systeem
ian Zoon
OP
Cnen s I
ibrieken I
skbank
II Gouda
Gouda*
ITSTE
swaarda.
OE LIEVELING DER GODEN.
BERGAMBACHT, berkenwoude, bodegraven, boskoop, gouderak, haastrecht, moordrecht, MOERCAPELLE, NIEl
■HHI 'VERKERK JUDERKERK, OUDEWATER, REEUWUK. SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz.
Dit blad verschijnt dagelijks behalvep^Zon- en Feestdagen
■O. I37O7
o
festhaven
Zon- en Feestdagen
tie I
ging
ge-
gfcgaan
op
FEUILLtTOfl.
van
schté
caart-
jzing,
sverd
bijzonder genot
a:n. -»i.. ernyj
meest
galand an Egypte.
rees voor Zaghloel pasja’s invloed
srmen.
dt ten strengste gekritiseerd. Natuur-
der
een
aef
I
maar
„ver-
IR VEER.
U 176». -
per kwartaal 2.25/ per week 17 cent, met Zondagsblad
r week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt,
rartaal ƒ3.15, met Zondagsblad ƒ3.80.
(Nadruk verboden).
Uit het Engelsch van
BARONES ORCZY.
Bewerkt door
J. P. WESSELINK—VAN ROSSUM.
32
Jblad 3.80.
aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA,
- de postkantoren.
meaux zijn dagelijks geopend van 1|—6 uur. Administratie Tel. Int. 82;
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behooreode tot den bosorgkring)
15 regels 1.30, elke regel meer 0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring:
15 regels 1.55, elke regel meer 0.30. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20
Inslag op den prijs. Liefdadigheids-advertcntikn de helft van den prijs.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1—4 regels ƒ2.05, elke regel meer 0.50. Op
de voorpagina 50 hooger.
Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen bij contract tot seer gereduceer-
den prijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertenties kunnen worden ingezonden door tusechesikomet van soliede Boekhan
delaren, Advertentiebureau* en onze Agenten en moeten daags vóór de plaatsing
aan het Bureau zjjn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te lijn.
set
w<
lijk zit by de Fnanschen de vrees voor, dat
de Engel schen het betreurenswaardige in
cident met den sirdar gretig als voorwend
sel zullen aangrijpen, om de Britsche con
trole niet alleen in den Soedan, maar ook
in Egypte te bevestigen en te handhaven.
Lntusschen zal de tijd moeten uitwijzen,
of Engeland werkelijk met Egypte en den
Soedan de bedoeling heeft, die men dit land
toeschrijft van zekere zijde: overheersching
en controle. Uit onderhandelingen tusschen
den als gematigd gekenschetsten premier
Ziwar pasja en de Britsche autoriteiten zal
wel spoedig blijken, of de beide partijen
het eens zullen kunnen wonden of niet. Men
mag niet vergeten, dat nog steeds de mo
gelijkheid bestaat, dat de Egyptische Ka
mer en Senaat, die tot dusver zich trouw
aan de zijde van den nationalistischen pre
mier Zagloel pasja hebben geschaard, Zi
war pasja zoodanig het regeeren bemoeilij
ken, dat ook hij zijn politiek van tegemoet
komendheid niet zal vermogen uit te voe
ren. Ook bestaat de kans, dat het drastisch
optreden van Engeland het verzet der na
tionalisten en extremisten zal aanwakke
ren. En bij de woelingen, die hiervan het
gevolg zouden kunnen zijn, is het niet ón
mogelijk, dat Zaghloel pasip nog eens een
belangrijke rol speelt.
Kenners van Egypte achten dit geens
zins ónmogelijk. Zij zijn ran meening dat
Zaghloel pasja door thans af te treden en
het aan de anderen minister over te laten
de zaken, door hem verbroddeld, in het
reine te brengen, een politiek succes heeft
behaald. Men twijfelt er geen oogen-
blik aan dat het nieuwe kabinet, hetwelk
bestaat uit betere krachten dan het minis
terie van Zaghloel pasja, erin zal slagen een
modus te vmden, die alle belanghebbenden
bevredigen zal, behalve de ultra-nationalis-
ten en de Zaghloelisten.
Zaghloel pasja is door zijn aftreden ge
woon burger gewonden en heeft derhalve
alle gelegenheid om te stoken tegen Enge
land en zijn zeer grooten persoonlijken in
vloed te doen gelden op een deel van het
publiek. De wijze, waarop Zaghloel dezen
zomer te Londen door zijn landgenooten is
ontvangen, men zou kunnen zeggen (ver
heerlijkt”, wijst er op dat zijn gedragslijn
gevolgd zal worden door een belangrijk deel
van het Egyptische volk, zoodat, nu hij is
afgetreden en geen officieele verantwoor
delijkheid hem meer behoeft te weehhouden,
het gevaar dezer actie nog is vergroot. Ge
noemde kenners van Egypte zijn van mee
ning, dat de aangelegenheid door Zaghloel
zelf had moeten worden geregeld en dat de
Britsche regeering met het verschuiven der
verantwoordelijkheid op Ziwar pasja feite
lijk de waarborgen voor de goede trouw der
Egyptische natie heeft verminderd.
Trouwen is een groot gemak,
Zit de speelman nog op 't dak;
Maar, beroofd van 't blank vernis
Weet gij wat dan trouwen is?
Rarnpe en rooi, arebeid en zorgen,
't Oude betalen en ’t nieuwe borgen.
Ouido Oezelle.
n Drogisten
,Het Groene
3106 50
ABONNEMENTSPRIJS:
per kwartaal 2.90, per
Franco per poet per kwa r
Abonnementen worden dagelijks aangenomen i
bij onze agenten en loopers, den boekhandel ej
Onze bureaux zijn dagelijl
Redactie Tel. 545.
"in3 zou beieekeiten en dal de moree-
ïe invloed hiervan naar buiten neer
bedenkelijk zou zijn.
De vrijlating van generaal Nathualua.
Generaal von Nathusius is gisteren
avond zeven uur te Vorbach in den
Elzas aangekomen
Het Rijk «gerechtshof te Leipzig zal
thans zijnerzijds op grond van de wet
van 1919 nopens de bestraffing 1
zoogenaamde „Kriegsverbreoher’
instructie tegen generaal von Nathu-
sius openen, ten einde door een open
bare behandeling de onschuld van den
generaal vast te stellen.
BELGIS.
De eindelooze taalstrijd.
In extremistische Vlaamsche en Waal-
sche kringen in België blijft de rumoerige
toestand inzake <le taalkwestie voortduren.
Terwijl het besluit van Kroonprins Leopold
om aan de hoogeschool te Gent de colleges
in de geschiedenis der Vlaamsche letteren
te gaan volgen, aan Vlaamsche zijde met
luide instemming is ontvangen, winden de
Walen zich er over op. De Ligue Wal tonne
heeft zoowaar een protestmotie aangenomen
waarin wordt gezegd, dat de prins nu ook
een college aan de universiteit van Luik in
de geschiedenis der Waalsche literatuur
diende te gaan volgen!
Het wetsontwerp in zake de amnestie
aan politieke venoordeeklen, hetwelk eer
lang zal worden ingediend, geeft eveneens
reeds nu aanleiding tot polemieken over
hetgeen er met Borms zal geschieden, den
ter dood veroordeelden oud-voorzitter van
den Raad van Vlaanderen, die nog altijd in
de gevangenis van I-euven zucht. Masson,
de minister van justitie, verklaarde niet
voornemens te zijn hem in vrijheid te stel
len. Nog slechts acht „activisten” bevinden
zich op het oogenblik in de gevangenis.
Men weet dat Borms bij de verkie
zingen boven aan de lijst van de candidaten
der Frontpartij staat.
ENGELAND.
Een idealist.
Uit Londen wordt gemeld, dat sedert
e«;nige dagen de predikant Gdpsy Smith een
„bekeerings"-campagne in de Central Hall
Wetrtminster) houdt. Gisteren verzocht hij
aan het slot van zijn rede, dat degenen, die
zich aangespoord door zjjn woord hadden
voorgenomen een beter leven te beginnen,
zouden opstaan Binnen enkele oogenblik -
ken verhieven zich meer dan duizend man
nen en vrouwen van hun zetels en na eeni-
ge aarzeling volgden tal van anderen dit
voorbeeld. Daarop werden aan de „bekeer
den” kaarten uitgereikt, waarop deze hun
voornemen met hun handteekening beves
tigden, met het gevolg dat alle beschikbare
kaarten werden onderteekend.
De predikant heeft op die wijze in veer
tien dagen tijde 12.000 menschen „bekeerd”.
Morgen spreekt hij in de Albert Hall, waar
voor thans reeds alle plaatsen zijn bespro
ken.
peupel zooals de kooplieden en land
bouwers minachtend genoemd werden,
door de hooger geplaatste lieden werd
lot dezen indrukwekkenden dienst niet
loegelaten. Zij toonden hun eerbieu
echter voor den afgezant der góden
door van zichzelf een kleed te maken
op de treden van den tempel, de ter
rassen en oevers, waar verwacht werd
dat de Lieveling der góden en zijn
wijze raadgever hun voeten zouden
zetten. (Iets dat ik buitengewoon on
gemakkelijk vond, vooral als ik op de
sierlijke deelen moest treden van dit
nieuwe karpet de, donkere oog en,
'die dan naar mij werden opgeheven,
halt met ontzag, half nieuwsgierig, wa-
I ren zeer geschikt om iemand in de
war te brengen.)
Edit eerbiedig en aanbiddend! Goe
de, oude Hugh Ik wist, dat het hem
amuseerde, want ik kon zijn oogen
zien fonkelen van pret, maar zijn ernst
was onwankelbaar en zijn waardigheid
voortreffelijk. Bij deze processie ver
scheen de Pharaoh niet misschien
gevoelde hij, dat zijn eigen waardig
heid daarbij in de schaduw gesteld
werd maar koningin Maat-kha ver
liet dien ganschen langen dag de zijde
van Hugh niet. Ik kon natuurlijk het
liefelijk gefluister niet hooren, waar
mede zij beproefde de prachtige een
tonigheid der feestelijkheden weg te
vagen, maar als ik gelegenheid had,
Hugh meer nauwkeurig op te nemen,
kan ik bij hem niet het geringste tee-
Het conflict tusschen Ei
Het protest aan den Volkenbond. De
achter de
Het éonfiict tusschen Egyjpte en Enge
land staat nog in het teeken van groote be
langstelling en vanzelf ook de protestnota
van Egypte aan het secretariaat van den
Volkenbond, die zich evenwel alleen bepaald
tot een protest. Daar geen verzoek aan den
Bond wordt gedaan om in te grijpen, zal de
nota daarom ook alleen gepubliceerd wor
den en niet gezonden wonden aan de leden,
en de Volkenbond zal zich niet, zooals men
wellicht geneigd zal zjjn te denken, met de
kwestie inlaten, Tenzij een lid van den Vol
kenbond verzoekt in te grijpen.
Bijzondere aandacht trekt het dat Enge
land zelve, zoo nadrukkelijk mogelijk inter
ventie van de hand wijst. De omstandigheid
dat Egypte geen lid van den Bond is, wordt
van Britsche zijde vooral aangevoerd, om
Volkenbondsbemoeiing reeds bij voorbaat
af te weren. Dat is echter geen steekhou
dend argument, daar één der artikelen van
het Volkenbondshandvest nadrukkeljjk be
paalt, dat ook het tuaschenbeide komen van
den Bond kan worden ingeroepen, wanneer
er een geschil rijst tusschen een Bondslid
en een staat, die niet tot den Volkenbond
is toegetreden. Engeland meent dezen weg
niet te moeten bewandelen en beroept zich
bij voorkeur op een andere omstandigheid,
die haar, naar ztf meent, volkomen het recht
geeft haar eigen zaken te beredderen;
Groot-Britannië verklaart n.l., dat het ge
ilede conflict een binnenlandsche aangele
genheid is, waarin de Bond zich niet mag
mengen.
Deze verklaring zal natuurlijk wel van
invloed zijn op de houding van den Volken
bond, want eèn e.v. optreden, indruischende
tegen de wenschen van Engeland, zou zeer
waarschjjnljjk tengevolge hebben, dat het
groote Britsche rjjk bij wijze van protest
den Bond den rug toekeert en wanneer En
geland lid af zou worden, zou de positie
van den Volkenbond aanmerkelijk worden
verzwakt. Maar een negeeren van het pro
test van Egypte kan aan het prestige en
de populariteit van den Bond niet ten goede
komen.
In de Fransche pers toont men bizonder
veel begrip te bezitten voor de houding en
de positie van Egypte en steekt men over
het algemeen niet onder stoelen en banken,
dat de krasse wijze, waarop Engeland
Egypte heeft aangepakt, weinig sympathiek
is. De Fransche bladen laten vooral uitko
men, dat het niet aangaat, om, nu Egypte
tegemoet is gekomen aan de eischen, die
rechtstreeks verband houden met den
moord, ook de politieke geschillen, die sinds
1922 nog op een regeling wachten, kunst
matig en in het voordeel van Engeland door
een toevallig geboden omstandigheid op te
lassen. Algemeen wordt dan ook gerept van
een aantasting der Egyptische rechten en
vooral de reeds door ons vermelde sanctie
(het bezetten van de douane te Alexandrië)
Hugh scheen er een
in te scheppen, opaettelijk mijn
'n gevaar te brengen op de uwvbi
plechtige oogenblikken, door oneerbie
dige opmerkingen te maken over de
oudere waardigheidsbekleeders die er
uitzagen als mummies, die uit hun gla
zen kisten in het Britsoh museum wa-
r®n ontsnapt.
In’ den tempel van Osiris, waar
Hugh, Tankerville op een gouden troon
geheven, ontving hij de eerbe-
“S6? vaö «delen des lands, de
aard^eidsbekleeders, de- schrijvers
bedienden van het hof Het „ge
ile toekomst van het liberalisme.
Een nationale conventie in zicht.
De tugenalw, dien de Ehgelsche libera
len bij de jongste, verkiezingen hebben on
dervonden schjjnt hen wel krachtig te heb
ben wakker geschud. De liberale bladen
staan niet alleen dag aan dag vol met be
schouwingen van redactie en inzenders over
den weg, die bewandeld dient te worden
om de Liberale partij haar vroegere glorie
te hergeven, doch er wonden ook reeds ste
vige stappen gedaan om het doel, dat men
zich stelt, te verwezenlijken. Eind Januari
zal te Londen gedurende twe© dagen een
groote nationale conventie van alle liberale
organisaties in den lande bijeenkomen,
waaraan niet minder dan 1800 gedelegeer
den zullen deelnemen. Deze conventie, die
uiteraard een geweldige demonstratie van
het Liberalisme zal zijn, zal in de eerste
plaats de beteekenis hebben van een coh-
stitueerende vergadering, die zich zal be
zig houden met de maatregelen, die het
eerst noodig zjjn om het liberalisme te
doen herleven. Zij zal een aantal resoluties
behandelen,, ontworpen door een commis
sie van niet minder dan 33 leden, vertegen
woordigers van de voornaamste liberale
organisaties in den lande. Deze resoluties
spreken uit, dat de terugkeer van Asquith
in het Lagerhuis in het belang des land
dringend noodaakeljjk is; dat in de toe
komst om alle parlementazetels’van betee-
kenis moet worden gestreden en <l*t in
ieder geval minsten» 500 liberale candida
ten moeten worden gesteld; en dat een Il
ls1 raai veikiezingsfonds moet worden ge
vormd groot 500.000 pond sterling, dat vol
gens democratische beginselen moet wor-
dlen bijeengebracht. Het spreekt vanzelf,
fdat hiermede samenhangt een stelsel ven*
organisatie, dat van de liberale organisa
ties een goed homogeen stelsel maakt,
waarin alle «onderdeelen vlot en in onder
ling verband en overleg werken.
Het chantage-proces.
De Engajpene biauen inlereeseeren
zich bijzonder voor het eiuMitageprooes
dat te Londen door Charles Robinson
wordt gevoerd tegen Midland Bank.
Maandag kwam bet reeds tot een
groote sensatie, toen het verhoor ze
kerheid bracht omtrent enkele bijzon
derheden. Ging het aanvankelijk om
de kwestie dat Mr Robinson een Oos-
tersch vorst die in Londen heeft ver
toefd en waarvan in het proces ge
sproken wordt als Mr. A. zou hebben
afgeperst een cheque van 15000 p. st.
men spreekt nu reeds van 2 cheques.
Op één punt heeft het verhoor van
Maandag wel zekerheid gebracht kor
ten tijd nadat Newton, een der bij de
ze aaak betrokkenen, mr. A. op de
hotelkamer van Mevr. Robinson „ont
dekt” had, verdoelen Hobbs, de pro
cureur, Newton en de aide de camp
van Mr A. 120.000 p. st. onder hun
drieén.
iioi imiii: mi in\r
gen van mijn gewaad en mijn gordel
vftQ lazuursteen. Ik verlangde vurig
naar een schoon hemd, stijf boord,
iets stevigere rondom* mijn lichaam, in
plaats van de losse kleeren, die mij
altijd in den weg zaten, als ik mijn
l.eenen over elkaar wilde slaan. Nu
had ik steeds de gewoonte mijn stoel
naar achter te schuiven en mijn bee-
neu over elkaar te slaan een goede
manier van den eilandbewoner en het
was mij nog niet duidelijk geworden,
dat in een soort Romeinsche toga en
vrouwenrokken d<-ze houding verre van
elegant was voeg hierbij, dat ik ver
geefs tastte naar mijn broekzakken om
daar mijn handen in te steken, echte
Engelschman die ik was, en bemerkte,
dat ik niet alleen geen zakken,
ook geenhad I Ik zeide
vloekt”, luid en met nadruk.
Nauwelijks was dit nuttige en in
drukwekkende stuk der Engelsche taal
over mijn lippen, of ik bemerkte dat
in de groote zaal een doodelijke stil
te gevolgd was op het geraas van ge
praat en gelaeh, en driehonderd paar
ooretz zich inspanden, het vreemde
woord, dat ik had uitgesproken, op te
vangen, terwijl de scherpe, donkere
oogen van den l*haraoh spottend op
mij gevestigd waren.
Maar er was heel wat meer noodig
dan een goed Britsch „vervloekt”, uit
gesproken op een ontijdig oogenblik,
om Hugh Tankerville's waardigheid en
kf.lmte te verstoren.
„Gij kent die geheimen vai» de tong
niet, waarmede Osiris zijn Lieveling
leert spreken,” zeide hij met de groot
ste onbeechaiuiidiieid, ,,en mijn raad
gever en ik spreken veie woorden, die
het aan het volk van Kami niet gege
ven is, te verstaan, tenzij de góden
het u toestaan Slechts zij die een
rechtvaardig leven leiden, een leven
zonder schuld, die hun vijanden ver
geven en de verdrukten opheHen, kun
nen hopen de gesluierde geheimen van
iris” tong ie begrijpen.’*
Ik beproefde niet te glimlachen. Ik
trachtte de waardigheid van Hugh na
te doen en slaagde gedeeltelijk maar
de gedachte, dat het juiste begrip van
een Britschon vloek slechts de beloo-
ning van deugd kon zijn dreigde mijn
uiterste pogingen uni^rrnstig te blij
ven te doen mislukke^
Eerbiedig zwijgen had de vreemde
mededeeling begroet, en driehonderd
paar oogen staarden met ontzagwek
kend bijgeloof naar den verkondiger
er van. Sledhts aan het hoofd der ta
fel werd eefi zacht en spottend lachje
vernomen- Hugh deed, alsof hij het
niet bemerkte, keek niet eens naar
den machtigen Pharaoh, maar van dat
oogenblik af had ik een sterk vennoe-
den hoe onwetend het volk van Kamt
ook mocht «ijn omtrent de wereld daar
buiten, dat hun heersoher in elk ge
val weinig geloof sloeg aan onzen god-
delijkon oorsprong
(Wordt vervolgd).
ken ontwaren dat antwoord gaf
haar vleitaal.
Er was een officieele maaltijd, later
in den middag, welke door den Pha
raoh, cynisch, lijdend en zwijgend ge
presideerd werd. Ik keek, zoo dikwijls
ik maar kon, onder het eindeloos maal
naar hem, en kreeg eenig idee van
den aard der ziekte, waaraan hij leed,
mij afvragend, wat voor geneesheeren
er in dit vreemde land waren om zijn
smarten je verzachten en hem verlich
ting te geven. Met de grootste min
achting deed hij, alsof hij de slaaf-
sebe groeten zijner omgeving niet zag,
als ieder bij het binnentreden van de
feestzaal voor hem neerknielde en den
grond kuste. Hij scheen maar voor
één ding belangstelling te koesteren in
het leven en dat waren zijn twee apen
die hem geen oogenblik verlieten en
die hem een onuitputtelijk genot sche
nen te bezorgen. Mijn nog altijd ge
brekkige kennis van de taal hield er
mi; van terug een gesprek met mijn
buurman aan te knoopen, een pralen
de. buitengewoon zware oude man, die
naar pomade rook en gevoed werd met
een lepel door een jong meisje, die
van elk stukje proefde, voordat zij het
hem toereikte. Hugh zat aan den an
deren kant naast mij in een van de
enk«Ie oogenblikken van rust, die zijn
belangwekkende verloofde hem schonk,
beproefden wij enkele woorden te wia-
aelen.
Ik had ondertusschen genoeg gekre-
IHIITENL^NDSCH NIEUWS.
DUITSCHLAND.
Het dreigende conflict in de Roermijnen.
In verband met de uitspraak in zake de
loonisverhoogin# voor de mijnwerkers wordt
gemeld, dat de mijneigenaars deze uitspraak
waarschijnlijk zullen afwijzen en opnieuw
zullen wijzen op den financieelen toestand
van de mijnen, die geen verhooging van <le
loonen toelaat. Daardoor zal deze kwestie
dan worden onderworpen aan de uitspraak
van den minister van Handel.
Een schooldirecteur in hechtenis genomen.
De Berlijnsche politie heeft giste ren Von
Liitzow, de directeur van een school te Zos
sen bij Berlijn, in hechtenis genomen. Een
onlangs ontslagen onderwijzeres van de
school had de aandacht van de justitie ge
vestigd op de op de school heerschende wan
toestanden. Een onderzoek werd nu ge
opend. De justitie, wetende welke waarde
men aan de getuigenissen van kimieren
ma<g hechten, ging zeer voorzichtig te werk.
Vrijwel alle leerlingen van de school en een
gixx>t aantal oud-leerlingen, in het geheel
ongeveer 250, zijn door den rechter van in
structie ondervraagd. De veritlaringen van
60 kinderen bleken bezwarend voor Von
Lützow te zijn, doch pas nadat een te Bre-
men wonende jonge man onder eede had
verklaard, dat Von Lützow zich ook aan
een misdrijf tegen de zeden had schuldig
gemaakt, werd bevel tot diens arrestatie
gegeven.
Een geheimzinnige geschiedenis.
Te Kaldenkirchen, naastbij ge
legen grensstation van Venlo, heeft
Zich een geheimzinnig voorval atge-
speeld. Op het laatst der vorige week
h erden op het postkantoor eerst twee
beambten plotseling ziek onder ver
schijnselen van hevige duizelingen, met
kenmerken van krankzinnigheid. In 2
dagen tijds was het heele personeel,
10 man, door dezelfde ziekteverschijn
selen aangetast. Het postkantoor werd
ontsmet en ander personeel voor het
zieke aangesteld. Twee van de aange
taste beambten zijn reeds overleden,
terwijl twee andere op het uiterste lig
gen. De geneesheeren meenen met 'n
soort griep te doen te hebben. Het is
tchter opmerkelijk dat in het heele
stadje buiten het postkantoor geen en
kel geval is vóórgekomen.
Het orgaan van Hitler in financieele
moeilijkheden.
Het orgaan van Hitler de „Völki-
sche Kurier” bevindt zich sedert
ruimen tijd in financieele moeilijkhe
den, zoodat men er thans toe is over
een steunactie voor het blad
op touw te zetten. In een open brief
aan de aanhangers van de nationaal-
socialigtische beweging wordt gezegd,
dat het verdwijnen van de „Volkische
Kurier” het verlies van een der hoofd
steunpilaren van de völkische bewe-
