IUIH0SE.
I
J
ÏUW
u
OM
No. 15804
Dinsdag 24 Maart 1925
84*Jaargang
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen
k
IT KAUWGOM
-
IJNT
1,25
FEUILLETOS.
CCA
TKAC
DE TWEE HANSEN
besprekingen ven de Fleurinu te Parijs.
4 3
.voor
cents
bergansacht, berkenwoude, bodegraven, boskoop, gouderak, haastrecht, moordrecht, moercapelle, nieu
WERKERK OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWUK. SCHOONHOVEN, 8T0LWUK, WA DPI NX VEEN, ZEVENHUIZEN,
n 2.-
6 fl. 11,.
2c/4.
i4i
en
178 37
I
tg van
T
wel.
(Wordt wrolfd).
iKh.-J.I ai,
LLIHC
IEESMETHODP.N, 1^,
TUSSCHEN UCHAMB-
;esteluke ziekten.
>«M II
de ruk*regeerinic ernstige cmeenigtaid zjjn
gereten over het door Stresemnnn roorge-
atelde plan van een veihgheidapact tusadhea
Ihritschland en d« geaUteerden.
Dit veraohil van meening moet echter la
ter na een uiteenzetting van Minhrter Btre-
semann weer zjjn btfeeletd.
In Egypte doet Zagtoel Paaja wear van
zich spreken. Naar aanleiding vaa da ver
kiezing van Zagloel pasja tot prodrient der
Kamer diende het Ministerie «ijn ontatag ia.
welk on*^'ag evenwel door den Knnlng werd
geweigerd. Hierop wend het Parlement ont
bonden.
11
STERDAM
'OOR NAMAAK!
'AM O».,
Den Haag.
700
Bü 4
of niets beteckenen, ja dikwjjls schade' jjk
zijn. Wat offert de spaarder doorgaans op
Een modegril, een bezoek aan de bioscoop,
.-igaretten en snoeperij.En wat krijgt hjj
daarvoor terug? Een reserve waarop hij
jk ongelukkige dagen kan teren en een V6.
zekerde oude dag. De keuze kan niet moei
lijk zijn.
Het is de overweging van het bovenstaan
de, die ons een woord van warme hu1 (Ie
deed uitspreken voor de onderwijzers, die
e Zuige-
BREG-
>eschou-
rsmode
iterdam,
van de
-NOOY
i verder
Voorts
Menu’s
luk”.
(Nadruk verboden).
Een roman uit onzen tijd.
Uit het Duitscih van
PETER ROSEGGER.
Bewerkt door
P- WESSELINK-v. ROSSUM.
De wereld is vol bloemen; slechts en
kelen gelukt het, ze over te planten in
eigen tuin.
aan hun leerlingen een goed begrip van het
sparen wisten te geven. De school kan hier
wonderen doen. De taak van den onderwij
zer ia ook hier een zeer groote. Want em
dtn spaarzin met de moedermelk in t^ gie
ten, moge een onbereikbaar ideaal zijn,
nrnar niet te vjoeg kunnen de oogen voor
dit kostelijk goed worden geopend. Hierme
de staat of valt het welzijn niet alleen van
het individu, maar ook van de gaheele
maatschappij.
Oneenigheid in de Rjjfcsregeeiing. De benoeming van Zagloel pasja,
garandeeren van de veiligheid van Polei»,
evengoed en zelfs beter kan worden bereikt
door een veiligheidapact tusechen Frank
rijk, Engeland en Duit achtend, omdat, wan
neer eenmaal de veiligheid in het Westen >8
gewaarborgd, t Jk die in het oosten verze
kerd zal zjjn, terwjjl bjj den huldigen toe-
stand Polen» houding tegenover Duitach-
land voor Polen zelf voortdurend gevuar op
levert.
!1 toga Bloedarme,
nuwzwakte.
e is het beste middel
agen, dat tot hiertoe
bevordert de eetlust,
kg en de Voeding, en
het overwinnen der
tputting en algemee-
HI ITKNLAND8CH NIEUWS,
ENGELAND.
Een uitvinding van wijlen Prins Louis van
liattenburg.
Wylen prins Lodewtyi^van Battsnburg,
sinds het uitbreken van den oorlog verdoopt
in markies van Wilford Haven, die bjj ’tbe-
gin van den oorlog eerste lord van de ad
miraliteit is geweest, had een zeer bruik
baar toestel uitgevonden, ter voorkoming
van aanvaring ter zee en in de lucht. Do
marine heeft 1500 dezer toestellen, in het
luchtwezen 7000 gebruikt Daar officieren
destijds geen recht op octrooi hadden, kwam
de uitvinding aan den Staat, zonder dat de
uitvinder een beloonir< ontving. De wedu
we van den markies, die liet grootste deel
van zijn vermogen in den oorlog in Rusland
verloren heeft, ia zonder voldoende midde
len achtergebleven. Admiraal Kerr heeft nu
gisteren voor de koninklijk* commireie voor
vergoedingen gepleit voor het alsnog uit
betalen eener belóoning aan de weduwe. Hij
wees er daarbij op, dat de markies zijn uit
vinding beschouwd had eb een geachenk
aan zijn land en dat alleen de armoede,
waarin zijn weduwe verkeerde, hem er toe
bracht aanspraak jp belooning te maken
Formeel kan de commissie niets doen, daar
zelfs het patentrecht reeds vervallen zou
zjjn en het precedent tal van nieuwe aan
spraken in het leven zou roepen. Intuaechen
is bü de behandeling van het verzoek het
licht gevallen op d* groote vaderlandsliefde
van den marlde», die Ir den oorlog vaak om
zijn Duitsche afkomst verdacht gemaakt is
De commimde heeft haar beslissing nog in
beraad gehouden.
De reis van den prins van Wales.
.Zaterdagmiddag vertrekt de prins van
Wales aan boord van het oorlogsschip „Re
pulse" uit Portsmouth op rob naar Zuia-
Afrika en Zuid-Amerika. De prins zal op
zijn reis twee dagen doorbrengen op Sint
Helena.
De opvolger van Lord Curzon.
Als vermoedelijke opvolger van Lord Cur
zon wordt thans algemeen lord Salisbury
genoemd.
Bij den rouwdienst vandaag in de Abdy
van Westminster zal de koning wonden var-
O-FROU
TRAC
noHoowg
cnteerfc
smaak wn
I
’.eugenaai
..Ik L
heet
spreken.
..Het is mogelijk. Schmieds ziin er
veel, en Hansen nog meer Maar ik
geloof ’t niet Hij doet hen uit valsch-
heid of on» te snottert. Ik geloof niet,
dat ik mij vergte.”
„Als het niet waar was, dan zou
bet gerecht wel tusschen beide ko
men.’*
Ach loon heem het gerecht. dat
ia zelf bezield met den geest van den
Met d« moedermelk I
Het is niet over iets, hetwelk tegelijk
met de moedermelk tot den mensch pleegt
te komen, dat in het volgende zal worden
gesproken. Was het maar zoo, dat men zich
het bedoelde „iets” zoo als vanzelf eigen
maakte. Neen wij willen eenige beschouwin
gen wijden aan iets, waarvan wenscheljjk
ware, dat het er zoo gemakkelyk en zoo
vroegtijdig inginig als de moedermelk, om
dat het voor de maatschappij even noodig
is als de melk voor den zuigeling. Maar he
laas wijkt het werkelijke gebeuren daarvan
dikwijls maar al te zeer af.
Ziehier de aanleiding tot de keuze van
het onderwerp.
Bljjkens een bericht in de dagbladen
heeft een Amerikaaneche dame, mejuffrouw
Bacon, het vorige jaar ons land bezocht
ter bestudeering van het sparen op school.
Op haar verzoek hebben toen te Rotterdam
leerlingen van lagere scholen in brieven aan
Amerikaansche jongens of meisjes uiteen
gezet hoe het schoolsparen in hun stad in
zijn werk gaat. Op scholen in Engeland ge
schiedde het evenzoo. De inzendingen zjjn in
Amerika vergeleken en nu is er dezer- da
gen bericht gekomen, dat een tweetal apen
bare scholen te Rotterdam den 2den prijs
behaald hebben. De eerste prijs wend toege
kend aan een school te Perth in Schotland.
Een woord van warme hulde voor de on
derwijzers, die aan hun leerlingen zoo’n
goed begrip van het sparen hebben gegeven.
Het klinkt paradoxaal, maar wat zij gedaan
hebben is moeiljjker werk, dan dat van een
geleerde, die over het sparen en over de
beteEkenis van kapitaal vorming een zeer
grondig theoretisch boek schrijft. Dit laatste
is een kwestie van geleerdheid en studie,
voorzeker dingen van het hoogste belang,
maar méér waard is toch de gezonde kijk
op de levende werkelijkheid. Want het is
aan deze laatste vooral, dat de grootst mo-
gctjjke behoefte bestaat Maar de gezonde
kijk op de levende werkelijkheid is maar al
te vaak zoek.
Het is iets dat wij noode erkennen, maar
sedert d!e groote massa door loonsverhoo-
ging een grooter aandeel in het maat
schappelijk product heeft gekregen, is de
kapitaalvorming bedenkelijk achteruit ge
gaan. Vóór 1918, om dit belangrijke jaar
maar eens te noemen, waren de loonen veel
lager dan daarna, zoodat toen een grooter
aandeel in het maatschappelijk product naar
de .kapitalisten” ging. Nu kan men van
deze laatsten heel veel kwaad zeggen
maar dit goede bracht hun bevoorrechte po
sitie toch mee, dat de kapitaalvorming op
zeer behoorlijke schaal plaat» vond. Niet
dat de kapitalist zoo’n bijzonder met het
maatschappelijk belang rekenend wezen
was, dat hij voelde in het belang der ge
meenschap kapitaal te moeten vormen en
dat hjj zich allerlei ontberingen getroostte
om zich van dien plicht te kwijten. Wel
spaarde hjj ook, maar de .kapitalist” be-
ongoloovigen nieuwen tijd. Wij tnoe-
ten oo oelf helpen.”
D erge lijke liefelijke «esprokken kon
doktor Haan Schmie 1 booren. toen hij
zich onder het volk hal beseven. Zoo
kon hij sieh vooratellen welk een se-
wichtiM persoon hij hier wan gewor
den Men sprak meer over hen», dan
ovej den persoon, voor wien de toe
bereidselen werden gemaakt Koppig
zetle hij de tanden op elkaar. Men
moest hem nrnar een» iets in het ge
zicht zeggen 1 Maar da' deed niemand,
omdat men 'ui den zoo onschuldig er
bii staanden toerist den anti-chritfl niat
herkende En hij heeft rich ook niet
.bekend gemaakt.
Nu namen de mannen de hoeden
van het hoofd Over het plein kwa
nten drie twiesters in zwarte tataren.
De kleine in het midden. ach. dat
was hii Nog vrii groot aas hij er uit
in de lange, recht naar beneden han
gende. golvende soutane. De dokter
wiMe onder de meniite verdwijnen,
mear het was te laat hii kon reeds
gezien zijn En hii wilde rich niet ala
een vluritoiina gedragen. De paage-
wiide pri e-ter had in den bruin ge-
k leed en toerist werkelijk den vriend
uit rik» jeugd herkend, mar wilde
rok niets laten merken
Beiden meenden reeds, dat rii el
kaar ongemerkt konden pasaeeren toen
twee onbewaakte blikken elkaar ont
moetten die heel vaat in elkaar
drongen. Nu bleven rij staan en groet
ten elkaar.
hoefde zach niets te ontzeggen. Daaruit is
juist de begeerte naar meer bjj een werk
man voortgekomen. Maar hjj kreeg zóó veel
van wat de gezamentjjke menechheid produ
ceerde, dat het geen kunst voor hem was,
daarvan aanzienlijke hoeveelheden over te
houden. Van hetgeen geproduceerd was,
werd op die wjjze veel bewaard om bjj ver
dere productie te dienen.
Toen de algerneene loonsverhooging be
gon, veranderde dit als met één slag. De
arbeider», die zoo lang anderen hadden zien
genieten van veel stoffelijke goederen, ter
wijl dezelfden toch nog veel overhielden om
tegen betaling (d.w.z. rente) uit te leenen
om bjj verdere productie te dienen, gingen
nu grjjpen naar wat de wereld aan stoffe
lijke genietingen bood. Volkomen begrijpe
lijk; ook een arbeider is een mensch en ook
hjj wilde zjjn deel. „Begeerte heeft ons aan
geraakt", werd het algemeen en luid aange
heven lied. Volkomen begrijpelijk, zooals
gezegd. Maar nu viel toch te cpnstateeren,
dat wat vroeger bespaard was „overge
houden” ware eigenlijk een betere uitdruk
king, want het woord „sparen" doet denken
aan het zich getroosten van zekere ontbe
ringen, en daarvan was geen sprake nu
verteerd, opgemaakt werd.
Zioo is de kapitaalvorming door de loons-
verhoogingen beduidend geknot, want de
arbeiders sparen nagenoeg niet. Begeerte
naar genot heeft hen immers aangeraakt,
zóó hoog zjjn de loonen natuurlijk ook
weer niet, dat zoowel een massaal stoffelijk
genot als kapitaalvorming daaruit kunnen
voortkomen. Door de loonsverhooging is
dus de kapitaalvorming ten zeerste be
dreigd.
Wat is de weg om het belang vai^de ka
pitaalvorming veilig te stellen? Deze weg
is onder meer, dat alom in de burgerij ge
spaard’ wordt, en wel op veel algemeener
schaal dan voorheen. Zonder kapitaal kan
de maatschappij haaf welstandspeil niej
handhaven. Het zou uüloopen op verar
ming bij sietk gestegen eischen. Wel ver
betert de productie door nieuwe uitvindin
gen enz. maar het aantal menschen neemt
toe en ei vallen dus steeds meer monden
open te houden. Met het oog hierop is het
volstrekt noodfcakeilijk dat op ruime schaal
wordt gespaard.
Dat kan niet meer vrijwel uitsluitend door
enkele kapitalisten geschieden, maar een
veel grooter deel van het volk moet weten
waar zjjn taak ligt Ieder spaarder plukt
er in de eerste plaats zelf en geregeld de
vruchten van en zoo ie er kan», dat deze
taak ook zal worden uitgevoerd. Men heeft
er persoonlijk voordeel bjj, al is het rewl-
taat ook in bet algemeen belang.
Het sparen bjj het geheele volk aan te
moedigen, is dus wel een taak van groote
beteekenis. Bovendien, hoe karaktervormend
is het sparen, is het zorgen voor den dag
van morgen, het daarvoor afzien van dingen
die per slot van rekening dikwjjls weinig
ihekers en voorname
iMtfhapg»
mlvart das
Frlacht daa
lawaait da i
an badart
wMtMw, I.
a-Druklrerjj te Bm^ müb
>r. B. F. tea Cate, Sp*.
iterdam:
KRING, druk, tja
J
33)
In de linker huizenrij stond het lo-
eenient „In den Rooden Vos.” Op een
boek van den muur verkondigde een
plakaat. met van verre
zichtbare letters Maandag den 15den
Augustus, ’s namiddags twee uur. in
de zaal van het logement „In den
Rood en Vos” te Stahlhöfen lezing: De
heilige openbaringen der natuurlijke
histone, door dokter Hans Schmied.
M der vereeniging ..Vooruitgang”.
Vrij entree.
Overblijfselen van het gele blad had
Hans ook aan andere huizen gezien.
(hibeMiadigd was alleen dat tegen
deu muur van het logement. Hier ging
hn binnen. De waard met rijn wit
schort en het groen fluweelen calotte
wee» hem de pronkkamer, die drie
vensters had. welke op de markt uit
ragen en waarip, naar het heette.
Keizer Jozef eens had overnacht. Het
was tevens de zaal, waar de voor-
Eén netelige kwestie schjjnt echter vw-
loopig nog een belangrijk beletsel te vor
men voor een BriXsch-Franacihe overeen
stemming; wei zal eerlang de Volkenbond
van de geallieerden de controle op Duitach-
land’s maritieme en militaire bewapening
overnemen, doch dat algemeen en toezicht
acht Frankrijk niet voldoend® voor zjjn vei
ligheid; het schijnt bovendien te staan op
een afzonderlijk en strenge controle, die
zich dient uit te strekken tot Weat-Duitseh-
land, het aan Frankryk grenzende gebied
derhalve. Een denkbeeld, dat de Franachen
heel gaarne aouden zien verwerkelijkt, is
nameljjk, dat de algemeene controle up de
Duitsche bewapening wondt aangovuld door
een demilitarisatie van het Rijnland. Ter
wijl ten aanzien van het algemeene toezicht
regelingen zjjn vervat in het verdrag van
Versailles, houdt Laatstgenoemd tractaat
geen bepalingen in ten annalen der fel
begeerde demilitarisatie. En toch acht
Frankrjjk deze laatste dringend noodiake-
Ijjk; zelfs krjjgt men den indruk, dat Frank
rijk niet zal instemmen met een ontruiming
der Keulsche zone en van het Roergebied in
het algemeen, wanneer het niet d« toezeg
ging krjjgt, dat een voortdurende Volken
bond scont role in het Rjjnland een waarborg
biedt voor de onzijdigheid van het Rjjnland.
Daar Frankrijk aan het vredesverdrag ech
ter in dezen geen rechten kan ontleenen, i*
het voor Engeland ónmogelijk de Franaahe
eischen in dezen in te willigen. De demili
tarisatie kan dan ook slechts het resultaat
zjjn van een minnelijk overjeg tusachen d»
geallieerden (of algemeener: de ondertee-
kenaars van het te sluiten pact) eenerzjjds
en DuitscWand aan den anderen kant
Inmiddels schjjnt het garantiepact zelfs
reeds een gevaar te worden voor het P<d’-
tieke bestaan der Duitsche regeering, en er
zou althans volgens berichten van de „Voos.
Ztg.” en „Vorwarta” in den boezem van
Het bezoek van den Franschen gezant te
Londen, de heer de Fleuriau aan Parjjs,
waarvan wjj gisteren reeds melding maak
ten, wordt door de Manchester Guardian be
sproken.
Zooals men weet is de heer de Fleuriau
voor een bespreking met Herriot uit Lon
den ovengekomen en heeft hjj in overeen
stemming met de Britsche regeering, ge
tracht Herriot er toe te brengen het Duit
sche voorstel van 80 Januari j-1. ernstiger
op te nemen dan deze tot dusver heeft ge
daan. Verder wees hjj er op, zegt het blad,
dat de Britsche regeering gaarne zou zien,
dat deze quaestie op een conferentie nader
zou worden besproken.
Indien de heer de Fleuriau met een be
vredigend antwoord uit Parjjs terugkeert,
kan men dan ook verwachten dat tusschen
Londen, Parjjs, Brussel en Berljjn een ge-
dechtenwisselüig over het bijeenroepen van
een conferentie zal beginnen. Of ook Polen
daarbjj vertegenwoordigd zal zjjn, hangt
voornamelijk af van de houding, welke
Frankrjjk zal aannemen ten aanzien van het
dilemma, dat is gerezen TOor de tegenstrij
digheid tusschen het Fransch-Poulsche ver
drag eenerzijds en het verdrag van Ver
sailles anderzyds. Krachtens art. 19 van
het Verdrag van Versailles en krachtens
het statuut van den Volkenbond kunnen n.1-
de grenzen tusschen twee Landen door den
Volkenbond worden herzien, indien deze
aauieiding geven tot oorlogsgevaar.
Indien nu Duitschland tot den Volkenbond
wordt toegelaten, wat tegenwoordig te Pa-
rjjs evenzeer wenscheljjk wondt geacht als
te Londen, dan zal het vroeg of iaat de
quaestie van een herziening der Duitsch-
Poolsche grenzen opwerpen en men weet te
Parjjs zeer goed dat Engeland in dat geval
de Duitsche eischen zal steunen.
Frankrjjk heeft echter in het verdrag,
dat het in 1923 met Polen heeft gesloten,
de handhaving van die grenzen gegaran
deerd, terwjjl het aan den anderen kant ge
bonden is door het verdrag van Versailles
en het statuut van den Volkenbond. Het
dient dus tusschen beid® verplichtingen te
kiezen en om dit mogeljjk te maken heeft
de Britsche regeering door den heer de Fleu
riau te Parjje laten verklaren, dat Enge
land Frankrjjk niet van Polen wenscht te
scheiden, doch dat het voornaamste doel
van het Fransch-Poolsche verdrag, n.l. het
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda «n mmMmi (batawroMte tot dan beaorgkriM):
1-5 regeb /1A0, alka regoi mm fOM. Vaa buiten Gouda M d«
1—^ rage!» f 1.55, elk» regel meer fOM. Advertentiüa ia het ZatoKtoaBummer M
Ijjelag op dea p^ja. LiefdadighaidR-advertaatiia de helft vaa daa prik
INGEZONDEN MEDEDEELiNGEN: 1—4 regels /106, elhe ngel meer OM. Op
de voorpagina 50 booger.
Gewone edvertenttai ea ingaaondaa madodaaiingan btf coatraei tot rear getedaaaar
dan prjjs. Groote lettere en randen worden beratooMl naar plaatoroimte.
Advertentién kunnen werden ingezonden door tuaechenkomat vaa eoUado Beohhaa*
dolaren, Advertentiebureaux en ohm Agenten a* montert daaga vóór de ptaatetat
aan hot Bureau zjjn ingekomen, teneinde van opname venotoend te MJa.
oot de voorbereidingen te treffen. De
deuren der huiaen en venater» werden
mi. kran»en versieruit dakluiken
werden vlaggen uitgestoken, wil en
roode en zwar.-geje. Voor den ingang
der kerk ston i een bonte eerepoort.
oppebouwd van staken en r.jshout,
met vluggen versierd. Aan het bene
den einde der Dorpsstraat werd een
tweede ..eereboog” opgericvit met het
opschrift in, den top „Predikt he
Evangelie aan alle creaturen I”
Hans ging itear buiten en mengde
rieh onder het volk. Daar naa t|ii. dat
een boer stJletjes naar den hoek van
het huis van den waard sloop en het
gele aanplakbiljet van den muur
scheurde. De menschen juichten het
toe.
„En dat hii omsen jongen geestelij
ke daarbij nog zoo bespot I Onder de
duivelkche vri.heestprediiking rijh Roe
den naam te schrijven.”
„Dat doet hij. opdat de menschen
zuilen denken, dat de jonge geestelij
ke zal spreken
„Ja. in het logementDie stadsche
aars I”
heb gehoord, dat hii ook noo
Hans Schmiert Hij die wil
„Het is mmelijk. Schnriede ziin
r (ilHUSCHE COURANT.
Hans aag op he. dorpsplein een
groep boeren, oude en jonge, ook half
volwassene, die met els aar spraken
en levendig -est.culeerden. En stee.s
k-wamen er meer bij.
„Die bespreken juist wat zij Muuin-
dag zullen doen. aeide de waard.
„Wat vullen rii dan doen?”
„De lering ónmogelijk maken! Wel,
dokter, wel, wel 1”
„De politie zal toch wel maatrege
len nemen
„Drie mannetjes, mijnheer, drie man
netjes, ’t Is niets, ik heeiemaai niets
Als heel Leingau aanwerig .s I Van
daag die toelooe) al. ziet u eens. ginds
beneden komt weer een groot aantal
Reed# voor de mi», die morgen zal
plaats hebben.”
„En waar ik ook zal heengaan. De
eerste mis gebeurt niets Wij hebben
onaen dag pas Maandag.”
„Nu. wij zullen het beste hopen”,
zeide de waard met een stillen zucht.
„Heeft u nog iets noodig. dokter
Indian u wat verlangt, wilt u dan op
dien knop drukken 1” De waard van
den Rooden Vos had namelijk juis de
electrische schel ingevoerd, de eerste
bode van den nieuwen tijd, die nu
ook in Leingau xou aanbreken.
Hans reinigde rirti van zweet
stof en liep daarna de „zaal”
neer, waarin hii weldra voor h<
het licht aou ontsteken. Als
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geachiedt
Franco per post per kwartaal 8.15, met Zondagsblad 3.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT II, GOUDA,
hjj onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zjjn dagelijks geopend van 96 uur. Administratie Tel. Int. 82;
Redactie Tel. 545.
dracht zou plaats vinden. De waard
uit den Rooden Vos was sinds eenige
weken vooruitstrevend geworden. Des
tijds had hii nog als goede Stahlhöfer
gedweept met de ophanden rijnde eer
ste mis en had hij aan den pastoor
laten weten, dat hij op nem kon re
kenen. Over den eereboog. die voor
de kerk zou worden opgeridht. be
hoefde mijnheer de pastoor rich niet
bezorgd te maken dat was de zaak
van den Rooden Vos. Verder stond
hii ook voor alies. wa. het feest be
trof, ten dienste. Het was lidit te
denken, dat al de boerenbloedverwan
ten van den jongen priester bii het
feestmaal in de pastorie geen plaats
konden vinden voor hen moest de
waard dus zorgen. Het aaiibod van
den eereboog nam de pastoor aan en
hij stelde» er een schoone spreuk voor
vast De maaltijd voor de boeren werd
echter bij den waard, beneden in het
dorp besteld. Sedert dien was de waard
van den „Rooden Vos” veranderd en
met waar genot had hii het voorstel
van de •vereeniging „VooruifKang”
aangenomen. Vandaag was de Vos
echter niet meer zoo hoog gestemd1
Dokter Schmiert liep een paar maal
de kamer door, zoo krachtig, dat de
planken kraakten. Het vertrek was on
geveer zeven vademen lang en vier
vademen broed.
„Veel te klein 1” zei hij. ..veel te
klein
„Het Ml nog uroot aenoee nm.
mijnheer Wel. wet" antwoordde de
waard en rijn gelaatsuitdrukking zei-
de meer, dan rijn woorden. „Kijk u
maar eens gind» heen
en
op en
jet volk
het ding
maar niet zulk een muizenhol was
Daar konden toch ternauwernood 80
menschen plaats vinden. De vrouwen
zullen bovendien nog willen ritten. Nu
en dan keek hij naar buiten en za?
hoe de menaahen haastig rondliepen