iet s tsystseiD laise Pillen gen NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, NIEU WERKERK OUDERKERK, OUDEWATER, REEU WIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, en*. 64»Jaargang «o. IB726 Vrijdag 19 December 1924 OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, en*. ^middel Courant. 31 - Gouda a (ören.) >p DE LIEVELING DER GODEN. j- I niet de juiste Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen iK»! MARKT 31. werd De met P*ki« pakje FEUILLETON. ►beer ze maar dan geschiedt (Wordt vervolgd). ng van mschte kaart- dezing, ?leverd en aambeien 2.Wonnen meer arbeid, ook naak ook 'dart r kwartaal 2.90, ranco per post per 'ader huis iding van doet, idem, ver let, over- tering, gebrek ■heid, duizelig- GlEYSl fRMWT I hgswietI gestuit. Als het rap- aillen de geallieerden <l»t in- je gevoeletu. lijn, je houding kijken mei bijgeloovige vrees daarna de eerste opgewonden van geestdrift der oevolking bij I zien van den Lieveling der God< zijn ooren bereikten, viel hij op zijn knieën, en strek-e niet een gil de ar men De ontruiming van de Keulsche zone. De brief van Zinovieff. De Regeeringscrisis in Duitschland. In aansluiting op het bericht van de Daily Telegraph, wiens politieke medewerker wist mede te deel en hoe de Regeering dacht over de ontruiming van de Keulsche zóne, kan nog wonden gemeld, dat door Lord Curzon in het Hoogertiuis een verklaring is afge legd in denzelfden geest. Hij herinnerde er aan, dat de quaestie geen aangelegenheid is, die Engeland alleen aangaat ;de Britsche regeering zou te dier zake niet onafhankelijk kunnen handelen, doch slechts na overleg met de geallieerden. De voorwaarde, waaraan moet zijn voldaan alvorens tot ontruiming zou kunnen worden overgegaan, is de mate, waarin Duitschland de verplichtingen van het vredesverdrag is nagekomen. Wat de schadevergoeding be treft, zoo wordt gehoopt dat, nu Duitsch land het rapport-Dawes heeft aanvaard, het niet meer in gebreke zal blijven. Met de militaire voorwaarden van het verdrag is het evenwel moeilijker gesteld. De gealli eerden moeten de overtuiging hebben, dat deze voonwaarden getrouwelyk door Duitschland worden vervuld. Op het oogen biik is de toestand aldus, dat de geallieer den wachten op het rapport der geallieerde militaire contróle-commissie, die een on derzoek naar den militairen toestand in Duitschland heeft ingesteld. Het rapport kan onmogelijk vóór 10 Januari inkomen wegens de herhaalde en hardnekkige belem meringen, waarop de arbeid der commissie van Duitsche zijde is port ontvangen is, zi nagaan in welke mate de voorwaarden van het verdrag zijn vervuld en of het eerste stadium der ontruiming kan plaats vinden. Curzon voegde er aan toe, dat de Brit sche regeering niet in het minste den wensch koestert om de ontruiming te be stendigen, daar zij beseft dat, hoe eer deze eindigt, hoe beter het voor Europa zou zijn. lende er het hof te maken." „Weet je wel, oude jongen, «tien dit je gevoelens zijn, je tegenover je aanstaande vrouw aan zedelijkheid te wenschen bat koopers van Al heeft men veet het niet, winst is te Maar waartoe dient hèt, gevoelige ooren door bijtende waarheden te kwet sen? Persius. i vindt ge in die èn in een grooten idt. Daarom (iOl DStlIF. COURANT. Met de tSBfifBtsvorming in Duitschland is het nog geen stap verder gekomen. Zoo- als men weet heeft President Ebert Dr. Marx uitgenoodigd den parlementairen toe stand te komen bespreken, en het gevolg van dit onderhoud is geweest, dat Dr. Marx zich bereid verklaarde, met de partijleiders nog eens te confereeren hoe er een coalitie tot stand zou kunnen worden gebracht. Met nadruk zy erop gewezen, dat rij kspresi dent Ebert niet aan dr. Marx de opdracht heeft gegeven een kabinet te vormen. Marx wil de alleen voorbereidende maatregelen tref fen, teneinde door onderhandelingen met de partijleiders vast te stellen, welke mogelijk heden er voor de vorming van een parle mentaire regeeringsvorm voorhanden zijn. Intusschen is ook deze poging van den rijkskanselier mislukt. De Duitsche Volks partij, de Beiersche Volkspartij en de Eco nomische Partij hebben hem medegedeeld, dat zij alleen bereid zijn deel te nemen aan een rechtsche regeering, terwijl daarente gen de democraten en het centrum op hun stuk blijven staan en pertinent weigeren in een rechtsch kabinet zitting te nemen. Her mann Muller verklaarde den rijkskanselier namens de sociaal-democraten, dat deze al leen bereid waren deel te nemen aan de zoogenaamde groote coalitie. Het schijnt echter, dat ze eventueel ook In het Lagerhuis heeft de afgevaardigde Snowden de voorstellen van de Regeering becritiseerd. Hij was van meening dat de industrieën, die onder de „Safeguarding of Industreis Act” hadden gedijd, dit hadden gedaan eerder doordat het Britsche vernuft zich voor den eersten keer had gewijd aan hun ontwikkeling, dan aan kunstmatige aanmoediging, die zij van de werking der wet hadden ontvangen. Hij verklaarde, dat de automobielindustrie in weerwil van het intrekken der McKenna-rechten, thans meer floreerde dan een jaar geleden en oefende verder critiek op de voorstellen op grond van de overweging, dat elke in dustrie zou beweren, dat zij van groote be- teekenas was en daarom aansprak kon ma ken op protectie. Men diende zich, zoo meende hij, te verlaten op zakenflair en de techniek om aan de concurrentie het hoofd te bieden. Het kwam in het Lagerhuis voorts nog ENGELAND. De doodvonnissen en de verzoeken om gratie. Naar aanleiding van de executie van den schilder Smith te Huil heeft het Lagerhuis lid Thurtle tot den minister van binnenland- sche zaken de schriftelyke vraag gericht of het niet wenschelyk zou zyn een com missie te benoemen om den minister van advies te dienen ter zake van verzoeken om gratie. De minister heeft hierop geantwoord, dat ’n minister van binnenlandeche zaken, wan neer hij over een verzoek om gratie moet beslissen, steeds advies kan inwinnen by rechters en andere bevoegde personen, zoo- dat de instelling van een dergelyke com missie niet noodig wondt geacht. FRANKRIJK. De Sovjets en Frankrijk. De Russische ambassadeur te Parijs, Krassin, heeft in een interview met een vertegenwoordiger van de „Ere Nouvelle” gezegd, dat hy een zeer gunstigen indruk ontvangen heeft, door de hartel(jke ont vangst van den presidbnt der Republiek en van de leden der regeering, aan wie hy is voorgesteld. Hy wees er op, dat Rusland reeds eenige bestelling van electrische ap paraten heeft gedaan en zeide, overtuigd te UUITENI ANPSCH NIEUWS. DUlTSOflaSD. Het proces Haarmann. Het proces-Haarmann loopt ten einde. Waaischynlyk zal vandaag het vonnis wonler geveld. Gisteren heeft de verte genwoordiger van het O. M. zich met den beklaagde Grans bezig gehouden, ook deze is ter dood veroordeeld. Dr. Lotse, de verdediger van Grans, trachtte in een schitterend pleidooi te be wijzen, dat Grans onschuldig was aan de hem ten laste gelegde misdrijven. Hy eisch- te vrijspraak van zijn cliënt. Nadat ae vertegenwoordiger van het O. M. gerepliceerd had en er bij deze gelegen heid op had gewezen, dat Grans bovendien souteneur was, stelde de voorzitter aan Haarmann de vraag, of deze nog iets heeft te zeggen. De moordenaar verklaarde daarop, de verschillende misdaden te heb ben gepleegd. ïk heb, zoo zei hij, in mijn jeugd slechts myn moeder gekend. Met hart en zie’ neb ik later myn plicht als sol daat vervuld, maar de ziekte, vyaaraan ik leed, werd ei/er toen ik aan het front- vertcefde. Ik werd in verschillende krank zinnigengestichten opgesloten, maar ik kon steeds ontsnappen. Gy kunt u met voorstellen, hoe vreeselyk het daar is. Later heb ik weer gediend. Myn officieren mochten mij gaarne en noo- ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt. Franco per post per kwartaal ƒ3.15, met Zondagsblad ƒ3.80. Abonnementen worden dagelyks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA, bij onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren. Onze bureaux zyn dagelyks geopend van 96 uur. Administratie Tel. Int. 82; Redactie Tel. 545. uers, tuk te hij kalm den waren, ol- dcieelen. staf uil de zenuwachtige han den van Ur-tasen en schijnbaar zon der inspanning brak hij den gouden staf met een dof metaalachtig geluid recht doormidden over zijn knieën daarna wierp hij de stukken op den marmeren vloer aan de voeten van den verbaasden priester, schudde la chend het stof van zijn handen. „Uw leeftijd en uw zwakheid ma ken u heilig voor mijn handen,” zei de hij, terwijl hij kalm terug ging naar zijn plaats naast de koningin, „iraar gij doet goed te bedenken, dat deze gebroken staf het toekomstig zin nebeeld zou kunnen zijn van uzelf en uw macht. Het is laat mijn koningin”, voegde hij er aan toe zich tot zijn bruid wendende, die nog sprakeloos van schrik en ontzetting was, „het wordt tijd dat wij ons gereed maken voor onze reis. Kaap uw gouden staf op Ur-tasen, groet uw koningin Hij gaf een teeken en de acht doof stomme slaven hieven de draagbaar op. gereed om haar weg te voeren. De hoogepriester had zwijgend den gouden staf opgeraapt, zooals hem be volen was en bracht stom zijn onder- danigen groet aan Hugh en aan de koningin. Toen ik hen uit de verga derzaal volgde, zag ik den hoogepries- ter nog met verbazing naar den ge broken gouden staaf en naar de zich verwijderde gestalte van Hugh staan tot een levendig debat over d?n brief van Zinowieff. Kenworthy drong op nadere in lichtingen aan, doch de minister herhaalde dat hij reeds alles had gezegd wat hij met het oog op het algemeen belang kon mededeelen en verzocht het Huis niet lan ger aan te dringen. De socialistische leider Clynes vroeg ver volgens, waarom MacManus niet ber ver antwoording werd geroepen ^ndien het waar is, dat deze den brief mede heeft on- derteekend en indien de echtheid van den brief volkomen vast staat. Chamberlain antwoordde hierop: „Dat is mijn zaak niet. Ik heb my hoegenaamd niet uitgelaten oveb de quaestie of MacManus deze onder- teekening al of niet zelf heeft gezet. De regeering is overtuigd van de authenticiteit van den brief, meer kan ik niet zeggen”. Clynes vroeg daarop: „Kan het publiek thans niet de bewijzen krijgen, nadat het zijn oordeel reeds heeft uitgesproken zon der bewyzen?”, doch de minister ant woordde: „Neen, het is absoluut ónmogelijk die bewijzen te publiceeren; de leider der op positie, MacDonald, kan dit bevestigen.” Ten slotte vroeg een der leden nog of het MacManus zou vrij staan mede te deelen of de commissie van onderzoek hem al of niet heeft ondervraagd, waarop minister Chamberlain antwoordde: „Het is my vol komen onverschillig of MacManus mededee- lingen doet of niet, maar ik heb verder niets te zeggen.” Wilhelm von Sachsen-Weimar. Te Baden-Baden is overleden prins Wil helm van Sachsen-Weimar. Hy is 71 jaar oud geworden en was vooral bekend door de ten behoeve van de „Badener Woche”, be kende wedrennen. digden my /elft hy zich uit. Ik heb trou wens steeds ue waarheid gesproken. Door den dood van mjjn moeder, die aan een be roerte, overleden is, werd ons familieleven verwoest. De minnares van m(jn vader kwam reeds in ons huis, nog voor het lyk van mijn moeder gekist was De Voorzitter: Wilt gij ons nogmaals uw geheele levensgeschiedenis vertellen? Haarmann: Neen. Maar de menschheid moet my niet slechter beoordeelen dan ik ben. Ik wil mij niet verdedigen. Ik heb volledig bekend. Ik zal weldra voor het aan gezicht Gods verschijnen. Maar ook Grans moet nu bekennen. Men heeft my uitgebuit en ik ben eeiy^slachtoffer geweest. Grans echter is ook geen engel/slk heb hem echter pas beschuldigd, nadat hyvich zoo ondank baar tegenover mjj had gedragen. Zoo schuldig als hier is beweerd is Grans intua- ichen ook niet. Met my zou hét vreeselljk- ste gebeuren, indien ik weer in vrijheid kwam. Ik heb maar een vriend gehad, dat was Grans. Ik heb voor hem gebedeld en gestolen. Ik hoop, dat de gezworenen «en rechtvaardig vonnis zullen vellen en my van myn lyden zullen verlossen. Ik zal niet om genade en ook niet om herziening van mijn proces vragen. Maak het kort my." ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (beboerende tot den be»orgkring 1—5 regels 1.30, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den beiorgkring: 1—5 regels 1.55, elke regel meer 0.30. Advertentiën in het Zaterdngnununer 20 Inslag op den prfjs. Liefdadigheids advertentièn de helft van den pry». INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1—4 regels 2.05, elke rngel meer ƒ0.50. Op de voorpagina 50 hooger. Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen by contract tot eeer gerednceer- den prys. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte. Advertentiën kunnen worden ingezonden door tueechenkomat van soliede Boekhan delaren, Adverteotiebureaux en onze Agenten en moeten daags vóór de plaatsing aan het Bureau zyn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zjjn. wezen dat Frankrijk op dit gebied met de Duitschers kan concurreeren. Rusland kan, zoo zeide hjj, petroleum, bont en hout leveren, maar na tien jaren van onderbre king van den handel tUNschen Rusland en Frankrijk, zijn de handehunetliodes ver anderd. Wij erkennen, zoo zeide Krasain vorder, den Volkenbond met als den rechten ver tegenwoordiger van de volken. Wij geloo- ven veeleer, dat dit organisme geschapen is door volken, die als overwinneexis uit den laatsten oorlog zyn gekomen en die ondanks een klaarblijkelijk idealisme nationale am bities verder gaan. Wy zullen er misschien een waarnemer naar toe zenden. Maar wij zullen niet toetreden, teneinde ons niet te binden aan beslissingen, welke weinig in overeenstemming zyn met het belang der volken. Naar onze meening heeft uien den Volkenbond geschapen, om de belangen van enkele volken te redden. Krassin besloot met te zeggen, dat hy ge loofde in de toekomst van de Sovjet-Unie niet alleen als socialist, maar ook als inge nieur en als technicus. HONGARIJK. koningsquaestie opnieuw aan de orde gesteld. Verbreking van den godsvrede. Graaf Julius Andraasy heeft dezer ‘la gen een redevoering gehouden, waarin hij een nieuw program schetste van de i*gi- tinustische partij. Met die redevoering heeft h(j den godsvrede beëindigd, welke sinds 1920tusschen legitimisten en voor standers van een vrije koningskeuze was gesloten. Uitgesproken doel (althane theoretisch) is, de koninklijke familie in het land te rug te halen en den jeugdigen .Jconing” Otto in zyn eigen land te doen opvoeden. Andere candidaten voor de troon komen volgens Andrassy niet in aanmerking. De leidende legitimisten onderschatten allerminst de te overwinnen moeilijkheden op binnen- en buitenlandsch politiek gebied. Wat de eerste soort betreft, moeten zij het bestaande regime te niet doen, willen zij de baan vrij maken voor koning Otto. Daartoe wil graaf Andraasy de groote massa winnen voor zijn plannen door de belofte van de vrijheden op verschillend gebied enz., terwijl hy ook voor de werk loosheid van de restauratie .van den „wet tigen” koning de oplossing verwacht. Van de terzijde stelling van de buiten- landschc moeilijkheden geeft hij niet den weg aan. Wel verklaarde hij, dat in elk geval een stryd met de Entente vermeden 'moet worden. Waarschijnlijk leeft hy in de veronderstelling, dat deze een alge meen door het Hongaarsche volk gekoester- den wensch naar restauratie niet zal kun nen negeeren. De regeering, die zeer afwijzend staat tegenover de nieuwe campagne van de le gitimisten, ziet daarin volgens den Boeda- pester correspondent van de „N. Fr. Pres- anders zou hij de wa^envradilen stof goud, of welke andere geschenken die schoone keningin hem aanbood, niet hebben geweigerd. Toen verscheen jij op het toonee|.” „De oude bedrieger werd toen, ge loof ik, een oogenbiik aan het wanke len gebracht, maar hij weet heel goed dal wij ergens van de aarde kwamen en niet ui( den hemel.” „Ik denk, dat hij eensklaps de kans zag, mij tot oijn speeltuig te maken en de niaoht in eigen hand te hou den, terwijl aan den anderen kant de koningin zich legen zijn wenseben zou hebben kunnen verzetten en weer had kunnen trouwen. l>e dingen tegen el kaar opwegende, dacht Ur-tasen, dat hij de meeste munt uit mij zou kun nen slaan in mijn half-goddelijke hoe danigheid enAnu heb ik hem de goe de les geleerd, dat ik nfet dezen lan gen weg ben gekomen om een speel bal te worden van een priester, om luidensch bijgeloof te bevorderen en natuurlijk w het niet heel erg naar zijn zin.” ..Zeer zeker heb je het volk onder je invloed, beste kerel, maar ik geloof dat de priesters verraderlijk zijn.’’ „En die aartsbedrieger, Ur-tasen, de verraderlijkste vvan allent,” antwoord de Hugh mei een lach. .„Natuurlijk haat hij mij nu, en daar hij heeft ge- I merkt, dat ik niet naar zijn pijpen I wil dansen, zal hij «onder eenigeu (Nadruk verboden). Uit het Engetech van BARONES ORCZY. Bewerkt door J. P. WESSEL INK—-VAN ROSSUM. 51 - De oude man was nog krachtig, ik v. as naar voren gesprongen, ernstig vreezende, dat de zware gouden staf, het volgend oogenbiik op den schedel van Hugh zou neerkomen met zulk een kracht, die dezen twi&t over het mees terschap voor altijd tot zwijgen zou Lebben gebracht. Koningin Maat-kha had ook smee kt nd de armen opgeheven naar den hoogepriester, die alle zelfbeheersching verloren scheen te hebben; maar klaar blijkelijk wist de oude heer met a) zijn wijsheid niets van het tempera ment van een zoon van prozaisch oud- Engeland. Hugh keek op hem neer van zijn volle lengte van zes voet twee duim. Met een ongeduldig voorhoofd fronzen en het oplialen zijner schou- wel bereid zijn, om een Kabinet, dat steunt op de oude coalitie van, democraten, cen trum en Duitsche Volkspjartlj, mits het de zelfde binnen^ en buitënlandsche poliitek voert als het kabinet-Marx, te ondersteu nen. En in aansluiting hierop publiceerde de soc.-democratische Rijkwlagfractie reeds kort na dit onderhoud het volgende besluit te hebben genomen. De soc.-dem. fractie is van meening, dat om reden van buitenlijn binnenlandsche politiek een regeering van het burgerblok verhinderd moet worden. Zy ziet met het oog op de houding der Duitsche Volkspartij in het vormen van een Wcimarsche coalitie de gegeven oplossing. Deze coalitie die gewoonlyk als „Wirth- coalitie” wordt aangeduid, bfestond uit Cen trum, democraten en soc.-deïnocraten. De soc.-dem. fractie besluit verder aan spraak te maken op de benoeming van een rijksdagpresident en als zoodanig de afge- vaardigde Loebe voor te stellen. De Rijksdiagfractie van 'de Beiersche Volkspartij nam met akgemeëne .stemmen een motie aan, waarin de bnnuddellyke vorming van een tot regeeren bekwaam ministerie voor dringend noodzakelyk wordt verklaard, daar elke vertraging de belangen van het Duitsche volk schaadt. In verband’ met oen en ander achöde fractie de vorming van een burgerlijke meerderheidsregeering Ae eenige oplossing, welke regeering door maar gesteund zal worden. twijfel de eerste de beste gelegeulieid aangrijpen om mij kwijt te raken.” „Op het oogenbiik durft hij dat niet te doen.” „Natuurlijk niet. Maar dit schilder achtig en prikkelbaar volk, is toch maar menschelijk. Deze geeetdrift moet na een poosje verkoelen, pas dan op voor vallen en cotnpiLoUen.** „Ik kan niet nalaten te denken, Oir lie vervolgde ik, „dat prinses Neit- ak.rit een bron van groot gevaar zal zijn „Voor wat voor ons hoofd of vooj ons hart vroeg hij lachend. „Ik vermoed voor beide,” antwoord de ik enwtig. „Voel je jp zeer vat baar voor indrukken op hel oogeh- blik r* „Ik? Niet in het minst. Heeft de talisman van de lieve, kleine zwem ster mij niet onontvlambaar gemaakt Bovendien is dit land, hoe schoon het moge zijn, noch mijn tehuis, noch mijn vaderland. Op het oogenbiik is het een groote en prachtige gevangenis en ik zal zoo’n dwaas niet zijn smart en el- toen kreten het len, ui, en strek-e met een gil de uit naar het heiligdom1 van Ra. DEEL 111. Het paleis van Neit-akrit. HOOFDSTUK XIV. Neit-akrit, prinses van Kamt. „Er valt niet meer aan te twijfelen, Girlie, je hebt een vijand van dien man gemaakt,” zeide ik zoodra ik een kans had alleen met Hugh te spreken. „Ik kon er niets aan doen, Mark. Hel was de keus tusschen een vijand en een meester. Ik zie het nu duide lijk in, dat nu den eersten schok van verbazing het Ur-tasen’s plan was, mij ais een speelpop te gebruiken om op hot bijgeloof van het volk te werken en> zijn eigen macht over koningin Maat-kha te versterken. Ik veronder stel, dat de oude vos, met een vrouw aan het hoofd der zaken en een Pha raoh, die te ziek was om zich ernstig met iets te bemoeien, vrij wel zijn eigen zin volgde.” „En toen zij hem vroeg haar toe te staan weer te trouwen was hij het natuurlijk niet erg eens met de ge dachte, mogelijk een nieuwen heer te krijgen,” voegde hij er nadenkend bij,

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1924 | | pagina 1