nIHM s Pillen top lagen NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN i.ERG AMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, NBEU WERKERK HIDERKERK, OUDEWATER, REEUWUK. SCHOONHOVEN. STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, «u. No. 15850 Dinsdag 18 Mai 1925 85»Jaargang Blad. (BtarskQtrs) per jaar. keil (Gron.) DE TWEE HANSEN WERKERS ->r Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen H«t „illan-aMprgtM-gystggnT Hat Fransohe antwoord aan Duitaohland. r): mmr /AM. Op rokken is. FEUILLETOH. in de strakke, spitse geweldigheid ij maar eerst de pa* ver klein* kink* •nza. Westhaven 17, Evenals de leugenaar moet de huiche laar, om zich niet te verraden, scherp op zijn, tellen passen. Al wat onwaar is vor- dert onafgebroken comedies pel de toen gebukt ah» ondereen rgald borst, iroef* jsvertering, gebrek rtsigheid, duizelig- •aar, dan geschiedt loor: f richtt dat over hem was voltrokken weggeworpen, die beiee- „idelijr door riohaelf oordeeld bedacht rich piet „&W mwrvov IU M minuten ben ik gereed.” Hij snelde het huls in. GOI IIStlIE (MR1OT. afgelegd leven. langzaam en gebukt Lep hij ‘het hoogdal in lusschen de steenen. (Nadrok verboden). F.en roman uit onzen tijd Uit het Duitsch vau PETER ROSEGGER. Bewerkt door P. WESSEL1NK—v. ROSSUM. ii meer /OJO. AdverteatUn ia het ZaU riighsids-advsrtaatila de helft vaa den SELINGENi 1—4 iwtb /2.06, elke n< ageMadea mededeeliagea Hj contract tot seer geredaeoer- raadea worden berskoert naar plaatsruimte. dBUfTENI^ANDSCH NIEUWS. DUITKUHLANR. Marx hoofdbestuur slid vaa de republl- keinoche rUkevlag. Naar de „Magd. Vollustimme” meedeelt, heeft de oud*rülwkaiweiier Marx, de leider van het centrum, aan het hoofdbestuur van de republikcinsche Ryk»vlag een schrijven gericht, waarin hij verklaart, aecr gaarne lid te willen worden van het hoofdbestuur van de Rijk* vlag. Jnint thane, zoo schrijft hij, schijnt het mij van betteken!*, in het belang van on» vaderland, wanneer zooveel mogeltjk vastberaden mannen open en eer lijk opkomen voor de waarborgen en be scherming van grondwet en republiek. Een sensationeel beleedlginiaprocM. De redacteur van een Franach propaganda* blad veroordeeld. De corroapondent van hei „Berl. Tag.” te Saarbrlicken maakt melding van een opzien barend proces wegen» beleediging, gevoerd tegen den verantwoordelijken red acteur van het orgaan voor de Fransche propaganda in het Saargebied, dr. Schöttler Het O. M. vroeg drie maanden en twee weken gevangenUetraf, welken «lach de rechtbank overnam. Het mijnongeluk bij (kortmand. Het aantal slachtoffers van het ongeluk in de ni|jn Dorwtfeld ie tot 45 gestegen. Het aantal gewonden bedraagt 8ö, waarvan er 3 in leven «gevaar verkeeren. Eén .mijnwer ker bevindt xich nog ateeda ia da mijn en kon ondank» alle pogingen .an de hulpco lonnes nog niet worden bevrijd. De oorzaak van de ramp i» nog niet defi nitief vwtgeateld. OOSTENRIJK. Een paewda-dokter Al» boekendief ontmaskerd. Groot opalen heeft In Weenen de arresta tie van dr. Marx Bartl gewekt, die deze da gen ontmaakeni ia ah boekendief. langer dan twee jaar heeft de man ala assistent in een Weenseh ziekenhuis ge werkt, zonder ooit aan een hoogeachool te De berichten omtrent de bedoeling van den wenk, dien de Aniërikaansche regeering langs diplomatieken weg heeft doen toeko men aan de staten, die oorlogaschulden aan Amerika hebben, loopen, wat de bijzonder heden betreft, uiteen, ofschoon aan de Juist heid van het feit zeH niet kan worden ge twijfeld. De correspondent van de „Morning Post” te Washington bericht, dat, ofschoon de Amerikaansche regeering herhaalde lijk of ficieel heeft verklaard, dat zij geen pressie wil uitoefenen, hoeseer haar ook betaling welkom zou zijn, en ofschoon «leze verzeke ring onlangs nog een» werd herhaald, Coo lidge zich onder invloed van de leden van den Senaat genoodzaakt heeft gezien, krach tiger op te treden. Volgens een ander bericht uit Washing ton werd de wenk aan de andere debiteuren uitsluitend gegeven om niet eenzijdig tegen Frankrijk op te treden, doch zou Amerika voorloopig alleen een regeling met Frankrijk verlangen. Men zou n.l. verwachten, dat in dien Frankrijk eenmaal voorstellen nopens de fundeering van zijn schulden zal hebben gedaan, Italië zeer spoedig zal volgen, m dat de andere staten uit eigen beweging voorstellen zullen doen, zoodra Frankrijk en Italië hun verhouding tot Amerika en En geland aangaande de oorlogsschulden zullen hebben geregeld. ■De „Daily Telegraph” herinnert er aan, dat toen enkele weken geleden een vrij ener gieke nota aan de Roemtenaehe regeering werd overhandigd, dit door de Amerikaan- sche gezanten in Europk beschouwd werd als een inleiding tot de stappen, die thans worden ondernomen en als e^n indirecte wenk aan Frankrijk. Te Londen had men evenwel tot verleden week niet verwacht. dat de actie van Amerika zoo spoedig zou plaats hebben en een zoo algemeen karakter zou dragen. schap door hem het „Allen-Meepraten-Sy- steem” genoemd werd. ,pHet Allen-Meepr^ten-Systeem aldus ir. Plate - kan in het gunstigste geval lei den tot een doode maseh, tot het instellen van den een of anderen raad, welke in schijn veel, maar in werkelQkheid niets doet. Be vrediging aan de werknemers en daardoor bevordering van rust in het bedrijf, is er zeker niet van te verwachten, mogelijk zal het ongenoegen zich fceeren legen de geko zen medézeggers. „Maar wat ook het resultaat moge zijn, in ieder geval loopt de bedrijfsleiding kans op verzwakking en voor een zoo economisch moge!ijk beheer ten bate van allen, is dit zeker niet gewenseht. Onze tijd eischt meer dan ooit krachtige leiders, toegankelijk wel voor al wat in de nanfc*nleving groeit, maar in staat tevens om te schiften wat er valsch en wat er edit in is*. Voor de leiding in het bedrjjf geldt dit evenzeer als voor de lei ding over staats- en stadscolleges. Over al is behoefte aan sterke leiding en aan ge legenheid om die uit te oefenen, zij het dat bepaalde reserves tegen uitwassen noodig kunnen zijn. Die reserves zullen dan echter steeds een negatief karakter moeten hebben en nooit een vorm kunnen aannemen, waar door feitelijk mee-geregeerd zal worden door lieden die terzake geen verantwoording dragen.” Het bericht van de Daily Herald volgens welke de Britsche regeering een gemeen schappelijke diplomatieke actie der gealli eerden tegen Moskou wordt voorbereid, wordt van officieele zijde tegengesproken. Verzekerd wordt dat geen verandering in de bestaande betrekkingen met Rusland zal worden gebracht en dat de Etagelsch-Rus- •iaohe handel zich verder op grond van de gesloten overeenkomsten zal kunnen ont wikkelen, ofschobn er alle reden bestaat om uun te nemen, dat de voorrechten, die den Russischen diplomatieken koerier zjjn toe gestaan, ten bate van de Engelsche commu nisten worden misbruikt. In het Lagerhui» heeft voorts McNeil, de ondersecretaris van Buitonlandsche Zaken, de vraag ontkennend beantwoord, of d# re geering voornemens was besprekingen te voeren met de regeeringen van Frankrijk en andere geallieerde landen met het doel, gezamenlijk de diplomatieke betrekkingen met de Russische regeering te voltreken. „De atken zijn vereffend,” riep e i Amerikaan hen» iw Het droeve kerklied was nog niet weggestorven o! de beide mannen ho- pen reed» over de kammen van het hoogdal. liane Schmied zonder 'atacheid ge- uometi te hebben Ja, zoo was het 't j beate, zoo was liet goed. In hun jaa blies de wind Langzaam en met groo- te pemien gingen zij verder en kwa men de drie poelen voorbij. Die had den hun niets meer te aeggep. De roode tedceo» op <le platte steenen, leidden naar de Hoog- of Breitnoek- pas, het noordelijk land in. Het pad bestond uit kantige steenen en Ring slingerend omhoog, ewat tuaechén groo te rotsblokken, daarna UawAen rots muren. De wandelaar# zwegen mi slechts nu «i dan. als rij bleven staan en omkeken naar de getande klove en de «trakke, spilae geweW(|beid van den Lanzatetn spraken rij e«* P*ar woorden. -—gr »r7, wij ona reisplan beeprekem- (Wordt vervolgd) I, mijn kleine je je lietoevol Probeer ze maar ring. hden en aambeien ie, 2.—. Wormen een westelijk pact elk verontrustend karak ter voor de oostelijkc en centrale «tuten in Europa, die er niet toe zouden toetreden. Tsjecho-Slowakije acht het in ’t bijzonder zeer gewichtig voor zijn eigen veiligheid of schoon het er niet beetrokken i». Minister Stresemann heeft gisteren in den Rijksdag een uitvoerige rede gehouden om trent de buitenlandsehe politiek. Ten aanzien van het plan-£>awes zeide hij, dat Duitschland zich by de uitvoering daar van strikt uan de termijnen had gehouden, evenwel niet uit een gevoel van schuldbe wustzijn. De Duitsche betalingen hadden z.i. niets te maken met de quaestie der rechtvaardigheid en der schuld. Natuurlijk verwachten w»j, aldus spr., dat ook onze schuldeischers zich aan de verplichtingen, die zij te Londen op zich hebben genomen, met dezelfde nauwgezetheid zullen houden. Stresemann klaagde, dat <U> noordelijke zone van het Rijnland nog steeds niét was ontruimd en hy vroeg, of het mogelijk was een volk van 60 mil hoen duurzaam achting er gelykgerechtigheid te ontzeggen. Hij ^jhtte het moeilijk geen satire te schrijven op de wijze, waarop de geallieerden de quaestie der niet-ontruiming behandelen. Indien zij werkelijk alleen de vervuiling der in het vredesverdrag vastgelegde eischen inzake de ontwapeningsquaestie wenschen, dan zou de definitieve oplossing van het vraagstuk nog slechti bestaan in het be leggen der bestaande meeningsgeschillen nopens de uitlegging van het verdrag. Stresemann wee» er in verband met de ontwapeningsquaetie op, dat Duitschland als «0) I» hel dan ie verlangen, dat hij de. xelfcfe onbaatnichtige, Iheilige liefde heeft a|M do geestelijke Zulke ge dachten plaagden nu de radelooee ’rouw aan. „OU hebt hem onrecht ge daan I” Zij beeft aoo luid over zijn cdiuld «wipruken, totdat daardoor de hare *erd opgewekt- Niet minder streng ging Hans, foote, nmt zichaett in het geïietit »>i langzaam en “rt, tuesehen de steenen doorliep „de bent een hartfrtocttelijk vereer. Het zal dikwijls gebeuren, dat iemands bezwaren tegen een bepaalden toestand zich niet zoo zeer richten tegen het stelsel dan wél tegen de toepassing. Zoo zal het ook wel mfct vele» gaan die kritiek uitoefenen op ons tegenwoordig stelsel van voortbren ging. Nu is het ontegenzeggelük waar, dat de kapitalistische maatschappij zal staan of vallen met de w»jze waarop zy geleid wordt. 1)€ geschiedenis laat zien, dat wanbeheer nog altijd falikant is uitgeloopen en op kleiner schaal vertoont zich, dat iemand die de geschiktheid mist voor de taak die hij moet vervullen, zich op de lange baan niet kan handhaven. Ook de «.kapitalistische maatschappij zal dus deze gevolgen onder gaan indien hare leiding niet goed zou zyn. Maar er zijn natuurlijk mensehen die op een zoo algemeene verwachting nog niet ge rust zyn en liever zien, dat er dadelijk iet« gebeurt om de mogelijkheid van verkeerde toepassingen in onze maatschappij uit te sluiten. Hetgeen daarvoor wordt aangevolen is de z.g. „medezeggenschap.” Laat niet ééu enkele aldus den eisch beslissen hoe in een bedrijf zal gehandeld worden, geef ook den medewerkers een stem in het ka pittel. Als men dezen eisch zoo oppervlakkig hoort, lijkt hij zeer aannemelijk. Wat is er gewenschter dan te profiteeren van het ia* zicht van een zoo groot mogelijk aantal per sonen. Doch is dit nu iets nieuws, zal niet iedereen die besluiten te nemen heeft, zich op de hoogte stellen van hetgeen andere be trokkenen van de aanhangige zaak weten? Iedere beslissing berust op de combinatie van een zekere hoeveelheid gegevens. Het moge erg genoegzaam voor een chef lijken om te willen besturen zonder zijn onderge schikten aan het woord te hebben gelaten, maar wie er mee bekend is hoe overstelpend groot het aantal kwesties is waarbij in den tegenwoordigen tyd een onderneming be trokken is, weet evenzeer, dat geen enkel chef meer van alles op de hoogte kan zyn en noodgedwongen de voorlichting van zijn medewerkers moet zoeken, onverschillig of een wet hem daartoe noodzaakt of niet. Medezeggenschap is dan ook volstrekt niets nieuws, getuige het bestaan in ver- schillejïde bedrijven van z.g. „kernen" of eigenlijk nog meer van „conferenties”, waarin de by uitvoering van werkzaamhe den betrokken personen met elkaar overleg gen om een gezamenlijke richtlijn te bepa len. Wat de voorstanders van bij de wet in gevoerde medezeggenschap willen is dan ook geheel iets anders dan hetgeen men volgens normale opvatting onder gezamenlijk ovei4- leg zou verstaan. Trouwens het maakt al dadelijk een zonderlingen indruk, dat dege nen die juist onze tegenwoordige maat schappij bestrijden nu iets aan de hand zou den willen doen waarmee een bezwaar, dat voor hen in deze maatschappij bestaat wordt opgeheven, doch waarmee de kapitalistische maatschappij die zjj wenschen te bestrijden dan tevens hechter zou zijn gemaakt. Bijzondere nauwlettendheid bij de be- oordeeling van het verbeteringsmiddel, dat üg-LUJUL1 .-...ai. militaire factor geheel was uitgeschakeld. Derhalve kon Duitschland een veiligheids- pact, volgens hetwelk andere landen tegen Duitsche aanvallen zouden moeten worden beschermd, ónmogelijk aanvaarden. Duitsch- laml kon veeleer zelf een eisch stellen in zake de bescherming zijner grenzen. Het is van oordeel, dat een oplossing der veilig- heidsquaestie zonder zijn medewerking als tegen Duitschland gericht kan worden be schouwd. iDe minister noemde het de belangrijkste taak der Duitsche buitenlandsehe politiek, door een duidelijke regeling een eind te ma ken aan de labiele toestanden aan de west grens. Spr. ontkende, dat het door Duitsch land gedane voorstel inzake de veiligheids- quaestie tegen Polen gericht was. Duitsch- land achtte het weliswaar ónmogelijk, dat de oostgrens in den huldigen vorm xou blij ven bestaan, omdat zij niet ‘»P het zelfbe schikkingsrecht was gebaseerd, doch het wilde geen gewelddadige wijziging tot stand brengen. Ten slotte zehle Stresemann een vrucht bare medewerking in den Volkenbond niet mogelijk te achten, zoolang de hangende quaestles en geschillen met de geallieerden niet waren opgelost. zy voorstellen is daarom geboden en dan blijkt al spoedig, dat geen „medezeggen schap”, maar „zeggenschap” wordt ge- Vraagd. Wat zou trouwens met medezeggen schap bedoeld kunnen zijn indien men de van zelf sprekend plaats vindende geza menlijke beoordeeling van zaken, waarin de ondernemei' een beslissing heeft te nemen, onvoldoende medezeggen schap acht. Er zijn mensehen die de illusie hebben, dat wanneer over een vraag by stemming wondt besloten de beslissing door allen sa men genomen is. Dit Verbeeldt men zich. Stel eens dat er 5 stemmen vóór en 6 stem men tegen zijn geweest, dan is alleen maar beslist door den eenen man van de tegen stemmers, die in aantal de vóórstemmers te boven gaat. Medezeggenschap als iets anders dan over leg met beslissing door dengeen die aan het hoofd van het bedryf staat is logisch on denkbaar, omdat zooals het ook in den volkmond heet: één mensch het maar kan zeggen. En wanneer niet één maar een groot aantal mensehen het zeggen zal is het spreekwoord van toepassing, dat luidt: zoo veel hoofden, zooveel zinnen. En bijzonder rake qualificatie gaf it. A. Plate, de algemeene voorzitter der scheep vaart vereeniging „Zuid” in de rede die hij onlangs op een vergadering vair deze ver eeniging hield en waarby de medezeggen- Een rede van Dr. Stresemann. De regeling van de buitenlandsehe schul den. De actie tegen de communisten in Engeland. Volgens de „Petit Parisien” achten alle geallieerde diplomaten, die kennis hebben genomen van het Fransche ontwerp-ant- woord aan Duitschland in zake de veilig heid, het uitstekend. De grondslag van het stelsel, hetwelk het antwoord beoogt, biedt een wederkeerige garantie, eenerzijds door Duitschland, anderzijds door Frankrijk en België, &n waarvoor Engeland en Italië borg staan. De garantie heeft betrekking op de westgrens van Duitschland, doch deze waarborg heft de verbintenissen van Frank rijk tegenover Polen en Tsjecho-Slowakije niet op. Wanneer onze oostelyke bondge- nooten, zoo zegt het blad, eventueel onze hulp noodig hebben, dan dient niet een of ander overeenkomst een onoverkomelijke slagboom tusschen ons en hen te vormen. Het westelijke pact dient de correspondee- rende clausules in het Verdrag van Versail les niet uitsluitend te bevestigen en dienten gevolge de clausules betreffende het statut quo in Oost-Europa van onwaarde te dcen worden. Het Fransche antwoord, aldus het blau, duidt de voorwaarden nader aan, die het mogelijk maken om, ter handhaving der grenzen in het westen, nieuwe waarborgen toe te voegen aan die, welke in het vredes verdrag z\jn vervat. Het «e«ft duidelijk te verstaan dat Frankrijk zich tot geen enkele marchandage betreffende de Duitsch-Pool- sche, de Duitsch-Tsjechische en de Oosten- rijksch-Duitsche grenzen zal laten vinden. De artikelen in de verdragen van 1919, wel ke het lot dezer grenzen regelen, mogen niet worden prijsgegeven of verdraaid. Al dus verduidelijkt verliest het ontwerp van ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal /2.2Ö, per week 17 cent, mat Zondagablad per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar do besorgiag per looper goochiedt Franco per post per kwartaal 8.16, met Zondagsblad 8.80. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan om Bureau: MARKT 81, GOUDA, bij onze agenten en loopen, den boekhandel en do postkantoren. Onze bureaux x|jn dagelijks geopend vaa 9—d uur. Administratie ToL lat. 82; Redactie Tel. 546. ADVKRTRNTIKPRUSi Uit Gouda ea omstreken (bokooraade tot <faa 1—6 regels f 1M, elke regel meer /OJE Vaa buitaa Gouda aa daa 1-5 ragoia L6», elke regel- bijslag op dea Pitje. LieMac INGEZONDEN MEDEDE1 do voorpagina 50 hooger. Gewone advorteatiim ea ia den prijs. Groota lottere ea 1 Advertoatita kuaaea worden iagexoadaa door tuaachaakomat vaa eoUede Beekhaa- dolaren, Advorteatioinuwaux en onto Agenten ea moeUm daage vóór do plaatsing aan hot Bureau z(jn iagokomea, teariode van opname ventekerd te stfa. der <i»r waarheid geweest. Je hebt geweten, dat er ook aulke waarheden ïijn als je hebt verbomen? „De groot ste aller krachten is de waarheid I” Deze spreuk zal neg wel boven den ingang van het laboratorium van pro fessor Weiszpandtner staan. En de leerlingen begrijpen hem nog steeds verkeerd- De oerheilige waarheid der natuur wordt uitgezegd als dierlijke ziimeiiikheid, al» mets ontzijend le vensgenot. Deze waarheid' heeft Hans Sdinned tot-den leugen verleid, tot ontrouw. „Het beantwoordt aan de menschelijke natuur, niet hel geluk, maar de waarlveixl te ripeken.” Dat was een der phrasen van dien leer- aar, die haar even weinig naleefde, als een rijner leerlingen. Ieder dacht slechts aan het geiuk, dat levensgenot of roem geeft. De „Waarheid” moest daarvoor bet middel rijn. Bovendien heeft de een of andere dwaas aan den wand geschreven „Het beste van'de waarheid is de wijsheid!” En de wijsheid, die hij zoekt, die hij koesterde, heeft hem tot een dwaas gemaakt. Stehoone spreuken heeft hij aangehoord en »eH uitge sproken en menige uitspraak, die den een tot wijsheid opwekt, leidt den ander tot het tegendeel. Indien hij een richtsnoer had genau I Maar hij had er veie. Hij greep van het eewe naar het andere elk lichtje, dut bij rechts of links meeiMle te ontdiekken, Lokte hem van den weg en hij vergat ge heel, dat w.jsheid met gesproken, maar geleefd wil worden. Het mede lijden was de cenige, droevig roods ster, die steeds weer glanede door de nevelen en die hem tot dusverre had vergeoeid. En hier vond hij een ar men, wat wereldsche neigingen betreft zeer onbeduidenden ohm», wiens prei» het derde woord sprak „Het hoogste van alle wijsheid de goedheid Waarheid, wijdwid, goedheid I Zijn deae drie werejdbeschouwmgen ook geen drie oogen Twee er van rijn t>lind, en jij, Hans Schmied weet nu, walk hei ziende' is. Vanwaar heb je het, Hans, vanwaar heb jp, -- hart. De mensehen hebben je slecht behandeld en je bent goed gebk-vetu Ik l»db van de mensehen steeds goed ondervonden ui Imx» toch onvruchtbaar gebleven. Aldus zag de som er uit, die Hans 4e Grooto tankte van rijn tot nu toe De genode. Toen Hans in de kloosterkerk te rugkeerde klonk hen» kerkgezang te gemoet- Er (waren bedevaartgangers gekomen. Versehetdenen liepen rond en axxhten wijnruit, dierij naar oud gebruik op hun hoed slaken. De an deren waren in ito kerk en drongen in twee lange rijen near den biecht stoel, waar de pastoor aat. Mister Piek liep ontremd het huis rond. Hij was reeds uitgerust met stok en rugzak Hij wikte vertrekken en keek uit naar rijn rewg«jM>tv 'l'oeu deze naderde riep hij hem tegemoet „Waar blijft u toch, dokter Schmied De maneh zal vandaag niet korter /..ju dan die van gister. Het weer gaat veranderen. Gaat u mee erf niet?” Hans onder den indruk van het ge- ficm. u«t - gew«gcrd, r-:: digd en eindelij MWw “fiik In 3 1378 IN isof

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1925 | | pagina 1