1923 D.
uda
s
lad.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
No. 15628
Woensdag 27 Augustus 1824
64* Jaargang
denstand
I
in
10
ROMANTIEK.
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon-en Feestdagen
te/
Te
I 0.75
Uitgevers
- Gouda
FEUILLETON.
Marika I
haar
LEYV
van
tail
en
stukken van
g 97V/«
pakje
Slechts wat hol en leeg is, kan opge
blazen zijn.
De Overeenkomst van Londen.
Een compromisvoorstel der D. V. I’ilrtij. Poincaré contra Herriot.
De overeenkomst in den Senaat. De benoeming van den agent voor de
«ovengenoemde
2279 40
aak
ook
lert
»en
iSWH
ABONNEMENTSPRIJS: per kw»rta»l ƒ2.26, r
kwartaal j 2.90, per week 22 cent, overal waai
iet
I
Naar het Duitsch
van
OLGA WOHLBRUCK.
Vertaald door
mevr J. P. WESSELINK—Van Rossum.
Overneming verboden krachtens
art. 15, 2e lid der Auteurswet.
der
mis
ing
van
oet.
em,
/er-
Russische bestelling op automobielen.
De Russische regeering heeft 1000 Ford-
uutomobielen voor landbouwkundige doel
einden besteld, die te Novorossisk aan de
«Zwarte Zee moeten worden afgelevenl. De
waarde dezer bestelling wordt op ruim 1
millioen dollar geraamd.
FRANKRIJK.
De Zwarte Hand in actie.
Ren geheimzinig schakingsgeval houdt
Parys bezig. Giséle Mathieu, een 17-jarige
mannequin is verdwenen, en haar vader,
een eenvoudige blikslager, heeft een brief
breke bleef ten aanzien zijner verbintenis
sen nopens de ontwapening, geen enkelen
schuldige uitleverde en dat de controle op
de ontwapening ophield.
Poincaré besloot met te zeggen: Wij wil
len den vrede, maar er is geen waarlijke
vrede mogelijk als niet de uitvoering van
het verdrag verkregen wordt.
De woorden en critiek van Poincaré kon
den evenwel niet verhinderen dat ook de
Senaat een motie van vertrouwen in de
Regeering aannam.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring)
15 regels 1.80, elke regel meer 0.25. Van buiten Gouda en den bexorgkringi
1—5 regels 1.55, elke regel meer 0.80. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20
bijslag op den prijs. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prijs.
INGEZONDEN MEDEDEEUNGEN: 1-4 regels ƒ2.05, elke regel meer 0.50. Op
de voorpagina 50 hooger.
Gewone advertentittn en ingezonden mededeelingen bij contract tot zeer gereduceer-
den prijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van «oliede Boekhan
delaren, Advertentiebureau! en onze Agenten en moeten daags vóór de plaatsing
aan het Bureau zijn ingokomen, teneinde van opname verzekerd te zijn.
-- -
kelyke meerderheid vóór de wetten zal
worden verkregen en dat daardoor een ont
binding van den rijksdag voorkomen zal
kunnen worden.
Dagmar”.
(Wordt vervolgd).
601IlStHE COURANT.
BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, NIEL
WER KERK OUDERKERK,, OUDEWATER, REEUWUK. SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDI NX VEEN, ZEVENHUIZEN, enz.
nep de kamer uil. In de gang kwam ze
pas lol het besef, dat moeder niet thuis
was maar in den winkel. Zij liep wan-
Kelend naar de grijze kamer terug en
opende den brief.
„Mijn lieve, goede Marika Schrik
niet. Ik bon niets van plan, dat u nog
meer leed zou ktuinen berokkenen.
Maar ik weet, dat ik u nu moot verla
ten terwille van Arl terwille van
hel kind. Zeg Ari, datgene wat je nood-
gekregen van de Zwarte Hand,waarin hem
wend gevraagd 10.000 frs. op een bepaalde
plaats te brengen; deed hij het niet, of
mengde hij politie in de zaak, dan zou Gi-
sèle worden verbrand, „zooals Landru dat
deed”. De vader kwam met geld èn poli
tie, maar de brandbriefschryvers wisten te
.ontsnappen en men heeft niets meer van
Gisèle gehoord.
Het meisje was eenige maanden met een
Ltaliaanschen kellner uit Parijs, Rafael Ga
lante genaamd, op reis geweest in Italië
en daarna naar Brussel. Galante kwam den
ouders zeggen, dat hy haar daar kwyt was
geraakt. Hij hielp mee zoeken, maar de
politie vertrouwde hém niet en heeft hem
maar vast gearresteerd. Hij bleek al eens
voor diefstal veroordeeld te zijn. Merk
waardig is wel, dat Galante in zijn voor
arrest lederen dag brieven, geschenken en
geld gestuurd krijgt van vele vrouwen. Zijn
fraai uiterlijk moet die populariteit ver
klaren!
schadevergoedingsbetalingen. Bezwaren der Britsche steenkolen
industrie.
De overeenkomst te Londen heeft ook
gisteren den geheelen dag de sprekers in
den Ryksdag bezig gehouden; onafgebro
ken hebben de debatten voortgeduurd. In
den loop van den dag hadden er ook ver
schillende niet-officieele besprekingen
tusschen de burgerlyke partijen plaats, die
allen ten doel hadden, de Duitsch-nationa-
len tot inkeer te brengen en zoodoende de
aanvaarding der drie wetten, in het bij
zonder van de spoorwegwet, mogelyk te
maken. En het heeft er op het oogenblik
allen schijn van, dat dit den regeerings-
partyen is gelukt.
Zooals de zaken dan ook thans staan,
mag men gereede hoop hebben, dat mor
gen een vrij groot aantal leden van de
Duitsch-nationale fractie vóór de wetten
zullen stemmen. In de kringen der regee-
ringspartijen gelooft men, dat het aantal
groot genoeg zal zyn, om de noodzakelyke
meerderheid van tweederde der uitgebrach
te stemmen te bereiken.
Dit bij uitstek gunstige resultaat is wel
in de eerste plaats te danken aan een com
promisvoorstel van de Duitsche Volkspartij,
waarmee een groot aantal Duitseh-natio-
nalen zich konden vereenigen.
Dit voorstel is daarna bij den Rijksdag
ingediend, en houdt een wijziging in van
de zoogenaamde mantelwet voor de drie
bewuste wetsontwerpen. Paragraaf 3a van
deze mantelwet wordt in dier voege gewij
zigd, dat aan den rijksraad wordt opge
dragen, er naar te streven: 1. dat de ge
bieden, die wederrechtelijk en in strijd met
het verdrag van Versailles zijn bezet, zoo
spoedig mogelyk, in ieder geval echter ge-
ruimen tijd vóór den 15en Augustus 1925
worden ontruimd; 2. dat de Keulsche zone
onder alle omstandigheden op 10 Januari
1925 definitief worden ontruimd; 8. dat een
garantie worde verkregen, dat in *de toe
komst de bezettingsautoriteiten haar be
voegdheden, neergelegd in de overeenkomst
betreffende de militaire bezetting van het
Rijnland dato 20 Juni 1919 niet over
schrijden en dat in het bijzonder de bevol
king van het Rijnland niet zal worden be
snoeid in het genot van haar algemeene
menschenrechten en staatsburgerlijke rech
ten.
Deze nieuwe formuleering van paragraaf
3a zal het, naar men verwacht, zeer vele
leden van de Duitsch-nationale fractie mo
gelyk maken, vóór de mantelwet te stem
men.
In parlementaire kringen is de stemming
veel optimistischer dan gisteren. Algemeen
meent men thans met vrij groote zeker
heid te mogen aanneimen, dat de noodza-
ganscher narte dank. En dal
inij.i dankbaarheid niet beter kan be
wijzen, dan dat ik haar bespaarwat
zij als schande voelt en voor mij
toch het grootste geluk is. Malika, jou
ii<*b ik lief als een zuster. Blijf het voor
mij in gedachten en in werkelijkheid.
Vaarwel, Marika, verspreid zon en
blijheid on» je heen, opdat je broer
zijn werk kan scheppen. Want slechts
dan als hij het niet volbrengt is mijn
doodvonnis geveld.
BUITEN LANDSCH NIEUWS.
DUITSCH LAND.
Duitsche douanerechten.
De Ryksregeering heeft bij den Ryksdag
het reeds door den Rijksraad goedgekeur
de wetsontwerp inzake de douanerechten
cn de omzetbelasting ingediend. De be
langrijkste bepaling is dat voor graan,
aardappelen, vee en vleesch weder rechten
zullen worden geheven en dat de omzet
belasting van 2M» tot 2 wordt verlaagd.
zakelijk vindt. Misschien het beste, dat
je zegt, dat ik blij ben mijn mama te
rug te zien, dat ik een telegram van
l aar heb gekregen en zonder afscheid
te nemen heen moest gaan. .Jazeg
„moest”. Hij mag over niets tobben.
Hij mag ook niet door een enkele ge
dachte van zijn werk worden afgeleid.
Er niet zijn als een levend verwijt, dat
is toch alles wat ik voor hem1 kan doen,
e« er weer mogen zijn, als hij mij
roept, dat is alles wat ik hoop. Zeg je
moeder, dat ik haar dank voor al het
goede, dal zij mij heeft bewezen. Van
ganscher liarte dank. En dat ik haar
mij.i dankbaarheid niet beter kan
De Commissie van Herstel die blijkbaar
er op rekent dat de Duitsche Ryksdag zich
geheel met de overeenkomst te Londen zal
vereenigen, zal waarschijnlijk reeds heden
overgaan tot de benoeming van den agent-
generaal voor de schadevengoedingsbetalin-
gen, den fidei-commissaris en den comimis-
saris voor de panden aanwijizen. Het schijnt
dat Owen Young de eerste dezer drie func
ties zal bekleeden en dat hem een andere
Amerikaan zal worden toegevoegd om hem
op te volgen als hij om persoonlijke rede
nen zijn werkzaamheden wil beëindigen.
Zoowel de Bristche mijnwerkers als de
eigenaars der kolenmijnen maken zich thans
reeds ongerust in het vooruitzicht, dat de
Duitsche kolenindustrie in het Ruhrgebied
wanneer dit gebied zal zyn ontruimd en
het werk weer in vollen gang zal zijn, ern
stige concurrentie zal aandoen aan den
Engelschen kolenuitvoer. De secretaris van
de mijnwerkers-federati?, Cook, heeft
daarom een brief gericht tot MacDonald,
waarin hij dezen, namens het bestuur der
federatie, verzoekt een deputatie te willen
ontvangen, die den premier het standpunt
der federatie ten aanzien van de werking
van het plan-Dawes wenscht uiteen te zet
ten .MacDonald heeft zich bereid verklaard
deze deputatie voor zijn vertrek naar Ge
nève te ontvangen.
Cook zegt in zijn brief, dat het bestuur
der federatie nauwkeurig wenscht te we
ten, welke gevolgen de toepassing van het
plan-Dawes voor de Britsche kolen-indus
trie zal hebben. Hy deelt verder mede, dat
de besturen der verschillende nationale
mijnwerkersfederaties van hun respectieve
regeeringen zullen verlangen, dat voortaan
geen schadevergoedingen van Duitschland
in den vorm van kolenleveringen meer zul
len worden geëischt.
Het bestuur der Britsche federatie is van
oordeel, dat deze leveringen een nadeeli-
gen invloed uitoefenen op de Engelsche
kolenindustrie en dat vooral de mijnwer
kers daarvan de dupe worden. Daarom wil
de deputatie met MacDonald de quaestie
der schadevergoedingen en van het plan,-
Dawes in haar geheel bespreken.
Het staat vast aldus schrijft Cook
dat wy niet geneigd zyn ter wille van
eenige politieke overweging of politieke
VEREENIGDE STATEN.
Een raadsel achtige moord.
New-York is een raadselachtige
moord ontdekt. Het slachtoffer van dezen
moord is een zekeren Aaron Graaf, een ryk
fabrikant van radio-installaties. Het lijk
van Graaf werd sterk verminkt gevonden
in een verzegelde metalen kist in een kel
der onder zijn werkplaats. Graaf was ge
veld door een slag met een bijl op het hoofd
en om den dood zeker te maken geworgd.
Graaf werd het laatst gezien op 1 Augus-
us. De politie zoekt naar den firmant van
het slachtoffer, die verdwenen is.
Maar Marika was reeds bij het bed
neergeknield, en hield haar armen oin
de schouders van Dagmar geslagen als
of zij haar wilde beschermen.
„Ik weet immers alles.... alles.
Beider hoofden lagen naast elkaar op
het kussen, haar tranen vloeiden ineen.
Totdat Marika het hoofd ophief en met
van toorn vlammende oogen prevelde
Arl weet nielt eens hoe zeer hij wordt
bemind. Zoo blind is hij, zoo blind 1”
Nu moest Dagmar glimlachen. Zoo’n
onschuldig stil lachje, zooals men van
hc'ligen kan verwachten die hun
martelaarschap voor zich zien, dat zij
bewust, gelaten op zich nemen.
„Wij zijn blind Marika, die slechts
het na bijliggende kunnen zien. Maar hij
ziet daar ver over heen in een verte
die voor ons eeuwig onzichtbaar blijft.
En zou het ons ook niet zoo gaan, Ma
rika Zouden wij de muggen zien, die
ons om ons heen dansen, terwijl wij de
vlucht eens adelaars volgden dien wij
willen neerschieten. Het is Gods gena
de. Marika, dat de grooten en uitver-
koienen over ons, kleine muggen, heen
zien, dat zij de wormen aan hun voe
ten vertreden zonder het te bemerken
want het zou ontzettend zijn, indien zij
het leed kenden dat zij berokkenen
vreeselijk, indien zij het leed van ieder
persoonlijk mede leden 1
En het is Gods genade, dat zij niets
anders zien dan hun verwijderd, hoog
doel. Anders gingen zij te gronde aan
ons leed en zouden hun zending niet
kunnen vervullen die God1 hun heeft
toevertrouwd I”
Het drijvend cabaret.
Het verhaal over het onder Britsche vlag
drijvend cabaret waar passagiers zich kon-
'den laven aan sterken drank, blijkt te ko
men uit den journalistieken duim van een
der medewerkers van de „New York He
rald and Tribune”. Het blad verklaart,
dat het een gerucht had opgevangen over
het bestaan van zulk een schip, waarom
het een verslaggever uitzond om een. on
derzoek in te stellen. De man keerde en
kele dagen later met een opzienbarende ge
schiedenis terug, waarin hij schilderde hoe
hy aan boord van het schip was gekomen
en daar by groote drinkgelagen een nacht
had doorgebracht. De douane vond 1» het
verhaal aanleiding om op zoek te gaan.
De verslaggever moest ten slotte erken
nen, dat hy er maar wat op los had ge
fantaseerd. Zijn fantasie kostte hem echter
zyn baantje.
104 -
„JaBela.”
Dagaiar drukte haar gelaat in ’t kus
sen, om niet luid te steunen. Want weer
zag zij de ontzettende woorden staan
met mijn handenHoe* groot was
de begrijpende goedheid van dezen man
als Ari.... haar Ari hem dat kon schrij
ven I
„Niet huilen, Dagmar, niet huilen.”
Marika keek rond naar een zakdoek,
greep naar Dagmar *s taschje, deed her
open. Een verkreukelde brief viel er
uit. Zij herkende het schrift van Ar
pad. De laatste woorden hielden haar,
als met witgloeiende tangen, gebonden,
ik sta niet voor mij zelf in. Ik zou in
staat zijn, uit krankzinnig medelijden
met haar, met mijn handen, mijn eigen
handen....”
Een kreet ontsnapte Marika’s lippen,
er werd uit het bed geroepen
„Wat doe je, Marika? Niet lezen....
niet....”
per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt
Franco par post per kwartaal ƒ8.15, met Zondagsblad ƒ3.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA,
bij onze agenten en loopers, dan boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zijn dagelijks geopend van 96 uur. Administratie Tel. Int. 82;
Redactie Tel. 545.
noodzakelijkheid, economische offers te
brengen, onverschillig welke party aan liet
bewind is. In de gebieden van Zuid-Wales
en Northumberland, welke kolen voor den
uitvoer produceeren, zyn reeds duizenden
mijnwerkers slechts een gedeelte van den
dag te werk gesteld, en de toestand geeft
reden tot ongerustheid. Het bestuur der fe
deratie heeft daarom besloten stappen te
doen, opdat de kolenindustrie geen nadee-
lige gevolgen zal ondervinden van de uit
voering van het plan-Dawes.
Inmiddels heeft een der voornaamste
mijneigenaars aan een vertegenwoordiger
van de „Evening News” verklaard, dat de
belangen van de werkgevers in deze vol
komen identiek zyn met die der mijnwer
kers. Heb plan-Dawes, zeide hy, zal een
verlenging van den werktijd in Duitschland
tengevolge hebben, de werkkrachten zul
len daardoor goedkooper worden en dit
maakt dat Duitschland een gevaarlijke con
current wordt van den Britschen kolenuit
voer. Niet alleen worden alle kolenleverin
gen voor het herstel aan twee van onze
beste klanten, Frankrijk en België, gezon
den, maar Duitschland zal ook in andere
landen afzetgebied zoeken en meer voor
zyn eigen verbruik gaan produleeren.
Het vorig jaar, aldus de zegsman van de
„Evening News”, heeft Engeland naar
Frankrijk 18 millioen ton kolen uitge
voerd, naar België 614 millioen, naar
Duitschland 14.8 millioen, naar Italië 7.6
millioen ton. De vraag van deze landen
naar Engelsche kolen zal aanmerkelijk ver
minderen, wanneer het plan-Dawes in wer
king zal zijn getreden.
In de Fransche Senaat is gisteren de
overeenkomst te Londen eveneens breed
voerig besproken en daarby heeft Poin
care de resultaten door zyn opvolger be
reikt, scherp becritiseerd. Hij toonde zich
woedend over de verwijten, hem bij de be
handeling in de Kamer gedaan en het groot
ste gedeelte van zijn eindelooze rede was
dan ook een persoonlijke verdediging en
rechtvaardiging van zyn politiek, waarvan
Frankryk volgens hem te kwader ure af
geweken was. Hij was daarby uiterst
scherp tegen de tegenwoordige meerder
heid b.v. toen hy Blum qualificeerde als
„ministre de la parole” van het kabinet
van Herriot, een qualificatie, waartegen
laatstgenoemde protesteerde, zeggende dat
hy zichzelf voldoende verdedigen kon.
De heele strekking van de rede van Poin
care was Verder aan te toonen, dat al het
geen men thans van Duitschland verkrygt
een gevolg is van de Roerbezetting. Zon
der dit dwangmiddel had Duitschland het
plan-Dawes nooit aanvaard. De bezetting
was op ’t laatst voordeelig genoeg gewor
den: de eerste vier maanden van 1924 heb
ben netto ruim een en een kwart milliard
opgeleverd. De bewering, dat het plan-Bo-
nar Law vooJ^deeliger was dan het plan-
Dawes is onjuist, al was het alleen maar,
omdat het eerste begon met een langdurig
moratorium, door geen enkel pand gewaar
borgd, terwijl het laatste althans behoor
lijke waarborgen aanbiedt.
Toen Poincaré zinspeelde op eventueele
oneenigheid tusschen Duitschers en geal
lieerden over het besteden der activa, bij
eengebracht in de kas van den agent voor
de betalingen, constateerde Herriot, dat by
het protocol van Londen voorzorgsmaat
regelen zijn genomen om dergelijke con
flicten ten voordeele van Frankryk te re
gelen.
Tenslotte zeide Poincaré van oordeel te
jzyn, dat de ontruiming van het Roergebied
pas moet geschieden na de plaatsing der
obligaties ingevolge het plan-Dawes.
Antwoordend op de critiek van Poincare
ontkende Herriot, dat MacDonald geëischt
had ingelicht te worden nopens de plan
nen voor eventueele Fransch-Duitsche re
gelingen. Hy herinnerde er aan, dat hij
over dit onderwerp te Londen met de Duit-
schens onderhandelde en daarvan loyaal de
Engelsche regeering in kennis stelde. Poin
care constateerde, dat Duitschland in ge-
CHINA.
Nog meer burgeroorlog verwacht.
Volgens den correspondent van de „Ti
mes” te Sjanghai bestaat groot gevaar
voor het uitbreken van een oorlog tusschen
maarschalk Tsji Hsieh-yoean, van Kiang-
en boog het hoofd diep over de lafel.
Kletterend viel de eerste harde
sneeuw tegen de ruiten.
Toen Marika den volgenden morgen
de melk binnenhaalde, 'bemerkte zij lot
haar schrik, dat zij den vorigen avond
vi ’peten had de deur te sluiten en den
Ketting er op te doen. Goed dat moe
der het niet had gemerkt.
Marika deed haar huiselijke bezighe
den zoo zacht miogelijk om1 Dagmar niet
n haar slaap te storen.
„Als er iets met haar niet goed is,
kom mij dan uit den winkel halen”, be
val do moeder. „Het beste is, dat zij
blijft liggen, als ze koude heeft gevat.
Maar niet ziek, worden. Het is zoo al
erf! genoeg.”
Marika stond aan het raam en keek
haar na, hoe zij de straat overstak.
Kaarsrecht met den benedenarm vast
legen zich aangedrukt en den elleboog
uitgestoken alsof zrij zich voornam ieder
op zij te duwen die haar te na kwam.
Ja, zoo was moeder.
Toen Marika terug (kwam van de
markt, was het nog altijd stil in de wo
ning Zij klopte zacht aan de deur van
Dagmar, en daar er geen antwoord
kwam deed zij de deur voorzichtig open
De spei lag over het bed en de kamer
was leeg.
De mooie, bruine handtasch en het
heiligenbeeldje waren verdwenen. Maar
op de tafel, in het midden van de ka
mer. lag een brief van haar.
Alles draaide voor de oogen van Ma
rika.
„Moeder riep zij „moeder I”
Dagmar had zich in haar kussens op
gericht. Haar oogen hadden een zach-
len, bovenaardschen glans. Het was ais
of zij over de grauwe kamer heen i i
een vèr verwijderd licht keet.
Marika voelde, dal Dagmar zich ter
nauwernood meer van haar tegenwoor
digheid bewust was. Met grootsohe bree-
de bewegingen maakte Dagmar het toe
ken van het kruis. En haar lippen be-
tvogen zich als in gebed. Zij was aan
de werkelijkheid ontrukt.
Marika stond op.
En weer scheen de kamer haar ver
vuld van heiligheid, evenals toen Dag
mar van den monnik vertelde, die haar
had gezegend.
Eer poosje bleef Marika nog beslui
teloos staan zuchtte diep en verliet
toen op de teenen het vertrek.
In de huiskamer dekte moeder de ta
fel.
Nu, hoe gaal het haar.”
Fr klonk meer onrust <dan deelneming
in haar stem.
Het hart klopte Marika tot in
keel.
..Laat maar moeder, ik zal het wel
doen.”
Zij nam de borden uit de-hand
haai moeder.
„Ik zie niet langer toe, ik heb er ge
noog van, weet je, Marika meer dan
genoeg l Het zit mij tot boven aan toe.
Of denk je dat het nog- erger kan wor
den.”
Marika ontweek den blik van haar
moeder.
„Ik weet het niet”, fluisterde zij dof
