IETIEKKINGEIIS HEROPENING BOffSALINO Oe N.V. Borsalino Giuseppe j ïi° Alfovernets Vitrages. J. SMIT, AUTO- i, UITMAN. Baan 135, Tel. 3655. R'dam. r&% Eczeem MHIItljtr, Modetine 7(/eedlna Was setting HARLEY-HOUSE CADENA SIGAREN Rotterdam Eerste Nederl. Fabriek van Autoplaatwerken P A. BLOEMEN Jd W. PEETERS, Kleiweg Zieken! wanhoopt niet! Henri C. J. DE MAN ONTVANGEN H.H. CAFÉHOUDERS. GOUDSCHE COURANT - ZATERDAG 28 MAART 1925 - TWEEDE BLAD I*> ZATERDAG 28 MAART a.s. Agentschap Harley-Davidson Motorrijwielen. Dames-en Heerenrijwielen Reparatie-In richting Onovertrefbaar Antica Casa. Magazijn „rransvalia" Da maest economische Hoed Dr. Hommers' Nieuwe LANGE TIENDEWEG 51. Spatschermen Voeren Tcrpedof ponten. Uit ons Parlement. Feuilleton. •/vj en hebt U gezien wat daar thans weer gaande is? Komt en overtuigt U per» soonlijk van de nieuwe groote prijsverlaging! Deze prijsverlaging slaat weer alles. S7S Alou, SO<"i 'T'ot 8*5-55? 025 9oS^I- ^odwn. rf 4»«. WILT GE IN DEN HAAGEEN BETREKKING HEBBEN? Plaats dan Uw advertentie in d« jggr* Gedurende deze en de volgende maand koeten dienstaanbiedingen voor de lezers van dit blad slechts: 0.50 per ge. heele advertentie. Vraagt proefaummar! Abonnement per 3 maanden 0.5#. Bureau: NIEUWSTRAAT 6, DEN HAA^G. Kón aanwending van D.D.D. bij een genl an eczeont of jeukende uitslag en gij slaapt r heerlijk rustig. Bedenkt eens, eenenkelt wedding 1 Het resultaat is eenvoudig raculoue, -de lijder krijgt onmiddellijk vort chting en dikwijls zijn enkele toepai- s'tigen voldoende om de huid te zuiveren eo een volkomen genezing teweeg te brengen. Probeer het en gy dankt ons voor onzen raad l) L) D infla af 0.16 en f M 50 D.D D. eeep i f, t.;' alle of Uk. en drog KLEIWEG 43-45 l.o. R.K. KERK wan de nieuwe SHOWROOM an GARAGE Ruime keuze ®jj Mooi* gelegenheid voor stalling van Auto's, Motoren en Rijwielen alleen zonder eenige toevoeging duidt aan: Hier ter plaatse alleen ver- I krijjjbaar bijijoi 104 ■n ""ÜATi 'M HOED JSEEFT U AtincA CA5AJ ''ON OA OOUDA Verschillende mérken der vindt men in het magazijn van Tallooze genezingen zyn bereikt met Zitting iederen Donderdag van 10 tot 3 uur Lunchroom „Hollandia", Markt, Gouda Urine-Onderzoek f 1,- Volledige behandeling, f5,- (met GRATIS medicijnen voldoende voor één maand). 3145 20 Patiënten kunnen door den Practiseerend Arts door heel ons land door aan huis be zocht worden op aanvraag! Tallooze dankbetuigingen ontvangen; voor belangstellenden ter inzage!! BURG. MARTENSSINGEL 115, te GOUDA GEDIPLOMEERD aan het Kon. Conservatorium te Den Haag. ORGANIST der St. Janskerk. LEERAAR aan de Sted. Muziekschool. ONDERWIJS in ORGEL- en PIANOSPEL. Blli ►n DRAISïïIA-vanVALKEITBURG'S 'iLtVERTRAAfl LEEU WARDE M- J Hier is je vanouds bekendst adres voor Eiken Cafébuffetten in alle maten, Cafétafels, Leestafels, alle soorten Bierinstallaties, Zwa nenhalzen, Lekbakken, Spoelbakken enz. Ook is hier je vertrouwdst adres voor late klas Weener Stoelen, Tuinstoelen, Tuintafels, Klapstoelen en verder alles wat er in elk Cafébedrijf voorkomt, zoowel nieuw als 2de hands en tegen scherp concurreerende prijzen. Komt zien bij 817 40 GEBRS. BOUTER, Lange Baanstraat 4146, Rotterdam, Tel. 8650. 1SP Tot 's avonds 8 uur geopend. TWEEDE KAMER. Tegengaan vart belastingontduiking. Interpellatie-Kleerekooper. Bezuinigings- Wy hebben de vorige week de hoop uit gesproken, dat het wetje ter bevordering van de richtige heffing der directe belastin gen nog zoodanig zou te wyrigen zyn, 'dat het te aanvaarden zou worden. De kans daarop is sindsdien zeer toegenomen. Mi nister Colyn is zoo tegemoetkomend mo gelijk geweest (anders ware zyn ontwerp zeker verworpen) en daardoor is net een ontwerp van Schaik-DresseLhuys-Oud ge worden, waardoor het ongetwijfeld iets min der vaag is geworden en de rechtszekerheid althans beter gewaarborgd wordt, maar de genoemde heeren zelf, die hun uiterste best hebben gedaan om er van te maken wat er van te maken viel, zullen de eersten zyn om te erkennen, dat het nóg niet fraai is geworden. Gestemd is er over dit noodwetje, dat alle sporen draagt van noodwetgeving, nog niet. Bij een arrestatie van een aantal ver dachten te Schbten en omstreken zyn vol gens sommige hunner enkele marechausseés niet tactvol opgetreden; zelfs zou één gear resteerde een schop tegen een been hebben opgeloopen. De betrokken politiedienaren ontkennen de beschuldigingen ten eenen- male. Wie heeft nu gelyk? Wy weten het niet en het is zelfs de vrapg, of een gerechtelyk onderzoek hier tot de waarheid zou kunnen komen, in ieder geval heeft het Departement van Justitie een onderzoek laten instellen, dat nog niet geheel beëindigd is. Het is dus nog een vraagteeken of er geschopt is en misschien blyft het wel een vraagteeken. Natuurlyk hopen we, dat er zekerheid moge komen en als ruwheid of mishandeling mocht blij ken, zal zeker een straf niet uitblyven. Men gevoelt, hoe zulke zaken absoluut ongeschikt zyn om in het publiek door een politiek college, gelyk de Tweede Kamer, te worden besproken en beoordeeld. Hoe kan nu een Parlement verklaringen, die een interpellant op eigen houtje heeft verza meld, beoordeelen, ze wikken en afwegen tegen andere mededeelingen en zich ten slotte een behoorlijk oordeel vormen? Dit is eenvoudig onmogelijk en de socialisten en communisten, dié zulke zaakjes in de sioenfonds gelegd, ondragelijk zijn. Minister Colyn gaf hiervan cijfers, die boekdeelen spraken; alleen hadden deze cijfers in de Kamer brengen en daardoor het gezag van de pojitie ondermijnen, stellen zichzelf dan ook aan de verdenking bloot, dat het hen meer om reclame te doen is dan om de objectieve waarheid, die door zulke, interr pellaties niet gediend wordt. De interpellatie-Kleerekooper heeft dan qok niets, absoluut niets, opgeleverd. Het geval werd nóg eigenaardiger, daar de betrokkenen „principieel" bezwaar heb ben om een aanklacht in te dienen bij de justitie, een principe, waarvoor we nóg meer ook geweigerd hadden eerst aan een socia listisch dagbladredacteur en later den socia- listischen interpellant precies hun beschul digingen tegen de politiedienaren mee te deelen en zelfs op schrift te stellen. Deze lieden moge» erg principieel zyn, ze heb ben de consequenties van hun principes blijkbaar nog niet begrepen! De Kamer heeft een paar dozyn wetjes en conclusies afgedaan. Daaronder was één ontwerp, dat discussie en zelfs een stem ming heeft uitgelokt, namelijk een wijziging van de Beroepswet van 1902, welke de rechtspraak voor de sociale verzekerings wetten regelt. Ook daarop waarop niet? moest bezuinigd worden en met de meeste voor gestelde besparingen ging de Kamer ac- coord. Eén besparing, echteV niet van zeer groot belang, is echter geweigerd, namelijk het voorgestelde griffierecht, dat wel in vele gevallen zou worden teruggestort, maar dat toqh een inbreuk zou maken op het ge zonde begipsel, dat men gratIA by de Raden van Beroep in beroep kan komen. De voor gestelde rijksdaalder griffierecht zou voor velen bezwarend kunnen zijn en de praktijk zou nog meer moeilijkheden opleveren, zoo dat een groote meerderheid het artikel, waarin het nieuwe griffierecht werd voor gesteld, afstemde. Ten slotte een belangrijker bezuinigings- ontwerp: :de herziening van de Burgerlijke Pensioenwet. Deze wet is van 1922 en reeds eenmaal gewijzigd. Intusschen moet ze weer op de helling, daar de lasten, door deze wet in den royal en tyd op het Rijk en op het Pen- Memorie van Toelichting behooren te wor den opgenomen en niet pas op het laatste oogemblik gegeven te zyn. Hoe dit zy de Pensioenwet 1922, die zoo vrijgevig was, moet helaa s gewijzigd worden; anders loopt de last voor het Ryk, welke thans reeds 27 millioen beloopt, tot 61 millioen in 1957 op, terwijl het fonds in 1958 ongeveei 800 millioen tekort zal komen (thans pl.ra. 200 millioen), wanneer men met de armen gekruist blyft toezien. Dit nu wil minister Colyn niet en de Kamer zal hem zeker in de groote lynen moeten volgen, al is wijziging op ondergeschikte punten natuurlyk moge lijk. Zoo vroeg mej. Westerman reeds, of de Minister zich niet zou kunnen bepalen tot de verlaging van het groridslagspercen- tage van 2 op 1% (vóór 1922 was het 1 2/3 en de verlenging van den wacht tijd van 7 tot 10 jaar en van den werkelyken diensttijd van 3 op 5, terwijl zy oi. terecht opkwam tegen de terugwerkende kracht, welke voor de nieuwe cumulatie-bepaling (beperking van samenvoeging van pensioen en een nieuw inkomen uit een overheids kas) wordt voorgesteld. Het weduwen- en weezenpensioen blyft gelukkig onaangetast; de bezuiniging, wel ke op 3 mi%en 's jaars wordt geschat, wordt dus op oe eigen pensioenen gevonden. Sympathie bestaat er voor dit ontwerp natuurlijk niet. Het is haide noodzakelijk heid om, na de salarissen, ook de pen sioenen te herzien en wie ten slotte méé gaat, zal dit niet met vreugde doen, maar omdat het moe t. Natuurlyk is het uiterst gemakkelijk (en uit een oogpunt van kié- zersvleierij ook uiterst voordeelig) om met een groot gebaar iedere „verslechtering" af te wijzen. De rood-rose groepen zullen dit ongetwijfeld doen, gelyk zy bij salaris- ontwerpen hebben gedaan. Wat dit voor waarde heeft, blijkt het best, wanneer men ziet, hoe „democraten" en socialisten, waar zij z e 1 v e n aan het roer stonden of nóg staan, precies als anderen door economische noodzakelijkheid gedreven worden, om nog te zwijgen van den heilstaat in Oost-Europa. Men behoeft slechts te denken aan het be wind van niemand minder dan Wibaut en zijn politieke vrienden te Amsterdam, om weinig eerbied te kunnen koesteren voor wie, in devoppositie zynde, alle „verslechte ring" afwijst en voor de belanghebbenden als de royale man poseert. De aLgemèene beschouwingen zyn reeds geëindigd; bij de artikelen komen wy op de voo.naamste onderdeelen van het ontwerp van zelf terug. Het Dansen. Ter variatie op het weikelyksche „mo deplaatje" kom ik u thans eens onderhou den over „het dansen", dat zich als alge meen verspreid maatschappelijk verschijn sel, hoe langer hoe meer aan ons opdringt. De „openbare" dans is verspreid over de beschaafde landen van het continent, en heelt zoowel in Engeland als aan gene zij de van den Oceaan ontelbare aanhanger- laters) gevonden. Moet men hem beschouwer, als een uit vloeisel van den oorlog? z< oals velen ge neigd zijn te doen als een soort sport, waarop voornamelijk door het zwakke ge slacht wordt aangestuurd? of als hei uiterlijk toeken van eene innerlijke frivoli teit, waardoor de geest van onzen tyd zich weer in het bijzonder karakteriseert? OngebwyfeLd zal elk dezer factoren het zijne tyjd'agen tot de populariteit van den ilane. Hot resultaat blijft ér hetzelfde om; de liefhebberij in dansen neemt hand over hand toe en wy zijn er ook ten onzent met vor meer van af, of deze sa1 in eene soort obceesie ontaarden. Van eene voorbijgaande vóórliefde, kan althans niet meer gesproken worden! Waarschijnlijk heeft de combinatie van „jtearoum" met „dancing" de opkomst van ile dansrage op haar geweten. in plaats van het doelloos stilzitten, eene rustige, schuifelende beweging, wel ke niet vermoeit, al Leen maar opwindt en het verkeer der sexen op ongezochte wijze bevordert! Ik geloof dat daarin de drijfveer gezocht moet worden. Het schijnt eene mo de, die te volkomen past in de behoeften van een genotwekkend tijdperk, dan dat zij zich spoedig van hare plaats zou laten ver dringen! in het dansen zelf, zit het hem niet! Er is immers ten allen tijden gedanst en door alle standen. Reeds in de oudhekl werd „het dansen" als eene kunst be schouwd en maakte het deel uit van een streng religieusen nUiua. Later, bij de Ro meinen gold het als hoogste schoonheids uiting en wist men in den dans voorname lijk die figuren toe te passen, die de soepel- i lichaams Nog later werd het dansen louter voor genoegen be oefend en werd het eeüe uiting van de op perste vreugde. In den loop lief eeuwen heeft de manier van dansen zich herhaalde lijk gewijzigd. Er waren tijden, dat het als de beste lichamelijke oefening beschouwd werd en er waren andere tijden, dat het in navolging der klassieken door geschoolde kunstenaars en kunstenaressen tot plasti sche schoonheid verheven werd. Daarom kan men er zich ook niet zoo maar met een schimp en een spotlach van afmaken. Het dansen is wel degelijk „een rythmisch be wegen op de maat der muziek". En als zoo danig is het gezondheids- en achoonheida- bevorderlyk en houdt het voor de liefheb bers genoegen" in. Tenzy het ontaardt in eene opwindende Bpringparttf of in eene on gezonde handeling, vooral als het geschiedt localiteiten! Zonder van de moreele nadee- len, die de gewoonte van het dagelijksch dansen voor de hedendaagse he jeugd in houdt, té spreken. Het groote verschil der moderne dansen van vroeger, met die onzer ootmoeders, schuilt m.L in deze veelvuldigheid. Vroeger danste men zoo nu en dan eens, bij feestelijke gelegen heden, in besloten kring, met vrienden en kennissen. Toen werd het beschouwd als eene aangename en vroolyke tydipasseering, geschikt voor oogenblilfken, waarop men niets beters te doen had. Thans is de dans gelegenheid altijd bij de hand voor de ware danslusitigen wel te verstaan en in plaats dat het eene vroolyke bezigheid is, die een ongekunsteld genoegen bereidt, iB het een opwindend iets geworden, te midden van zwoele weelde, van zinnestreelende mu ziek en betooverenil diffuus schemerlicht Daarbij wordt het beoefend met een ernst en eene overgave, eene betere zaak waardig. Voor den deelnemer moge de gelijkmatig schuifelende beweging een zeker genot in houden, op den toeschouwer maakt ze al een zeer saaien indruk. Vooral wyi in de publieke dansgelegenheid door onbekenden met elkaar gedanst wordt en behalve de met buigingen gepaard gaande begroeting aan begin pn einde van den dans, meestal geen woord gepraat wordt en nauwelijks een vrouwengelaat door een vriendelijken glimlach wordt opgefleurd. De dansen op zich zelf „One-" en Two- step", „Fox-trott" en „Jazz" schijnen de dansende paartjes een wel zeer gemakkelijk genoegen te verschaffen. Anders is het met de „Tango", waarin men iets van de graci- euse bewegingen der vroegere menuetten terugvindt. Het zacht wiegelende rythme, de fraaie heffingen der voeten en het balan- ceeren der goed geëquilibreerde lichamen, schijnt van meessleepender werking te zijn. Voor den toeschouwer is de blijkbare in spanning, die inen zich met liefde getroost, efce aansporing om intenser de plastiek der bewegingen te volgen. In ile tearoom-met-dancing, onder de stra ling der kleurige lichtbundels van schijn werpers en kristallen kronen is het voor een enkele maal niet kwaad toeven. Al zeggen de meeste dansen niet veel, ai klinkt het geluid der Saxophoon wat vreemd in de ooren of die van een paar strijkin strumenten wat ijl en dun, er heersoht eene sfeer van levendige mondainiteit, die men tegenwoordig „wel gezellig" vindt. En dan, terzyde van het geioezemoee binnen de als dansvloer ompaalde ruimte, laat het zich goed praten! Gelukkig, men stelt zich ook nog tevreden met causeeren in Nederland, daarvan geven de welgevulde tafeltjes bui ten de afpaling bljjk. De gedempte klan ken van vele fluisterstemmen gonzen nu en clan tusschen de zachte muziek-paasages iloor. Maar, nog om eene andere reden Is de „dancing" eene gaarne bezochte plaats voor stedeling en provinciaal. Men ziet ar zulke aardige, modieus* toiletjes. O, som migen zijn wat al te mondain, met djep* décolleté'», mouwloos en op het indécente af van strakke gespannenheid. Maar er zijn ook keurige namiddag-toiletten met lange, slanke mouten, met een getemperd décol leté, met vormen die slechts even gepron- nonceeni, het figuur zeer ton goed* komen. Op de dancings verschijnen de danseuses met de nieuwste snuf jee. Daarom ziet gien er beeldige kousen en coquette avondschoen tjes. Men ziet er de armen vol van ringel ronde armbanden en om de schouders de nieuwe tullen écharpes met kleurige bloem- bouquetjes. En dat alles bewonderen wij, ondanks het vreemdsoortige gevoel, dat ons in zulk eene omgeving bekruipt Wij bewon deren ook enkele schoone vrouwen, en voor de rest laten we het aan den tijd over, om het daneverechynsel, dat vooral nog onuit roeibaar lijkt, door andere, edeler genoegeu* te vervangen. GRACE ALLAN. Da ontruiming ra* da Kaulaoha zöna. Hét besluit van den Gezantenruad. Wanneer er geen kink in den kabel was gekomen, Juut de Keulsohe zone, d« z.g eerste Rynlandsche zone, krachtens het vredesverdrag op 10 Januari ji. ontruim*! moeten zyn. Deze ontruiming ie echter geen feit geworden. Als reden der met-ontrui ming is opgegeven, dat Duitschland gezon digd had tegen de militaire bepalingen van het vredesverdrag: de inter-geailieerde mi litaire commissie van toezicht op de Duit- sche bewapening zou namelijk gedurende haar jongsten en definitieven inspectie tocht in Duitschland hebben bevonden, dat dit land verschillende tekortkomingen ten laste moesten worden gelegd. Deze waren van zóó ernstigen aard, dat de geallieerden en voornamelijk Frankrijk meenden, dat Duitschland niet in de termen viel om te profiteeren van de bepalingen in het vre desverdrag, die inhoudt, dat de geallieer de troepen de Keu 1 ache zone op 10 Januari 1926 zouden ontruimen, wanneer Dyitsch- lancl tot ilat tijdstip stipt was nagekomen, wat het tractaat van Versailles eischt. Men had mogen verwachten on Duitschland had hie»- stellig op gerekend dat dit land de feiten onder de oogen zou- ücn z(jn gebracht, waarop de geallieerden hun besluit om voorloopig in de Keulsche zone te blijven, grondvesten. Dit is niet geschied; de bomlgenooten hebben Duitsch land laten weten, dat het BMn «1* tegenwer king van dit land zelf te wjjten was, dat het rapport niet dade'yk volledig kon wei den opgesteld; zy gaven echter te ver staan, dat zooveel reeds bekend was om trent Duiteche tekortkomingen, dat Duitsch land geen aanspraak kon maken op de ont ruiming der Keulsche zone. Het verslag zou echter zoo spoedig mogelijk worden geredi geerd. Deze belofte is echter hog stew's niet ir. vervulling gegaan. De Duitechers beschul digen meer of minder openlijk de Fran- x-hen ervan dat zij met betrekking tot het controle-verslag oen traineer1 ngspolitiek voeren en dat de oorzaak van de vertraging der publicatie is getogen in/het militaire comité te Parys on*ter leiding van generaa Fooh. Naar Chamberlain in het Leerhuis heeft meegedeeld, dien ut de intengealliecr- ito militaire controle-commissie haa- rap port b(j Foch's comité reeds op 18 Februari in. Op 3 Maart hield ito gezanten raad te Parijs zich bezig met het rapport van Foch, dat gebaseerd is op de uiteenzettingen van hot verslag der controle-commissie. Den zelfden dag heeft de raad van gezanten maarschalk Foch diens rapport weer ter hand gesteld en hem verzocht bepaalde punten te verduldeiykeq. Opnieuw verlie pen sindsdien een drietal weken en nog steeds kan niet worden voorspeld, wanneer het comité-Foch zyn tweede rapport bij den raad van gezanten zal indienen. On der deze omstandigheden behoeft het niet te verbazen, dat van Duitsche zijde den Franschen er een verwjjt van wordt ge maakt, dat z(j een vlotten loop van zaken met opzet tegenhouden. bovendien verkeert do wereld ook nog steeds in het onzekere, ot de publicatie van het rapport wel zal plaats hebben on, zoo ja, iq weiken omvang, net Duitscne stand punt in dezen ia, dat het rapport in iyn geneel moet weiden gepubliceerd en not siechts brokstukken uaarvan. Duiifcchiu.nl wenaoht, dat, aangez.en de geediteeruon een zoo belangryk besluit als het uttoteiien van de ontruiming der Keuiache zone hebben genomen, Duitschland zoowel als de we reld precies zul weten, wat het voor de voeten wordt geworpen. Ook rykskunseuji Luther gaat ven ile opvatting uit, ilat Duitschland zoo spoedig mugeiyk en vol ledig behoort te worden ingelicht imtrvnt ile tekortkomingen, 'die Duitschland wor den verweten en waarop het handhaven der geallieerde troepen in de eerste lHjn- lundsche zone is gebaseerd. Het i» inmiddels te vreezen, dut aan Duitschlaqda wenachen niet tegemoet za' worden gekomen, immers eergisteren nog verklaarde w Brlteche onderminister Mac Nelll in het Lagerhuis, dat Herriot en Chamberlain in principe overeengekomen zyn om „zoo noodig d« nauwkeurige mo tieven openbaar te maken, waarop de ge allieerde mogendheden hun constateeringen grondvesten, dat DuitschJand in strjjd heeft gehandekl met de mditeure bepalingen van liet verdrag van Versailles." Een recht- streeksche toezegging, dat het verslag in zyn geheel zal worden gepubliceerd, houdt zooals men ziet, de Verklaring geenszins in. Men krygt dan ook den indruk, dat het nog wei een poosje zal duren, voordat de gezan- tenraad besluit wat van Duitschland aal worden geëischt, opdat ii« Keulsche zone zal worden ontruimd. BUITEN LAM UbCH ftlEUWrv DUITSCHLAND. Een ontploffing in een geheime branderij. Donderdagavond had in een huis in «e Victori ast raat te Berlijn een hevige ontplof fing plaats. Toen de brandweer ter plaatse kwam, stontl reeds de geheele woning in brand. De vrouw <les huizes en een gast, een zekere koopman Genz, hadilen vele brandwonden en werden naar het zieken huis gebracht. By het blussohen van den hrantl kwam men tot de ontdekkii*. dat deze ontstaan was iloor een ontploffing ten gevolge van onvoorzichtigheid in een in het hui# voorbeeldig ingerichte geheime bran- dertj. De brandweer waarschuwde de poli tie, die het materiaul in beslug jiam Beide gewonden zullen in arrest gesteld woVden. FRANKRIJK. I)e broodprijs verlaagd. In den ministerraad heeft de minister van landbouw medgetleeld, dat de verbete ring van den toestand op de graanmarkt het mogelijk maakt den prys van het brood te verlagen, zoodat dit met ingang van 1 April 1.60 franc het kilo zal kosten. OE MENSCH. Naar een Oostersche Sage van DoroBchowitsch. Eens daalde Allah op de aarde neder en trad als gewoon sterveling de hut van een her armste boeren van het dorp, Ali gehee- ten binnen. „Ik ben moede en steif van hon- ger!" zeide Allah deemoedig. „Laat een moeden reizdger binnen." He arme Ali deed open en zeide: „Moede reiziger, Uw intrede in ons huis zy geze gend: Kom binnen" en Allah trad binnen. Ali's familie zat juist aan het avond- "teal. „Zet U" sprak Ali Allah zette rich. Allen gaven den gast stuk van hun brood. Toen de maaltijd ten einde was, vouwden allen de handen tot het gebed. Slechte de 'test bleef ritten en bad niet. Verwonderd zag AU hem aan. „Wilt ge niet met ons bidden tot den grooten, al- machtigen Allah?" vroeg hij. Allah glimlachte. „Weet ge wel, wie uw gast is?" vroeg hij. All haalde de schouders op. „Ge zeidet hat ge een reiziger waart. Waarom zou ik meer willen weten?', „Welnu, weet dan, wie Uw gast is", "Prak de reiziger. „Ik ben Allah!" En bij die woorden lichtte een bliksemstraal aan hen hemel. AU wierp zich voor hem op de voeten en riep met tranen in zyn stern: „Waarom valt my zulk een geluk ten deel? Zyn er dan geen rykere en voornamer lieden in het dorp? Wy hebben in ons dorp eenen ouden mullah, een ouden kerim, wy hebben den rijken koopman Mohmet. En gij, gij kiest U den armsten Ali? O, Allah, gy zyt groot, gy zyt machtig, gy zyt goed. Ik dank U!" En'hy kuste Allah's voeten. Daar het reeds laat was, gingen allen naar bed. Maar Ali kon niet inslapen. Ge durig draaide hy zich van de eene zyde op de andere en dacht over iets na. Ook den geheelen volgenden dag hield hij niet °P met denken. Geheel in overpeinzingen ver zonken, zat hij bij het middageten en by het avondmaal ter neer. Hij kon niets eten. En eindelijk voor het ter ruste gaan, hield hij het niet meer uit en wendde zich tot Al lah. „Wees niet vertoornd op my, Allah, als ik eene vraag tot U richt". Allah knikte toestemend met het hoofd- „Vraag slechts!" zoo sprak hij. „Ik verwonder er mij over", zeide Ali, „ik verwonder er mij over en kan het niet vatten. Daar woont in ons dorp een mul lah, een knap en voornaam man; diep groet een ieder hem. wanneer men hem ontmoet; daar woont in ons dorp een ouden kerim, een beroemden man, bij wien zelfs <k' gouverneur binnengaat als hij ons dorp bezoekt. Daar woónt in ons dorp een rijken koopman Mohmet, zoo ryk als men haast niet kan gelooven. Die allen zouden U fees telijk ontvangen hebben en op heerlik dons een rustbed bereid hebben. En gij verkoost bij een bedelaar als ik Uw intrek te he men. Dwi moet ik U toch welgevallig zijn, Allah? Niet waar?" Allah glimlachte slechts en antwoordde: „Ja wel, dat zljt gij my ook." Toen lachte Ali luid voor zich van vreugde. „Ik ben zoo onuitsprekelijk gelukkig, dat ik U welge vallig ben!" Dien nacht sliep Ali voortreffelijk. Den volgenden dag toog hij opgewekt aan den arbeid. Vroolijk kwam hy thuis, zette zich aan de gedekte tafel en zeide, aangenaam te moede, tot Allah: „Na het avondeten, Allah, zou ik gaarne met u spreken". Góed, na het avondeten zullen wij spre ken", antwoordde Allah verheugd. Toen de vrouw de tafel afnam, wendde AH zich vroolyk te moede tot Allah: „Ik moet U wel zeer welgevallig zijn, Allah, dat gij mij met Uw bezoek hebt vereerd! Nietwaar?" „Zeker", antwoordde Allah met een glim lach. „En toch is er in het dorp een mullah, voor wien allen zich diep bulgen, er is een ouden kerim, by wien zelfs de gouverneur binnengaat, er is een Mohmet, die schatrijk is en die U een zacht bed van dons als le gerstede zou hebben bereid en U tot avond eten gaarne zijn beste varken geslacht had En toch neemt gij bij mij Uw intrek, bij my, den armsten boer. Dan moet ik U toch wel zeer goed bevallen, Allah, nietwaar?" „Ja wel, ja wei, dat heb ik toch reeds gezegd", antwoordde Allah glimlachend. „Neen, gij moet my zeggen of ik U wer kelijk welgevallig ben?" hield AH vol. „OU zegt maar steeds: ja wel, ja wel; zeg my of ik U beval!" „Ja, ja! Gij z\jt mij zeer welgevalHg", zeide Allah lachend. „Zeer?" „Ze*r!" „Dan is het goed. Laat ons gaan slapen, Allah". Den volgenden morgen ontwaakte AU in nog veel opgewekter stemming. Den ge heelen dag door liep hy zingend rond en dacht over iets prettigs na. Bjj het avond eten at hy voor drie «n klopte Allah eens klaps vergenoegd op den schouder. „En ik geloof, Allah, det gy zeer ver heugd zyt, dat ik U zoo goed beval? Niet waar? Zyt ge daar niet zeer verheugd ©ver, Allah?" „Zeer, zeer." antwoordde Allah glim lachend. „Ik denk dat xeide AH, „want oordeel naar my zelf. Ato ik veel van een hond houd, zie ik hem graag voor my. En ik ben toch geen hond. Dat ben ik niet en gy ziK de groote, machtige Allah. Ik kan het my zoo levendig voorstellen, dat uw hart van vreugde moet kloppen, als gy mij aan ziet. Uw hart klopt van vreugde, niet waar?" „Ja, zoo is het. Willen we one ter ruste begeven?" zeide Allah. „Goed, zooals ge wilt, we zullen gaan slapen", hernam AH. Den volgenden dag was Ali zeer naden kend gpstemd. Hy suchte voortdurend on der het avondeten, zag Allah steeds be zorgt I aan en deze bemerkte zelfs, hoe hy heimelijk .opkomende tranen zocht te on derdrukken. „Waarom zyt ge zoo treurig gestemd, All?" vroeg Allah na het avondeten. Ali zuchtte. „Ik heb over U nagedacht, Allah. Wat zou er wel vatf zyn, als ge my niet hadt l „Hoe bedoelt ge dat? „Wat zoudt ge zonder r Hoor eene, hoe buiten de ijzig koud het i*- Wat i dien ge niet een zoo welgevallig mensch hadt gevonden ale my Waarheen zoudt ge gaan? Ge xoudt buiten bevriezen. Ge zoudt nat worden tot op Uw hemd. En nu zit ge droog warm in een netto kamer en hebt meer dan genoeg te eten. Alles, omdat ik U zoo welgevallig ben, omdat er zoodanig een mensch is, by wien ge Uw intrek kunt nemen. Ge zoudt ellendig omgekomen zijn, ik ge my niet had gehad, Allah; ge zyt toch een groote geluksvogel.' Nu hield Allah het n»«t meer uit, luid lachte hy op en was tegel ykertyd verdwe- ren. Maar op de plaats, waar hy had geze ten, lag een rol gouden dukaten, ongeveer twee honderd stuks. „Wat een rijkdom!" riep Ali** vrouw uit, in de handen klappend. „Hoe is het moge lijk? Is er dan op de wereld zooveel geld by elkander? Ik word nog gek van geluk!" Maar Ali schoof zijne vrouw ter lijd», nam het goud, tolde het aantal dukaten en zeide toen: „Nu, ml t» veel fa» het n«t!"

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1925 | | pagina 3