RT! 3 s Pillen igen NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN r 84* Jaargang Donderdag 18 December 1824 ZOON WERKERK OUDERKERK, OU DEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWUK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, en». =F. 82 Dit blad verschijnt dagelijks behdlve op Zon- en Feestdagen la (Gron.) Ro. 13725 •ufll 111» kje v Jke an sen dn DE LIEVELING DER GODEN. BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, NIEU na, en. laat l£VV>jfMlTX>A<vdUL JL ülUVIklUl, TT K/UJLrluy DvL/EAIlWl T lill’l, UVOUWl j uVWUlWUAj *»*w*w*^ PRIJS -w en rnische 'obeer ze maar dan geschiedt FEUILLETON. u mijn 'bevelen zou durven te zijn, ■n, de (Wordt vervolgd). t «faa Ml n en aambeien F 2.Wormen M DM eld- rg Advertentiebureau* en onze Agenten en moeten daags vóór dn plaatsing 1, teneinde van opname verzekerd te z^n. itla >ll« dt •P rtering, gebrek gheid, duizelig- wn tof. ide rijn om dal (Nadruk verboden). Uit het Engetseh van BARONES ORCZY. Bewerkt door J. P. WESSELINK— VAN ROSSUM. 60 - lagsblad ischiedt. ITALIË. Mussolini en de fascistMche militie. Een brief uit Milaan aan het „Journal de a Debate” iioudt zich bezag met de quaes - tie der fascistische militie, die daarin als steunpilaar van het fascisme wordt be schreven. Sedert den moord op Matteotti, waarvoor twee eerekorporaals der imlatie gevangen zitten, heeft die militie aan felle critiek blootgestaan. Bovendien is er dan nog de bekende afkeer van het gewone le ger tegen de mtUtie, omdat in laatstge noemde organisatie oud-officueren en onder- De Centrumpartij heeft gisteren, na langdurige besprekingen, in hoofdzaak uit overwegingen van buitenlandsche pojitie- ken aard zich uitgesproken tegen deelne ming aan een burgerlijk blok. In parlementaire kringen neemt men aan dat het centrum hierop zoo nadrukke- lijk wijst om daardoor de Duitsch-na-tiona- len in de gelegenheid te stellen een binden de verklaring ten opzichte van de bui/ten- landsche politiek af te leggen. Mocht dit geschieden en zou deze verklaring het ceib truin bevredigen, dan acht men het niet uitgesloten, <lat het centrum zich alsnog bereid zal verklaren mee te doen. Dit zijn echter natuurlijk slechts veronderstellingen, met zekerheid valt nog niets te zeggen. Wel staat het vast dat de Duitsche Volkspartij na het bekend worden van de houding van het Centrum, in een terstond gehouden vergadering eenstemmig ver klaarde, dat de Duitsche Vólksparty van meening is dat alleen een burgerlijke re- geering in aanmerking kan komen, maar slechts met medewerking van het Centrum. Als gevolg van dit besluit heeft Dr. Stre- semann aan wien door president Ebert op dracht was gegeven een kabinet te vor men, voor deze opdracht bedankt. Verwacht wordt thans dat president Ebert aan Dr. Marx zal opdnagen pogingen te doen tot een nieuw kabinet van de mid denpartijen te komen. Hedenmorgen zal de conferentie plaat hebben tusschen den pre sident en Dr. Marx. Wanneer de vaten leeg zijn, verdwijnen de vrienden. Horatius. De Regeeringacrisis in Duitsohlanrf. Dr. Stresemann bedankt voor de opdracht tot kabinetsformatie. De economische politiek der Britsche Regeering. De nieuwe legerorgani- saties in Zwitserland. De president maakte er hem opmerkzaam op dat Ebert bij zijn verhoor had verklaard zonder bril niet te kunnen lezen. Ln het Britsche Lagerhuis heeft Minister Baldwin een rede gehouden over de econo- politiek der Regeering. Minister Baldwin hield deze rede in hooidzaak naai aanleiding van vragen gesteld door Kolo nel Wedgwood Benn, den liberalen afge vaardigde, die opkwam tegen het gedeelte in de Troonrede, hetwelk de indiening van tariefwetten en voorkeur wetten deed voor zien. In zyn antwoord gaf de premier Baldwin een overzicht van de voorstellen, die er op zyn gericht de ontwikkeling van den bin- nenlandschen handel en den handel binnen het Ryk aan te moedigen. Hy zeide dat het ónmogelijk is de voorwaarden te scheppen, die noodig zyn voor een waarlyk goeden handel, zoolang er g^m verbetering is in den algemeenen Europeeschen toestand. Men heeft een werkelijken vrede noodag. Elke Britsche regeering moet voortgaan Europa te helpen om economisch vertrou wen te winnen en vrees voor de toekomst uit den weg te ruimen door het politiek ver trouwen in staat te stellen zach te vesti gen. Hy hoopte dat de uitvoering van het plan-iDawes helpen zal tot het stabiliseeren der toestanden in Centraal-Europa en dat de terugkeer van het vertrouwen spoediger zal komen dan twaalf maanden geleden mo ge lyk scheen. Afgescheiden van deze rui mere overwegingen Js de hoofdstructuur van het stelsel tot sbeun van den handel ongewijzigd gebleven. Twee maatregelen staan ter beschikking: de Trade facilities Act en het gebruik der uitvoercredieten. Een van de grootste plannen, welke zyn uit- gevoerd met de rechtstreeksche financieele hulp der achtereenvolgende regeeringen, betrof den aanleg van wegen, dat niet slechts een kostbare bijdrage tot leniging der werkloosheid is gebleken, maar tevens van groote waarde voor het land in zijn ge heel is geweest. De subsidies, welke de vo rige regeering aan plaatselijke autoriteiten heeft verstrekt voor het aannemen van ar beid en de verschillende andere getroffen maatregelen, zullen worden voortgezet. In dit verband is de ontwikkeling der suiker industrie een hoopvol teeken, en de regee ring is voornemens zich aan de voorstellen der vorige regeering te houden. Sprekende over hetgeen is gedaan krach tens de Safeguarding of Industries Act zet te Baldwin uiteen dat verscheidene indus trieën, zooals de industrie vóór optische doeleinden, haar ontwikkeling hebben te 1 danken aan de aanmoediging, die zij op I deze wyze hebben gekregen. Elke indus trie, die bescherming zou wenschen krach- tens de Safeguarding Act. moet van wer- (UIl ilM I11: COURANT. iemand had Hugh in hel oog gekre gen, en het volgend oogenblik kniel den allen, hun donker, met ontzag en eerbied vervuld gelaat naar hem toe gekeerd, terwijl de vrouwen een lof zang aanhieven, zooals zij tol de gó den zouden hebben gedaan. Hugh wachtte, kann, totdat de stroom van gewtdnit zich over de gansche menigte verspreidde, totdat het getier ooi vurdoovend werd, totdat de liede ren klonken als een triomfzang toen Het hij kalm het gordijn vallen en wendde zich glimlachend tot Tr-iasen. „Spraak! gij van macht, oh machti ge priester van Ra vroeg hij. ,Wilt gij de macht tarten, die maakte donderde de hoogepriester dreigend Hugh naderend, terwijl hij dun massieven sta! boven zijn hoofd /.waaide. „Ik zeg u, neem u in acht, gij vreemdeling in het land, opdat niet dezelfde handen, die u plaatsten bo ven al het volk van Kamt, u zouden *heerslingeron van den troon, en u bloedend en gekneusd in de vallei des doods zouden werpen ten prooi der roofdieren van de wildernis, van waar gij kwaamt, gevolgd door de vervloe kingen van dezelfde bevolking, die nu bereid is u uit te roepen tol verwant van de góden I” Pharaoh zij, die hem nu met vlije» r.jen omgeven, hebben geen begrip van de vreeselijke ziek'.e, die zijn le ven dreigt te doen eindigen, terwijl hij nauwelijks zijn jongensjaren heeft geëindigd. Mijn raadsman heeft veel kennis van kruiden. Hij zal den Pha raoh raadgeven.” „De Pharaoh is, al heeft hij ternau wernood de jongensjaren achter den rug, niet zoo gemakkelijk te raden, oh Lieveling der Goden I en zij, die nu zijn vertrouwen hebben, waren tot die Looge eer aangesteld door den wil van Ra zelf.” „Uitgedrukt door uw mond, Ur-tasen en ofschoon uw raadgevingen verstan dig mogen zijn, in de uitoefening van den godsdienst en in het brengen van offeranden, weet ik niet of* zij waard ENC Een bolsjewist!! D« Russische haj heeft gisteravomr geweer 150 gt leden van he( de persoon lak De tafel president toast in op der der luu gen tegen, legatie zich’met bolsjewistische propagan da bezig houden. Een „kunstzinnige” inbraak. In Juni j.I. werd, zoo schryft hot Hbld., uit het huis van Lady Ludlows in Londen een zeldzame collectie antiquiteiten uit de lade eeuw gestolen, waarvan de waarde op minstens 100.000 pd. st. weid geschat. Deze collectie maakte deel uit van de kostbare* verzameling oudheden van wylen Sir Ju lius Werhner, den eersten echtgenoot van Lady Ludlows. De dieven moeten minstens anderhalf uur lang in de beroemde „roode kamer” van Wath House aan het werk zijn geweest om uit de verzameling, die een •totale waarde heeft van een millioen pond In het proces-Ebert is gisteren een nieu we wending gekomen. Er verscheen een ge tuige, die verklaarde de man te zyn, die in de stakersvergadering van 31 Januari 1918 den fcoenmaligen Rijksdagafgevaardigde Ebert het veelgenoemde briefje met de vra gen, wat de stakers zouden moeten doen wanneer ze bevel kregen zich voor den mi litairen frontdienst te melden, heeft over handigd. De getuige verklaarde duidelijk te hebben gehoord <lat Ebert, na dit briefje te hebben aangenomen, antwoordde: „Men moet in geen geval aan deze bevelen ge hoorzamen”. Deze verklaring deed een groote beweging in de zaal ontstaan. Ge tuige voegde aan zijn verklaring nog toe, dat Ebert gezegd zou hebben: „Ieder, die voor den frontdienst werd -opgeroepen, moest zich onverwijld tot het partijbestuur wenden, dat dan onmiddellyk alle pogingen in het werk zal stellen om deze bevelen weer te doen intrekken.” Ondanks de nadrukkelyke vragen van den president en van den rechtskundigen adviseur van Rijkspresddënt Ebert, bleef de getuige by zyn verklaringen. Op verzoek van den president kreeg getuige nogmaals een briefje waarin ongeveer hetzelfde stond als in het in 1918 door Ebert ontvangene. „Een leven, hoe kostbaar dan ook, is altijd in handen der góden,” ant woordde Ur-tasen. Niemand moest dat beter weten dan gij, die neergedaald zijt van den voet van hun troon.” Het duetl was begonnen. Hugh had besloten zijn kalmte te bewaren, on danks het zichtbare sarcasme en den spottenden eerbied van den hooge priester. ,,De góden,” zeide hij, „wenschen, dat op zulke levens goed wordt toe gezien op aarde en het zal in de toe komst mijn zorg zijn, dat verstandig^ raadgevingen bij het ziekbed van den Pharaoh worden gegeven.” Ik dacht, dat het perkamentachtige gelaat van den hoogepriester nog iets ukeker was geworden dan gewoon- nen van eten Volkenbond ook meegedeeld. Zwitserland wü vry on onafhankelijk ble ven. kelyk belang en doeltreffendheid z(jn. Zy zou moeten blootstaan fcn een buitenge wone concurrentie een concurrentie, wel ke voortrpreiit uit een gedepriceerde valu ta of subsidies, lagere loonen of langere uren in andere landen. Hy was er nie.t ze ker van of het niet billijk zou zyn om re kening te houden met belanbingverschiUen tusschen Engeland en andere landen. Voorts zou elk recht, dat krachtens de Safeguar ding Act wordt geheven een algemeen recht en niet zyn gericht tegen eenig land in het bijzonder, zoodat er geen sprake zou z(jn van een clausule betreffende de meest-be- gunstigdc natie. Het ligt stellig in liet voor nemen der regeering om indien er eenig recht krachtens de Act. wordt opgelegd dat de voorkeur op dit recht aan de Dominions zal worden gege*. en. Baldwin wees er nog op dat er één on derwerp is, waaraan de regeering veel be- teekenis hecht, n.L de samenstelling van de economische rijkscomnussie, welker advi- seerend karakter op de laatste Ryksconfe- rentie is besproken en waaromtrent men tot over eenstemmig is gekomen. De vorige regeering pleegde met de Dominions over leg en was in staat algemeene instemming te erlangen voor het beginsel van het sa menstellen zulk eener commissie. Spr. wenschte de vorige regeering geluk, dat zy dit tot stand had gebrrcht en voeg de er by, dat de huidige regeering voorne mens was er op voort te bouwen en zeide verder dat de regeering meent, dat de eco nomische commissie, welke uit experts uit Engeland en de Dominions zal zijn samen gesteld, in staat zal zyn een geheel nieu wen en doeltreffender! rtreg te openen ter ontwikkeling van den handel binnen het ryk. Tot de eerste quaesties, welke de regee ring voornemens is de commissie te vra gen om in overweging te nemen ,zal die van het vleesch en het fruit behooren. De regeering zou deze levensmiddelen niet kunnen belasten, doch zy meent, dat het magelijk zal zyn een of ander plan op te stellen, waarbij, zonder de levensmiddelen te belasten, de binnenlandsche producten en die der Dominions de eerste plaats op de binneniandische markt zouden innemen. De leider van het militaire departement van Zwitserland is zeer pessimistisch ge- rtejnd over de besprekingen van den Vol kenbond te Rome. Bij de besprekingen over verhooging vay de kosten van bewapening verklaarde ae heer Scheurer de leider van het kabinet dat al moge de Volkenbond thans meer be- teekenen dan twee jaren geleden, men slechts kan spreken van een kjein plantje dat men tyd tot opgroeien moet laten, en hy wees erop dat men in Rome besprekin gen heeft kunnen hooren tusschen enkele staten, die geen vrede ademden. Zwitserland kan niet verder gaan dan het reeds deed; anders zou het leger niets meer beteekenen. Dit heeft men den onga- njk ook de koningin zag bléek, ino- gelijk door vrees voor do vermetel- neid van Hugh. Gedurende haar leven was zij er gewoon aan geweest de uitspraken van den hoogepriester van Ka te aanvaarden, also! zij kwamen van de góden zeil. Ur-tasen had zijn geschoren hoofd opgelieven en keek reugh met eeiugszins ópgetrokken wenk blauwen aan. „En hoe wil de Lieveling der Go den dit prijzonswaardig doel voivoe- ren vroeg hij met denzelfden spot tenden eerbied. „Door mijn raadgever aan te stellen tot geneesheer en raadsman van den^ hf?vi iiL v*as zijn geheele leven gewend gdweest zijn w.l voor te schrijven aan Foningin Muat-kha en het land. Zijn bevelen waren waarschijnlijk nooit te gengesproken, maar ik denk, dat ook hij op dit oogenblik gevoelde, dttl de volgende korte oogenblikken gouden beslissen wie van de twee hij of de vreemdeling meester in het landv zoude zijn Neem u in acht”, zeide hij plech tig, terwijl zijn stem trilde van inge houden woede, terwijl hij den zwareu gouden staf ophiel, het zinnebeeld van zijn priesterlijke macht, dat gij niet v. ordt vertreden onder de macht, waar tegen gij uw heiligsohennende stem hebt verheven.” Zonder een woord verder wendde Hugh zich om en ging naar het gor- ciijn, dat het gezicht op de stad van de vergaderzaal uitsloot, en, het opzij duwende, wee» hij naar de treden van den tempel, waar duizenden mannen Vj» vrouwen wachtten zooals zij ei ken morgen deden, om een blik op hem te slaan, die tot eenlge dagen geleden luid gezeten aan den voet van den troon van Osiris. Eenige van de jongere mannen en vrouwen lagen op den grond, opdat zijn voet op hun lichaam kon ireden. Hugh wachtte kalm een oogenblik, totdat Ur-tasen, die hem was gevolgd, ook naar de bevolking keek. Eensklaps werd er on der de menigte eeu kreet vernomen, •terMag, <ieze middelecuwnche schatten U* rouven. De politie Icon er echter niet in slagen een spoor vun hen te ontdekken, tot dat zij dezer dagen de mededeeling ont ving waar het geMolene te vinden waa met liet verzoek de voor do opsporing uitge loofde belooning van 5000 pd. «t. uit to iietalen. lntk*nlaud werd do collectie op de aungoïgeven plaats, geheel onbosclwilgd •zorgvuldig ingepukt, teruggevonden. Een onderzoek werd daarop ingostekl, waarbij de volgendo merkwaardige feiten aan het licht zyn gekomen: To Chicago woonde een schatrijke oude verzamelaar, wuonts grootste wensch het was in het be zit ,t« komen van de schatten uit de collec tie van Sir Julius Werhner. H(j begaf zich naar Engeland en bracht herhaaldelijk een bezoek aan Wath House. Ofschoon de ver zameling steeds met groote bereulmillig- heid aan belangstellenden werd gwbond, moest men er ten slotte toe overgaan den ou<ien millionair den toegang te weigeren, omdat hy, ofschoon zyn voorstellen om de collectie te koopen met groote beslistheid van de hand waren gewezen, steeds terug keerde en niet uit de „roode kamer” was weg te krygen. Nadat hij eindelijk had Ingezien dat hij de antiquiteiten onmogelijk met eerlijke middelen tot zyn eigemloni zou kunnen maken, besloot de Amerikaan de hulp van dieven in te roepen. Hy engageerde de bes te inbrekers die er in Amerika te vinden waren en gaf ieder van hen een voorschot van 3000 pd. st, terwyi hy hun tevens alle noodige inlichtingen omtrent ligging en in lichting van het huis van Ijady Ludlows verstrekte. De gehuurde inbrekers staken naar Engeland over en slaagden er inder daad in de buit te bemaclitugen. Ongehin derd konden zy aan boord van een jacht naar een Eransche badplaats ontkomen, vanwaar zy naar Chicago terugkeerden. Onmiddellyk na aankomst belden zy het huis van hun lastgever op um hem te ver tellen dat de diefstal gelukt was, docli een beukende deelde hun mode dat de bejaarde millionair enkele uren tevoren was over leden. Daar de zeer bekende collectie als on verkoopbaar moest we reien beschouwd, be sloten de dieven daarop met de schatten naar Engeland terug te keeren in de hoop althans de uitgeloofale belooning van 5000 pd- sL te kunnen bemachtigen. BUITENLANDSCH NIEUWS. ÜUITSCHLAND. Haarman ter dood veroordeeld. In hot proces-Haarmann eischte de ver 1 tegenwaondiger van liet O. M. wegen* moord in 26 gevallen de veroondeolfing van Haarmann ter dood en tol verlies der bur gerrechten. Beschuldigd van hoogverraad. Voor het staatsgerechtahof ter bescher ming van de republiek te Leipzig is giste ren een proces begonnen togen 1 Medüen- burgsche communurten, die beschuldigd worden van hoogverraad. Zy luidden in Mecklenburg een staatsgreep voorbereid en beschikten over een groot aantal wapeUa en een flinke hoeveelheid ontplofbare stol len. De leider van de beweging was een Rus, die in Mecklenburg woonde. BELG IE. Veroordeeld. Voor den krygsraad in de provincie West Vlaanderen te Brugge dienden gisteren twee zaken ten laste van Duitsche militai ren. De eerste zaak betrof dr. Otto Liebe, arts marine-corps. Volgens de acte van be schuldiging zou Liebe in 1916 en 1917 te Blankenberge tot driemaal toe een minder jarig meisje hebben gechloroformeerd en verkracht. De krygsraad verwees dr. Liebe by verstek tot twintig jaar dwangarbeid. De tweede zaak betrof den marinesoldaat Ernest Hopper, die een inwoner van Bree- dene in koelen bloede heeft neergeschoten. Hopper werd eveneens by verstek veroor deeld tot levensbogen dwangarbeid. Beland. islh diner te Londen. adelsdelegatie te Londen een diner gegeven. On- 4ten waren aanwezig, o. w. parlement en andere beken- leden. Rakofski stelde een ien koning. Kabunowitsj, <le lei- Lelsdelegatie sprak de bewerin- lat do leden van de handelsde- ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal 2.25, per week 17 cent, met Zondu per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper ges franco per post per kwartaal >8.15, met Zondagsblad 3.80. Abonnementen worden dagelijks aangenonjen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA, b(j onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren. Onze bureaux zyn dagelyks geopend van 96 uur. Administratie Tel. Int. 82; Redactie Tel. 545. ADVERTENTIEPRIJS; Uit Gouda «n omstreken (behoorende tot den bergkring): 1—5 regels ƒ1.30, *lke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring: 1—5 regels 1.55, elke regel meer 0.30. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20 luslag op den prü«. Uefdadigheids-advertentiën de helft van den prtfa. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1—4 regels ƒ2.06, elke Mgel meer ƒ0.50. Op de voorpagina 50 hooger. Gewone advertentiën en ingezonden mededeel ingen by contract tot aeer ge reduceer den prijs. Groote lettere en randen worden berekend naar plaatsruimte. Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschehkomat van soliede Boekhan delaren, Advertentiebureau* ei aan het Bureau zijn ingekomen, zijn te worden gevolgd, waar een ern stige ziekte, den afstanimeling van Ko- ningen bedreigt.” Zooals zij zijn, werden zij opge- \olg<l in dit roemrijk land van Kamt, lang voordat uw voet den grond er van betrad, oh, Lieveling der góden!” zeide de hoogepriester, nog altijd be proevende zich zelf te beheerschen, of schoon zijn hand van hartstocht trilde cn den zwaren staf omklemde, zuodat z.jn magere armen kraakten van de inspanning. „Toch zal in dit geval mijn raad de overhand hebben,” zei Hugh met ver- ven kalmte, „en ik verklaar plech tig, dat mijn raadsman lüer, in de toe komst steeds toegang zal hebben tot hel bed van den Pharaoh, en dat wat hij ook moge bevelen voor het wel zijn van den vorst, blindelings en on- voorwaardelijk zal worden gehoor zaamd.” „En hoe denkt gij deze verklaring te doen uivoeren, oh Lieveling der góden vroeg de hoogepriester met een minachtenden lach. „Door onbarmhartig onder mijn voe. te verpletteren, die ongehoorzaam aan mijn 'bevelen zou durven te zijn, ant woordde Hugh langzaam terwijl hij van zijn draagbaar ojpstond en den hoogepriester aanzag in al de heer lijkheid van zijn jeugd en zijn mach tige persoonlijkheid. Ur-tasen was doodsbleek geworden.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1924 | | pagina 1