RK RK ÏNG6IIIS s m V' FIE ets. ets. AAR Danitas, NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN bergambacht, berkenwoude, bodegraven, boskoop, gouderak, haastrecht, moordrecht, moercapelle, nieu Mo. 15822 Donderdag 18 April 1825 85*Jaargang Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen PAKJE PAKJE Mungom WERKERK OUDERKERK OUDEWATER, REEUWUK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, W ADD! NX VEEN, ZEVENHUIZEN, enx 1 T.rt <faa J acht daa raart <U I b.d„C I 4 9 voor Ö4 cents DE TWEE HANSEN *t toe- 941 114 BUITENLANDSCH NIEUWS. kFEUILLETOH. 178 37 <>P- 964 M fnummer 1 naanden 0.50. lT 6, DEN HAAG. 4 HAAG EEN HEBBEN? tentie in de hii als tot Rotterdam 4 4538 es voor KOUSEN, kbanden enz. Lrtikelen n heeren nbMkJ«Wf1.Z8 md: I. HUFKENS. 60CTSI1HE UI [RAM. ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda tn omatrekon (bohoorende tot dan boaorgtrinff) 1—5 regels ƒ1.30, elke regel meer ƒ0.26. Van buiten Gouda en den bezo rakring: 15 regels 1.56, elke regel meer ƒ0.30. Advertentiën in het Zaterdagnununer 20 bijslag op den pitje. Liefdadigheida-advertentiën de helft van den prijs- INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1-4 regels ƒ2.06, elke n«ai meer ƒ0.60. Op de voorpagina 50 hooger. Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen bü contract tot >eer gereduceer- den prijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte. Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusechenkomst van Bollede Boekhan delaren, Advertentiebureau* en onze Agentes» en moeten daags vóór de plaatsing aan het Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zijn. te en de volgende nbiedingen voor de hts: 0.50 per ge- „Mensch, fabrieken I Ril je daar niet voor?” rien de Knull. ..Ik gruw er van.” Dagelijks moest de dokter het uitroepen de fabriek en zijn doode lijk vergiftig. Weet ie niet, hoe inde i-uelfde gebod De oude nam alsof hij kwam en „Gij zult met zult dan ggen, smetten en md-, sn«- en ver- nden en voeten, ge buid, buidverschil- zweren, open bee- s in en uitwendige met Wortelboer’s Wortelboer. t by de verkoopers den. V 966 16 l MWüSirMW 1 W- Terwijl men jong is moet men het ouder worden alvast beginnen te leeren. Een kabinet Painlevé. Caillaux minister van Financiën. Het Rijnland keert zich tegen Hin* denburg. De kabinetscrisis in België. loven en de politiek in het bezette gebied. De Rijnlanders van alle politieke richtingen achten de caiulidaatstelling van Hindenburg een poging om met de ingealagen bulten- landsche politiek te breken. Daarna belkaagde de oud-eninister zich er over, dat de ooatelü'k georiënteerde recht- sche partijen onverschillig zijn voor d« bij zonder toestanden van West-Dultschland. Het is zeker, vervolgde hü, dat invloed rijke economische liberalen leiders van in dustrie en handel in heb bezette gebied werken tegen de candidaXuur-Hindenburg, daar zij er benadeel ing van verwachten voor het Rijnlandse!™ bedrijfsleven. RUSLAND. De patriarch Tieten. Naar aanleiding van het overlijden, op' 64-jarigen leeftijd van den patriarch Ti- chon, in Moskou, ‘herinnert de Frf. Ztg. er aan, dat Tichon voor eneige jaren een tijd lang zeer op den voorgrond trad door zijn conflict met de sovjotregeering. Na den ondergang van het Ozartame had de kerk hare vrijheid herkregen en koos hem tot Niet nieuw doch actueel. Er zal wel nimmer een <tyd zijn geweest, zoo rijk aan maatschappelijke problemen, aan misschien niet afdoend te beantwoor den vraagstukken, als de jaren, die wy se dert den wereldoorlog beleven. Van de bijna ónmogelijk schijnende oplossingen hangt in sommige gevallen het wel en wee van de geheele menschheid af. Volkomen begrijpe lijk is het, dat ons aller aandacht daarop is gevestigd. Bovendien zyn er tal van brandende kwes ties, die weliswaar slechts enkele volken of bepaalde maatschappelijke groepen betref fen, doch die door de verrassende verwik kelingen, waartoe zy leiden, of de nieuwe gezichtspunten, welke zy openen, in niet mindere mate de belangstelling tot zich trekken, ook van den buitenstaander. Onder deze omstandigheden is het niet te verwonderen, dat de aandacht wordt afge leid van onderwerpen, die de kracht van het nieuwe niet meer bezitten, zelfs al hebben zy nog geenszins hun beteekenis verloren, en is hun actueel belang toegenomen, om dat zy onafscheidelijk zyn verbonden met de groote problemen, naar welker oplossing wordt gestreefd. Hangt bijv, de waarborg voor den wereld vrede en derhalve de mogelijkheid van ont wapening niet ten nauwste samen met den wedijver der volken op de wereldmarkt, de uitwisseling door de verschillende landen van hun voortbrengselen, dus met de rege ling van het ruilverkeer? En met het ruilverkeer betreden wij het terrein niet alleen van den vrijen handel, doch ook van de maatregelen, welke de vrü- teid beperken en het handelsverkeer in meerdere of mindere mate belemmeren, .ja zelfs geheel beletten, b.v. in de gedaante van in- en uitvoerverboden en van belastin gen, die worden geheven bij invoer van goe- 1 deren in het eene land uit het andere, en die soms zoo hoog worden opgevoerd, dat zij ware tariefmuren vormen en in de prak tijk even doeltreffend werken om elkanders producten te weren als een verbod. Wy bevinden ons hiermede op een gebied, allerminst nieuw, waarop niettemin ieder onzer nog altijd, zoowel direct als indirect, persoonlijk belanghebbende is. Direct: als de eigenlijke betaler der aan de grens ge heven invoerbelasting en bovendien als koo- per van de in het binnenland vervaardigde goederen, waarvoor* de fabrikant door het duurder worden der buitenlandsche goederen, nu ook hoogere prijzen kan vorderen. Indi rect: als betrokkene by de algemeene wel vaart van het volk, waarvan hij deel uit markt. Wanneer wy dus spreken over ons tarief van invoerrechten, dan gaat het om een onderwerp, dat ons, ieder voor zich, zeer na staat, zulks in tegenstelling met de vaak meer interessante vraagstukken, waarbij wy slechts van terzijde zyn betrokken, of ten opzichte waarvan wij geen andere plaats De socialistische rijksdagafgevaardigde Bock de z.g. ouderdonwpresfclent heeft tot Hindenburg een open brief gericht, waarin hü hem verzoekt met het oog op *ün hoogen leeftijd en onervarenheid in politie ke aangelegenheden nog op het laatste oogenblik van de c^ndidatuur af te rien. 'De Belgisdie kabinetsformateur Vander- velde schijnt het er bü zün poging om een kabinet te vormen op toe te leggen om de democratische elementen der liberale en katholieke partü voor zjjn plannen te win nen. Hü bezocht te Antwerpen Louie Franck, den liberalen oud-minister van koloniën, en Frans van Cauwelaert, den leider van de democratische groep der katholieken, die echter niet te Antwerpen aanwezig was. Dat Vandervelde zich eerst en vooral tot twee Vlaamschgect inden wetet, wÜ«t er 1" elkgoval op, dat de socialistische leider er zich bewust van is, dat de Vlaamsche quaes- tie voor de liberale en dé katholieke partü wel een» de beteekenis van een spUjtawam zou kunnen hebben. Wat Franck heeft K®* antwoord, weet men niet, maar hoe gaarne deze oud-minister weer een portefeuille *ou willen krügen, zoo zal hü den lok vogel wel hebben verwezen naar de motie van den liberalen partüraad, die zich tegen verdere deelneming van de liberalen aan de regeering heeft uitgesproken. Masson, met wien Vandervelde daarna ook heeft g««pro* ken, heeft met groote beslistheid elke por tefeuille geweigerd. Naar het heet zou Van Cauwefaert zich op hetzelfde standpunt hebben geplaatst. innemen dan die van belangstellend schouwer. De groote beteekenis van de kwestie der invoerrechten is door de Nederlanders reeds sedert lang begrepen, en het zou overbodig kunnen worden geacht hen hierop te wijzen indien niet om de bovenaangegeven redenen ook van dit onderwerp de aandacht eeniger- mate ware afgeleid, en hierby denken wÜ dan in het byzonder aan de jongere gene ratie. Bovendien hebben sedert het mans volk zich omtrent dit algemeen belang het laatst heeft uitgesproken en naar het toen scheen voor goed had beslist, de vrouwen haar intrede 'gedaan in ons actief staatsburgerlijk leven. Trouwens ook anderen zün op dit punt niet geheel vrij van begripsverwarring, en tot hen kan worden gerekend een niet pn- belangryk aantal onzer staatsburgers, die in de volksvertegenwoordiging of aan de mi nistertafel zitting hebben. Dit trad nog on langs aan het licht, toen het wetsontwerp tot vaststelling eener nieuwe Tariefwet in de Staten-Generaal in openbare behande ling was en door de beide Kamers werd aan genomen, al is het aan zeer ernstigen twü- fel onderhevig of in vele gevallen de oor zaak toen wel was gelegen in onkunde. Inmiddels is het een feit, dat ons volk in den loop der jaren heeft getoond in deze een gevestigde overtuiging te bezitten. Zoo dikwijls het daartoe in de gelegenheid was, heeft het in zyn meerderheid zich verklaard tégen iedere tariefsverhooging. Voor den laateten keer geschiedde dit by de stembus in 1918. Die uitspraak was principieel. Van invloed zullen bngetwyfeld zyn ge weest de onmiddelljjke gevolgen van de ver- hooging eener belasting, waarin wordt bij gedragen zelfs door de allerarmsten, die hier dan tevens hun aandeel hebben ,te be talen in de prijsverHooging der binnens lands gefabriceerde goederen, waarvoor het meer-betaalde niet in 's Ryks schatkist wordt gestort, doch aan particuliere perso nen ten goede komt. iMaar toch is de overweging, die voorna- melyk tot deze beslissing heeft geleid, voortgekomen uit de vaste overtuiging, dat ons Vaderland met zyn uitgebreiden bui- tenlandschen handel, zyn doorvoerverkeer, zyn belangryken uitvoer van voortbrengse len van landbouw en nyverheid, zyn scheep vaart, zün uitgestrekte koloniën in aan gewezen op het buitenland. Daarom gaat het niet aan oon ter bescherming van sommige veelal de minst levensvatbare takken van industrie en van achterlü'ke bedrijven, aan (>ns handelsverkeer met het buitenland belemmeringen in den weg te leggen, wel ke noodwendig moeten leiden tot benadee- ling van onze, zonder export onbestaanbare nyveriieid, land- en tuinbouw. Allerminst zou hierin een reden kunnen zyn gelegen om verandering te brengen in den sedert 1862 gevolgden koers, waarin ons land heeft welgevaren als weinig andere. Sinds deze beslissing is gevallen, is ujit (Nadruk verboden). Een romen uit onzen tijd Uit het Duitsch van PETER ROSEGGER. Bewerkt door P. WESSELINK—v. ROSSUM. »»Je moet hier blijven, voor goed toer blijven 1” had hii tegen Hans ge- ^d toen hij den berg was afredaal I. ’’ps. wij hebben alles, wat ie noo- W b?bt. Voedzame kost, rust, zon schijn en reine lucht. Ga rond, zie God doet, zae wat de lieden doem, «aar het vroolijk toegaat, blijf daar «nger en doe mee. Help hen bii het als ie trek hebt. Denk niet al tijd dat je ziek bent, maar tot ge zondheid moet je ie willen dwingen.” ziulke raadgevingen- trachtte Hans te volgen. Dikwijls kon hij uiige- teiten vroolijk zijn, maar tot kalme ODtreririnidheid. zooala de Knul! hem zoo graag had gezien, kon hij niet komen. Met de mannen had hij djk- wills kleine twisten, en niet ongaarne yerkeerde hij nu en dan metdemeas- *s. totdat hij eensklaps weer een ge sluierd liflc op een baar voor zich zag. yan sloop, hij rond1 als een arme zon naar. Er kwamen dagen, waarop Hans over verder reizen sprak ol over te- rugkeeren naar de stad, waar bn praktijk wilde zoeken. Misschien armendokter of fabriekfcdokter, wien arbeiders komen. rö«iisuii, fabrieken I Ril r?” rien de Knull. „Ik gruw Dagelijks moest -- uitroepen de fabriek ei» zijn doode lijk vergiftig. Weet ie niet;__hoe inde toekomstige tijden het moet heeten? Pas op!” een plechtige houding aan regelrecht van den Sina'i zeide „Het elfde gebod werken, niet met het rad, niet het water, niet met het vuur, gij met geen andere kracht werken die. welke in uw lichaam is 1” Daar had Hans het beeld eener nieuwe wereld voor zich, van eene jonge wereld. Het beeld van de we reld, zooals zij eens was. toen zij jong was Der menschen persoonlijke ar beid alleenGeen rijkdom* en geen armoede, .geen heer en geen knecht En heden Nu moet zoo’n ann, zwak 1 kind werken, werken, altijd werken voor anderen en is geheel verlaten. En dan riep het weer in hem „schuif de schuld niet op an deren <nj zijt de schuld er van. dat zij rampzalig en verlaten isDan moest hij het zijn gastheer weer dui delijk maken, waarom hii in de stad ne«r de fabrieken wilde. Daar moest hij haar vinden, hii moest, zoo scheen het hem. Of ook niet, alles was hem als een droom, menigmaal scheen het hem. alsof alles met elternr niets was. „Niets? Wat wil dat z&g<m?” „Het is niets, neef, hel ie alles Blykens een Havas-telegram uit Parijs heeft Painlevé de opdrachj om een kabinet samen te stellen aanvaard, nadat de socia listische groep had beloofd een politiek van stelen toe te passen ten aanzien van het kabinet, dat door hem zou gevormd worden. Met een ministerie-Painlevé zal, zoo ver luidt het althans, Caillaux in het politieke levén terugkeeren. Caillaux toch zal Minis ter van Financiën worden. Painlevé heeft, zoo zegt men, geconditio neerd dat Caillaux de portefeuille van fi nanciën zou krügen en de president der re publiek heeft daarin toegestemd. Zoo zal de balling van 1920 als triompha- tor naar Parijs terugkeeren. Wat de verdere plannen van Painlevé be treft, belangrük was zün onderhoud met een delegatie uit den Nationalen Raad der so cialistische party, waarom hü had verzocht. Hij vroeg haar of zy wilde deelnemen aan een kabinet, waarop zü ontkennend ant woordde. Op de vraag of de socialisten hun steunpolitiek wilden voortzetten zooals on der Herriot, antwoordde zü bevestigend^ al- lee'n met de formeele reserve dat de Natio nale Raad zich eerst moest uitspréken. Het is duidelük dat de toestand’ dus in dit op* zicht dezelfde blüft als onder Herriot. De vraag is alleen of de nieuwe plannen voor de-oplossing der financieele moeilükheden, die Caillaux ongetwijfeld zal meebrengend en, het optrede^ van Briand als Minister van Buitenlandsche Zaken, dat waarschüi** lük lykt, de Senaat er toe brengen zal het nieuwe kabinet minder hard te vallen dan dat van Herriot. Vooral de voorstellen van Caillaux wor den met veel spanning afgewacht, omdat deze zich in den laatsten tyd meer naar rechts scheen, te hebben georiënteerd. Men verzekert dat hü niet zou willen weten van een kapitaalsheffing, en men vraagt zich af welke oplossingen deze vin<lingryke geest, die gespecialiseerd is in financieele en eco nomische problemen, brengen zal. De candidattiur-Hindenburg voor het pre sidentschap in Duitschland wordt natuur lijk druk besproken, en volgens het Bert Tg, neemt zelfs in het Rünland de ontstem ming over deze candidatuur toe De Keulsche correspondent van het blad had een onderhoud met den soc.-dem. RÜn- landsche rüksafgevaandigde Sollmann, en deze verklaarde, dat deze candidatuur de soc.-dem. van het bezette gebied tot den laats’ten man op de been zal brengen. Hin denburg’s nederlaag zal z.i. in het westen van het rük nog grooter worden dan die van Jarres. Ook de linkervleugel van de party werkt zuiver uit overtuiging voor den republikein Marx. De overgroote meer derheid van de Rijnlanders ziet in Hinden burg’s candidatuur een bedreiging van het elndelük weer tot rust gekomen bedrüfs- do blauwe zee het was. alsof rijn liart aou sprinyen. Wat doet hii met deze fu'hoono wereld, wat is aii voor hem als hii er alleen in is. alleen als een verloren riel I Weg I Weg wil hii. Zoeken moet hii. l’oen hij in het dal kwam on den molen voorbii wilde gaan, zag hil den Knull binnen. H i moalde koren voor den tijd, waarop het waterrad bevro ren zou zi»n. Hans ging binnen. Toen hij me» dadelijk werd opgomerkt. leunde hii tenen don meelbak en keek naai het klapperende raderwerk, dat in het halfduister ronddraaide. Zijn molen in het benedendal. zijn moeder en zijn vader! Zijn kindsheid.... En h.ij dacht aan den leer- en studenten tijd. aan de lichtzinnige jongens, bij wie hii zich eens had aangesloten, en die hem met allerlei verieidelilke dui. velaHitigheden bekend hadden ge nui akt. Hij dacht aan den kleinen Hans, die ziin stille on reine wegen 'ring, dien hil daarom z»a verachtte, en fn stilte biina «onder dat hit er zichaelf bewust van was. «oo lief had. En-dan het leven aan de uni- versiteit en die hoogmoed er bii en die wereMsche begeerten. En die eig<Miriwwthtid en dit ruw afdalen naar de dierlijke ...waarheid Wat heeft hii al niet ultgerlcht. ZHn ouder» zijn gestorven, hun kan hij voor niets meer vergeving Vragen. Maar die eene waarom moet die dood ziin Die leeft die worstelt ereona mrt de armoede Zii leunt verkwijnend tegen den voch- tigen muur en het kind vindt geen voedsel meer aan baar borst (Wordt vervolgd) niets gebleken, dat de overtuiging van de overgroote meerdeiheid van het Nederland- sche Volk wyziging zou hebben ondergaan. Gelegenheid om zyn, by herhaling uitge sproken oordeel te nenzien, is het volk niet» gegeven,en wij gel o o ven niet dat, Indien die gelegenheid wel had bestaan, hier inderdaad van herziening zou zün sprake geweest. Dit laatste schijnt ook de meening te zijn van de Regeering. Zy heeft het althans niet gewaagd de proef te tornen, en gezorgd dat de Tariefwet vóór de verkiezingen was bin nengehaald. Dat de vrouwen de balans naar de zijde der regeering zouden hebben doen overslaan, was evenmin waarschynlük, want juist de vrouwen zyn bet, die voor het duur- te-argument het meest ontvankelük zyn. Zonder de kiezers te hebben gehoord en zonder, dat daartoe de noodzakelykheid be stond ook niet tot het sluitend maken van de Staatsbegrooting is de Regeering ge komen met een voorstel, zoo ingrÜpend als de verandering van richting in onze han delspolitiek. En voor dit voorstel heeft zü in de beide Kamers een meerderheid gevon den, gegrond op overwegingen van partü" politiek. Tot dusver hebben wü het woord „han- delspoKtiek” vermeden .omdat het bü niet- ingewyden lichtely-k onjuiste voorstellingen wekt, zoowel door de woorden „handel” als „politiek”, waaruit het is samengesteld; „handel” toch leidt hier tot onverschillig heid by personen, die erdoor in de meening worden gebracht, dat deze dingen alleen kooplieden zouden raken, en „politiek" doet velen het eerst denken aan „partij-politiek”. De oorzaak van laatstgenoemde verwarring ligt voor de hand, nu meh'deze zuiver eco nomische aangelegenheid natuuriyk ge heel ten onrechte ons land is gaan betrekken ais geschilpunt in den strüd der politieke partüen. Dit heeft reeds tot veel misverstand aan leiding gegeven. Daarom zü het hier npg eens uitdrukkelyk gezegd, dat zich onder de aanhangers van al onze politieke partüen talryke aanhangers van den Vrijhandel be vinden, dus ook onder die van de partyen der rechterzyde. En evenzeer als onder de volgelingen der rechtsche partüen, worden onder de links-georiënteerden protectionis- ten aangetroffen, alzoo voorstanders van zoodanige invoerrechten, die aan den bin- nenlandschen producent bescherming ver- leenen. Tot de categorie van voorstanders van protectie behooren ongetwijfeld perso nen, voor wie het directe eigen voordeel het eenige motief is. Is het nu niet een zonderlinge toestand zoo wordt van rechts-politieke züde ge vraagd dat de aanneming der Tariefwet in de beide Kamers door de partijgroopee- ring mogelyk is geworden? Ziet hier nu een oude kwestie, die door de nieuwe vraagstukken nog geenszins is verdrongen. slechts inbeelding, alles 'bii elkaar.” „Inbeelding Van wien „Van mii of van jou. aooals je wilt. In ieder geval van een van ons bei- djen.” De Knull hief het hoofd opgeruimd op „Wonderlijk, wat ie daar hebt ge zegd Je bent een omgekeerde dwaas Hans! De echte dwazen houden hun inbeelding voor werkelijkheid iij, de verkeerde, ziet de werkeliikheid voor inbeelding aan. Wat m i betreft, kom je nooit iets te weten. Het zal goed rijn, ais ie Elisabeth nooit vindt. Als ze naast jou toch niemand' zou mogen zijn Als zii toch niets anders dan je inbeelding zou zijn- Ik denk haast, dat dit je te weinig zou zijn.” Deze woorden brachten Hans nieuw tot zijn straffende gedachten. Hij jhad het meisje liefgehad, maar als een volslagen egoïst. Hij was mees terachtig jegens haar geweest, niets ontziend, hii beschouwde haar als een slavin. Zii was de geduldige losplaats voor zijn booze buien. En toen hij haar door list en liefkooringen tot zijn doel had gebracht was rii niets; niet» in het geheel niets meer voor hem. Nu had hii haar verloren zooals oen ander ziin vermogen verliest. Dat was de ellende „Ik ben een in-sleohte kerel schreeuwde hij den „Knull” kt het gelaat. „Ik zie het in. ik ben niets dan een egoïst I” „Egoïst, dat wel. Maar Goddank niet alleen Sr toch ook een bedje geweten bij. aen eerlijk berouw. Dat zijn harde kameraden mik» waarde, maar bewaar se goed. Ah ie ”ewe- ABONNEMENTSPRUS: per kwartaal 2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt Franco per post per kwartaal 3.15, met Zondagsblad 3.80. Abonnementen worden dagelyks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA, bjj onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren. Onze bureaux zyn dagelijks geopend van 96 uur. Administratie Tel. Int. 82; Redactie Tel. 545. ten A berouw ook wegloopeu, dan.... Hii strekte de hand met een wegwer pende beweging uit. „Geweten, berouw, ik weel ’t niet. Ik weet alleen dat ik zulk een onuii- sprekeli^ erbarmen voor haar, ge voel....” „Is he» bit medelijden. Hans, dan zal het ook de liefde zijn. Mij schijnt het altijd toe dat dit hetzelfde* ia. Ge durende geheel main leven heb ik ge vonden dat het onbedrieglijk stempel der liefde het medelijden h.” Eenige maanden te voren zou dok ter Sdmiied zulk eene verklaring sv- nisch hebben weersproken. Door de praat'es der studenten en de materia listische navorechingen wist hii sledits van een liefde des lichaams. Nii zweeg hij. Nu moet* hij gelooven üi een ge weldig leed en verlangen, dat met het lichaam niets te maken had. Op zekeren dag klom Hans de hoog te weer op naar de Knullerber»»wei- be. Het was een heldere, koele herfst dag het hooggebergte was besneeuwd Het dal lag breed en groen tusschen de met bosschen begroeide bergen. Alles stil en plechtig. Hans gevoelde zich tot jubelen gestemd. Gezond geworden. Waar men ge zond geworden is* daar moot men blijven zegt een’oud spreekwoord-. Zou hii zidii toch maar niet schikken in een der werkzaamheden, die op de hoeve van Knull worden uitgeoefend? Maar toe-’ hii op de hootfle was. waar als het ware de halve wereld voor zijn blikken uitgestrekt lag hier achter de sneeuw en gletscherwereid. ginds he* golvende heuvelland en de vlakte, die in de verte er uit ah

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1925 | | pagina 1