I
TOUW
'M
Pillen
agen
NIEUWS. EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
go. 15845
Woensdag 13 MeitylSZS
HUNT
WERKERK
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen
f 1,25
EERSTE BLAD.
ela (Gron.)
DE TWEE HANSEN
85» Jaargang
BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, NIEl)
WERKERK OUDERKERK OUDEWATER, REEUWUK, SCHOONHOVEN, 8TOLWLIK, WA DPI NX VEEN, ZEVENHUIZEN, en*
DE OLYMPISCHE SPELEN.
Da beBedifling van Rijkapraaidant Hindanburg.
JA
ar!
Dit nummer bestaat uit twee bladen.
niginf van
Aan alle Nederlanders!
FEUILLETON.
nt,Voedzaam
(Wordt vervolgd)
te
r, dan geschiedt
>r:'
•nij-
Ic voor
oeten.
ABONNEMENTSPRIJS:
-T kwartaal 2.90,
ranco per post per
Waf*
EREN
/0.50:
gbaarI
ertering, gebrek
lighejd, duizelig-
•I
onderwerp
Soliandsche
elingen om-
iige raphiia-
hoedje, een
ervaandigd.
jnswaardig-
zervolg van
dden kunnen worden
ïderlandsche Handel-
irtoA welwillend
(Nadruk verboden).
Een roman uit onzen tijd
Uit het Dui'seh van
PETER KOSEGGER.
Bewerkt door
P. WESSELÏNK-v. R0S8UM.
achtige vrede tot vrijheid moet brengen.”
Aan de weermacht heeft de rykspresident
een dagorder gericht, waarin hy meedeelt,
door het vertrouwen van het Duitsche volk
aan het hoofd van het r(jk te aUn geroepen
en het opperbevel over de weermacht te
aanvaarden.
„Met fierheid en vreugde begroet ik leger
en vloot. Ik heb de ontwikkeling van de
weermacht vanuit het stille Hannover gade
geslagen. Rechtuit en doelbewust geleid, is
z(j het Duitsche volk vóórgegaan op den
weg, waarlangs alleen het herstel bereik
baar is: door beproefde discipline en trouw
voorwaarts naar het welslagen. Haar grond
slag ligt In de traditioneels betrachting van
plicht en offervaardigheid; haar handelen
echter geldt het heden en de toekomst.
Ddenst aan volk en staat, haar eed en taak
getrouw, die de grondwet haar stelt Met
volkomen vertrouwen reken Ik op de Duit
sche weermacht by mijn arbeid voor da wel*
vaart en den bloei van het vaderland.”
De dagorder is mede onderteekend door
minister Gessler.
By de conferentie betreffende de controle
op den wapenhandel welke te Genève wordt
gehouden, heeft de afgevaardigde van Ame
rika verklaard dat Amerika bereid sou sijn
een conventie te teekenen, welke alle sta-
ten sou verplichten de statistiek hunner
wapen fabricage te publieeeren. Deze ver
klaring werd met applaus ontvangen.
Bjj al dexe stemmingen over de Engel-
sche voorstellen stemden Frankryk en de
kleine entente tegen, terwyi de helft, waar
onder Nederland en de meeste neutra
len, zich onthield.
Men hecht zeer groots waarde aan de bo
venvermelde Amerikaansche verklaring
voor den verderen loop der conferentie.
de nagedachtenis van Ebert, wiemLverdien-
sten by het herstel van orde en rust in
Duitschland na de ineenstorting onbetwist
was. Dit volgens spr. te uilen tyden
door het Duitsch volk, ook door zyn poli
tieke tegenstanders dankbaar Worden er
kend.
per kwartaal 2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt
Franco per post per kwartaal 8.15, met Zondagsblad 3.80.
Abonnementen worden dageiyks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA,
by onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zjjn dagelijks geopend van 9—6 uur. Administratie Tel. Int. 82;
Redactie Tel. 545.
Het bed kraakte, was hard en
kort, dat alle» bemerkte Hana niet. In
den duisteren nacht zag hij duidetipr
In een manifest tot het Duitsche volk ge
richt, verklaarde Hindenburg, al zyn krach
ten te zullen wyden aan het heil van het
volk, aan de waarborging van de grondwet
en wetgeving en gerechtigheid te zullen be
trachten tegenover Mn ieder. Vervolgens
doet hy een beroep op het geheele Duitsche
volk om samen te werken.
,>Myn arbeid en myn streven”, aldus ver
klaarde de rykspresident, behooren niet
een enkeling, niet één stam of één gods
dienst, niet één party, maar het geheel van
het Duitsche volk. Ik vertrouw op den be
stand van den eeuwigen God, die ons ook
door den zweren strüd van ellende genadig-
Hjk Jieeft heengeleid. Ik vertrouw op de
onsterfeiyke levenskracht van het Duitsche
volk, welke zich in een lang en roemryk
verleden heeft doen kennen. Ik vertrouw op
de offervaardigheid en den wil om te leven
van het Duitsche volk, die juist in de moel-
lykste tyden gebleken zyn. Ik vertrouw ten
slotte op de groote idee van de rechtvaar
digheid, waarvan de met alle kracht na te
streven overwinning ook het Duitsche volk
weer een hem waardige plaats in de wereld
verschaffen zal.
De rykspresident gedacht d*n degenen
die lyden en degenen die vielen; degenen,
die een harden strijd strijden om hun econo
misch bestaan. Verder het geheele arbeiden
de Duitsche volk, waarvan de moeiiyke toe
stand van staat en bedryfsleven by*onder
zwaren arbeid eischt; de volksgenooten bui
ten de ryksgrenzen; inzonderheid de ouden
van dagen en degenen, die met groote zorg
hun levensavond tegemoet zien en ten
slotte aller hoop: de Duitsche jeugd.
„Wy willen ook verder”, zoo vervolgde
het manifest „gemèmschappeiyk er naar
streven door eerlyken en vredelievenden ar
beid ons een gerechtvaardigde aanspraak
op achting en waardeering by de andere
volken te verwerven en den Duitschen
naam te bevryden van den ongerechtvaar-
digden smaad, die er thans nog op rust-
Door zelfrespect tot achting door de wereld;
door zelfvertrouwen tot vertrouwen van an
deren. Wij willen allen er naar streven door
de ontwikkeling van het Duitsche bedryfs
leven en het Duitsche gemeenschapsleven
ieder van onze volksgenooten zyn dage-
lijksch brood, zyn aandeel aan de Duitsche
cultuur en een waardige poeitie in de maat-
schappy te waarborgen.
Het staatshoofd belichaamt den gemeen-
schappeiyken wil van de natie. Daarom reik
ik in dit uur iederen Duitecher in gedachte
de hand.
Gemeenschappeiyk willen wy ter wille
van onze dierbare dooden, van onzen kinde
ren en kleinkinderen met ongebroken moed
den zwaren gang gaan, die ons door waar-
GOHN Ili: IIIII1AVÏ.
Onmetelijk is de i
liefde, die getrouw is1
opwekken Elisabeth pkoet morgen
vroegtijdig beneden naar het dal, on»
kruiden te weken. Ondertusscheo staan
de boeren op en gaan hum weeg» en
alles blijft, xooals het ’t beate ia.
Zoo iets heelt de kleine Ham ge
dacht, erg onbeholpen, want daarvoor
miste hij talent „Hansel, laat je met
uitlachen”, tei hij toen tot üchaell.
„Hij heeft haar toch vrijwillig verla
ten I Het schijnt mij, dat hel geleden
is, nu moet het ook begraven rijn. In
elk geval naafb beneden fti het dal I"
Als de kleine pastoor de vrouwen
maar een beetje beter had gekend,
dan zou het hem opgevallen Ug», waar
om zijn huishoudster telkens de ge
lagkamer vermeed. Een blik door <le
reet der deur, tóen «te vreemdelingen
binnenkwamen, had haar doen aten,
dat haar noodlot in het vertrek was.
Daarna trok rij rich terug. Kn «oen
de pastoor tot haar had gerngtl: „Goe
den nacht, men weet »ao4, wanneer
hot voor den laatoton keer to I" had
het haar pijn gedaan. Wat denkt hij
wel van mij?
Voldoende aan den wensch, uitgedrukt in onderstaand MANIFEST
VAN HET NEDERLANDSCH OLYMPISCH COMITÉ,
deelen wij hierbij mede, dat met ingang van Maandag 11 Mei de inschrij
ving voor de Nederlandsche Olypische Speten 1928 geopend wordt by ons
bureau, Markt 31
VOOR DE NATIONALE INSCHRIJVING
waarvoor giften, groot en klein, in ontvangst worden genomen, welke met
de namen der gevers (van particulieren slechts voorletters van naam en
plaatsnaam) verantwoord worden.
De giften kunnen le. afgegeven worden aan ons bureau, tegen kwitantie,
2e. verzonden worden per postwissel of clièque, of worden overgeschreven
op onze postrekening No. 48400, met vermelding „Olympiade”.
(Men zende geen anonyme giften, voor het igêval om een of andere reden
onverhoopt de giften later zouden gerestitueerd moeten worden. Men ver
melde dus ook duidelijk het adres van den gever).
inzendingen worden zoo spoedig mogelijk ingewacht.
Particulieren en Vereenigingen, die met ons willen medewerken,
tot het steunen van dit doel, ook op andere w jjze dan door deze inschrijving,
worden verzocht daarvan blijk te geven door inzending van hun kaartje.
DIRECTIE GOUDSCHE COURANT.
’robeer ze maar
en en aambeien
2.Wormen
was het hem, alsof bet zijn broer
was zoo gevoelt men voor zijn trou
wen, vleeschelijken broeder. Dien nad
hij gevonden. En dat zij denzelfden
naam droegen was geen toeval, zij vul
den elkaar aan, zij waren één. Hij
gevoelt zich sterker, zekerder, moedi
ger, sedert hij dezen mensch weer te
rug heeft, dezen kleinen.', donanten, he
ven Hans. En morgen zal hij weer
van hem gaan, om hem nooit terug te
De hevige aandoeningen der laatste
jaren, de nieuwe inzichten, gedurende
de weken in het gezelschap van dezen
selfmade man verkregen, hadden den
grooten Hans schier geheel veranderd.
Wel dezelfde stof, maar een anderen
vorm. Hij geloofde plotseling aan een
noodlot, aan iets, dat ongeveer als
een voorzienigheid werkte. Die minne
kerel van een Tacitus moet toch ook
een doel op aarde hebben. Misschien
lieeft hij nw zijn „Sensatie” zich er
zoo volkomen doorgeslagen, dat hij
eindelijk weer op de waarheid stoot I
Sn Elisabeth wacht in de nieuwe we.
reld op je- Hans Schmied.
De bladen wijden lange artikelen aan
Hindenburg’s eedsaflegging.
Alle met uitsondering van de „Vor-
wMrta", die in een speciaal nummer
een hoofdartikel publiceerde, dat op straat
werd verspreid, waarin Hindenburg de
strijd wordt aangecegd wjjsen op
Indruk, die de plechtigheid maakte.
Het links-democratische „Tsgeblatt”
schrift: Frisch en gróót staat hy een oogen-
blik daar als een paladyn, als een Roland,
als 'en natuurverschUnsel, alsof het vlie
tende leven hem niet meer raakt.
Naar aanleiding van een bericht in een
buitenlandsch blad, dat noch de Var. Sta
ten., noch Frankrijk, België of Engeland
aan Hindenburg naar aanleiding van zyn
ambtsaanvaarding een gelukwensehtele-
gram hebben gezonden, schrift het een-
trumblad „Germania”: Het buitenland moet
weten dat <le politieke houding van het Duit
sche volk niets te doen heeft met de auto
riteiten, welk» den nieuwen president ook
door de tegenstanders zyner candidatuu»
wordt toegekend. Hindenburg is, met of zon
der gel ukwenschtelegrammen, de opperste
vertegenwoordiger der Duitsche republiek
„Het zal geen nadere uiteenzetting be
hoeven, dat het Nederlandsch Olympisch
Comité met groote teleurstelling het be-
sluit van de Tweede Kamer heeft vernomen,
waarby het wetsvoorstel van de Regeering
werd verworpen om een garantie van één
millioen gulden te geven voor de Olympi
sche Spelen van 1928.
Wy willen niet uitweiden over de gevol- 1
gei< welke dit noodlottig besluit kan heb- I
ben voor ons volk en voor den Nederland-
schen naam in den vreemde.
Wy willen die gevolgen alleen voorko- l
men. "Wy willen de wereldtaak, die ons volk
werd opgelegd, om het groot internationaal 1
verbroederingsfeest der IXe Olympiade te
organiseeren, in weerwil van het Kamerbe-
sluit volbrengen. Wy willen deze schitteren
de gelegenheid om het algemeen volksbe- 1
lang, in den ruimsten zin genomen, te die- I
nen, niet aan ons volk laten voorbygaan.
Wy willen den naam van Nederland in de
wereld hoog houden! 1
Onze meening staat dan ook onherroepe- 1
lijk vast: 1
De Olympische Spelen moeten in 1928 te
Amsterdam worden gehouden! Dit kan
wanneer het geheele Nederlandsche volk
het Nederlandsch Olympisch Comité in de
zen arbeid steunt en allen daartoe een-
drachtig samenwerken.
Dat dit mogelyk is, blykt wel uit de spon
tane medewerking, die het Comité in de
laatste dagen van verschillende zyden werd
toegezegduit de giften ook, die zalfs'v^n
de armsten in denjande, in deze dagen,we''
den toegezonden, om het welslagen^an het
grootsch internationaal gebeuren en de eer
van het land te reddei^'
Age/i geboren uit de
is\n het kleine.
oen groot nieuw leven voor ziet» staan
en het ame meisje hem lachend en
weenend tegemoet treden. Als de
kleine Hans met hem ging de zee
lucht zou hem beter bekomen dan die
van den Lanzetein. Wat hij 'a winters
hi de kkoosterherberg had te doen,
kon elke bergbewoner, elke flinke
vrouw Toen viel het hem in dat
deze ook weer niet weg kon. Die ia
ook aan ImmhmI gehouden. Verwon
derlijk, det men haar vandaag in hut
geheel niet heeft gezien.
De geestelijke iieeft dezen na'hl ook
niet geslapen. Als de groote had ge
weten, wat de kleine wist en dacht.
Hoe moest het morgen worden in-
gerioht zal ik het zeggen? Jf zal
ik wachten, totdat zij elkaar zien. De
oude genegenheid zat opgewekt wor
den en ik ben alleen. Zij zullen alle
drie weggaan alle drie en ik
blijf moederziel alleen. Maar of zij
gelukkig zullen worden? Zij zulten
elkaar nooit begrijpen en de jongen
zal in de groote stad te gronde gaan.
Nu weten zij nog niet, hoe dicht zij
bij elkaar zijn. Wat had zij den gees
telijke niet dikwijls treurig over hem
verteld. Waarom zat men het verle
den, dat zwaar is van harteteed, weer
het Westen. Ik woru ginder heenge
trokken, en daarvoor moet een reden
zijn. Alsof daar was te vinden, wat
hier vergeefsch wordt gezocht.’’
Na een korte stilte zeide Mister
Piek „Amerika is ,een groot red-
dingseiland voor schipbreukelingen.
Maar men moet staal in het bloed
hebben. U bent niet op uw hoold ge
valled, dokter Schmied, maar ook niet
op uw beenen. U iieeft loeren dansen,
maar niet leeren staan. Dat leert men
ginds. Hier heet het waarheid, heet
het wijsheid, daar heet heit arbeid.
Intussdien kan ik u gebruiken op mijn
bureau. Duitsche artsen zijn ook ge
zocht. Vergeet niet, de DuiUdie sen
timentaliteit mede te nemen. Men
wordt daarom ginds wei uitgelachen,
maar bij vrouwen geeft ze geluk. l>
ziet, dat ik niet zuinig ben met vrieft-
delijken raad. En nu good night. Deze
dag heeft lang genoeg geduurd
Zoo hadden zij van hun legersteden
met elkaar gesproken, en nu wist
Hane zeker, dat hij zou oversteken
Hoe warretden nu echter zijn gedach
ten De vriend die hij na moeilijke
jaren heeft gevonden, zal morgen weer
worden verlaten I Vandaag, toen nij
zoc aan de tafel tegenover hem zat,
J
75)
,,U moet weer naar uw beroep te-
rugkaeren, waarde heer. Ik hoop, dat
u geen spijl heeft van deze Alpenwaj
deling. Ze was versterkend, is het
niet Ik dank u voor u gelegde. Ik
zal met genoegen mij u herinneren
„Zooais u veronderstelt is het niet,
ik heb weinig naar den rijken man
gekeken, maar ik heb gemeend dat u
®ij een vriendelijken raad zoudt ge-
veo» als ik naar Amerika ga
„Was het u dan ernst met Ameri
ka
„Mijn vast besluit. Hier is alles
door mijn eigen schuld voor mij ver-
ADVBRTBNTIKPBUSi Uit Goud, aa onattuka (Wwomd. tot ta btoorgtoiw):
1—6 fW «U» BMr fiM. Vu buitaa Goud, u daa bauiliato*:
1—6 road. flM, dk. N(d man /0J0. Adratoatila to kat ZatnduaummnNB
bgdM daa prtla UaAtodifh.l<to-adnitoatilB d. kalft na daa prffa.
INÖEZONDKN MKDBDBKIJNGEN* 1-4 rafda f»M. dk. n«ai man MO. Op
d. voorpuin. 60 hoofar.
Gowona atvortoatito aa tocnoadaa mataiiadl.au. M| aoatraab tot aan fandatoar-
don prVa. Groot, lattoro ra roadaa woidaa tarokaad aur plratonilmto.
AdvartratUa kurara wordra infmoadra door toambukomit vu aoUto. Bookku-
dolnao, Advortaartiaburo.ua ra ou. Aawtra aa awtan daaa. vMr d. pluUlaa
au hat Burrau alia iaaataoanaa, ta^duda vu opram, varrakrad to dto-
MANIFEST VAN HET N. O. C.
Het Nederlandsch Olympisch Comité
heeft, daardoor gesterkt, besloten:
1. Een nationale inschryving
te openen, waarvoor een beroep wordt ge
daan op de medewerking van de pers en van
alle particulieren en commissies, die zich
daarvoor in ons land en de koloniën willen
vormen.
Alle ingekomen gei
verantwoord by de Net
Maatschappij, die zich daai
beschikbaar heeft gesteld.
2. De oprichting te bevorderen van een
Financieele Commissie tot het bijeenbren
gen van een garantiefonds ten be
drage van één millioen gulden, waaraan
reeds meerdere vooraanstaande mannen uit
de financieele wereld hun medewerking heb
ben toegezegd.
3. Onverwykl na te gaan of het houden
van een lotery of het uitschryven van een
premieleening aan het beoogde doel dienst
baar kunnen worden gemaakt.
4. Het vertrouwen uit te spreken, dat
het Gemeentebestuur van de hoofdstad des
Ryks en het Bestuur der Provincie Noord-
Holland, hun niet genoeg te waardeeren en
onmisbaren steun aan de plannen verleenen.
Waar over enkele weken reeds de Neder
landsche afgevaardigden op het Congres te
Praag moeten verschynen, vertrouwen wy
dat snel de stem van het Nederlandsche
Volk zal spreken.”
Het Bestuur van het Nederlandsch
Olympisch Comité,
A. SUHIMMiELPENNINCK
VAN DER OYE, Voorzitter.
P. W. SCHARROO, Vice-Voorzitter.
C. A. W. HIRSCHMAN, Secretaris.
L. H. FESQHOTTE.
P. W. WALLER.
Een manifest aan het volk. De controle op den wapenhandel
Onder geweldige belangstelling van de
Berlynsche bevolking is gisteren Hinden
burg plechtag als rykspresident beëedigd.
De Ryksdajg was natuuriyk tot barstens
toe vol. De versiering van de groote zit
tingszaal was zeer eenvoudig gehouden en
deed uitdrukkelijk het republikeinsch karak-
tei van de beeedigm<spieahtigheid uitko-,
men. De muur achter de tafel van den
Ryksdagpresident in het midden van de zaal
was met een zware gouden stof behangen,
waarop een groot wapen met ‘len ryksade-
laar prykte, omgeven door een lauwerkrans,
waar doorheen de kleuren der republiek ge
vlochten waren. De tafel van den Ryksdag-
president was met een groot zwart-rood-
gouden vlag overdekt en de zykanten onder
lauriergroen verborgen. Links en rechts van
de presidentstafel bevonden zich twee groo
te bedden van blauwe hortensia's. Overigens
was er in de groote zaal geen versiering
aangebracht.
Voor het Ryksdaggebouw waren aan bei
de kanten twee groote masten opgericht,
aan den top waarvan zwart-rood-gouden
vlaggen wapperden.
Precies twaalf uur betrad de Rykspresi-
dent, rechtop en ,.stramm”, begeleid door
Rykspresident Loebe, de zaal. Alle afge
vaardigden, de talrijke bezoekers van de
tribunes en de diplomaten-loges, stonden
van hun plaatsen op. Zoooals te verwachten
was maakten de communisten lawaai. Zij
riepen hoera voor de Internationale en ver
lieten daarom demonstratief de zittingszaal.
.Nadat president Loebe aangekondigd
had, dat Hindenburg bereid was den eed op
de grondwet af te legg'én, stond de nieuwe
Rykspresident op en sprak de eedsformule
uit. Dit geschiedde vóór de met de kleuren
van de republiek bedekte presidentstafel.
Loebe sprak Hindenburg den dank van de
bevolking uit voor het aanvaarden van het
hoogste ambt van de republiek. De Ryks
president antwoordde hierop met een korte
toespraak. Bij het begin vergistte de presi
dent zich even, hy sprak Loebe aan met
„Zeer geachte heer Rykspresident”.
Na de korte, maar plechtige zitting daal
de Hindenburg, tezamen met den Ryks-
dagpresident ep den rykskanselier, de
groote trap voor den Ryksdag af en inspec
teerde, begeleid door den ryksweerminister,
de eerewacht. Onder stormachtig gejuich
van de vele honderdduizenden, die op den
„Königsplatz” waren samengestroomd,
vertrok kort daarna de rykspresident Per
auto naar het presidentepaleis in de Wil-
helmstrasse. De auto werd begeleid door
het 2de eskadron Pruisische Uhlanen
Pogingen der communisten om de orde
te verstoren kwamen by het vertrek niet
voor.
Des middags gaf de plaatsvervangend
rykspresident dr. Simons een dejeuner ter
eere van Hindenburg.
In antwoord op een toespraak verklaar
de Hindenburg o.a. dat hy de aanvaarding
van ^Ün ambt voor alles opvatte als de ver
vulling van een plicht.
Hindenburg bracht in zyn rede hulde aan
CENTS
403
92