I TOUW 'M Pillen agen NIEUWS. EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN go. 15845 Woensdag 13 MeitylSZS HUNT WERKERK Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen f 1,25 EERSTE BLAD. ela (Gron.) DE TWEE HANSEN 85» Jaargang BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, NIEl) WERKERK OUDERKERK OUDEWATER, REEUWUK, SCHOONHOVEN, 8TOLWLIK, WA DPI NX VEEN, ZEVENHUIZEN, en* DE OLYMPISCHE SPELEN. Da beBedifling van Rijkapraaidant Hindanburg. JA ar! Dit nummer bestaat uit twee bladen. niginf van Aan alle Nederlanders! FEUILLETON. nt,Voedzaam (Wordt vervolgd) te r, dan geschiedt >r:' •nij- Ic voor oeten. ABONNEMENTSPRIJS: -T kwartaal 2.90, ranco per post per Waf* EREN /0.50: gbaarI ertering, gebrek lighejd, duizelig- •I onderwerp Soliandsche elingen om- iige raphiia- hoedje, een ervaandigd. jnswaardig- zervolg van dden kunnen worden ïderlandsche Handel- irtoA welwillend (Nadruk verboden). Een roman uit onzen tijd Uit het Dui'seh van PETER KOSEGGER. Bewerkt door P. WESSELÏNK-v. R0S8UM. achtige vrede tot vrijheid moet brengen.” Aan de weermacht heeft de rykspresident een dagorder gericht, waarin hy meedeelt, door het vertrouwen van het Duitsche volk aan het hoofd van het r(jk te aUn geroepen en het opperbevel over de weermacht te aanvaarden. „Met fierheid en vreugde begroet ik leger en vloot. Ik heb de ontwikkeling van de weermacht vanuit het stille Hannover gade geslagen. Rechtuit en doelbewust geleid, is z(j het Duitsche volk vóórgegaan op den weg, waarlangs alleen het herstel bereik baar is: door beproefde discipline en trouw voorwaarts naar het welslagen. Haar grond slag ligt In de traditioneels betrachting van plicht en offervaardigheid; haar handelen echter geldt het heden en de toekomst. Ddenst aan volk en staat, haar eed en taak getrouw, die de grondwet haar stelt Met volkomen vertrouwen reken Ik op de Duit sche weermacht by mijn arbeid voor da wel* vaart en den bloei van het vaderland.” De dagorder is mede onderteekend door minister Gessler. By de conferentie betreffende de controle op den wapenhandel welke te Genève wordt gehouden, heeft de afgevaardigde van Ame rika verklaard dat Amerika bereid sou sijn een conventie te teekenen, welke alle sta- ten sou verplichten de statistiek hunner wapen fabricage te publieeeren. Deze ver klaring werd met applaus ontvangen. Bjj al dexe stemmingen over de Engel- sche voorstellen stemden Frankryk en de kleine entente tegen, terwyi de helft, waar onder Nederland en de meeste neutra len, zich onthield. Men hecht zeer groots waarde aan de bo venvermelde Amerikaansche verklaring voor den verderen loop der conferentie. de nagedachtenis van Ebert, wiemLverdien- sten by het herstel van orde en rust in Duitschland na de ineenstorting onbetwist was. Dit volgens spr. te uilen tyden door het Duitsch volk, ook door zyn poli tieke tegenstanders dankbaar Worden er kend. per kwartaal 2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt Franco per post per kwartaal 8.15, met Zondagsblad 3.80. Abonnementen worden dageiyks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA, by onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren. Onze bureaux zjjn dagelijks geopend van 9—6 uur. Administratie Tel. Int. 82; Redactie Tel. 545. Het bed kraakte, was hard en kort, dat alle» bemerkte Hana niet. In den duisteren nacht zag hij duidetipr In een manifest tot het Duitsche volk ge richt, verklaarde Hindenburg, al zyn krach ten te zullen wyden aan het heil van het volk, aan de waarborging van de grondwet en wetgeving en gerechtigheid te zullen be trachten tegenover Mn ieder. Vervolgens doet hy een beroep op het geheele Duitsche volk om samen te werken. ,>Myn arbeid en myn streven”, aldus ver klaarde de rykspresident, behooren niet een enkeling, niet één stam of één gods dienst, niet één party, maar het geheel van het Duitsche volk. Ik vertrouw op den be stand van den eeuwigen God, die ons ook door den zweren strüd van ellende genadig- Hjk Jieeft heengeleid. Ik vertrouw op de onsterfeiyke levenskracht van het Duitsche volk, welke zich in een lang en roemryk verleden heeft doen kennen. Ik vertrouw op de offervaardigheid en den wil om te leven van het Duitsche volk, die juist in de moel- lykste tyden gebleken zyn. Ik vertrouw ten slotte op de groote idee van de rechtvaar digheid, waarvan de met alle kracht na te streven overwinning ook het Duitsche volk weer een hem waardige plaats in de wereld verschaffen zal. De rykspresident gedacht d*n degenen die lyden en degenen die vielen; degenen, die een harden strijd strijden om hun econo misch bestaan. Verder het geheele arbeiden de Duitsche volk, waarvan de moeiiyke toe stand van staat en bedryfsleven by*onder zwaren arbeid eischt; de volksgenooten bui ten de ryksgrenzen; inzonderheid de ouden van dagen en degenen, die met groote zorg hun levensavond tegemoet zien en ten slotte aller hoop: de Duitsche jeugd. „Wy willen ook verder”, zoo vervolgde het manifest „gemèmschappeiyk er naar streven door eerlyken en vredelievenden ar beid ons een gerechtvaardigde aanspraak op achting en waardeering by de andere volken te verwerven en den Duitschen naam te bevryden van den ongerechtvaar- digden smaad, die er thans nog op rust- Door zelfrespect tot achting door de wereld; door zelfvertrouwen tot vertrouwen van an deren. Wij willen allen er naar streven door de ontwikkeling van het Duitsche bedryfs leven en het Duitsche gemeenschapsleven ieder van onze volksgenooten zyn dage- lijksch brood, zyn aandeel aan de Duitsche cultuur en een waardige poeitie in de maat- schappy te waarborgen. Het staatshoofd belichaamt den gemeen- schappeiyken wil van de natie. Daarom reik ik in dit uur iederen Duitecher in gedachte de hand. Gemeenschappeiyk willen wy ter wille van onze dierbare dooden, van onzen kinde ren en kleinkinderen met ongebroken moed den zwaren gang gaan, die ons door waar- GOHN Ili: IIIII1AVÏ. Onmetelijk is de i liefde, die getrouw is1 opwekken Elisabeth pkoet morgen vroegtijdig beneden naar het dal, on» kruiden te weken. Ondertusscheo staan de boeren op en gaan hum weeg» en alles blijft, xooals het ’t beate ia. Zoo iets heelt de kleine Ham ge dacht, erg onbeholpen, want daarvoor miste hij talent „Hansel, laat je met uitlachen”, tei hij toen tot üchaell. „Hij heeft haar toch vrijwillig verla ten I Het schijnt mij, dat hel geleden is, nu moet het ook begraven rijn. In elk geval naafb beneden fti het dal I" Als de kleine pastoor de vrouwen maar een beetje beter had gekend, dan zou het hem opgevallen Ug», waar om zijn huishoudster telkens de ge lagkamer vermeed. Een blik door <le reet der deur, tóen «te vreemdelingen binnenkwamen, had haar doen aten, dat haar noodlot in het vertrek was. Daarna trok rij rich terug. Kn «oen de pastoor tot haar had gerngtl: „Goe den nacht, men weet »ao4, wanneer hot voor den laatoton keer to I" had het haar pijn gedaan. Wat denkt hij wel van mij? Voldoende aan den wensch, uitgedrukt in onderstaand MANIFEST VAN HET NEDERLANDSCH OLYMPISCH COMITÉ, deelen wij hierbij mede, dat met ingang van Maandag 11 Mei de inschrij ving voor de Nederlandsche Olypische Speten 1928 geopend wordt by ons bureau, Markt 31 VOOR DE NATIONALE INSCHRIJVING waarvoor giften, groot en klein, in ontvangst worden genomen, welke met de namen der gevers (van particulieren slechts voorletters van naam en plaatsnaam) verantwoord worden. De giften kunnen le. afgegeven worden aan ons bureau, tegen kwitantie, 2e. verzonden worden per postwissel of clièque, of worden overgeschreven op onze postrekening No. 48400, met vermelding „Olympiade”. (Men zende geen anonyme giften, voor het igêval om een of andere reden onverhoopt de giften later zouden gerestitueerd moeten worden. Men ver melde dus ook duidelijk het adres van den gever). inzendingen worden zoo spoedig mogelijk ingewacht. Particulieren en Vereenigingen, die met ons willen medewerken, tot het steunen van dit doel, ook op andere w jjze dan door deze inschrijving, worden verzocht daarvan blijk te geven door inzending van hun kaartje. DIRECTIE GOUDSCHE COURANT. ’robeer ze maar en en aambeien 2.Wormen was het hem, alsof bet zijn broer was zoo gevoelt men voor zijn trou wen, vleeschelijken broeder. Dien nad hij gevonden. En dat zij denzelfden naam droegen was geen toeval, zij vul den elkaar aan, zij waren één. Hij gevoelt zich sterker, zekerder, moedi ger, sedert hij dezen mensch weer te rug heeft, dezen kleinen.', donanten, he ven Hans. En morgen zal hij weer van hem gaan, om hem nooit terug te De hevige aandoeningen der laatste jaren, de nieuwe inzichten, gedurende de weken in het gezelschap van dezen selfmade man verkregen, hadden den grooten Hans schier geheel veranderd. Wel dezelfde stof, maar een anderen vorm. Hij geloofde plotseling aan een noodlot, aan iets, dat ongeveer als een voorzienigheid werkte. Die minne kerel van een Tacitus moet toch ook een doel op aarde hebben. Misschien lieeft hij nw zijn „Sensatie” zich er zoo volkomen doorgeslagen, dat hij eindelijk weer op de waarheid stoot I Sn Elisabeth wacht in de nieuwe we. reld op je- Hans Schmied. De bladen wijden lange artikelen aan Hindenburg’s eedsaflegging. Alle met uitsondering van de „Vor- wMrta", die in een speciaal nummer een hoofdartikel publiceerde, dat op straat werd verspreid, waarin Hindenburg de strijd wordt aangecegd wjjsen op Indruk, die de plechtigheid maakte. Het links-democratische „Tsgeblatt” schrift: Frisch en gróót staat hy een oogen- blik daar als een paladyn, als een Roland, als 'en natuurverschUnsel, alsof het vlie tende leven hem niet meer raakt. Naar aanleiding van een bericht in een buitenlandsch blad, dat noch de Var. Sta ten., noch Frankrijk, België of Engeland aan Hindenburg naar aanleiding van zyn ambtsaanvaarding een gelukwensehtele- gram hebben gezonden, schrift het een- trumblad „Germania”: Het buitenland moet weten dat <le politieke houding van het Duit sche volk niets te doen heeft met de auto riteiten, welk» den nieuwen president ook door de tegenstanders zyner candidatuu» wordt toegekend. Hindenburg is, met of zon der gel ukwenschtelegrammen, de opperste vertegenwoordiger der Duitsche republiek „Het zal geen nadere uiteenzetting be hoeven, dat het Nederlandsch Olympisch Comité met groote teleurstelling het be- sluit van de Tweede Kamer heeft vernomen, waarby het wetsvoorstel van de Regeering werd verworpen om een garantie van één millioen gulden te geven voor de Olympi sche Spelen van 1928. Wy willen niet uitweiden over de gevol- 1 gei< welke dit noodlottig besluit kan heb- I ben voor ons volk en voor den Nederland- schen naam in den vreemde. Wy willen die gevolgen alleen voorko- l men. "Wy willen de wereldtaak, die ons volk werd opgelegd, om het groot internationaal 1 verbroederingsfeest der IXe Olympiade te organiseeren, in weerwil van het Kamerbe- sluit volbrengen. Wy willen deze schitteren de gelegenheid om het algemeen volksbe- 1 lang, in den ruimsten zin genomen, te die- I nen, niet aan ons volk laten voorbygaan. Wy willen den naam van Nederland in de wereld hoog houden! 1 Onze meening staat dan ook onherroepe- 1 lijk vast: 1 De Olympische Spelen moeten in 1928 te Amsterdam worden gehouden! Dit kan wanneer het geheele Nederlandsche volk het Nederlandsch Olympisch Comité in de zen arbeid steunt en allen daartoe een- drachtig samenwerken. Dat dit mogelyk is, blykt wel uit de spon tane medewerking, die het Comité in de laatste dagen van verschillende zyden werd toegezegduit de giften ook, die zalfs'v^n de armsten in denjande, in deze dagen,we'' den toegezonden, om het welslagen^an het grootsch internationaal gebeuren en de eer van het land te reddei^' Age/i geboren uit de is\n het kleine. oen groot nieuw leven voor ziet» staan en het ame meisje hem lachend en weenend tegemoet treden. Als de kleine Hans met hem ging de zee lucht zou hem beter bekomen dan die van den Lanzetein. Wat hij 'a winters hi de kkoosterherberg had te doen, kon elke bergbewoner, elke flinke vrouw Toen viel het hem in dat deze ook weer niet weg kon. Die ia ook aan ImmhmI gehouden. Verwon derlijk, det men haar vandaag in hut geheel niet heeft gezien. De geestelijke iieeft dezen na'hl ook niet geslapen. Als de groote had ge weten, wat de kleine wist en dacht. Hoe moest het morgen worden in- gerioht zal ik het zeggen? Jf zal ik wachten, totdat zij elkaar zien. De oude genegenheid zat opgewekt wor den en ik ben alleen. Zij zullen alle drie weggaan alle drie en ik blijf moederziel alleen. Maar of zij gelukkig zullen worden? Zij zulten elkaar nooit begrijpen en de jongen zal in de groote stad te gronde gaan. Nu weten zij nog niet, hoe dicht zij bij elkaar zijn. Wat had zij den gees telijke niet dikwijls treurig over hem verteld. Waarom zat men het verle den, dat zwaar is van harteteed, weer het Westen. Ik woru ginder heenge trokken, en daarvoor moet een reden zijn. Alsof daar was te vinden, wat hier vergeefsch wordt gezocht.’’ Na een korte stilte zeide Mister Piek „Amerika is ,een groot red- dingseiland voor schipbreukelingen. Maar men moet staal in het bloed hebben. U bent niet op uw hoold ge valled, dokter Schmied, maar ook niet op uw beenen. U iieeft loeren dansen, maar niet leeren staan. Dat leert men ginds. Hier heet het waarheid, heet het wijsheid, daar heet heit arbeid. Intussdien kan ik u gebruiken op mijn bureau. Duitsche artsen zijn ook ge zocht. Vergeet niet, de DuiUdie sen timentaliteit mede te nemen. Men wordt daarom ginds wei uitgelachen, maar bij vrouwen geeft ze geluk. l> ziet, dat ik niet zuinig ben met vrieft- delijken raad. En nu good night. Deze dag heeft lang genoeg geduurd Zoo hadden zij van hun legersteden met elkaar gesproken, en nu wist Hane zeker, dat hij zou oversteken Hoe warretden nu echter zijn gedach ten De vriend die hij na moeilijke jaren heeft gevonden, zal morgen weer worden verlaten I Vandaag, toen nij zoc aan de tafel tegenover hem zat, J 75) ,,U moet weer naar uw beroep te- rugkaeren, waarde heer. Ik hoop, dat u geen spijl heeft van deze Alpenwaj deling. Ze was versterkend, is het niet Ik dank u voor u gelegde. Ik zal met genoegen mij u herinneren „Zooais u veronderstelt is het niet, ik heb weinig naar den rijken man gekeken, maar ik heb gemeend dat u ®ij een vriendelijken raad zoudt ge- veo» als ik naar Amerika ga „Was het u dan ernst met Ameri ka „Mijn vast besluit. Hier is alles door mijn eigen schuld voor mij ver- ADVBRTBNTIKPBUSi Uit Goud, aa onattuka (Wwomd. tot ta btoorgtoiw): 1—6 fW «U» BMr fiM. Vu buitaa Goud, u daa bauiliato*: 1—6 road. flM, dk. N(d man /0J0. Adratoatila to kat ZatnduaummnNB bgdM daa prtla UaAtodifh.l<to-adnitoatilB d. kalft na daa prffa. INÖEZONDKN MKDBDBKIJNGEN* 1-4 rafda f»M. dk. n«ai man MO. Op d. voorpuin. 60 hoofar. Gowona atvortoatito aa tocnoadaa mataiiadl.au. M| aoatraab tot aan fandatoar- don prVa. Groot, lattoro ra roadaa woidaa tarokaad aur plratonilmto. AdvartratUa kurara wordra infmoadra door toambukomit vu aoUto. Bookku- dolnao, Advortaartiaburo.ua ra ou. Aawtra aa awtan daaa. vMr d. pluUlaa au hat Burrau alia iaaataoanaa, ta^duda vu opram, varrakrad to dto- MANIFEST VAN HET N. O. C. Het Nederlandsch Olympisch Comité heeft, daardoor gesterkt, besloten: 1. Een nationale inschryving te openen, waarvoor een beroep wordt ge daan op de medewerking van de pers en van alle particulieren en commissies, die zich daarvoor in ons land en de koloniën willen vormen. Alle ingekomen gei verantwoord by de Net Maatschappij, die zich daai beschikbaar heeft gesteld. 2. De oprichting te bevorderen van een Financieele Commissie tot het bijeenbren gen van een garantiefonds ten be drage van één millioen gulden, waaraan reeds meerdere vooraanstaande mannen uit de financieele wereld hun medewerking heb ben toegezegd. 3. Onverwykl na te gaan of het houden van een lotery of het uitschryven van een premieleening aan het beoogde doel dienst baar kunnen worden gemaakt. 4. Het vertrouwen uit te spreken, dat het Gemeentebestuur van de hoofdstad des Ryks en het Bestuur der Provincie Noord- Holland, hun niet genoeg te waardeeren en onmisbaren steun aan de plannen verleenen. Waar over enkele weken reeds de Neder landsche afgevaardigden op het Congres te Praag moeten verschynen, vertrouwen wy dat snel de stem van het Nederlandsche Volk zal spreken.” Het Bestuur van het Nederlandsch Olympisch Comité, A. SUHIMMiELPENNINCK VAN DER OYE, Voorzitter. P. W. SCHARROO, Vice-Voorzitter. C. A. W. HIRSCHMAN, Secretaris. L. H. FESQHOTTE. P. W. WALLER. Een manifest aan het volk. De controle op den wapenhandel Onder geweldige belangstelling van de Berlynsche bevolking is gisteren Hinden burg plechtag als rykspresident beëedigd. De Ryksdajg was natuuriyk tot barstens toe vol. De versiering van de groote zit tingszaal was zeer eenvoudig gehouden en deed uitdrukkelijk het republikeinsch karak- tei van de beeedigm<spieahtigheid uitko-, men. De muur achter de tafel van den Ryksdagpresident in het midden van de zaal was met een zware gouden stof behangen, waarop een groot wapen met ‘len ryksade- laar prykte, omgeven door een lauwerkrans, waar doorheen de kleuren der republiek ge vlochten waren. De tafel van den Ryksdag- president was met een groot zwart-rood- gouden vlag overdekt en de zykanten onder lauriergroen verborgen. Links en rechts van de presidentstafel bevonden zich twee groo te bedden van blauwe hortensia's. Overigens was er in de groote zaal geen versiering aangebracht. Voor het Ryksdaggebouw waren aan bei de kanten twee groote masten opgericht, aan den top waarvan zwart-rood-gouden vlaggen wapperden. Precies twaalf uur betrad de Rykspresi- dent, rechtop en ,.stramm”, begeleid door Rykspresident Loebe, de zaal. Alle afge vaardigden, de talrijke bezoekers van de tribunes en de diplomaten-loges, stonden van hun plaatsen op. Zoooals te verwachten was maakten de communisten lawaai. Zij riepen hoera voor de Internationale en ver lieten daarom demonstratief de zittingszaal. .Nadat president Loebe aangekondigd had, dat Hindenburg bereid was den eed op de grondwet af te legg'én, stond de nieuwe Rykspresident op en sprak de eedsformule uit. Dit geschiedde vóór de met de kleuren van de republiek bedekte presidentstafel. Loebe sprak Hindenburg den dank van de bevolking uit voor het aanvaarden van het hoogste ambt van de republiek. De Ryks president antwoordde hierop met een korte toespraak. Bij het begin vergistte de presi dent zich even, hy sprak Loebe aan met „Zeer geachte heer Rykspresident”. Na de korte, maar plechtige zitting daal de Hindenburg, tezamen met den Ryks- dagpresident ep den rykskanselier, de groote trap voor den Ryksdag af en inspec teerde, begeleid door den ryksweerminister, de eerewacht. Onder stormachtig gejuich van de vele honderdduizenden, die op den „Königsplatz” waren samengestroomd, vertrok kort daarna de rykspresident Per auto naar het presidentepaleis in de Wil- helmstrasse. De auto werd begeleid door het 2de eskadron Pruisische Uhlanen Pogingen der communisten om de orde te verstoren kwamen by het vertrek niet voor. Des middags gaf de plaatsvervangend rykspresident dr. Simons een dejeuner ter eere van Hindenburg. In antwoord op een toespraak verklaar de Hindenburg o.a. dat hy de aanvaarding van ^Ün ambt voor alles opvatte als de ver vulling van een plicht. Hindenburg bracht in zyn rede hulde aan CENTS 403 92

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1925 | | pagina 1