s
URIUS
ERK
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
64* Jaargang
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen
1 Gouda
Me
ke
in
en
de
Donderdag 10 Juli 1024
BERGAMBACHT, berkenwoude, bodegraven, boskoop, gouderak, haastrecht, moordrecht, moercapelle, niel
WERKERK OUDERKERK 4 OUDEWATER, REEUWUK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDI NX VEEN, ZEVENHUIZEN, en*.
ROMANTIEK.
f No. 15587
4
ruft.
het
per»
Roemeen*
BINW8NLAND.
FEUILLETOM.
En was lijn optreden tegenover
rei me-
J
Zich over veel niet bekommeren, is
wijsheid; zich over niets bekommeren,
domheid.
wanneer
verkoopen om zich
ENGELAND.
De bouwvakarbeiidersstalking.
itenland, zoo-
BOEDEL-
zullen,
aan
tus-
wel
maar
ilk
ma
en
en
ld*
ia
een
als
de
en
E-
B,
iE
L,
)T
D
fiOUDSUHE COURANT.
Naar het Duitsch
van
OLGA WOHLBRUCK.
Vertaald door
mevr J. P. WESSELINK—Van Rossom.
Overneming verboden krachtens
art. 15, 2e lid der Auteurswet.
De reorganisatie bjj dc P. T. T.
Het hoofdbestuur van den Centralen
Nederlandschen Amblenaarsbond heeft
den Minister van Waterstaat verzocht,
do uitvoering van de voorstellen der
conimieaie-Van Royen betreffende de re
organisatie van defc dienst aan het
hoofdbestuur der P. T. T. te willen op-
schorten. Tevens werd verzocht de re-
organisatie-voorstellen tel publiceeren
en daarover het advies in te winnen
van de bijzondere commissie voor geor
ganiseerd overleg.
over wapentransporten
de hoofdstad worden tegengespro-
BUITENLAND8CH NIEUWS.
DHITSCHEAND.
De strijd om dqn 8-urendag.
Volgens de Berlijnsche avondbladen heb
ben de vrije vakvereenigingen besloten,
ten einde den achturendag als normalen
arbeidsdag in Duitschland door te voeren,
een speciale commissie uit de besturen der
vrije vakvereenigingen samen te stellen,
welke de te nemen maatregelen zal vast
steden.
Middd D.DJD.
luldilekte ,eneua.<lleU
n tot een last maakt. Die
lijke jeuk en dat branden-
!l gaat verdwijnen. Vele
lie ten einde raad waren,
r D.OD. reeds genezen
verder, zonder te merken dat dikke
droppels warm en zwaar op zijn voor
hoofd vielen zijn harden) stroohoed
had hij naar achteren geschoven.
Een hevige plasregen noodzaakte* hem
een café op het Donhottpiein binnen te
gaan. Bruisend kletterde de watermas
sa op het plaveisel, woelde het vuil van
de straat op en liep in donkergele; »trco
men in de goten.
In het café rook het naar verschaald
bier, natte kleeren en bezweet© men
schee. En voor het eerst ontwaakte bij
hem het verlangen naar de witte vlak
ten die hij had gezien, naar de geur
van goed verzorgde menseben in praeh-
haar stem vervulde de wanne kamer
als met koel, frisch' vogelgeschetter.
Mevrouw Czaslo keek haar van ter
zijde aan.
Als arme menschen verkoopen om
in hun dagelijksch onderhoud te voor
zien is het iets anders dan
aanzienlijke rijken
te amuseeren”.
,.Zoo bedoelde ik het niet, mevrouw
Czaslo.’*
„Zwijg, Dagmar, geen woord meer,
geen woord
Biedt, bevend met harde hand rukte
Arpad Czaslo haar van zijn moeder weg
„Dagmar, ik vraag je, heb je geen
bloed in de aderen, geen zenuwen? Ben
je een levend mensch, of ben je een
gevoelloos stuk hout Wat is het, dat
je dat alles verdraagt zonder iets te
zeggen, zonder te bijten o! te schreeu-
ue.i? Ben je zooveel beter dan wij,
zooveel edeler? Dagmar, spreek, zeg
iets I Voel je dan niet hoe ze je martelt
deze vrouw, die mijn moeder is? Ben
je too af ges tornt of zoo heilig, Dagmar?
Voel je dan niet hoe zij je haat Om
dat zij alles moet haten wat niet is als
zij. Hoe zij mij gemarteld heeft, mijn
talent, Marika’s gelaat, Bela’s goedheid.
In haat zijn wij groot geworden t In
haat op alles wat mooi was en zonnig
en goed. En indien zij mijn talent uit
mij had kunnen slaan, dan had nrijn
moeder bet gedaan I
Zij heeft het beproefd, ja, destijds,
toen Bela kwam en haar zijn rug voor-
lige, groote vertrekken.
Dat alles had hij destijds niet ge
waardeerd, had er hoogmoedig over ge
lachen, ijdel zijn protetarlerszin ten
toon gespreid alsof in hem een onover
winbare kracht lag. Hij was trotsch ge
weest op zijn drieste antwoorden zijn
zcrgelooze ongemanierdheid en het had
hem geamuseerd odelJS aanzienlijke
vrouwen in verwarring te brengen door
dc brutale oer-kracht van zijn persoon,
de grenzen, door maatschappelijke wel- s
ten getrokken te negeecen.
En was zijn optreden tegenover 4
moeder van Dagmar ook niet slechts de
ptve grookioenerigheid geweest van
een kermis athleet
hon zij ooit vergeten wat hij had ge
daan
En waarmede kon hij voor haar ver
schijnen, waarmede zijn optreden ver
dedigen? Welk werk kon hij haar too-
nen, dat het nageslacht of zelfs ook
maar de tegenwoordig levenden tot zijn
bondgenoot en maakte? Als een paai-
dendief had hij ingebroken en gesto
ten naar oud zigeunengebruik
geroofd, ontvoerd. Zoil hij zooo ook
gektafperaen, losgeld Want wat was
zulk een afgebedelde vergiffenis anders
dan een bedelen om geld en een goed
leien
En ah hij Dagmar terugstuurde, ge
droeg hij zich dan niet even schurkach
tig, had hij baar dan niet verlaagd tot
een voorbijgaande geliefde?
(Wordt vervolgd).
VBREBNIG1W 8TATNW.
Staatssecretaris Hughes aagr Engeland.
Hughes, de ataatasecrataris van Buiten-
laadache ZalMa, vertrekt Zaterdag met de
leden van de Aanerikaaasche balie naar
Engeland. Men gelooft, dat hy ook een
bezoek zal brengen aan Berlijn, Parjjs en
Brussel. De Amerikaanse he regeering legt
er den nadruk op, dat het bezoek niet-
officieel ia.
Een Reuterbericht meldt nog, dat twee
duizend leden der balie aan de reis zullen
deelnemen, van wie een eerste contingent
heden met de „Aquitania" vertrekt,
rest Zaterdag met de „Berengaria”
d« „Laconia”.
Hij legde zijn innigst wezen bloot,
open als een opengeslagen boek, voor
zijn moeder, zijn zuster, Karl Ebert. Hij
trilde en beefde over zijn geheele li
chaam.
„Drink”, zei zijn moeder en hield
hem een glas water voor den mond.
Toen was het hem alsof hij ontwaak
te
Zijn armen vielen langs Dagmar neer.
Hij nam het glas en keek zijn moe
dor in het grijze, verweerde gelaat, en
boog zich over de groote, magere hand.
Er waren toch reeds dagen verlpo-
pen sedert deze scène en nog heden,
temidden van het woelige leven der
d tukkend warme straten, werden de
handen van Arpad Czaslo koud en
vochtig, nu hij er aan’'terugdacht. Hij
liep steeds rechtuit over de Potsdamer
brug, over de Leipriger Platz, steeds
ADTERTENTIKPRUS: Uit Gouda en «natreken (bebooreade tot den beaorgkriag
1—4 regels ƒ140, aka regel mow ƒ045. Vu buiten Gouda den benargkriagi
1—6 regels ƒ145, elks regel moor ƒ040. Adverteotifa te bot Zaterdagnummar 88
beslag op dón prija. Liafidadigfaekia-adverteDÜèn da helft van dan prtia.
INGEZONDEN MEDEDEEUNGEN1—4 regale ƒ2.05, elke regel maar ƒ040. Op
da voorpagina 50 booger.
Gewone advertantUte as tegaaondan medadealtegan btf contract tot sear geredsMer
Mo prijs. Groote latten as randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiin kunnen worden ingeemdan door tuaecbeukomrt van Bollede Boekhan-
delaren, Advertentiebureau» on oase Agenten en moeten daags vóór de pteatateg
aan hot Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname veraekard to zijn.
niet vergeven.
Mussolini en zijn partij eischen, dat ver
geten wordt, wat in het verleden ge
schied ia.
Het orgaan van Mussolini verklaart aan
<)e oppositie: het is genoeg! De alarmee-
rende berichten
naar
leen.
In breede volkskringen gelooft men ech
ter, dat wat nog niet geschied is, nog ge
beuren kan.
De fascistische pers neemt een dreigen
de toon aan. Het feit, dat in het fascisti
sche kamp een sterke extremistische »troo-
ming bestaat, wordt door de „Populo
d’ltalia” toegegeven.
De „Stampa” valt de fascistische
heftig aan.
Een artikel van de „Gdoraale d’Italia”
wijst er op, dat do liberalen het tweede
kabinet-Mussolini nog slechts vertrouwen
op het door Mussolini ontwikkelde pro
gram en het niet meer principieel en on-
voorwaardelijk steunen.
68 -
Karl Ebert werd heel bleek. Hij had
Marika nog nooit zoo mooi gevonden
ais op dit oogenblik. En hoe aprak zij
welke woorden vond zij den laatsten
tijd
„Juffrouw Marika, nu zullen er ook
geede boeken zijn om te verkoopen....
Wij zullen boeken drukken.”
Maar zijn woerden gingen over in een
onduidelijk geprevel. Hij voelde dat hij
öen verloren zaak verdedigde.
„Wij zullen verder eten,”
vrouw Czaslo.
Dagmar haalde Marika van het raam.
Het is niet half zoo ei£ als het lijkt.
Wij zullen om de beurt je moeder in
den winkel helpen, is het niet zoo Ari?
Ik heb altijd zoo graag op weldadig-
heidabazars verkocht Het is heusoh
prettig Marika.”
min een afzonderlijke autoriteit zal moe
ten worden aangewezen, die beslist welke
sancties moeten worden genomen, wan
neer Duitschland in gebreke blyft met be
trekking tot de tenuitvoerlegging van
’t rapport-Dawas blykt dat men ter tege
moetkoming hieraan een Amerikaansch
vertegenwoordiger als scheidsrechter
heeft aangewezen.
Ook dit lykt nogal vaag want zooals
men weet is MacDonald van gevoelen dat,
aangezien 't rapport der deskundigen van
Duitschland de vervulling van verplichtin
gen eischt, die het in het vredesverdrag
bepaalde te boven gaan, een instituut als
de Commissie van Herstel, dat een uit
voerend orgaan van 't vredesverdrag is,
niet de bevoegdheid heeft om tekortkomin
gen van Duitschilaad met betrekking tot
het rapport-Dawes met strafmaaWegelen
te beantwoorden.
Uit de communiqué’s, die tot dusver dus
zijn ontvangen over het onderhoud
schen MacDonald en Herriot, blijkt
dat er een optimistischen geest is,
ze zijn overigens zoo vaag, dat er eigenlek
niet uit kan worden opgemaakt, op welke
wijize de beide premiers hun standpunten
tot elkaar hebben trachten 4e brengen. In
middels is wel zooveel zeker, dat alleen
Engelsche concessies het politieke leven
van Herriot hebben kunnen redden.
Dit kan men ook al heel duidelijk op
maken uit een mededeel ing van MacDo
nald aan de pers waarin hij zegt: „Een
oplossing is mogelijk, maar er is tijd, ge
duld en een zekere edelmoedigheid voor
noodag.”
Witf zijn reeds aldus MacDonald, tot een
eerste overeenstemming gekomen; wij zijn
geen vijanden, die vriendschap voorwen
den, maar vrienden, die trachten de moei
lijkheden uit den weg te ruimen. Wy zyn
er in geslaagd, een begin van een zeer
degelijke samenwerking tot stand te bren
gen, die tyd noodig zal hebben om tot
een goed einde te wonden gebracht; de
quaesties moeten volgens een reeks geor
dend worden. De overeenstemming van
heden zal de sleutel zijn der definitieve re
geling, welke een arbeid van langen adem
is. Wij zijn vastbesloten, een duurzame
vriendschap tusschen beide landen te ves
tigen.
De conferentie van Londen blijft op 16
Juli vastgesteld. Er zal aan alle geallieer
den een gemeenschappelijke nota worden
gezonden niet als definitieve beslissing,
welke hen bindt, rnaar bedoeld als een sa
menvatting der Fransch-Engelsche denk
beelden, welke de mogelijkheid eener al-
gemeene overeenstemming der geallieerden
bewast. De nota zal niet tot Duitschland
worden gericht daar slechts de geallieer
den er belang by hebben.
Nog kan worden gemeld dat de confe-
hield. Toen was ik een kleine, domme
jongen, en heb het niet begrepen. Maar
nu, begrijp ik het. Het is de haat der
proletariërs. Ga weg van ons, Dagmar,
loop ver van ons weg. Ik ben ook een
proletariër, evenals mijn moeder. Mari
ka ook I Wij kennen slechts haat je
gens alles wat beter en edeler en groo-
ter is dan wij. Als hongerige ketting
honden vallen wij ieder aan, die niet
in de lompen loopt, waaraan wij ge
woon zijn. Onze trots is haat. Ons werk
is haat. Ons leven is haat. Loop, arm,
dem Sneeuwvrouwtje, loop weg zoover
je voeten je kunnen dragen. Redt je
zoolang het nog tijd is. Loop.”
Arpad Czaslo had ternauwernood nog
stem
Tranen, machtelooze tranen verstik
ten die. En toch kwam er geen enkele
te voorschijn. Hysterische, drooge snik
ken schokten zijn Tlchaam, dat tegen de
tafel neer viel.
„Ari, lieve, goede Ari J”
Dagmar was naast hem neergegleden
hu-ar hoofd lag op zijn knieën. Hij voel
de haar heete tranen, hij voelde haar
lieve stem, die als een zachte, geurige
lichtstroom hem* omgaf.
„Dagmar
Hij trok haar naar zich toe, sloot
haar in rijn armen.
„Blijf, zweer mij, dat je blijft. Zon
der jou ben ik verloren. Verloren
Redt mii, Dagmar. Eenige, goede!”
Hij wist niet ten aanhoore van wie
hij sprak.
Da besprekingen te Parijs.
De gemeenschappelijke Fransch-Britsche nota. De herhalingsoefenin
gen der lichting 1920 afgelast. Davis candidaat der democraten voor
het presidentschap.
Het bezoek van MacDonald aan Parijs
behoort reeds weer tot 't verleden, te 4.20
is de Britsche premier gisteren uit Parijs
naar Engeland vertrokken. Het resultaat
van de besprekingen tusschen MacDonald
en Herriot Is vasbgesteld in een gemeen
schappelijke nota, waarin wordt ver
klaard, dat het essensieele doel der con
ferentie van Londen is, het in werking
rtellen van het plan der deskundigen.
De .geallieerden herhalen, dat zij het
plan aanvaarden. De Commissie van Her
stel zal den datum moeten vaststellen voor
de beëindiging der economische bezetting
van het Ruhrgebied na het in werking stel
len van het plan.
In geval van een opzettelijk flagrant in
gebreke blyven van Duitechland zal de
commissie beslissen, maar als de leden der
commissie het er niet over eens zyn of
al dan niet een in gebreke blijven moet
wonden geconstateerd, moet de commissie
zich een Amerikaan toevoegen, ml. den
agent-generaal voor de betalingen, in het
plan bedoeld.
De regeeringen zullen, zoo gaat
de nota voort, aan rechtsgeleer
de deskundigen de. moeilijkheden voorleg
gen der interpretatie van de te treffen re
gelingen. Deskundigen van beide landen
zullen de quaestie der intergeallieerde
schulden bestudeeren om tot een billijke
oplqssang* te geraken. De beide regeeringen
zullen de quaestie der veiligheid moeten
behandelen in afwachting der mogelijkheid
van toepassing der door den Volkenbond
bestudeerde verdragen.
Uit dit communiqué is het niet moeilijk
op te maken dat de Britsche premier wei
eenige concessies aan het Fransche stand
punt heeft gedaan en geruststellende be
loften heeft afgelegd, waaruit overduide
lijk blijkt, dat uit de a^. conferentie
van Lenden geen wijziging van het ver
drag van Versailles voortvloeit.
Men kan er zeker van zijn dat het heel
wat diplomatieke handigheid van MacDo
nald heeft vereischt om zoowel de Fran
sche gevoeligheden te ontzien met betrek
king tot de Commissie van Herstel
als wel om zich zelf ervan
te verzekeren, dat het rapport-Dawes
niet in den geest van Poincaré
wondt uitgelegd, omdat in dat geval de
jongste regeerings-wisseiing in Fnankrjjk
ten gunste van de pacificatie van Europa
van geen beteekenis zou zyn geweest. Zoo
wel de Fransch-Engelsche vriendschap
moest worden gehandhaafd en versterkt,
als de voordeelen verzekerd, die voor
Europa voortvloeien uit een redelijke toe
passing der verslagen van deskundigen.
Met betrekking tot MacDonald’s stand
punt, volgens het welk wel-is-waaf* de
competentie der Commissie van Herstel
niet zal worden aangetast, maar niette-
ABONNEMENT8PBU8: p«r kwartaal )üL26, par waak 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 240, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt.
Franco per poet per kwartaal ƒ8.15, met Zondagsblad ƒ8.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 81, GOUDA,
bö onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux z^jn dagrityka gaopeod van 0-4 umr. Administratie Tel Int 82;
Redactie TeL 545.
rentie zal worden gehouden in het Paleis
van Saint James.
Met de door de bespreking tusschen
MacDonald en Herriot gewekte vredelie
vende stemming hangt waarschijnlijk 't be
sluit der Fransche regeering samen om de
vier-weeksche herhalingsoefeningen van de
lichting 1920, waartoe het vorige kabinet
onder had gegeven, dit najaar niet te hou
den. Ook schynt er kans.dat de revue den
14e'Juli niet doorgaat. In de couloirs van
Kamer en Senaat acht men dit veel ver
standiger, ten eerste wegens de drukken
de warmte, ten tweede btf wyze van zui
nigheidsmaatregel. Er zullen voorstellen
in dien geest in de Kamer en Senaat wor
den gedaan.
Het gerucht door Berlijnsche bladen ver
spreid als zou de directeur van politieke
aangelegenheden aan het Ministerie van
Buitenlandsche Zaken, Peretti della Rocca
gearresteerd zyn, schynt onjuist te zjjn.
Wed maakt het Journaal thans melding van.
een gerucht als zou bedoelde ambtenaar
uit zijn ambt worden ontslagen, om
men hem als zondebok voor het gerezen
geschil tusschen de premiers te laten fun-
geeren, en zou het den schjjn hebben dat
men hiermede bedoelt Engeland satisfactie
te willen geven, door het opofferen van
een ambtenaar, wiens werkzaamheid on
correctheid nooit zyn betwist.
De Democratische Partij in de Ver. Sta
ten is eindelyk geslaagd met de benoeming
van een candidaat voor het presidentschap.
Benoemd is thans Mr. John. William
Davis, die van 1918 tot 1921 ambassadeur
was der Ver. Staten ta* Engeland. Hy
werd den 18en April 18% te Olarksburg
in Weej-Virginië geboren en is dus 51 jaar
oud. Hy is doctor in de rechtswetenschap
pen en werd in 1895 tot de balie toegela
ten; hy wordt als een der voornaamste
rechtsgeleerden van de Vereenigde Staten
'beschouwd? Van 1911 tot 1916 was hy lid
van het congres, van 1913 tot 1918 „sulici-
tor-general” der V. S. Ails regeringscom
missaris woonde hy in 1918 te Bern de
conferentie met Duitschland by over de
behandeling en uitwisseling van krijgsge
vangenen. In 1922 werd hij benoemd tot
voorzitter, der Amerikaansche advocaten-
veneenigiag.
De werkstaking in de bouwvakken, die
Zaterdag is afgekondigd, is lang niet al
gemeen. Van de 700.000 arbeiders, die in
de bouwvakken werkzaam zyn, hebben vol
gens schatting van arbeiderszyde slechts
een 100.000 a 150.000 den arbeid neerge
legd, dus op zyn hoogst een vierde deel
van het totaal arbeiders. Te Londen, Man
chester, Southampton en in enkele ande
re steden ia de staking tamelijk algemeen.
De arbeiders, die aan het Werk zyn ge
bleven, zyn voor het grootste deel in
dienst Van bouwvakpatroons, die niet by
den patroonsbond zyn aangesloten. Het is
niet duideiy’k, onder welke voorwaarden de
arbeider» het werk voortzetten. Eener-
zijds wordt gemeld, dat de niot-aangeslo-i
ten patroons erin hebben toegestemd, aan
de eischen der arbeiders toe te geven in
afwachting van een algemeene regeling,
anderzijds dat de vakorganisaties den ar
beiders hebben toegestaan door te arbei
den op de bestaande voorwa&idea in af
wachting van een algemeene regeling en
onder beding, dat de patroons eventueel
aan de loonen terugwelkende kracht zul
len verieenen.
De prins van Wales naar Amerika.
Draadloos wordt gemeld dat volgen» de
„New York Times” de prins van Wales
een uitnoodiging heeft aangenomen om in,
September polowedstryden op Long Is
land te komen bijwonen. De prins zal de
gast zijn van de „Polo Association”. Ver
wacht wordt dat hy twee weken zal bljj-
ven. Waarschijnlijk zal hy aan de voorbe
reidende wedstrijden deelnemen.
Een mislukte aanslag op den
schen consul.
Een Roemeensch student van ongeveer
25 jaar begaf zich naar de Roemeenache
legatie, onder voorwendsel hulp of raad te
komen vragen. Hy loste twee schoten op
den Roemeenschen consul, die niet getrof
fen werd. De dader is aangehouden.
FHANKBUK.
Jaurè» naar het Panthéon.
De „Humanité” hoont de regeering we
gens het genomen besluit om het stoffelijk
overschot van Jaurè» naar het Panthéon
over te brengen. Het communistische blad
betoogt dat de regeering, welke de Ruhr-
politaek voortzet en achtereenvolgens alle
aan het volk gedane beloften veroorzaakt,
niet het recht heeft deze manifestatie te
doen, die niet het doel heeft Jaurès’ so
cialisme en internationalisme te eeren,
maar het volk om den tuin te leiden, door
te doen voorkomen alsof ztf die groote
denkbeelden ook toepast. Men ziet hieruit
weer dat men het den communisten waar
lijk nooit naar den zin maken kan.
ITALIË.
Aanvallen op het fascisme.
„II Sereno" beweert, dat de afgevaar
digde Moiogiani geweten zou hebben dat
het lyk van Matteotti reed» in de eerste
dagen na den moord begraven zou zyn op
een kerkhof te Rome.
Verschillend© bladen melden dat het
lyk vervoerd zou zyn naar hot ziekenhui»
San Qiacomo, daarna heimelijk is overge
bracht naar de polikliniek, waar het aan
een sectie zou zyn onderworpen, waarna
men de overblijfselen vernietigd zou heb
ben.
De binnen!arulsche politieke toestand be
gint kritiek te worden. De oppositie wil
Zy eiBcht gerechtigheid.
sneu,
verleden
1945 30
1501
66
