ten
lad.
■LEN
IG
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
Dinsdag 26 Augustus 1824
No. 15627
64* Jaargang
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagei
1
r
3
ROMANTIEK.
Tel. 47.
EAM
lit blad verschijnt.
Da behandeling van de resultaten der Londen-
sche conferentie in den Rijksdag.
BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, NIEU
W ER KERK OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWUK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADD1NXVEEN, ZEVENHUIZEN, enx
s
t>
dringend be
llaar
FEUILLETON.
1940 35
2276
40
Liefde kweekt bloemen in ’t hart,
Lijden wiedt er ’t onkruid uit.
iSO
int.
Naar hei Duitsch
van
OLGA WOHLBRUCK.
Vertaald door
mevr J. P. WESSELINK—Van Rosaura.
Overneming verboden krachtens
art. 15, 2e lid der Auteurswet.
2277
ISO
de
an
>e-
ih
ge
ie
le-
ons te beginnen. Maar zij heeft
lief. Ik heb het gemerkt toen er
tddd D-DJJ.
lelde generen, die (J
een last maakt. Die
leuken datbrandett-
at verdwijnen. Vele
:n einde raad Ware»,
>.D. reeds gcneie».
er baat bij vinden.
f2.50 (proefflacoa
«krachtige D.DJ>
Bij apothekers «5
CHINA.
Burgeroorlog te Kanton?
Soen Yat Sen, die zooals men weet te
Kanton nog altijd, het bewind in handen
heeft, en het z-g. Handelsvrijwilligerscorps
liggen ten scherpste met elkaar overhoop.
Het vrijwilligerscorps werd door de handels
wereld van Kanton gevormd ter bescher-
xping van lijf en goed en, naar wordt ge
meld, met het einddoel, Kanton onder zijn
toezicht te stellen met de volledige uitslui
ting van huurtroepen, ongeacht welke partij
aanspraak maakt op het bewind in Kan
ton. Dezer dagen nu kwam uit Europa te
Kanton een scheepslading van 7000 ge
weren en munitie aan, welke was gecon-
BUITENLANDSCH NIEUWS.
DUITSCH LAND.
De moordenaars van Erzberger.
Uit Boedapest wordt gemeld, dat thans
ook de identiteit van den tweeden verdach
te Duitscher vaststaat. Het is wel degelyk
Tillessen, die met Schulz Erzberger heeft
vermoord. De Duitache gezant heeft thans
officieel de uitlevering van Schulz en Til-
•lessen gevraagd.
De Duitsche bladen publiceeren thans ook
den inhoud van de spoorwegwet. Deze be
paalt, dat de sporen eigendom van het
Duitsche rijk blijven, dat zijnerzijds het
recht van exploitatie overdraagt aan een
N.V. en wel tot 31 December 1964. Indien
de op de sporen rustende verplichtingen
tot delging van schadevergoedingsschulden
eerder zjjn vervuld, wordt de gestelde ter-
mijn bekort, in het tegenovergestelde ge-
oplossing. Wij zien daarin, aldus val verlengd. De N. V. is verplicht de ex-
Arl en ook niet mijn aard, itn dal juist
wij haar kinderen zjoo zijn, dat maakt
haar norsch. Zoo is het ook met jou,
Dagmar. Line.... Elly Bucher, die zijn
meer naar haar aard. Zij spreekt met
die ook heel anders. Wij allen zijn
haar veel te sterk. Te gesloten. Alsof
wij niet onder haar klappen waren op
gegroeid. Als zij tegen ons «Uivaart
meent zij het goed met ons. Zij moet
zich zelf steeds herinneren, dat zij on
ze moeder is. Zij laat haar rechten
steeds gelden. Er is bij ons altijd twist
geweest. Altijd was het rumoerig' bij
ons. Het heeft bij ons altijd op moord
en doodslag geleken om een hoed,
dien ik heb opgezet, een stuitje kool,
dat Arl om te teek enen gebruikte, een
nieuwe das, die Bela had gekocht. Al
tijd waren wij het vreemde broedsel in
het eigen nest en steeds heeft zij slechts
den eenen wensch gekoesterd, dat wij
zouden zijn, wat van kinderen van on
zen vader met was te verwachten. Jij
bont niets nieuws, Dagmar. je bent
slechts een versterking van het vreemde
en zij ziet jou nLet anders dan zij het
ons doet, ons O.aslo’s Het is de on
zekerheid in haar, het voortdurend op
haar hoede zijn tegenover ons, dat haar
zoo hard maakt. Lang, heel Lang voor
dat jij kwaamt, Dagmar. En als iemand
het haar kan zeggen, dat met jou, dan,
dan moet het wel iemand zijn, dien zij
begrijpt Die het haar met haar woor
den zegt. Of Bela
(Wordt vervolgd).
plichtingen geheel of ten deele ver
pachten. Wanneer het daartoe komt, be
houdt het rijk evenwel de rechten die het
t. a. v. de N.V. heeft. In alle omstandig
heden bljjft het rijk dus eigenaar van de
sporen. Vervreemding daarvan ia niet mo-
gelyk.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda tn omstreken (behoorende tot den bezorgkring)i
1—6 regel* ƒ1.80, elke regel meer 0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkringi
1—6 regel» 1.56, elke regel meer 0.80. Adtertentiën in het Zaterdagnummer 20
bjjslag op den pry’s. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prijs.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1—4 regel* ƒ2.06, elke regel meer ƒ0.60. Op
do voorpagina M booger.
Gewone advertentiMn en ingezonden mededeelingen bij contract tot Met gereduceer
de® prjja. Groote letter* en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertantifa kunnen worden ingezonden door tus*chenkom*t van soliede Boekhan
delaren, Advertentiebureau* en onze Agenten en moeten daag» vóór de plaatsing
aan het Bureau zijn ingekotnen, teneinde van opname verzekerd te zijn.
naam. En toen stond een groote, mage
re vrouw voor haar sloeg haar ar
men om haar heen harde knokkige
armen. Maar deze armen hielden haar
vast en hieven haar hoog in de lucht,
zij werd er duizelig van. Krampachtig-
hield zij haar taschje vast. Want in het
taschje had zij den brief geborgen
den brief van Ari, dien niemand mocht
pion.
„Laat die oude tasch toch....”
Zij glimlachte.... „oud raam”... oude
tasch”*.... wat spraken zij allen grappig.
Zoo hard, en waren toch goed voor
haar.
Mairika stuurde- haar moeder naar de
keuken.
,,Ik kleed haar uit, moeder.”
Mevrouw Czaslo sleepte zich somber
naar het fornuis. Nu werd „die” ook
nog ziek. Dat mankeerde er nog maar
aan 1 En Arl aan zijn werk. Of de jon
gen ooit tot rust kou komen
Dagmar lag te bed, toen mevrouw
Czaslo met een warme kruik en een
kop wanne lindebloesem-thee weer in
de kamer kwam.
Drink nu eons. En slaap dan eens uit
Dan is morgen alles vergeten. Wij heb
ben geen tijd om ziek te zijn
Mevrouw Czaslb vertrok haar lippen
tot een lachje. Dagmar keek haar met
een schuchteren, dankbaren blik aan.
Iets als eerbied bekroop haar voor deze
onbuigzame vrouw, die „waarschijnlijk
werkelijk nooit tijd had gehad Qm ziek
te zijn.”
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt.
Franco par post per kwartaal ƒ8.15, met Zondagsblad ƒ8.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA,
bjj onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zjjn dagelijks geopend van 9—6 uur. Administratie Tel. Int 82;
Redactie Tel. 546.
ploitatie naar de eischen van goede koop
manschap te drjjven en het haar toever
trouwd materiaal in goeden staat te hou
den. De ryksregeering*. krijgt recht van
toezicht op verschillend gebied (van tech
niek) veiligheid, uitbreiding van het net,
tarieven, enz.) Bij geschillen hierover zal
een aan het ryksgerecht te Leipzig toege
voegde bizondere rechtbank, bestaande uit
een voorzitter en twee bijzitters, alle drie
Duitschers, beslissen. Zij ontvangen hun
benoeming van den ryksp resident, de bij
zitters op voordracht van de ryksregeering
en de spoorwegmaatschappij.
Opmerking verdient, dat de instelling
van deze rechtbank, die eigenlijk een
scheidsgerecht is, niet in het plan-Dawes
voorkomt en de positie van Duitschland t.
a. z. der spoorwegen aanmerkelijk verbe
tert.
De krachtens het plan-Dawes door den
voorzitter van het Init. Gerechtshof te be
noemen neutrale scheidsrechter zal geschil
len tusschen de Commissie van Herstel of
een in haar vertegenwoordigde regeering,
de trustee en den spoorwegcommissaris
eenerzijds, de ryksregeering of de spoor
wegmaatschappij anderzijds beslechten-
Bovendien is op dezen neutralen scheids
rechter hooger beroep van beslissingen der
Duitsche rechtbank mogelijk.
Het spoorwegpersoneel blijft zijn tegen
woordige ambtelijke positie, zoowel wat
rechten als plichten betreft, behouden.
Het maatschappelijk kapitaal der N. V.
zal 15 millioen goudmark bedragen, ver
deeld in 13 milliard gewone en 2 milliard
preferente aandeelen. De preferente aan-
deelen zijn aan toonder en voor verkoop
aan de beurs bestemd. De opbrengst van
den verkoop komt voor aan het rijk en
voor aan de N. V. De gewone aandeelen
z(jn op naam en komen aap het ryk of aan
de bondsstaten. Aan hun overdracht zijn
bezwarende voorwaarden verbonden. De N.
V. geeft verder 11 milliard 5 obligaties
uit, die aan de Commissie van Herstel wor
den overgedragen.
Voor de behartiging van de belangen
der obligatiehouders wordt een commissa
ris uit de buitenlandsche leden van den
raad van administratie gekozen. Indien hij
deze belangen in gevaar acht, kan hij dit
den directeur-generaal onder het oog bren
gen en indien deze met zijn opmerking geen
rekening houdt, de aangelegenheid voor
den raad van administratie brengen, die
dan beslist. De commissaris kan pas in het
beheer der sporen ingrijpen, wanneer de
daarop rustende schadevergoedingsverplich-
tingen niet ten volle worden nagekomen.
In dat geval kan hij beauinigen of tariefs-
verhoogingen voorschrijven. Indien na zes
maanden dat achterstallige dan nog is in
gehaald, kan hjj in overleg met de trustee
de exploitatie zelf ter hand nomen, of die
na een beslissing van den neutralen
scheidsrechter, dat zulks noodzakelijk is
voor de behoorlijke nakoming der ver-
Dr. Hergt aan het woord. De Spoorwegwet uit het Dawes-plan.
De Duitech-NaitonaJen volharden volgens
een verklaring van hun leider in den Rijks
dag, bjj hun afwijzende houding inzake het
rapport-Dawes.
In zijn rede gaf Dr. Hergt uiting aan het
wantrouwen zijner partij ten aanzien van
het resultaat der onderhandelingen te Lon
den, benevens ten opzichte van de aan de
orde zynde wetsontwerpen en den minis
terraad van Zaterdag, en vroeg of er geen
mogelijkheid was voor een samenwerking
Op binnenlandsch politiek gebied met de
nationale oppositie, teneinde tot een bui
tenlandsche politiek te geraken, die meer
succes heeft dan tot dusver. Wat moet, al
dus spreker, het buitenland voor een eer
bied voor Duitschland hebben en wat voor
een vertrouwen in Duitschland, wanneer
de Duitsche toestanden voorgesteld wor
den alsof er sprake is van een economische
mine van Duitschland, gelijk de rijksmf-
nister van financiën deed. Onze nationale
oppositie heeft de Duitsche delegatie in
Londen in groote mate gesterkt. Aan haar
heeft zij de successen te danken, die zij
tot zekere hoogte bereikt heeft. Het bui
tenland hechtte de grootste waarde aan
de vrijwillige onderteekening der Duitsche
delegatie.
■Hergt zeide verder, dat de Duitsche de
legatie daarom had moeten verklaren, dat
bij een voortzetting der Roerbezetting aan
Duitschland niets anders overbleef dan
zich te schikken in hetgeen aan het land
.gedicteerd werd- D© Rynland-overeenkomst
en de uitlegging daarvan hadden moeten
worden gewijzigd. De quaestie van de
schuld aan den oorlog had by het begin der
conferentie aan de orde moeten worden ge
steld, Duitschland had verder niéts te doen
dan deze belijdenis uit te roepen, en al wa
ren de anderen weggeloopen, dan zou spr.
als Duitsch vertegenwoordiger verder ge
sproken hebben. De hulp voor het Duitsche
crediet zou slechts een schijnbloei teweeg
brengen met er op volgende „Katzenjam-
mer”. Den Duitsch-nationalen, zoo zeide
hij, staat geen andere weg open dan ver
werping van alle wetsontwerpen op grond
van het plan-Dawes.
De Duitsch-Nationalen willen, zoo zei
hy, tot nieuwe onderhandelingen komen.
Als de regeering bereid zou zyn door recht-
streeksche onderhandelingen met de be
langhebbenden bepaalde voorwaarden in de
overeenkomst van Londen in te voege»,
bijv, een verkorting van den ontruimings-
teimijn tot 10 Januari, dan zouden de
Duitsch-Nationalen met zich laten praten.
De soc.-democratische afgevaardigde Hil-
ferding was van meeniiig dat ondanks alle
gebreken van het rapport-Dawes het resul
taat der onderhandelingen van Londen de
eenige rechtstreeksche mogelijkheid biedt
voor een
103
En daar zij geloofde, dat ik den vogel
deed had gemarteld, heefb zij mij ge
slagen. Ik heb geen kik gegeven. Maar
’s avonds heb ik mijn handen gevou
wen, het was nog in den tijd, toen wij
baden. Belaen heb God gedankt,
dat hij mij heeft geholpen den vogel te
verlossen, Bela.... ik werkte. Als oen
krankzinnige. En dezen keer wordt liet
wat. Maar als ik mij ook dezen keer
zou vergissen - dan Bela.... ik bezweer
je Bela, haal Dagmar dan van mij weg.
Houd haar verborgen. Breng haar naar
haar moeder. Want ik sta niet voor mij
zelf in. Ik zou in staat zijn.... uit me
delijden met haar.... uit waanzinnig me-
'lelijden.... met mijn handen, met mijn
eigen handen.... zou ik in staat zijn...”
Tot hier toe was de brief geschre
ven.
Dagmar hoorde zich zelf plotseling
Hilferding, niet het definitieve einde, maar
het begin van nieuwe onderhandelingen,
volgens onze meening biedt het rapport de
mogelijkheid voor verderen vredesarbeid.
Door de verwerping zou de Rijksdag de
openbare meening der geheele wereld te
gen Duitschland innemen en Duitschland
isoleeren. Deze Rijksdag met zijn commu
nistisch en Duitsch-nationaal blok is niet
in staat om te werken. Hy moet weg. De
verkiezingsstrijd moet den beslissenden
strijd brengen. Wij willen strijden en wij
willen overwinnen.
De centrum-afgevaardigde Kaas legde er
den nadruk op, dat alle partijen het erover
eens zyn, dat het resultaat der onderhan
delingen te Londen niet in overeenstem
ming is met de rechtmatige aanspraken
van het Duitsche volk. Ongetwijfeld zyn
echter in Londen onbetwistbare verbete
ringen bereikt. De oppositie zal geen bete
ren weg kunnen wy’zen.
In weerwil van de ernstige bezwaren te
gen de uitvoering van het plan-Dawes zui
len mijn partijigenooten, zoo, zei hij, de hou
ding der regeering goedkeuren. Wy ver
zetten ons met alle energie tegen de illu-
sie-politiek der Duitsch-nationalen in het
bezette gebied.
Ten slotte voerde Dr. Marx nog het
woond om te protesteeren tegen de woor
den van den afgevaardigde Hergt, die den
kanselier verweet zich bij zy’n maatregelen
en beslissingen niet alleen te hebben laten
leiden door motieven van zake lijken, maar
ook van tactischen en politieken aard. f
luid steunen in het duister, om
heen, dat steeds dichter werd.
Een windstoot rukte de keukendeur
open. Het grooto raam sloeg hard tegen
het kozijn. Zij stak den brief met be
vende vingers in de uitsnijding van
haar japon, en zocht tastend haar weg
door de korte donkere gang. Ook in hei
atelier verdween alles in e>en dichte,
grijze schemering. Zij strompelde naar
Gei portaal, hief de armen op, beproef
de het raam te grijpen, dat zij niet had
vastgeaet, en dalt haar steeds weer ont
glipte. Ging op haar teenen itm --
eenmaal en nog eens, boog zich terzij
de hoorde een val, gilde het uit.
„Met mijn eigen handen... mijn eigen
handen....” Voelde een ontzetten*k pijl*
Lag toen plotseling rustig, gemaakelijk,
terwijl de koude wind over haar gloei
ende wangen streek.
Zoo vond de portiersvrouw haar die
v’as komen kijken, wat er daa toch
was met het oude raam, dat altijd door
maar klapperde.
Langzaam herstelde zij zich. Weiger
de zelfs het rijtuig, dat de vrouw voor
haar wilde halen. Zat in de tram met
slrak gelaat, met oogen, die niets za
gen En stapte toch aan de goede halte
over, verliet ook bijtijds de tram, vond
de juiste straat, sloeg den juisten hqpk
om, vond haar huisdeur. Als zij nu maar
eerst op de tralp was. Maar nu was al
les goed. Zij glimlachte met koortsach
tig warmen, rooden mond. Zij hoorde
een vreemde stem en daarna haar
ENGELAND.
De beëindiging van het conflict in de bouw
vakken.
De vqprwaarden, waarop arbeiders en
^patroons |n de bouwvakken het eens zijn
geworden, komen op het volgende neer:
De loonen van alle arbeiders zullen on
verwijld met een halve penny per uur wor
den verhoogd, onder het beding dat de ar-
l>eiders in de steden, waar de loonen met
een penny en meer sedert September 1923
zyn verhoogd, eerst van 1 October a.s. de
^oonsverhooging van een halve penny krij
gen. De loonsverhooging zal tot 1 Februari
1926 van kracht blyven. De arbeiders zul
len 's zomers 46% uur per week werken
(de arbeiders hadden 44 uur geëischt.)
De arbeiders te Liverpool stemmen er in
toe, dat de plaataalyke overeenkomst zal
voortduren tot 1 December 1925, waarna
arte bepalingen der nationale overeenkomst
(met uitzondering van die betreffende de
loonen) ook voor hen zullen gelden.
Het goud van de „Laurentic”.
Het bergen van gouden staven ter waar
de van zeven millioen pond uit het s.s.
„Laurentic” van de White Star-lijn, dat in
1917 in den Atlantischen Oceaan ter hoog-
;te van Lough Swilly (Ierland) werd getor
pedeerd, is thans naar de Britsche draad-
looze dienst meldt, zoo goed als voltooid.
Er wordt nog op mooi weer gewacht om
enkele nog overgebleven staven aan de
oppervlakte te brengen.
Volgens de „Star” heeft men op het
laatste oogenblik nog een blok van twee
honderd gouden staven ontdekt in het
voorste deel van het schip toen men al
meende, dat alles geborgen was. Men ver
onderstelt, dat in de voor het goud bestem
de ruimte niet de geheele zending, voor
Amerikaansche bankiers bestemd, kon
worden geborgen en dat daarom het overi
ge in het voorschip werd geladen. Deze
staven, ter waarde van tweehonderd tien
duizend pond zijn nu, naar gemeld wordt,
aan de oppervlakte gebracht.
Het bergen van zulk een reusachtige
Marika bracht de kamer weer in or
de. Haar wangen waren bleek en zij
ontweek den blik van haar moeder.
Wat zou er geoeuren als mevrouw
vernam dat DagmarIndien zij Dag
mar het huis wees uit bekrompen be
zwaren? Als dat gebeurde.... dkn ging
zij mede. Dan» kon moeder toezien,
dan
Toen mevrouw Czaslo, de deur ach
ter zich had gefloten, snelde Marika
naar Dagmar toe.
„Je voelt je loch beter, is het niet
Er zal toch niets gebeuren Zeg toch
wat Dagmar, je weet hoe moeder is
Men moet haar voorbereiden. Heel lang
zaam. Zal ik Line vragen, zeg, Dagmar
zal ik Line vragen het haar te zeggen
Dagmar hoorden den angst in de stem
van Marika. Zij greep naar haar han
den, hield die vast in de hare.
„Je moeder had gelijk, toen zij eens
zeide „sedert ik bij jullie ben.”
„Neen, Dagmar', dat is alles onzin,”
viel Marika driftig in. „Zoo was het al
tijd bij ons. Altijd. Sedert ik mij kan
herinneren. Wij hebben het bloed van
vader in de aderen. Zij weet niets met
ons
- ge
zegd werd, dat de hand van Arl afge
zet zou moeten worden. Zij houdt van
ons allen. Iniien een van ons iets óver
kwam, zou zij er zijn en haar armen
voor ons uitspreiden. Zij kan ons7 al
leen maar niet begrijpen. Niet het stil
le van Bela en niet het onstuimige van
fiölIISlIli: COURANT.
Nog kan worden gemeld dat in den Rijks
dag een delegatie van vertegenwoordigers
van alle partyen uit de Palts, het Roerge
bied en Rijnland kwam, welke tot de frac
ties het verzoek richtt$ de Londensche over
eenkomst in weerwil van de ernstige be
zwaren aan te nemen, terwijl ook het be
stuur van de Hansabund met algemeene
stemmen een motie heeft aangenomen,
waarin op den Rijksdag een
roep wordt gedaan om het protocol van
Londen en de desbetreffende wetsontwer
pen aan te nemen en tot het buitenland
het verzoek wordt gericht de uitvoering
niet door een kortzichtige en protectionis
tische handelspolitiek te belemmeren.
Som uit een wrak wordt beschouwd als het
grootste werk op dit gebied ooit verricht.
De „Laurentic” ligt in 90 vöet water en
had 2879 staven goud aan boord, in 191|
getaxeerd op een waaide van 6 millioen
pond en bovendien aan zilveren specie
meest florins (stukken'van twee shilling).
Deze laatste zyn. geborgen, liet meeste
succes had men in 1923, toen er 1250 gou
den staven ter waarde van ongeveer 2%
millioen pond sterling van den bodem van
den Atlantischen Oceaan naar de Bank of
Engeland werden gezonden. Deze zomer is
het werk door het slechte weer belemmerd.
UUSLAND.
Een paniekstemming te Moskou.
Te Moskou heerscht, volgens de offi-
cieele „Ekonomitsjeskaja Zjiznj”, een pa
niekstemming. De bevolking van de hoofd
stad, angstig geworden door de berichten
over -den misoogst, bevreesd voor een aan
zienlijke stijging van de pryzen, doet al
het mogelyke om veel levensmiddelen in
te slaan. In de maand Juli bedroeg de
vraag naar levensmiddelen het dubbele
van die van Juni.
Het is teékenend, dat in de maand Juli,
toen volgens de „Ek. Zj”, het publiek zich
voor de winkels van levensmiddelen ver
drong en zooveel kocht als het maar krij
gen kon, de Moskousche bladen met geen
woord hierover hebben gerept. Nu kunnen
de autoriteiten deze struisvogelpolitiek
echter niet meer voortzetten en te Moskou
ijverden geruststellende proclamaties uit
gevaardigd, waarin gezegd wordt, dat het
publiek zich niet ongerust behoeft te ma
ken, dat ér voldoende voorraden zijn enz.
5?egelykertyd wondt echter medegedeeld,
dat ook in Centraal Rusland de oogst ver
beneden het gemiddelde is. Waar moeten
dan de steden van het Centrum graan ha
len? In 1921 werd de bevolking van deze
gewesten gevoed met uit het buitenland in
gevoerd graan. Dit jaar zal men echter
niet alleen geen graan invoeren, maar zelfs
■naar het buitenland uitvoeren. De .bevol
king van Moskou geeft daarom de voor
keur aan het maken van voorraden met
het gevolg, dat de paniekstemming toe
neemt
