UDA
WERK
DE
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
64« Jaargang
No. 15583
Zaterdag 5 Juli 1924
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon-en Feestdagen
kt 31 Gouda
isijoed'—
ZQïïtëF'
an den moojen
m verpoost zich
maakt uitgaan
BERGAMBACHT, B ERKEN WO UDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, NIEU
WERKERK OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWUK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDI NX VEEN, ZEVENHUIZEN, en*.
EERSTE BLAD.
Bezieling.
ROMANTIEK.
Dit nummer bestaat uit twee bladen.
INGEZONDEN MEDEDEEL1NGEN.
1893 IS»
1DEN, Gouda.
mevr
5SELS,
ENVE-
ILOGI,
A<LLE
NDEL,
SF TOT
VERD
Wie morrend wél doei in den nood,
Oeeft steen, inplaats van voedzaam
brood.
Inderdaad deze feiten en toestanden om
ons henen eischen geen nader commentaar;
zij spreken helaas maar al te duidelijk voor
zich zelf. Bovendien, er kan noch mag veel
staat op worden gemaakt, dat het heime-
lijk vertrouwen tusschen de volken, óók tus-
schen die elkander het meest bevriend hee-
ten, en welk wantrouwen de oorzaak van
alle koortsachtige aandrift tot steeds ver
dere bewapening is, zal verminderen. Ten
zij want gelukkig telt ook elk land in
meerdere of mindere mate nog velen, die
broederschap boven averechtsch patriotisme
stellen zich voltrekke, wat de hoop en de
bede van millioenen over gansch de wereld
is geworden en ondanks alles is gebleven:
dat niet nogmaals de Verschrikking van een
wereldoorlog kome!
Zal echter hun stem, die de stem is van
het goede in elk mensch, van het edele in
elk volk aanwezig, gehoor vinden, zóó dat
aan haar aandrang niet te ontkomen meer
zal zijn, dan diene haar een bezieling te
doorgloeien, haar een heilig vuur te door
zengen, haar een kracht en gloed van naas
tenliefde te adelen.
grijzen ,Roer-
hebben opge-
eoowel uit vroeger»
i buiten den tekst
i uit de beroemde I
oudeche Hendel en
«d; De bedreven der
ag te Gouda; Kan
taria; Dn licheme-
reonnuunete moaa-
59
Hij
J. DE MOL EN ZOON
Turfmarkt 75 - Tal. 411 - Gauka
Murn- ii Diiiskludiii
■■ar maat. 3045
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda on onutreken (behoorende tot dan beaorgfcring)!
1—6 regel* ƒ140, elke regel meer ƒ045. Van buiten Gouda on don beaorgkringi
16 regel* ƒ146, elk* regel meer ƒ0.80. AdvorteDtikn in het Zaterdagnummer S0
beslag op don prjja Liafdadigheide-advertentiin do helft van den prjje.
INGEZONDEN MEDEDEEL1NGEN1-4 regel* ƒ2.06, elk* regel moor ƒ040. Op
de voorpagina 50 hooger.
Gewone advertentibn en ingezonden medodoelingen bg contract tot soer geroduoeer-
dan prjja Groot* lettere on randen worden berekend naar plaat* ruimt*.
Advertentibn kunnen worden ingesonden door tuaechenkomat van ooUodo Boekhan
delaren, Advertentiebureau! en onao Agenten en moeten daags vóór do plaatsing
aan het Bureau xyn ingokemen, teneinde van opname venekord te sjja.
was toen jonger, meisje, miste
meer de zelfcritiek. Veranderde ze dik
wijls maar als het hem gelukte stond
IlhSUIE (III HUT.
Juni, de zomermaand, de tijd waarin het
zonnelicht in zjjn dagelijksche banen langs
den hemel door het zenith gaat; waarin de
hoogste stand bereikt wordt; waarin het
vonkelend vreugdefeest des lichts zyn hoog
ste triumfeji viert, is weer voorbij. De hoog
tij van U jaar is aangebrokenGansch de na
tuur heeft zich gerept met haar voorberei
ding, om haar kleurig gewaad, haar kroon
en statie te volmaken, teneinde de „schoone
koning Zomer” zyn intree zoo luisterrijk
mogelijk en zijner waardig te doen zijn. Al
om ligt de feesttooi over het aardrijk ge
spreid, en het is één jubelzang die over
bosch en beemde, over gouw en aarde, over
veld en weg en wateren schalt. Hoe gaat
thans oog en oor aan kleur en klank te
gast, maar ook het harte mag men vragen.
FEUILLETOU.
Naar het Duitsch
van
OLGA WOHLBRUCK.
Vertaald door
J. P. WESSELINK—Van Rossum.
Overneming verboden krachten»
art. 15, 2e lid der Auteurswet.
was de smaak op zijn tong.
Maar Marika zuchtte diejh Want ah
altijd verdween met Bela een enkele
kleine zonnestraal een laatste restje
blijde, spanning uit haar leven.
Zij stond langzaam op, alsof zij ver-
moeid was van al de kleine bitterheden
die het lot haar oplegde.
„Blijf je lang weg
„Dat hangt er van af, ik weet het
nog niet. Wat zal ik voor je meebren
gen uit Weenen, meisje?”
„Meebrengen I
Zij lachte even en wierp het hoofd
achterover, zoodat heur haar als een
mantel om haar heen hing. Zij wendde
zich snel af, opdat haar broer niet zou
zien, dat de brandende tranen in haar
oogen kwamen.”
Meebrengen. Wat dan Een taschje,
een blouse, het een of ander prul, ter
wijl zij van verlangen verging uit de
gehate woning weg te komenl onder
andere mensdien, onder een anderen
hemel.
..Wat zoekt men in Weenen, Bela
Alles wat vroolijk en aantrekkelijk is,
zachte, blauwe lucht, schoonheid, kan
je dat in je handtasch voor mij mede
brengen T'
Nu stond hij op en vatte van achte
ren haar beide schouders.
„Zeg eens, meisje, wat lees je nu
Teedere spot lag in zijn stem. Want
tuil meendel de ÖTonnen te jennen
waaruit zij de mooie romanfrases en
vurige wenschen putte sedert den
het opeens klaar, met een streek. Een
kunstenaar moest nooit denken ge-
1 en
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ246, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 240, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt
Franco per post per kwartaal 8.15, met Zondagsblad ƒ3.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA,
bü onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zijn dagelijks geopend van 9—6 uur. Administratie Tel Int 82;
Redactie TeL 545.
aan Uw picnic
en, dan hebt gij
e Biscuits Sluis
Ie formaten bij
erkrijgen. Ook
een blikje Sluis'
luis is vervanr-
en met zuiver
s Biscuits Sluis
ar tevens voed-
MODBPRAATJB.
Diverse nouveraoté'a vo<r het
Zomerseizoen.
Wanneer de zomer onze kleedingsplan-
nen bevordert door zonnig warm weder,
dan blijft de industrie niet achter en zendt
het eene nieuwtje na het andere de wereld
in. Verbluffend is de manier, waarop ze
onze wenschen weet te vóórkomen. Nu
weer legt ze zich speciaal op het badsei
zoen toe. Het gewone badpakje is een sta-
'.yl-artikel geworden, nog net goed genoeg
voor het dagelykache zwembad in het vroe
ge morgenuur. Maar voor later op den
<lag ,als een stroom van strand wandel aars
het spelemeien met de golven gade slaat,
heeft het luxe badpak zyn intrede gedaan.
Aan een enkel badpakje heeft de élé
gante baadster trouwen» niet een* me«r
genoeg. Balschoentje», een eierbadmuts,
een zwierige strandcape, alles passend by
het zwempakje zijn voorbeschreven attri
buten.
Mieen niet dat het badpakje, een gewoon
gladeiuiteod tricotje is, want dan hebt go
het mis. Ook in zpcht, zijig gummi, imi
teert men de modieuse zomersche stofje*
en daarin voert men het luxueuse badpakje
uit.
Htet bestaat gewooniyk uit een schoot-
kied, met een paar alleraardigste zakje*.
Het draagt een rood modieus kraagje en
eene sluitingebies met tallooze knoopjes.
Ook de cape wordt met een ontelbaar
aantal knoopje* op de schouders gehecht,
doch kan, daar het slechts een lange recht
hoekige lap is, het geheel© figuurtje om
wikkel en.
Hlet médaillon met initialen ontbreekt
niet, men treft het in helle kleuren gebor
duurd op den lioker-capehoek aan.
Het Biermutsje bestaat uit een Turkschen
bandeau, waarvan de plooien sierlijk door
eene gesp getrokken zijn, waarna ze tot
een kunstigen wrong geknoopt zjjn.
Het korte badbroekje is een sierlijk ding
en waard om op zichzelf vermeld te wor
den. Het bestaat uit smalle laagjes ge
schulpt gummi en i* eendgszine in pof-
model.
Voor gekleede strandpakjes wordt het
gummi vervangen door cretonne of be
drukt tricot, alleraardigste Weefsds, die
heel wat fantasie toestaan.
Voor heeren is er een nieuw model eige®-
gemaakt bbdeostuum, van gestreepte katoe
nen mattingstof, die het voordeel heeft nog
spoediger op te drogen als tricot.
Zoo gegarneerd en flatteus als de nou-
veauté's in damesbadpakjes zyn, zoo sober
zijn die voor de heeren der schepping, dé
gewoonste hansoppen, niets meer en daarbij
zoo glad en effen als maar kan. Wel uiterst
practisch dat moet gezegd. Er is ook weer
veel nieuws in moderne dameslingeries.
Vooral met het oog op het reisseizoen maakt
men van het nachthemd iets zeer gekleeds.
De nieuwste mouwvorm, eene langs het
armsgat loopende breede bies, vindt hier-
hadden gedacht nJ. de Biesbosch. Uit onze
jeugdjaren herinneren we ons de (tragi
sche geschiedenis van den St. Elisabaths-
vloed, waarbij een groot aantal dorpten
werden verzwolgen. Het is eigenlijk noodt
tot ons door gedrongen, wat er verder van
dat verdronken land is geworden. We heb
ben het nu gezien en het moge vreemd
klinken maar 'het lyfct one één van de
schdlderachtigste oorden in ons vaderland.
Ben droomerig landschep van water,
groen en prachtige luchten. Het is niet
gemakkelyk in het binnenste gedeelte van
dit onherbergzame oord te komen. Er is
veel, ontzaglyk veel water, maar het is
vol riet, dat men tot vlak aan de opper
vlakte van het water ziet. Zelfs zeer hoog
liggende booten kunnen er niet varen,
omdat het gevaar voor onklaar-worden
van de schroef zeer groot is. Wij zijn er
doorgetrokkten op een boot, die daar gere
geld vaart en de suikerbieten vervoert die
er op de weinig* landeryen worden ge
teeld. Waarschijnlijk Is het mechanisme
bizonder voor gecongrueerd. Hoe het
■zift wy zyn er zonder eenige stagnatie
dank zy het schipperstal ent van den,
stuurman, veilig en wel doorgekomen en
wy hebben de gelegenheid gehad vol-op
te genieten van het schoone piekje. Voor
al wapneer de zon even schuil g?ng en een
grijze hemel zwaarmoedig drukte was er
een ongekende stemming 'in dit zonderlin
ge oord van veel water, .veel groen en
weinig land. Eén van de oude schilders
aan wien wy onlangs een woord gewijd
hebben toen hy zijn tachtigsten verjaar
dag vierde, wy bedoelen den
meester, zou hier zijn hiCh.
haald. Het eeuwigndoor wuivende riet, het
onafgebroken levende water dat weg
vloeit in die kaden van biezen, het is een
bizonder beeld van schoonheid van het
Hollandsche land.
Waarlik, Dordrecht is gelukkig t* prü-
zen dat het dit alle» in zyn nabijheid,
heeft. De Kagerpdassen zyn ook buitenge
woon fraai maar de omgeving van het
water-veld is in Dordrecht zeer veel ar
tistieker en veel meer ongerept dan op de
Kaag en Brasemermeren.
Het was een ongekend mooie tocht en
stellig zullen velen, die van |dit natuur
schoon houden hier Deer veel vinden dat
zij nog nergens in hun land' aantroffen.
Niet zonder eenige afgunst hebben wij
uiting gegeven aan lonz* bewondering
voor daze schitterende gelegenheid voor
watersport. Het is haast onbegrijpelijk
dat deze (sport in ons vaderland niet veel
meer beoefend wordt. Nog onbegrijpelij
ker js het dat in ons land1 de fiscus zyn
vurig* nagels naar jdeie sport heeft uit
geslagen om er een bron van inkomsten
uit te halen. Wat is d'e fiscus toch het on
waardigste individu dat 'wij kennen!
Wanneer de Staat deze sport aanmoedig-
de en er gelid voor uitgaf om ze te bevor
deren dan zou men dat haast doodgewoon
vinden. Ferst.men in Zwitserland de gid-
terwijl hij sprak wilde steeds weer
slechts een vraag, een naam aan zijn
lappen ontsnappen Daginarhoe
droeg zij het Marika had zoo weinig
over haar verteld half wrokkend,
half medelijdend.
Maar van zijn moeder hoorde hij op
leen kantje van een brief zooveel bitter
heid en toorn, dat hij koude stekende
vlammen meende te zien.
„Wij hangen aan je als bloedzuigers
en toch moet ik nog aalmoezen aanne-
ni-euvan Gebhard en zijn vrouw.
Line drong mij geld op, opdat ik voor
de Russin behoorlijk linnengoed zou
kunnen koopen en een paar laarzen.
Arpad heeft niets. Ik weet niet wan
neer het aannemen meer pijn doet. Als
hel nog voor eigen familie is. Maar
voor vreemden I Zoo kan het niet lan
ger «joorgaan.”
Dienzelfden dag schreef hij nog naar
Weenen, knoopte de onderhandelingen
met den ouden Lustig weer aan. Wat
zette de oude vos een hooge borst op 1
Korte antwoorden gaf hij Op ’t oogen-
blik geen belang bijl Slechte tijds
omstandigheden. Elders verplichtin
gen De tijd voor de strijkjes in koffie
huizen eigenlijk voorbij.” Daarna bij
draaiend „Men zou kunnen zien.
In elk geval misschienAh de heer
Czaslo toch eens in Weenen kwam.”
Maar Bela liet niet los, zond een
plaatsvervanger voor zich naar Wester
land en pakte, toen die was aangeko
men zijn koffers. Nu was hij vast be-
son uit, die de> toeristen de gelegenheid
geven het schoone berg-land^chap te be
wonderen? Men kan toch niet van de
watersport genieten zonder dat men een
boot bezit. En waarom dat bezit nu belast
moest worden i* een van die ondoorgron
delijke domheden die het specifiek bezit
van den fiscus zjjn. Enfin daaraan schijnt
nu eenmaal niets te doen te zijn. Wfe gaan
waarschijnlijk dezen verkeerden weg wel
verder op in plant* dat van berugkeer
sprake is.
Nu wy toch van de watersport afge-
dwaaJd zyn en weer in de residentie ver
toeven, moeten wij even een opmerking
maken over... den giro-drénat. Het is
eenige maanden geleden dat wij schreven
dat déze dienet niet vóór 1 September
zou worden geopend. Het bericht is thans
gelanceerd dat het waarschijnlijk op den
len of lÖen Augustus zou gebeuren. Wij
zijn dus wel zeer goed op de hoogte ge
weest. Thans kunnen wij ook nog verze
keren dat het allerminst al vastotaat dat
op dien datum de verroeste machine weer
op gang zal gaan. Evenmin bestaat er
eenige zekerheid dat de zaken goed zul
len loopen als men eenmaal weer begint.
Integendeel er is zeen, weinig zekerheid
en men zal goed doen nog een zeer ge
reserveerde howl ing aan te nemen ^tegen
over dit bedrijf. Dat zal voor het bedrijf
relf ook beter zyn dat het op zeer kleine
schaad zal beginnen. Misschien dat het
dan gelukt de ambtenaren ,Jn te rijden”,
gelijk men dat noemt.
De schade die door de ontreddering ge
leden zal zyn als 1 September de dienst
weer begint wordt op v|jf miÜioen gulden
geschat! Aangezien in Wet gunstigste ge
val op een bezuiniging van één milUoen
’s Jaars was berekend. al« <le centralisa
tie doorging is de tegenvaller wel heel
groot. De wijae waarop getracht is den
girowagem uit het moeras te halen is het
allermerkwaardigste staaltjn van gemis
aan kennis van zaken geweest. Het is
acht maanden lang de grootste janbotel
op dit bureau geweest en pas in de laat
ste twee maanden is er eenige verbete
ring ingetreden.
Allés te samen zij onze waarschuwing
deze dat men voorshands dezen dienst in
zfjn troebel sopje nog laat gaar koken.
AH« hy een paar maanden weer loopt, is
het nog tijd genoeg om er eens naar om
te zien en te overwegen of men aan dit
kaduke zaakje zyn geld weer kan toever
trouwen zonder kans te loopen dat het
weer in een janboel tijdeJyk verdwenen is.
HAGENAAR.
- uit
iemand stroomen, als uit een broq en
het werken mag slechts de automatize
niter zijn, die het zuivere goud wr
klakken zuivert, Maar aan den ande
ren kant mag men niet alles dadelijk
tragisch opnemen. Ieder kunstenaar
heeft oogenblikken, waarop hij als het
ware naast zich zelf gaat, zichzelf zoekt
«i niet vindt'. Doode punten, weet je?
Dat gaat wel weer voorbij.
Hij sprak langzaam, zacht, nadenkend
als om zich zelf gerust te stellen. En
BRWHN UW DK BKWSSAD.
DCCXIX.
Het is goed, als me® eens nu en dan in
de gelegenheid is de genoegens van ande
re steden te leeren kennen. Iedere stad
heeft de hare en de residentie heeft er
zeer véle. Een genoegen echter missen wü
hier en dat is te vinden in andere steden.
Wie bedoelen de watersport. Al liggen de
Kager en Brasemermeren betrekkelijk
dicht by, een feit is het dat den Haag
zelf geen gelegenheid biedt voor zeilen,
roeden en varen. Dat is natuurlijk jammer
maar het is niet anders. Deze sport be
hoort tot de beste en die gezondste en de
stad die de gelegenheid er voor heeft telt
gewoonlijk ook haar beoefenaars en aan
bidders bij drommen.
Beiden is in dit opzicht bevoorrecht
maar de gelukkigste is wel de oude veste
Dordrecht. Men vergeve ons dat WÜ dit
maal de grenzen der residentie overschrij
den, maar het watertochtje dat wij jd.
Zaterdag op de breede wateren van Dordt
hebben meegemaakt, ligt ons nog zoo
versch in het geheugen, dan dat wy voor
het oogenblik oor en oog hebben voor die
residentieele aangelegenheden. Het ge
meentebestuur van Dordrecht had een
twintigtal journalisten uitgenoodigd om
eens van de watersport in de omgeving
dier stad te komen genieten opdat zij in
hun bladen eens die aandacht op dit ver
maak konden vestigen. Nu wij hét voor
recht genoten dezen tocht te genieten be
kruipt ons den lust om de geneugte daar
van te schilderen en het verlangen om
hetzelfde te ervaren op te wekken. We
hebben op dezen tocht eens iets nieuws
gezien, iets wat wy ons geheel ander»
dachten vermoorden. Met verstand
oordeel kan men als scheppende de
kunst nooit naderen. Die moet
iemand stroomen, als uit een br<
Kilter zi^i, die het zuivere goud
sloten. Slechts een dag moest hij er af
nemen «n in Berlijn hen allen te
zien voor wie hij het deed.
Maar nu vond hij hei bijna prettiger,
dat hij alleen Marika aantrof- Hij boor
de van haar alleen meer, dan wanneer
zij allen samen waren geweest en de
een den ander had ontzien.
Marika zat nog altijd aan de groote
tafel en do woorden kwamen zwaar en
onwillig van tiaar lippen.
„Nu heeft de huisbaas den muur van
de binnenplaats groenachtig geel laten
Verven, weel je, zoo’n echte vieze kleur
Mij hindert het niet maar haar t zij
ziet heelemaal vaal ii het licht. De
kleeren, die zij heeft meegebracht zijn
niets meer Waard. Arl is naar den huis
baas geloopen Ik gebof, dat bij ge
huild heeft van woedb. Dö huisbaas
heeft gelachen.”
De oogleden van Bea Czaslo trilde*.
De sigaret hing koud Usschen 2ijn witte
vingers met de bijna ziekelijk gewelf
de nagels.
„Ja, dat £aat zoo liet langer. Hij
moet een behoorlijk deïier hébben.
•En eigenlijk.... Dan.,. Daarom ga ik
nu naar Weenenj
'Hij vond het nu naiiurlijk en vanzelf
spiekend, hetgeen h| van plan was.
Want wat was hij, vegeleken met zijn
broer Een kleine dolist', zooals er
duizenden waren. Enhij moest den lie
ven God dankbaar zij» voor zijn bochel
waarvoor dwazen he* wilden betalen!
Hij wierp zijn siga^t weg. Zoo/titter
Wie onzer, die slechts de blik om zich
heen en door de wereld richt, wordt niet
getroffen door het schril contrast, dat daar
ligt tusschen hetgeen der menschheid deel
had kunnen zyn, ware zy de ingeving van
den verheven drang der heilige bezieling
getrouw geweest, en hetgeen de werkelijk
heid aan het oog ontdekt. Ziet, het was
zomermaand nu welhaast tien jaren geleden
en onze gedachten gaan onweerstaanbaar
uit, naar wat in die maand de verbijsterende
aanleiding, de ontstellende aanloop werd,
voor het werelddrama, dat nauwelijks enkele
weken na den vorstenmoord, over Europa
losbarstte en welks pijnen thans nog schrij
nen en doen weeklagen.
En ware het ondervonden wereldleed nog
maar de kostbare les geworden, waardoor
de natiën niet wederom in zulk een af
grond van ellende en zelfvernieling storten
zouden! Doch pijnigende twijfel moet wel
rijzen voor al wie met vorschend oog de ge
beurtenissen in de jaren na dezeih wereld-
krijg, voorgevallen en dagelijks n|g voor
vallend doorschouwt. Wat anders dan diepe
bezorgdheid over de toekomst der volken
leeren ons de ontstellende feiten: dat nog
altijd een zeer groot deel van de budgetten
van alle natiën aan bewapeningsdoeleinden
Wordt besteed; dat niet alleen de reusachti
ge bewapeningen van vóór tien jaren onver
minderd voortgezet worden, maar dat ook
niettegenstaande Duitschland’s militaire
macht geheel geknot werd, het aantal milli
oenen manschappen onder de wapenen
staande, thans nog nagenoeg even groot is
als toen. Zoo is er meer dat onheilspellend
dreigt voor naaste en verre toekomst!
ujg waarop hij op haar kamertje een
stapel boeken uit een leesbibnoth®®^
had gezien, die zij te danken had aan
de verliefdheid van een boekverkoo-
persleerling.
De sterke geur van haar loshangend
haar drong tot zijn zinnen door ais een
lang vertrouwde weemoedige melodie-
Reedr als jongen had hij hartstodhtelljk
graag met dit geurende zware haar ge
speeld, had hij zijn gloeiende wangen
afgekoeld tegen dit /.ijdeacht.ge haar
,al> tegen een zachte hand. Had er later
dikwijls met afkeer en broederlijken
maijver aan gedacht, dat de korte, atomr
pe vingers van Karl Ebert door deze
golvende weelde zouden glijden, als al
de van leven ,overvloeiende, vurigez
wdioonheid van zijn zuster zijn deel zou
worden. En had het tegelijkertijd
moeten wenschen voor haar die zich
steed weer begeerlijk vertoonde aan
de duizend vangarmen der reusachtige
stad.
Plotseling, als verzadigd door hgar
verlangen, maakte zij de handen yan
Bela van haar schouders loa.
„Wanneer vertrek je?”
„Morgen zeker, maar misschien reeds
vandaag. Ik heb het steeds uitgesteld,
mt.ar ik zie, er moet iets gebeuren.”
Zij knikte en begon haar haren te
vlechten met strakke zakelijkheid.
Hij nam zijn hoed en handschoenen
op*en droogde met zijn zijden zakdoek
zi|n vochtig voorhoofd af.
(Wordt vervolgd).
1501
64