RÉ’S
!E,
DA 11 1
irah
,n
«ksrr I
iling
MEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
UERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, NIEU
^r
j|0' IB840
Donderdag 7 Mel I92B
BB"Jaargang
Rotterdam.
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen
m
LBOER
Bodschappen.
oornaamste
gbaar.
28
mdel,
DS IN DE
i KWALI-
n
-•)
DE TWEE HANSEN
f 1.25 I
- -
i 1
Da geallieerde nota van antwoord aan Duitschland
iéèn in Engeland. De
Wapenhandel.
L i ‘8 1
WERKERK OUDERKERK OU DE WA TER, REEUWUK. SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WAUDI NX VEEN, ZEVENHUIZEN, en».
I 4—-----
t):
908
80
FEUILLETOB.
Drei
ja. De Drei Augenkwk.
een uurtje
üedt de veieee-
►UDE-PEKELA.
MOV SS
ertering, gebrek
eid, duizeligheid.
De beste vruchten rijpen in de zon, de
beste bootnen groeien in den storm.
Met
moeite
niet.
niging van
(Nadruk verboden).
Een roman uit onzen tijd
Uit het Duitsch van
PETER ROSEGGER.
Bewerkt door
P- WESSELINK-v. ROSSUM.
wil uitfluitend
li Mende nalatig-
dat, zoodra de
»verd rag zullen
one zal worden
in den Volken-
Lord I^everhulme enurtig ziek.
Lord Leverhukne, <de bekende zeepfabri
kant, te ernstig ziek. H(j heeft longontste
king.
ANCKÏft-
en OLGA I
borduurwerk i i
ling van een I
opgenomen 11
plichten van I
v wel weten j
ige beschrij-
Wenken en 11
tone en ook i
r het vervolg
ik”.
er!
In het Britsche Lagerhuis zijn nog eens
de nieuwe invoerrechten ter sprake geko
men en wees Minister Churchill er daarbij
op dat er inderdaad op het ©ogenblik groote
hoeveelheden goederen in Engeland worden
ingevoerd, waarvoor volgens de nieuwe re
geling invoerrechten dienen te worden be
taald. De minister zeide niet te zullen aar
zelen aan het parlement te verzoeken aan
de bepalingen nopens de invoerrechten te-
ADVERTENTIEPRUS: Uit Gouda sa onMtreksn (bahoorend* tot den bazorj
1—6 regels ƒ100, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en dan baaoi_
1—5 regel* 1.55, elke regel meer 0.80. Advertentiëa in het Zatondagnummer 20 fc
bjjalag op dén prlj». Uefdadigheida-adveitentiën de helft van den prjjs.
INGEZONDEN MEDEDEEUNGEN 1—4 regale f 2.05, elke H«ei meer ƒ0.60. Op
de voorpagina 50 booger.
Gewone advertontiën en ingezonden mededeelingen bij contract tot weer gereduceer-
den prjjs. Groote lettere en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertontiën kunnen worden ingezonden door tuaechenkomat van rollede Boekhan
delaren, Advertentiebureaux en onze Agenten en moeten daaga vóór do plaatsing
aan hot Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd to zijn.
Het evenement der discussie was even
wel de gloedvolle rede van Boncour, die de
onvoldaanheid der Frensche negeering ver
tolkte over deze conferentie, welke slechts
een voorpostgevecht in den strijd tegen den
oorlog zal zijn. De conferentie wil niet den
wapenhandel beletten,-doch hem van par
ticulier op publiek terrein overbrengen,
en een formule zoeken om de staten zelf
verantwoordelijk te stellen voor het ver
schaffen van wapenen aan anderen. Zelfs
aldus beperkt zal de conferentie nog vele
moeilijkheden opleveren. Wonden deze over
wonnen dan zal het werk toch nog vergeefs
zijn, zoo het niet spoedig gevolgd wordt
door een conventie tot controle der wapen-
fabricage. Practischer ware geweest hier
mee te beginnen dan zouden de geopperde
bezwaren gemakkelijker weggenomen zijn.
En zelfs met de controle «>p de fabricage en
den handel zal slechts een gedeelte van de
taak volbracht zijn. Het einddoel is de ont
wapening, maar zoolang het gevoel van
veiligheid in de wereld niet bestaat en het
geweld de betrekkingen tusachen de volken
nog regelt, zal elke staat trachten de ster
kere te teyn. Alleen een atmosfeer van ver
trouwen zal toestaan iets van de nationale
eigenliefde °P te geven. Zij zal echter
slechts het gevolg zijn van de algemeene
zekerheid, welke de Volkenbond beoogt en
eerst dan kan de ontwapening aan de orde
komen.
Boucours rede oogstte stormachtig ap
plaus.
HONGARIJE.
„De vrouw nu»t de Röntgen-oogen".
Mag men het Hongaarsche blad „Az Uj-
zag" gelooven, dan vormt in Boedapest een
medium, mevrouw Vary, het gesprek van
den dag. Het zijn haar oogen, die haar deze
belangstelling bezorgen. Niet dat ze zoo
buitengewoon mooi zijn, of misschien zijn
ze dit ook wel, maar het te het doordrin
gende er van, d.t haar plotseling op aller
tong heeft gebracht. Zóó doordringend zijn
ze, dat men haar de vrouw met de Rönt
genoegen heeft genoemd. Stel u voor, gelijk
het met een Magyaarsch pleitbezorger ge
beurde, dat ge met haar getafeld hebt en
dat zij ineens blijkt u te doorzien. Gebeurt
vAj! meer, zult ge zeggen, vooral „after di
ner”. Maar ze doorziet u werkelijk in let
terlijken zin. Uw heele inwendige mensch
te voor haar een open boek. Ge hebt bij
voorbeeld een lichte afwijking, noem maai
wat op, aan uw lever. Subiet ziet zij het.
Een advocaat, die haar proefkonijn ge
weest was, vatte het geval als een grap op.
Drie weken later vertoonden zich bij hem
de sjvnptomen van de kwaal, die de dame
mol de RÖntgen-oogen bij hom ontdekt had
en waarvoor mevrouw Vary ook de jutete
behandeling bleek voorspeld te hebben-
Zelfs een dokter moest er aan gelooven en
moest er, na wat hij ervoer, ook wel aan
gelooven. Want zij zag bij dezen medicus
een wond aan de linkerlong. Dat klopt, zei
de de dokter, of het equivalent daarvan in
het Hongaarsch. Gedurende den oorlog had
h(j namelijk een kogel in de loi^j gekre
gen
Verklaringen van Horthy.
In den gereformeerden kerkenraad heeft
gouverneur Horthy, wiens broeder als op-
pereurator werd geïnstalleerd, een rede ge
houden, waarin hy verklaarde, dat Honga
rije, op beschamende wijze te ineengestort,
omdat personen, met een verdacht verleden
ENGELAND.
Het bezoek van den Prins van Wales aan
Zuid-Afrika.
Uit Robertson wordt aan de „Times” ge
seind: In het uitgestrekte dal tmtóchen de
bergen van Drakenstein en de Hex-rivier
vond de Prins van Wales aan het station
to Worcester het eerste commanda op hem
wachtende. (Dit commando is samengesteld
uit Engelsche en Nederlandsche boeren uit
de Breede-vallei, uit Cadelon en uit hoog
landen van Ceres). Zy galoppeerden vóór
het open rijtuig, dat getrokken werd door
een paar prachtige paarden. De huizen te
Worcester waren met bloemen versierd en
tienduizenden blanken en kleurlingen be
groetten den Prins. Op het Centrale Grad-
desplein hield de Prins halt om een begroe
ting in ontvangst te nemen. Niukat hy de
menigte had toegesproken, baande hij zich
een weg om eenige vriendelijke woorden te
zeggen aan een aantal blinde jongens en
meisjes, die met vlaggetjes naar hun on-
zichtbaren bezoeker wuifden. Worcester is
faet hoofidkwartier van de beweging voor de
opvoeding van blinden en doofstommen, dat
in de tachtiger jaren door de Nederlandsche
Hervoryide Kerk gesticht werd.
In den namiddag reed de Prins naar Ro
bertson .Ook hier werd de Prins door dui
zenden geestdriftig begroet.
Aan een diner overleden.
Toen Maandagavond aan een diner van
de Rationalist Press Association te Londen
door majoor Putman een dronk werd uit-
ebracht op de gezondheid van den voor
zitter, den heer George Whale, is deze on
gesteld geworden en kort daarop overleden.
Eenige minuten tevoren had Whale hi tori-
werp, ^a^ov
wordt gehoudw
gewerkt.
Welke fcetee
en hoe de ontij
uit de volgei
teit verwekt met de opmerking: „Een gees
telijke is in het beste geval een man met
oogkleppen”. Voorts had hy opgemeikt, dat
een kerk, waarby slechts een zevende van
de volwassen bevolking was aangesloten,
zich geen nationale kerk mocht noemen. De
woorden, waarmee hy eindigde, waren:
„Zeg ik: laat ons eten en drinken, want
morgen sterven wy? Neen ik zeg: „doet
mee en helpt ,want vandaag leven wij”.
Het schynt dat in godsdienstige kringen
in den plotseliixgen dood van Whale een
straf wordt gezien voor het feit, dat hij zich
minachtend over den godsdienst had uit
gesproken. De 31-jarige majoor Putman
verklaart echter, volgens mededeeling van
de „Evening Standard” dat Whale zich niet
laatdunkend over den godsdienst had uitge
laten, doch integendeel zeer vriéndelijk en
mild.
DuitschJand’s financiën. 4- Dé nieuwe invoerrechten in Engeland. De
conferentie intake de controle op den
De vertraging van het antwoord van de
leallieerderF aan Duitschland,rmet betrok-
kompn va» de 'bepalin-
ïrdrag, is thans ook in
ce gebracht,
leg naar da
like?by het
hats gehad,
antwoordde,
i gehouden,
»ij gedragen,
iypa gereed
I
J nauwkeurig omlynde, duidelijk
BUITEN LaNDSCH NIEUWS.
DU1TSCHLAN4).
De zaak-Höfle.
Lie wantoestanden in het huis van bewaring
te Moabit.
Bij ,de besprekingen jin de Höfle-commis-
sie uit den Pruistechen Landdag zijn giste
ren opzienbarende bijzonderheden omtrent
de toestanden in het huis van bewaring te
Moabit aan het licht gekomen. De directeur
der gevangenis deelde in antwoord op vra
gen van de verschillende commissieleden
mede, dat dn Höfle lp veertien dagen tijd
niet minder dan 23 pond was afgevallen
Op 3 April was hy ijn de gevangenis gewo
gen en zou toen een gewicht van 77 kilo
gram hebben gehad, maar toen hy den vol
genden, dag in de Chjirité nog eens gewogen
werd, bleek hij slechts 72 kilo te wogen.
Men had er in het hute van bewaring 5 kilo
bijgesmokkeld. Eén dag voor den dood van
dr. HÖfle schreef de gevangenisdochter cy
nisch in zyn ziekenrapport: „Höfle wendt
voor bewusteloos te zjjn, en demonstreert
een gescheurd hemd.” verontwaardiging
over dit ongepaste grapje van den dokter
was in de commissie van onderzoek alge
meen.
luraarta 1W1
«1 schroeven, draad-
draineeringsbuizen en
10-1 uur. I J’
urev<Jegd wteens 4
:ns des morgens 10 g
irstaan van deurwaar-
DUHUIS publiek ver
deren van een der
waarbij voorkomen;
iplata ataigar.
■paoitaitaa, 10
maten,
ijlen, boren en cirkel-
tn, smeltkroezen, enz.
J
70)
„In een half uur zijn wij er,” zei
de Hahs.
De Mister berispte „U wilt een
Alpenkenner heeten f Het zal onge
veer twee uren duren, voordat wij
hem hebben. U ontbreekt geheel het
vermogen om hoogten te schatten.”
»,Mij ontbreekt veel, zei Hans treu
rig bij zichzelf.
Zij keken naar het voetpad, dat als
®en dunne, hier en daar onderbroken
draad voor hen lag. Schijnbaar lag het
bijna waterpas voor hem, inderdaad
steeg het sterk naar een spleet, die
hisschen den langen Grat en den
I-anzBtein lag.
Hans legde de hand voor de ooge-i
”1 dansten weer zonnen. Hij had te
lang in het licht gekeken, zonder het
zelf te bemerken. Zijn gedachten wa-
Ach die ellendige schurk met
«er de verga* Ie ring, die nu
nu^eeft te beraadslagen, uit-
e|cenis de wapenhandel heeft
ifeikkeling hiervan is, kan faen
cijfers opmaken: in 1920
weiden in de geheele wereld voor 140 mil-
lioen dollars aan wapens en jnunitie uit-
igevoeixi, maa^r ^oor slechte 32 ^illioen er
gens ingevoerdj terwijl niemand weet, waai
het oVerige oorlogBtuig terecht te gekomen!
Bij de algem.^eie beschouwingen te Ge
neve hebben thgnè i'eeds verschillende ver-
tegienwoordiger«| het «woord gevoerd, o.a.
ook de Nederlandsche vertegenwoordiger,
Jhr. Doude vap Trootswijk. Hij huldigde het
werk der vdqrbereiders en zegde Neder
lands yolle medewerking toe bij dit nieuwe
steunpynt voorben geest van internationale
entente. Hij oijderstreepte het bezwaar der
ongelijkheid ep de verplichting rekening te
houden met de1 speciale belangen der staten,
die geen wapdnen produceeren. Bij de ar-
tiketegewijze behandeling zullen de beste
midelen tot het opheffen der bezwaren ge
zocht kunnen wonden, ten einde den prik
kel tot uitbreiding der nationale fabricage,
hetgeen in stryd zou zjjn met de verwach
tingen, welke de publieke opinie van deze
conferentie koestert, weg te nemen.
Uit Berly'n komen onrustbarende berich
ten over ’s Ryks financiën. In de belaisting-
commissie uit den Rijksdag heeft toch de
ryksminteter van financiën von Schlieben
meegedeeld, dat er op het oogenblik slechts
een goede honderd millioen mark in de ryke-
schatktet is. De minister verklaarde, dat
dit nauwelijks genoeg was om het regee-
ringsappanaat van een staat als Duitschland
in gang te houden en verklaarde nadrukke-
Ijjk, dat het absoluut mis zou loopen als
men dit geld nog wilde gebruiken voor an
dere doeleinden.
De minister weeis er verder nog op dat
de inkomsten uit de verpande belastingen
over Maart 1925 ten bedrage van 136 mil-
lioen rijksmark op 31 Maart nog niet in de
rijkskassen waren gestort, maar dat deze
posten als een tegoed bij de agenten voor
het verpande staatsinkomen waren geboekt
en eerst na het eihd der maand in de rijks
kas zouden vloeien.
zijn ontvoevingsgeschiedeuis I
„Dokter Schmied I Wie te veel in
het licht ziet, wordt hot duister voor
de oogen”, waarschuwde M-ister Piek.
„En wie nooit in het licht kijkt,
voor hem blijft het donker, o mijnheer
ik wilde, dat ik kon zien.”
„Ziet u de menschen niet, die girtas
legen de steile helling met moeite om
hoog krabbelen
Ik zou in de verte wilton zien.”
De Mister begreep vandaan zijn (rel-
gezel niet. Toen de boerenlieden ein
delijk naderbij waren gekomen, vroeg
hij hun vanwaar zij kwamen.
„Van waar andersVan de
Augen, natuurlijk.”
- „Wat hebben jullie daar uitgericht?”
„Gebeden natuurlijk. Wat anders.
„Gebeden 1 Het is te begrijpen, dat
men in zulk een grootsche en gewel
dige natuur moet biddien.”
„Hoe ver schat jullie voor ons den
weg naar de „Drei Augen
„Tot daarheen? Voor u f-
of drie.”
„Vriéndelijk dank.”
„Geloofd zij .Je*us Christus I”
dezen groe‘, daalden zij met n
naar het dal.
Onze reizigers bleven nog op den
neergevallen boomstam zitten. Toen
naderde een oude vrouw.
„Goeden dag, moedertje 1”
„Goeden dag.”
„U komt toch van de Drei Augen.
i” duren dé
geallieerden
rt den Raad
Jinog voort,
ilte yota een
J Lvorm zal
worden gegeven, en de aédere geallieerden
gaan hiermede accoord, daar het oorspron
kelijke plan om eerst e®n antwoord van
Duitschland te verlangen de zaak,, slechts
zou compliceeren. EngdaM»
kenntegeven van de veréqii
heden, met de mededeeling!
bepalingen van het vred^i
zjjn vervuld, de Keulsche |o__
ontruimd én de controle win
bond zal worden overgedragen.
De beslissing wordt 13 Mei verwacht.
rugwerkende kracht te yerieenen en hij
deelde medu-ttat de doi|ane-<ambtenaren
reeds opdrawit hebben ontvangen1 van deze
invoeren aanteekening te houdcjn, öpdat de
ijechten eventueel kuilen xyoixjen nagevor-
De conferentie inzake de controle op den
ipenhandel, welke momenteel te Genève
>rdt gehouden, en waarover reeds een en
l;tBder medegedeeld is, staat thans wel zeer
het pelten van belangstelling.
IjAan deee conferentie nemen ruim veer-
ti^„statenï<ftfel, ook landen, die niet lid van
de;n' Volksbond zjjn; van <|e?ie noemen wy
b.y. DuitsMmland en Amerika. Reeds in den
iSpcmer van 1919, kort nadat de vredescon
ferentie wks gehouden, werd te St. Genpain
een conventie uitgewerl^t, die door de ver-
tegenwooraigers van 20 stelten werd onder-
teekend. Bat geschiedde opl grond van art.
23 van het pact, volgens hetwelk de Vol
kenbond met de algeirteene controle op den-
wapen- en munitiehandel met zulke landen,
waarin het toezicht in het algemeen belang
onontbeerlijk is, werd belast. Deze conven
tie kon echter, al. werd door een aanvullend
protocol bepaald, dat zij terstond van kracht
werd, niet in werking gesteld worden, om
dat de meeste der belangrijk^ staten spoe
dig meedeelden alleen de conventie te kun
nen ratificeeren, wanneer de andere groote
staten het ook deden. Maar niemand wilde
ermee beginnen.
Door sommigen wordt deze weinig bemoe
digende loop van zaken toegeschreven aan
een orgaan van den Volkenbond zelf, name
lijk de z.g. permanente adviseerende mili
taire commissie. Deze bestaat uit drie mi
litaire deskundigen (voor het landleger, de
marine en de luchtvloot) van elk der lan
den, die in den Volkenbondsraad zjjn verte
genwoordigd. Deze deskundigen ontvangen
niet hun lastgevingen van de regeerin^en
of ministeries van buitenlandsche zaken,
maar van hun ooriogsministeries. Het is
wel wat veel gevergd van deze laatste te
verwachten, dat zy het streven naar ontwa
pening belangrijk zullen bevorderen. Velen
izjjn dan ook van gevoelen, dat genoemde
permanente commissie de beraadslagingen
over de controle op den wapenhandel en de
particuliere wapen- en munitievervaardi-
ging ten zeerste saboteerde. Dit dacht men
ook in de Volkenbondsvergadering en daar
om werd naast de permanente commissie
het aanzjjn gegeven aan een gemengde mi-
iitaire commissie, die sinds 1921 tien zittin
gen heeft gewijd aan het geheele vraagstuk
der ontwapening. Deze gemengde commis
sie heeft belangrijk voorbereidend werk tot
stand gebracht voor het garantiepact, waar
over de Volkenbondsvergadering in 1923
heeft beraadslaagd en ook heeft deze com
missie het protocol, dat het garantiepact in
1924 verving, alsmede het oonventie-ont-
GOIDSWIE fiOIBANT.
GeallieerdeiP aan 1
king tot het niet nakomen van de 'bepalin
gen van het vredlesvei
het Britsche I-agerhuis ter spral
Het Labour-lidi Ponsómby vr«
redenén van jvertrogjng, wi
‘opstellen van ue’nota hééft pji
waarop tyninistér Cliamtiéiiain i
dat verschillende discusjmeb zijl
welke tot het. uitstel lebben 1
nuiar dat thans het antwoord i
Volgens de „Daily T^fegrtiph
onilerhandelingen tusschep <le i
over den tekst van de npta va|
van"1 Gezanten op het oogenblik
Engeland wenscht, dat aan <i
Vertelt u eens, hoe zou hel daar met
nachtlogies zijn
,j3r is plaats in de herberg.’*
„Goed. Wel bedankt I”
„Geloofd zij Jezus Christus
De Amerikaan verbaasde zieh over
dezen uitroep. Hans vertelde, dal liet
de bedevaartï+groet was. Ondertusschen
kwamen er nog s eeds menschen naar
beneden, <lie vertelden, dat zij giste
ren denaelfden weg naar boven wa
ren gegaan.
„Voor den drommel,” zeide Mister
Piek. „Wat is er daar dan gaande,
dat er zooveel mensdien naar boven
klimmen
Een oud praatziek boertje, dat was
gaan zitten op den bemesten grond,
begon uit te pakken „Wij rijn bo
ven geweest bij de heilige familie. Ja
ja mijnheer. Dat is een schilderij in
de kerk.”
„Is er daarboven dan een kerk
„Ja, ja De Drei Augenkerk. De
grootste plaats der genade, zooals u
weten zult. Niet Nu, dan is mijnheer
van verre gekomen. Wie een gebed
heeft Weet u, begrijpt u V’ Hij
knipoogde met rijn waterige, grijze
oogen.
„Wat bedoelt de man?” vroeg Mis
ter Piek aan zijn metgezel, Dadelijk
begon het boertje: „De hoeren ka*
ik het wel vertellen De menschen
zeggen namelijk Als twee elkaar lief
hebben, zoozeer lief hebben, weet u,
en niet bij elkaar kunnen komen, dan
gaan zij dikwijls naar boven, naar de
heilige familie en doen nun gebed.”
LEen bedevaart voor nrinnenden
,\Die anders in he‘ geheel niet bij
elkaar kunnen komen. Eens moet het
toch zbker helpen I”
„Zooj zoo I En wat zegt de pastoor
daarvan!?” vroeg Hans.
„Welke? Die van beneden van Melk-
stuben? Nu, heel graag ziet hij het
niet. Wij zeggen, dat wij voor het vee
gaan bidden, opdat het de veepest
niet krijgt. Dan zegt hij vorder niets.
En die boven woont, zegt in ’t geheel
niets.”
„Die boven woont Is er dan bij
de Drei-Augenkerk ook een
Zeker
Mister Piek schudde het hoofd. „Wat
wordt er-bij u toch voor alles gezorgd!
minnonden, die anders niet bij elkaar
kunnen komen.....”
„Samen mogen zij niet naar boven”
lichtje de ourie in „leder gaat op
zichzelf. Anders zou het niet helpen.
Anders kon het kwaad doen.”
„En gij, vriend vroeg Hans. „Hebt
u ook nog zulke wenschen
De oude knipte weer met zijn wim
pers „Wnt zal ik zeggen Kan men
het weten?”
„En zoo even dat oude vrouwtje
„Mijnheer, u bent nog jong. Laat ik
u zeggen, die zaken houden nooit op.”
Daarna steunde de oude rijn arm op
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal 2.25, per week 17 cart, met Zondagsblad
per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt
Franco per post per kwartaal 8.15, met Zondagsblad 8.80.
Abennementen worden dagelijksaangenomen aan ons Bureau: MARKT 81, GOUDA,
bü onze agenten,en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zijn dagelijks geopend van 9—6 uur. Administratie Tél. Int. 82;
Redactie Tel. 546.
den grond, stond met moeite op en
zeide „Nu, ik moet naar besteden,
en de heeren willen naar boven. Ge
loofd zij Jezus Christus I”
„Openbaringen na openbaringen
lachte de Amerikaan. „DezöW|de ge
schiedenissen houden nooit op, ook op
den ouden dag niet I”
Hans steunde het hoofd op de hand
en droomde voor zich uitstarend: „Die
niet bij elkaar kunnen komen I Als
ik nu mijn geloof nog had 1”
Eindeliji stonden onze bergwande-
laars op en klommen naar boven. Zij
struikelden over de steenen, omdat zij
te weinig advt gaven op him voeten.
Mister Pick keek naar het verschiet.
Ook Hans keek in hot verscÜAet, maar
een ander.
De bergtoppen, die zoo hoogmoedig
op don Hannibal hadden neergezien,
waren nu zelf klein geworden. Hoog
over hen heen keek men de bergwe
reld in. De toppen, die zij in den
middag zagen, waren in den zonnene-
vel verdwenen, daarentegen slbnden
helder de wanden en toppen waar on
ze vrienden weken geleden voorbij
waren gekomen. En ginds verhief zich
ook die top. vanwaar zij pas twee da
gen geleden hadden uitgezien naar de
rots en gletsdierwoestenij, voor wel
ker poort zij nu stooden.
(Wordt vervolgd).