r
HG
Pillen
ITEIT
jen
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
BERGAMBACHT, BERKEN WOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, NIET
WEK KERK OUDERKERK., OUDEWATER, REE U WIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, en*.
No. 15898
Donderdag 16 Juli 1929
B5«Jaargang
I.
VIERKERK
Dit blad verschijnt dagelijksbehalveopZon- en Feestdagen
i (tiron.)
op dit Blad.
ZOON
1M6
W
I
BUITENLANDSCH NIEUWS.
•eer ze maar
an geschiedt
FE UIL LET O».
461
haar
8
(Wordt vervolgd).
NG
en aambeien
Wonnen
Vleierij is een valsche inunt, die slechts
door onze ijdelheid in omloop blijft.
in
en
trie eind van deze maand zal komen Stil te
biggen, is derhalve grooter geworden. Na
tuurlek tracht de regeering nog steeds een
vorm te vinden, waarmede beide partijen
zich kunnen vereenigen.
een
uit
Welke
Mr
)A
T
ri
De geheimzinnige verdwijning
van ROBERT GRELL.
door
FRANK FROEST
oud-chef der Recherche, Scotland Yard
(Geautoriseerde vertaling)
Nad ruk Verboden.
van
leeden, als één
‘t worden toe-
hi niet l«at in
mond der re
et flacon,
jor Gouda en
M. ARDON,
Ijzel”, Groenen-
42.
iden.
DUITSCHLAND.
Groote brénd in een renstal te Hamburg.
Gisteren heeft een güoote brand gewoed
in de Bahrenfebder-renstal in Hamburg
Het gelukte 36 van de 50 kostbare paaiden
te redden, de andere kwamen in het vuur
om. De oorzaak van de brand is te wijten
aan *be onvoorzichtigheid van een stalknecht
die eveneens in de vlammen is oihgekomen.
De paarden die gered wenden braken later
■los en vluchtten het bosdh in. Verscheidene
paarden eijn nog niet teruggevonden.
De financieele schandalen.
De strafkamer in iBerlym heeft het bevel
tot inhechtenishoiuking van den voornnaW-
gen bankdirecteur Iwan Kutisker ingetrok
ken op grond van het medisch advies, vol
gens hetwelk Kmtisker in levensgevaar ver
keert en by zijn langer verblijf in de Oha-
rité niet kon worden verwacht, dat hy ooit
weer in staalt zou izijn om te worden ge
hoord. De strafkamer zag af van het doen
stellen eener cautie, aangezien de finan
cieels toestand ivan Kutisker hem dit on-
mo gelijk maakte.
Het loonconflict bij de Berltfnsche gemeente,
bedrijven.
Uit Berlijn wordt geméld dat de pogin
gen om die staking by de gemeentelijke gas
en waterleiding nog tijdig te verhinderen
schijnen te zyn geslaagd. De arbeiders na
men er genoegen mee, dat over Juli de
loonsverihooging 2 Pfennig per uur blijft en
van 1 Augustus af 3 tot 4 Pfennig per uur
wordt.
Köberl Grell sedert hij Grosvenor Gar-
ucüs verliet. Will ge u nader verkla
ren
Kalm haalde de| rechercheur
exemplaar van de „Daily Wire”
zijn borstzak en los
„E. X 27.14.5. Morgen.
ring, gebrek
lid, duizelig-
Aasiigenomen kan worden, dat de Duitsch-
nationalen zich zullen blyven bepalen tot
mokken en dreigementen. Een geluk voor
Stresemann is het inmiddels, dat de Duitsch-
nationalen in den rijksdag niet zóó sterk
zijn vertegenwooffdigd, dat zij de richting
der Diuritsche buitenlandsche politiek kun
nen vaststellen, zoodat <zy d*an ook niet hun
®in zullen krijgen, d. w. z.: het zal hun
niet lukken, dat dfe plaats van Stresemann
wordt ingenomen door een man van hun
gezindheid. Wanneer (Hit laatst verouder
stelde geval ooit werkelijkheid mocht wor
den, zou Duitschlamd met een
oe wil maken
i advertenties,
edenen adver-
ilaataen in één
iden of -tyd-
it, zonder dat
»ts meer kost
a rechtstreeks,
st doen dóór
i Advertentie-
11, Gouda, dat
noodig heeft,
dvertentie be-
jrdere bladen.
>rden gaarne
n
In het Britsche Lagerhuis heeft Minister
Chamberlain nog ecus nadnikkelyk uiteen
gezet waarom de Bmtsche Regeering aan
de Fransche en Spa^nsche Regeering heeft
te kennen gegieven, dat zy niet wenscht
deel te nemen aaa de actie in Marokko.
Het kabinet, zoo zei hy, is viasthesdoten, op
zijn standpunt te blyven staan, en die on
dersteuning, die de Britsche belanghebben
den van den kafit der geallieerden in China
ondervonden hebben is, meenen zy, niet
van dien aard, om Engeland tot verdere
offers voor zyn bondlgenooten te bewegen.
wijziging 'bezwaarlijk geluk kunnen worden
gewenscht. Het buitenland zou zeer achter
dochtig worden en van de conferentie, wel
ke in verloop van til'd wel zal voortvloeien
udit de Duiteche veilighaidlsvoorsbellen en
welk» conferentie kan leiden tot een poli
tiek® ontspanning,, zou dan stellig niets ko-
m- 7 een
ministerie, waarin een Duitsph-nationaal
dien belangrijken post rtyi minister
buitenlandsche zaken *»hj
man keeren. Daarom
gejuicht, dbt StrosetnfaNf
timideeren door den gtj»<
actionairen.
De pogingen in het Lagerhuis om de na
tionalisatie doorgevoend te krijgen, mWuk-
ten, maar welke beteekenis door de socia
listische afgevaardigden gehecht werd aan
de behaalde zege, namelyk de inmenging
van de overheid, in een loonconflict, moge
blyken uit het feit, dat de békende socia
listische leider Keir Hardie opsprong van
vreugde, toen de wet werd aangenomen
want nu had de regeering hare politiek van
onthouding prys gegeven en een, stap gezet
in de richting van het door de arbeiders
beweging gestelde doel: de natiohal'aacie.
S. en B. Webb, de bekende auteurs van het
standaardwerk over de Engelsdie vakbe
weging, spreken in hun boek ook over- „den
sterken arm van <de wet, die een einde aan
•een loohgeschil maakte.”
Voor ons is van belang, dat de inmen
ging van de overheid in de 'loonpolitiek van
die mijndirecties, dateert van 1912,
Toen brak, in 1914, de oorlog uit In den
beginne bleken de Mijnwerkers bereid de
productie tot liet hoogste peil op te voeren,
doch in 1915 brak in enkele districten een
staking uit. De toestand op de mynvelden
werd zóó dreigend, dat Lloyd George zelf
naar het terrein van den strijd trok met het
doel 'als bemiddelaar tusschen beide partyen
op te treden. Zyn pogingen mislukten en de
regeering moest, teneindé te voorkomen,
dat de militaire positie van het land niet
in gevaar werd (gebracht, den mijnarbeiders
.beloven, dat de door hen gevraagde loons-
verhootging uit de istaaskas zou worden be
taald. Miacassey, een kenner van industrieel
Engeland, wy«t in een zjjiner werken op de
ernstige gevolge, welke deze regeerings-
maatregelen die hij een capitulatie van de
overheid naar de vakvereeniging noemde,
met zich gebracht heeft.
Het z^
plaatsruó
lil >1 USUI E tllUlDT.
vuur speelt. Uw stilzwijgen kan uw
minnaar geen goed doen het kan
u en hem kwaad doen. U hebt bezoek
gehad van Prinses Petrpvska, een
avoniuurierster, niet waard den zoom
van uw kleed aan ie raken. U tijl er
ai bij betrokken. Neem den raad aan
van .en man, oud genoeg om' uw va
der te zijn en stel vertrouwen in ons.
Zij was opgestaan en haar slank fi
guurtje stak hoog uit boven den zit-
tenden rechercheur. Zij scheen op het
punt zijn woorden kwalijk te nemen,
maar barstte plotseling in lachen uit.
U zou bekedigend zijn, al» u
niet zoo vernüikeHjk' was, Mr. Foyle.
Denkt u niet dut mijn hulp ietwat
overbodig zou wezen, nu u zooveel
weet vroeg zij rustig. Ik gel ooi dat
n nu maar moest heengaan.
Zij zelf hield de deur voor hen open
om hen te laten vertrekken. Tot ver
bazing van Fairfield stak zij hem de
hand toe, 'terwijl zij den rechercheur
.ever het hoofd zag.
->- Kom alleen terug, zoo spoedig
ge kunt, fluisterde zij. Ik moet u spre
ken.
Foyle ha4 schijnbaar niets gezien of
«rehoord. Maar zoodra zij buiten het
gezicht van het huis waren, keerde hij
zidh naar Fairfield.
Em merkwaardige motie heeft het
Waalsche congres te Luik, waarop de hui
dige politieke toestand in behandeling
kwam, aangenomen.
In deze yietrie wordt uiteengezet dat de
hu uiig® cewbraiiseerende Belgische Staat,
Walen en Vlamingen letteailyk tegen elkaar
in het harnas jaaigt, waarom zy er by de
dergelyke Waalsche volksvertegenwoordigens op aan-
van de regeering om de financieele tekor
ten aan te zuiveren. Mijneigenaren en ar
beiders zetten au, zonder inmenging vaiJ
de overheid, den stryd voort. Aan (ten eener»
kant werd loonsverlaging geëischt; aan derf/
anderen kant bleef men vasthouden aan
loonsverhooging, terwijl men bovendien eert
nationale regeling van het Loon wilde in
pliaats van een (iistrictsgewijze vaststelling
van min’irrxurnl'Oondn. Wederom brak een
staking uit, ditmaal met zulke ernstige ge
volgen voor de gemeenschap, dat de mijn
werkers dhor de publieke opinie gedkvongen
werden te zoeken naar een compromis.
Op welke basis ten slotte overeenstem
ming werd bereikt, kan bns voor het oogen-
blik onverschillig laten. Wy moeten er hier
op wijzen, dat in dezen tijd! ongeveer de
economische crisis in Europa ineette. Ter
wijl overai in Europa hewgoederenverkeer
verminderde, dat wil dus zeggen, de Euro-
peesche samenleving verarmde, streed de
Engel sche mijnwerker voor lotsverbetering,
niettegenstaande zijn positie, mede dank
zij de inmenging van de overheid (o.a. dek-
Een bealuit van dn mijnwerkers.
Een overwinning van Minister Stresemann. Een belangrijke motie van
het Waalsche congres te Luik.
De crisis in de mynindustrie heeft intus
schen een zeer ernstige wending genomen
door het besluit van de gedelegeerden der
mijnwerkers, die na een langdurige discus
sie besloten, dat ZÜ den arbeid van het
hof van onderzoek, dat Baldwin aankoildig-
de, ntet zullen deelnemen.
Het vooruitzicht, da^de steenkoolindu?- men. Trouwens: links zou zich tegen
BBLGIB.
Mr. Dr. Jan Vogels, een gevlucht activist,
teruggekeerd.
,Dr. Jan Vogels, een naar Nederland ge
vlucht activist, is per auto in België terug
gekeerd in gezelschap van mr. Aiberic De
Swarte, s»c.-<de»n. senator, drie voor de
rechtbank zijn verdediging op zich zal ne
men. Dr. iVtogelis was in (ten oorlog te Turn
hout werkzaam, waar zyn familie thans op
nieuw verblyflt
ENGELAND.
Een noodlottige gelijkenis.
Een bekend stafofficier is te Londen hot
slachtoffer geworden van een noodlottige
gelijkenis. Hij werd op straat aangespro-
ih-ingen, dut zy in de Kamer, alle voorstel
len betreffende de herinrichting van België
op foderatieven grondslag met zelfbestuur
voor Vlaanderen, Wallonië en de Brussel-
sche streek zullen steunen.
Vender drongen eenige sprekers nog aan
op een nauwte samenwerking tuaachen
Vlaamsche, Waalsche en Brusseteche fede
ralisten. 'Pweetaligheid wend uit den booze
geacht, en men wees er nog op dat Vlaan
deren reds 90.000 voorstanders van de
scheiding telt.
Minister Stresemann heeft naar de be
richten luiden in den gisteren gehouden
Ministerraad een volledig® overwinningslef
haaflri, daar de antwoordnota aan Briand
door alle ministens van het kabinet naar
het ontwerp van minister Stresemann vrij
wel zonder wijzigingen en zonder lange de
batten is aangenomen. Vrydag 'komt nu de
nota verder m behandeling waarop de de
finitieve tekst Zaterdag zal worden veer-
zopdesn.
in de slanke handen, die
schoot rustten.
Ik wilde weten, zei hij lang-
^nam, wat de beteekenis was van de
advertentie, welke in helt ochtendblad
van de „Daily Wire” van hedenoch
tend door Robert Grell tot u is ge
richt.
Hij had er een eed op kunnen doen
dut zijn schot doel had getroffen, dat
zij ieUwat ineenkromp, terwijl hij sprak
Maar als dit zoo was, dan toonde zii
verder daar niets van. In plaats daar
van las hij verbazing op haar ge»
zicht toen zij antwoordde
Ik begrijp u niet goed',
advertentie Ik weet niets van
„E. X 27.14.5. Morgen. B.”
Dat is aan u gericht, zei hij t tl
hetpt niet te zeggen dat u er niet van
weet. Het is gisteravond gevonden op
uels hun ruzie hadden bijgelegd
cat de man, dien ze moesten trans-
porteeren, een slimme vogel was. Maar
ze kregen hem toch op de boot. Toen
ze te New York aankwamen kreeg ik
een teiegram van den kapitein r— een
vriend van mij, 'Hij vertelde dat de
gevangene niet alleen van de boot
was ontsnapt, maar dat hij de hand
bagage van zijn bewakers had meege
nomen.
Deze herinneringen hadden hen tot
Berkley Squairei gebracht. Fairfield
voelde zijn hart snel kloppen, ofschoon
zijn gezicht onbewegelijk was toen de
deur op Foyle’s schellen werd ge
opend. Misschien was zij uitmis
schien weigerde, zij hem1 te ontvangen.
Geen van beide dingen gebeurden.
Binnen drie minuten was Eileen bij
hen in het salon.
Zij bleef een sierlijk' figuur
'iet zwart bij de deur staan,
schrikte een/ oogcnbljjk, t|oeni haar
oogen op detn baronet •rustten. Zij
hoog koeltjes.
Ik wist niet dat u hier waart,
Sir Ralph. Ik dacht dat Mr. Foyle mij
wenschte te spreken.
Zij was ijskoud' en vol zelfbeheer-
sching. Hij liad half verwacht dat rij
eenig exduus zou maken voor de ver
ongelijking, welke zij hem) had aange
daan, maar daar sprak1 zij z?lfs niet
over. Als FairHeld niet zooveel zelf-
ABüNNEMENTSPRIJS: per kwartaal f2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt
Franco per poet per kwartaal 8.15, met Zondagsblad 8.80.
Abwnnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31.’ GOUDA,
by onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux xün dagelijks geopend van 9—6 uur. Administratie Tel. Int. 82:
Radactie Tel. 545.,
king van financieele tekorten) ntet in over
eenstemming met den algemeenen econo-
mischen toestand was.
Sinctedrien is het steeds beugafwaarts ge
gaan in de Britsche steenkoolnyverheid.
En wanneer thans het Loonvraagstuk voor
de myndirecties een onoplosbaar puzzle is,
moeten wjj hiervan de oorzaken zoeken, ten
eerste in den algemeenen economischen toe.
stand (izooals wy in het vorige artikel aan
toonden) en ten tweede in de onjuiste eco
nomische politiek van de Engélsche regee
ring na 1912 en meer nog, na 1917.
Aan detze wetenschap heeft de mijnwer
ker op het oogehbèik niet véél, zyn positie
wordt er niet beter door. Maar wed kan
hij en wij alleh met hem uit de geschiedenis
van den Engalschen mynwerdcensstrüd lee-
ren, (tat een te ver d'oorgevoerde loonactie
tot catastrophen leidt, waarbij Jan in den
rogel de arbeider de zwaarste offers heeft
te brengen
Wedljht biedt het verloop van' den loon
strijd ff Engeland, ons nog gedegenheid
hierover nog meer te zeggen.
beheeisching had gehad, zou hij open
lijk hebben doen blijken, dat hij boos
was om de beleediging welke zij hen
aandeed. Foyle antwoordde haai.
Ik heb Sir Ralph hierheen ge
bracht. Ik dacht dat zijn aanwezigheid
misschien noodig kon wezen.
Zij liep de kamer door en ging mol
gerimpeid voorhoofd op de sofa zitten.
U hebt zeker de een of andere
onaangename zaak te behandelen.
Haast u alstublieft ermee.
De dief wist dat hij te doen had
met een vrouw, die zeer op haar hoe
de was. Haar koele grijze oogen wa
ren vast op hem gericht, alsof zij zijn
gedachten kon lesten. Hij geloofde dat
hij een kleine trilling kon ontdekken
in de slanke handen, die ap haar
0« strijd la da Engslsohs mijnen.
Eenige dagen geleden hebben wy nage-
igaan wat de economische beteekenis is van
het in Engelad uit gebreken conflict in de
myniindUstrie, thans wallen wy den loon
strijd in dezen tak van nyverheid in zyn
historische ontwikkeling beschouwen.
Toen in de tweede helft van de vorige
eeuw voor d® mijnindlustrie een tijdperk vtn
bloei inzette, vereenigtfen zich de verschil
lende myniwerkeréboniden tot een federatie,
teneinde in een steiker positie tegenover
de ondernemers te komen en looneischen te
kunnen afdwingen, die iby een gesplitst op
treden van de organisaties zouden zijn af
gewezen. Vyf jaren m c’e stichting van de
federatie (1888) werden de mijneigenaren
door de ongunstig® economische toestanden
gedwongen de prc<kic*iekosten van de steen
kool te verlagen, o.m. door vermindering
van het uurloon van de mijnwerker*. De
mijnwerkersiederatie wilde evenwel van
loonsverlaging niets weten en proclameer
de de staking. Den ondernemers werd den
eisoh gesteld dat zy een minimian-loon
zouden vaststellen, een minimum, dat moest
Rekten voor de minst rendeerende mijn,
maar xtat voor de beter ingerichte en meer
winst opleverenrie bedryven moest worden
aangenomen als standaardfl’oon, waarop
een toeslag zou worden betaald. De staking
werd verloren door de mijnwerkers, de
loonsverlaging moest aanvaard worden
doch de directies stemden toe in den eiscih
wan een vastigesteld minimum-tloon.
Tot 1912 bleef het rustig in dte myn-
industrie. Ln dit jaar evenwel brak,een al-
gemeene .staking uit. Wat de economische
beteekenis is geweest van deze staking, die
eeni'ge weken duurde, moge blyken uit de
volgend® cyfers: Er werkten in 1912 in de
Emgel'scbe mynen ruim 1.1 miWioen arbei
ders die per dag 8 uur arbeidden. Per dag
gingen dus verloren 8.8 rrtillioen arbeids
uren! Per dag wend bijna 1 millioen ton
geproduceerd. Deze productie stond gedu
rende eenige weken stil!
En wat was thans de eisch van de rny'n-
werkersfederatie
De nationalisatie van de mijnen,
De leiders van de mijnwerkers zochten
de oorzaak van de naar hunne meening on
gunstige arbeidsvoorwaarden rin de mijnen
(het jaarloon van een mynwerker bedroeg
in 1912 1300) in de organisatie van de
geheele industrie. Nationalisatie zou hierin
verbetering kunnen brengen. Toen, na eeni-
ig-q weken het zich liet aanzien ,dat geen
van heide partyen binnen afizienbaren tyd
tot toegeven bereid zou zijn, greep de re-
geering in. Het Lagerhuis nam een wet
aan, waarby düistrictsgewyee een minimum
loon werd vaistgestelki. Voor deze regeling
wend en dit is betongryk! het myn-
gébied ingedeeld in districten en in «Ik
district een gemengde commissie (onderne
mers en arbeiders) benoemd om het minl-
mum-loon vast te stellen.
vertrouwen de
I op
luigpotiler
«Ie uitkomsten
ons te ver voeren en te veel
e vragen, den strijd voor natio
nalisatie in al zijn pihasen te votlgen. Wy
zullen moeten volstaan met het geven van
een opsopiming van de voornaamste feiten.
Eenige dagen na dé totstandkoming van
den ^wapenstilstand eischiten de mynwer-
kenSleiders de ^nmiddpllyke nationalisatie
een] loonsverhooging van 30 procent en de
invoering van een zes-urigen arbeidsdag.
Dfe nationalisatie-eisch werd, na een door
de regeering ingesteld onderzoek, afigewe-
zenjmaar daar zy sinds 1917 de steenkool
industrie onder hare controle had, kon zy
een löonsverhooging invoeren en de ar-
beidlstyid inkrimipen tot zeven uren pér dag.
De tekorten werden aangezuiverd uit r*e
staatskas
In October 1920 legden de mijnarbeiders
het werk wederom neer. Drie weken 'had' de
staking geduurd, toen de regeering en de
myndirecties, daartoe gedwongen door de
mopperende fabrikanten, die afhankelyk
zyn van een geregeld'en aanvoer van steen
kool, gedeeltelijk toegaven aan de eischen
der valdeiders.
Den Sisten Maart 1921 eindigde de re-
gieeringscontrole en... de bereidwilligheid
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behooreode tot don bezorgkring)
1—5 regels ƒ1.30, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den bezoigkring:
15 regels 1.55, elke regel meer 0.80. Advertentiën in het Zaterdagnununer 20
tyslag op dan pits. Liefdadigheids-adveiteatiën de helft van den pits.
INGEZONDEN M EDE DE EL ING EN1—4 regels ƒ2.05, elke n«el meer 0.50. Op
de voorpagina 50 hooger.
Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen b<j contract tot zeer gereduceer-
den prijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soiled» Boekhan
delaren, Advertentiebureaux en onze Agenten en moeten daag» vóór d» plaatsing
aan het Bureau zya ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zijn.
zwaar op de tee-
fet, omi hem te
een man, die gearresteerd’ werd bij
een poging tot inbraak in Mr. Greli’s
huis. Ik beval dat het naar de krant
gewonden zou worden', samen met de
andere, die bestemdi wasvoor de oogen,
van Sir Ralph Fairfield.
Blijkbaar was haar belangstelling
opgewekt.
Dan was de andere voor ul nep
zij uit en keerde zichnaair Fairfield.
Ik was al verbaasd' of....
Zij zweeg, bemerkend dat zij had,
erkend wat zij dmv «ogenblik tevoren
had ontkend.
Foyles voet drill
nen van den ba'
waarschuwen niet to spreken.
Ja, dat was voor Sir Railph, ?ei
hij. Daarom heb ik hem’ hierheen ge
bracht. U zijt het, die den sleutel tot
het geheim' in handen hebt. Wij we
ten dat u uw juweelen naar Grell hebt
willen zendlen, dat u in relatie staat
met zijn vrienden. U bent jong, Lady
Eileen en begrijpt niet dat u met
- Afgesproten I zegt hij en. ik neem
hem mee naar beneden naar de gelag
kamer. Ik haalde hem over een nieu
wen drank, dien ik zelf had uitgevon
den, te dlriniken -het voornaamste
bestanddeel was sodawater en liet
Pr een sterk kop koffie op volgen. In-
tusschen gelukte het mij hem' de re
volver af te nemen, onder voorweju!-
soi ze te bevyonderen. Eerst wilde hij
ze niet afgeven en vertelde mij dat ik
ze cadeau kon krijgen zoodra hij met
dien hond van een procureur had af-
P.erekend. Maar ik kreeg ze todh en
toen ik hem, verliet, was hij zoo goed
als nuchter.
Er was nog een vervolg op het ver
haal. ik had den sheriff en den pro-
Pureur gewaarschuwd die itaintó-