ren Pillen 3 Co. hoon 143. ■gen TZIG NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN 64*Jaargang Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen lenvaen. a (Groa.) per H.L. per H.L OTSTE jswaarde. ANEN’S abrieken [ERVEER. iobt 176S. - >este keus! BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, NIEU WERKERK OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWUK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz. EERSTE BLAD. DE LIEVELING DER GODEN. onschadelijk, /an VOLLE en SCHOONT ke men BUSTE PILLEN :on. BUSTE WATER ISCHE KRAGHTPOBDer 1 CREME 0.75 per tube ir met gebruiksaanwöïaj 2462 1| 0EWEG 10 GOUDA geïllustreerde pryscoumt ranco toezending 20 ent No. 15721 ige Polikliniek Dit nummer bestaat uit twee bladen. talen I, Maandags van 8«/j en Vrijdags van 8»/; L. v. 3161 30 briek met 20 Qts HAGENAAR. cou- dat onzegbare, dat wy HOOFDSTUK XII. FEUILLETOB, ►beer ze maar dan geschiedt wauradiuwead „St" mij demi blijven. (Wordt vervolgd). Hebt gij een booze O riet, schiet nooit u voor den kop. Maar stop bedaard uw pijp, en lees het boek van Job. trijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte. vertentien kunnen worden ingezonden door tuaschenkomat van «oliede Boekhan- Adverteetiebureaux en onze Agenten en moeten daags vóór de plaatsing Bureau zyn mgekomen, teneinde van opname verzekerd to zijn. zeer Opgc- •tering, gebrek ^ieid. duizelig- GOUDA. 8884 80 4.V. :he J. DE MOL EN ZOON Turfmarkt 71 - Tti. 411 - I.H. Hiifii- ii Diniüniiii ■aaw* maat. en aambeien 2.Wormen (iOUDSlHE COURANT. De geestelijke en godsdienstige kringen hebben weer een andeie sfeer. Ook daar vallen de beschaafde manieren en uitwen dige vormen geheel in de schaduw en voor verstandelijke begaafdheid heeft men maar een matige bewondering. Het geestelijke staat hier voorop, en de sfeer wordt hier weer anders genuanceerd, naar mate men zich bevindt in de kringen van de strenge orthodoxie, loodzwaar drukt hier de contemptus mundi, de verachting voor de wereld, van de elegante orthodoxie, hier vindt men een wonderlijk compromis tusscheh godsdienst en wereld en van de moderne vroomheid, hier voelt men een sterke ethische bewustheid gemengd met een stil scepticisme tegenover alle men- schelyke formuleering van het hoogste. Maar deze onderscheidingen zyn niet wille keurig, zij zijn zeer reëel, zy liggen op de aangezichten en geven een zeer bizonder cachet aan gesprekken, debatten en idealen. Zoo als men bij het baden door golven kan gaan van verschillende temperatuur, zoo gaat men hier door verschillend geaccen tueerde gevoels- en geloofsdomeinen. Zoo kan men van vele levensfeeren spre ken. De handel en de politiek, de school en de kerk, de groote en de kleine burgerij, de bourgeois en de proletariër, de mond^ini- teit en de pruderie, alles schept zich een sfeer en zooveel kasten als er zyn in In- diën, zooveel levenssferen zijn er bij ons, en hetgeen de menschen scheidt, dat is lang niet altijd iets van groot gewicht, een machtig beginsel of een diepe overtuiging, maar dikwjjls. sfeer noemen. De sfeer is dikwijls Ma ja, een bedriege- lyke schijn, dien wy over het leven wer pen, een ingeschapen maar menigmaal on waarachtig gevoelstimbre, dat aantrekt en afstoot, een verborgen cultus van eigen voortreffelijkheid, en daarom is het goed, om door dien schyn heen te zien en in alle sferen te beluisteren den eigen toon, die van waarde is, den toon van het algemeen menschelyke, den toon van het humane. Den Haag. G. HULSMAN. zijn lange bijwagens herhaaldehjk doet De stopplaatsen zijn ook veel beter en het manoevreeren met de bussen gaal veel gemaikkehjker dan het draaien der trams langs groote bochten. Er ia dus alles voor om na te gaan o! net tram-bed rij) niet grondig moet worden herzien en zooveel moge lijk uit de nauwe binnenstad nroet verdwijnen. Wat dezer dagen in de dagbladen te lezen stond over de tram-bus-kwestie in de Engelsehe stad IammIh moge tot leering «trekken voor onze al te tegen nieuwigheden gekante Hoilan.lache ge- meentebeatureo. aflevering. I IR (29.. N GOED VERPAKT. prij.eoura.t No. 694 ■it vos ringen voorradig >5864) SFEER. Het woordje „sfeer” is van een mystieke beteekenis. Het beteekent oorspronkelijk, gelyk we allen weten: kogel, bal, aard- en hemelbol, het heeft langzamerhand de sym bolische beteekenis gekregen van plaats, terrein, gebied en nog van iets subtielere, van dien eigenaardigen, geheünzinnigen, byna niet te omschryven invloed en magi sche werking, die er van ieder levend wezen uitgaat, iets zoo luchtig eq vluchtig, zoo ijl en ontastbaar als de dampkring, die de hemellichamen omzweeft, en gelijk ieder mensch bewust en onbewust een sfeer schept van sympathie of van antipathie, van ernst of van spot, van vijandschap of van liefde, zoo vormen alle levenskrin gen een bepaalde sfeer en ofschoon men er menigmaal geen woorden voor kan vin den, men voelt en tast er een eigenaardige mentaliteit, die unhéimisch aandoet, of wel dadig is als een welriekende rozenhof op een zomermorgen. De aristocratie heeft een eigen sfeer. Men vindt er beschaafde typen, goede vor men, hoofsche manieren en dat zekere, dat onzegbare, dat zich uitspreekt in woord en gebaar, dat zich op het gelaat afteekent in een lyn of rimpel, vol distinctie of dat opvalt in houding en toon en den man van ras en afkomst verraadt, die zeer neerbui gend kan zijn, tot op het overdrevene be leefd zelfs, maar altyd tot een zekere grens, doch die op het meest onverwachte oogenblik laat gevoelen: „Noli me tangere”, „Ge moet me niet al te na komen”,Er is nu eenmaal een onoverschrydbare bar rière tusschen den uitverkorene en den niet- uitverkorene, den man van stand en met van stand, al zijt ge een Lorentz of een Einstein, een Mengelberg of een Toorop... we willen u bewonderen, aan onzen maal tijd noodigen, met een auto laten thuis brengen, maargy zyt nu eenmaal niet een der onzen.” De artistieke kringen hebben ook weer een eigen sfeer. Daar maalt men om vor men noch manieren en vraagt men naar af komst noch stam. Litteratoren, musici, beeldhouwers, dichters en geleerden, zij houden weer esn eigen aristocratie op na. Zij hebben er maling aan, of men oud of jong, zedelyk of onzedelyk, ryk of arm is, zy kennen maar één zaak van beteekenis, of men iets moois gemaakt heeft en op het terrein van wetenschap en kunst iets heeft kunnen presteeren. Men voelt in die krin gen de stille, onuitgesproken maar reëel aanwezige vergoding van het vernuft. wille koeien iu jiét l^nge papyrasgra», verstoord door onze vutte tappen, un ion langgerekte en -droevige kluagtuu- nen, terwijl boven ons hoofd u.-n me nigte apen in die Uaken der aceaau s gezeten, om>, terwijl wij vourbijginge i m speeischen overmoed mei een regen van welriekende bloembladen oe- st joolden. Wij hadden den oever van het ka naal bereikt en blikten aan de over zijde daarvan op de majesteit der sta llende stad, die met haar stoepen, haar daken van rood koper en good, haar geweldig groote tempels en reusadilig tiouteiujwork er meer dan ooit ate een stad uit het droomland uitzag. Guuteeh vér weg, strekte zich de lijn der my stieke heuvelen uit, die dit’ verblijf der schoonheid van bel uilgestrekte kerkhof i» de woestijn scheidde. Een voor één zagen we de lichten der stad flikkeren, en uitsterven, op het kanaal gleden een paar booten, die ziph ver laat hadden, spookachtig en vlug voor bij. halvemaan vormig, met een bran dende lamp aan voof- en achtersteven, de bootslieden zongen hun eentonig barcarolia, terwijl zij hun nemen door Let water lieten gaan en onder het bont gestreepte zijldoek kregen wij nu en dan jonge paartjes in het oog, met hun donkere hoofden dicht bij elkander juut zooate dit in het goede oude Engeland op den Theems gebruikelijk m. Woldra was het laatste licht uitge- (Nadruk verboden). Uit het Engetech van BARONES ORCZY. Bewerkt door J. P. WES8ELINK—VAN ROSSUM. 46 - 11» geloof, dat wij beiden hartelijk Medelijden hadden met den ongelufcki- gen jonge» man, die zoo hulpeloos was te midden van al zijn pracht en heerlijkheid, en ik was gaarne bereid mij aan hem te wijden, indien dit mo- gt-lijk wan. ,.Wil je het van avond aan de Ko ningin zeggen?” vroeg ik. Niet van avond”, antwoordde hij, maai morgen bij den Kabinets-Raad, wanneer Ur-tasen er bij is.” Toen wij naar de eetzaal terugkeer- den, had de Koningin zich met haar gevolg verwijderd en wij werden voor het verdere van den avond alleen ge laten, om rond te zwerven- door de acacialanen van het park. ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den besorgkrinc) 1—5 regels 1.30, elke regel meer 0.26. Van buiten Gouda en den beaorgkring 1—5 regels 1.56, elke regel meer 0.30. Advertention in hot Za0rdagnummer 20 Lyslag op den prijs. Liefdiadigbeids-adverteeiüèn de helft van den prijs. INGEZONDEN MEDEDEEL1NGEN: 1—4 regela 2.05, elke regel moer ƒ0.60. Op de voorpagina 50 hooger Gewone advertentién en ingezonden mededeel ingen bij contract tot seer gereducoer- den pr” Advi de laren, aan het De kleurrijke Scarabaeus. Geen van beiden gevoelden wij be hoefte aan slaap. De naoht was bij zonder zacht en welriekend, zeite voor dit schoone land, waar alle bloemen dubbeizoet geurden en het lied aller vogelen welluidender was dan in eeiiig ander oord der wereld. Er was slecht-, éi’n gebrek in.dii land van poëzie en kunst, maar dat was een ernstig ge- biek. Men verbouwde geen tabak en op dezen schoonen avond, toen wij uoelloos langs de door de maan ver lichte paden zwierven, konden we geen goede sigaar rooken en ons genot kon niet het toppunt van zaligheid berei ken. Wat scheen Engeland1 op dit oogen blik ver weg Londen, Piccadilly, het Strand, cabs dit waren droomen of liever nachtmerries, ,zou ik willen zeg- gcji want in deze paar korte dagen - zog plooibaar te de menaohelijke nutuur waren dit prachtige land, de geschoren priester», de ziekelijke Pa- raoh, reeds op de een of andere wij ze deel en van ons bestaan geworden Jk kon mij zelf niet meer voorstellen, een omnibus aanroepende in Piccadil ly Circus of om uit te stappen op Hammersmith Broadway, of gezeten in de stalles in Harer Majesteits Schouw burg, een van Beerbohm Tree’s schoo ne creaties aanschouwend. De persoon. uie tegenover 'Tante Charlotte aan ut ontoijttafei placht te zitten in Harley Street en die de Daily ieliegrapii la», was ik zelf mei hel was een soon geest, die nog nu en dan bij mij kwam spoken, maar die inderdaad niets mei mij uitstaande had, den raadsman van den zoon van Osiris, den vertrouwde van den Lieveling der góden. Ik kan niet trachten deze physiolo- gische toestand tijdens mijn veroujl in hel land van Kamt te verklaren. Ik kar. er alleen, melding van maken ea doe dit hoofdzakelijk, omdat ik weei dat Hugh hetzelfde gevoel had, alleen nog, veel intenser dan ik. Hij liep en zag er uit, alsof hij zijn ganschen leven niets anders gedaan Ltd dan heerschen over vreemde en schilderachtige naties. Hij vond zijn gewaad nooit ongemakkelijk, noch raak te hij verward in de ingewikkelde wendingen der taal van het land, en hij ontving het sarcastisch gegrinnik van den Pharaoh en de huichelachtige slaafschheid van den, hoogepriester met dezelfde onverstoorbare kamte en wer kelijk koninklijke waardigheid. Dezen avond, onze lastige bedienden veggezonden hebbend, gaven wij ons met hart en ziel over aan de schoon heid van het landschap om ons he^n. Rechts en Ijrtks vluchtten de spook achtige gedaanten van vogels en an dere dieren in de donkere schaduwen, verschrikt door onze nadering, en de MODEPRAATJE. Veeren en Haren. Ate we de mode en hare détails een» op den keper beschouwen, komt te ons in som mige opaichten een tikje heidensch, in an dere een tikje kanibalistinch voor. Dit komt vooral uit by het grand-toilet! Aanjtekleed, op de straat, pronkt de dame met geleende veeren, met haarvachten van een ander mans huid. By de feestelijkheden van don avond, vertoont zy xich ook uitgedoscht in zóó weelderigen veder-, too uitdagenden pelstooi, dat menig Indianenhoofd of Eski mo haar beneden zou. Zy draagt, evenals een Heidensche vorst, goud en zilverbanden om de slapen, snoert rinkelende versierse len om haar vooifioofd, slingert blinkende kralen door lokken en kuif. Met al dit ver toon tracht ze alleen maar een jeugdig be koorlik effect te maken, want de „grande- dame” in eigenlyken zin is niet van onzen t|jd. Hare kleeding is te jeugdig van allure, te sober van Ifln, te kort van rok, dan dat zij haar tot eene imposante verschijning zou weten te maken. En toch had de mode nooit kostelijker attributen daartoe, tot hare be schikking. Toch is de rijkdom van uitheem- sche bontsoorten. van exotische vederen nimmer zoo groot geweest. Blauwe reigerveeren, aigrette-crossen, heele flanken van paradijsvogels, men siert er de coquetekleine hoedjes overvloedig me de. Sénégaische marabouts worden kwistig aangewend om deze luchtige voortbrengse len der Mol ukken na ta streven on struis- veeren van Kaap de Goede Hoop worden als wuivende kleed- en hoodvertderingen over de elegante modevrouwen uitgeatort. Wat maakt men niet al van vederen, wat van bont? Dé struisveer, waarmede altijd op alle mogel(jke manieren gemanouvreerd werd wordt dit seizoen haast onver werkt gebruikt. Zij ondergaat geenerlei bar- baarsche bewerkingen, zij wordt nauwelijks gaan, du laatste boot gleed weg in du verte, öe droomalad was Ier ruste gu- guan aleohta uit den grooten tempel van Ka kwam du «waKke weerklank van het geluid van hut middernachtu- hjk gezang, door de blhuie prieater- thsen van den God aangeheven Wij hadden ons o»» het zachte leger van iluweelig gras uilgeatrekt, dat tot den rand van het water glooide en op een lage, wit marmeren borstwering uitliep, en waren beiden stil geworden verzonken ate wij waren in onae eigen gedachten, terwijl wij het mystieke sdiijtwel door de maan m het kanaal geworpen, gadesloegen, toen wij plot- seling van de overzijde een donker hoofd in het water zagen verschijnen en ons snel naderen. Wij sloegen hel met veel belangstelling gade, en zagen weldra bij het licht der maan, dat hei het hoofd van een jong meisje was, niet lang, donker haar, dat in twee dikke vleehien achter haar op he. wa ter dreef de magere meisjemirmen werkten zich met kracht tegen den stroom op en weldra verborg de rand der borstwering haar voor ons oog Zeer nieuwsgierig, was ik op ’t punt op te springen om verder de sierlijk? bewegingen van de mtddwmarhtelijke zwemster gade te slaan, toen Hugh zijn hand op mijn arm legde en een waarschuwend „St" mij deed aitten blijven. ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt franco per poet per kwartaal 3.15, met Zondagsblad 3.80. Abonnementen worden dagelyks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA, by onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren. Onze bureaux zjjn dagelijks geopend van 9—6 uur. Administratie Tel. Int. 82; Redactie Tel. 646. Eén van de belangrijke zaken voor ue-residentie (waarvan de Raad zich ook niet vedl aanitnekt) betreft hel autiobosverkeer. De cijfers van het ver voer wijzen nu reeds uit dat er een geregelde stijging in het gebruik der tussen valt waur te nemen, 'te ver wachten is dat het aantal vervoerde personen in het jaar 1924 zal bedra gen ruim twee millioen. Het begon >n ue maand Januari met 129 duizend, l.et liep op tot 30ti duizend in Augustus waarna het gelijk te begrijpen is weer ietb daalde. Het aantal bus-lijnen is reeds tot 14 gestegen, even groot dus ate dal der tram Men kan we. aanne- men dat de tram een kwart millioen gulden minder ontvangen zal dour de bussen. Of dit nadeeltje voldoende zal zijn om do directie der tram eindelijk ecus tot een betet^nzient te brengen, valt nog te betwijfelen Inmiddels te het bewijs geleverd dat de bussen le vensvatbaarheid hebben en da. zij zich kunnen handhaven naast de tram voor al nu het materiaal zooveel beter is geworden en hel aantal ongevallen tot vrijwel nihil te teruggeloopen. Op som mige punten van de stad, heeft men zoo goed de gelegenheid om te stateeren dat het de gebrekkige tram- dienst te die de bussen te hulp komt Wanneer het publiek bij een tramhal te wacht kiest het ate vervoermiddel degene die hel eerst komt, hetzij de tram hetzij de bus. Merkwaard g is dit op een der drukste punten in de stad n l op de Kneuterdijk te zien. Daar passeeren de lipten A en 8, de eerste gaat naar Duinoord, de tweede naar Sdieveiüngeu. Nu passeert daar ook een der beet ingerichte busdiensten >.ie oeide wijken bereikt. Blijft als ge woonlijk de tram te lang uit dan stapt alles in de bus ate deze er eerder is- \te hebben bet gezien dat deze meer dan twintig passagiers opnam die vroe ger sleliig met de tram waren gegaan Uil de statistiek der bus-vxptoüalie blijkt dan ook dat deze bus het be>»l rendeert. Hier zien wij dus dat het de hu elite exploitatie van de tram te die hei busverkeer in de hunt werkt. Wan i.eer op deze beide tramlijnen de Gieiwl werd vergroot in aantal zou men onmyldellijk zien dat he. aantal pas.-agiers in de bus zeer daalde. Nu het gebruik der bussen. zeer groot is geworden begint men eindelijk bij hat gemeentebestuur in te zien dat hiermede een vraagstuk te ontstaan dat niet met veronaihtzamung kan war.en afgedaan en dat liet meer aandacht verdient dan alleen het maken van einigc bepalingen die boven het hol- .andsche begrip van .Jtoejenewen' met uitgaan, in de binnenstad heeft di* bus vele voordeelen al was het alleen reeds dit dal het de passage niet telkens stremt gelijk de tram met Fandarts W. 10 uur. BRIEVEN UIT DE HOFSTAD. ‘PCCXLII. In de oms.reken van Rotterdam heb ben wij vaak o.a. bij den aanleg dey havenwerken het z.g. opspuiten van terreinen gadegeslagen. Wijde buizen vierden een voortdurende stroom van vettigen modder aan en uit de gapen de mond van dat kanaal gulpte een drabbige massa onafgebroken. Wanneer wij de debatten in de Haagsche Raad over de begroeting ga deslaan dan komt onwillekeurig de herinnering aan dien modderstroom bij uil- op. t Lijnt uiet(bijster eerbiedig iraai net is toen altijd beter zijn ge voelens precies te uilen dan ze mooi er voor te stellen utn zij iu wernu- lijkheid üjn. Sedert tien dagen gulpt de s room van nuoTdef met veel spraak water onafgebroken voort en de ko lommen in de Handelingen mitsgade.» die der dagbladen worden er moe vol gespoten. Veder njoet uien met au beeldspraak niet gaan wa^t verder gaat zij niet op. Ln Rotterdam vurutt oe modder eenmaal bezonken een goe den en stevigen grondslag waarop ge bouwd kan woruen maar tot zoover gaat de overeenkomst niet. Wie het leven, in den Hjpag meeniaakt tn volgt en dan ziet wat er in de vroedschap wordt gesproken en beslist staal er bijkans verstomd over dat er tusschen die twee nog eenig verbanu bestaat. Feitelijk moest het hetzelfde zijn want de leiding van het gemeen tebestuur heeft toch het leven in de stad ate onderwerp en voorwerp. Ei genlijk te er geen enkel punt be»pro- ktn dat ate belangrijk wordi geacht in het maatschappelijk leven. Het geeste lijk leven, het kunstwezen bleet totaal onaangeroerd en als het in den Baad besproken wordt dan te het om de duitenkwestie die er aan vastzit. Dit te wel hei. meest typische verschijnsel dat in de raadsvergaderingen tai van onderwerpen worden behandeld die het pifbliek geen steek interesseeren naai dat andere belangrijke onderwer pen die voor duizenden van gewicht zijn niet worden besproken. De krankz. nnige belasting op de openbare vermak eb jkh eden bijvoor beeld. Er te geen raadslid meer die daarover spreekt en het instituut blijft ate een voortdurende schande voor een stud ate den Haag. Eindelijk na vele jaren is er een nacnlpitje gaan over Scaeveningen. Nadal de bud- piauts al voor een goed duel haar re pulatie te (Mitnoiuen, gaat men nu ee.i specia.e co<nniist»ie instellen. Men zal straks zien wolk stelletje daarin ate i.d wordt geplaatst I Van elke politiese kleur één en het doet er niet toe oi de benoemde ooit eenig belang heo.i gesteld in Scheveningen ut eenig ver sland en begrip heelt van hetgeen een badplaats behoort te zijn. Maar genoeg van den gemeenteraad. I at de beteekenis vuur hel maatechapl pelijk leven daarvan heel veel te ge daald, weet ieder wijl helzelfde ver schijnsel zich overal voordoet. Het is nu eenmaal een feit dat in «ie-n raad sonmigo personen zitten db* mtescaion bruikbaar) waren ate sandwich-men maar die in den raad een figuur ma ken, waarvoor wij de beeldspraak nog eens zouden kunnen ontleeneii aan he bedrijf dat wij in de» aanvjjng van dezen brief citeerden.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1924 | | pagina 1