IUIH0SE. I J ÏUW u OM No. 15804 Dinsdag 24 Maart 1925 84*Jaargang Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen k IT KAUWGOM - IJNT 1,25 FEUILLETOS. CCA TKAC DE TWEE HANSEN besprekingen ven de Fleurinu te Parijs. 4 3 .voor cents bergansacht, berkenwoude, bodegraven, boskoop, gouderak, haastrecht, moordrecht, moercapelle, nieu WERKERK OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWUK. SCHOONHOVEN, 8T0LWUK, WA DPI NX VEEN, ZEVENHUIZEN, n 2.- 6 fl. 11,. 2c/4. i4i en 178 37 I tg van T wel. (Wordt wrolfd). iKh.-J.I ai, LLIHC IEESMETHODP.N, 1^, TUSSCHEN UCHAMB- ;esteluke ziekten. >«M II de ruk*regeerinic ernstige cmeenigtaid zjjn gereten over het door Stresemnnn roorge- atelde plan van een veihgheidapact tusadhea Ihritschland en d« geaUteerden. Dit veraohil van meening moet echter la ter na een uiteenzetting van Minhrter Btre- semann weer zjjn btfeeletd. In Egypte doet Zagtoel Paaja wear van zich spreken. Naar aanleiding vaa da ver kiezing van Zagloel pasja tot prodrient der Kamer diende het Ministerie «ijn ontatag ia. welk on*^'ag evenwel door den Knnlng werd geweigerd. Hierop wend het Parlement ont bonden. 11 STERDAM 'OOR NAMAAK! 'AM O»., Den Haag. 700 Bü 4 of niets beteckenen, ja dikwjjls schade' jjk zijn. Wat offert de spaarder doorgaans op Een modegril, een bezoek aan de bioscoop, .-igaretten en snoeperij.En wat krijgt hjj daarvoor terug? Een reserve waarop hij jk ongelukkige dagen kan teren en een V6. zekerde oude dag. De keuze kan niet moei lijk zijn. Het is de overweging van het bovenstaan de, die ons een woord van warme hu1 (Ie deed uitspreken voor de onderwijzers, die e Zuige- BREG- >eschou- rsmode iterdam, van de -NOOY i verder Voorts Menu’s luk”. (Nadruk verboden). Een roman uit onzen tijd. Uit het Duitscih van PETER ROSEGGER. Bewerkt door P- WESSELINK-v. ROSSUM. De wereld is vol bloemen; slechts en kelen gelukt het, ze over te planten in eigen tuin. aan hun leerlingen een goed begrip van het sparen wisten te geven. De school kan hier wonderen doen. De taak van den onderwij zer ia ook hier een zeer groote. Want em dtn spaarzin met de moedermelk in t^ gie ten, moge een onbereikbaar ideaal zijn, nrnar niet te vjoeg kunnen de oogen voor dit kostelijk goed worden geopend. Hierme de staat of valt het welzijn niet alleen van het individu, maar ook van de gaheele maatschappij. Oneenigheid in de Rjjfcsregeeiing. De benoeming van Zagloel pasja, garandeeren van de veiligheid van Polei», evengoed en zelfs beter kan worden bereikt door een veiligheidapact tusechen Frank rijk, Engeland en Duit achtend, omdat, wan neer eenmaal de veiligheid in het Westen >8 gewaarborgd, t Jk die in het oosten verze kerd zal zjjn, terwjjl bjj den huldigen toe- stand Polen» houding tegenover Duitach- land voor Polen zelf voortdurend gevuar op levert. !1 toga Bloedarme, nuwzwakte. e is het beste middel agen, dat tot hiertoe bevordert de eetlust, kg en de Voeding, en het overwinnen der tputting en algemee- HI ITKNLAND8CH NIEUWS, ENGELAND. Een uitvinding van wijlen Prins Louis van liattenburg. Wylen prins Lodewtyi^van Battsnburg, sinds het uitbreken van den oorlog verdoopt in markies van Wilford Haven, die bjj ’tbe- gin van den oorlog eerste lord van de ad miraliteit is geweest, had een zeer bruik baar toestel uitgevonden, ter voorkoming van aanvaring ter zee en in de lucht. Do marine heeft 1500 dezer toestellen, in het luchtwezen 7000 gebruikt Daar officieren destijds geen recht op octrooi hadden, kwam de uitvinding aan den Staat, zonder dat de uitvinder een beloonir< ontving. De wedu we van den markies, die liet grootste deel van zijn vermogen in den oorlog in Rusland verloren heeft, ia zonder voldoende midde len achtergebleven. Admiraal Kerr heeft nu gisteren voor de koninklijk* commireie voor vergoedingen gepleit voor het alsnog uit betalen eener belóoning aan de weduwe. Hij wees er daarbij op, dat de markies zijn uit vinding beschouwd had eb een geachenk aan zijn land en dat alleen de armoede, waarin zijn weduwe verkeerde, hem er toe bracht aanspraak jp belooning te maken Formeel kan de commissie niets doen, daar zelfs het patentrecht reeds vervallen zou zjjn en het precedent tal van nieuwe aan spraken in het leven zou roepen. Intuaechen is bü de behandeling van het verzoek het licht gevallen op d* groote vaderlandsliefde van den marlde», die Ir den oorlog vaak om zijn Duitsche afkomst verdacht gemaakt is De commimde heeft haar beslissing nog in beraad gehouden. De reis van den prins van Wales. .Zaterdagmiddag vertrekt de prins van Wales aan boord van het oorlogsschip „Re pulse" uit Portsmouth op rob naar Zuia- Afrika en Zuid-Amerika. De prins zal op zijn reis twee dagen doorbrengen op Sint Helena. De opvolger van Lord Curzon. Als vermoedelijke opvolger van Lord Cur zon wordt thans algemeen lord Salisbury genoemd. Bij den rouwdienst vandaag in de Abdy van Westminster zal de koning wonden var- O-FROU TRAC noHoowg cnteerfc smaak wn I ’.eugenaai ..Ik L heet spreken. ..Het is mogelijk. Schmieds ziin er veel, en Hansen nog meer Maar ik geloof ’t niet Hij doet hen uit valsch- heid of on» te snottert. Ik geloof niet, dat ik mij vergte.” „Als het niet waar was, dan zou bet gerecht wel tusschen beide ko men.’* Ach loon heem het gerecht. dat ia zelf bezield met den geest van den Met d« moedermelk I Het is niet over iets, hetwelk tegelijk met de moedermelk tot den mensch pleegt te komen, dat in het volgende zal worden gesproken. Was het maar zoo, dat men zich het bedoelde „iets” zoo als vanzelf eigen maakte. Neen wij willen eenige beschouwin gen wijden aan iets, waarvan wenscheljjk ware, dat het er zoo gemakkelyk en zoo vroegtijdig inginig als de moedermelk, om dat het voor de maatschappij even noodig is als de melk voor den zuigeling. Maar he laas wijkt het werkelijke gebeuren daarvan dikwijls maar al te zeer af. Ziehier de aanleiding tot de keuze van het onderwerp. Bljjkens een bericht in de dagbladen heeft een Amerikaaneche dame, mejuffrouw Bacon, het vorige jaar ons land bezocht ter bestudeering van het sparen op school. Op haar verzoek hebben toen te Rotterdam leerlingen van lagere scholen in brieven aan Amerikaansche jongens of meisjes uiteen gezet hoe het schoolsparen in hun stad in zijn werk gaat. Op scholen in Engeland ge schiedde het evenzoo. De inzendingen zjjn in Amerika vergeleken en nu is er dezer- da gen bericht gekomen, dat een tweetal apen bare scholen te Rotterdam den 2den prijs behaald hebben. De eerste prijs wend toege kend aan een school te Perth in Schotland. Een woord van warme hulde voor de on derwijzers, die aan hun leerlingen zoo’n goed begrip van het sparen hebben gegeven. Het klinkt paradoxaal, maar wat zij gedaan hebben is moeiljjker werk, dan dat van een geleerde, die over het sparen en over de beteEkenis van kapitaal vorming een zeer grondig theoretisch boek schrijft. Dit laatste is een kwestie van geleerdheid en studie, voorzeker dingen van het hoogste belang, maar méér waard is toch de gezonde kijk op de levende werkelijkheid. Want het is aan deze laatste vooral, dat de grootst mo- gctjjke behoefte bestaat Maar de gezonde kijk op de levende werkelijkheid is maar al te vaak zoek. Het is iets dat wij noode erkennen, maar sedert d!e groote massa door loonsverhoo- ging een grooter aandeel in het maat schappelijk product heeft gekregen, is de kapitaalvorming bedenkelijk achteruit ge gaan. Vóór 1918, om dit belangrijke jaar maar eens te noemen, waren de loonen veel lager dan daarna, zoodat toen een grooter aandeel in het maatschappelijk product naar de .kapitalisten” ging. Nu kan men van deze laatsten heel veel kwaad zeggen maar dit goede bracht hun bevoorrechte po sitie toch mee, dat de kapitaalvorming op zeer behoorlijke schaal plaat» vond. Niet dat de kapitalist zoo’n bijzonder met het maatschappelijk belang rekenend wezen was, dat hij voelde in het belang der ge meenschap kapitaal te moeten vormen en dat hjj zich allerlei ontberingen getroostte om zich van dien plicht te kwijten. Wel spaarde hjj ook, maar de .kapitalist” be- ongoloovigen nieuwen tijd. Wij tnoe- ten oo oelf helpen.” D erge lijke liefelijke «esprokken kon doktor Haan Schmie 1 booren. toen hij zich onder het volk hal beseven. Zoo kon hij sieh vooratellen welk een se- wichtiM persoon hij hier wan gewor den Men sprak meer over hen», dan ovej den persoon, voor wien de toe bereidselen werden gemaakt Koppig zetle hij de tanden op elkaar. Men moest hem nrnar een» iets in het ge zicht zeggen 1 Maar da' deed niemand, omdat men 'ui den zoo onschuldig er bii staanden toerist den anti-chritfl niat herkende En hij heeft rich ook niet .bekend gemaakt. Nu namen de mannen de hoeden van het hoofd Over het plein kwa nten drie twiesters in zwarte tataren. De kleine in het midden. ach. dat was hii Nog vrii groot aas hij er uit in de lange, recht naar beneden han gende. golvende soutane. De dokter wiMe onder de meniite verdwijnen, mear het was te laat hii kon reeds gezien zijn En hii wilde rich niet ala een vluritoiina gedragen. De paage- wiide pri e-ter had in den bruin ge- k leed en toerist werkelijk den vriend uit rik» jeugd herkend, mar wilde rok niets laten merken Beiden meenden reeds, dat rii el kaar ongemerkt konden pasaeeren toen twee onbewaakte blikken elkaar ont moetten die heel vaat in elkaar drongen. Nu bleven rij staan en groet ten elkaar. hoefde zach niets te ontzeggen. Daaruit is juist de begeerte naar meer bjj een werk man voortgekomen. Maar hjj kreeg zóó veel van wat de gezamentjjke menechheid produ ceerde, dat het geen kunst voor hem was, daarvan aanzienlijke hoeveelheden over te houden. Van hetgeen geproduceerd was, werd op die wjjze veel bewaard om bjj ver dere productie te dienen. Toen de algerneene loonsverhooging be gon, veranderde dit als met één slag. De arbeider», die zoo lang anderen hadden zien genieten van veel stoffelijke goederen, ter wijl dezelfden toch nog veel overhielden om tegen betaling (d.w.z. rente) uit te leenen om bjj verdere productie te dienen, gingen nu grjjpen naar wat de wereld aan stoffe lijke genietingen bood. Volkomen begrijpe lijk; ook een arbeider is een mensch en ook hjj wilde zjjn deel. „Begeerte heeft ons aan geraakt", werd het algemeen en luid aange heven lied. Volkomen begrijpelijk, zooals gezegd. Maar nu viel toch te cpnstateeren, dat wat vroeger bespaard was „overge houden” ware eigenlijk een betere uitdruk king, want het woord „sparen" doet denken aan het zich getroosten van zekere ontbe ringen, en daarvan was geen sprake nu verteerd, opgemaakt werd. Zioo is de kapitaalvorming door de loons- verhoogingen beduidend geknot, want de arbeiders sparen nagenoeg niet. Begeerte naar genot heeft hen immers aangeraakt, zóó hoog zjjn de loonen natuurlijk ook weer niet, dat zoowel een massaal stoffelijk genot als kapitaalvorming daaruit kunnen voortkomen. Door de loonsverhooging is dus de kapitaalvorming ten zeerste be dreigd. Wat is de weg om het belang vai^de ka pitaalvorming veilig te stellen? Deze weg is onder meer, dat alom in de burgerij ge spaard’ wordt, en wel op veel algemeener schaal dan voorheen. Zonder kapitaal kan de maatschappij haaf welstandspeil niej handhaven. Het zou uüloopen op verar ming bij sietk gestegen eischen. Wel ver betert de productie door nieuwe uitvindin gen enz. maar het aantal menschen neemt toe en ei vallen dus steeds meer monden open te houden. Met het oog hierop is het volstrekt noodfcakeilijk dat op ruime schaal wordt gespaard. Dat kan niet meer vrijwel uitsluitend door enkele kapitalisten geschieden, maar een veel grooter deel van het volk moet weten waar zjjn taak ligt Ieder spaarder plukt er in de eerste plaats zelf en geregeld de vruchten van en zoo ie er kan», dat deze taak ook zal worden uitgevoerd. Men heeft er persoonlijk voordeel bjj, al is het rewl- taat ook in bet algemeen belang. Het sparen bjj het geheele volk aan te moedigen, is dus wel een taak van groote beteekenis. Bovendien, hoe karaktervormend is het sparen, is het zorgen voor den dag van morgen, het daarvoor afzien van dingen die per slot van rekening dikwjjls weinig ihekers en voorname iMtfhapg» mlvart das Frlacht daa lawaait da i an badart wMtMw, I. a-Druklrerjj te Bm^ müb >r. B. F. tea Cate, Sp*. iterdam: KRING, druk, tja J 33) In de linker huizenrij stond het lo- eenient „In den Rooden Vos.” Op een boek van den muur verkondigde een plakaat. met van verre zichtbare letters Maandag den 15den Augustus, ’s namiddags twee uur. in de zaal van het logement „In den Rood en Vos” te Stahlhöfen lezing: De heilige openbaringen der natuurlijke histone, door dokter Hans Schmied. M der vereeniging ..Vooruitgang”. Vrij entree. Overblijfselen van het gele blad had Hans ook aan andere huizen gezien. (hibeMiadigd was alleen dat tegen deu muur van het logement. Hier ging hn binnen. De waard met rijn wit schort en het groen fluweelen calotte wee» hem de pronkkamer, die drie vensters had. welke op de markt uit ragen en waarip, naar het heette. Keizer Jozef eens had overnacht. Het was tevens de zaal, waar de voor- Eén netelige kwestie schjjnt echter vw- loopig nog een belangrijk beletsel te vor men voor een BriXsch-Franacihe overeen stemming; wei zal eerlang de Volkenbond van de geallieerden de controle op Duitach- land’s maritieme en militaire bewapening overnemen, doch dat algemeen en toezicht acht Frankrijk niet voldoend® voor zjjn vei ligheid; het schijnt bovendien te staan op een afzonderlijk en strenge controle, die zich dient uit te strekken tot Weat-Duitseh- land, het aan Frankryk grenzende gebied derhalve. Een denkbeeld, dat de Franachen heel gaarne aouden zien verwerkelijkt, is nameljjk, dat de algemeene controle up de Duitsche bewapening wondt aangovuld door een demilitarisatie van het Rijnland. Ter wijl ten aanzien van het algemeene toezicht regelingen zjjn vervat in het verdrag van Versailles, houdt Laatstgenoemd tractaat geen bepalingen in ten annalen der fel begeerde demilitarisatie. En toch acht Frankrjjk deze laatste dringend noodiake- Ijjk; zelfs krjjgt men den indruk, dat Frank rijk niet zal instemmen met een ontruiming der Keulsche zone en van het Roergebied in het algemeen, wanneer het niet d« toezeg ging krjjgt, dat een voortdurende Volken bond scont role in het Rjjnland een waarborg biedt voor de onzijdigheid van het Rjjnland. Daar Frankrijk aan het vredesverdrag ech ter in dezen geen rechten kan ontleenen, i* het voor Engeland ónmogelijk de Franaahe eischen in dezen in te willigen. De demili tarisatie kan dan ook slechts het resultaat zjjn van een minnelijk overjeg tusachen d» geallieerden (of algemeener: de ondertee- kenaars van het te sluiten pact) eenerzjjds en DuitscWand aan den anderen kant Inmiddels schjjnt het garantiepact zelfs reeds een gevaar te worden voor het P<d’- tieke bestaan der Duitsche regeering, en er zou althans volgens berichten van de „Voos. Ztg.” en „Vorwarta” in den boezem van Het bezoek van den Franschen gezant te Londen, de heer de Fleuriau aan Parjjs, waarvan wjj gisteren reeds melding maak ten, wordt door de Manchester Guardian be sproken. Zooals men weet is de heer de Fleuriau voor een bespreking met Herriot uit Lon den ovengekomen en heeft hjj in overeen stemming met de Britsche regeering, ge tracht Herriot er toe te brengen het Duit sche voorstel van 80 Januari j-1. ernstiger op te nemen dan deze tot dusver heeft ge daan. Verder wees hjj er op, zegt het blad, dat de Britsche regeering gaarne zou zien, dat deze quaestie op een conferentie nader zou worden besproken. Indien de heer de Fleuriau met een be vredigend antwoord uit Parjjs terugkeert, kan men dan ook verwachten dat tusschen Londen, Parjjs, Brussel en Berljjn een ge- dechtenwisselüig over het bijeenroepen van een conferentie zal beginnen. Of ook Polen daarbjj vertegenwoordigd zal zjjn, hangt voornamelijk af van de houding, welke Frankrjjk zal aannemen ten aanzien van het dilemma, dat is gerezen TOor de tegenstrij digheid tusschen het Fransch-Poulsche ver drag eenerzijds en het verdrag van Ver sailles anderzyds. Krachtens art. 19 van het Verdrag van Versailles en krachtens het statuut van den Volkenbond kunnen n.1- de grenzen tusschen twee Landen door den Volkenbond worden herzien, indien deze aauieiding geven tot oorlogsgevaar. Indien nu Duitschland tot den Volkenbond wordt toegelaten, wat tegenwoordig te Pa- rjjs evenzeer wenscheljjk wondt geacht als te Londen, dan zal het vroeg of iaat de quaestie van een herziening der Duitsch- Poolsche grenzen opwerpen en men weet te Parjjs zeer goed dat Engeland in dat geval de Duitsche eischen zal steunen. Frankrjjk heeft echter in het verdrag, dat het in 1923 met Polen heeft gesloten, de handhaving van die grenzen gegaran deerd, terwjjl het aan den anderen kant ge bonden is door het verdrag van Versailles en het statuut van den Volkenbond. Het dient dus tusschen beid® verplichtingen te kiezen en om dit mogeljjk te maken heeft de Britsche regeering door den heer de Fleu riau te Parjje laten verklaren, dat Enge land Frankrjjk niet van Polen wenscht te scheiden, doch dat het voornaamste doel van het Fransch-Poolsche verdrag, n.l. het ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda «n mmMmi (batawroMte tot dan beaorgkriM): 1-5 regeb /1A0, alka regoi mm fOM. Vaa buiten Gouda M d« 1—^ rage!» f 1.55, elk» regel meer fOM. Advertentiüa ia het ZatoKtoaBummer M Ijjelag op dea p^ja. LiefdadighaidR-advertaatiia de helft vaa daa prik INGEZONDEN MEDEDEELiNGEN: 1—4 regels /106, elhe ngel meer OM. Op de voorpagina 50 booger. Gewone edvertenttai ea ingaaondaa madodaaiingan btf coatraei tot rear getedaaaar dan prjjs. Groote lettere en randen worden beratooMl naar plaatoroimte. Advertentién kunnen werden ingezonden door tuaechenkomat vaa eoUado Beohhaa* dolaren, Advertentiebureaux en ohm Agenten a* montert daaga vóór de ptaatetat aan hot Bureau zjjn ingekomen, teneinde van opname venotoend te MJa. oot de voorbereidingen te treffen. De deuren der huiaen en venater» werden mi. kran»en versieruit dakluiken werden vlaggen uitgestoken, wil en roode en zwar.-geje. Voor den ingang der kerk ston i een bonte eerepoort. oppebouwd van staken en r.jshout, met vluggen versierd. Aan het bene den einde der Dorpsstraat werd een tweede ..eereboog” opgericvit met het opschrift in, den top „Predikt he Evangelie aan alle creaturen I” Hans ging itear buiten en mengde rieh onder het volk. Daar naa t|ii. dat een boer stJletjes naar den hoek van het huis van den waard sloop en het gele aanplakbiljet van den muur scheurde. De menschen juichten het toe. „En dat hii omsen jongen geestelij ke daarbij nog zoo bespot I Onder de duivelkche vri.heestprediiking rijh Roe den naam te schrijven.” „Dat doet hij. opdat de menschen zuilen denken, dat de jonge geestelij ke zal spreken „Ja. in het logementDie stadsche aars I” heb gehoord, dat hii ook noo Hans Schmiert Hij die wil „Het is mmelijk. Schnriede ziin r (ilHUSCHE COURANT. Hans aag op he. dorpsplein een groep boeren, oude en jonge, ook half volwassene, die met els aar spraken en levendig -est.culeerden. En stee.s k-wamen er meer bij. „Die bespreken juist wat zij Muuin- dag zullen doen. aeide de waard. „Wat vullen rii dan doen?” „De lering ónmogelijk maken! Wel, dokter, wel, wel 1” „De politie zal toch wel maatrege len nemen „Drie mannetjes, mijnheer, drie man netjes, ’t Is niets, ik heeiemaai niets Als heel Leingau aanwerig .s I Van daag die toelooe) al. ziet u eens. ginds beneden komt weer een groot aantal Reed# voor de mi», die morgen zal plaats hebben.” „En waar ik ook zal heengaan. De eerste mis gebeurt niets Wij hebben onaen dag pas Maandag.” „Nu. wij zullen het beste hopen”, zeide de waard met een stillen zucht. „Heeft u nog iets noodig. dokter Indian u wat verlangt, wilt u dan op dien knop drukken 1” De waard van den Rooden Vos had namelijk juis de electrische schel ingevoerd, de eerste bode van den nieuwen tijd, die nu ook in Leingau xou aanbreken. Hans reinigde rirti van zweet stof en liep daarna de „zaal” neer, waarin hii weldra voor h< het licht aou ontsteken. Als ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geachiedt Franco per post per kwartaal 8.15, met Zondagsblad 3.80. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT II, GOUDA, hjj onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren. Onze bureaux zjjn dagelijks geopend van 96 uur. Administratie Tel. Int. 82; Redactie Tel. 545. dracht zou plaats vinden. De waard uit den Rooden Vos was sinds eenige weken vooruitstrevend geworden. Des tijds had hii nog als goede Stahlhöfer gedweept met de ophanden rijnde eer ste mis en had hij aan den pastoor laten weten, dat hij op nem kon re kenen. Over den eereboog. die voor de kerk zou worden opgeridht. be hoefde mijnheer de pastoor rich niet bezorgd te maken dat was de zaak van den Rooden Vos. Verder stond hii ook voor alies. wa. het feest be trof, ten dienste. Het was lidit te denken, dat al de boerenbloedverwan ten van den jongen priester bii het feestmaal in de pastorie geen plaats konden vinden voor hen moest de waard dus zorgen. Het aaiibod van den eereboog nam de pastoor aan en hij stelde» er een schoone spreuk voor vast De maaltijd voor de boeren werd echter bij den waard, beneden in het dorp besteld. Sedert dien was de waard van den „Rooden Vos” veranderd en met waar genot had hii het voorstel van de •vereeniging „VooruifKang” aangenomen. Vandaag was de Vos echter niet meer zoo hoog gestemd1 Dokter Schmiert liep een paar maal de kamer door, zoo krachtig, dat de planken kraakten. Het vertrek was on geveer zeven vademen lang en vier vademen broed. „Veel te klein 1” zei hij. ..veel te klein „Het Ml nog uroot aenoee nm. mijnheer Wel. wet" antwoordde de waard en rijn gelaatsuitdrukking zei- de meer, dan rijn woorden. „Kijk u maar eens gind» heen en op en jet volk het ding maar niet zulk een muizenhol was Daar konden toch ternauwernood 80 menschen plaats vinden. De vrouwen zullen bovendien nog willen ritten. Nu en dan keek hij naar buiten en za? hoe de menaahen haastig rondliepen

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1925 | | pagina 1