be
sprekingen, die hy te Brussel heeft ge
voerd.
De heer Hubert stelde een reeks vragen
met betrekking tot de bestaande problemen,
en besloot met te zeggen, dat Frankrijk niet
zou kunnen transigeeren ten aanzien van
de schadevergoedingen en de veiligheid,
waarvan het bestaan van het land afhangt.
Herriot las een verklaring voor, waarin
hy zeide, dat hy vertrouwde op de aanne
ming van het plan der deskundigen, er op
wyst, dat de geallieerden op Duitschland
een wissel moeten verkrijgen, die handels
waarde heeft, en voprts dat er sprake van
is geweest, de vrijheid van Frankrijk en
België ten aanzien van de bezetting van het
Ruhrgebied te vervreemden.
Herriot verklaarde verder, dat hy de vei
ligheid, by het vredesverdrag gegeven, jiiet
zou hebben kunnen prijsgeven. De vdor-
waarden voor de veiligheid van de gebieden,
staande onder de Fransch-Belgische regie,
zullen aan de militaire deskundigen worden
voorgelegd. Opdat Europa in vrede za| kun-
nep ademen moet Duitschland ontwapend
worden! Verklaringen en beloften zullen
niet voldoende zijn.
Tusschen MacDonald en Herriot heerscht
hieromtrent volstrekte overeenstemming en
dit heeft ook geleid tot de gemeenschappe
lijke nota aan de Duitsche Regeering. De
Belgische regeering is, zoo zei hy, verheugd
over deze beslissing, die haar werd mede
gedeeld zoodra zy was genomen, en zy
stemde er volkomen mee in. Herriot wees
er voorts op, dat het van belang is ten spoe
digste de maatregelen te treffen, noodig
voor de uitvoering van het plan-Dawes, en
daarom is de intergeallieerde bijeenkomst
te Londen noodig geworden. Alle voorzorgs
maatregelen zyn genomen opdat de geschre
ven verbintenissen, door middel waarvan
Engeland wenscht dat Duitschland zich
bindt, geen inbreuk maken op het Verdrag
van Versailles.
Op een vraag; opgeworpen door Herriot,
had MacDonald toegestemd in een onver
wijlde hervatting van de bespreking van de
intergeallieerde schulden. Herriot had op
den ongunstigen toestand gewezen, waarin
Frankrijk zou verkeeren, wanneer het geen
billijke oplossing van dit onderwerp ver
kreeg.
Herriot verklaarde verder nog zich niet
te hebben gebonden aan definitieve conven
ties, en heeft de rechten van het Parlement
voorbehouden.
Het beste resultaat van de besprekingen
noemde Herriot het feit, dat de vertegen
woordigers van Engeland, Frankrijk en
MARKT 26 TEL. 131
HNOBAaAND.
Mac Donald «ereburger van Glasgow en
doctor honoris causa.
De premier, aan wien Dinsdag het eere-
burgerschap van Glasgow werd aangebo
den, is gisteren benoemd tot doctor honoris
causa van de universiteit der stad, ter gele
genheid der herdenking van het feit, dat
het honderd jaar geleden was, dat lord Kel
vin werd geboren. De overleden vrouw van
den premier was een achternicht van den
beroemden geleerde.
Een „tuinpartij" met 19.000 gasten.
De koning en de koningin hebben gister
middag in Buckingham Palace een tuin-
De algemeene vergadering van de
Engelsch-Russische conferentie, die giste
ren zou worden gehouden, is uitgesteld,
daar het op het laatste oogenblik bleek, dat
de commissie, welke het onderwerp over
weegt van de verdragen, gesloten tusschen
het vroegere Russische keizerrijk en Groot-
Britannië niet gereed was met haar verslag.
De onderhandelingen tusschen de sovjet-
delegatie en vertegenwoordigers der hou
ders van Russische stukken maken eveneens
een nieuwe bijeenkomst op morgen noodig.
Men hoopt, dat het resultaat der werkzaam
heden van de verschillende commissies ’en
van de onderhandelingen tusschen de sov-
jetgedelegeerden en de houders van stuk
ken spoedig aan de conferentie kan worden
meegedeeld.
'mtlfjaariujksehe afrekening der vorste
lijke rentmeesters, directeuren der fa
brieken en intendanten der karteelen.
De vorst bepaalde bot doorzién ervan,
hetgeen geen geringe arbeid was, steeds
op dezen stilsten tijd van het halfjaar
en placht te zeggen
„In den zomer haal ik dan op mijn
jacht den tijd die n»ij *s winter» ont
roofd wordt weer in.”
Hij lag dan bij mooi weer op het dek
in een diepen langen stoel en las dan
met een volharding en nauwkeurigheid,
die zijn secretaris, den heer Gorodin al
jarenlang verbaasde elke post door.
Twee typisten hadden den ganschen dag
toerk met hel opnemen van brieven, die
de vorst aan den heer Gorodin dicteer
de en welke deze stenografisch neer
schreef.
De grootvader van den heer Gorodin
was nog lijfeigene van den grootvader
i zijn vader
kamerdienaar bij den vader van den
De Italiaansche Senaat heeft na de beide
redevoeringen van Mussolini op voorstel
van Senator Melodia een motie aangeno
men, waarin goedgekeurd wordt het voor-
deze houding van nemen vto den minister-president om met
a.iA .1^ om- -11- A- -A— --X 11---
standigheid, dat men in Parijs gelooft, de
zak te hebben. Gisteren wees het blad er al
op, dat men in deze in het buitenland te op
timistisch is. Thans verlangt het van En
geland, dat dit bij Frankrijk stappen zal
doen, in overeenstemming met de vroegere
