RT!
3
s
Pillen
igen
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
r
84* Jaargang
Donderdag 18 December 1824
ZOON
WERKERK OUDERKERK, OU DEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWUK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, en».
=F. 82
Dit blad verschijnt dagelijks behdlve op Zon- en Feestdagen
la (Gron.)
Ro. 13725
•ufll
111»
kje v
Jke
an
sen
dn
DE LIEVELING DER GODEN.
BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, NIEU
na, en. laat
l£VV>jfMlTX>A<vdUL JL ülUVIklUl, TT K/UJLrluy DvL/EAIlWl T lill’l, UVOUWl j uVWUlWUAj *»*w*w*^
PRIJS -w
en
rnische
'obeer ze maar
dan geschiedt
FEUILLETON.
u
mijn 'bevelen zou durven te zijn,
■n,
de
(Wordt vervolgd).
t
«faa
Ml
n en aambeien
F 2.Wormen
M
DM
eld-
rg
Advertentiebureau* en onze Agenten en moeten daags vóór dn plaatsing
1, teneinde van opname verzekerd te z^n.
itla
>ll«
dt
•P
rtering, gebrek
gheid, duizelig-
wn
tof.
ide
rijn
om
dal
(Nadruk verboden).
Uit het Engetseh van
BARONES ORCZY.
Bewerkt door
J. P. WESSELINK— VAN ROSSUM.
60 -
lagsblad
ischiedt.
ITALIË.
Mussolini en de fascistMche militie.
Een brief uit Milaan aan het „Journal
de a Debate” iioudt zich bezag met de quaes -
tie der fascistische militie, die daarin als
steunpilaar van het fascisme wordt be
schreven. Sedert den moord op Matteotti,
waarvoor twee eerekorporaals der imlatie
gevangen zitten, heeft die militie aan felle
critiek blootgestaan. Bovendien is er dan
nog de bekende afkeer van het gewone le
ger tegen de mtUtie, omdat in laatstge
noemde organisatie oud-officueren en onder-
De Centrumpartij heeft gisteren, na
langdurige besprekingen, in hoofdzaak uit
overwegingen van buitenlandsche pojitie-
ken aard zich uitgesproken tegen deelne
ming aan een burgerlijk blok.
In parlementaire kringen neemt men
aan dat het centrum hierop zoo nadrukke-
lijk wijst om daardoor de Duitsch-na-tiona-
len in de gelegenheid te stellen een binden
de verklaring ten opzichte van de bui/ten-
landsche politiek af te leggen. Mocht dit
geschieden en zou deze verklaring het ceib
truin bevredigen, dan acht men het niet
uitgesloten, <lat het centrum zich alsnog
bereid zal verklaren mee te doen. Dit zijn
echter natuurlijk slechts veronderstellingen,
met zekerheid valt nog niets te zeggen.
Wel staat het vast dat de Duitsche
Volkspartij na het bekend worden van de
houding van het Centrum, in een terstond
gehouden vergadering eenstemmig ver
klaarde, dat de Duitsche Vólksparty van
meening is dat alleen een burgerlijke re-
geering in aanmerking kan komen, maar
slechts met medewerking van het Centrum.
Als gevolg van dit besluit heeft Dr. Stre-
semann aan wien door president Ebert op
dracht was gegeven een kabinet te vor
men, voor deze opdracht bedankt.
Verwacht wordt thans dat president
Ebert aan Dr. Marx zal opdnagen pogingen
te doen tot een nieuw kabinet van de mid
denpartijen te komen. Hedenmorgen zal de
conferentie plaat hebben tusschen den pre
sident en Dr. Marx.
Wanneer de vaten leeg zijn, verdwijnen
de vrienden. Horatius.
De Regeeringacrisis in Duitsohlanrf.
Dr. Stresemann bedankt voor de opdracht tot kabinetsformatie. De
economische politiek der Britsche Regeering. De nieuwe legerorgani-
saties in Zwitserland.
De president maakte er hem opmerkzaam
op dat Ebert bij zijn verhoor had verklaard
zonder bril niet te kunnen lezen.
Ln het Britsche Lagerhuis heeft Minister
Baldwin een rede gehouden over de econo-
politiek der Regeering. Minister
Baldwin hield deze rede in hooidzaak naai
aanleiding van vragen gesteld door Kolo
nel Wedgwood Benn, den liberalen afge
vaardigde, die opkwam tegen het gedeelte
in de Troonrede, hetwelk de indiening van
tariefwetten en voorkeur wetten deed voor
zien.
In zyn antwoord gaf de premier Baldwin
een overzicht van de voorstellen, die er op
zyn gericht de ontwikkeling van den bin-
nenlandschen handel en den handel binnen
het Ryk aan te moedigen. Hy zeide dat het
ónmogelijk is de voorwaarden te scheppen,
die noodig zyn voor een waarlyk goeden
handel, zoolang er g^m verbetering is in
den algemeenen Europeeschen toestand.
Men heeft een werkelijken vrede noodag.
Elke Britsche regeering moet voortgaan
Europa te helpen om economisch vertrou
wen te winnen en vrees voor de toekomst
uit den weg te ruimen door het politiek ver
trouwen in staat te stellen zach te vesti
gen. Hy hoopte dat de uitvoering van het
plan-iDawes helpen zal tot het stabiliseeren
der toestanden in Centraal-Europa en dat
de terugkeer van het vertrouwen spoediger
zal komen dan twaalf maanden geleden mo
ge lyk scheen. Afgescheiden van deze rui
mere overwegingen Js de hoofdstructuur
van het stelsel tot sbeun van den handel
ongewijzigd gebleven. Twee maatregelen
staan ter beschikking: de Trade facilities
Act en het gebruik der uitvoercredieten.
Een van de grootste plannen, welke zyn uit-
gevoerd met de rechtstreeksche financieele
hulp der achtereenvolgende regeeringen,
betrof den aanleg van wegen, dat niet
slechts een kostbare bijdrage tot leniging
der werkloosheid is gebleken, maar tevens
van groote waarde voor het land in zijn ge
heel is geweest. De subsidies, welke de vo
rige regeering aan plaatselijke autoriteiten
heeft verstrekt voor het aannemen van ar
beid en de verschillende andere getroffen
maatregelen, zullen worden voortgezet. In
dit verband is de ontwikkeling der suiker
industrie een hoopvol teeken, en de regee
ring is voornemens zich aan de voorstellen
der vorige regeering te houden.
Sprekende over hetgeen is gedaan krach
tens de Safeguarding of Industries Act zet
te Baldwin uiteen dat verscheidene indus
trieën, zooals de industrie vóór optische
doeleinden, haar ontwikkeling hebben te
1 danken aan de aanmoediging, die zij op
I deze wyze hebben gekregen. Elke indus
trie, die bescherming zou wenschen krach-
tens de Safeguarding Act. moet van wer-
(UIl ilM I11: COURANT.
iemand had Hugh in hel oog gekre
gen, en het volgend oogenblik kniel
den allen, hun donker, met ontzag en
eerbied vervuld gelaat naar hem toe
gekeerd, terwijl de vrouwen een lof
zang aanhieven, zooals zij tol de gó
den zouden hebben gedaan.
Hugh wachtte, kann, totdat de stroom
van gewtdnit zich over de gansche
menigte verspreidde, totdat het getier
ooi vurdoovend werd, totdat de liede
ren klonken als een triomfzang toen
Het hij kalm het gordijn vallen en
wendde zich glimlachend tot Tr-iasen.
„Spraak! gij van macht, oh machti
ge priester van Ra vroeg hij.
,Wilt gij de macht tarten, die
maakte donderde de hoogepriester
dreigend Hugh naderend, terwijl hij
dun massieven sta! boven zijn hoofd
/.waaide. „Ik zeg u, neem u in acht,
gij vreemdeling in het land, opdat niet
dezelfde handen, die u plaatsten bo
ven al het volk van Kamt, u zouden
*heerslingeron van den troon, en u
bloedend en gekneusd in de vallei des
doods zouden werpen ten prooi der
roofdieren van de wildernis, van waar
gij kwaamt, gevolgd door de vervloe
kingen van dezelfde bevolking, die nu
bereid is u uit te roepen tol verwant
van de góden I”
Pharaoh zij, die hem nu met vlije»
r.jen omgeven, hebben geen begrip
van de vreeselijke ziek'.e, die zijn le
ven dreigt te doen eindigen, terwijl
hij nauwelijks zijn jongensjaren heeft
geëindigd. Mijn raadsman heeft veel
kennis van kruiden. Hij zal den Pha
raoh raadgeven.”
„De Pharaoh is, al heeft hij ternau
wernood de jongensjaren achter den
rug, niet zoo gemakkelijk te raden, oh
Lieveling der Goden I en zij, die nu
zijn vertrouwen hebben, waren tot die
Looge eer aangesteld door den wil van
Ra zelf.”
„Uitgedrukt door uw mond, Ur-tasen
en ofschoon uw raadgevingen verstan
dig mogen zijn, in de uitoefening van
den godsdienst en in het brengen van
offeranden, weet ik niet of* zij waard
ENC
Een bolsjewist!!
D« Russische haj
heeft gisteravomr
geweer 150 gt
leden van he(
de persoon lak
De tafel president
toast in op
der der luu
gen tegen,
legatie zich’met bolsjewistische propagan
da bezig houden.
Een „kunstzinnige” inbraak.
In Juni j.I. werd, zoo schryft hot Hbld.,
uit het huis van Lady Ludlows in Londen
een zeldzame collectie antiquiteiten uit de
lade eeuw gestolen, waarvan de waarde op
minstens 100.000 pd. st. weid geschat. Deze
collectie maakte deel uit van de kostbare*
verzameling oudheden van wylen Sir Ju
lius Werhner, den eersten echtgenoot van
Lady Ludlows. De dieven moeten minstens
anderhalf uur lang in de beroemde „roode
kamer” van Wath House aan het werk zijn
geweest om uit de verzameling, die een
•totale waarde heeft van een millioen pond
In het proces-Ebert is gisteren een nieu
we wending gekomen. Er verscheen een ge
tuige, die verklaarde de man te zyn, die in
de stakersvergadering van 31 Januari 1918
den fcoenmaligen Rijksdagafgevaardigde
Ebert het veelgenoemde briefje met de vra
gen, wat de stakers zouden moeten doen
wanneer ze bevel kregen zich voor den mi
litairen frontdienst te melden, heeft over
handigd. De getuige verklaarde duidelijk te
hebben gehoord <lat Ebert, na dit briefje
te hebben aangenomen, antwoordde: „Men
moet in geen geval aan deze bevelen ge
hoorzamen”. Deze verklaring deed een
groote beweging in de zaal ontstaan. Ge
tuige voegde aan zijn verklaring nog toe,
dat Ebert gezegd zou hebben: „Ieder, die
voor den frontdienst werd -opgeroepen,
moest zich onverwijld tot het partijbestuur
wenden, dat dan onmiddellyk alle pogingen
in het werk zal stellen om deze bevelen
weer te doen intrekken.”
Ondanks de nadrukkelyke vragen van
den president en van den rechtskundigen
adviseur van Rijkspresddënt Ebert, bleef de
getuige by zyn verklaringen. Op verzoek
van den president kreeg getuige nogmaals
een briefje waarin ongeveer hetzelfde stond
als in het in 1918 door Ebert ontvangene.
„Een leven, hoe kostbaar dan ook,
is altijd in handen der góden,” ant
woordde Ur-tasen. Niemand moest dat
beter weten dan gij, die neergedaald
zijt van den voet van hun troon.”
Het duetl was begonnen. Hugh had
besloten zijn kalmte te bewaren, on
danks het zichtbare sarcasme en den
spottenden eerbied van den hooge
priester.
,,De góden,” zeide hij, „wenschen,
dat op zulke levens goed wordt toe
gezien op aarde en het zal in de toe
komst mijn zorg zijn, dat verstandig^
raadgevingen bij het ziekbed van den
Pharaoh worden gegeven.”
Ik dacht, dat het perkamentachtige
gelaat van den hoogepriester nog iets
ukeker was geworden dan gewoon-
nen van eten Volkenbond ook meegedeeld.
Zwitserland wü vry on onafhankelijk ble
ven.
kelyk belang en doeltreffendheid z(jn. Zy
zou moeten blootstaan fcn een buitenge
wone concurrentie een concurrentie, wel
ke voortrpreiit uit een gedepriceerde valu
ta of subsidies, lagere loonen of langere
uren in andere landen. Hy was er nie.t ze
ker van of het niet billijk zou zyn om re
kening te houden met belanbingverschiUen
tusschen Engeland en andere landen. Voorts
zou elk recht, dat krachtens de Safeguar
ding Act wordt geheven een algemeen recht
en niet zyn gericht tegen eenig land in het
bijzonder, zoodat er geen sprake zou z(jn
van een clausule betreffende de meest-be-
gunstigdc natie. Het ligt stellig in liet voor
nemen der regeering om indien er eenig
recht krachtens de Act. wordt opgelegd dat
de voorkeur op dit recht aan de Dominions
zal worden gege*. en.
Baldwin wees er nog op dat er één on
derwerp is, waaraan de regeering veel be-
teekenis hecht, n.L de samenstelling van de
economische rijkscomnussie, welker advi-
seerend karakter op de laatste Ryksconfe-
rentie is besproken en waaromtrent men
tot over eenstemmig is gekomen. De vorige
regeering pleegde met de Dominions over
leg en was in staat algemeene instemming
te erlangen voor het beginsel van het sa
menstellen zulk eener commissie.
Spr. wenschte de vorige regeering geluk,
dat zy dit tot stand had gebrrcht en voeg
de er by, dat de huidige regeering voorne
mens was er op voort te bouwen en zeide
verder dat de regeering meent, dat de eco
nomische commissie, welke uit experts uit
Engeland en de Dominions zal zijn samen
gesteld, in staat zal zyn een geheel nieu
wen en doeltreffender! rtreg te openen ter
ontwikkeling van den handel binnen het
ryk.
Tot de eerste quaesties, welke de regee
ring voornemens is de commissie te vra
gen om in overweging te nemen ,zal die
van het vleesch en het fruit behooren. De
regeering zou deze levensmiddelen niet
kunnen belasten, doch zy meent, dat het
magelijk zal zyn een of ander plan op te
stellen, waarbij, zonder de levensmiddelen
te belasten, de binnenlandsche producten
en die der Dominions de eerste plaats op
de binneniandische markt zouden innemen.
De leider van het militaire departement
van Zwitserland is zeer pessimistisch ge-
rtejnd over de besprekingen van den Vol
kenbond te Rome.
Bij de besprekingen over verhooging vay
de kosten van bewapening verklaarde ae
heer Scheurer de leider van het kabinet
dat al moge de Volkenbond thans meer be-
teekenen dan twee jaren geleden, men
slechts kan spreken van een kjein plantje
dat men tyd tot opgroeien moet laten, en
hy wees erop dat men in Rome besprekin
gen heeft kunnen hooren tusschen enkele
staten, die geen vrede ademden.
Zwitserland kan niet verder gaan dan
het reeds deed; anders zou het leger niets
meer beteekenen. Dit heeft men den onga-
njk ook de koningin zag bléek, ino-
gelijk door vrees voor do vermetel-
neid van Hugh. Gedurende haar leven
was zij er gewoon aan geweest de
uitspraken van den hoogepriester van
Ka te aanvaarden, also! zij kwamen
van de góden zeil. Ur-tasen had zijn
geschoren hoofd opgelieven en keek
reugh met eeiugszins ópgetrokken wenk
blauwen aan.
„En hoe wil de Lieveling der Go
den dit prijzonswaardig doel voivoe-
ren vroeg hij met denzelfden spot
tenden eerbied.
„Door mijn raadgever aan te stellen
tot geneesheer en raadsman van den^ hf?vi
iiL v*as zijn geheele leven gewend
gdweest zijn w.l voor te schrijven aan
Foningin Muat-kha en het land. Zijn
bevelen waren waarschijnlijk nooit te
gengesproken, maar ik denk, dat ook
hij op dit oogenblik gevoelde, dttl de
volgende korte oogenblikken gouden
beslissen wie van de twee hij of
de vreemdeling meester in het landv
zoude zijn
Neem u in acht”, zeide hij plech
tig, terwijl zijn stem trilde van inge
houden woede, terwijl hij den zwareu
gouden staf ophiel, het zinnebeeld van
zijn priesterlijke macht, dat gij niet
v. ordt vertreden onder de macht, waar
tegen gij uw heiligsohennende stem
hebt verheven.”
Zonder een woord verder wendde
Hugh zich om en ging naar het gor-
ciijn, dat het gezicht op de stad van
de vergaderzaal uitsloot, en, het opzij
duwende, wee» hij naar de treden van
den tempel, waar duizenden mannen
Vj» vrouwen wachtten zooals zij ei
ken morgen deden, om een blik op
hem te slaan, die tot eenlge dagen
geleden luid gezeten aan den voet van
den troon van Osiris. Eenige van de
jongere mannen en vrouwen lagen op
den grond, opdat zijn voet op hun
lichaam kon ireden. Hugh wachtte
kalm een oogenblik, totdat Ur-tasen,
die hem was gevolgd, ook naar de
bevolking keek. Eensklaps werd er on
der de menigte eeu kreet vernomen,
•terMag, <ieze middelecuwnche schatten U*
rouven. De politie Icon er echter niet in
slagen een spoor vun hen te ontdekken, tot
dat zij dezer dagen de mededeeling ont
ving waar het geMolene te vinden waa met
liet verzoek de voor do opsporing uitge
loofde belooning van 5000 pd. «t. uit to
iietalen. lntk*nlaud werd do collectie op de
aungoïgeven plaats, geheel onbosclwilgd
•zorgvuldig ingepukt, teruggevonden.
Een onderzoek werd daarop ingostekl,
waarbij de volgendo merkwaardige feiten
aan het licht zyn gekomen: To Chicago
woonde een schatrijke oude verzamelaar,
wuonts grootste wensch het was in het be
zit ,t« komen van de schatten uit de collec
tie van Sir Julius Werhner. H(j begaf zich
naar Engeland en bracht herhaaldelijk een
bezoek aan Wath House. Ofschoon de ver
zameling steeds met groote bereulmillig-
heid aan belangstellenden werd gwbond,
moest men er ten slotte toe overgaan den
ou<ien millionair den toegang te weigeren,
omdat hy, ofschoon zyn voorstellen om de
collectie te koopen met groote beslistheid
van de hand waren gewezen, steeds terug
keerde en niet uit de „roode kamer” was
weg te krygen.
Nadat hij eindelijk had Ingezien dat hij
de antiquiteiten onmogelijk met eerlijke
middelen tot zyn eigemloni zou kunnen
maken, besloot de Amerikaan de hulp van
dieven in te roepen. Hy engageerde de bes
te inbrekers die er in Amerika te vinden
waren en gaf ieder van hen een voorschot
van 3000 pd. st, terwyi hy hun tevens alle
noodige inlichtingen omtrent ligging en in
lichting van het huis van Ijady Ludlows
verstrekte. De gehuurde inbrekers staken
naar Engeland over en slaagden er inder
daad in de buit te bemaclitugen. Ongehin
derd konden zy aan boord van een jacht
naar een Eransche badplaats ontkomen,
vanwaar zy naar Chicago terugkeerden.
Onmiddellyk na aankomst belden zy het
huis van hun lastgever op um hem te ver
tellen dat de diefstal gelukt was, docli een
beukende deelde hun mode dat de bejaarde
millionair enkele uren tevoren was over
leden.
Daar de zeer bekende collectie als on
verkoopbaar moest we reien beschouwd, be
sloten de dieven daarop met de schatten
naar Engeland terug te keeren in de hoop
althans de uitgeloofale belooning van 5000
pd- sL te kunnen bemachtigen.
BUITENLANDSCH NIEUWS.
ÜUITSCHLAND.
Haarman ter dood veroordeeld.
In hot proces-Haarmann eischte de ver 1
tegenwaondiger van liet O. M. wegen*
moord in 26 gevallen de veroondeolfing van
Haarmann ter dood en tol verlies der bur
gerrechten.
Beschuldigd van hoogverraad.
Voor het staatsgerechtahof ter bescher
ming van de republiek te Leipzig is giste
ren een proces begonnen togen 1 Medüen-
burgsche communurten, die beschuldigd
worden van hoogverraad. Zy luidden in
Mecklenburg een staatsgreep voorbereid en
beschikten over een groot aantal wapeUa
en een flinke hoeveelheid ontplofbare stol
len. De leider van de beweging was een
Rus, die in Mecklenburg woonde.
BELG IE.
Veroordeeld.
Voor den krygsraad in de provincie
West Vlaanderen te Brugge dienden gisteren
twee zaken ten laste van Duitsche militai
ren. De eerste zaak betrof dr. Otto Liebe,
arts marine-corps. Volgens de acte van be
schuldiging zou Liebe in 1916 en 1917 te
Blankenberge tot driemaal toe een minder
jarig meisje hebben gechloroformeerd en
verkracht. De krygsraad verwees dr. Liebe
by verstek tot twintig jaar dwangarbeid.
De tweede zaak betrof den marinesoldaat
Ernest Hopper, die een inwoner van Bree-
dene in koelen bloede heeft neergeschoten.
Hopper werd eveneens by verstek veroor
deeld tot levensbogen dwangarbeid.
Beland.
islh diner te Londen.
adelsdelegatie te Londen
een diner gegeven. On-
4ten waren aanwezig, o. w.
parlement en andere beken-
leden.
Rakofski stelde een
ien koning. Kabunowitsj, <le lei-
Lelsdelegatie sprak de bewerin-
lat do leden van de handelsde-
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal 2.25, per week 17 cent, met Zondu
per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper ges
franco per post per kwartaal >8.15, met Zondagsblad 3.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenonjen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA,
b(j onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zyn dagelyks geopend van 96 uur. Administratie Tel. Int. 82;
Redactie Tel. 545.
ADVERTENTIEPRIJS; Uit Gouda «n omstreken (behoorende tot den bergkring):
1—5 regels ƒ1.30, *lke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring:
1—5 regels 1.55, elke regel meer 0.30. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20
luslag op den prü«. Uefdadigheids-advertentiën de helft van den prtfa.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1—4 regels ƒ2.06, elke Mgel meer ƒ0.50. Op
de voorpagina 50 hooger.
Gewone advertentiën en ingezonden mededeel ingen by contract tot aeer ge reduceer
den prijs. Groote lettere en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschehkomat van soliede Boekhan
delaren, Advertentiebureau* ei
aan het Bureau zijn ingekomen,
zijn te worden gevolgd, waar een ern
stige ziekte, den afstanimeling van Ko-
ningen bedreigt.”
Zooals zij zijn, werden zij opge-
\olg<l in dit roemrijk land van Kamt,
lang voordat uw voet den grond er
van betrad, oh, Lieveling der góden!”
zeide de hoogepriester, nog altijd be
proevende zich zelf te beheerschen, of
schoon zijn hand van hartstocht trilde
cn den zwaren staf omklemde, zuodat
z.jn magere armen kraakten van de
inspanning.
„Toch zal in dit geval mijn raad de
overhand hebben,” zei Hugh met ver-
ven kalmte, „en ik verklaar plech
tig, dat mijn raadsman lüer, in de toe
komst steeds toegang zal hebben tot
hel bed van den Pharaoh, en dat wat
hij ook moge bevelen voor het wel
zijn van den vorst, blindelings en on-
voorwaardelijk zal worden gehoor
zaamd.”
„En hoe denkt gij deze verklaring
te doen uivoeren, oh Lieveling der
góden vroeg de hoogepriester met
een minachtenden lach.
„Door onbarmhartig onder mijn voe.
te verpletteren, die ongehoorzaam aan
mijn 'bevelen zou durven te zijn, ant
woordde Hugh langzaam terwijl hij
van zijn draagbaar ojpstond en den
hoogepriester aanzag in al de heer
lijkheid van zijn jeugd en zijn mach
tige persoonlijkheid.
Ur-tasen was doodsbleek geworden.