RÉ’S !E, DA 11 1 irah ,n «ksrr I iling MEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN UERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, NIEU ^r j|0' IB840 Donderdag 7 Mel I92B BB"Jaargang Rotterdam. Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen m LBOER Bodschappen. oornaamste gbaar. 28 mdel, DS IN DE i KWALI- n -•) DE TWEE HANSEN f 1.25 I - - i 1 Da geallieerde nota van antwoord aan Duitschland iéèn in Engeland. De Wapenhandel. L i ‘8 1 WERKERK OUDERKERK OU DE WA TER, REEUWUK. SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WAUDI NX VEEN, ZEVENHUIZEN, en». I 4—----- t): 908 80 FEUILLETOB. Drei ja. De Drei Augenkwk. een uurtje üedt de veieee- ►UDE-PEKELA. MOV SS ertering, gebrek eid, duizeligheid. De beste vruchten rijpen in de zon, de beste bootnen groeien in den storm. Met moeite niet. niging van (Nadruk verboden). Een roman uit onzen tijd Uit het Duitsch van PETER ROSEGGER. Bewerkt door P- WESSELINK-v. ROSSUM. wil uitfluitend li Mende nalatig- dat, zoodra de »verd rag zullen one zal worden in den Volken- Lord I^everhulme enurtig ziek. Lord Leverhukne, <de bekende zeepfabri kant, te ernstig ziek. H(j heeft longontste king. ANCKÏft- en OLGA I borduurwerk i i ling van een I opgenomen 11 plichten van I v wel weten j ige beschrij- Wenken en 11 tone en ook i r het vervolg ik”. er! In het Britsche Lagerhuis zijn nog eens de nieuwe invoerrechten ter sprake geko men en wees Minister Churchill er daarbij op dat er inderdaad op het ©ogenblik groote hoeveelheden goederen in Engeland worden ingevoerd, waarvoor volgens de nieuwe re geling invoerrechten dienen te worden be taald. De minister zeide niet te zullen aar zelen aan het parlement te verzoeken aan de bepalingen nopens de invoerrechten te- ADVERTENTIEPRUS: Uit Gouda sa onMtreksn (bahoorend* tot den bazorj 1—6 regels ƒ100, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en dan baaoi_ 1—5 regel* 1.55, elke regel meer 0.80. Advertentiëa in het Zatondagnummer 20 fc bjjalag op dén prlj». Uefdadigheida-adveitentiën de helft van den prjjs. INGEZONDEN MEDEDEEUNGEN 1—4 regale f 2.05, elke H«ei meer ƒ0.60. Op de voorpagina 50 booger. Gewone advertontiën en ingezonden mededeelingen bij contract tot weer gereduceer- den prjjs. Groote lettere en randen worden berekend naar plaatsruimte. Advertontiën kunnen worden ingezonden door tuaechenkomat van rollede Boekhan delaren, Advertentiebureaux en onze Agenten en moeten daaga vóór do plaatsing aan hot Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd to zijn. Het evenement der discussie was even wel de gloedvolle rede van Boncour, die de onvoldaanheid der Frensche negeering ver tolkte over deze conferentie, welke slechts een voorpostgevecht in den strijd tegen den oorlog zal zijn. De conferentie wil niet den wapenhandel beletten,-doch hem van par ticulier op publiek terrein overbrengen, en een formule zoeken om de staten zelf verantwoordelijk te stellen voor het ver schaffen van wapenen aan anderen. Zelfs aldus beperkt zal de conferentie nog vele moeilijkheden opleveren. Wonden deze over wonnen dan zal het werk toch nog vergeefs zijn, zoo het niet spoedig gevolgd wordt door een conventie tot controle der wapen- fabricage. Practischer ware geweest hier mee te beginnen dan zouden de geopperde bezwaren gemakkelijker weggenomen zijn. En zelfs met de controle «>p de fabricage en den handel zal slechts een gedeelte van de taak volbracht zijn. Het einddoel is de ont wapening, maar zoolang het gevoel van veiligheid in de wereld niet bestaat en het geweld de betrekkingen tusachen de volken nog regelt, zal elke staat trachten de ster kere te teyn. Alleen een atmosfeer van ver trouwen zal toestaan iets van de nationale eigenliefde °P te geven. Zij zal echter slechts het gevolg zijn van de algemeene zekerheid, welke de Volkenbond beoogt en eerst dan kan de ontwapening aan de orde komen. Boucours rede oogstte stormachtig ap plaus. HONGARIJE. „De vrouw nu»t de Röntgen-oogen". Mag men het Hongaarsche blad „Az Uj- zag" gelooven, dan vormt in Boedapest een medium, mevrouw Vary, het gesprek van den dag. Het zijn haar oogen, die haar deze belangstelling bezorgen. Niet dat ze zoo buitengewoon mooi zijn, of misschien zijn ze dit ook wel, maar het te het doordrin gende er van, d.t haar plotseling op aller tong heeft gebracht. Zóó doordringend zijn ze, dat men haar de vrouw met de Rönt genoegen heeft genoemd. Stel u voor, gelijk het met een Magyaarsch pleitbezorger ge beurde, dat ge met haar getafeld hebt en dat zij ineens blijkt u te doorzien. Gebeurt vAj! meer, zult ge zeggen, vooral „after di ner”. Maar ze doorziet u werkelijk in let terlijken zin. Uw heele inwendige mensch te voor haar een open boek. Ge hebt bij voorbeeld een lichte afwijking, noem maai wat op, aan uw lever. Subiet ziet zij het. Een advocaat, die haar proefkonijn ge weest was, vatte het geval als een grap op. Drie weken later vertoonden zich bij hem de sjvnptomen van de kwaal, die de dame mol de RÖntgen-oogen bij hom ontdekt had en waarvoor mevrouw Vary ook de jutete behandeling bleek voorspeld te hebben- Zelfs een dokter moest er aan gelooven en moest er, na wat hij ervoer, ook wel aan gelooven. Want zij zag bij dezen medicus een wond aan de linkerlong. Dat klopt, zei de de dokter, of het equivalent daarvan in het Hongaarsch. Gedurende den oorlog had h(j namelijk een kogel in de loi^j gekre gen Verklaringen van Horthy. In den gereformeerden kerkenraad heeft gouverneur Horthy, wiens broeder als op- pereurator werd geïnstalleerd, een rede ge houden, waarin hy verklaarde, dat Honga rije, op beschamende wijze te ineengestort, omdat personen, met een verdacht verleden ENGELAND. Het bezoek van den Prins van Wales aan Zuid-Afrika. Uit Robertson wordt aan de „Times” ge seind: In het uitgestrekte dal tmtóchen de bergen van Drakenstein en de Hex-rivier vond de Prins van Wales aan het station to Worcester het eerste commanda op hem wachtende. (Dit commando is samengesteld uit Engelsche en Nederlandsche boeren uit de Breede-vallei, uit Cadelon en uit hoog landen van Ceres). Zy galoppeerden vóór het open rijtuig, dat getrokken werd door een paar prachtige paarden. De huizen te Worcester waren met bloemen versierd en tienduizenden blanken en kleurlingen be groetten den Prins. Op het Centrale Grad- desplein hield de Prins halt om een begroe ting in ontvangst te nemen. Niukat hy de menigte had toegesproken, baande hij zich een weg om eenige vriendelijke woorden te zeggen aan een aantal blinde jongens en meisjes, die met vlaggetjes naar hun on- zichtbaren bezoeker wuifden. Worcester is faet hoofidkwartier van de beweging voor de opvoeding van blinden en doofstommen, dat in de tachtiger jaren door de Nederlandsche Hervoryide Kerk gesticht werd. In den namiddag reed de Prins naar Ro bertson .Ook hier werd de Prins door dui zenden geestdriftig begroet. Aan een diner overleden. Toen Maandagavond aan een diner van de Rationalist Press Association te Londen door majoor Putman een dronk werd uit- ebracht op de gezondheid van den voor zitter, den heer George Whale, is deze on gesteld geworden en kort daarop overleden. Eenige minuten tevoren had Whale hi tori- werp, ^a^ov wordt gehoudw gewerkt. Welke fcetee en hoe de ontij uit de volgei teit verwekt met de opmerking: „Een gees telijke is in het beste geval een man met oogkleppen”. Voorts had hy opgemeikt, dat een kerk, waarby slechts een zevende van de volwassen bevolking was aangesloten, zich geen nationale kerk mocht noemen. De woorden, waarmee hy eindigde, waren: „Zeg ik: laat ons eten en drinken, want morgen sterven wy? Neen ik zeg: „doet mee en helpt ,want vandaag leven wij”. Het schynt dat in godsdienstige kringen in den plotseliixgen dood van Whale een straf wordt gezien voor het feit, dat hij zich minachtend over den godsdienst had uit gesproken. De 31-jarige majoor Putman verklaart echter, volgens mededeeling van de „Evening Standard” dat Whale zich niet laatdunkend over den godsdienst had uitge laten, doch integendeel zeer vriéndelijk en mild. DuitschJand’s financiën. 4- Dé nieuwe invoerrechten in Engeland. De conferentie intake de controle op den De vertraging van het antwoord van de leallieerderF aan Duitschland,rmet betrok- kompn va» de 'bepalin- ïrdrag, is thans ook in ce gebracht, leg naar da like?by het hats gehad, antwoordde, i gehouden, »ij gedragen, iypa gereed I J nauwkeurig omlynde, duidelijk BUITEN LaNDSCH NIEUWS. DU1TSCHLAN4). De zaak-Höfle. Lie wantoestanden in het huis van bewaring te Moabit. Bij ,de besprekingen jin de Höfle-commis- sie uit den Pruistechen Landdag zijn giste ren opzienbarende bijzonderheden omtrent de toestanden in het huis van bewaring te Moabit aan het licht gekomen. De directeur der gevangenis deelde in antwoord op vra gen van de verschillende commissieleden mede, dat dn Höfle lp veertien dagen tijd niet minder dan 23 pond was afgevallen Op 3 April was hy ijn de gevangenis gewo gen en zou toen een gewicht van 77 kilo gram hebben gehad, maar toen hy den vol genden, dag in de Chjirité nog eens gewogen werd, bleek hij slechts 72 kilo te wogen. Men had er in het hute van bewaring 5 kilo bijgesmokkeld. Eén dag voor den dood van dr. HÖfle schreef de gevangenisdochter cy nisch in zyn ziekenrapport: „Höfle wendt voor bewusteloos te zjjn, en demonstreert een gescheurd hemd.” verontwaardiging over dit ongepaste grapje van den dokter was in de commissie van onderzoek alge meen. luraarta 1W1 «1 schroeven, draad- draineeringsbuizen en 10-1 uur. I J’ urev<Jegd wteens 4 :ns des morgens 10 g irstaan van deurwaar- DUHUIS publiek ver deren van een der waarbij voorkomen; iplata ataigar. ■paoitaitaa, 10 maten, ijlen, boren en cirkel- tn, smeltkroezen, enz. J 70) „In een half uur zijn wij er,” zei de Hahs. De Mister berispte „U wilt een Alpenkenner heeten f Het zal onge veer twee uren duren, voordat wij hem hebben. U ontbreekt geheel het vermogen om hoogten te schatten.” »,Mij ontbreekt veel, zei Hans treu rig bij zichzelf. Zij keken naar het voetpad, dat als ®en dunne, hier en daar onderbroken draad voor hen lag. Schijnbaar lag het bijna waterpas voor hem, inderdaad steeg het sterk naar een spleet, die hisschen den langen Grat en den I-anzBtein lag. Hans legde de hand voor de ooge-i ”1 dansten weer zonnen. Hij had te lang in het licht gekeken, zonder het zelf te bemerken. Zijn gedachten wa- Ach die ellendige schurk met «er de verga* Ie ring, die nu nu^eeft te beraadslagen, uit- e|cenis de wapenhandel heeft ifeikkeling hiervan is, kan faen cijfers opmaken: in 1920 weiden in de geheele wereld voor 140 mil- lioen dollars aan wapens en jnunitie uit- igevoeixi, maa^r ^oor slechte 32 ^illioen er gens ingevoerdj terwijl niemand weet, waai het oVerige oorlogBtuig terecht te gekomen! Bij de algem.^eie beschouwingen te Ge neve hebben thgnè i'eeds verschillende ver- tegienwoordiger«| het «woord gevoerd, o.a. ook de Nederlandsche vertegenwoordiger, Jhr. Doude vap Trootswijk. Hij huldigde het werk der vdqrbereiders en zegde Neder lands yolle medewerking toe bij dit nieuwe steunpynt voorben geest van internationale entente. Hij oijderstreepte het bezwaar der ongelijkheid ep de verplichting rekening te houden met de1 speciale belangen der staten, die geen wapdnen produceeren. Bij de ar- tiketegewijze behandeling zullen de beste midelen tot het opheffen der bezwaren ge zocht kunnen wonden, ten einde den prik kel tot uitbreiding der nationale fabricage, hetgeen in stryd zou zjjn met de verwach tingen, welke de publieke opinie van deze conferentie koestert, weg te nemen. Uit Berly'n komen onrustbarende berich ten over ’s Ryks financiën. In de belaisting- commissie uit den Rijksdag heeft toch de ryksminteter van financiën von Schlieben meegedeeld, dat er op het oogenblik slechts een goede honderd millioen mark in de ryke- schatktet is. De minister verklaarde, dat dit nauwelijks genoeg was om het regee- ringsappanaat van een staat als Duitschland in gang te houden en verklaarde nadrukke- Ijjk, dat het absoluut mis zou loopen als men dit geld nog wilde gebruiken voor an dere doeleinden. De minister weeis er verder nog op dat de inkomsten uit de verpande belastingen over Maart 1925 ten bedrage van 136 mil- lioen rijksmark op 31 Maart nog niet in de rijkskassen waren gestort, maar dat deze posten als een tegoed bij de agenten voor het verpande staatsinkomen waren geboekt en eerst na het eihd der maand in de rijks kas zouden vloeien. zijn ontvoevingsgeschiedeuis I „Dokter Schmied I Wie te veel in het licht ziet, wordt hot duister voor de oogen”, waarschuwde M-ister Piek. „En wie nooit in het licht kijkt, voor hem blijft het donker, o mijnheer ik wilde, dat ik kon zien.” „Ziet u de menschen niet, die girtas legen de steile helling met moeite om hoog krabbelen Ik zou in de verte wilton zien.” De Mister begreep vandaan zijn (rel- gezel niet. Toen de boerenlieden ein delijk naderbij waren gekomen, vroeg hij hun vanwaar zij kwamen. „Van waar andersVan de Augen, natuurlijk.” - „Wat hebben jullie daar uitgericht?” „Gebeden natuurlijk. Wat anders. „Gebeden 1 Het is te begrijpen, dat men in zulk een grootsche en gewel dige natuur moet biddien.” „Hoe ver schat jullie voor ons den weg naar de „Drei Augen „Tot daarheen? Voor u f- of drie.” „Vriéndelijk dank.” „Geloofd zij .Je*us Christus I” dezen groe‘, daalden zij met n naar het dal. Onze reizigers bleven nog op den neergevallen boomstam zitten. Toen naderde een oude vrouw. „Goeden dag, moedertje 1” „Goeden dag.” „U komt toch van de Drei Augen. i” duren dé geallieerden rt den Raad Jinog voort, ilte yota een J Lvorm zal worden gegeven, en de aédere geallieerden gaan hiermede accoord, daar het oorspron kelijke plan om eerst e®n antwoord van Duitschland te verlangen de zaak,, slechts zou compliceeren. EngdaM» kenntegeven van de veréqii heden, met de mededeeling! bepalingen van het vred^i zjjn vervuld, de Keulsche |o__ ontruimd én de controle win bond zal worden overgedragen. De beslissing wordt 13 Mei verwacht. rugwerkende kracht te yerieenen en hij deelde medu-ttat de doi|ane-<ambtenaren reeds opdrawit hebben ontvangen1 van deze invoeren aanteekening te houdcjn, öpdat de ijechten eventueel kuilen xyoixjen nagevor- De conferentie inzake de controle op den ipenhandel, welke momenteel te Genève >rdt gehouden, en waarover reeds een en l;tBder medegedeeld is, staat thans wel zeer het pelten van belangstelling. IjAan deee conferentie nemen ruim veer- ti^„statenï<ftfel, ook landen, die niet lid van de;n' Volksbond zjjn; van <|e?ie noemen wy b.y. DuitsMmland en Amerika. Reeds in den iSpcmer van 1919, kort nadat de vredescon ferentie wks gehouden, werd te St. Genpain een conventie uitgewerl^t, die door de ver- tegenwooraigers van 20 stelten werd onder- teekend. Bat geschiedde opl grond van art. 23 van het pact, volgens hetwelk de Vol kenbond met de algeirteene controle op den- wapen- en munitiehandel met zulke landen, waarin het toezicht in het algemeen belang onontbeerlijk is, werd belast. Deze conven tie kon echter, al. werd door een aanvullend protocol bepaald, dat zij terstond van kracht werd, niet in werking gesteld worden, om dat de meeste der belangrijk^ staten spoe dig meedeelden alleen de conventie te kun nen ratificeeren, wanneer de andere groote staten het ook deden. Maar niemand wilde ermee beginnen. Door sommigen wordt deze weinig bemoe digende loop van zaken toegeschreven aan een orgaan van den Volkenbond zelf, name lijk de z.g. permanente adviseerende mili taire commissie. Deze bestaat uit drie mi litaire deskundigen (voor het landleger, de marine en de luchtvloot) van elk der lan den, die in den Volkenbondsraad zjjn verte genwoordigd. Deze deskundigen ontvangen niet hun lastgevingen van de regeerin^en of ministeries van buitenlandsche zaken, maar van hun ooriogsministeries. Het is wel wat veel gevergd van deze laatste te verwachten, dat zy het streven naar ontwa pening belangrijk zullen bevorderen. Velen izjjn dan ook van gevoelen, dat genoemde permanente commissie de beraadslagingen over de controle op den wapenhandel en de particuliere wapen- en munitievervaardi- ging ten zeerste saboteerde. Dit dacht men ook in de Volkenbondsvergadering en daar om werd naast de permanente commissie het aanzjjn gegeven aan een gemengde mi- iitaire commissie, die sinds 1921 tien zittin gen heeft gewijd aan het geheele vraagstuk der ontwapening. Deze gemengde commis sie heeft belangrijk voorbereidend werk tot stand gebracht voor het garantiepact, waar over de Volkenbondsvergadering in 1923 heeft beraadslaagd en ook heeft deze com missie het protocol, dat het garantiepact in 1924 verving, alsmede het oonventie-ont- GOIDSWIE fiOIBANT. GeallieerdeiP aan 1 king tot het niet nakomen van de 'bepalin gen van het vredlesvei het Britsche I-agerhuis ter spral Het Labour-lidi Ponsómby vr« redenén van jvertrogjng, wi ‘opstellen van ue’nota hééft pji waarop tyninistér Cliamtiéiiain i dat verschillende discusjmeb zijl welke tot het. uitstel lebben 1 nuiar dat thans het antwoord i Volgens de „Daily T^fegrtiph onilerhandelingen tusschep <le i over den tekst van de npta va| van"1 Gezanten op het oogenblik Engeland wenscht, dat aan <i Vertelt u eens, hoe zou hel daar met nachtlogies zijn ,j3r is plaats in de herberg.’* „Goed. Wel bedankt I” „Geloofd zij Jezus Christus De Amerikaan verbaasde zieh over dezen uitroep. Hans vertelde, dal liet de bedevaartï+groet was. Ondertusschen kwamen er nog s eeds menschen naar beneden, <lie vertelden, dat zij giste ren denaelfden weg naar boven wa ren gegaan. „Voor den drommel,” zeide Mister Piek. „Wat is er daar dan gaande, dat er zooveel mensdien naar boven klimmen Een oud praatziek boertje, dat was gaan zitten op den bemesten grond, begon uit te pakken „Wij rijn bo ven geweest bij de heilige familie. Ja ja mijnheer. Dat is een schilderij in de kerk.” „Is er daarboven dan een kerk „Ja, ja De Drei Augenkerk. De grootste plaats der genade, zooals u weten zult. Niet Nu, dan is mijnheer van verre gekomen. Wie een gebed heeft Weet u, begrijpt u V’ Hij knipoogde met rijn waterige, grijze oogen. „Wat bedoelt de man?” vroeg Mis ter Piek aan zijn metgezel, Dadelijk begon het boertje: „De hoeren ka* ik het wel vertellen De menschen zeggen namelijk Als twee elkaar lief hebben, zoozeer lief hebben, weet u, en niet bij elkaar kunnen komen, dan gaan zij dikwijls naar boven, naar de heilige familie en doen nun gebed.” LEen bedevaart voor nrinnenden ,\Die anders in he‘ geheel niet bij elkaar kunnen komen. Eens moet het toch zbker helpen I” „Zooj zoo I En wat zegt de pastoor daarvan!?” vroeg Hans. „Welke? Die van beneden van Melk- stuben? Nu, heel graag ziet hij het niet. Wij zeggen, dat wij voor het vee gaan bidden, opdat het de veepest niet krijgt. Dan zegt hij vorder niets. En die boven woont, zegt in ’t geheel niets.” „Die boven woont Is er dan bij de Drei-Augenkerk ook een Zeker Mister Piek schudde het hoofd. „Wat wordt er-bij u toch voor alles gezorgd! minnonden, die anders niet bij elkaar kunnen komen.....” „Samen mogen zij niet naar boven” lichtje de ourie in „leder gaat op zichzelf. Anders zou het niet helpen. Anders kon het kwaad doen.” „En gij, vriend vroeg Hans. „Hebt u ook nog zulke wenschen De oude knipte weer met zijn wim pers „Wnt zal ik zeggen Kan men het weten?” „En zoo even dat oude vrouwtje „Mijnheer, u bent nog jong. Laat ik u zeggen, die zaken houden nooit op.” Daarna steunde de oude rijn arm op ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal 2.25, per week 17 cart, met Zondagsblad per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt Franco per post per kwartaal 8.15, met Zondagsblad 8.80. Abennementen worden dagelijksaangenomen aan ons Bureau: MARKT 81, GOUDA, bü onze agenten,en loopers, den boekhandel en de postkantoren. Onze bureaux zijn dagelijks geopend van 9—6 uur. Administratie Tél. Int. 82; Redactie Tel. 546. den grond, stond met moeite op en zeide „Nu, ik moet naar besteden, en de heeren willen naar boven. Ge loofd zij Jezus Christus I” „Openbaringen na openbaringen lachte de Amerikaan. „DezöW|de ge schiedenissen houden nooit op, ook op den ouden dag niet I” Hans steunde het hoofd op de hand en droomde voor zich uitstarend: „Die niet bij elkaar kunnen komen I Als ik nu mijn geloof nog had 1” Eindeliji stonden onze bergwande- laars op en klommen naar boven. Zij struikelden over de steenen, omdat zij te weinig advt gaven op him voeten. Mister Pick keek naar het verschiet. Ook Hans keek in hot verscÜAet, maar een ander. De bergtoppen, die zoo hoogmoedig op don Hannibal hadden neergezien, waren nu zelf klein geworden. Hoog over hen heen keek men de bergwe reld in. De toppen, die zij in den middag zagen, waren in den zonnene- vel verdwenen, daarentegen slbnden helder de wanden en toppen waar on ze vrienden weken geleden voorbij waren gekomen. En ginds verhief zich ook die top. vanwaar zij pas twee da gen geleden hadden uitgezien naar de rots en gletsdierwoestenij, voor wel ker poort zij nu stooden. (Wordt vervolgd).

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1925 | | pagina 1