iiten
int”
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
bergambacht, berkenwoude, bodegraven, boskoop, gouderak, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELIJ-2,
NIEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz.
No. 16084
Dinsdagk’23 Februari 1926
65* Jaargang
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen
zaak,
aar
ANEN’S
abrieken
OTSTE
gswaarde.
DE MAANSTEEN.
van -
De verdragen van Locarno
FEUILLETON.
rzleken
v. <1. M.
‘nigde Staten van
BUITENUANDSCH NIEUWS.
hij op onverschilligen
58)
,,in.
de
antwoordde Cuff,
„dat
wenschte
te
1
(Wordt vervolgd).
fa'
30
34
eenerzyda met België en Frankrijk, ander
zijds met Polen en Tsjecho-Slowakije. Ten
slotte zy'n er, min of meer buiten Locarno
staande, de speciale tractaten, die Frank
rijk met Polen en Tsjecho-S'lowakije geslo
ten heeft en die deze drie Staten, onderling
door allianties reeds gedeeltelijk verbonden,
brengt tot wederkeerigen steun voor het ge
val Duitschland aan de in het arbitragetrac-
taat aanvaarde verplichtingen niet voldoet.
Wie van de tractaten van Locarno ver
wacht, dat zij ertoe «uilen leiden, dat plot
seling een volledige vredelievende toestand
tusschen de verschillende Staten van Europa
intreedt, zal natuurlijk teleurstelling onder
vinden. Tegenstellingen als die, welke in
iten en moeten daags vóór de plaatsing
i opname verzekerd te zijn.
on-
NU
be-
i, die
nnoodig
t.
j) op langen en kor-
172360
■Xl 3, ROTTERDAM.
M.V.
IERVEER.
richt 1765
over gij
men.” I
mijner dochter.
loejvAit. De uitvoer van
!cWt aeJruggegraat van de
ïPWfhT genoemd) is naar
belangrijkste export uit
Verlaging der productie-
ik^^fT niet de handhaving
hooge loonen door staatssubsidies, is
Spannend romantisch verhaal
WILKIE COLLINS.
[verder ziet, dat in
niet tot Duitsch-
is ook de overw in
hebben met zware
inancieele malaise,
kt ontstaan van de
f aaneensluiting op
|e continentale lan-
Enerikaan, zoo ver-
|de onlangsHet
|en, dat de Ameri-
l Volkenbond aan-
|g mogeljjk om de
«menden, want Eu-
kar zijn zin te heb-
arend ruzie en on-
;re Amerikaan
staten voeren
„Ik Kijk
s beurt
DUITSCHLAND.
Een zedenschandaal.
Vandaag is te Berlijn het proces tegen
Freiherr dr. Von Lutzouw, den directeur
van een jongenskostschool te Zossen, be-
ENGELAND.
Steenkool en Scheepvaart.
De steenkoolcommissie in Engeland heeft
geconfereerd met de Kamer van Scheep
vaart over de malaise in de kolenindustrie.
(IS millkxm ton scheepsruimte was verte
genwoordigd). Als oorzaken werden
aangevoerd: de hooge loonen der mijn
arbeiders; de te straffe regeling der werk
tijden voor de tremmers; de verminderde
arbeidspraestatie. Steenkool en scheepvaart
hebben elkaar noodig. De steenkoolprijzen
beïnvloeden de staalprjjzen voor de sche
pen en zijn van bctooV’nis voor de bedrijfs
kosten der scheejpvi"
steenkool (terecl
Engel sche schee;
het volume de
GrooUBrittannië.
kosten van de steen!
van
voorwaarde voor herstel.
De verdragen van Locarno welker onder-,
teekening vrijwel onmiddellijk na de aan
vaarding door den Duitschen Rijksdag te
Londen op 1 Dec. 1925, met eenige bijzon
dere plechtigheid plaats had1, nemen als in-
temationaal-politiek samenstel een eigen
aardige plaats in. Zjj kunnen niet geacht
worden te treden in plaats van het met zoo
groote vreugde ontvangen Protocol van Ge
nève van 1924, omdat zjj de gedachte, daar
in aanwezig, slechts ten deele en in elk ge
val voor een beperkt aantal landen, zij het
ook zeer belangrijke, overnemen. Zij kunnen
evenmin geaccht worden in tegenspraak te
zijn met dit Protocol, omdat de grondslag,
waarop dit laatste zich stelde, door de trac
taten van Locamo, zjj het ook gedeeltelijk,
wondt aanvaard: door arbitrage tot ontwa
pening en dank zjj ontwapening tot veilig
heid. Anderzijds echter aanvaarden zjj juist
niet de taak, die het Protocol zich vooral
had gesteld, zijnde voorziening in de ken
merkende leemte van het grondverdrag van
den Volkenbond, voorzoover dit, krachtens
de regeling van art. 15, een wettigen oorlog
in het kader van den Bond mogeljjk maakt.
Want deze tractaten van Locamo steunen
allen op dat grondverdrag, en al ont-
leenen zjj ook een deel zelfs van hun belang
rijkheid aan het feit, dat Duitschland tot
den Volkenbond zal toetreden, en nevens de
rechten ook de plichten van dat lidmaat
schap aanvaarden, zjj sluiten daarom een
oorlog tusschen Duitschland en zjjn buren
naar het Oosten niet definitief uit, indien
zich het geval voordoet, dat art. 15 kent
n.l. wanneer een rapport van den Raad van
den Volkenbond, niet met algemeene stem
men wordt aangenomen, die der twis
tende partijen buiten rekening gelaten-
Tenslotte bevatten de tractaten van
Locamo geen wjjziging van het verdrag
van Versailles van 28 Juni 1919, noch ver
scherping, noch verzwakking. De daaruit
wederzijds voortkomende rechten en ver
plichtingen zijn gehandhaafd. Maar, èn door
de wijze, waarop de tractaten van Locamo
zjjai totstandgekomen èn door hun inhoud,
hebben zjj ten doel om den geest van Ver
sailles te wjjzigen, krachtens welken de
overwinnaars een land van de beteekenis
van Duitschland meenden te kunnen sluiten
buiten de eigenaardige geljjkgerechtigheid,
die er ook in den kring van groote en kleine
Staten heerscht.
Zeven verdragen zijn er te Locamo geslo
ten. Allereerst ’t verdrag tusschen Duitsch
land, België, Frankrjjk, Engeland en Italië,
het dusgenaamd Rjjnlandpact; daarnevens
de arbitrageverdragen van Duitschland,
Een agrarisch pleidooi.
misch geheel als de Vei
N.-Amerika.
En wanneer men dan|
Europa de nood vols tri]
land beperkt is; hoe zC
nende landen te kamp»
economische crisis enj
moet dan niet het inw
noodzakelijkheid van
economisch gebied doorn
den van Europa? Een 1
volgde dr. Brandes
was toch maar goed. MÉ
kanen zich niet bij M
sloten en zich zoo jwdj
Europeesche zaken béH
ropaVchjjnt het alleejjTi
ben, wanneer het voorfai
eenighfeid heeft. En eegt_
spray De Amerikaansche
dejfstrjjd om het bestaan gemeenschappe
lijk, de Europeesche staten voeren hem te-
/gen elkaar!
„Harde critiek,” Mijne Heeren, zoo be
sloot dr. Brandes „maar of er niet veel
waars in ligt?”
I Men zal moeten toegeven, zoo voegt het
jHbld. hier aan toe, dat dergeljjke meenings-
uitingen in dezen agrarischen kring geuit,
wel even de aandacht verdienen, al bljjft
men overtuigd van de juistheid van het
spreekwoord, dat ©en zwaluw nog geen zo
mer maakt. Maar in deze dagen, waarin
zooveel gebeurt dat bjjdraagt tot een mi-
neur-stemming mag ook wel eens gewezen
worden op een voorval, hetwel kan bijdra
gen tot een revolutie der geesten, welke de
ze toegankelijker maakt voor de toepassing
van een methode die de diepere oorzaken
zelf van den omlerlingen strjjd wil wegne
men.
Chamberlain over zjjn arbeid.
Chamberlain wend gisteren geestdriftig
toegejuicht toen hem het eereburgerschap
va Birmingham werd aangeboden. Bij het
aanvaarden van het eerbetoon gewaagde hij
van zjjn werk als minister van buitenland-
sche zaken en verklaarde, dat de buiten-
landsche politiek nimmer een zaak van
partij-politiek dient te zijn. Hij drong er bij
zijn hoorders op aan niet ontmoedigd te
zijn indien er een geschil ontstaat over
Duitschlands toetreden tot den Volkenbond
en over Duitschlands plaats in den Bond.
Wat hem betreft, hjj is overtuigd, dat in
dien eenige van de mannen, die in Locar
no samenkwamen, elkaar opnieuw zouden
ontmoeten en het nieuwe probleem zouden
bespreken, zij in staat zouden zijn het prak
tisch te behandelen.
Ten slotte zeide Chamberlain dat hjj zou
willen vragen zijp openbaren arbeid te be-
oordeelen naar zjjn tweeërlei streven voor
de zaak des vredes, n.l. het werk, dat hjj
voor het lersche verdrag heeft gedaan en
het aandeel, dat hij in het tot stand komen
van het verdrag van Locarna heeft gehad.
De tijd is als het strooinende water: we
moeten er uit grijpen wat we noodig heb
ben; wie dat oogenblik verzuimtde
stroom vloeit voort.
„Neen”, antwoordde hij.
welke zaak thans aan
18?’
„Ik dlenk”,
gie, neerslachtigheid
inden, hypochondrie
ratis brochure van
Franken *traal 79
1153 18
zou herstel in eer en rechten of kwijtschel
ding van de straf kunnen voorstellen.
Volgens de „Soir” heeft de procureur bij
het hof van appèl te Brussel een ontwerp
amnestiewet voor de activisten, die op
grom! van het gemeene recht werden ver
oordeelt aan het departement van justitie
doen toekomen. Dit ontwerp zou thans door
de diensten van ’t departement worden on
derzocht en binnen kort in den vorm van
«Oen wetsontwerp bij de Tweede Kamer wor
den ingediend. Intusschen komen nog steeds
bij den eersten minister Poullet verzoek
schriften in om Borms uit de gevangenis te
ontslaan en evenzoo om Borms niet vrjj te
laten. Nu echter de wageh aan het rollen
is Abracht, zal het remmen van nationalis
tisch zjjde wel niet meer helpen en komt
Borms eerlang vrjj.
Teekenen, die duiden op verandering van
opvatting en inzicht in bepaalde kringen
bij onzen oosteljjken nabuur in de richting
van ruimer wereldbeschouwing, moeten met
vreugde worden opgemerict, juist omdat zjj
betrekkelijk nog zoo zeldzaam zjjn.
Tot zulke teekenen behooren o.a. belijde
nissen van dragers van oud-adelljjke na
men als v. Rheinbaben en v. Moltke tot
voorstanders van het nieuwe Duitschland.
Zulk een teeken is ook een rede, welke
de president van de Pruisische kamer van
landbouw, dr. Brandes heeft gehouden, en
waarin hjj, volgens ’t Hbld., een in die krin
gen zeker zeer ongewoon pleidooi hield voor
een aaneensluiting van de verschillende Eu
ropeesche staten tot een economisch ver
bond. Een rede, die, tot zekere hoogte, een
merkwaardige weerklank, zou kunnen zjjn
op de zoo warme en van diepe algemeen-
menschel ijke gevoelens getuigende aanma
ning van Huberman om tot een Pan-Euro-
pa te komen.
Weg met de grenzen! was tenslotte ook
de kern van de getuigenis van dezen Duit-
seben agrariër, wiens partjjgenooten door
hun program van hooge tarieven bljjk ge
ven van zulke geheel andere opvattingen.
„Wanneer men thans kijkt naar het 60n~
tinent, met uitzondering van Engeland en
Rusland die groote wereldrijken zjjn; wan
neer men ziet, hoe door den wereldoorlog in
de plaats van de 21 staten er 30 zjjn ge
vormd; wanneer men de lengte van de we-
derzjjdsche grenzen beschouwt en zich er
in denkt, hoe oneindig veel krachten verlo
ren gaan in politieke en economische wrij
ving; en wanneer men dan daartegenover
let op het groote Noord-Amerikaansche
Statencomplex, hetwelk uit 48 deelen be
staat, waarvan elk ongeveer gemiddeld even
groot is als een Europeesche mogendheid;
wanneer men bedenkt, welk een geweldig
aaneengesloten economisch lichaam deze
vormen zonder economische grenzen, dan
komt toch bij ons ernstig de vraag pp of *t
continentale Europa in zijn verdeeldheid
nog wel kan concurreeren met een econo-
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal f X25, per week 17 cant, mat Zondagsblad
per kwartaal 2.90, par week 22 cent, overal waar de bezorging par looper gaschiodt
Franco per post per kwartaal 8.15, met Zondagsblad 8.80.
Abanaemanten wordan dageljjks aangenomen aan om Bureau: MARKT 81, GOUDA,
bjj onze agenten an loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zjjn dageljjks geopend van 9—6 uur. Administratie Tel. Int. 82;
Redactie, Tel. 83.
biee( om ons dien namiddag te verla
ten. Na op de hoogte te zijn gesteld
van het onderhoud in de kamer van
mevrouw, had' hij bestolen te wachten
tot er tijding kwaïn van Frizinghall.
Des» verandering, inj zijn plannen,
welke bij de meeste menschen geen
merkbaren invloed zou hebben gehad,
bewees in zijn geval ten hoogste na-
deelig te zijn. Zij maakte hem onge
durig, gaf hem te veel ledigen tijd en
deed alle vreemde zijden van zijn ka
rakter, de eene na de andere, te voor
schijn treden.
,,Geef mij wat vuur, Betteredge
zeide hij. „Is het mogelijk, dat iemand
zoo lang gerookt heeft, als ik, zander
tot die ontdekking te komen, dat op
den bodem van dezen sigarenkoker
een kompleet stelsel ligt, hoe npen de
vrouweai moet behandelen Luister
goed', eui ik zal het u in enkele woor
den uitleggen. Gij neemt een sigaar
etn probeert ze zij bevalt niet. Wat
doet gij nu Gij werpt ze-weg en be
proeft het met een andere. Let nu op
de toepassing. Gij kiest een vrouw
uit gij gaat een tijdlang met haar
om en zij breekt u het hart.
Dwaas. Neem een les uit uw siga
renkoker. Werp haar weg en beproef
hel met een andere.”
Ik söhuddie het hoofd'. Heel geestig,
zonder twijfel, doch mijn eigen onder
vinding had' mij anders geleerd.
Tn den tiid van de overleden juf-
een verbitterden algemeënen oorlog van en
kele jaren zjjn gewekt, in een niet minder
verbitterden na-oorlog van een nog grooter
aantal jaren zijn behoudefo, zijn niet met een
enkele pennestreek uit te wisschen. Maar
gelyk het Dawes-plan erin geslaagd is om
op het gebied der materieelc oorlogsver-
pliohtingen verzachting ahn te brengen, mag
van het tractaat van. Lqioarno worden ver
wacht, dat het op politiek gebied gelijke
balsemende uitwerking zal oefenen. En
Europa, dat vóór allesiveiligheid behoeft
van zijn leden, wordt daardoor momenteel
zeker het best gediend 1
aiiiwuvixiuA; vuh,
•nevouw V crinder een der knapste
vrouwen is in Engeland. Ik denk ook
o&t ik liever naar een mooie roos
•‘ijk, dan naar den kostbaarsten dia-
J’Wt, die er bestaat. Waar is de tuin-
",ao, mijnheer Betteredge
Omtrent den Maansteen wife er geen
woord uit hem te krijgen. Hij scheen
Wie belangstelling voor die zaak ver-
te hebben en stond er op, den
winman een bezoek te brengen. Een
J*» later hoorde ik' hem luid1 twisten
*u die serre, waarbij die woorden mos
roos èn wilde roos boven alle andere
m’ln oor troffen.
“Iddeilerwijl, wilde ik eens gaan zien
01 mijnheer Eranklin bij zijn besluit
«pecteur hel verhieslijkst aöntte richt
te ik mij vervolgens tot tiaar, op een
wijze, die ik meende, dat indruk op
haar moest maken. Bij deze gelegen
heid' voor mijn dochter vertrok, had
ik haar reeds gewaarschuwd, dat zij
zich aaln de hatelijkste en meest
eervolle verdenking blootstelde,
vertelde ik haar, dat mijn vrees
waarheid was geworden.
Haar antwoord daarop was zoo dui
delijk als woorden slechts zijn kun
nen. In de eerste plaats is zij aan
niemand ter wereld geld schuldig. Ten
twoedé is de diamant niet in haar be
zit en is het ook niet geweest, sinds
zij hem Woensdagavond in kaar kas
tje borg. Dp verklaring mijner doch
ter galat niet /vlrder dan dit. Zij be
waart een ha^dniwkig stilzwijgen, wan
neer ik haar v-ertag. of zij iets weet,
hetwelk op de verdwijning van den
diamant eenig licht kan werpen. Zij
barst in tranen uit, wanneer ik erop
aandringi, dat zij om1 mijnentwil zal
spreken.' ,.De dag zal komen, dat gij
zult inzien, waarom ik het mij niet
aantrek, dat men mij verkent, en waar
om ik blijf zwijgen, zelfs tegenover u.
Tk heb veel gedaan om uw medelij
den te verdienen, moeder, niets waar-
:j u om mij zoudt moeten scha-
Dat waren de eigen woorden
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (bahoorende tot den bezorgkrin*)
1—5 regels 1.30, elke regel meer f 0.26. Van buiten Gouda en den becorgkring:
15 regeta 1 55, elke regel meer 0.80. Advartentiën in het Zateniagnummer 20
bijslag op den prijs. Liefdadigheids-advertentiën do helft van den prfja.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1—4 regels ƒ2.05, elke regel meer ƒ.0.60. Op
de voorpagina 50 booger.
Gewone advertentiën en ingezonden modedeelingen bjj contract tot teer geroduceer
den prijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tuRschenkomet van soliede Boekhan
delaren, Advertentiebureau! en onze Agentr- -x— -
het Bureau zijn ingekomen, teneinde van
-
gonnen. Dr. Von Lutzow was er van be
schuldigd zich in den loop der jaren jegens
75 van de aan zjjn hoede toevertrouwde
leerlingen misdragen te hebben. Er zijn
niet minder dan 500 getuigen gedagvaard.
Op verzoek van de verdediging besloot de
rechtbank den beklaagde, die 15 maanden
in voorarrest heeft gezeten, op vrye voeten
(e stellen.
De dochter van den Tsaar toch in leven?
sensationeele Tag-onthulling.
Eenigen tijd geleden werd gemeld dat de
zich in een sanatorium ^te Berljjn bevindende
mevrouw v. TschaikoCky niet, naar ver
moed werd, de dochter van den tsaar:
Anastasia was, maar een krankzinnige.
De „Tag” brengt echter het sensationee
le bericht, dat de betreffende dame hoogst
waarschijnlijk, Anastatia, de dochter van
het Russische keizerspaar is.
Het blad verklaart, dat de advocaat Sza-
witsch, de hand in de aanvaneljjke tegen
spraak had.
De advocaat staat in nauwe relatie met
grootvorst Cyrillus, die zich in Coburg tot
tsaar heeft geproclameerd ,en er bijzonder
belang by heeft, dat van de tsarenfamilie
niemand meer in- leven is, die zijn aanspra
ken in gevaar zou kunnen brengen
Szawitsch slaagde er in, het bovenbe
doelde misleidende bericht omtrent de iden
titeit der vreemdelinge te doen publiceeren.
De „Tag*’ meldt verder, dat een Noord-
sche staat sinds maanden <le rekeningen der
vreemde dame betaalt. Angstvoorstellingen
die haar voor vervolging door de bolschewi-
ki doen vreezen, belette de vreemdelinge,
haar identiteit bekend te maken.
Het blad geeft voorts ’n romantisch ver
haal over de redding van Anastasia door
een Russischen rooden gardist, die haar
naar Roemenië zou gevoerd hebben. Een
broeder van den soldaat zou bet meisje
vandaar naar Berlyn hebben gebracht.
Door haar angst om te spreken en haar
overspannen toestand werd zij voor krank
zinnig gehouden.
Later werd zij uit het ziekenhuis, waarin
zij was ondergebracht, ontslagen. Zij Itfdt
aan een ernstigen vorm van tuberculose en
ook aan zware wonden, bij de slachting ha
ver familie te Jekaterinenburg opgeioopen,
een schotwond achter he^ oor en aan de ge
volgen van een door kolfslagen veroorzaak
te schedelbreuk, welke wonden tot nu toe
nog niet genezen zijn.
BELGlë.
De amnestie.
Naar verluidt verschijnt over een dag of
wat het verwachte koninklijke besluit in
zake amnestie voor de ambtenaren en de
leden van het onderwijspersoneel, die we
gens activisme van bestuurswege werden
gestraft. Bij dit besluit zou worden voor
zien dat de gestraften de herziening van
hun zaak mogen aanvragen en dat een com
missie uit Kamerleden en ambtenaren met
die taak zou worden belast. Die commissie
irvuw Be. iel edge zeiue ik, „was ik
dikw’jls geneigd, uwe philosolie in
praiktijk te brengen, mijnheer Frank
lin. Maar de wet noodzaakt u, uw si
gaar ap te rooKen, watineeri gij ze
ceiuniaal gekozen hebt.”
Ik maakte een knipoogje bij deze
opmerkiing. Mijnheer Frainklin lachte,
dat hij schudde.
Het rijtuigje kwam terug, een goed
half ’dur eerder dan ik hei dur
ven varwadileai. Mevrouw had beslo
ten, voor het tegenwoordige in het
huis haretr zuster te blijven. De rij
knecht bracht twee brieven een voor
mijnheer Franklin en een voor mil.
Dien voor mijnheer Franklin zond ik
naar hem toe in de bibliotheek, waar
zijn ongedurige geest hem: thans weer
had heengedreven. Den mijnen las ik
in mijn eigen kames. De ohèque, wel
ke er bij liet openen uitviel, waar
schuwde mij al dadelijk, dat Cuff zijn
afscheid had gekregen. Ik zond dade
lijk een boodschap naar de serre, dat
ik dien politie-beani'bte wensefate te
spr eiken.
Hij kwam, nog geheel onder den
indruk van het gehouden gesiprek, on,
verklaarde nooit den golijke van Beg-
bie te hebben gezien wat koppigheid
betrof. Ik 'verzocht hem, dergelijke
beuzel ingen op zijde te zetten en zijn
aandacht aan ernstiger zaken te ver-
k leenen, en wees hem1 op den brief in
mijn hand.
GOVDSCHE COURANT.
„Ah zeide hij op onverschilligen,
loon, „hebt gij tijding van mevrouw 'l
Ben ik erin betrokken, mijnheer Bet
teredge
,,Gij kunt daarover zelf oordeelen,
inspecteer’', gaf ik hem tot bescheid,
waarop ik hem liet schrijven voorlas.
„Beste Gabriël, ik verzoek u, in
specteur Guff mede te deelen, dat ik
mijn belofte gehouden heb, met dezen
uiisla^, voor zoover ’t Rosanna Spear
man i>etreit. Juffrouw Verinder ver
klaart plechtig, nooit een woord in
het geheim tot Rosanna te hebben ge
sproken, sinds dat ongelukkige meisje
bij ons in huis is gekomen. Zij heb
ben elkander, zelfs niet toevallig ont
moet op den avond voor de diamant
vermist werd, en geen omgang, van
welken aard ook. heeft er tusschen
haar bestaan van Donderdagmorgen,
toen voor het eerst het verlies werd
ontdekt, tot Zaterdagnamiddag, toen
juffrouw Verinder is vertrokken. Dit
is de uitslag van de proefneming, wel
ke de inspecteur heeft voorgesteld.
Tot ik punt gekomen, keek ik op on
vroeg Cuff, wat hij van dit gedeelte
van den brief dacht.
„Ik zou u slecrits beleed'igen. indien
ik mijn opinie zeide”. antwoordde hij.
..Ga voort, mijnheer Betteredge, ga
voort.”
Ik verbeet mijn drift en las verder.
..Nadat ik tot juffrouw Verinder had
gesproken op de wiize wel^e de in-