i bladen f NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN So. 15842 Zaterdag 9 Mei 1925 95* Jaargang WERKERK OUDERKERK., OU DEWATER, REEUWUK. SCHOONHOVEN, STOLWUK, WADD1NXVEEN, ZEVENHUIZEN, ent. Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen IANT BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, NIEU DE TWEE HANSEN EERSTE BLAD. Verschil van Inzicht Dit nummer bestaat uit twee bladen. HAGENAAR, FEUiLLETOM. ROSSUM IMI* ar sneeuw Tiiets dan de dalen hooging ivan de tiOI iist lli: (MANT J. DE MOL EN ZOON Turfmarkt 71 - Tal. 411 - Seuka UiiriR- ii DiDidliidioi aaar maat. (Nadruk verboden). Ken roman uit- onzen tijd Uil het Duiisch van PETER ROSEGGER. Bewerkt door WESSELINK— Er is deaer dagen te Amsterdam onder lei- ding van Mr. F. C. M. Boendere een bijeen komst gehouden van vrijzinnjig-godediensti- gen, welke, zooals uit het door ons daarvan gepubliceerde verslag blijkt, ten doel liaxl op te komen tag'en de bij vele woordvoer ders en publicisten onder de vryzinnig-gods- dienstigen aanwezige sympathie voor het socialisme. Deze aangelegenheid verdient de volle aandacht. Aianvanfrelyk stond de opkomende sociale beweging met de godsdienstige voorgan gers allerminst op goeden voet. De kerken beseften over het algemeen voel te weinig, dat zy op sociaal gebied eene taak hadden te vervullen. Voorts waren het wysgeerlg- materialistisch standpunt van Marx en, men mag wel zeggen, de hoon en do spot, waar mede hy in zijne geschriften sprak over God en godsdienst, allerminst geschikt, om de kerk gunstig voor het socialisme te stem men. Ook de arbeiders hadden niet de minste neiging te streven naar de sympathie der kerk. Aan (Jen eenen kant konden zij met recht beweren, dat de kerk zich van hunne nooden tot dusver weinig had aangetrok ken. Aan den anderen kant gevoelde men door den materialistischen geest, w-aarmede het socialisme doqrtrokken was, weinig be hoefte aan godsdienstige leiding. In de ladtste jareh is in dit alles een be langrijke wijziging gekomen en zijn de kerk en de sociale beweging elkander meer en meer genaderd. Het wijsgèerig-materialis- tisch stahdpunt van Marx verliest onder de socialistische voorgangers gaandeweg ter rein. En in dezelfde mate wast bij de aan hangers van het socialisme de zin voor re ligie. Aan den anderen kant schenken de kerken meer aandacht aan maatschappelij ke vraagstukken. Twee omstandigheden zijn daarvan de oorzaak. Eensdeels ongetwijfeld het streven, om de arbeiders voor de kerk te behouden, of daarvoor terug te winnen, en dit is het minst edele motief. Anderdeels het groeiende besef, dat de roeping van den voorganger op godsdienstig gebied inder daad voor een belangrijk Weel ook ligt op maatschappelijk terrein. Men mag niet met Marx van oordeel zijn, dat het geestelijk zijn van de menschen geheel bepaald wordt door de wijze, waarop zij in hunne behoef ten voorzien, het besef, dat er tusschen het geestelijk en het stoffelijk zijn een nauw verband is, is toch veel sterker dan vroeger. Het k vooral dit tweede, ongetwijfeld meest gezindheid, maar uit verschil van inzicht. Als de liberale leer sceptisch staat tegen over verschillende maatregelen, die in naam der democratie in de laatste jaren zijn ge nomen ef vooV de naaate toekomst worden verlangd, dan zie men ’daarin geen conser vatisme, maar het op ernstige bestudeert ng der maatschappij steunend inzicht, dat die maatregelen juist het omgekeerde zullen brengen, van wat de voorstanders er van verwachten. Er is vaak meer moed noodig om klei nigheden aan te .tasten dan om groote verkeerdheden te bestrijden. De kleine dingen hebben meer aanhangers. iviverbeterde de de twaalf maanden sympathieke motief, dat 'bij vele voorgan gers der vrijzinnig godsdienstjgen de ge zindheid heeft doen ontstaan, die spreekt uit hun optreden op maatschappelijk ter rein. Nu is echter gezindheid niet voldoen de. Zal die gezindheid iets goeds uitwerken, dan moet zij geleid worden door een juist inzicht. Dit inzicht is niet anders te verkrij gen dan door ernstige studie der maatschap pij. Men kan op ethische gronden verschil lende maatregelen noodig achten, de vraag biijft altijd of zy economisch houdbaar of doelmatig zijn. Het hart, zoo zouden wij zeggen, moet, vooral waar men zich op sociaal terrein begeeft, staan onder scherpe controle van het hoofd. Dit nu is met vele van de vrijzinnig gods dienstige voorgangers, waarop Mr. Qpendeïs het oog heeft, niet het geval. Zoodoende zijn zy juist van het hout, waaruit men sociaal democraten süijdt. De leer, dat de maat schappij berust op onrecht, doordien de ka pitalist den arbeider, dank zy het particu lier bezit der productiemiddelen, een deel van zijn product ontfutselt, klopt uitste kend met de voorstelling, die bij oppervlak kige waarneming der maatschappelijke ver houdingen zich aan ons opdringt. En de verwachting, dat het gemeenschappelijk be zit der productiemiddelen, waardoor het mo gelijk zal worden-de productie voor behoef te in de plaats te stellen van de tegenwoor dige productie uit winstbejag, ons het be loofde land zal hinnenvoeren, is als gekn\pt voor idealisten, die de maatschappij niet kennen en meenen, dat alle menschen zoo braaf zijn als zij. Wil men de maatschappij hervormen, dan is allereerst noodig een juist inzicht in den bouw der maatschappij. En wie, onbevoor oordeeld, zich zet tot het verwerven van dit .inzicht, komt weer terecht bij het econo misch liberalisme. Zoo is het ook Mr. Boen ders gegaan. Oorspronkelijk theoloog en predikant, gevoelde hij groote sympathie voor het socialisme. Toén hy later als ju rist grondiger studie makkte van de econo mie, gingen hem de oogen open en zag hy de onjuistheid van de socialistische theorie in. Het komt ons voor, dat de heer Boenders in zijn op de bedoelde vergadering gespro ken inleidend woord aan de liberalen eene taak heeft aangewezen, hierin bestaande, dat meer gedaan moet worden, om onder de vrijzinnig godsdienstigen de liberale inzich ten inzake de inrichting der maatschappij te verbreiden. Het kan, vooral in deze aan de verkiezingen voorafgaande dagen, niet met genoeg nadruk naar voren worden ge bracht, dat, wat de liberalen onderscheidt van de sociaal-democraten en vryzinnig-de- mocraten, niet voortvloeit uit verschil van ver- aan- blijft ook nog dalen en het is te hopen dat die daling nog niet haar diepste punt heeft bereikt. Het meest beren zong de kosten voor on derwijs en werkloosheid. Het ergste is dat voor beide op niet veel daling valt te reke nen en dat is in belde gevallen bedenke!ijk Zijn nu in het algemeen de prijzen in den Hang zóó dat ze den indruk maken van la ger te zjjn dan elders en is er nog altyd een neiging tot daling? Wie. om deze vraag te beantwoorden eens rechts en links informeert, krygt over al het zelfde bescheid: nu en dan is er eeni- ge verbetering waar te nemen maar zy is uiterst gering. Dat klopt dan ook met de statistische gegevens die in één maand slechts een totale daling van 1 i %.te zien geven. Algemeen hoort men nog kla- entegen zyn er velt gezinnen die niet klei ner kunnen wonen tm personeel niet kun nen missen, zoadat ten slotte bij hen de verhouding tusschen inkomen en huurwaar de heel wat ongunstiger is dan by de meer gegoede kinderlooze of kleinegezinnen. Als er één belasting is die vóór allies zeer ge wijzigd dient te worden dan is het de pei* soneele belasting. Als daarin een aanzien lijke wijziging werd gebracht zou dit op de aïgemeene pryzenmarkt een goeden in vloed oefenen, omdat ook alle winkels en zaken zeer zwaar door deee belasting wor den getroffen. Gelyk wij in den aanvang reeds zeiden, de percentages der dalingen blyven bestaan en al gaat het langzaam er blijft een ge regelde vermindering t« constateeren en dit is hoopvol. Wel blykt dat nu en dan ar tikelen weer dreigen duurder te wonden ook a4 als gevolg van de zonderlinge overheids zorg die met allerlei belastingplannen be hept is en daardoor minder gunstige pers pectieven opent. Voor ingrijpende veran dering in ons belastingstelsel is op dit oogenblik de tijd ongeschikt maar alleen dient de personeele belasting over de ge- hcele linie gedrukt te worden en daarvan is onmkidelHjk effect op prijsbepalingen te wachten. Over het algemeen zyn de belastingen in den Haag niet hoog, vergeleken bij die walike in andeie groote steden bestaan. Wy hoonden juist dézer dagen van iemand die uit Leiden ntar den Haag verhuisde dat hem dit by gelyk inkomen een aanzietdyk bedrag scheelde. In totaal op de inkomsten belasting van het Rijk, en de Gemeente en de Personeele belasting ruim 20 Dat is waarlyk niet gering. De gemeentelijke inkomstenbelasting j® nu ju 1st iets verlaagd al is het dan niet veel, maar het is al weer iets en dit staat vast, dat alleen belasting verlaging niet verplaatsing zal mo- gelyk maken dat het leven alles te stwnen goedkiooper wordt. Lien Haag heeft reeds overschotten op zyn jaariykeche rekening en het zou ons niets verwonderen of het volgend jaar zal wederom tot eenige laging kunnen worden, besloten. Het tial ambtenaren der gemeente een scliril geluid. Alsof iemand m de maait op blik sloeg. „Nu zou ik kunnen bidden,” zeidc de Mister, die van Zijn rondgang te rug kwam, want het wae de klok de-» gebeds. Hans zweeg. De Amerikaan zeide ook niets meer. Ze hadden veel ■choon klokkengelui gehoord m ka thedralen en domkerken, maar zoo vreemd had geen enkele geroepen. De beide mannen bleven zwijgen, de een keek onbeweeglijk naar de steen ma «a, de andere in het water. Eindelijk gingen zij terug naar de kleine muurgroep en terwijl de Ame rikaan daar het huis binnenging om naar een herberg te vragen bekeek Hans, zoover het de schemering toe liet, de kerk. De deur was open er was een zware ijzeren klink aan maar geen slot. Deze plaats der genade voor minnenden, die niet bij elkaar konden komen, stond dag en nacht open. De ruimte binnen, was tamelijk breed gehouden, maar laag als een kelder, gewelfd, vochtig en koud en rook naar arme lieden. Op de met oen wit kleed bedekte altaartafel voor net vergulde reliquie^nkastje stonden kandedaars omslingerd met wijnruit. De aan een koord hangende eeuwige lamp droeg, schommelend als een tril lend sterretje het „eeuiwige licht'”. Dit vlihnmetje belichtte ook het altaar beeld kinderlijk geteekend, de tim merman Jozef aan de schaafbank, daar nurkt. Hij raapte steenen op, wierp ze in het water en keek er met on- nooziede oogen naar. Zo gaven een zachten plons, zonken naar de diepte en een paar waterkruik eitjes trilden nog een poosje voort. Alle bedevaart gangers, hoorden zij lateir, die bo ven komen, gaan naar de „Drei Au gen” en werpen er steenen in om aan de heilige familie in Nazareth een groet te zenden. Want de steenen, die men in dit water werpt, moeten in het meer Genezareth in het Heilige Land weer te voorschijn komen. Mister Pick was reeds verder gegaan om nog _ift de avondschemering ande re merkwaardigheden in deze- een zaamheid te zoek dn. Hans was nog steeds blijven staan en keek het ge bergte in het zwarte oog. Hij knielde neer en schopte met de holle hand water. Het was zeer koud en geheel smakeloos. Het rook niet n en niet naar ijs het w» water. De herdersjongen dompelde’ een em mer onder en droeg dien met water gevuld aan het hengsel langzaam naar bet huis. Bij den Lanzstedn waren de nevels steeds dieper gedaald, en de omlaag- viiegende vlokken losten zich niet meer op. Ook bij de overige berg kammen trokken zacht de nevels op, het was eenigsans huiverig ’t sche merde. Uit het plaatsje hoorde men ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal /2J25, per week 17 cent, met Zondagsblad per kwartaal f 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt Abonnementen worden dagelyks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA, hy onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren. Onze bureaux zjjn dagelijks geopend vaa 9—5 uur. Administratie Tel. Int. 82; Redactie Tel. 645. gen over de dure groenten en <lat terwijl wy het Westland, Holland’s grq^entuin om zoo te zeggen naast de «leur hebben. We hebben al eens de marictpryzen van dn veilingen vergeleken met de detailprijzen aan de groentewagens en waarlijk, dat i« een enorm verschil. Nu ligt het voor de hand dat daar een eenigwdna breede mar ge moet zyn onulat het artikelen geldt die heel snel aan bederf ondeihovig zijn en dus aan waardevermindering, maar het verschil is dikwyis zoo groot dat er heusch wel iets af kon. Iet» anders is het byv. met de eieren. Men togt wel dat de prijs daarvan is ge daald als gevolg van den verminderden uitvoer, maar ons werd door een handelaar toch ook verzekerd dat het publiek voor oen ei nu eenmaal niet boven een bepaald bedrag wanscht te behalen. Zoodra dat be drag u bereikt wordt een ei weelde en dan •zakt het gebruik zeer. Met lederen cent dien de prijs daalt neemt het gebruik ervan enorm toe. Er ontstaat dan een evenwichta- toestand tusschen aanvocr, verbruik en prjjs. Dat is alleen hieraan te danken dat de eieren gemist kunnen worden als het moet en vervangen worden door artikelen die goodkooper zyn. Dit Is echter met groenten niet het geval en daarom daarvan de prijzen niet. Met dit huishoudelyk praatje eindigen. Er is een tijd geweest dat iedereen belang stelling had voor pryzen en artikelen. Die tjjd is voorbij maar het vraagstuk In het algemeen is nog van neer veel belang, om dat de daling der pryzen de levensomsftïn- dlgheden voor velen beheerscht en ook in direct een vraagstuk als dat der werkloos heid in beduidende mate doet worden van beteekenis. Er is nog steeds een daliw maar zij gaat langzaam en deoi-dcor te on gemerkt dam dot zy groote gevolgen on- mkWeliyk met zich brengt. Maar het feit zelf blijft verheugend. ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda si> omstreken (bahooreude tot den bMorgkring): 1—regels 1.30, elks ragal meer 0.25. Vu buiten Gouda en dan bazorgkring. 1—5 regels f 1.55, elke regel meer f 0.80. AdvertentiÜn in het Zaterdagnummer 20 Ljjslag op den prjjs. Liefdadigheid^-adveitentién da helft van den prjjs. INGEZONDEN MEDEDEEUNGEN: 1—4 regels ƒ2.05, elke regel meer ƒ0.60. Op de voorpagina 50 hooger. Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen bjj contract tot >eer géreduceer- den prjjs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte. Advertentiën kunnen worden ingezonden door tuaechenkomet van «oliede Boekhan delaren, Advertentiebureaux en onse Agenten en moeten daags vóór de plaatsing het Bureau zjjn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te ijfn. MODFPRAATJE Bloementooi. Een nieuw mode-idee behoeft slechts op een mode-show gepropageerd te zyn, en aanstonds vindt het navolgsters onder mode’s trouwste aanhangsters. Daarom kan er thans geene beschrijving gegeven worden van de nieuwe Engelsche stricke-tailleur mantels en mantelpakken of er wordt gewag gemaakt van de „button hole", de bloem in het knoopsgat, die er on- verbrekeiyk by behoort. En het is eene lieve en vrlendeiyke ge- J P. 72) Ür was niet het minste avondkoeltje en geen diertje zwom of sprong er in rondv Dat waren dan de ,Drei ^alls sedert vele jaren een vaag doel voor oogen hadden en die zelfs den AmCTikaan genokt hadden. Daar Lagen rij alle ar,e, nauwelijks een paar hotlderd Passen van elkaar, ongeveer als de kU,1.te'1 van 06,1 gelijjkzijcHgeo drie hoek. Daar tusschen smalle grasran- en en ongefijke heuveltjes. Het in “e verte zoo glad schijnende dal was v°» gaten en oneffenheden. Waterwas verder nergens. Om de „Drei Au- aT «md 60 mO8 PM getrapt n het eene ZxTt een halfwassen jon- een haveloos herderspak, ge- BRIEVEN Uil DE HOFSTAD. DCCLXH1. Het blijft altyd een belangryke vraag of de kosten van levensonderhoud al dan niet dalen. Het gemeentelijk statistiisch bureau in de residentie houdt zijn aandacht op de ze vraag gevestigd en de gegevens die het ons geregeld verstrekt duiden aan dat de daling, zy het dan zeer langzaam, 'yyoort blyft gaan. Sinds 1920, in vyf jaar tyds dus, is het cyfer met twintig procent ge daald, een niet onaanziehiyk bedrag al gaat veel daarvan verloren ^ndat het tijdvak waarover deze daling U bereikt zeer lang is en men dus niet' veel voelt van deze ge beurtenis. Overal is wed iets aan de inko mens geknabbeld, is het niet aan het hoofd- inkomen dan is het wel aan de mcevaHer- tjes en buitenkansjes <fje haast ieder op zyn tjjd heeft en die juist in de laatste ja ten zoozeer zyn verdwenen. Het lykt pna dus dat in totaal de positie over het alge meen niet beter maar misschien dan ook niet slechter is gewordzA Eén dar pasten die a[ l^gg verijgteririg had behoefd is die der personeele oei anting. Men kan gerust zeggen dat de huren alge meen tusschen 50 en 100 .zyn gestegen vergeleken by die van vóór den oorlog. De Staat profiteert daarvan en heeft- dezen druk geregeld helpen vergrooten. Nu van daling der huren nog steeds geen sprake is blyft deze onbehoorlijke drukverzwaring bestaan en het is dus vóór alles noodig dat deze belasting eens terdege onder handen wondt genomen. De gemeente die 50140 opcenten op deze belasting hefi. heeft de hoogere percentage van 140 tot 110 terug gebracht, maar zy blyft nog steeds winst slaan uit de ongemotiveerde huurverhoo- gingen. Het is ook hder dat dringend her ziening noodig is. Trouwens de personeele belasting is in veel opzichten een onding en in de laatste jai’en steeds meer een ortbillyke belasting geworden. De grondgedachte van de^e bï- Lastóng dat er een zeker constant verband bestaat tusschen inkomen en huurwaarde is al lang onjuist geworden. Er is een nei ging vooral by hen die kleine gezinnen en goede' inkomens hebben om zich in de in richting van hun woningen te beperken tot het strikt noodtekelyke. Dok de moeiiyk- heid om hetdienstpersoneelte icrjjgen en de hooge kosten aam het houden daarvan heb ben gedwongen tot deze beperking. Daar naast zijne vrouw, Maria, herig een hemd te naaien, aan hun voeten de kleine Jezus, spelende met spaanders. Naar deae heilige familie vluchtten dus de verlangende eenzamen en offerden, kaarsen en bloemen, zooms rij nu voor het schilderij staan, en legen de mu ren hangen. Op deze plaats, ver van de wereld en zonder tehuis, vindt Hans zich zelf weer en vraagt zich af „Waar is je geluk Da klink der deur knarste, zoodat hij bijna verschrok. Een vrouw trad zachtbinnen, knielde neer in een net banken, en bad stil. Toen verliet Hans op zijn teenen de kerk. Voor de kerk ontmoette de Mister hem me hel bericht „Dokter Söhmied, wij heb ben logies. Ik heb met de pastoorsche gesproken- Er is een kamer en een eierkoek.” „U zegt met de pastoorsebe „ffu, wal men bij u huiehoudster noemt, of hofmeesteres. In het geheel geen kwaad ptDuwtje, merkwaardig kort aangebonden.” „Heeft u den pastoor ook gezien?” „Hij moet nog met den jongen op de weide zijn.” Maar het was reels donker en de nevel kwam op. Toen rij den hoe’ der kerk omsloegen, zagen rij sche merachtig twee gedaanten, een groo- lere en een kleinere, die langs de hut gingen. ZH spraken. Onze reizi gers stonden stil en luisterden. „Wel, H&nsei, weet je het nog Waarop een kinderstem antwoordde: „Ja, zal ik ze noemen „Zeker moet je ze noemen. „Januari, Februari, Maart, Mei „Niet goed.” „Maart, April, Mei”, jongen en noemde te, op „Zoo nu is het goed. Morgep zijn we er mede klaar. Morgen nemen wij de moten eu, gewichten. e „En vertok u mij dan de geschiede nis van den koningszoon.?” „Zooals ik je heb beloofd. Verlies je krukten maar niet.” Met hun eenvoudig gesprek waren zij het huis binnen gegaan. Ik had toch gedacht, dat het pastoor was,” zeide Mister Wek. Hans hief hef' hoofd op. „Nu ben ik toch nieuwsgierig I” „Het zijn vader en zoon.” „Nu ben ik toch buitengewoon nieuwsgierig. Het was rijn «tem. En van niemand anders." Zij gingen het oude huis en de ge lagkamer binnen. Drie groo e tafels, een hanglamp, in den hoek aan den muur een kruis met lange armen, en daarnaast de aankondiging van een zalf van Alpen, kruiden. 1950 dlO (Wordt vervolgd).

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1925 | | pagina 1