ouw
E’S
aden
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
^?DEGRAVEN’ BO8KOÜP- LOUDE RAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, NIEU
WERKERK OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWUK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADD1NXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz.
No. 15833
IIJNT
WERKERK OUDERKERK,, OUDEWATER, REEUWUK, SCHOONHOVEN,
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen
f 1.25
1
naamste
iar.
1
el,
IN DE
1 WA Li
zieken,
e, neerslachtigheid,
ien, hypochondrie,
tis brochure van
Frankenstraat 79,
1153 18
DE TWEE HANSEN
Da balastingvooratallan van Ministar Churohill.
Woensdag 29 April 192585" Jaargang
WW&ISWrSB-1
i
ting van
i
1b
FEUILLETON.
908
80
,Ja.
ng
de
rijk «producten
ten, wynen,
’&C „Ken-
getiteld
s gedicht
ARKEL
n Moeder
per moet
en mode
rn van de
oor haar
iigheden,
>men Ge-
Churchill deelde mede, dat de regeering
besloten had terug teTceeren tot den gou
den standaard. Hy zeide dat dé wét, die den
uitvoer van gemunt goud en specie verbood,
den 31 sten December a.s. afliep, wanneer
GrooteBriftannië automatisch tot de vrije
markt voor goud van vóór den oorlog zou
terugkeeren. De regeering had 'zich genoopt
gezien, te besluiten, of izij de wet zou ver
nieuwen of verlengen, dan wel zou toestaan
dat rij expireerde. Zij had tot bet laatste
besloten. Een commissie onder pre
sidium van Austen Ghamiberlain, wel
ke de vorige regeering had ingeeteld,
hed een eenstemmig rapport inge
diend, waarin zy zich beslist vóór terug
keer tot den gouden standaard uitsprak
Dit had de regeering overtuigd. Men was
het er algemeen over eens, dat de on
zekerheid niet moest worden verlengd en
dat de politiek der regeering moest wonden
verklaard. De Engelsche wisselkoers «net de
Vereeni'gde Staten was reeds gedurende
eenigen tijd stabiel en was op het oogen-
blik stijgend. Aan beide zijden van den At-
lantischen Oceaan was men een periode in-
(Nadruk .er bod en).
Een roman uit onzen tijd
Uit het Dui’.sch van
PETER ROSEGOER.
Bewerkt door
P. WESSEUNK—v. ROSSUM.
De beëediging van den nieuwen Rijkspre-
sident von Hindenburg zal op 9 Mei a.s.
plaats vinden in den Rijksdag. Begeleid dooi
de leden van den ryksdag, zal Hindenburg
zich naar het gebouw begeven, waar hij
aan het groote bordes door den president
van den ryksdag Löbe in naam der Duitsche
volksvertegenwoordiging zal worden be-
De beëediging van President Hindenburg. De Regeeringscrisis in België
Voor een dichtbezet Lagerhuis heeft Win- getreden, waarin de politieke en economi
sten Churchill gisteren zijn begrootingsrede
gehouden. Hij deelde mede, dat de zuivere
opbrengst der belasting de raming met
6.816.000 pond overschreed. De uitgaven be
droegen 5% millioen meer dan geraamd.
De scbuldendienst kostte 7 millioen meer
dan werd verwacht, doch de Jjegrootings-
oiensten eischten drie «mUioeri minder en
lieten een overschot van 3.659.000 pond,
Kelk laatste bedrag voor schulddelging ge
bezigd wordt.
De nominale schuldenlast is van 7 mil
liard 680 millioen op 81 Maart 1924 tot 7
milliard 646 millioen teruggebracht. De
vlottende schuld verminderde met 32% mil
lioen, de buitenlandsche schuld met vier mil
lioen.
De minister die ruim 2% uur aan het
woond .was, zette uiteen dat de Kanselier
van de schatkist reeds een verlaging van
de inkomstenbelasting van zes pence op
het pond heeft aangékondigd. Churchill
verklaarde dat de nieuwe belasting een ge
raamd surplus van 36.830.000 pond zou op
leveren. Er zal een commissie worden in
gesteld om de uitgaven geregeld1 na te gaan
en te pogen, ze te verminderen. Churchill
kondigde een verlaging van het recht op
aan, b.v. op gedroogde vrucji-
suiker en tabak, in overeen
stemming met de aanbevelingen van de
Rijksconferentie in 1923.
De verlaging van de inkomstenbelasting
zal gepaard gaan met een verhoogde ver
mindering voor dtt loontrekkende klassen en
een verlaging van de extra-belasting voor
de groote inkomens. Het geraamde surplus
na de belastingverlagingen bedroeg *1.680.000
.pond sterling.
Het is gemakkelijker de handelwijze
van anderen af te keuren, dan het zelf
goed te doen.
BUITENLaNDSGH nieuws.
Dlfo’BCHLAND.
Dr. Konrad Hüüach.
Vanmorgen vroeg ia de voormalige mi
nister van onderwys en tegenwoordige re-
geenngs-president van Wneabaden ,dr. Kon-
lad Hanasch, in den leeityd van 49 jaar
overleden. HAniach was een der leidende
koppen van de sociaai-democratie.
Het ongeluk op de Wezer.
De uitkomsten van het onderzoek.
167 man op een pontocveer, dat er alechla
125 kon vervoeren.
Het gerechteljjk vooronderzoek inzake
het ongeluk op de Wezer, waarby 81 per
sonen verdronken, is na 14 dagen gesloten.
Wy hebben reeds gemeld, dat de uitslag
heeft geleid tot de arrestatie van den eer-
het
Dy het onderzoek ïs gebleken, dat het
pontonveer, waarmee het ongeluk is ge
schied, nog denzelfden dag is aangespoekl
en zonder dat het gerechtelyk onderzoek is
afgewacht, is uiteengenomen, waardoor dit
onderzoek zeer wend bemoeilijkt.
Met een gereconstrueerd pontonvear is
daarop de overzetting op de Wezer her
haald. Luitenant Jordan weigende, met dit
vaartuig een proefvaart te maken, daar het
z.i. dieper lag dan het andere. Twee dagen
later went de overtocht met 149 infanteris
ten in marschtenue, overeenkomstig die der
verongelukte soldaten gedaan. Er waren
vier deskundigen aanwezig. Het bleek, dat
de bewering van Jordan als zou in het mid
den van het potonveer een vrije ruimte van
1% meter zijn ontstaan, niet in overeenstem
ming is met de feiten.
Naar het oordeel der deskundigen hadden
ten hoogste 125 man op het veerpont plaats
mogen nemen, terwijl op den dag van het
ongeluk een belasting van 167 man plaats
had.
Dat een paniek het ongeluk zou hebben
verergerd, daarvan kan volgens de akte van
beschuldiging geen sprake zijn, daar de
ramp in enkele seconden geschiedde. Vol
gens de voorschriften had het veerpont een
reddingsponton op sleeptouw moeten nemen.
Dit is niet geschied. Een ontoereikend aan
tal booten lag stroomopwaarts als reddinga-
groet. De beeodigingsceremonie zal sledhts
koit duren. TerWyl Hindenburg den eed op
de grondwet aflegt, zal zich een eerecom-
pagnie van de ryksweeh voor het ryksdag-
gebouw opstellen die door den rykspresident
zal worden geïnspecteerd. Ten slotte zal in
het feestelijk versierde paleis van den ryks
president een ontvangst van de hoogste
autoriteiten en van het diplomatieke corps
plaat» hebben.
Wend aanvankelijk het gerucht verspreid
dat Hindenburg in Potsdam zou gaan wo
nen, het staat natuurlijk vast dat de nieu
we president zijn intrek zal nemen in de
Wilhelmstrasse, waar ook Ebert gewoond
heeft. Waarschijnlijk zullen ook zyn zoon
majoor von Hindenburg en diens echtge-
noote in dit paleis hun intrek nemen. Het
zou dan in het voornemen liggen, dat Hin
denburg’s schoondoghter zijp huishouding
zou besturen. Het gerucht, dat Hindenburg
zich in Potsdam zou Vestigen, vindt waar
schijnlijk zijn oorsprong in het feit, dat
Hindenburg van plan is dezer dagen naar
Potsdam te gaan, om daar korten tijd by
zyn vriend generaal Lewinski door te bren
gen. Vandaar zal hy dan naar Berlijn ko
men, waar men hem een feestelijke ont
vangst zal bereiden. Bijzonderheden daar
omtrent zijn nog niet bekend.
Eveneens tast men nog in het duister
omtrent den toekomst!gen staatssecretaris
van den rykspresident. Naar verluidt, zou
Hindenburg zelf den tegenwoordigen staats
secretaris dr. Meissner, die dit ambt jaren
lang met grootdn tact onder Ebert heeft
bekleed, gaarne willen overnemen, maar in
ivUMdwtie axiu«uu Viever zien, uav
dit belangrijke baantje aan een der „vriend
jes” werd gegeven.
SOI IkSI IIE COIBANT.
geef, dat oude Europe toch welen te
waardoeren. Vooral het Duitsche land
heeft voordooien, die wij ginds nooit
zullen krijgen, u hebt er geen ver
moeden van hoe zeer wij dit oude
Europa liefhebben....” 'Hij had zich
afgewend. Een klein poosje was het
stil, toen riep Mister Plek: „Dwaas
heden en sloeg met de vlakke hand
in de lucht.
Han luid lust om den veAnetelon
Yankee nog iets te antwoorden, maar
hij liet het na. Als bij den oude een
galuitstorling in het bloed plaats vindt,
dan zijn de dukaten weg. Dit dagloon
was bovendien een spotprijs voor een
archi-mdlftonnalr. Maar de kerel wist
hel filosofisch te verklaren. Hij moet
den enkeling op zijn loon beknibbelen
om het ’t algemeen niet le ontrekken
Hij is immer» maar eerste boekhou
der......
„Dokter Schmied, u denkt nu weer
aan iets lasterlijks. Voor den dag er
mee, maar in dén juisten vorm.”
,Dmt ben ik dit keer niet verle
gen om'. Mister Pick. U bent een uit
zuiger.”
De Amerikaan lachte vriendelijk
„Het schijnt mij toe, dat het bono
rarium u te gering is. Ja, vriend,
waarom dat zware geschutZeg een
voudig, hoeveel u wilt hebben Als ik
mij goed herinner, vond u destijds 10
genoeg. Niets is moeilijker dan me'
een Duitscher aaken te doen? Wij
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ235, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.90, ƒ2 cent, overa^ ww^de^tezorging per looper geschiedt.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 81, GOUDA,
bij onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zjjn dagelijks geopend van 9—6 uur. Administratie Tel. Int. 82;
Redactie Tel. 545.
J
63)
„Do rijke is dus maar een bestuur
der dor menschheid, wilt u zeggen
zoo’n soort eerate boekhouder, wiens
taak en eer daarin besrtaat, zijn ver
orogen voor anderen te beheeren en
<e vergrooten.”
„U hebt mij ongeveer begrepen,
dokter Schmied. U ziet dus, dat hier
een plicht is, een verantwoordelijk
heid. Dat de wenschen van den per
soon hebben te zwijgen tegenover den
plicht, en dat daartoe een kracht noo-
dig is, waartoe men zich zelf moet op
voeden.”
»,Dt meen alleen”, zeide dokter
Schmied, de lijfarts, „dat de zelfop
voeding niet te ver moest gaan en dat
onder half gare meelbatletjes en be
schimmelde broodkorsten de gezond
heid niet mag lijden."
Dat wm voor den vrijen selfmade
getreden, waarin de politieke en
ache stabiliteit meer scheen verzekerd dan
de laatste jaren. De regeering had daarom
besloten /lat ofschoon het verbod van den
uitvoer van goud in overeenstemming met
de wet tot 31 December zou voortduren, van
af heden een algemeene vergunning aan de
Engelsche Bank voor den uitvoer van goud
zou worden gegeven. Engeland hervatte
derhalve zyn internationale positie als goud-
standaardland, hetgeen, zeide Churchill,
een belangryke gebeurtenis is.
Engeland zou echter niet ©vergaan tol
het aanmunten van goud, hetgeen een on
verantwoordelijke buitensporigheid zou zijn,
die de bestaande financieele toestand niet
zou igedoogen. Hy was voornemens een
wetsontwerp in te dienen, bepalende o-a.
dat de bankbiljetten en schatkistbiljetten
slechts naar verkiezing van.de Engelsche
Bank tegen gemunt goud inwisselbaar zou
den z|jn. Churchill voegde hieraan toe, dat
de geaccumenteerde goudreserve 153 mil
lioen pond sterling bedroeg.
Churchill had eveneens schikkingen ge
troffen om zoo noodig in de Vereenigde Sta
ten credieten te verkryigen ten bedrage van
niet minder dan 300 millioen dollar, en we)
ais een ernstige waarschuwing aan specu
lanten, die voornemens waren pogingen te
doen om de goudipariteit te verstoren, die
Groot-Brittanjiië had tot stand gebracht. Er
zou te dezer zake in het Britsche rijk vol
ledige eenheid van handelen zijn en Chur
chill geloofde, dat dit de herleving van
intematfon»*«n o» rijkwihamkl zou bevorde
ren.
Churchill kondigde verder aan, dat de re
geering voomejnens was om een uitgebreid
stelsel van verplichte verzekering te ont
weiden, dat het heele veld der in loon ar
beidende bevolking zou bestrijken. Het stel
sel zou 15 millioen personen omvatten. Het
zou in Januari 1926 in werking treden en
in het eerste jaar aan de schatkist niets
kosten. De kosten zouden in het derde jaar
ten bedrage van 4 millioen pond beginnen
Volgens dit stelsel zouden weduwen tien
shilling, per week ontvangen, het oudste
kind vyf en de andere kinderen drie shil
ling, tot den leeftijd van veertien jaren. De
ouderdomspensioenen zouden eventueel be
taalbaar besteld worden op een leeftijd van
65 jaar inplaats van 70, aooals thans het
geval is en zullen uitgekeerd worden zoo
wel aan hen die over particuliere middelen
beschikken als aan hen, die daarover niet
beschikken.
cabinet d'affaires, zoodat de twee oplossin
gen, we.ke De Broqueville op het oog had,
al in de kiem zijn gesmoord.
De Broqueville, die, toen de koning hem
ontbood, te Parys vertoefde, is denzelfden
dag naar de Fransche hooftistad terugge
keerd. Toch lykt het thans waarschijnlijk
dat als van katholieke zijde wordt getracht
een regeering te vormen, De Broquevilje de
man zal zijn, die met dit karweitje zal wor
den belast. De socialisten hebben echter te
kennen gegeven, dat zij, welke regeering
ook buiten hun medewerking aan het roer
komt, onverzettelijk oppositie zullen voe
ren.
IWat de regeeringscrisis in België betreft
men blijft vrijwel op het doode punt staan.
De koning heeft, sedert Vandervelde de op
dracht om de nieuwe regeering te vormen
heeft geweigerd, den raad van enkele ka
tholieke leiders, onder wie Segers, Renkin
en De Broqueville ingewonnen, doch daar
bij is het gebleven. Men krijgt den indruk
dat niemand in de regeeringskringen weet,
wat aan te vangen om uit de impasse te
raken.
Nadat De Broqueville door den koning
was ontvangen, liep het gerucht, dat de oud-
minister-president zou trachten een kabinet
te vormen met in hoofdzaak katholieke le
den, gesteund door enkele liberale en socia
listische persnationaliteiten, buiten het
parlement gekozen. De socialistische partij
raad heeft echter verklaard, dat aan geen
enkel partijgenoot in of buiten het parle
ment zou worden toegestaan uit de handen
der katholieken een portefeuille te aanvaar
den en dat in elk geval de socialistische Ka-
mergroep een dergelyke combinatie zou be
strijden.
Het Zondag gehouden liberale congres
heeft een gelijkluidende motie aangenomen.
Even beslist hebben socialisten en libera
len zich uitgesproken tegen een zoogenaamd
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behooreode tot den bozorgkring):
1—5 regels f 130, elke regel moer ƒ035. Van buiten Gouda en den bezorgkring:
1—5 regels 1.55. elke regel meer f 0.80. Advertentita in het Zaterdagnummer 20
bijzlag op den pril** Lieftiadigheide-edvertentiën de helft van den prü*.
INGEZONDEN MEDEDEEL1NGEN: 1—4 regels ƒ2.05. elke rngel meer ƒ0.50. Op
de voorpagina 50 booger.
Gewone advertontièn en ingezonden mededeel ingen bij contract tot aeer gereduceer-
den prijs. Groote letten en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentien kunnen worden ingezonden door tusechenkomet van soliedo Boekhan
delaren, Advertentiebureau* en onze Agenten en moeten daaga vóór de plaatalng
aan het Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te z(jn.
man toch wat te sterk.
„M’ jnheer I Als mijn geaondheid
schade lijjlt, dan heb ik dat te boe
ten.”
„U, Mister Piek en een ander.”
De.twistende wandelaar.
Wat was het landschap anders ge
worden I Geen pijnbootn^idwoud meer
slechts dennen en lariksen, die alom
waar de steenmassa een handbreed
plaats liet, recht omhoog reaen. Geen
stille beekjes meer tusechen gele dot
terbloemen en hemtelsbla'uiwe v erg eet-
mij-nieten, niete dan razende water
vallen van de hoogten in wit schuim
voortborrelend tueechen steenblokken.
Tegen de hellingen struiken van al
penrozen als lauwerkranaen met roest
kleurig geworden resten bloesems, jong
uiQoopeode gentianen en anjelieren
met dunne stengels.
Al dtez planten en bloemen had Hans
veracht en slechts uitgekeken naar een
die er niet was. Men vertelde van een
herder, die kort te voren bij het pluk
ken van edelweisz dood gevallen was
Dat herinnerde hem aan die kleine,
wenkende zeester der Alpen, aan de
wollige sirene der bergen het edel-
wijsz. Als knaap vond onze Hans de
ze bloem al merkwaardig, omdat zij
zooveel menschenbloed had gedronken
en toch wit was gebleven. Zelfa had
hij zich nog voor geen mensöh in le
vensgevaar begeven maar wei voor
kunnen het dagloon verdubbelen-
u dat voldoend©
„Maak er dertig por dag van.”
„Zoudt u dat voldoende vindon?”
„Ik bqgrijp dat veertig meer zou
sijn. Straks komt de moeilijke tocht
over het liooggebergite. Zeg nu niet
weer, dat de Duitscher geen man van
zaken is.”
„Neen, doktertje, zakelijk ia hot
niet, zooals u bet doet.”
„Hoe zoo Y’
„Als ik het zeg, loopt u weg.”
De dokter begon te weifelen, het
was weer het ortbezonnene van zijn
aard. Hij antwoordde dus „Zeg het
dap niet. Wegloopen zou mij onaan
genaam zijn. Geef wat u wilt, ik ver
gezel u tot eiken prijs. Niet alleen,
omdat ik een broodelooze, arme dui
vel ben. Maar ook omdat ik u goed
mag lijd», Mister Piek.”
„En ik u, dokter Schmied I”
Het conflict tuaschen de beide half
ronden was weer voor een wijle op
gelost. Maar er kwamen nu dagen,
waarop het twisten en praten moest
worden gestaakt omdat de longen
zwaren dienst moesten doen. Van een
auidigen top van het oergebergte re
gen zij voor het eerst, de onafzienba
re wiidertüs van het hooggebergte.
Doodsch, getand, grijs en wit, woest,
verward door elkaar. Als ho' dood-
gche veld met ruines eener verwoeste
wereld- (Wordt vervolgd)
vaartuigen gereud.
Een ponton nudenle het veerpont, toen
dit zonk. Toen er 25 man ingeklonsnen wa
len sloeg het om.^daar te veel mannpn er
zich aan vastklanifiten. De voor de gi®r-
pont gebruikte vier pontons weide® ge
bruikt, omdat men gebrek had aaq genchikt
materiaal, waaraan Jordan geea- aohuki
heeft. De constructie dezer vaartuigen
maakte ze luteluitend geschikt voor het
bouwen van bruggen en voor afzonderlijk
gebruik.
Luitenant Jordan, die sedert den dag van
het ongeluk een volkomen gebroken man
is, wordt gekenschetst als een flink en be
trouwbaar officier.
RUSLAND.
De geM>ndlMM(tet<M*«taiid.
De bolsjewistische bladen hebben
vuak op d« slechte hygiem*che toestanden
op liet plattelani in Rusland gewezen en op
spoedmaatregelen aangedrongen, maar het
resultaat van al deze aiaiinkreten wan nihil
en de toestand is gebleven zooals hy was.
Dez« toestand ia inderdaad verschrikkeiyk
en doet het ergste vreezen voor de toe
komst van het Russische volk. De „Prawda”
heeft nu een nieuwe leuze gelanceerd: ^Al
len moeten gaan strijden voor de saneerin«
van het platteland I”
Hoe slecht het met den gezondheidstoe
stand van het platteland gestold ia, kan de
lezer zien ui^ de volgende feiten, grepen
uit het materiaal, dat in de bolsjewistische
pers een plaata heeft gevonden.
derwijs heeft genoten en daarna een cursus
over anatomie en ziekteleer heeft gevolgd;
hy weet in den regel niet veel meer dan een
verpleegster in Nederland), schrift men uit
de provincie Homel. Maandelijks behandelt
de feldsjer 2000 patiënten. Er ie gebrek aan,
medicamenten. Terpentijnolie (een in Rus
land zeer populair middel) wordt slechts bij
theelepel» verstrekt. Wy kunnen per maand
niet meer dan 20 kininepooders verstrek
ken en er zyn in ons district eenige hon
derden malarialijdera.”
Uit het gouvernement NiejniyNowgorod
wordt geschreven: „Onze streek wordt ge
teisterd door de syphilis. Er zyn dorpen
waar de helft van de bevolking aan de«e
vreeselyke ziekte lijdt”.
De geslachtsziekten heeruchen overigen*
in het geheele land in een zeer hevige mate.
Een bekend arts, die in opdracht van het
volkscommissariaat van gezondheid een reis
door Centraal Rusland Jweft ondernomen,
vertelt ontzettende bijzonderheden over den
toestand, die daar hcerséht In het gouver
nement Orel heeft hy veel dorpen bezocht,
waar de scholen gesloten moesten worden,
omdat een groot aantal kinderen met ge
slachtsziekten besmet waren en de onder
wijzers voor verdere uitbreiding van de
Ziekte vreesden. Een onderzoek, ingeatehl
naar den gezondheidstoestand van de boe
ren in de verschillende dorpen van het gou-
het edelweiss.
„,Eoht Europeeeche »entiiui«italiteitl
aeide Mister Pick- „Een infectieziekte
der Alpenbewoners. Wat vindt u aan
edelweiss Is het mooi om aan te
zien, of goed om te ruiken, of ergens
voor te gebruiken De gemtaen willen
het niet eens eten. Maar het is ge
woonte zijn leven te wagen voor een
ruikertje edelweisz I”
„Omdat het zoo zeldzaam is,” ant
woordde Hans. „Uw Amerikaansch
geld zou ook niet van zooveel waarde
zijn als het nial jaarlijks met ontel
baar veel menschenlevens gekocht
moest worden.”
„Uw edelweisz zou niet zeldzaam
zijn, moest als elk onkruid woekeren
wanneer het niet altijd door dwazen
werd uitgeroeid. Als maanzieken klau
teren zij daar boven rond en als zij
gelukkig met een handvol terug ko
men dan doen zij het weer gedachte
loos weg. Ach, men kan u, oerbewo
ners van Europa, niet begrijpen
Nu barstte Hans echter los „Ja.
voor den drommel, waarom komt u dan
altijd tot ons, als hier alles zoo onbe
grijpelijk dom is I Blijf toch als het
u blieft, ginds op uw dollareiland en
laat ons met rust F’
Mister Pidr klopte hem op de schou
ders „Wel joigeman, zoo bevalt u
nrij. Ik zou alleen nog maar willen
zeggen, dat wij, oiidank» onze groot
heidswaan, dien ik zonder meer toe-