IETIEKKINGEIIS
HEROPENING
BOffSALINO
Oe N.V. Borsalino
Giuseppe j ïi°
Alfovernets
Vitrages.
J. SMIT,
AUTO-
i, UITMAN. Baan 135, Tel. 3655. R'dam.
r&%
Eczeem
MHIItljtr,
Modetine
7(/eedlna
Was setting
HARLEY-HOUSE
CADENA SIGAREN
Rotterdam
Eerste Nederl. Fabriek van Autoplaatwerken
P
A. BLOEMEN
Jd W. PEETERS, Kleiweg
Zieken! wanhoopt niet!
Henri C. J. DE MAN
ONTVANGEN
H.H. CAFÉHOUDERS.
GOUDSCHE COURANT - ZATERDAG 28 MAART 1925 - TWEEDE BLAD
I*>
ZATERDAG 28 MAART a.s.
Agentschap Harley-Davidson Motorrijwielen.
Dames-en Heerenrijwielen
Reparatie-In richting
Onovertrefbaar
Antica Casa.
Magazijn
„rransvalia"
Da maest economische Hoed
Dr. Hommers'
Nieuwe
LANGE TIENDEWEG 51.
Spatschermen
Voeren
Tcrpedof ponten.
Uit ons Parlement.
Feuilleton.
•/vj
en hebt U gezien wat daar
thans weer gaande is?
Komt en overtuigt U per»
soonlijk van de nieuwe
groote prijsverlaging!
Deze prijsverlaging slaat
weer alles.
S7S Alou,
SO<"i 'T'ot 8*5-55?
025 9oS^I-
^odwn. rf 4»«.
WILT GE IN DEN HAAGEEN
BETREKKING HEBBEN?
Plaats dan Uw advertentie in d«
jggr* Gedurende deze en de volgende
maand koeten dienstaanbiedingen voor de
lezers van dit blad slechts: 0.50 per ge.
heele advertentie.
Vraagt proefaummar!
Abonnement per 3 maanden 0.5#.
Bureau: NIEUWSTRAAT 6, DEN HAA^G.
Kón aanwending van D.D.D. bij een genl
an eczeont of jeukende uitslag en gij slaapt
r heerlijk rustig. Bedenkt eens, eenenkelt
wedding 1 Het resultaat is eenvoudig
raculoue, -de lijder krijgt onmiddellijk
vort chting en dikwijls zijn enkele toepai-
s'tigen voldoende om de huid te zuiveren eo
een volkomen genezing teweeg te brengen.
Probeer het en gy dankt ons voor onzen raad
l) L) D infla af 0.16 en f M 50 D.D D. eeep i f,
t.;' alle of Uk. en drog
KLEIWEG 43-45
l.o. R.K. KERK
wan de nieuwe SHOWROOM an GARAGE
Ruime keuze ®jj
Mooi* gelegenheid voor stalling
van Auto's, Motoren en Rijwielen
alleen zonder eenige
toevoeging duidt aan:
Hier ter plaatse alleen ver-
I krijjjbaar bijijoi 104
■n
""ÜATi 'M HOED
JSEEFT U
AtincA CA5AJ
''ON OA
OOUDA
Verschillende mérken der
vindt men in het magazijn van
Tallooze genezingen zyn bereikt met
Zitting iederen Donderdag van 10 tot 3 uur
Lunchroom „Hollandia", Markt, Gouda
Urine-Onderzoek f 1,-
Volledige behandeling, f5,-
(met GRATIS medicijnen voldoende voor
één maand). 3145 20
Patiënten kunnen door den Practiseerend
Arts door heel ons land door aan huis be
zocht worden op aanvraag!
Tallooze dankbetuigingen ontvangen;
voor belangstellenden ter inzage!!
BURG. MARTENSSINGEL 115, te GOUDA
GEDIPLOMEERD
aan het Kon. Conservatorium te Den Haag.
ORGANIST der St. Janskerk.
LEERAAR aan de Sted. Muziekschool.
ONDERWIJS in ORGEL- en PIANOSPEL.
Blli
►n
DRAISïïIA-vanVALKEITBURG'S
'iLtVERTRAAfl
LEEU WARDE M- J
Hier is je vanouds bekendst adres voor Eiken Cafébuffetten in alle
maten, Cafétafels, Leestafels, alle soorten Bierinstallaties, Zwa
nenhalzen, Lekbakken, Spoelbakken enz.
Ook is hier je vertrouwdst adres voor late klas Weener Stoelen,
Tuinstoelen, Tuintafels, Klapstoelen en verder alles wat er in elk
Cafébedrijf voorkomt, zoowel nieuw als 2de hands en tegen scherp
concurreerende prijzen.
Komt zien bij 817 40
GEBRS. BOUTER, Lange Baanstraat 4146, Rotterdam, Tel. 8650.
1SP Tot 's avonds 8 uur geopend.
TWEEDE KAMER.
Tegengaan vart belastingontduiking.
Interpellatie-Kleerekooper. Bezuinigings-
Wy hebben de vorige week de hoop uit
gesproken, dat het wetje ter bevordering
van de richtige heffing der directe belastin
gen nog zoodanig zou te wyrigen zyn, 'dat
het te aanvaarden zou worden. De kans
daarop is sindsdien zeer toegenomen. Mi
nister Colyn is zoo tegemoetkomend mo
gelijk geweest (anders ware zyn ontwerp
zeker verworpen) en daardoor is net een
ontwerp van Schaik-DresseLhuys-Oud ge
worden, waardoor het ongetwijfeld iets min
der vaag is geworden en de rechtszekerheid
althans beter gewaarborgd wordt, maar de
genoemde heeren zelf, die hun uiterste best
hebben gedaan om er van te maken wat er
van te maken viel, zullen de eersten zyn
om te erkennen, dat het nóg niet fraai is
geworden.
Gestemd is er over dit noodwetje, dat alle
sporen draagt van noodwetgeving, nog niet.
Bij een arrestatie van een aantal ver
dachten te Schbten en omstreken zyn vol
gens sommige hunner enkele marechausseés
niet tactvol opgetreden; zelfs zou één gear
resteerde een schop tegen een been hebben
opgeloopen. De betrokken politiedienaren
ontkennen de beschuldigingen ten eenen-
male.
Wie heeft nu gelyk?
Wy weten het niet en het is zelfs de
vrapg, of een gerechtelyk onderzoek hier
tot de waarheid zou kunnen komen, in ieder
geval heeft het Departement van Justitie
een onderzoek laten instellen, dat nog niet
geheel beëindigd is. Het is dus nog een
vraagteeken of er geschopt is en misschien
blyft het wel een vraagteeken. Natuurlyk
hopen we, dat er zekerheid moge komen
en als ruwheid of mishandeling mocht blij
ken, zal zeker een straf niet uitblyven.
Men gevoelt, hoe zulke zaken absoluut
ongeschikt zyn om in het publiek door een
politiek college, gelyk de Tweede Kamer,
te worden besproken en beoordeeld. Hoe
kan nu een Parlement verklaringen, die een
interpellant op eigen houtje heeft verza
meld, beoordeelen, ze wikken en afwegen
tegen andere mededeelingen en zich ten
slotte een behoorlijk oordeel vormen? Dit
is eenvoudig onmogelijk en de socialisten
en communisten, dié zulke zaakjes in de
sioenfonds gelegd, ondragelijk zijn. Minister
Colyn gaf hiervan cijfers, die boekdeelen
spraken; alleen hadden deze cijfers in de
Kamer brengen en daardoor het gezag van
de pojitie ondermijnen, stellen zichzelf dan
ook aan de verdenking bloot, dat het hen
meer om reclame te doen is dan om de
objectieve waarheid, die door zulke, interr
pellaties niet gediend wordt.
De interpellatie-Kleerekooper heeft dan
qok niets, absoluut niets, opgeleverd.
Het geval werd nóg eigenaardiger, daar
de betrokkenen „principieel" bezwaar heb
ben om een aanklacht in te dienen bij de
justitie, een principe, waarvoor we nóg meer
ook geweigerd hadden eerst aan een socia
listisch dagbladredacteur en later den socia-
listischen interpellant precies hun beschul
digingen tegen de politiedienaren mee te
deelen en zelfs op schrift te stellen. Deze
lieden moge» erg principieel zyn, ze heb
ben de consequenties van hun principes
blijkbaar nog niet begrepen!
De Kamer heeft een paar dozyn wetjes
en conclusies afgedaan. Daaronder was één
ontwerp, dat discussie en zelfs een stem
ming heeft uitgelokt, namelijk een wijziging
van de Beroepswet van 1902, welke de
rechtspraak voor de sociale verzekerings
wetten regelt.
Ook daarop waarop niet? moest
bezuinigd worden en met de meeste voor
gestelde besparingen ging de Kamer ac-
coord. Eén besparing, echteV niet van zeer
groot belang, is echter geweigerd, namelijk
het voorgestelde griffierecht, dat wel in
vele gevallen zou worden teruggestort, maar
dat toqh een inbreuk zou maken op het ge
zonde begipsel, dat men gratIA by de Raden
van Beroep in beroep kan komen. De voor
gestelde rijksdaalder griffierecht zou voor
velen bezwarend kunnen zijn en de praktijk
zou nog meer moeilijkheden opleveren, zoo
dat een groote meerderheid het artikel,
waarin het nieuwe griffierecht werd voor
gesteld, afstemde.
Ten slotte een belangrijker bezuinigings-
ontwerp: :de herziening van de Burgerlijke
Pensioenwet.
Deze wet is van 1922 en reeds eenmaal
gewijzigd. Intusschen moet ze weer op de
helling, daar de lasten, door deze wet in den
royal en tyd op het Rijk en op het Pen-
Memorie van Toelichting behooren te wor
den opgenomen en niet pas op het laatste
oogemblik gegeven te zyn. Hoe dit zy de
Pensioenwet 1922, die zoo vrijgevig was,
moet helaa s gewijzigd worden; anders
loopt de last voor het Ryk, welke thans
reeds 27 millioen beloopt, tot 61 millioen in
1957 op, terwijl het fonds in 1958 ongeveei
800 millioen tekort zal komen (thans pl.ra.
200 millioen), wanneer men met de armen
gekruist blyft toezien. Dit nu wil minister
Colyn niet en de Kamer zal hem zeker in de
groote lynen moeten volgen, al is wijziging
op ondergeschikte punten natuurlyk moge
lijk. Zoo vroeg mej. Westerman reeds, of
de Minister zich niet zou kunnen bepalen
tot de verlaging van het groridslagspercen-
tage van 2 op 1% (vóór 1922 was het
1 2/3 en de verlenging van den wacht
tijd van 7 tot 10 jaar en van den werkelyken
diensttijd van 3 op 5, terwijl zy oi. terecht
opkwam tegen de terugwerkende kracht,
welke voor de nieuwe cumulatie-bepaling
(beperking van samenvoeging van pensioen
en een nieuw inkomen uit een overheids
kas) wordt voorgesteld.
Het weduwen- en weezenpensioen blyft
gelukkig onaangetast; de bezuiniging, wel
ke op 3 mi%en 's jaars wordt geschat,
wordt dus op oe eigen pensioenen gevonden.
Sympathie bestaat er voor dit ontwerp
natuurlijk niet. Het is haide noodzakelijk
heid om, na de salarissen, ook de pen
sioenen te herzien en wie ten slotte méé
gaat, zal dit niet met vreugde doen, maar
omdat het moe t. Natuurlyk is het uiterst
gemakkelijk (en uit een oogpunt van kié-
zersvleierij ook uiterst voordeelig) om met
een groot gebaar iedere „verslechtering"
af te wijzen. De rood-rose groepen zullen
dit ongetwijfeld doen, gelyk zy bij salaris-
ontwerpen hebben gedaan. Wat dit voor
waarde heeft, blijkt het best, wanneer men
ziet, hoe „democraten" en socialisten, waar
zij z e 1 v e n aan het roer stonden of nóg
staan, precies als anderen door economische
noodzakelijkheid gedreven worden, om nog
te zwijgen van den heilstaat in Oost-Europa.
Men behoeft slechts te denken aan het be
wind van niemand minder dan Wibaut en
zijn politieke vrienden te Amsterdam, om
weinig eerbied te kunnen koesteren voor
wie, in devoppositie zynde, alle „verslechte
ring" afwijst en voor de belanghebbenden
als de royale man poseert.
De aLgemèene beschouwingen zyn reeds
geëindigd; bij de artikelen komen wy op de
voo.naamste onderdeelen van het ontwerp
van zelf terug.
Het Dansen.
Ter variatie op het weikelyksche „mo
deplaatje" kom ik u thans eens onderhou
den over „het dansen", dat zich als alge
meen verspreid maatschappelijk verschijn
sel, hoe langer hoe meer aan ons opdringt.
De „openbare" dans is verspreid over de
beschaafde landen van het continent, en
heelt zoowel in Engeland als aan gene zij
de van den Oceaan ontelbare aanhanger-
laters) gevonden.
Moet men hem beschouwer, als een uit
vloeisel van den oorlog? z< oals velen ge
neigd zijn te doen als een soort sport,
waarop voornamelijk door het zwakke ge
slacht wordt aangestuurd? of als hei
uiterlijk toeken van eene innerlijke frivoli
teit, waardoor de geest van onzen tyd zich
weer in het bijzonder karakteriseert?
OngebwyfeLd zal elk dezer factoren het
zijne tyjd'agen tot de populariteit van den
ilane. Hot resultaat blijft ér hetzelfde om;
de liefhebberij in dansen neemt hand over
hand toe en wy zijn er ook ten onzent met
vor meer van af, of deze sa1 in eene soort
obceesie ontaarden.
Van eene voorbijgaande vóórliefde, kan
althans niet meer gesproken worden!
Waarschijnlijk heeft de combinatie van
„jtearoum" met „dancing" de opkomst van
ile dansrage op haar geweten.
in plaats van het doelloos stilzitten,
eene rustige, schuifelende beweging, wel
ke niet vermoeit, al Leen maar opwindt en
het verkeer der sexen op ongezochte wijze
bevordert! Ik geloof dat daarin de drijfveer
gezocht moet worden. Het schijnt eene mo
de, die te volkomen past in de behoeften
van een genotwekkend tijdperk, dan dat zij
zich spoedig van hare plaats zou laten ver
dringen!
in het dansen zelf, zit het hem niet!
Er is immers ten allen tijden gedanst en
door alle standen. Reeds in de oudhekl
werd „het dansen" als eene kunst be
schouwd en maakte het deel uit van een
streng religieusen nUiua. Later, bij de Ro
meinen gold het als hoogste schoonheids
uiting en wist men in den dans voorname
lijk die figuren toe te passen, die de soepel-
i lichaams
Nog later
werd het dansen louter voor genoegen be
oefend en werd het eeüe uiting van de op
perste vreugde. In den loop lief eeuwen
heeft de manier van dansen zich herhaalde
lijk gewijzigd. Er waren tijden, dat het als
de beste lichamelijke oefening beschouwd
werd en er waren andere tijden, dat het in
navolging der klassieken door geschoolde
kunstenaars en kunstenaressen tot plasti
sche schoonheid verheven werd. Daarom
kan men er zich ook niet zoo maar met een
schimp en een spotlach van afmaken. Het
dansen is wel degelijk „een rythmisch be
wegen op de maat der muziek". En als zoo
danig is het gezondheids- en achoonheida-
bevorderlyk en houdt het voor de liefheb
bers genoegen" in. Tenzy het ontaardt in
eene opwindende Bpringparttf of in eene on
gezonde handeling, vooral als het geschiedt
localiteiten! Zonder van de moreele nadee-
len, die de gewoonte van het dagelijksch
dansen voor de hedendaagse he jeugd in
houdt, té spreken.
Het groote verschil der moderne dansen
van vroeger, met die onzer
ootmoeders, schuilt m.L in
deze veelvuldigheid. Vroeger danste men
zoo nu en dan eens, bij feestelijke gelegen
heden, in besloten kring, met vrienden en
kennissen. Toen werd het beschouwd als
eene aangename en vroolyke tydipasseering,
geschikt voor oogenblilfken, waarop men
niets beters te doen had. Thans is de dans
gelegenheid altijd bij de hand voor de
ware danslusitigen wel te verstaan en in
plaats dat het eene vroolyke bezigheid is,
die een ongekunsteld genoegen bereidt, iB
het een opwindend iets geworden, te midden
van zwoele weelde, van zinnestreelende mu
ziek en betooverenil diffuus schemerlicht
Daarbij wordt het beoefend met een ernst
en eene overgave, eene betere zaak waardig.
Voor den deelnemer moge de gelijkmatig
schuifelende beweging een zeker genot in
houden, op den toeschouwer maakt ze al
een zeer saaien indruk. Vooral wyi in de
publieke dansgelegenheid door onbekenden
met elkaar gedanst wordt en behalve de
met buigingen gepaard gaande begroeting
aan begin pn einde van den dans, meestal
geen woord gepraat wordt en nauwelijks
een vrouwengelaat door een vriendelijken
glimlach wordt opgefleurd.
De dansen op zich zelf „One-" en Two-
step", „Fox-trott" en „Jazz" schijnen de
dansende paartjes een wel zeer gemakkelijk
genoegen te verschaffen. Anders is het met
de „Tango", waarin men iets van de graci-
euse bewegingen der vroegere menuetten
terugvindt. Het zacht wiegelende rythme, de
fraaie heffingen der voeten en het balan-
ceeren der goed geëquilibreerde lichamen,
schijnt van meessleepender werking te zijn.
Voor den toeschouwer is de blijkbare in
spanning, die inen zich met liefde getroost,
efce aansporing om intenser de plastiek
der bewegingen te volgen.
In ile tearoom-met-dancing, onder de stra
ling der kleurige lichtbundels van schijn
werpers en kristallen kronen is het voor
een enkele maal niet kwaad toeven.
Al zeggen de meeste dansen niet veel, ai
klinkt het geluid der Saxophoon wat vreemd
in de ooren of die van een paar strijkin
strumenten wat ijl en dun, er heersoht eene
sfeer van levendige mondainiteit, die men
tegenwoordig „wel gezellig" vindt. En dan,
terzyde van het geioezemoee binnen de als
dansvloer ompaalde ruimte, laat het zich
goed praten! Gelukkig, men stelt zich ook
nog tevreden met causeeren in Nederland,
daarvan geven de welgevulde tafeltjes bui
ten de afpaling bljjk. De gedempte klan
ken van vele fluisterstemmen gonzen nu
en clan tusschen de zachte muziek-paasages
iloor. Maar, nog om eene andere reden Is
de „dancing" eene gaarne bezochte plaats
voor stedeling en provinciaal. Men ziet ar
zulke aardige, modieus* toiletjes. O, som
migen zijn wat al te mondain, met djep*
décolleté'», mouwloos en op het indécente
af van strakke gespannenheid. Maar er zijn
ook keurige namiddag-toiletten met lange,
slanke mouten, met een getemperd décol
leté, met vormen die slechts even gepron-
nonceeni, het figuur zeer ton goed* komen.
Op de dancings verschijnen de danseuses
met de nieuwste snuf jee. Daarom ziet gien
er beeldige kousen en coquette avondschoen
tjes. Men ziet er de armen vol van ringel
ronde armbanden en om de schouders de
nieuwe tullen écharpes met kleurige bloem-
bouquetjes. En dat alles bewonderen wij,
ondanks het vreemdsoortige gevoel, dat ons
in zulk eene omgeving bekruipt Wij bewon
deren ook enkele schoone vrouwen, en voor
de rest laten we het aan den tijd over, om
het daneverechynsel, dat vooral nog onuit
roeibaar lijkt, door andere, edeler genoegeu*
te vervangen.
GRACE ALLAN.
Da ontruiming ra* da Kaulaoha zöna.
Hét besluit van den Gezantenruad.
Wanneer er geen kink in den kabel was
gekomen, Juut de Keulsohe zone, d« z.g
eerste Rynlandsche zone, krachtens het
vredesverdrag op 10 Januari ji. ontruim*!
moeten zyn. Deze ontruiming ie echter geen
feit geworden. Als reden der met-ontrui
ming is opgegeven, dat Duitschland gezon
digd had tegen de militaire bepalingen van
het vredesverdrag: de inter-geailieerde mi
litaire commissie van toezicht op de Duit-
sche bewapening zou namelijk gedurende
haar jongsten en definitieven inspectie
tocht in Duitschland hebben bevonden, dat
dit land verschillende tekortkomingen ten
laste moesten worden gelegd. Deze waren
van zóó ernstigen aard, dat de geallieerden
en voornamelijk Frankrijk meenden,
dat Duitschland niet in de termen viel om
te profiteeren van de bepalingen in het vre
desverdrag, die inhoudt, dat de geallieer
de troepen de Keu 1 ache zone op 10 Januari
1926 zouden ontruimen, wanneer Dyitsch-
lancl tot ilat tijdstip stipt was nagekomen,
wat het tractaat van Versailles eischt.
Men had mogen verwachten on
Duitschland had hie»- stellig op gerekend
dat dit land de feiten onder de oogen zou-
ücn z(jn gebracht, waarop de geallieerden
hun besluit om voorloopig in de Keulsche
zone te blijven, grondvesten. Dit is niet
geschied; de bomlgenooten hebben Duitsch
land laten weten, dat het BMn «1* tegenwer
king van dit land zelf te wjjten was, dat
het rapport niet dade'yk volledig kon wei
den opgesteld; zy gaven echter te ver
staan, dat zooveel reeds bekend was om
trent Duiteche tekortkomingen, dat Duitsch
land geen aanspraak kon maken op de ont
ruiming der Keulsche zone. Het verslag zou
echter zoo spoedig mogelijk worden geredi
geerd.
Deze belofte is echter hog stew's niet ir.
vervulling gegaan. De Duitechers beschul
digen meer of minder openlijk de Fran-
x-hen ervan dat zij met betrekking tot het
controle-verslag oen traineer1 ngspolitiek
voeren en dat de oorzaak van de vertraging
der publicatie is getogen in/het militaire
comité te Parys on*ter leiding van generaa
Fooh. Naar Chamberlain in het Leerhuis
heeft meegedeeld, dien ut de intengealliecr-
ito militaire controle-commissie haa- rap
port b(j Foch's comité reeds op 18 Februari
in. Op 3 Maart hield ito gezanten raad te
Parijs zich bezig met het rapport van Foch,
dat gebaseerd is op de uiteenzettingen van
hot verslag der controle-commissie. Den
zelfden dag heeft de raad van gezanten
maarschalk Foch diens rapport weer ter
hand gesteld en hem verzocht bepaalde
punten te verduldeiykeq. Opnieuw verlie
pen sindsdien een drietal weken en nog
steeds kan niet worden voorspeld, wanneer
het comité-Foch zyn tweede rapport bij
den raad van gezanten zal indienen. On
der deze omstandigheden behoeft het niet
te verbazen, dat van Duitsche zijde den
Franschen er een verwjjt van wordt ge
maakt, dat z(j een vlotten loop van zaken
met opzet tegenhouden.
bovendien verkeert do wereld ook nog
steeds in het onzekere, ot de publicatie van
het rapport wel zal plaats hebben on, zoo
ja, iq weiken omvang, net Duitscne stand
punt in dezen ia, dat het rapport in iyn
geneel moet weiden gepubliceerd en not
siechts brokstukken uaarvan. Duiifcchiu.nl
wenaoht, dat, aangez.en de geediteeruon een
zoo belangryk besluit als het uttoteiien van
de ontruiming der Keuiache zone hebben
genomen, Duitschland zoowel als de we
reld precies zul weten, wat het voor de
voeten wordt geworpen. Ook rykskunseuji
Luther gaat ven ile opvatting uit, ilat
Duitschland zoo spoedig mugeiyk en vol
ledig behoort te worden ingelicht imtrvnt
ile tekortkomingen, 'die Duitschland wor
den verweten en waarop het handhaven
der geallieerde troepen in de eerste lHjn-
lundsche zone is gebaseerd.
Het i» inmiddels te vreezen, dut aan
Duitschlaqda wenachen niet tegemoet za'
worden gekomen, immers eergisteren nog
verklaarde w Brlteche onderminister Mac
Nelll in het Lagerhuis, dat Herriot en
Chamberlain in principe overeengekomen
zyn om „zoo noodig d« nauwkeurige mo
tieven openbaar te maken, waarop de ge
allieerde mogendheden hun constateeringen
grondvesten, dat DuitschJand in strjjd heeft
gehandekl met de mditeure bepalingen van
liet verdrag van Versailles." Een recht-
streeksche toezegging, dat het verslag in
zyn geheel zal worden gepubliceerd, houdt
zooals men ziet, de Verklaring geenszins in.
Men krygt dan ook den indruk, dat het nog
wei een poosje zal duren, voordat de gezan-
tenraad besluit wat van Duitschland aal
worden geëischt, opdat ii« Keulsche zone
zal worden ontruimd.
BUITEN LAM UbCH ftlEUWrv
DUITSCHLAND.
Een ontploffing in een geheime branderij.
Donderdagavond had in een huis in «e
Victori ast raat te Berlijn een hevige ontplof
fing plaats. Toen de brandweer ter plaatse
kwam, stontl reeds de geheele woning in
brand. De vrouw <les huizes en een gast,
een zekere koopman Genz, hadilen vele
brandwonden en werden naar het zieken
huis gebracht. By het blussohen van den
hrantl kwam men tot de ontdekkii*. dat
deze ontstaan was iloor een ontploffing ten
gevolge van onvoorzichtigheid in een in het
hui# voorbeeldig ingerichte geheime bran-
dertj. De brandweer waarschuwde de poli
tie, die het materiaul in beslug jiam Beide
gewonden zullen in arrest gesteld woVden.
FRANKRIJK.
I)e broodprijs verlaagd.
In den ministerraad heeft de minister
van landbouw medgetleeld, dat de verbete
ring van den toestand op de graanmarkt
het mogelijk maakt den prys van het brood
te verlagen, zoodat dit met ingang van 1
April 1.60 franc het kilo zal kosten.
OE MENSCH.
Naar een Oostersche Sage van
DoroBchowitsch.
Eens daalde Allah op de aarde neder en
trad als gewoon sterveling de hut van een
her armste boeren van het dorp, Ali gehee-
ten binnen. „Ik ben moede en steif van hon-
ger!" zeide Allah deemoedig. „Laat een
moeden reizdger binnen."
He arme Ali deed open en zeide: „Moede
reiziger, Uw intrede in ons huis zy geze
gend: Kom binnen" en Allah trad binnen.
Ali's familie zat juist aan het avond-
"teal. „Zet U" sprak Ali
Allah zette rich. Allen gaven den gast
stuk van hun brood.
Toen de maaltijd ten einde was, vouwden
allen de handen tot het gebed. Slechte de
'test bleef ritten en bad niet.
Verwonderd zag AU hem aan. „Wilt ge
niet met ons bidden tot den grooten, al-
machtigen Allah?" vroeg hij.
Allah glimlachte. „Weet ge wel, wie uw
gast is?" vroeg hij.
All haalde de schouders op. „Ge zeidet
hat ge een reiziger waart. Waarom zou ik
meer willen weten?',
„Welnu, weet dan, wie Uw gast is",
"Prak de reiziger. „Ik ben Allah!" En bij
die woorden lichtte een bliksemstraal aan
hen hemel.
AU wierp zich voor hem op de voeten en
riep met tranen in zyn stern: „Waarom
valt my zulk een geluk ten deel? Zyn er
dan geen rykere en voornamer lieden in het
dorp? Wy hebben in ons dorp eenen ouden
mullah, een ouden kerim, wy hebben den
rijken koopman Mohmet. En gij, gij kiest
U den armsten Ali? O, Allah, gy zyt groot,
gy zyt machtig, gy zyt goed. Ik dank U!"
En'hy kuste Allah's voeten.
Daar het reeds laat was, gingen allen
naar bed. Maar Ali kon niet inslapen. Ge
durig draaide hy zich van de eene zyde op
de andere en dacht over iets na. Ook den
geheelen volgenden dag hield hij niet °P
met denken. Geheel in overpeinzingen ver
zonken, zat hij bij het middageten en by
het avondmaal ter neer. Hij kon niets eten.
En eindelijk voor het ter ruste gaan, hield
hij het niet meer uit en wendde zich tot Al
lah. „Wees niet vertoornd op my, Allah,
als ik eene vraag tot U richt".
Allah knikte toestemend met het hoofd-
„Vraag slechts!" zoo sprak hij.
„Ik verwonder er mij over", zeide Ali,
„ik verwonder er mij over en kan het niet
vatten. Daar woont in ons dorp een mul
lah, een knap en voornaam man; diep
groet een ieder hem. wanneer men hem
ontmoet; daar woont in ons dorp een ouden
kerim, een beroemden man, bij wien zelfs
<k' gouverneur binnengaat als hij ons dorp
bezoekt. Daar woónt in ons dorp een rijken
koopman Mohmet, zoo ryk als men haast
niet kan gelooven. Die allen zouden U fees
telijk ontvangen hebben en op heerlik dons
een rustbed bereid hebben. En gij verkoost
bij een bedelaar als ik Uw intrek te he
men. Dwi moet ik U toch welgevallig zijn,
Allah? Niet waar?"
Allah glimlachte slechts en antwoordde:
„Ja wel, dat zljt gij my ook." Toen lachte
Ali luid voor zich van vreugde. „Ik ben zoo
onuitsprekelijk gelukkig, dat ik U welge
vallig ben!"
Dien nacht sliep Ali voortreffelijk. Den
volgenden dag toog hij opgewekt aan den
arbeid. Vroolijk kwam hy thuis, zette zich
aan de gedekte tafel en zeide, aangenaam
te moede, tot Allah: „Na het avondeten,
Allah, zou ik gaarne met u spreken".
Góed, na het avondeten zullen wij spre
ken", antwoordde Allah verheugd. Toen de
vrouw de tafel afnam, wendde AH zich
vroolyk te moede tot Allah: „Ik moet U
wel zeer welgevallig zijn, Allah, dat gij mij
met Uw bezoek hebt vereerd! Nietwaar?"
„Zeker", antwoordde Allah met een glim
lach.
„En toch is er in het dorp een mullah,
voor wien allen zich diep bulgen, er is een
ouden kerim, by wien zelfs de gouverneur
binnengaat, er is een Mohmet, die schatrijk
is en die U een zacht bed van dons als le
gerstede zou hebben bereid en U tot avond
eten gaarne zijn beste varken geslacht had
En toch neemt gij bij mij Uw intrek, bij
my, den armsten boer. Dan moet ik U toch
wel zeer goed bevallen, Allah, nietwaar?"
„Ja wel, ja wei, dat heb ik toch reeds
gezegd", antwoordde Allah glimlachend.
„Neen, gij moet my zeggen of ik U wer
kelijk welgevallig ben?" hield AH vol. „OU
zegt maar steeds: ja wel, ja wel; zeg my
of ik U beval!"
„Ja, ja! Gij z\jt mij zeer welgevalHg",
zeide Allah lachend.
„Zeer?"
„Ze*r!"
„Dan is het goed. Laat ons gaan slapen,
Allah".
Den volgenden morgen ontwaakte AU in
nog veel opgewekter stemming. Den ge
heelen dag door liep hy zingend rond en
dacht over iets prettigs na. Bjj het avond
eten at hy voor drie «n klopte Allah eens
klaps vergenoegd op den schouder.
„En ik geloof, Allah, det gy zeer ver
heugd zyt, dat ik U zoo goed beval? Niet
waar? Zyt ge daar niet zeer verheugd
©ver, Allah?"
„Zeer, zeer." antwoordde Allah glim
lachend.
„Ik denk dat xeide AH, „want
oordeel naar my zelf. Ato ik veel van een
hond houd, zie ik hem graag voor my. En ik
ben toch geen hond. Dat ben ik niet en gy
ziK de groote, machtige Allah. Ik kan het
my zoo levendig voorstellen, dat uw hart
van vreugde moet kloppen, als gy mij aan
ziet. Uw hart klopt van vreugde, niet
waar?"
„Ja, zoo is het. Willen we one ter ruste
begeven?" zeide Allah.
„Goed, zooals ge wilt, we zullen gaan
slapen", hernam AH.
Den volgenden dag was Ali zeer naden
kend gpstemd. Hy suchte voortdurend on
der het avondeten, zag Allah steeds be
zorgt I aan en deze bemerkte zelfs, hoe hy
heimelijk .opkomende tranen zocht te on
derdrukken.
„Waarom zyt ge zoo treurig gestemd,
All?" vroeg Allah na het avondeten.
Ali zuchtte. „Ik heb over U nagedacht,
Allah. Wat zou er wel vatf zyn,
als ge my niet hadt l
„Hoe bedoelt ge dat?
„Wat zoudt ge zonder r
Hoor eene, hoe buiten de
ijzig koud het i*- Wat i
dien ge niet een zoo welgevallig mensch
hadt gevonden ale my Waarheen zoudt ge
gaan? Ge xoudt buiten bevriezen. Ge zoudt
nat worden tot op Uw hemd. En nu zit ge
droog warm in een netto kamer en hebt
meer dan genoeg te eten. Alles, omdat ik
U zoo welgevallig ben, omdat er zoodanig
een mensch is, by wien ge Uw intrek kunt
nemen. Ge zoudt ellendig omgekomen zijn,
ik ge my niet had gehad, Allah; ge zyt
toch een groote geluksvogel.'
Nu hield Allah het n»«t meer uit, luid
lachte hy op en was tegel ykertyd verdwe-
ren. Maar op de plaats, waar hy had geze
ten, lag een rol gouden dukaten, ongeveer
twee honderd stuks.
„Wat een rijkdom!" riep Ali** vrouw uit,
in de handen klappend. „Hoe is het moge
lijk? Is er dan op de wereld zooveel geld
by elkander? Ik word nog gek van geluk!"
Maar Ali schoof zijne vrouw ter lijd»,
nam het goud, tolde het aantal dukaten en
zeide toen: „Nu, ml t» veel fa» het n«t!"