S. i S. v. OANTZIG N.W.D. GOEDEREN Tricot-Boederen Jansen STilanus Anijssuiker. „DE GROOTE ZWAAN" Uil -trts^ £hs"Sr VSt 7' s^r^«» 6D \IgZout Goudsche Dienstverrichting WIE ZINGT DAAR? IIË (iOlIBSCHE FRUITHANDEL GOUDSCHE COURANT - ZATERDAG 25 OCT. 1924. - TWEEDE BLAD 127.50 52™ (i.s. ZAlthUAfci 1 NÜVthbtR (ALLERHEILIGEN) ZIJN ONZE MAGAZIJNEN OEN GJEiHUEEMEN DAG GESLOTEN» D. BENSCHOP. 77 KEIZERSTRAAT 79 Stoom- en Chemische Wasscherij Sijsjes Sijsjes «JAC. LOEF, MARKT 43 - GOUDA Friezenveen. Turfmarkt 1 - Telef. 344 - Gouda Zeer snelle verhuizingen met auto-verhuiswagens van S. H. van Loon In- en verkoop van alle soorten flesschen. DE OPENING Uit ons Parlement. i^f C#A m BRENNINKMEYFD ONZE PRIJZEN VOOR HEEREN KLEED ING Modem* HecremUlsters A 75 ?*L mt' «n plooien 4. 6.75 8.75 10.75 12.75 Elegant* H*ercn Paletots T75 9.73 TSSTta 1850 C75 Mod*rn* Motorjekker» 7.75 9.75 11.50 1450 •Modern* Jongensjasjes 2.75 3.75 5.25 650 Bet kleine staging per nut Moderne Jongenajekker* 250 3.75 4.75 5.75 met kleine staging per —«et p-AC Cheviot Broekjes jU 0.75 K00 1.25 150 met ECine stijging per Manchester Broekje* 130 1.45 1.75 2.00 met kleine stijging per out Hoeden IS «u. Petten 35° es». Overhemden 1= schitterende fcvsliteit V eloiuf dik bont (seal electric) en tres. garneering. ia marine. Moderne Wintermantel HEERENZAAK HOOGSTRAAT koek Viaduct (vroegere Dameszaak) ROTTERDAM bruin. ïXn u.U»'- -"J Aard'1»® Elegant* Japon jtotaboutA004 \S?0 hoogstraat deLato*- r^^22?> poen Dame»**** AMSTERDAM - ROTTERDAM DEN HAAG - UTRECHT LEIDEN GRONINGEN LEEUWARDEN 'SNEEK* ENSCHEDE 4§5 2883 Vraagt prijs van Uw r-^fKCv HIERBIJ DE NIEUW l GEPATENTEERDE STROOIERVUIILR tilipoon sao gouda. Ear,t" Inrichting - Vraagt onze i 2067 30 Prachtige zaadvaste zingende mans SIJSJES. PUTTERS. KNEUTJES. VIN KEN. Prima KANARIEVOGELS. Alle soorten VOGELKOOIEN in Koper. Beu kenhout en Witlak. Zeer lage prijzen. Zaterdagavond staanplaats Markthal. Vogelhandel - P. C. Bothitraat 26. en van en naar alle plaatsen. Transport van Piano's, Orgels, Brandkasten, enz. enz. ALTIJD ONDER GARANTIE. Goedkoope prijzen. Zeer nette behandeling. Beleefd aanbevelend, L. N. POLDERVAART. DROGISTERIJ -r- MARKT 8. 2854 10 Het Vaderland schreef: „Het was aandoenlijk mooi Hier hoort men de menschel ijke stem en het muziekinstrument in de eerste buigingen en wendingen Recencies van een 50-tal Nederlamlsche Dagbladen bij ons ten inzage. 60 Als de NEW EDISON speelt, hoort men de levende stem en de bezoekei vraagt fluisterend: „Wie zingt daar?" Agent voor Gouda en Omstreken: RODENBURG, Pries Hendrikstraat 87. Op aanvraag demonstratie aan huis zonder verplichting. LANOE TIENDEWEU 27 - TELEF 313 heeft in vooraed J»V!X?N- TAFBLPEREN. GOUDA. 995 30 SINAASAPPELEN. CITROENEN. BANANEN. TOMATEN. TAFELAPPELEN. NIEUWE VIJGEN. DOOSJES TUNISDADELS. DIVERSE SOORTEN NOTEN. BLIKGROENTEN (merk sleutels) tegen scherp concurreerende prijzm. Tuinstraat 78 - GOUDA j Betaalt ongekende prijzen voor LompenTMetalen, Oud Papier enz In- An x/prlrnnn v/on ollo IIhmmaL.. TEL. I*T. 5*2. 2575 30 der Bijzondere School voor Neutraal L O. en U. L. Onderwijs aan den Groeneweg. lef BUZ. 5Ci .vvh VTONLUmAAL L.O. UNU- L. ONDERWIJS FOTO TUKKER. GOUDA Het front van het eenvoudige, maar smaakvolle schoolgebouw van de Bij zondere School voor Neutraal L. O. en U. L. Onderwijs aan den Groeneweg, met het bestuur der Schoolvereniging, het hoofd der School, Gemeentelijke en Onderwye-autoriteiten, na de officieele opening deaer school op Maandag 20 October 1924. (Van rechts naar links. Wethouder Koemans, Burgemeester Mijs, de heer H. de Blou-w, inspecteur 1. o., Wethouder Muijlwijk, Wethouder Bokhoven de heer H. J. E. van der Ven, Directeur van Gemeentewerken, Mej. Bak, het hoofd der school, de heer J. G. Hupkes, voorzitter der Schoolvereniging, Mevr. Riesz—Noothoven van Goor, Mevr. Hupkes—Gelderblom. de heer G. W. Aberson, bestuursleden. Geheel op den achtergrond: rechts de heer Pot, Laf eb er.) TWEEDE KAMER. De nieuwe Tariefwet. Ge'jjk te verwachten was hebben de al gemeens beschouwing-en over de nieuwe Ta riefwet een grooten omvang aangenomen. Niet minder dan 20 Kamerleden van alle lichtingen hebben zich doen hooren en na hen heeft de Minister van Financiën, me de namens den Minister van Arbeid een groote rede gehouden. Wonderrijk genoeg worden de Ministers van Binnenlandsche Zaken en Landbouw en van Buiteniandsche Zaken niet genoemd, niettegenstaande zij het wetsontwerp mede hebben onderteekend en er over den invloed van het ontwerp op den land- en tuinbouw en over den inter nationalen kant van de Tariefverhooging veel gesproken is. Het ontwerp is door sprekers uit de Re- reeringspartyen en door den woordvoerder der Regeering verdedigd op zeer verschil lende wijzen. Ontzegde de een aan het ont werp een protectionistisch karakter, ande ren namen de protectionistische gevolgen „op den koop toe", of beschouwden deze als een „nevenverschijnsel" en wéér ande ren, vooral in den katholieken hoek, deden geen moeite om het protectionistisch karak ter van deze Tariefsverhooging te ontken nen. Integendeel! Van die zijde werd rond uit te kennen gegeven, dat men dit Tarief gaarne aanvaardt, maar dat men méér wil, véél meer en vandaar dan ook, dat men in breede pleidooien trad voor retorsie- of re- p r esai 1 lemaatregel en, anti - val utaconcurren- tie of anti-dumpingsmaatregelen, alles uitingen van scherp protectionisme en van de fatale overtuiging, dat de Overheid ge roepen is door kunstmatige middelen een deel van de binnenlandsche industrie, meest al ten koste van een ander deel en aityd ten koste van het groote publiek te protegeeren. Dat van zulke vecht-maatregel en tegen het buitenland onze export-industrieën en in de eerste plaats onze land- en ^tuinbouw het slachtoffer zouden worden, is duidelijk en wordt in die kringen dan ook vrij algemeen ingezien. Op het Binnenhof sust men zich zelf echter in slaap met de bewering, dat de tariefsverhooging „niet zoo erg is" (een verhooging met gemiddeld 60 en soms met veel meer!) en dat die andere maat regelen van later orde zijn. Intusschen heeft minister Colijn alvast medegedeeld, dat zyn collega minister Aalberse voortdurend het oog gevestigd heeft op de overweging van de noodzakelijkheid om verder-gaande maat regelen, in den geest zooals die door onze volbloed-protectionisfcen worden bepleit, in te voeren en over „concrete punten" wordt reeds het advies ingewonnen van colleges als de Commissie voor de Economische Po litiek of den Nyverheidsraad. Een besluit in deze richting moge de Regeering nog niet genomen hebben, minstens die zóó spreken en zóó handelen, zfjn geen vryhandelaars en gedrongen als zij voortdurend worden door de protectionisten in en buiten de Ka mer z(jn zjj een gevaar voor onze beproefde handelspolitiek, onder welk stelsel dus niettegenstaande het gemis aan bescher mende maatregelen de Nederlandsche landbouw en industrie tich tot een vroeger ongekende hoogte hebben ontwikkeld. Daar komt nog iets bij. Niemand, althans bijna niemand noemt zich meer rondweg protectionist Mr. van Gyn, op dit gebied op de hoogte als wei nigen en die zyn studies niet tot de lands grenzen bepaalt, merkt* terecht op, dat men overal, waar men in ae richting van pro tectie gaat, de werkelijkheid verbloemt Zóó gevoelt men overal, hoe het fier laten wap peren van de protectionistische vaan kans op succes doet verspelen. Ook by ons ziet men dat. Men stelt het dan voor, alsof men alleen met de bedoeling van een Mi nister van Financiën te maken heeft en die is natuurlijk niet protectionistisch. En als de reëele gevolgen nu protectionistisch zyn? Dan heeten dat „nevengevolgen", zoo als er ook aan andere maatregelen wel eens nevengevolgen verbonden zyn, gevolgen die men nu eenmaal heeft te accepteeren. Wij kunnen deze opvatting met aanvaar den. Wanneer wy zien, hoe alle protectionis ten in ons land over dit ontwerp voldaan zyn en hoe de Kamer adressen krygt van belanghebbenden om het ontwerp aan te nemen, óf om het tarief nog meer te ver- hoogen, óf om vooral een voorgestelde ver laging van een voorgestelde verhooging toch vooral af te wy*e®„dan is het voor een ieder duidelijk, dat het om dit „nevenge volg" te doen is en ais wy den Minister van Financiën in dezelfde redevoering hoo ren betoogen, dat de invoer door de ver hooging van het invoerrecht niet zal verminderen, dat de prijs van hot binnen landsche goed niet (althans hoogstwaar schijnlijk niet) zal verhoogd worden, door dat deze „geringe" verhooging door den buitenlandschen importeur zal worden be taald en wij hooren niéttemin van „ver steviging" van onze binnenlandsche indus trie, van vermeerdering van afzet, werkver ruiming en minder werkloosheid, dan willen wij gaarne bekennen, dat het ons groen en geel wordt voor de oogen en dat er alle reden is om te geloovao, dat ook in Neder land de protectionistische weg wordt inge slagen, zonder dat meg, daar rond voor uit komt. En dan zeggenr drty met mr. Dressel- huys, dat er geen reden ia om onze be proefde handelspolitiek ora te buigen, odidat voor 1925 het budget anders nog niet sluit, terwyl er andere en betere middelen zyn om tot werkelijke versobering te ko men, dan door het volk telkens weer nieu we lasten op te leggen, terwijl het reeds onder de belastingen als *t ware begraven wordt. Van de versobering van onze Staatsin richting zien wij, behalve de vermindering van de positie der ambtenaren, nog heel weinig. Maar de 30 millioen 's jaars, die Colyn aan nieuwe belastingen wilde opleg gen, zullen er weldra reeds 32 zijn. Het is waar, de Minister spreekt van verlaging van andere belastingen; wetsontwerpen in die richting worden reeds gereed gemaakt. Het zyn voorloopig niet anders dan lokvinken. Het budget sluit in werkelijkheid nog lang niet en als het over een of meer jaren mocht gelukken de eindjes aan elkaar te knoopeo en zelfs geld over te houden en er tal dan iets komen van tanige verlaging van een of meer directe belastingen, dan zullen we dia verlaging eerst dubbel en dwars zelf betaald hebben uit de nieuwe be lastingen van minister Colijn. De Kamer beeft gisteren de nieuwe Ta riefwet artikelsgewyze behandeld. Van het groot aantal amendementen hadden slechts 2 succes, en wel by post 21 een amende ment Vliegen, bepalende dat de eenvoudig ste borstels, schuiers, boenders, bezems enz vrijgesteld worden van de 8 pet. Voorts werd een amendement van Gijn betreffen de de anti-conceptioneele middelen zonder eeruigo motiveering door Minister Colijn overgenomen en werden de voorgestelde rechten hierop ineens van 50 op 8 H ge bracht. Berlijnsche Brieven. BERLIJN, 18 Oct. 1924. Wanneer men denkt dat de opwinding vanwege den Zeppelin verdwenen is in het oogenbiik, dat het luchtschip weer in r'riedrichshafen landde, dan heeft men het mis. Integendeel, eiken dag informeerde men belangstellend, of het schip nog niet naar Amerika vertrok, en elke verschui ving van den datum riep een beetje onge rustheid voor den dag. Het zal toch wei alles in orde zijn? En toen hy eindelyk de groote reis begon, fladderden vanaf het eerste oogenbiik de extrabladen door do stad, met mededeelingen waar de Zeppe lin zich bevond, hoe het weer was, wat de bemanning te eten kreeg, wat z(j onder weg zag, enz. enz. Sinds langen tyd had het geheele volk weer één gedachte. En toen het enthousiasme, toen -.Hij" geluk kig in Lakehurbt aangekomen was. Alle bladen brachten slechts hoofdartikelen over den Zeppelin, al het andere, zelfs de mi- nistercisis geraakte op den achtergrond, en onbegrijpelijk is het niet. Voor het eerst La het het Duitsche volk weer mogelijk geweest, iets te presteeren, waarvoo*- de geheele wereld respect moet hebben, iets waar het trotsch op kan zijn. De vlucht over den Oceaan maakt den weg open voor ongekende mogelijkheden, het zal waar schijnlijk het begin zijn van een geregeld lucht schipverkeer tu»»chen Amerika en Europa. Men zal binnenkort, tenminste in afzienbaren tijd, in twee en e«n half tot drie «lagen naar New York kunnen reizen, en als het noodig is, dus in eene week heen en terug zijn. Ook zal deze tijd spoedig verkort kunnen worden, daar de snelheid van gemiddeld 100 kilometer per uur na tuurlijk langzamerhand weer hooger zal wonten opgevoerd. Het feit, dat het Bchip reeds nu en dan eene snelheid van 200 K.M. had, bewijst dat slechts eene verbe tering of eene nieuwe Uitvinding noodig i# om dit record te verbeteren. Ean dan is dit verkeer vrijwel aan niets gebonden, d.w.z. men kan hooger of lager varen, rechts of links, zooals men wil en zooaL het voordeeligste is. Misschien dat later, wanneer het verkeer drukker wordt, het stationneerem van luchtverkeersagenten met een verlichten handschoen of een mooien witten stok noodig zal zyn, oim het verkeer te regelen, maar soover zijn wil nog lang niet! Van verkeer gesproken, men U te Ber lijn ernstig bezig met dit vraagstuk te be studeerd!. Men weet boe dh gaat Ver schillende hooge deskundigen op het te bespreken gebied maken mooie reizen en kragen goed te eten, overel waar zij ko men, en als zij dan weer thuis zijn, weten zij er alles van. In loonden b.v rijden in d* stad geen trams, en alleen het losse verkeer, zooals omnibussen, auto's enz. worden in het centrum geduld. In New York zijn hooge torens In de stad opge steld, vanwaar een politie-agent het ver keer regelt. Op den Potsdamer Plata I» nu reeds zoo een torentje voorloopig van hout opgebouwd, tot groot genoegen van alle passanten. Men denkt er buitendien over, het verkeer in de binnenstad te ont lasten, doordat men eenvoudig alle drosch- ken, en waarschijnlijk dus ook alle paarde- vervoermiddelen, uit de binnenstad laat verdwijnen, waarmede dan de havermotor wuarschijn!ijk zijne laatste dagen tege moet gaat. Want *1» men niet meer daar mede naar de Leipzigerstrasse enz. kan komen, wat heeft de wagen dan eigenlijk voor doel? Men hoopt door deze maatrege len ook bet aantal verkeeraongelukken te verminderen, die in den laatsten tijd schrikbarend zijn geweest, hoewel eene statistiek uitwijst, dat deze voor den oor log 14 per dag bedroegen, in den oorlog tot op 56 per dag teruggingen en nu weer ongeveer 1214 bedragen. Met bet toegenomen verkeer La dat dus eigenlijk in eene stad van 4 millioen menschen en meer, niet eens zoo verontrustend. Men heeft ile toenemende ongelukken aan de nabijheid van Saturnus toegeschreven, maar het is niet zeer waarschijnlijk, dat deze ster daar Iets mede te maken heeft. Het is daarom maar gelukkig, dat d* ma gistraat van meening is, dat sterren in het algemeen geen verkeersongelukken veroor zaken en dat zü de oorzaak daarvan du* ergens anders zoeken moet. Later, by het luchtverkeer zou zulks eerder mogelijk zyn, wanneer men bjv. een flinken meteoor tegen komt, hetgeen natuurlijk eventueel eene ernstige colliaie kan geven. In de loipzige rat rasse echter is het overdrukke verkeer zeer zeker de oorzaak; daar staan bij elifc». zijstraat ongeveer vier verkeers agenten/ en er zijn circa 6 z ij straten- Dezer dagen stond er eene eigenaardig* advertentie in de dagbladen, er werden een aantal mooie meisjes mot slanke figuren en eenige goedgebouwde jonge mannen ge vraagd voor een '„Levend Schaakspel". Twee beroemde meesters op dit gebied «ui len dezer dagen een toernooi houden, waar bij de figuren door levende personen wor den voorgesteld. Om de geslagen figuren te doen verdwijnen, zullen zij ieder een helper hebben, om de betreffende jongs dame eruit t« viaaehan- Origineel is het zeker, maar of het overzichtelijk zal zijn, is eene andere vraag! Maar wat doet men al niet in de wereld waar men zich ver veelt? I>e hoeren Emanuel Leaker en Akl- ba Rubinstein, die dit toernooi spelen, worden bijgestaan door Pietro Mascagni. die de muziek dirigeert. Mn ziet dus aan de namen, dat het een zeer bezocht feest zal zijn. Overigens bleek wederom b(j bet engageeren der figuranten, hoe veel meis jes hier zonder muidel van bestaan nond- loopen en blij zijn, dat zij een paar mark verdienen kunnen. Honderden werden afge wezen, nadat het aantal slanke beenen vol was! Impressies ven een Qouwenaar uit Spanje. De stad. Van politie-agenten en soldaten. De Zooals bijna iedere havenstad heeft ook Barcelona zeer veel van de locale kleur van het land verloren. Ik ben er zeker van dat bijvoorbeeld Madrid, Sevilla of Grana da veel meer hun eigenaardig pittoreske Spaansche karakter bewaard hebben dan deze zeehaven die niet minder dan 1.300.000 inwoners telt, heel wat meer dan men al gemeen geneigd is te veronderstellen, en verreweg de grootste, bedryvigste en mo dernste stad van het Iberische schier eiland is. Barcelona dan, bestaat uit een oud ge deelte, vlak by den haven, druk, interes sant, curieus en soms ook wel schilderach tig, en een nieuw deel dat vier maal de oppervlakte van het oude beslaat, heel mooi van stratenaanleg en architectuur is, maar als zoovele Groazstadter het karak- ren heeft. Ik zal daarover dan ook heel kort zijn en even langer praten over de oude stad. §1 Zooals Parijs z'n boulevards heeft en Amsterdam z'n Kalverstraat zoo heeft Barcelona: La Rambla. Deze breede laan. die ongeveer een kilometer lang is en veer tig meter breed loopt van de Plaza de la Paz, waar een hooge zuil staat met een enorm beeld van Columbus er bovenop, k>t aan de Plaoa de Cataluna en is de hartader van de oude stad, iu£t alleen geo grafisch, maar ook wat betreft drukte en verkeer. Het is de winkelstraat bij uitne mendheid met een onbehoorlijk aanta' café's en bankgebouwen, met een druk mttkr langzaam verkeer waarbij op te mer ken is dat de voetgangers een breed trot- tólr In het midden volgen terwijl auto's en trams de zijkanten houden, iets wat ik voor een drukke winkelstraat nog nooit gezien heb maar wat, als je van plan bent om nooit van het rechte pad af te dwalen om een zijstraat of een winkel in te gaan, on tegenzeggelyk groote voordeelen biedt. Op die Rambla komen onnoemelijk veel kleine nauwe straatjes en steegjes uit dde er 's avonds ietwat obscuur uitzien met hun scherpe hoeken en donkere nissen. Er zyn van die unheimische halfdonkere steeg jes by die een ideaal tooneel zouden zijn voor een of andere lugubere roofmoord- historie, zonder eenig systeem gebouwd tot een romantisch gewirwar. Voor het groot ste deel zijn het volksbuurten, benauwend en smerig, met kleine winkeltjes en de voornaamste symptomen van een haven stad: kroegjes. Een enkele keer wondt je oog getroffen door een straatje dat er wat eigenaardiger uitziet, een straatje zooals we dat uit boeken en prentjes kennen, met oude huizen en groote massa's kleine met groen versierde balconnetjes. Maar hoewel dat soms erg aardig is, en hoewel je op alle manieren voelt in een vreemd land te zijn, toch moet ik eerlijk bekennen dat ik mij Spanje anders gedacht had, romantischer, pittoresker en karaJc teristieker. Ik herhaal echter: Barcelona is misschien wel de meest on-Spaansche stad van Spanje. Ik miste de mantilla's en de sombrero's, de cigarera's en de torea dor's, de guitarre en de castagnetten; ik wist dat ik in Spanje was maar het was niet dat Spanje dat ik gehoopt had te zul len zien. Di^ was een oude romaneske stad met taxi's en trams, politie-agenten en modern gekleede mannen en vrouwen, een stad waarvan de poëzie het afgelegd heeft tegen de proza van het moderne leven. Laat ik dadelijk hieraan toevoegen dat het niet mijn bedoeling is om Barcelona af te kammen. Er is fcè vee) dat wèl de moeite waard is en er zyn dingen te verhalen waarbij ik het cynisme van den gedesil- lusionneerde ter zyde kan zetten zonder gewild enthousiast te lyken. Want er «ijn nog wel plekjes in Barcelona die treffen door hun exotische schoonheid. Pleinjtes met mooie palmboomen, oude kreken, meer naar den buitenkant van de stad fraaie amphibheatersgewys gebouwde wyken, en dan bü de haven en de blauwe Middelland- sche Zee -r o ja, er is nog genoeg schoons te zien. Het viel me ook op dat in de nieuwe atad die zich tot aan den voet van den Tibidabo, een berg, uitstrekt, geen twee huizen 't zelfde zijn. Er is gezorgd voor een aangename diversiteit in de ar chitectuur; de huizen zijn frisch en royaal gebouwd al zijn er nauurlyk ook geweldig leelijke mislukkingen en excessen. Ik heb bijvoorbeeld een huis gezien waar je met een auto tot de zesde verdieping kunt rij den maar voeg er ook dadelijk aan toe dat dit vreemdsoortige bouwproduct afschuwe lijk, leelyk is. De haven is niet zoo groot, maar heel mooi om er eens door te varen. Er heerscht wel bedrijvigheid maar 't is allemaal veel stiller en kalmer dan in Rotterdam bij voorbeeld. Geen geweldige hijschkranen en dokken, geen zenuwachtig gejaag, maar een zekere kalme rust die volkomen in harmonie is met de eindeloos blauwe zêe die telkens van tint verwisselt. Hoog bo venop een steenrots, aan het uiteinde van de haven ligt een geweldig bolwerk, het fort Montjuich, dat niet alleen de heéle haven met haar kanonnen bestrijkt maar ook de geheele stad. Het is behalve de standplaats van een vrij groot garnizoen ook de gevangenis voor politieke gevangen. Wie ruzie krijgt met Primo da Rivera komt terecht op Montjuich en naar men mij ver telde zyn er altijd veel sollicitanten voor dit staatspension, hetgeen voor een land als Spanje heel wel te begrijpen is. De vorige maal zei ik reeds terloops iets over de uniformziekte der Spanjaar den. Dat is werkelijk wel wat ridicuul. Hoe veel soorten politie-agenten er wel niet zyn weet ik niet maar ik zag er dozijnen verschillende in khaki met een witte tro penhelm op, in zwart met een steek, in t groen met een platte pet... en de aller mooiste met een vuurrood# jas en dito pet. Dat zijn de verkeersagenten. Ze zijn gewapend met een... gewone wandelstok en werken, als op zoovele plaatsen elders, duchtig mee om de zaak in de war te hoppen. s Aondags van ons verbiyf in Barcelona was er een soort nauunaie leestdag: E» t teste de la Raza, het leest van het ras. Wat het beteekent kon ik niet te weten ko men, maar nog nooit heb ik zooveel wer- kelooza jjolitie-agenten by elkaar gezien. Lr was een godsdienstige ceremonie aan den voet van den Oolumbys-zuil, waar een altaar was opgericht en reeds uren voor ue plechtigheid bewaakten heeie cordons agen ten de Plaza de la Paz. Ook de soldaten waren in actie. Een compagnie landweer die moest paradeeren ontving eenige uren voor de parade nog even een lesje. Verma kelijk om te zien. Vooral omdat de com mando's niet door een officier gebruld wor den maar door een trompetter geblazen. Tètèretè beteekent rechtsom en Tèteretè- retè: links front. En de Spaansche land weermannen deden dat met evenveel ani mo als een Hollandsche soldaat z'n groote manoeuvres, stonden in 't gelul gericht in een heerlijke zigzaglyn en maakten dood ernstig rechtsomkeert als er links uit de flank geblazen werd. Nu ik toch over politie en soldaten spreek kan ik één persoon die, hoewel tot geen van beiden behoorende, toch geünifor meerd is, niet overslaan. Een functionna- ris die ik behalve in Barcelona nog nergens gezien heb. Dat is de ,/leuropener''. 's Avonds, als de menschen huiswaarts gaan loopt er door bijna iedere straat een man met een uniformpet op en een lange paar denkooperskiel aan, gewapend met een lange stok en een geweldige sleutelbos. Hoewel men in Barcelona, net als in Pa rijs, gezamenlijk een groote huurkazerne bewoont, mist men de concierge. Om ech ter 's avonds en 's nachts de buitendeur van z'n huis te openen heeft men een spe ciale „deuropener", een man die van ieder huis in een bepaalde straat een sleutel heeft. Wanneer je je huis in wilt ga je op de stoep ervoor staan en klapt in je handen. De „deuropener-nachtwaker- van-de-heele-straat" snelt dan ijlings toe, kijkt even of je wel in dat huis hoort en opent dan de voordeur. U moet op de druk- J ke uren, zoo bijvoorbeeld nachts tus- schen half een en half twee zoo'n man eens door z'n straat zien rennen. Door harde tikken met z'n stok op den grond beduidt hij: „daar kom ik aan" en het is verma kelijk al die handenklappende wachtende menschen met lijdzaam geduld te «len wachten tot ze in hun eigen huis kunnen. Er zijn trouwens meer eigenaardige in stituten te vinden in Barcelona. Ergem in een hoek van de Rambla stsmn vier houtsn huisjes naast elkaar, waar in ieder achter een lessenaar een meneer zit te schrijven. Men ziet ze af en toe eenige vragen stel len aan de menschen die bij hen stkan en dan weer haastig iets opschrijven. Ik ver moedde eerst dat 't een soort belastingkan toor was, maar ik vond 't toch wel erg vreemd dat zooiets maar midden op den openbaren weg geschiedde. Het woord: „Ks- cribania" bracht me echter plotseling op een spoor. Ik had wel eens gelezen dat er in Italië openbare schrijvers bestaan die hun talent ter beschikking stellen van on geletterde lieden, die een brief moeten schrijven. En werkelijk het bleek dat zulks ook hier het geval was. Voor oen be trekkelijk geringe vergoeding kan men daar een brief laten schrijven en gezien het tamelijk groot percentage analphabe- ten of „aiecht-ter-pennigen" in Spanje, is het begrijpen dat zoo'n escrlbient* van dergelijk werk bestaan kan. By nadere in formatie bleek me dat vroeger de notaris sen hun kantoor hielden in een dergelijk hokje en dat deze escribania nog een voort zetting onder een anderen vorm daarvan waren. Die mannen van d# pen staan on der een zekere controle en doorgaans stelt de menigte vertrouwen in hen. Zy zijn door een ambtseed tot geheimhouding verplicht. U ziet dat in het moderne Barcelona nog middeleeuwsche toestanden bestaan, al wor den ze dan maar geïncarneerd <|oor deur openers en beroepsbriefschryvers. A. C. S. (Woidt vervolgd.)

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1924 | | pagina 3