KoortsthernoBiBters.
KHEUMATIEK
EiwitstaaJ.
«Sr4
'I
Éiiurl 1 op Él Hid
^55.' **JW
z ^S>r,n' Sp".'"t^,
Henri C.J, DE MAN
ALS U
F OUD,
GOUDSCHE COURANT - ZATERDAG 27 SEPT. 1924. - TWEEDE BLAD
H
pi*uv^T
2»tKh&»
■°lid" 19?S
0A^t» S/s
ROTTERDAM
g&CST*A S'-" 14.7,
Anton Coops
A. M. PARIS
S. H. van Loon
met natuurboter, suiker en kaneel
rerschM>edzs<m(y^anl
édel van smaafr
Xygienisch verpakt
BISCUITS„DE LINDEBOOMI^rbv
Uw beste keusl
Cycle Import
Korte Tiendeweg 10, Gouda
m.
Ook voor
Wl\
Ir1
iaa"*8t*
°>°*%Ü1>ttr, Atod,
OC*~~ 'h<bt, Is,,. 37, s,. t
iy?s ff„, /aPoo
f p" "n'!'""* &pr0'","'
4o.tjr
SjfcJ 11
De heer en Mevrouw J. RIJN DE RS—
RE MEM AN roepen vrienden en kennissen
een hartelijk vaarwel en tot weerziens toe
by hun vertrek naar Indië.
Amsterdam, 27 September 1024,
aan boord s.s. Prins der Nederlanden.
TB HUUR GEVRAAGD, omtrek SM wij.
kcraluii.
Brtoren onder n». 2524 Bureau Goudsche
Courant, Markt 81. 2624 10
Ingelanden worden herinnerd,
dat op 10olobar a.s. de laatste
termen van betaling van Rijnlands
bundergeld over 1924 zal ver
schijnen. W»l u
BURG. MARTENSSINGEL 115. te GOUDA
GEDIPLOMEERD
aan het Kon. Conservatorium te Den Haag.
ORGANIST der St. Janskerk.
LEERAAR aan de Sted. Muziekschool.
ONDERWIJS in ORGEL, en PIANOSPEL.
DROOIST WIJDSTRAAT 31.
Jicht, apit ln den ruf, attyve en stramme
ledematen, rugpijn, veratuikingen, spier-
pün, kneuzingen, zenuwpijn, lendenpijn,
apierverrekkingen en verder alle rheuma-
tUehe aandoeningen en pijnen die ontstaan
t«gevolge van gevatte konde geneest
men nut het heerlijke wriJfmiddel Wortel
bede Olie van Jacofaa Maria Woitelbonr.
Verkrijgbaar A f2.per flacon bij do
Tan Wortelbed» Artikelen.
GOUWE 1 GOUDA
M.M. - HIERMEDE BERICHT IK II DAT MIJNE COLLECTIE
HERFST- EN WINTERHOEDEN
GEREED IS. U BELEEFD TOT EEN BEZOEK UITNOODIGEND
HOOGACHTEND, 2S6, 30
VOORHEEN G. J. BERLIJN—NI EU WERKERK.
DROGISTERIJ -r- MARKT
WED. B.van DOESBURG
AMSTERDAM
2509 171
ENGELSCHE
RIJW'ELEN pöp.
m,t Dunlopbanden W*
tot fibrlikiprllnn
To voldoen bij aflevering f38..
Later te betalenf20.-
FRANCO EN GOED VERPAKT,
gratis prijaoourant No. 694
jPo* Alle uitvoeringen voorradig
vóór Uw eten
een glas Ouds zit
te genieten zou U
bijna vergeten dat
het zoo goed voor
U is.
Toch is het zoo.
Het wekt Uw eet
lust op.
PURMEREND.
is het OUDST, SOLIEDST en meest
BEKENDE adres voor Uwe Gummi-
^ar®11»Patent Geneesmiddelen en
Hygiënische Verband' en Verple-
guigs Artikelen.
Ruime sorteerdng in Parfumerien
«n Toilet benoodigdheden, Buik- en
Breukbanden, Elastieken Kousen
etc. etc. worden uit voorraad en naar
maat geleverd. Vakkundige hulp en
voorlichting.
Leverancier voor ALLE Goudsche
Ziekenfondsen.
Vraagt rijk geïllustreerde prijscourant
ad ƒ0.15, voor franco toe?ending 20 cent
aan postzegels. 2101 22
Uit Gouda's verleden.
Een Vorstelijk bezoek.
(Den 12 Mei 1641 was te Londen Prins
Willem, de oudste zoon van Stadhouder
Frederik Hendrik, nog slechts 15 jaren oud,
in den echt verbonden met de slechts ruim
negen jaren tellende Kroonprinses van En
geland Maria, dochter van Koning Karei I
en Koningin Maria Henriefcte. Na eenigen
tijd in Engeland te hebben vertoefd was
Prina Willem naar Holland terug
gereisd; zijn jeugdige gemalin zou hem,
good na zij iets meer de kinderschoenen was
ontwassen, volgen.
Dien 8 Maart 1642 arriveert Prinses Ma
ria te Hellevoetsluis, begeleid door Hare
Moeder. Luitenant-Admiraal Maarten Har-
pentaz. Tromp voerde het bevel over de
vloot die de Koninklijke gasten escorteerde.
Behalve het geleide harer dochter had
het bezoek vart Etageland's Koninginme aan
Holland nog een andere gewichtige ge
heime reden. De onlusten tusschen den
Koning van Engeland en zy'n Parlement
ontstaan, dwongen tot strijd en waar strijd
strijdmiddelen vraagt en deze geld, had
Karei I de Koningin in het bezit gesteld
van een gedeelte der kroonjuweelen met
de opdracht deze in Holland, in 't bijzon
der te Amsterdam, te vericoopen of te be-
leenen, krijgsvoorraad te koopen en deze
naar Engeland te doen overbrengen. Fre
derik Hendrik zou haar bij een en ander
behulpzaam zyn. Overal in den lande werd
de Hiooge Vrouwe met luister ontvangen.
Het is haar bezoek aan Gouda op 1 Juni 1642
dat ik hierna, volgens de gegevens diie het
gemeente-archief hiervoor te mijner be
schikking heeft, wil mededeelen.
Omstreeks dien tijd verbleef de stad
houder by de Staatsche troepenmacht, die
gelegerd was in de Schans by Voorne. Den
avond van den 1 Juni, omstreeks zeven
uur, kwam Koningin Maria met groot ge
volg „by haer hebbende seven wagens
met bagagie, negen ca rossen, jjder getroc-
ken van 6 paerden ende veel pagien en
Lackaeyen" te Gouda. De heeren van de
Magistraat reden H. M. tot buiten de „Cley-
wegths Poorfce" tegemoet; „den heere Her-
manus Herberts, doenmaal® colonel der
voorschr. steede, congratuleerde ende ver-
wellecomde haare majesteijdt in de Fran-
sche tale, met soodanige redone en comple
menten als de saack was vereyschende".
Nadat de officieele begroeting had plaat®
gevonden stelde zich de stoet, vooraf ge
gaan door de stadsregeerders, fittende op
een calesse", in beweging en werd langs de
noordzijde van de Turfmarkt, de westzijde
van de Gouwe, door de Peperstraat, voor
bij de IJsselpoort, op het Veerstal, langs
d© westzijde van de Haven en de Wydstraat
naar het Stadhuis gereden.
By het pas see ren van het Veerstal werd
an et acht stukken geschut „daaronder twee
slangen" 1), gesalueerd.
In den stoet marcheerden „vier vaende-
len burgers" mede en dit geschiedde dit
was zeker opmerkelijk in zulke goede
orde en „met uytermate rassigheydt" dat
Hare Majesteit „ten hoogste daer mede
contement hadde en haer wel behaagde".
Het stadhuis was rondom behangen met
„itapijtseryo" en „de caemere, saelen en
vacken gedestineert met goede sorge ende
toesight van de heere van de Magistraat".
Van 't Stadhuis ging H. M. naar de Groote
Kerk, die, daar middelerwijl de avond
was gevallen, feestelijk met kaarsen was
verlicht. Tijdens dit kerkbezoek werd het
ongel verdienstelijk bespeeld. Na hare te
rugkeer uit de kerk gebruikte de Koningin
ten Stadhuixe ,/op de Middelcaemer voor
de Burgemeesters- en Schepencaemer haer
avontmael onder een melodieus musyck van
stemmen ende op instrumenten".
Tot slaapkamer van de Konmgin was de
Burgemeesterskamer ingericht. Die Prinses-
Royale logeerde in het logement „Het Hert-
huys" aan de Markt, de Prins van Oranje i
by den Baljuw Mr. Anthony van der Wolff,
Prins Robbert by Pieter Doense Groene- I
djjck over St Joestbrugge 2), de Graaf
van Arundel by j&yn Eerw. den pastoor der
Katholieke Kerk op de Gouwe, Pieter van
Purmerent en <Jjb andere heeren en dames
van het gevolg „in haere daartoe geordi
aeerde plaetsen".
Voor de bewaking van de Hooge Gasten
was uitnemend gezorgd; des nachts toch
waren in de wapenen twee compagnieën
burgers, die de diverse wachtposten betrok
ken of, zooals in het officieele relaas van
dit bezoek geschreven staat de „gequalifi-
ceerde huyzen bewaerden".
Den volgenden morgen stond de Koningin
„goedtijds" op en vertrok nadat en dit
was een tegenvaller voor de heeren van
de Magistraat zy „een weinigh suypens"
gegeten had. De autoriteiten toch hadden
gedacht, dat de eetlust van H. M. grooter
was geweest, want zy hadden, zoo zegt ons
verhaal, gemeend ,jdat Haere Majt. eenige
ontbeyten eeten soude" en hadden daarvoor
ook hunne maatregelen genomen.
„Soo vertrock Hare Majt., dewelcke soo in
't incomen als 't uyttrecken rontsomme de
carosse geconduiseert wierde van 24 ar-
chiers, 8 met orangie, 8 met blaauwe ende
8 met witte charpen en sluyers, die Haere
Majesteyt convoyeerde tot op Stolckersluys,
aldaer Haere Majesteyt van de selve haere
affscheydt genomen heeft ende aldaar op
IJsselstyn, Vianen, Bueren en soo voorts
nae 't Leger van syn Hooght. den Prince
van Orangie leggende omtrent de Schans
te Voorn vertrokken is."
Ziedaar het relaas van dit Koninklijk be
zoek zooals het in het Register van Goudsche
Zaken (Inventaris, onderdeel III, A 6 fol.
8789 verso) is neergeschreven.
Het lezen van een en ander en het toe
vallig in myn handen komen van een bun
del aanteekeningen van de met de regeling
van de ontvangst belaste Magistraatsper
sonen, deed by my de lust ontwaken meer
dere bijzonderheden omtrent dit bezoek te
vernemen.
Zoowel Vroetschaps- als Camerboek van 't
jaar 1642, en de Stadsrekening zelve gaven
mij antwoord op vele by my gerezen vragen.
Ik zal trachten aan de hand dezer authen
tieke bescheiden hier en daar aangevuld met
niededeelingen door rnjj uit de thans aan
het licht gekomen bundel aanteekeningen
geput, de(n) aandachtige(n) lezer(es) een
bee'd te geven met welke moeilijkheden en
kosten de ontvangst van Hooge Persoonlijk
heden in die tyden gepaard ging, maar te
vens op welke onbekrompen wijze onze voor
ouders hunne Hooge Gasten recipieerden.
Slechts enkele dagen voor den eersten
Juni 1642, n.l. op den 27sten Mei, werden
de Stedelijke Bestuurders by monde van den
Baljuw, den Burgemeester de Lange en den
Schepen Vossenburch, terugkeerende uit
den Haag in kennis gesteld met het te
verwachten hooge bezoek. Zy toch hadden
„door ordre ende versoeck van Zijne
Hocheyt naer gedaene begroetinge de Co-
ninginne van Engelant geboden ende ver-
tocht teneynde Haere Majesteyt de stadt
de eere soude gelieven te doen ende deselve
comen besien gelyck de gemelde Mayeeteyt
aangenomen heeft te doen."
Onmiddellijk maakten Burgemeesteren
een aanvang met het nemen van maatrege
len tot het ontvangen der Koningin, den
Prins en Prinses van Orangie en de ver
dere Hooge Personages.
Tot in de kleinste by zonderheden vinden
wy dit in het Camerboek vermeld.
De schutterij werd geconsigneerd. „Nye-
mant van de Schutters zal van huys mogen
trecken binnen den tyt van acht dagen eerst-
comende off andersints absenteren op de
boete van vijftien gulden." Publicatieboek
G. fol. 136v t/m fol. 139v, vermeldt ook nog
dat de uitstedigen moeten worden terugge
roepen op poene van een boete van 50 caro-
lus-guldens.
De fabrieksmeestesen 3) moeten buskruit
koopen ter verstrekking aan de schutters
voor het afvuren hunner musketten by den
feestelyken intocht en ter bediening van
het geschut dat opgesteld (aen 't Nieuwe
Veerstal) de Hooge Gasten met saluutscho
ten zal begroeten. De klokken zullen luiden,
het carillon zal beieren.
De Baljuw wordt de aangewezen pereoon
geacht de Koningin toe te spreken en hij
word*, dan ook „gecommitteert om de of-
ficiën van complimenten ende begroetinge
aen Haere Mayesteyt te doen".
Burgemeester De Lange en Schepen Vos
senburch krijgen opdracht „om te coopen
zes aem reinsche wyn en twaelff thierssen
roede wijn, mitsgaders sacken orange-ap
pelen, limoenen ende citroenen".
De Schepenen Steenwyck en Gaat moe
ten ,yde spijsen versorgen", de Baljuw moet
„'t Stad thuya doen prepareeren tot het lo
gement van de gemelde Goninginne".
Schepen Verboom en de fabrieksmeeaters
moeten zorgen zoowel voor het geschut als
voor de keuken. Zij toch worden „gecom-
mitteept om het geschut te doen preparee
ren, mitsgaders om de keucken daer men
de spijsen sal bereyden, mitsgaders ora de
kelder onder 't Stadhuy* doen gereed maec-
ken, mitsgaders affschutsels tot alle de
selve dienende".
Vanaf 27 Mei tot den feeetdag vargade-
ren Burgemeesteren en Schepenen dage
lijks. Het Stadhuis is hiervoor langzamer
hand, tengevolge van de nieuwe bestemming
die het tijdelijk krijgt, niet meer te benut
ten en vanaf 29 Mei vergadert men dan
ook ten huize van den Burgemeester
Slwaenswyck, des morgens te 7 ure en des
namiddags te 2 ure.
Die opstelling van de schutterij bij de
„dnhalinge" wordt aangegeven, n.1. „van
Cleywegh's poort aff tot de Thiendewegh's
poort toe". Niemand van de gewapende
macht mag schieten „voordat de laetste
van den treyn voorbij zijn".
Voor het verkeer en de bewaking op en
van de Markt werden tot in de finesses
uitgewerkte voorschriften en reglementen
vastgesteld, die een ieder die zich niet
stiptelyk hieraan hield, bedreigde met „int
tuchthuys te worden gebracht, om aldaer
te arbeiden tot discretie" of geldboete.
(Wordt vervolgd.)
v 1) Een soort lang stuk geschut uit dien
2) De brug over de Gouwe voor den
Groenendaal.
3) De leden der Vroedschap speciaal
belast met het beheer der stads-eigendom-
men en werken.
Berlijnsche Britven.
BERLIJN, 24 September 1924.
Het is herfst geworden, daar is niets
aan te doen. Ovefal boemelen reeds pels
mantels over de straat, en men kan eigen
lijk niet vaststellen, of dit by de betreffen
de dame armoede is, ni. dat zy niets an
ders heeft, of dat de mode het voorscKïyft^
Een feit is, dat het slechts by hooge uit
sondering eep beetje koud is, dat het ééns
in de week een béétje regent, dus dat een
mantel, laat staan een pelsdito, nog zoo
tamelijk overbodig is. Maar de bladeren
valletn, de Revues beginnen, het is einde
September, dus het m herfst en de zomer
is voonby.
Het begin van het seizoen is ingeluid
door een flink schandaaltje in de muziek
wereld. De „Aida"-opvoeringen, geleid
door Piebro Mascagni in hoogst eigen per
soon, hebben plotseling moeten stoppen
wegens gebrek aan kapitaal. De salarissen
konden niet uitbetaald worden en de groo
te italiaansche solisten kunnen, als zij
geen geld meegebracht hebben, hunne ho
telrekening niet betalen. Het consortium,
dat het geld fourneerde, of liever, dat met
Berlynsche banken overeengekomen was
de zaak te financieren, schijnt zeer on
voorzichtig te werk te zyn gegaan en tie
banken hebben zich teruggetrokken. Daar
staat nu het heele ensemble op straat en
hét regent aanklachten bij den rechter we
gens zwendel, „Vorspiegelung falscher
Tatsachen", en wanbetaling! De leider van
het ensemble, Zenatello, doet zyn best, een
contract te maken met de directie van het
Grosse SchauspielhaUB, om daar de op
voeringen voort te zetten en zoodoende
weer aan geld te komen. Van de drie hee
ren van het consortium, een Hongaar en
twee heeren uit Weencn, is de eerste in
hechtenis genomen, maar na verhoor weer
vrijgelaten, en de twee anderen zijn niet
meer in hun hotel teruggekeerd, doch
houden zich ergens in Berlijn verborgen!
Een genoegeljjken toestand!
Het aantal auto-ongelukken wordt, zoo
als ik U reeds schreef, grooter. Verleden
Zaterdag werd in de Bismarck at rasse een
graaf Strackwita overreden door eene da
me, die met haar eigen wagen hier door
reizend is naar Weenen. Het is de echtge-
noote van een bekend bankier en groot
industrieel. Graaf S. werd zwaar gewond
naar het hospitaal gebracht, waar hij kort
daarna overleed aan inwendige kwetain
gen. De dame was zelf de schuld aan het
ongeval, daar zü eene stilstaande tram
links passeeren wilde, hetgeen hier verbo
den is, overigen® ook wanneer de tram in
gang is. Het duurde haar te lang en zoo
kwam het ongeluk. Zondagmorgen, nadat
zij den nacht in zeer opgewonden toestand
had doorgebracht, liet. zij informeeren, hoe
het met den patiënt was en na het hooren
van de ongeluksboodschap sloot zy zich in
hare hotelkamer op en schoot zich een ko
gel door den mond, waarop de dood onmid
dellijk intrad. Het was haar onmogelijk
met een zoo groote schuld op het geweten
verder te leven. Zij was de moeder van
twee nog jeugdige kinderen, waarvan het
dochtertje by haar in de auto zat toen het
ongeluk gebeurde. Haar zoon, een jonge
man van ca. 20 jaar, was juist naar Lon
den afgereisd en ja onmiddellyk overgeko
men, terwyl haariman, die aan de Oost
zee ontspanning zocht, te laat kwam, om
haar nog levend te zien. Twee familiën
door dit ongeluk in diepen rouw! Graaf S.
was zelf eerst 27 jaar.
De elf gala-koetsen, die het eigendom
waren van den keizer, zUn na de revolu
tie verkocht geworden en dezer dagen in
New-York gekomen, waar zy een kooper
vonden, die deoe prachtwagens in het
Central Park aldaar zal stationeeren. Het
publiek, speciaal natuurlijk de buitenlui,
kan een toertje door het park maken te
lgen betaling van een „nickel" en daarvoor
in een keizerlykeo wagen zitten, die ver
sierd is met een groot wapen en eene kei
zerlijke kroon! Sic transit gloriae mundi-
Deae dagen stond er eene advertentie in
de couranten, dat eene bekende uurwerk-
fabriek Zondagmorgen om twee uur tus-
achen Grunewald en Dahlem 100 uurwer
ken en 10.000 bons door een eskader van
vliegtuigen naar beneden zou laten wer
pen, de uurwerken zouden voorzien zyn
van parachutes, anders zouden zy natuur-
lyk in stukken aankomen- Van de men-
schenmassa, die daarvoor naar buiten
stroomde, kunt U zich moeilyk een denk
beeld maken. Werkelyk /om half drie, niet
tegenstaande er een sterice wind stond, do
ken twee vliegtuigen op, die dadeiyk be
gonnen, wat te laten vallen. Precies als
twee groote vogels, die noodzakelyk wat
moesten verrichten, scheerden zy over het
veld, en het hagelde pakjes en Image ree
pen papier! Hat publiek wierp zich erop
als uitgehongerde leeuwen, en de over
winnaar bloedde uit verschillende wonden,
jassen scheurden, parapluies gingen in
tweeën, en het resultaat was: een klokje
van vier mark! In bet geheel Werden hoog
stens vyftig klokjes naar beneden geworT
pen, weliswaar kwamen een groot aantal
bons naar omlaag, maar de gelukkige be-
«itter van een dozjjn of meer kon slechts
één stuk tegel (jk, ter waarde van eene
mark, by aankoop van een uurwerk inwis
selen, zoodat hy zich voor niets in levens
gevaar had begeven. Maar het waa eene
goede reclame voor de fabriek, en op slot
van rekening niet eens zoo kostbaar.
l>e verlichting van Beriyn laat nog
steeds te wenschen over. Dit wordt reeds
bewezen door het feit, dat de gemeente
raad een voorstel hoeft gedaan, de ver
lichting weder tot op 76 van de vredea-
sterkte te brengen. Een dezer dagen werd
nu de Oberbürgemeister van Berlijn door
de „B. Z. am Mitteg" duchtig /lurch don
Kakao gezogen", zooals de Beriyner het
noemt, wanneer iemand voor den gek ge
houden wordt. Dit blad meldde n.l. dat de
burgemeester, die mot verlof is in een
klein plaatsje eene nieuwe verlichtinga-
ïegeling ontdekt had, waarby deze uitge
schakeld werd, zoodra hot volle maan
was! Men spaarde zoodoende eenige dagen
gas of electrlciteit en de burgemeester
vond het zeer noodig, dit den magistraat
in overweging te geven. Wanneer de maan
e^lntuecl verhinderd was te ((vor)achy-
nen, dan was het nog niet zoo erg, want
dan zou de absolute duisternis de zoo in
de mode zijnde padvinders beweging zeer
bevorderen.' leder Beriyner »yn eigen pad
vinder! Eenige dagen lang ging het blad
in allen ernst zoo door, maar het was na
tuurlijk eene mystificatie. O.a. deelde het
ook nog mede, dat de moeilijkheid van het
uitschakelen te Berlijn misschien grocter
zou z(jn dan te X. daar de verlichting al
daar uit één lantaarnpaal midden op het
dorpsplein bestond! Intusschen is het wer
kelyk waar dat de Berlynsche straatver
lichting miserabel is en de oorzaak vak
vele overvallen en ongevallen, van menA
schen die in een straat-opening vallen, en
wat dies meer zy. Hoe het zy, men Iran
niet alles tegeiyk doen en de enorme en
snelle uitbreiding van het umiergrondbean-
net ia het beate bewija voor de vooruit
strevendheid van den gemeenteraad. In
het Z. O. van Beriyn worden nu twee
onderaanlsche stations onder elkaar ge
bouwd, hetgeen het begin zal zyn van
eene over 50 jaar bestaande omleraard-
sche stad. Er worden n.l. tegelyk ruimten
voor garages en winkels aangelegd en
over een 50 jaar zullen er misschien men
schen zyn, die slechts eenmaal in de week
I op Zaterdag, het daglicht sullen sien! Dit
noemt men „Vooruitgang"!
Mis lukt o spsoulatiss.
De motie der Duitsche Volkspartij. Een Japansch amendement. De
reorganisatie der Duitsche spoorwegen. De uitvoering van het vredes
verdrag. De heffing van de 26 op den Duitschen uitvoer.
Speculanten in Duitsche oorlogsleeningen
hebben gisteren een zwaren klap gehad.
Kunstmatig had men in bepaalde kringen
het geloof gekweekt, dat de Duitsche regee
ring bereid zou zyn de oude oorlogsleenin
gen tot op zekere hoogte te valoriseeren.
Een zoodanige valorisatie moest echter
zeer onwaarschyniyk lyken om doorslaande
redenen. Ten eerste zou het Duitsche Ryk
zich met de valorisatie nieuwe groote lasten
op den hals halen, zoodat de uitvoering van
do overeenkomst van Londen er zeer door
in gevaar zou worden gebracht. Ten tweede
zouden de noodige gelden opgebracht moe
ten worden door de Duitsche burgers en
zouden ze voor een groot deel weer verdeeld
worden onder Duitsche burgers, daar dezen
vrywel de eenigen waren, die in oorlogstijd
aan het Duitsche Ryk hebben geleend. Dat
zou dus slechts tot verschuiving van rijk
dommen hebben geleid. Ten derde is een
groot aantal der schuldbewyzen van de
slachtoffers der depreciatie overgegaan in
handen van speculanten. De valorisatie zou
dus voor een ander deel ten koste van de
Duitsche belastingbetalers en ten bate van
speculanten hebben plaats gehad.
Maar ondanks deze redenen had men, zoo
als gezegd, het geloof in de valorisatie we
ten te kweeken. Nu heeft dr. Luther giste
ren deze hoop voorgoed den bodem ingesla
gen. Er zal geen valorisatie plaats hebben.
Er zal slechts een fonds wordenjgevormd,
dat geld ter beschikking stelt van hen, die
bona fide hun geld in oorlogsleeningen be
legd hadden, dat daardoor verloren en zich
thans in behoeftige omstandigheden bevin
den.
Op de beurs liepen de oorlogsleeningen
van 1140 tot 500 terug. Heel wat snel ge
kweekte vermogens zullen "er mee verdwe
nen zyn!
De Patent-Sofa.
De heer A. Meyer Lzn. (de zoon van L.
Meyer Azn. en zoo verder om en om te
rug tot in den tyd van de roofridders)
had (goed geboerd. Hjy had zyn zaken
aam kant gedaan en was stil gaan leven.
Dat „stilleven" van den heer Meyer
moet u niet éi te letterlyk opvatten! Het
wil slechts aanduiden, dat hy ophield ver
der geld te verdienen. Hy gaf v»n nu af
aan alleen maar uit. Prettig, als het zoover
is! Maar stilleven, nee. De heer Meyer
werd lid van de Witte en van de burger
wacht, van den Raad en van het Casino.
Want hy was nog een kranig oud heer.
Kras- Zag nog niet op tegen een wande
ling van de Bolbegoni ast raat naar 't Spui.
En terug. Hy woonde nJ. in dit deej van
Den Haag, waar geen - sterveling den weg
weet. Hy wou n.1. graag klein behuisd
rijn. Dat leek hem practisch. 't Was een
van zyn stokpaardjes. Och ja. Hy had
®en bed, dat je opklapte em dat dan in
den muur verdween. Ten midBtè nagenoeg
Hy had een schrijftafel die kon worden
omgeklapt en dan was het een naaimach-
ne voor mevrouw. Hy had een aanrecht,
die je kon openklappen en dam waa het een
piano. Kortorm: in deze flat klapte er al-
yd wat. Dat moet men den heer Meyer
maar vergeven. Er zyn menschen met
ergere fouten.
Toch, zeide de heer Meyer, mie
ik wat in m'n huis!
Ja, zei z'n vrouw, een kanarie.
Loop, malle! antwoordde Meyer. Ik
bedoel een lekkere, luie clubfauteuil.
Je kunt nog wel een klapstoeltje laten
timmeren onder de trap! sprak zy. Maar
daar had Meyer geen zin in. Hij wou een
echte knusse, comfortabele clubfauteuil.
Maar daartoe bood zyn huis geen plaats.
Of de divan zou er uit moeten. En daar
had meneer Meyer principieele beswaren
tegen. Uithoofde van zyn middagdutje.
Aan zoo'n dutje kun je je hechten. En dus
óók aan dern divan.
Er kwam uitkomst. Hem werd een in
strument aangeboden, dat je ware ideaa.
was. Een „patent-sofa". Met mechaniek,
Een zaligheid. Nèt iet® voor „Klapmeyer",
zooal® de boosaardige menschheid in de
wandeling zei.
J>e heer A. Meyer Lzn. bestelde onmid
dellyk zoo'n ding. En zielsvergenoegd ging
hy er op liggeo, met de kwitantie in z'n
handen. Het toestel was zwaar violet uit
gemonsterd, met glimmend witte knopjes
gegarneerd.
Gedachteloos speelde de heer Meyer met
deze garneering, en: klik! Daar laj? hy op
den grond en links en rechte van hem ston
den twee heerlyke clubfauteuil®. D*e heer
Meyer lachte. Hy was niet kinderachtig.
Het ding had hem wèl wat hardhandig uit
den zadel geworpen, maar hy wist mr ten
minste waaraan hij toe was. Hy zat een
poosje in elk van de twee clubfauteuils en
wéu er toen weer één sofa van mitken.
Maar ho« moest dat Hoe kreeg je die twee
fauteuils weer naar elkander toes drukte
op een knopje en... begon te brullen. Niet
zoo suinig! En terecht.
Mevrouw Meyer (geb. Didier van Oer-
schot) snelde toe en zag een soort praal
graf voor zich. Uit dit zalig gecaptionneer-
de, sterk lila praalgraf, klonken doffe jam
merklachten.
Zit jy daarin, Arie? riep zy.
Een geluid antwoordde, dat evengoed:
ja! al®: nee! kon beteekenen. Maar ver-
moededyk toch: ja!
Waarom zit je daarin? vroeg ze.
Er klonk iets van: Maak open!
Mevrouw Meyer drukte op een knopje.
En kreeg een bloedneus. Want de patent-
sofa sprong los en één vee rend gedeelte
sloeg tegen haar voorgevel. Met kracht.
Maar Klapmeyer was gelukkig weer
▼ry. Wit van schrik nam hy zyn wandel
stok, om, op een afstandje, een knopje in
te drukken. Dadelyk was het ding weer
een sofa. Doodonschuldig. Maar de goede
meneer Meyer had er nu genoeg van. Dat
ding moest maar naar zolder. De dienst
verrichting kwam. En sjouwde. By dit
8jouwen hadden de mannen het ongeluk op
twee knopjes tegelijk te drukken.
Toen vloog de patenteofa in duizend
stukken. Tragisch!
De heer A. Meyer Lan. woont nu op
Zorgvliet. Waar nog afmetingen bestaan
(Vad.)
Ean Modasnufjg.
In Picadilly heeft een even vindingrijke
als coquette Engelse he 'n modesnufje ge
lanceerd, waarvan de a.«. herfst- en win-
terrekeningen de merkbare gevolgen zul
len vertoonen.
Deze dame dandmeerde rond, gehuld in
een mantel, waarvan de kraag en de mou
wen waren bezet met blonde haarlokken.
Haar mooie blonde coiffure, door de polka-
oekaee getroffen, maakte zy op deze wy*e
dienstbaar. En blykbaur met enorm succes.
Waarover ook vele bewonderaars in de
wolken zullen zyn. Doch dezen zullen tot
geheel andene gedachten komen wanneer
zy vernemen dat haar grillige navolgsters
er voor bedanken het hierby te laten: ge
bleken is n.l. dat dé blondines» dol zyn op
zwarte of bruine, en de brunettes op blonde
mantelversieringen... welker kleur heeie-
maal écht en zonder verftoevoegseltjes
moet zyn.
Da gavaarlljka owwagan.
The Wal 1st reet Journal «telt met bittere
ironie voor, by de spoorwegovergangen de
volgende waarschuwingsborden te plaat
sen:
Ga maar door; ge »yt onbelangrijk!
Beproef onze locomotieven, ze zullen
u bevallen.
Stop niet. Niemand sal u missen.
Waag een kansje! Ge kunt slechts
éénmaal door een trein overreden worden.
D§ «ufo's In Nsord-Amsrlfca.
Rijdende Winkel».
Het tijdschrift Commercial America be
vat een interessante beschrijving van het
autobusvraagstuk in Noord-Amerika.
Over 't algemeen maken zich aldaar de
tram- en spoorwegmaatschappijen minder
bevreesd voor de concurrentie van den auto
bus dan hier. In plaatsen waar de exploi
tatie van autobussen groote levensvatbaar
heid toonde, namen de tram-maatschap
pijen veelal tydig ook den autobusdienst
ter hand.
Verschil lende kleine trammaatschappyen
deden hun tram en tracti«materiaal van de
haml en exploiteeren in 't vervolg enkel
autobusiynen.
De grootere maatschappijen, welke over
een groote vervoercapaciteit beschikken,
hadden weinig of geen hinder van de auto
bussen. In de groote steden wordt de auto
bus beschouwd als een aanvulling van het
nog steede onverzwakt personenvervoer
der tram- en spoorwegen.
Interessant zyn de zeer uiteenloopeode
doeleinden, waarvoor 't autovoertuig benut
wondt. Woonauto's zyn hier te lande ook
bekend, doch een inrichting van het inwen
dige van een zwaren auto aleen keurig
winkelinterieur, waarvan het tijdschrift
een afbeelding g%f, zagen we hier nog niet.
Het idee is inderdaad niet slecht, vooral'
niet voor de huismoeders, welke op dusda
nige wijze niet meer den loopjongen, doch
den geheelen winkel voor de huisdeur krij
gen. Misschien zullen onze straten en land
wegen nog eens het schouwspel geven van
zacht voortglijdende kruidenierszaken, van
knusee intieme autolunchrooms, suilen de
dorpen en gehuchten doorkruist worden
door rijdende mode-, confectie- galanterie-
zaken, tot groote ergernis van de dorpe
winkelier. De gedachte doet xonderliiw
aan, niettemin is een verwezenlijking geens
zins denkbeeldig, hetzij vroeg of laat