lad. I ty! ERK NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN bergambacht, berkenwoude, bodegraven, boskoop, gouderak, haastrecht, moordrecht, moercapelle, nieu werkERK OUDERKERK, OU DEWATER, REEUWUK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enx 84*Jaargang Dinsdag 21 October 1924 go. 19678 in uur t GOUDA. RO M A N T I E K. 4 Dit blad verschijnt dagelijks behalve pp Zon- en Feestdagen del ai Ier gevestigd. si len, 4 ocol van FEUILLETON. werd ze het voortaan neg minder zou spreken. en a ver jilig de gen, ader stre- on- uit- Mevrouw Mr. G. Bakkervan Boase. Generaal-majoor J. M. Benteijn. Mr. H. C. Dresselhuys. Prof. Jhr. Dr. W. J. M. van Eysinga. Prof. Mr. D. P. D. Fabius. Mr. K. P. van der Mandere. Prof. Mr. Ph. Kleintjes. Prof. Mr. Dr. R. Kranenburg. Prof. Mr. C. van Vollenhoven. Secretaris: "Wt J. Bastiaan. Kaar het Duitech van OLGA WOHLBRÜCK. Vertaald door m«vr J. p. WESSELINK—Van Rossum. Overneming verboden krachtens *rt. 15, 2e lid der Auteurswet. Selfridge heeft uitgeschreven door aan elke 20ste persoon op de kiezerslijsten voorko mend, een biljet te zenden met verzoek, daarop in te vullen hoe hü of z(j by de vorige verkiezing heeft gestemd en thans denkt te stemmen- Van deze biljetten is ongeveer 1/6 ingevuld binnengekomen en volgens deze proef zouden de conservatie ven 4 procent en labour 1*4 procent voor uitgaan ten koste der liberalen. |t jaar uitdruk- jnève op de jaar- defa Volkenbond kdfeh aanbevolen iligheid, ontwa- joodig, dat de wsche de Jdjt „protocol protocol be- bnzer Regee- jr Tweede en bekrachtiging i met die van 1 kan het japenings- Juni 1925, zal heb- Maar de nvueder had toch nog een vreugde, de grootste van haar leven. l’oen de vruchtbommen bloeiden en de schilderijen van Arl aan het Lehr- ter Bahnhol tentoongesteld werden. De catalogus gaf drie schilderijen van Arpad Ciaalo aan -. tiet portret ite'ianvulMngisregelin nxLgebracht<l het anti-oorlogs] bfdltfnen. m >14 rekende iede gerechtigd om aan elk ander h log te verklaren: hetzij o»1 om stellen of te wreken, hetzij orfe 9’ mom zfln begeerten bot te vierira. alle grondwetten, ook de Nederl. Het kunnen nooit BH. len tegelijkert^lfe el- »P(den Balkan), dan tanvaller verklaard; en hun onderlingen leiders verklaarden dat zij geen deel te nemen aan een Regeering giu had het als huwelijksgeschenk ge vraagd het portret van „vorstin AVerjagin" en een groote muurschilde ring „Smart” genaamd. Het portret van de bmrin-rnoeder was oorzaak dat de jury aandacht schonk aan den jeugdigen in Duitsch- land nog niet bekenden schilder. De jury werd geboeid door het por tret van Marika. Door de> muurschildering bijna verschrikt. Zij viel te veel uit den stijl, wat op vatting betrof. Was huiveringwekkend in uitwerking eh verder van te brutale oprechtheid. Na lange opgewonden gedachtenwis seling werd het eindelijk een aparte ruimte aangewezen. Het was half eervol, en half als af zondering bedoeld. Het kwam in elk geval hel werk ten goede. Het wekte meer option dan sinds jaren aan een schilderij te beurt was gevallen (Slot volgt.) en de nadete b EMfeerW te zamen Rfegeepngen; GvenW( aken, taadat een ontp De verkiezingscampagne in Engeland is thans in vollen gang en alle leidende poli tici houden redevoeringen ter verdediging hunner programma’s. De verwachting van velen, dat de liberalen gehoor zouden ge ven aan het oorspronkelijk parool om de arbeiderscandidaten ditmaal tegen te wer ken, schijnt niet geheel en al te worden verweaenlijkt. De Daily News, die sedert den val van MacDonald een slag om den arm hield en nog dagelijks in z(jn kolom men in kleine doch daarom niet minder ge lezen ingezonden stukjes de conservatieven laat aanvallen, en de houding der regeering in de zaak-Campbell laat vergoeiljjken, toont zich voortdurend lauwer en laat dóór schemeren, dat de conservatieven in vele opzichten evenmin te vertrouwen zijn, waarbij natuurlijk de protectionistisch ge tinte uitlatingen van Baldwin en anderen als argument worden gebruikt. De officieele verklaring van het liberaal partij bestuur, dat ieder liberaal naar bewind van zaken moet handelen, trekt zeer de aandacht, vooral nadat in een aantal districten door onderlingen schikking tusschen conservatief en liberaal driehoeksverkiezingen zijn ver meden. Het eenige, wat in zekeren zin hou vast geeft voor den vermoede! Ijken uitslag is de proefstemming die het Warenhuis ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (bahoorende tot den bezorgkring) 1—5 regels ƒ130, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring: 1—5 regels 1.55, elke regel meer 0.30. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20 bijslag op den prijs. Liefdadigheids-advertentiên de halft van den pr(js. INGEZONDEN MEDEDEELLNGEN: 1—4 regels 2.05, elke regel meer ƒ0.50. Op de voorpagina 50 hooger. Gewone advertentien en ingezonden mededeelingen bij contract tot zeer gereduceer- Jen p}üs. Groote letters en randen Wrden berekend naar plaatsruimte. Advertentien kunnen worden ingezonden door tusechenkomst van soliede Boekhan- i, Advertentiebureau* en onze Agenten en moeten daags vóót de plaatsing t Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zijn. 3~'"! Hit protocol (mtl-oorlogwirdrop) wo Senive Wat eöüwenlan^ is bepleit en gehoopt, heeft op j r king gevpi lyksohe door nagt verdrag <j penlng en volken -* and zich den o|>r- t te her- jnder die Vrijwel r’landsche, laten dan ook oorlogsverklaring toe zonder beperking tot bepaalde gevallen. Het pro tocol van Genève nu keert dezen toestaiw. om; bepaalt dat geen enkel land, in welk geval ook, een ander land met oorlog mag bespringen ;en verklaart den aanvallenden oorlog, als die desondanks plaats heeft, tot een misdaad, die alle landen tegenover zich vindt. „Ons doel was” zoo zeggen de toelichters „den oorlog onmogelijk te maken, te vernietigen, te dooden.” 2. Aan deze afzwering van den aanvals oorlog wordt vervolgens een krachtige sanctie (waarborg) verbonden. Vóór 1914 moest een door oorlog overvallen land maar zien, hoe het, al dan niet door bondgenooten gesteund, zich zelf zou redden. Het proto col van Genève schrijft voor, dat, indien vaststaat dat een land inderdaad aangeval len is, dit land op de economische en mili taire hulip van alle overige landen kan re kenen. De misdadige aanvaller weet dus vooruit, aan welk gemeenschappelijk ver weer der Staten h(j zich blootstelt. 3. Vóór 1914 kon, als er een oorlog uit brak, elk land voor zich beslissen, of het onzjjdig wilde blijven (zoolang als de oor logvoerenden het met vrede lieten), dan of het wilde meedoen. Aan deze gelegenheid tot onzijdigheid waarover men nog al tijd hoort spreken, alsof zij voortbestond heeft het grondverdrag van den Volken bond reeds sinds 1920 een eind gemaakt. Reeds sinds 1920 kan Nederland niet meer kiezen: moet het meedoen aan middelen tot economische bestrijding, moet het doortocht verleenen aan vreemde troepen die den aan valler te lijf willen, en is het niet meer vol komen vrij op het punt van militairen bij stand. Dit alles is echter in het Volken- bondsverdrag zoo gebrekkig en onscherp geregeld, dat men al de kwade kansen loopt v*n in andermans oorlog te wonden betrok ken, doch niet rekenen mag op den stelli- «en steun van anderen in geval van nood. Het protocol van Gen've ondervangt die ge breken: doet naar onpartijdige en zorgvul dige regels beslissen, wie aanvaller is, zorgt dat de Raad van den Volkenbond dit Wie smart en beproevingen bij ervaring kennen, leeren het geringste levensgenot ook waardeeren. iiJ2. De landen verbinden zich, behalve tot economische dwangmiddelen tegen dep Aanvaller (geldelijke en economische te genwerking van jiczen, naast steunen van den bedreigde)), tot eerlijken en feiteljjken bijstand met hun strijdmacht. De bepaling, MAt zü daarbij rekening mogen houden met (Hun aardrijkskundige ligging en de bijzon dere omstandigheden hunner bewapening, mag niet opgevat worden als een achter deurtje voor de kleine landen om zich aan hun militaire taak te onttrekken; want 8™’ gen ook de groote Staten dit achterdeurtje gebruiken, dan zou men weer even ver zijn als in 1914. 13. Een moeilijkheid van het verdrag zou kunnen bestaan voor die landen, die meenen zelf gering gevaar op aanval te loopen en derhalve door hot verdrag wel kans zouden krijgen anderen te moeten steunen, doch weinig kans om gesteund te worden (b.v. Nieuw-Zeeland). Tot die vei lige landen echter behooren Nederland en Indië helaas niet en wij hier behoeven ons over dit bezwaar niet het hoofd te breken. 14. De wederkeerige bijstand zal ook verleend worden, als een der betrokken lan den wordt aangevallen door een land, dat buiten den Volkenbond staat. 15. Indian een land, uit afkeer van ei ken vorm van wapengeweld, zich geheel ging ontwapenen en daardoor zijn militaire medewerking onmogelijk maakte, zou het zich nochtans van den internationalen wa- pendwang niet kunnen losmaken. Want het zou de internationale troepen moeten toe- en doorlaten; zou op zijn bodem kunnen zien vechten; en zou geldelük en economisch bijdragen aan steun van landen, die ziet', wél militair verweren. Het protocol, welks hoofdzaken hier zijn weergegeven, heeft derhalve de strekking, anarchie der Staten-maatschappü te ver vangen door organisatie. De Volkenbonds vergadering van 1924 te Genève heeft zich beijverd een ware Vredesconferentie te zün! De Zweodsche kabinetsformateur Bran ting heeft een sociaal-democratisch ka binet gevormdj (dus een nunderheids- regeering), dat als volgt is samengesteld: minister-pirebident: Branting; Buitenland sche Zaken: Unden, professor aan de rechtsfacplteit te Upsala; Justitie: Notben; Financiën! Thorsson; Defensie: Hanssen; Sociale vóorzorg: Moeller, secretaris der arbeiderspartij; Verkeer: Larasen; Kerke lijke kwesties: Olsson; Handel: Sandfer; Landbouw: Lenders. Er zijn nog twee ministers zonder por tefeuille: Winters en Levinsson. In het Regeeringsprq(gram zegt de pre mier Branting dat da eerste taak van de Regeering zal zijn het verdedigingsvraag- stuk op te lossen, in overeenstemming met het resultaat van de verkiezingen voor de Tweede Kamer. In zake de kwestie van Zweden’s instemming met het protocol van Genève kan geen beslissing genomen wor den, voortlat ’t duidelijk is, In hoeverre de andere naties de plannen aanvaarden. De Regeering zal onmiddellljk een onderzoek instellen met betrekking tot deze belang* rijke kwestie. Branting zal 27 Oct. naar Brussel vertrekken om de buitengewone zitting van den Volkenbondsraad b(j te wo nen. GOÜDSfflE COURANT. Uit Kopenhagen komt het bericht dat op een aldaar gehouden bijeenkomst van de Deensche conservatieve partij, waaraan de conservatieve leiders en parlementsleden, alsook de hoofdredacteuns van de conser vatieve bladen, deelnamen, besloten is, met alle mogelyke middelen te trachten te ver hinderen, dat de ontwapeningswetten van het kabinet-Stauning worden aangenomen. Zooals men weet zullen deze wetten door de Tweede Kamer zeker worden aanvaard, terwijl de regeering hoopt, dat een aantal leden van de Venstre- party in de Eerste Kamer ook voor de wetten zullen stem men. Geschiedt zulks, dan zal ook in 'len Deenschen Senaat een meerderheid voor de wetten bestaan. Ir het naburige Oosten hebben «le Wa- hqjneten, naar njen weet Mohame- dihen die de leer der Heiligheid van den Profeet verwerpen, de heilige stad Mekka bezet. De Wahabieten die komen uit het hart van Arabië, zijn tot den eenvoudigen, oor- spronkelljken godsdienst teruggekeerd, die volgens hun opvatting de plicht is van lederen Mohammedaan. Plunderen en wo ven schijnt met deze opvattingen best te vereenigen; reeds vroeger is dit gebleken, toen de Wahabieten er in geslaagd waren October van len in en te Gp Ier ig van 1 Üftig laj jat onale vd ;ra re. Het ij ook net NedeflaÜi strekking ën dën inhoud vkn,i j|van Genèta" verstaan. hoeft na 'd^. ondertekening3) I ring nog de1 goedkeuring do<j ft Eerste Kamfer, door onze R <Jde overige pas gaan wt conferentie itf het volgend jaar,' de vereij ben tot Zièhief vi Genève ,de 1. Vóór keel. Zou het dan nooit op houden I Het speet Line, dat zij de oude vrouw zoo had laten sohrikken. Het ging persoonlijk hun allen im- is toch de zoon van oen fliM»terde mevrouw Caaslo „Dat zal voor Gebhard een les ziji^. van de tsarin-mooder vorst Ward 's een, als ik er nog aan denk, dat menrq v*"‘ --«- zoo iemand bij zich in huis heeft ge had, dat zoo iemand bij ons aan tafel beeft gezeten I” „En hij moeder F' dof. Meer zeide zij niet. Toen Line aanstalten! maakte om heen te gaan, hield zij haar niet terug. Nu zou zij Hela graag bij zich gehad hebben, om met hem te spreken, of mevrouw Markoff. Maar Line Wat begreep Line van zoo iet». En mevrouw Czaslo, die steeds wei nig woorden had gebruikt, wist dat zij 161 Maar ik moet nu dikwijls aan jullie vader denken. de^nieT”8 hee^ vreug- ’’Het Wijndrinken bij Gebhard en me was echter een goed bedoelde “g^i, opdat zij in München niet zon en denken, dat zdj op den huwelijks- 88 vflu haar Arl alleen en treurig J,] ABONNEMENTSPRIJS; per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad I per kwartaal ƒ2.90, per weck 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt- Franco per poet per kwartaal 3.15, met Zondagsblad ƒ3.80. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA, bij onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren. w Onze bureaux zijn dagelijks geopend van 96 uur. Administratie Tel. Int. 82; Redactie Tel. 545. mers niet aan. Maar de arme mevrouw Markoff. De arme vrouw kwam nooit tot rust! Haar tweede zoon, dr- Patkul was op een valscnen pas naar St. Peters burg gereisd en had) op den openba- ren weg generaal Markoff doodgescho ten, Toen de politie-agenten hem wilden grijpen, had hij het wapen tegen zich zelf gekeerd I Nu waren beiden dood. Man en zoon! En Line beweerde met veel omhaal van heftige woorden dat er aan den een al even weinig verloren was ais aan den andere. „Spreek niet zoo”, zei mevr. Czaslo met senere stem, en greep naar telegram. De broer van haar schoondochter 'n moordenaar. Zij snikte moeilijk. En weer was haar gelaat vaal gerimpeld. De wangen van Line gloeiden ech ter eerst van rechtmatige verontwaar diging en daarna van ontzetting. thuis zou zitten. Maar zij was niet ge- stemd om met mensdien samen te zijn. Karl Ebert had hen allen uitgenoo- digd in de „Traube”, hij wilde cham pagne kurken laten knallen. Nu ja, zij waren, jong. Zij vonden het prettig. Maar haar oud gebeente verlangde naar rust. En het was voor haar al veel te kunnen inslapen, zonder door zorgen te worden gewekt. Maar een paar dagen na de bruiloft, kwam Line in de hoogste opwinding aanloopen. Zij was heel bleek en hield ’n lang telegram in de hand1. „Ontzettend, moeder, ontzettend. Ik heb het wel geweten, die ontzet tende man.” „Wat is er dan, Line, spreek tooh”. Weer kreeg de oude vrouw een be klemmend gevoel van angst in haar bekendmaakt, organiseert het interna tionaal economisch Verzet, laat geen twijfel aan militaire verplichting voor wie een strijdmacht heeft. Men heeft gevraagd, welke waarborg er is, dat de Staten zich aan deze regels zullen houden; de waar borg ligt eenerzljds in heE feit, dat afzon derlijke international organen de Vol- kenbondsraad en advfeeerende Volkenbonds- commissies voor eenheid van gedrag zujlen waken, anderzijds in het eigenbelang der staten zelf öm dd antiroorlogmdphinerie niet te laten Ontwrichten. tf A Bepaaldte landen, die zich »i voelen,Imogen weliswiaar afzonderlyl fenstevferdragén sluitMi met naburigfe lan den, uoèh tot deze afzonderlijke verwl i die openbaar rrioeten iijn, mag ieders land feat lid is-^an don Volkenbond rfe den ('(zij kunfefeh dus! geen gevaarlÖfe deronsjes worden1) enJzij kunnen eera werking hebben/ nadat de Volkenbonlftraad heeft bekendgemaakt, Hat er een aanvfel ge daan is en doóf wen. aanvalsverdragen worde) 5. Vliegen twee lanu< kaar in de haren (b.v.do; worden zjj beide tot doch dan werkten tege strijd alleen de economische, niet de mili taire weermiddelèn der overigen. 6. Voor het géval nu,,dat een land in derdaad onrecht Hjdt van een ander land of met een andte^iland in geschil is, wordt, daar men niet langer zijn recht mag zoe ken door geweld’jvan wapenen, een zorg vuldig en vernuftig stel bepalingen in het protocol gegevendoor beslechting van alle mogelijke geschillen. Door deze voorschrif ten, die een hoogst belangrijk gedeelte van het nieuwe verdrag vormen, gaat dus tus schen Staten gelden wat binnen de lands grenzen geldt voor de burgers. Het Haag- sche Hof van'internationale justitie krijgt een gewichtige taak hierbij, waarvan tot dusver geen sprake was. 7. Dit welsluitend geheel van bepalingen op veiligheid en arbitrage zal ontwapening (belangrijke beperking van bewapening) mogelijk maken, want kleine zoowel als groote landen zoeken voortaan hun be scherming in de eendrachtige samenwer king van allen. Omgekeerd zal het neer drukken van de strijdmachten der afzonder lijke landen mogeljjk maken, dat hun ge meenschappelijke wapenmacht ter bestrij ding van een land, dat den vrede breekt, niet overdreven groot behoeft te zyn. De ontwapeningsconferentie van Juni 1925 zal onder meer de getallen, de werkwijze en de controle dezer internationale ontwape ning regelen. Het militaire stelsel, sinds Napoleon ontzaglijk verzwaard, wordt als dan zeer verlicht; zoo ook de geldelijke las ten van dat stelsel, die geen hedendaagsch land meer betalen kan. 8. Bepaald is, dat de maatregelen tegen den aanvallenden Staat niet mogen uitloo- pen op zijn vernietiging of op het inpalmen van zjjn grondgebied. Dit is aldus gedaan om hebzucht buiten spel te houden. Het is vergelijkbaar met het verbod van doodstraf of verminkende straffen tegen misdadige burgers. 9. Aan gevaarlijke grenzen kunnen aan weerszijden strookên worden gedemilitari seerd. De betrokken landen regelen dit en met hun instemming oefent de Volkenbonds raad controle. 10. Indien onzeker is, wie aanviel, pf lia- dien oorlogsgevaar dreigt, maar nog niet intrad, beveelt de Volkenbondsraad, dat het wapengeweld of de daden van bedreiging wonden) opgeschort, en regelt hU de bijaón- dertiedfen. Wie puike bevelen overtreedt, geldt als misdadig aanvaller of verdrags- schfender. 1$ Zal geen enkel land gedwongen wor den «r een vloot pf een leger van bepaalde jr^te op na te houden, het spreekt noch tans vanzelf, dat, als de kleine landen de muitaire verdediging j— ook van hun eigen mqederland/j^h pf overzeesch gebied -r- ovèrlaten aan dp samenwerking der groote landen, dfel militaire macht der laat st en grfeoter en aus gevaarljjker moet z(jn dap wanneer alle landen meedoen. Het protocol gaat er van uit, ^lat een aangevallen land, jn afwachting v»|n de internationale hulp, ddfet wat het kan om den aanvaller te wer De politieke crisis in Duitsoliland» De Rijksdag ontbonden. De verkiezingBBtrüd in Engeland. Een ntaiwe regeering in Zweden. De ontwapening in Denemarken. De P plannen der Wahabieten. I ilAUe pogingen van Dr. Marx, om tot op- van de cr“*s te komen, z(jn inis- LuktWooals mon zich zal herinnerten had |le iqjkskanselier positief verzekerd dat Maflttfeag de beslissing zou vallen, M het burgtyralok tot stand zou komen’,’ of de RljkAdag zou worden ontbonden. Tot het laatste is thans definitief beslo ten. fiijog eens weer hafe Dr. Marx geprobeerd de partijen tot elkaar te brengen, maar ook thank weer tevergeefsch. De Duitsch-natio- nalen Melden vast aan hun eischen gesteld met ^trekking tot het aantal zetels dat zü in defe|jMinisterraad begeerden, de deinocra- tischfe wensc iten waart i Ministers zouden zitting hebben die beslikte tegenstanders zün van de wetten van Jjawes. Aangezien <lus alle pogingerf, om een volstrekte meerderheid te krijgen, voor de voortzetting van de tot dusver ge volgde binnen en buitenlandsche politiek, misltikken, heeft Dr. Marx in overleg met het geheele kabinet den RJjkapresident voorgesteld den Rijksdag te ontbinden. De rükspresident ging grif op dit voorstel in en vaardigde onunjddellljk de volgende ver ordening uit: „Parlementaire moeilijkheden maken het aanblüven van de tegenwoordige rüksre- geering en tegelijkertijd de vorming van een nieuwe regeering op den grondslag van de tot dusver gevoerde politiek ónmogelijk. Op grond van artikel 25 van de rjjksgrond- wet ontbind ik daarom den rijksdag”. Waarschünlük zullen de verkiezingen op den laatsten Zondag van November of op den eersten Zondag van December plaats hebben. De rljksregeering blijft in haar te genwoordige samenstelling tot na de ver kiezingen aan, niet als kabinet d’affaires, maar als politiek kabinet. i Advies dès- ZEKERHEID”,

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1924 | | pagina 1