0.000. g/ niui fflffHK ■MM I IUt K.G. NIEUWf- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN RAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, RAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, N1EU ILWUK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, en*. ‘Wé i ssii J W- No. 15802 04* Jaargang Zaterdag 21 Maart 1825 f 2.2S. REEUWIJK. SCHOONHOVEN. Koouomisi G’ Had. ekbankM JÜECzn B gers LINGEBIE iiilli timili MuiiMra. ITSTE swaarde. tNRGAMBA* WERKERI INEN’S ibrieken -1 Dit blad versé ÜIW. T6l8f.Hi.734. 8N DETilL. HT, BERKENWOUDE, BOD1 A OUDERKERK o OUDEWA’ mijnt dagelijks behalve op Zpn- en Feestdagen AuILLETOB. DE TWEE HANSEN £>T Gouda 1 k Groot* aortaerlna I ('herstel. t bjj onze ')it nummer tl alh 'V 11 en HAGENAAR. 2908 40 J (Wordt rwrolgd). f l4iit twee bladenjl 2‘“ v“n 5 Midstoffen, rwtenmeel, neel, Phos- Uw kippen gure jaar- leg te gaan rat n Jewel Mnf’c en s én c |y 11 <1 OU voor^ên oodlog. Die zoos fflifen"Iwerden dan |en „Reactie" tt, zich daar- uis vóór, dat J. DE MOL EN ZOON Tarfaarkt 75 - Tal. 411 - lurii- ii Dmidludiii ■LR VEER, hl 176S. - 788 K) 140 1X10 nniüdeld 300 A ƒ360 welk bedrag, als mt bleef, verteerd xou feun alle liOtimiE UHIII VI kunnen v Met j zijn wy ij productei r Tl meer |uf| 1 En inr’ Jhynl$ producqé nu olwhin ei sol bedrijf Van n( tie is de Hoe wenscheli met het oog op de gt gelukkige HANS”. xK.uine t mooi van ie. dat je zelf- ijft. maar het is coed van <•1 iMim nutc» Mi in begra- miin met Zondagsblad looper geschiedt. renen gei op zy moet wordende!: Arden. ipitaal, om fabrieken te bouwen, ïr nog- niet Wij moeten voor de daarvan ook afzet hebben. De rden gaat moeiiyker, naar mate fevoerd i|al moeten wiorden. t lie derlfe plaats wordt er Jiper npofd belangrijk minder I u JeiingUp schier eljk gebied, 1 Jerricwen rtoe «hoort de et deft 'l hregelü t we'ÉW \rnocsM ae de® IllinB p veel m venktfrti lijlc 1 Onze bureaux k Redactie Tel. 545, op i temt en de* gen te ven de arbeiders in dezen voorzichtig moeten zjjn. Als zij de verbetering vkn den toe stand van het bedrijfsleven aangrijpen als een grond voor een nieuwe loonactie, zou het best kunnen zyn, dat zy daarmede het in getreden herstel gingen te niet doen. De zoogenaamde „verslechtering” is het gevolg van omstandigheden, waarop noch de reactie, noch de democratie veel invloed Iran uitoefenen. Zy is eed natuurlijk uit vloeisel van factoren, die men in 1918 meende te kunnen uitschakelen, maar die Rich dit nief laten doen. De malaise ont stond vooral daardoor, dat de menschen ge zamenlijk meer wilden verteren dan zy voortbrachten en zy zal eerst voor goed ge ëindigd zyn, als of de voortbrenging per hoofd der bevolking toeneemt in evenredig heid met de stijging der levenseischen, öf wel men die eischen belangrijk lager gaat stellen dan eenige jaren geleden, ja mis schien wel lager dan vóór den oorlog. Wie even nadenkt, zal moeten, begrijpen, dat dit laatste vrij zeker onvermijdelijk is. De wereld is door den oorlog verarmd. Dat dit met de in den oorlog betrokken landen is geschied, begrijpt ieder. Met den welstand van dde landen is de welvaart hier te lande intusschen ten nauwste verbonden. Dit ech ter niet alleen. Ook ons land heeft by den oorlog meer verloren dan gewonnen. Men derike aan de kosten der mobilisatie, aan het waardeloos worden van buitenlandsche effecten, aan het gooien met geld kort na den oorlog. Dan neemt onze bevolking ieder jaar met meer dan 100000 personen toe. Daarvoor moet werkgelegenheid worden ge schapen. Hiervoor is kapitaal noodig: per jaar 400 a 500 millioen gulden. Beseft men, wat zulks beteekent? Dat jaarlijks per ge- BR1EVEN UIT DE HOFSTAD. DiCCDVI. Met vele kunstsoorten is liet op dit oogen- fclik slecht gesteld. Het zyn niet alleen de tijdsomstandigheden die daaraan schuld heb- hebben: het is ook het gevolg van de over voering der markt die het algemeene euvel is1 in ons land. Nog veel te veel wordt tie schuld geworpen op den oorlog en veel te veel woi’dt als nawee daarvan aangemerkt waarvan is te bewijzen dat Het er ook in wellicht even groeée mMto sou geweest zijn als de oorlog er niet was geweest. Er is op alle gebied in ons land een blijvend te veel: het is in rente in de venen zóó, het is... op het tooneel zoo. Men excueeere deze samen koppeling, want ze was alleen om een scher pe tegenstelling van uitersten te doen, in Zooverre is er overeenstemming dat Drente en het tooneel beide in het moeras zitten. Het stond ér zoo nuchter, dat de heer Jan Fabricius, de directeur van het theater Odéon aan het einde van het seizoen zyn directeurschap zal neerleggen omdat... zijn oorspronkelijke illusie als directeur te wei nig In vervulling zyn gegaan om directie- ambities in hem levendig te houden. Nu willen we graag gelooven dat zijn illusies zich voornamelijk hadden gericht op hot geestelijk element der kunst, maar dat de financieele illusies die stellig ook niet ver wezenlijkt zijn ongetwijfeld ook tot deze be slissing en misschien wel in de ergste ma te hebben bijgedragen, is met rede aan te nemen. Het is de oude geschiedenis: er wordt te veel tooneel gespeeld en meer dan de Ha genaars van plap zyn... te betalen. Wan neer er de gansc^e week dool op één plaats tooneelvoorstelling wordt gegeven, is de ge legenheid voor de bezoekers ruim genoeg, maar als geilijk wij bijna week-in week-uit Wie op zijn weg een steen vindt, waar over mogelijk een ander kan struikelen, hij kantel^ dien ter zijde. (Nadruk verboden). i roman uit onzen tijd. Uit het Duiisch van PETER ROSEGGER. Bewerkt door WESSELINK—v. ROSSUM. szonde kip- 16 eiwit abonnemenm per kwartaal 2.90,' Franco per po«t verbaad' igingvanJ i constatei nog, datS pan nahr jran vnnr| leSSbeid,^ d| erzetten. Éfét 3 ichuwde^lwy men, dat het’ 1 het spoedig i i ruimer voeti) iisblad luien éne tot staand Ibpddsduup en lling van diet Ugizamerhkn^ inr .4.1 naitó Hij vona geen ohk de eer goeden was het net Aan de deur der woning hing een sierlijk bord. Dr Hans bchmied. Arts, spreekuur dageujks van 9 Er werd dikwijls gebeld. was nog geen men. Nu werd er weer gebeld, was de brievenbesteller met ’n ki Ei, ei I nen kaartje van den I nel SitiJs jaren had de groote niet meer van hem gehoord winds de ker mis in Al enb.roh niete meer. Nu was wel is waar slechts op pa- van deze laan vemriiulerde, is een toeval lige bijomstandiglMid waarvan wij den in vloed op hot schoonheidugeveel niet kunnen nagaan. Van schoonheid gesproken, vele Hage naars zjjn ook min of meer pijnlijk getrof fen door de wjjze waarop ons mooie Buiten hof wordt behandeld. Misschien wordt het op den duur nog mooier dan het vroeger was maar op het oorenblik ia het er treu rig mee gesteld. De hooge, knoestige gril lige boomen langs Riche en verder op naar tien kant van het Binnenhof zjjn gerooid. Precies op het moment dat het beter paste in het nieuwe plan van aanleg ontdekte men dat het ganache etel boomen eigenlek pf ziek of op weg van ziek te worden wae en dat het dus maar beter was om het gan ache rytje op te ruimen. Het uitzicht op de gevels dat nu vrjj komt, ip geen «choon- hekteontnoering. Daar staat het bouw- godroeht van de Passage, dan een <>ud ver vallen huiaje van de militaire wacht, da» een kwart-moderne gevel en dan één in koekebakkerastyl! Door de hooge breed- getakte boomen werd dat alles heel goed iremaskeerd, maar professor Berlage heeft verordineend dat bet kale mooier ie. Er komen nu iindeboomen en onze kleinkinde ren zuilen dus iweer de bedekking der ge vels kunnen beleven. Wat er overigens op het Buitenhof voor ziektegeval heerscht, bijjft maar een raad sel. Het zal noodig zijn dat de een of an dere universiteit eens eene expeditie uit rust om dat te gaan onderzoeken- Ach tor een hooge heining vq! leeljjke reclames wordt, zegt men, Iets gebouwd, maar het <hiurt al maanden en het vordert nieta. Da gelijks vindt men in de dagbladen inge zonden stukken daarover en af en toe zefidt «leze of gene ambtenaar een verklarend be richt dat natuurlijk sjxMvlig blykt een leu- gentje-om-bestwil te »Ün. Het ware weet niemand. Misschien worden wjj dezer dagen etna verrast met iets nieuws, iets mooi». In alle geheimzinnigheid wordt dat wehcht voorbereid. Iet» moet er wel aan het handje zijn want niemand weet het en de autori teiten houden hun wijzen mqnd dicht. Dat laatste is altijd een slecht toeken want al» zij iets goed» weten, bazuinen ze het we>l Uit We wachten nu maar gelaten en gedul dig af wat er gebrouwen wordt. Ons ge- duld wordt overigen» wel heel lang op de proef gesteld maar daarvoor is het dan ook openbare weik RUS: per kwartaal /|2J15, pat waak 17 cast, er week 22 cent, overal waar de bezorging per wartaal 3.15, met Zondagsblad 8.80, lan dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA, Dopen, don boekhandel en do postkantoren. dagelijks geopend van 96 uur. Administratie Tel. Int. 82; Vriend Augustus van dit jaar eerste mis op in de pa- Slailhöfen. waarbij ik „7.7L. Ik zou den uit mijn jeugd er graag In ons eerste^ artu«r wa»l r aan bet slot teA jt ieder mogelij j gaan leveij dj pnlangts, i fkomgn ,verh rege I 31) - Eens aal nog uitgelvonden worden, dat men niet alleen geld en natuur lijken aanlog, maar ook verworven wetenschap aan de kinderen kan na laten. aoodal de kleine kinderen niet eerst naar school, de studenten niet eerst naar college's behoeven te gaan, maar zij alle wetenschappen reeds op de wereld hebben meegebracht. Op zulk een spruit van ons hoogst ge wichtig paar moet dé arme Evelina nu maar wachten, als zii een echten Schmied wil hebben en op dezen, miin toekomstigen bruigom, wil ik drin ken F’ Zoo wist zii op humoristische wijze naar verloofde zuster te negeereo. aonder officieel met haat- te moeten khnke». Zii wist echter niet, waarom zij deze kleine boosaardigheid zeide. Misschien omda* Matóha aoo gelaten en stil naast den jongeman zat. die zoo juist door den gouden angel was gevangen, en dien zij in het geheel ƒ2.25 U. „5.25 „9.50 ADVERTENTIEPRU8: Uit Goud* omaM«n (bohooronde tot don bMOrgkri^): 1—5 re«ela 1.30, elke regol moer fOM. V«n buiten Gouda ea den bezortkriüg: 15 regel* 1,55, elk* regel meer 0.30. Adverto*tibn ia het Zatordagnummer 20 bijslag op den piijj*. Liefdadigheida-advertentiën de helft van den prü*. INGEZONDEN MEDEDEËL1NGEN1—4 regale 2.06, elke n«ei moer OW. Op de voorpagina 50 hooger. Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen bjj contract tot eeer gereduceer- den prjjs. Groote letten en randen worden berekend naar plaataruimto. Advertentiën kunnen worden ingezonden door tuazchenkomet van soiled* Boekhan delaren, Advertentiebuxeaux en onze Agenten en moeten daags vóór da plaatsing het Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd to zijn. Mark* u.tsiapje tegeliikertiid Nauwelijks was dé kleine afgedaan, of er werd weer gebeld. De dokter liet wachten, hij moest zijn eigen por- tief zijn. Hel was niets anders dan dat een oude vrouw vroeg, o! hier de pianostemmer Drekmau woonde. Een tweede bel bracht nog altijd geen vol komen palien slechts om zee te zeg gen een lialven. Het was zijn clubge noot Ham pier, die voor een kleinig heid raad te ragen had. ,,Het is alti’d goed, dat men er da delijk bij het begin on let,” zeide de dokter en schreef druppels voor. „Vandaag zal er wel niemand meer komen, ik ga met ie mede Weer werd gebeld „Hoor eens aan zeide de student, „het gaat bit jou als in een bakkers winkel. Welk een praktijk I Je zoudh «re wel drie pop kunnen leeoen.” „Als het een postwissel is. die ge bracht worCt. dan met genoegen.” De bode van de ontwikkelinasclub-. „Vooruitgang”, moest een kennisge ving afgeven. Het comité had besloten den eerstvokenden „Volksontwikke- lingsdag” te houden op 15 Augustus en wel in Leingau. in Steinbuchling of in Stahihöfen. Dat zou nader be kend eemaakt worden. In elk geval werd dokter Sdun-ied verzocht zijn be loofde voordracht op dien dag te hou den. Hans Scbmied moest laöhen Dat sluit als een bus. Den veertienden te Stahlhöfeu de eerste mis en den vijf tienden de ontwikkelingsdag ook te Stahlhöfen „Ik zal den vijftienden miin rede mis in hij daar, pier. „Bej e Den 14den draag ik mijn rochiekerk te Dmi.iiuuiwi. v je vriéndelijk ujtnoodig. Ik besten vriend uit bij hebben. Uw e .JBeste Kiein Het is niet mooi moord bedrijf!. - je. dat je mii tenm nste bii ie venis nooiigt. Ik zal dadelijk rouwkleeren bestellen en kom. HANS.” Dat was het antwoord! van den dok ter. De rouwkleeren haalde hii weer door. Hii dacht, ik wil hem niet be- leedigen en voor het geval hii belee- digd wil zijn, kan hii het altijd nog uit het overige halen. Overigens doe ik mede aan de komedie en maak een met naar waarde scheen te schatten. De beleefdheden van het gezelschap behandelde de verloofde met koele hoffelijkheid, zoodat zij gaandeweg eenigszins alleen kwam te staan, ter wijl rondom Evelina voortdurend le vendig werd gecirculeerdt En zoo zag men ook. welk een goeden smaak de jeugdige verloofde had door steeds zwart te dragen. Het zwart van eiken dag stond haar beter dan het witte kleedje, dat zii vandaag droeg en waarbij het mat-bleek gelaat niet recht paste. Maar de snoer van paarlen om den hals en de diamantentooi in het zwarte haar maak) en alles goed. En de jongeling met de witte das fluis terde haar dikwijls iets liefelijks toe. Bij zijn antwoord aan de „zeer ge achte ouders” noemde hij haar een juweel, om dadelijk daarna weer met de aanstaaande schoonzuster en toe komstige schoonmoeder te schertsen. Naar Stahlhöfen. Hans Schmied liep door de creeks kamers, waarvan de pas geverfde deu ren open stonden. Onrustig en onbe haaglijk liep hij over gladgeboende parketvloeren. In de hoekkamer, waar van de vensters op den Singel en het Park uitzicht gaven had hii voorloo- pig zijn meubels geplaatst, die het vertrek lan* niet vulden. Al het an dere wordt pas ingericht, bezield en van een huisvrouw voorzien, als het voorjaar komt. Als dat eene er maar niet was. het eêneDe schoonvader in spe had wel is waar nu reeds de financieele aan gelegenheden willen regelen, maar kunnen tellen in plaats van 7 zoo ongeveer 20 2i> tooneelvoorstellingen wonden g«‘ geven moet de opbrengst wel veel te klein jijn. Het ergste daarin is dat xe alle lijden totdat ten slotte een deel het opgeeft. We hebben vroegerj al eens een becijfering ge maakt van het aantal menschen, dat zou moeten uitgaan in één week als^alle thea ter- en concertzalen alle avondenjbezefc zou den zjjn en wjj hebben toen aaA de hand van gegevens aangetoond dat het nog geen derde van dat aantal is dat er per week op uit gaat om... uit te gaan. Het ligt dus vpor de hand dat er noodlijdende onder de too- neeligezelschappen moeten xljn. Het is te be treuren dat het gexelschap-Fabricius na een jaar hard werken want dat heeft het —reeds uit elkander valt. Het had beter verdiend maar bet valt als slachtoffer van de concurrentie. Heit is nu alleen te hopen dat weer niet een niewe groepeering ver rijst en wederom een poging wordt ge- waag<l. Het kan niet slagen omdat er geen behoefte aan bestaat. Hoe men het ook op timistisch tracht voor te stellen, het is een feit dat meer dan één gezelschap in den Haag niet kan bestaan. Nu vertelt men we', dat het gezelschap van Fabricius blijft be staan zonder Fabricius, maar dat moeten we eerst nog zien gebeuren vóór we het ge- looven. De overschatting van het tooneel als kunst en als vermaak is mede één der oor zaken van d« tegenspoed, maar <le voor naamste achten wij het te-veel aan tooneel- spelende beroepskunstenaars, een verachijn- nel dat universeel is in alle vakken en be roepen in ons land. Genoeg van het toojneel; wij hebben even voor de zooveelste maal het zelfde ver schijnsel geconstateerd, en we zullen het nog dikwijls kunnen herhalen. Onlangs hebben wy het een en ander verteld van het wereldschokkende feit dat oen wijk van den Haag in opstand kwam omdat er aan het ..schoon" van een laan werd vergrepen. Op de Laan van N.-Oos4- Indië hebben de huizen voortuintjes en nu had een eigenaar zijn beide huizen tot win kels laten verbouwen waarvoor het noodig werd <le voortuintjes ep te heffen. Heel veel adressen en ingezonden «tuk ken in de bladen en driemaal behandeling in de gemeenteraad met «1» eindbesluit dat de tuintjes in den ouden vorm hersteld moeten worden. Hetgeen natuurlijk niet ge beurt want er is geen macht ter wereld die den eigenaar kan dwingen er een tuintje aan te legigen. Alleen zal de gemeente er zijn steentjes uit halen die er bij vergis sing reexls ingelegd waren. Het is een for- meele boy-cot van de beide winkels ge weest gedurende den tijd dat deze belang rijke zaak hangende was. Het is een ver heugend feit dat zoovele burgers in opstand kwamen tegen 'Schending van het stada- schoon dat het behoud ervan vele juist in hun kraam past, wyl de waarde der hui zen stellig zou verminderen als het aspect houden en ik stel beslist voor Stuhi- höfen, een der meest domperige lu>e- ken van het land 1-eze rc«els verzond hii nou haastig en ging toen naar de woning van den hofraad. Later, bij hel souper, sprak Hans over het prachtig xieval. dat zijn volksvoordracht over Darwin en Nietzsche iuh t samen viel met de eer ste mis van den vriend zijner jeugd. Toen vroeg de hofraad. „Heb je iets teuen hem Tegen deft vriend v ai» je jeugd?' „Hoe zoo 1" de dokter lachte. „Hij is een beste kerel maar het is alleen noodig het stijve grondig bii hem af te schaven.” „En daarvoor wil iii zorgen bii zijn eerste mis „Ik wil hem tenminste oenen, hoe men tegenwoordig moet preeken. wat en hoe de geestelijke moet leer en.” De hofraad haalde de schouders op. De hofraad keek biina met welge vallen oi>. toen hii zooveel edelen hartstocht bii zlin aanstaanden schoon zoon zag En hoe hii verder onstui mig redeneerde over bigotterie en vormvroom'heid van het volk od het platte land Weer een nieuwen kant aan den Hinken ..Ottooft”. Toen de ionge man had uitgeraasd vroeg de hofraad bed kalm: ..Optochten pro cessies. afgodendienst. Hindert je dat. Hans?” jjaat moeilljker, derlfe plaats wordt er tyaar- jr hpofd belangrijk minder ge- De uitbreiddngi van de Éegee^ 4 leidt van veel improductief aïtbeid der ambte- tóvoeringl) van die Jlegee- 1 belast. Daartoe behoort B dat bedrijfsleiders en in yerric^ten,, om aan lerèchallende petten aan net te kuhnëiv y oldoen. veel meer inirlded op de proAuc- ting vah den arbeidsduur, men dié <fok mag vinden reestélijlce belangen Van den arbeider, men moet tx>ch niet vergeten, dat, al« alle menschen 4/5 van den. ttyd werken, jjien zy vroeger werkten en in dien korteren. werktijd ook slechts 4/5 produ ceer en van wat zij vroeger produceerden, zy gezamenlijk ook slechts 4/5 kunnen ver bruiken van wat zy vroeger verbruikten. Zal dit er niet toe ledden, dat sommige groepen der bevolking nog veel meer met gebiek hebben te kampen dan vóór den oorlog, dan is -één ding wel in de eerste plaats noodig. Dit is versobering van het leven niet alleen by hen, wier inkomen tot die versobering dwingt, maar ook by hen, wier inkomen hen wel in staat stelt, zich eene zekere luxe te veroorlöven. Als wij om ons heen zien, bemerken wij van die vrijwillige versobering echter niet veel. Er bestaat ook waar de voorziening in de noodzakelijke behoeften dit niet noo dig maakt veeleer een streven steeds te leven op een voet, als het inkomen maar eenigsains toelaat. Inzonderheid wordt dit ook opgemerkt by velen, die door de demo cratie omhoog zyn gebracht. En het wil ons toeschijnen, dat zy daardoor blijk geven, öf slechts democratische gevoelens te huiche len óf wel de consequenties van de democra tie niet ten volle te beseffen. Ook schijnt het ons toe, dat de Regeering moeite heeft, het juiste pad in dezen te vin den. Hoe anders is te verklaren een voor stel als dat betreffende de ambtswoning voor den Minister van Buitenlandsche Za ken. Het feit, dat de Kamer dit voorstel jnet algemeene stemmen verwierp, geeft in tusschen den burger moed. had het hooghartig afgesia^e-ii. a nei verstandiger, hem na ik in zijn coüio te laten slaan, der schikking zou later den phpa niet ontgaan. Trouwens reeds gespanium. der woning hing 9 tot 10 uur. vips Mwvid, maar er enkele patiënt geko- u werd er weer gebeld, het brievenbesteller met ’n kaart, klei-

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1925 | | pagina 1