UDA WERK DE NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN 64« Jaargang No. 15583 Zaterdag 5 Juli 1924 Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon-en Feestdagen kt 31 Gouda isijoed'— ZQïïtëF' an den moojen m verpoost zich maakt uitgaan BERGAMBACHT, B ERKEN WO UDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, NIEU WERKERK OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWUK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDI NX VEEN, ZEVENHUIZEN, en*. EERSTE BLAD. Bezieling. ROMANTIEK. Dit nummer bestaat uit twee bladen. INGEZONDEN MEDEDEEL1NGEN. 1893 IS» 1DEN, Gouda. mevr 5SELS, ENVE- ILOGI, A<LLE NDEL, SF TOT VERD Wie morrend wél doei in den nood, Oeeft steen, inplaats van voedzaam brood. Inderdaad deze feiten en toestanden om ons henen eischen geen nader commentaar; zij spreken helaas maar al te duidelijk voor zich zelf. Bovendien, er kan noch mag veel staat op worden gemaakt, dat het heime- lijk vertrouwen tusschen de volken, óók tus- schen die elkander het meest bevriend hee- ten, en welk wantrouwen de oorzaak van alle koortsachtige aandrift tot steeds ver dere bewapening is, zal verminderen. Ten zij want gelukkig telt ook elk land in meerdere of mindere mate nog velen, die broederschap boven averechtsch patriotisme stellen zich voltrekke, wat de hoop en de bede van millioenen over gansch de wereld is geworden en ondanks alles is gebleven: dat niet nogmaals de Verschrikking van een wereldoorlog kome! Zal echter hun stem, die de stem is van het goede in elk mensch, van het edele in elk volk aanwezig, gehoor vinden, zóó dat aan haar aandrang niet te ontkomen meer zal zijn, dan diene haar een bezieling te doorgloeien, haar een heilig vuur te door zengen, haar een kracht en gloed van naas tenliefde te adelen. grijzen ,Roer- hebben opge- eoowel uit vroeger» i buiten den tekst i uit de beroemde I oudeche Hendel en «d; De bedreven der ag te Gouda; Kan taria; Dn licheme- reonnuunete moaa- 59 Hij J. DE MOL EN ZOON Turfmarkt 75 - Tal. 411 - Gauka Murn- ii Diiiskludiii ■■ar maat. 3045 ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda on onutreken (behoorende tot dan beaorgfcring)! 1—6 regel* ƒ140, elke regel meer ƒ045. Van buiten Gouda on don beaorgkringi 16 regel* ƒ146, elk* regel meer ƒ0.80. AdvorteDtikn in het Zaterdagnummer S0 beslag op don prjja Liafdadigheide-advertentiin do helft van den prjje. INGEZONDEN MEDEDEEL1NGEN1-4 regel* ƒ2.06, elk* regel moor ƒ040. Op de voorpagina 50 hooger. Gewone advertentibn en ingezonden medodoelingen bg contract tot soer geroduoeer- dan prjja Groot* lettere on randen worden berekend naar plaat* ruimt*. Advertentibn kunnen worden ingesonden door tuaechenkomat van ooUodo Boekhan delaren, Advertentiebureau! en onao Agenten en moeten daags vóór do plaatsing aan het Bureau xyn ingokemen, teneinde van opname venekord te sjja. was toen jonger, meisje, miste meer de zelfcritiek. Veranderde ze dik wijls maar als het hem gelukte stond IlhSUIE (III HUT. Juni, de zomermaand, de tijd waarin het zonnelicht in zjjn dagelijksche banen langs den hemel door het zenith gaat; waarin de hoogste stand bereikt wordt; waarin het vonkelend vreugdefeest des lichts zyn hoog ste triumfeji viert, is weer voorbij. De hoog tij van U jaar is aangebrokenGansch de na tuur heeft zich gerept met haar voorberei ding, om haar kleurig gewaad, haar kroon en statie te volmaken, teneinde de „schoone koning Zomer” zyn intree zoo luisterrijk mogelijk en zijner waardig te doen zijn. Al om ligt de feesttooi over het aardrijk ge spreid, en het is één jubelzang die over bosch en beemde, over gouw en aarde, over veld en weg en wateren schalt. Hoe gaat thans oog en oor aan kleur en klank te gast, maar ook het harte mag men vragen. FEUILLETOU. Naar het Duitsch van OLGA WOHLBRUCK. Vertaald door J. P. WESSELINK—Van Rossum. Overneming verboden krachten» art. 15, 2e lid der Auteurswet. was de smaak op zijn tong. Maar Marika zuchtte diejh Want ah altijd verdween met Bela een enkele kleine zonnestraal een laatste restje blijde, spanning uit haar leven. Zij stond langzaam op, alsof zij ver- moeid was van al de kleine bitterheden die het lot haar oplegde. „Blijf je lang weg „Dat hangt er van af, ik weet het nog niet. Wat zal ik voor je meebren gen uit Weenen, meisje?” „Meebrengen I Zij lachte even en wierp het hoofd achterover, zoodat heur haar als een mantel om haar heen hing. Zij wendde zich snel af, opdat haar broer niet zou zien, dat de brandende tranen in haar oogen kwamen.” Meebrengen. Wat dan Een taschje, een blouse, het een of ander prul, ter wijl zij van verlangen verging uit de gehate woning weg te komenl onder andere mensdien, onder een anderen hemel. ..Wat zoekt men in Weenen, Bela Alles wat vroolijk en aantrekkelijk is, zachte, blauwe lucht, schoonheid, kan je dat in je handtasch voor mij mede brengen T' Nu stond hij op en vatte van achte ren haar beide schouders. „Zeg eens, meisje, wat lees je nu Teedere spot lag in zijn stem. Want tuil meendel de ÖTonnen te jennen waaruit zij de mooie romanfrases en vurige wenschen putte sedert den het opeens klaar, met een streek. Een kunstenaar moest nooit denken ge- 1 en ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ246, per week 17 cent, met Zondagsblad per kwartaal 240, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt Franco per post per kwartaal 8.15, met Zondagsblad ƒ3.80. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA, bü onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren. Onze bureaux zijn dagelijks geopend van 9—6 uur. Administratie Tel Int 82; Redactie TeL 545. aan Uw picnic en, dan hebt gij e Biscuits Sluis Ie formaten bij erkrijgen. Ook een blikje Sluis' luis is vervanr- en met zuiver s Biscuits Sluis ar tevens voed- MODBPRAATJB. Diverse nouveraoté'a vo<r het Zomerseizoen. Wanneer de zomer onze kleedingsplan- nen bevordert door zonnig warm weder, dan blijft de industrie niet achter en zendt het eene nieuwtje na het andere de wereld in. Verbluffend is de manier, waarop ze onze wenschen weet te vóórkomen. Nu weer legt ze zich speciaal op het badsei zoen toe. Het gewone badpakje is een sta- '.yl-artikel geworden, nog net goed genoeg voor het dagelykache zwembad in het vroe ge morgenuur. Maar voor later op den <lag ,als een stroom van strand wandel aars het spelemeien met de golven gade slaat, heeft het luxe badpak zyn intrede gedaan. Aan een enkel badpakje heeft de élé gante baadster trouwen» niet een* me«r genoeg. Balschoentje», een eierbadmuts, een zwierige strandcape, alles passend by het zwempakje zijn voorbeschreven attri buten. Mieen niet dat het badpakje, een gewoon gladeiuiteod tricotje is, want dan hebt go het mis. Ook in zpcht, zijig gummi, imi teert men de modieuse zomersche stofje* en daarin voert men het luxueuse badpakje uit. Htet bestaat gewooniyk uit een schoot- kied, met een paar alleraardigste zakje*. Het draagt een rood modieus kraagje en eene sluitingebies met tallooze knoopjes. Ook de cape wordt met een ontelbaar aantal knoopje* op de schouders gehecht, doch kan, daar het slechts een lange recht hoekige lap is, het geheel© figuurtje om wikkel en. Hlet médaillon met initialen ontbreekt niet, men treft het in helle kleuren gebor duurd op den lioker-capehoek aan. Het Biermutsje bestaat uit een Turkschen bandeau, waarvan de plooien sierlijk door eene gesp getrokken zijn, waarna ze tot een kunstigen wrong geknoopt zjjn. Het korte badbroekje is een sierlijk ding en waard om op zichzelf vermeld te wor den. Het bestaat uit smalle laagjes ge schulpt gummi en i* eendgszine in pof- model. Voor gekleede strandpakjes wordt het gummi vervangen door cretonne of be drukt tricot, alleraardigste Weefsds, die heel wat fantasie toestaan. Voor heeren is er een nieuw model eige®- gemaakt bbdeostuum, van gestreepte katoe nen mattingstof, die het voordeel heeft nog spoediger op te drogen als tricot. Zoo gegarneerd en flatteus als de nou- veauté's in damesbadpakjes zyn, zoo sober zijn die voor de heeren der schepping, dé gewoonste hansoppen, niets meer en daarbij zoo glad en effen als maar kan. Wel uiterst practisch dat moet gezegd. Er is ook weer veel nieuws in moderne dameslingeries. Vooral met het oog op het reisseizoen maakt men van het nachthemd iets zeer gekleeds. De nieuwste mouwvorm, eene langs het armsgat loopende breede bies, vindt hier- hadden gedacht nJ. de Biesbosch. Uit onze jeugdjaren herinneren we ons de (tragi sche geschiedenis van den St. Elisabaths- vloed, waarbij een groot aantal dorpten werden verzwolgen. Het is eigenlijk noodt tot ons door gedrongen, wat er verder van dat verdronken land is geworden. We heb ben het nu gezien en het moge vreemd klinken maar 'het lyfct one één van de schdlderachtigste oorden in ons vaderland. Ben droomerig landschep van water, groen en prachtige luchten. Het is niet gemakkelyk in het binnenste gedeelte van dit onherbergzame oord te komen. Er is veel, ontzaglyk veel water, maar het is vol riet, dat men tot vlak aan de opper vlakte van het water ziet. Zelfs zeer hoog liggende booten kunnen er niet varen, omdat het gevaar voor onklaar-worden van de schroef zeer groot is. Wij zijn er doorgetrokkten op een boot, die daar gere geld vaart en de suikerbieten vervoert die er op de weinig* landeryen worden ge teeld. Waarschijnlijk Is het mechanisme bizonder voor gecongrueerd. Hoe het ■zift wy zyn er zonder eenige stagnatie dank zy het schipperstal ent van den, stuurman, veilig en wel doorgekomen en wy hebben de gelegenheid gehad vol-op te genieten van het schoone piekje. Voor al wapneer de zon even schuil g?ng en een grijze hemel zwaarmoedig drukte was er een ongekende stemming 'in dit zonderlin ge oord van veel water, .veel groen en weinig land. Eén van de oude schilders aan wien wy onlangs een woord gewijd hebben toen hy zijn tachtigsten verjaar dag vierde, wy bedoelen den meester, zou hier zijn hiCh. haald. Het eeuwigndoor wuivende riet, het onafgebroken levende water dat weg vloeit in die kaden van biezen, het is een bizonder beeld van schoonheid van het Hollandsche land. Waarlik, Dordrecht is gelukkig t* prü- zen dat het dit alle» in zyn nabijheid, heeft. De Kagerpdassen zyn ook buitenge woon fraai maar de omgeving van het water-veld is in Dordrecht zeer veel ar tistieker en veel meer ongerept dan op de Kaag en Brasemermeren. Het was een ongekend mooie tocht en stellig zullen velen, die van |dit natuur schoon houden hier Deer veel vinden dat zij nog nergens in hun land' aantroffen. Niet zonder eenige afgunst hebben wij uiting gegeven aan lonz* bewondering voor daze schitterende gelegenheid voor watersport. Het is haast onbegrijpelijk dat deze (sport in ons vaderland niet veel meer beoefend wordt. Nog onbegrijpelij ker js het dat in ons land1 de fiscus zyn vurig* nagels naar jdeie sport heeft uit geslagen om er een bron van inkomsten uit te halen. Wat is d'e fiscus toch het on waardigste individu dat 'wij kennen! Wanneer de Staat deze sport aanmoedig- de en er gelid voor uitgaf om ze te bevor deren dan zou men dat haast doodgewoon vinden. Ferst.men in Zwitserland de gid- terwijl hij sprak wilde steeds weer slechts een vraag, een naam aan zijn lappen ontsnappen Daginarhoe droeg zij het Marika had zoo weinig over haar verteld half wrokkend, half medelijdend. Maar van zijn moeder hoorde hij op leen kantje van een brief zooveel bitter heid en toorn, dat hij koude stekende vlammen meende te zien. „Wij hangen aan je als bloedzuigers en toch moet ik nog aalmoezen aanne- ni-euvan Gebhard en zijn vrouw. Line drong mij geld op, opdat ik voor de Russin behoorlijk linnengoed zou kunnen koopen en een paar laarzen. Arpad heeft niets. Ik weet niet wan neer het aannemen meer pijn doet. Als hel nog voor eigen familie is. Maar voor vreemden I Zoo kan het niet lan ger «joorgaan.” Dienzelfden dag schreef hij nog naar Weenen, knoopte de onderhandelingen met den ouden Lustig weer aan. Wat zette de oude vos een hooge borst op 1 Korte antwoorden gaf hij Op ’t oogen- blik geen belang bijl Slechte tijds omstandigheden. Elders verplichtin gen De tijd voor de strijkjes in koffie huizen eigenlijk voorbij.” Daarna bij draaiend „Men zou kunnen zien. In elk geval misschienAh de heer Czaslo toch eens in Weenen kwam.” Maar Bela liet niet los, zond een plaatsvervanger voor zich naar Wester land en pakte, toen die was aangeko men zijn koffers. Nu was hij vast be- son uit, die de> toeristen de gelegenheid geven het schoone berg-land^chap te be wonderen? Men kan toch niet van de watersport genieten zonder dat men een boot bezit. En waarom dat bezit nu belast moest worden i* een van die ondoorgron delijke domheden die het specifiek bezit van den fiscus zjjn. Enfin daaraan schijnt nu eenmaal niets te doen te zijn. Wfe gaan waarschijnlijk dezen verkeerden weg wel verder op in plant* dat van berugkeer sprake is. Nu wy toch van de watersport afge- dwaaJd zyn en weer in de residentie ver toeven, moeten wij even een opmerking maken over... den giro-drénat. Het is eenige maanden geleden dat wij schreven dat déze dienet niet vóór 1 September zou worden geopend. Het bericht is thans gelanceerd dat het waarschijnlijk op den len of lÖen Augustus zou gebeuren. Wij zijn dus wel zeer goed op de hoogte ge weest. Thans kunnen wij ook nog verze keren dat het allerminst al vastotaat dat op dien datum de verroeste machine weer op gang zal gaan. Evenmin bestaat er eenige zekerheid dat de zaken goed zul len loopen als men eenmaal weer begint. Integendeel er is zeen, weinig zekerheid en men zal goed doen nog een zeer ge reserveerde howl ing aan te nemen ^tegen over dit bedrijf. Dat zal voor het bedrijf relf ook beter zyn dat het op zeer kleine schaad zal beginnen. Misschien dat het dan gelukt de ambtenaren ,Jn te rijden”, gelijk men dat noemt. De schade die door de ontreddering ge leden zal zyn als 1 September de dienst weer begint wordt op v|jf miÜioen gulden geschat! Aangezien in Wet gunstigste ge val op een bezuiniging van één milUoen ’s Jaars was berekend. al« <le centralisa tie doorging is de tegenvaller wel heel groot. De wijae waarop getracht is den girowagem uit het moeras te halen is het allermerkwaardigste staaltjn van gemis aan kennis van zaken geweest. Het is acht maanden lang de grootste janbotel op dit bureau geweest en pas in de laat ste twee maanden is er eenige verbete ring ingetreden. Allés te samen zij onze waarschuwing deze dat men voorshands dezen dienst in zfjn troebel sopje nog laat gaar koken. AH« hy een paar maanden weer loopt, is het nog tijd genoeg om er eens naar om te zien en te overwegen of men aan dit kaduke zaakje zyn geld weer kan toever trouwen zonder kans te loopen dat het weer in een janboel tijdeJyk verdwenen is. HAGENAAR. - uit iemand stroomen, als uit een broq en het werken mag slechts de automatize niter zijn, die het zuivere goud wr klakken zuivert, Maar aan den ande ren kant mag men niet alles dadelijk tragisch opnemen. Ieder kunstenaar heeft oogenblikken, waarop hij als het ware naast zich zelf gaat, zichzelf zoekt «i niet vindt'. Doode punten, weet je? Dat gaat wel weer voorbij. Hij sprak langzaam, zacht, nadenkend als om zich zelf gerust te stellen. En BRWHN UW DK BKWSSAD. DCCXIX. Het is goed, als me® eens nu en dan in de gelegenheid is de genoegens van ande re steden te leeren kennen. Iedere stad heeft de hare en de residentie heeft er zeer véle. Een genoegen echter missen wü hier en dat is te vinden in andere steden. Wie bedoelen de watersport. Al liggen de Kager en Brasemermeren betrekkelijk dicht by, een feit is het dat den Haag zelf geen gelegenheid biedt voor zeilen, roeden en varen. Dat is natuurlijk jammer maar het is niet anders. Deze sport be hoort tot de beste en die gezondste en de stad die de gelegenheid er voor heeft telt gewoonlijk ook haar beoefenaars en aan bidders bij drommen. Beiden is in dit opzicht bevoorrecht maar de gelukkigste is wel de oude veste Dordrecht. Men vergeve ons dat WÜ dit maal de grenzen der residentie overschrij den, maar het watertochtje dat wij jd. Zaterdag op de breede wateren van Dordt hebben meegemaakt, ligt ons nog zoo versch in het geheugen, dan dat wy voor het oogenblik oor en oog hebben voor die residentieele aangelegenheden. Het ge meentebestuur van Dordrecht had een twintigtal journalisten uitgenoodigd om eens van de watersport in de omgeving dier stad te komen genieten opdat zij in hun bladen eens die aandacht op dit ver maak konden vestigen. Nu wij hét voor recht genoten dezen tocht te genieten be kruipt ons den lust om de geneugte daar van te schilderen en het verlangen om hetzelfde te ervaren op te wekken. We hebben op dezen tocht eens iets nieuws gezien, iets wat wy ons geheel ander» dachten vermoorden. Met verstand oordeel kan men als scheppende de kunst nooit naderen. Die moet iemand stroomen, als uit een br< Kilter zi^i, die het zuivere goud sloten. Slechts een dag moest hij er af nemen «n in Berlijn hen allen te zien voor wie hij het deed. Maar nu vond hij hei bijna prettiger, dat hij alleen Marika aantrof- Hij boor de van haar alleen meer, dan wanneer zij allen samen waren geweest en de een den ander had ontzien. Marika zat nog altijd aan de groote tafel en do woorden kwamen zwaar en onwillig van tiaar lippen. „Nu heeft de huisbaas den muur van de binnenplaats groenachtig geel laten Verven, weel je, zoo’n echte vieze kleur Mij hindert het niet maar haar t zij ziet heelemaal vaal ii het licht. De kleeren, die zij heeft meegebracht zijn niets meer Waard. Arl is naar den huis baas geloopen Ik gebof, dat bij ge huild heeft van woedb. Dö huisbaas heeft gelachen.” De oogleden van Bea Czaslo trilde*. De sigaret hing koud Usschen 2ijn witte vingers met de bijna ziekelijk gewelf de nagels. „Ja, dat £aat zoo liet langer. Hij moet een behoorlijk deïier hébben. •En eigenlijk.... Dan.,. Daarom ga ik nu naar Weenenj 'Hij vond het nu naiiurlijk en vanzelf spiekend, hetgeen h| van plan was. Want wat was hij, vegeleken met zijn broer Een kleine dolist', zooals er duizenden waren. Enhij moest den lie ven God dankbaar zij» voor zijn bochel waarvoor dwazen he* wilden betalen! Hij wierp zijn siga^t weg. Zoo/titter Wie onzer, die slechts de blik om zich heen en door de wereld richt, wordt niet getroffen door het schril contrast, dat daar ligt tusschen hetgeen der menschheid deel had kunnen zyn, ware zy de ingeving van den verheven drang der heilige bezieling getrouw geweest, en hetgeen de werkelijk heid aan het oog ontdekt. Ziet, het was zomermaand nu welhaast tien jaren geleden en onze gedachten gaan onweerstaanbaar uit, naar wat in die maand de verbijsterende aanleiding, de ontstellende aanloop werd, voor het werelddrama, dat nauwelijks enkele weken na den vorstenmoord, over Europa losbarstte en welks pijnen thans nog schrij nen en doen weeklagen. En ware het ondervonden wereldleed nog maar de kostbare les geworden, waardoor de natiën niet wederom in zulk een af grond van ellende en zelfvernieling storten zouden! Doch pijnigende twijfel moet wel rijzen voor al wie met vorschend oog de ge beurtenissen in de jaren na dezeih wereld- krijg, voorgevallen en dagelijks n|g voor vallend doorschouwt. Wat anders dan diepe bezorgdheid over de toekomst der volken leeren ons de ontstellende feiten: dat nog altijd een zeer groot deel van de budgetten van alle natiën aan bewapeningsdoeleinden Wordt besteed; dat niet alleen de reusachti ge bewapeningen van vóór tien jaren onver minderd voortgezet worden, maar dat ook niettegenstaande Duitschland’s militaire macht geheel geknot werd, het aantal milli oenen manschappen onder de wapenen staande, thans nog nagenoeg even groot is als toen. Zoo is er meer dat onheilspellend dreigt voor naaste en verre toekomst! ujg waarop hij op haar kamertje een stapel boeken uit een leesbibnoth®®^ had gezien, die zij te danken had aan de verliefdheid van een boekverkoo- persleerling. De sterke geur van haar loshangend haar drong tot zijn zinnen door ais een lang vertrouwde weemoedige melodie- Reedr als jongen had hij hartstodhtelljk graag met dit geurende zware haar ge speeld, had hij zijn gloeiende wangen afgekoeld tegen dit /.ijdeacht.ge haar ,al> tegen een zachte hand. Had er later dikwijls met afkeer en broederlijken maijver aan gedacht, dat de korte, atomr pe vingers van Karl Ebert door deze golvende weelde zouden glijden, als al de van leven ,overvloeiende, vurigez wdioonheid van zijn zuster zijn deel zou worden. En had het tegelijkertijd moeten wenschen voor haar die zich steed weer begeerlijk vertoonde aan de duizend vangarmen der reusachtige stad. Plotseling, als verzadigd door hgar verlangen, maakte zij de handen yan Bela van haar schouders loa. „Wanneer vertrek je?” „Morgen zeker, maar misschien reeds vandaag. Ik heb het steeds uitgesteld, mt.ar ik zie, er moet iets gebeuren.” Zij knikte en begon haar haren te vlechten met strakke zakelijkheid. Hij nam zijn hoed en handschoenen op*en droogde met zijn zijden zakdoek zi|n vochtig voorhoofd af. (Wordt vervolgd). 1501 64

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1924 | | pagina 1