s >UDA *en Uien DE I NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN bergambacht, berkenwoude, bodegraven, boskoop, gouderar, haastrecht, moordrecht, moercapelle, N1EI WERKERK OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWUK, SC HOONHOVEN. STOLWUK, WADD1NXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz Mo. 15929 85" Jaargang Vrijdag 21 Augustus 1925 Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen 1/ I (Gron.) I Ier uls Ing ran >et. jm. ZOON alhier: bureaux zijn dagelijks geppend van 9—6 uur. verleenen •r ze maar 1 geschiedt u doen ork (Wordt vervolgd).O i aambeien Wormen Verliefd zijn is makkelijk genoeg. Om er verzen bij te maken niet. toowel uit vroegen» i buiten den tekst uit de beroemde iak tok art oudsche Handel en d; De bedrijven der tg te Gouda; Kun- Jouda; 'De lichame- veoraaamete rnoau- wil,” Of FEUILLETOU. De geheimzinnige verdwijning van ROBERT GRELL. doer FRANK FROE8T oud-chef der Recherche, Scotland Yard (Geautoriseerde vertabng). Nadïmk Verboden. geen van beiden die verklaring zouden geven geen beschuldiging tegen haar kon worden igebracht. Wilt u mij nu vertelden waarom u dit geid zoo beslist moest hebben waarom u niet een uur of twee kon wachten' tot uw vader thuiskwam Haast u niet. Denk na. Herinner u dat ik in staat zal zijn te controleeren wat u zegt. Ik - ik Zij kon niet verder en slikte met moeite. Zou het u helpen als ik u vertel dal twee van de bankbiljetten, welke u voor uw cheque hebt ontvangen, ge wisseld zijn in een kleedingmagazijn te Kingston, waar een ruw uitziend man een overjas en een eostuum kocht? Dat weet u? hijgde zij, terwijl de woorden langzaam, een voor een over haar lippen kwamen. De juistheid van zijn inlichtingen en de snelheid, waarmee hij die had ver kregen, verbaasden' en verbluften haar. Dat weet ik, herhaalde hij. Eh ik weet nog rreer. Ik weet b.v. dat Mr. Grell zich tot Sir Ralph Fairfield heeft gewend voor hij tot u kwam. ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken behoor ende tot den bezorgkring) 1—5 regels ƒ1.30, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den bexorgfcring: 1—6 regels ƒ1 55, «Ik* regel meer 0.80. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20 bijslag op den prijs. Liefdadigheida-advertentiën de helft van den prfts. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1—4 regels 2.05, elke w«ei meer 050. Op de voorpagina 50 booger. Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen bfj contract bot »eer gereduceer- den prijs. Groote lettere en randen worden berekend naar plaatsruimte. Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusechenkomet van soliede Boekhan- deUren, Adv,rt«nüeb<ir«uu u onze Agtnte* en moeten doa«e vóir de pleateln. het Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zijn. G01ilSilli: COURANT. ing, gebrek d, duizelig- ABONNEMENTSPRUS: per kwartaal 2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt. Franco per poet per kwartaal 8.15, met Zondagsblad 8.80. Abennementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 81, GOUDA bjj onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren. Onze bureaux zijn dagelijks geppend van 96 uur. Administratie Tel. Int. 82; Radactie Tel. 545. heeft gewend voor hij tot Heeft hij u dit verteld Hij wachtte, maar zij antwoordde niet. Ik weet ook dlat hij Londen heeft verlaten. U weet waar hij heengaat, waar is dat? Langzaam schudde zij haar hoofd. kaansche commissie voor het fundeeren der schuld zich heeft gehaast wereldkundig te maken, dat de toegeeflijkheid van Amerika ten opzichte van België, die den Ver. St. een renteverlies van ongeveer 200 millioen dollar berokkent, geenszins door andere staten een precedent mag worden geacht» M.a.w.: noch Engeland mag boos zjjn, om dat de voorwaarden der schuldregeling met België gunstiger voor dit land dan voor Engeland zjjn, noch Frankrijk en Italië mogen erop rekenen, dat Amerika met laatstgenoemde landen een overeenkomstig accoord als met België zal aangaan. Wel is het inmiddels voor Brussel nog een bezwaar, dat de annuïteiten, die België heeft te betalen, jaarlijks grooter worden, maar hier staat tegenover, dat in de peri ode, waarin de hoogste sommen aan Ame rika moeten worden afgedragen, sommige andere schulden aan het buitenland gelei delijk verminderen. Toch is men in België niet erg tevreden. Volgens de „Nation Beige” toont men izich op het Ministerie zeer gereserveerd, doch kan kwalijk dén slechten indruk ver bergen, dien ^•*oorwaarden hebben ge maakt. Het orgaan beklaagt zich over de sans-gêne, waarmede Amerika het woord van wijlen president Wilson heeft verloo chend. Wat zou er van internationale over eenkomsten terechtkomen indien de regee- ringen ftaar het voorbeeld der Ver. Staten de beloften harer voorgangers zouden ont- Jaamen. Het „Laatste Nieuws” had nog betere voorwaarden verwacht, n.l. de algeheele kwijtschelding der leeningen van vóór den wapenstilstand. Het blad meent dat België ongelijk heeft gehad om het eerst naar Was hington te gaan onderhandelen, alvorens de resultaten der besprekingen van Ameri ka met Frankrijk en Italië af te wachten. En het zegt, dat het grootendeels door eigen verzuim is geweest dat België niet 1 reeds vóór de vredesonderhadelingen te Versailles van alle oorlogsschulden onthe ven was. Zij, die het als een gebrek aan vertrouwen in de Vereenigde Staten voor stelden, wanneer men tijdens den oorlog vroeg, dat de Vereenigde Staten dienaan gaande uitdrukkelijke verbintenissen zou den aangaan, zijn daarvoor aansprakel ijk. Iedereen beseft thans, aldus het blad, hoe zwaar dat verzuim betaald wordt, en wij zouden ons zelfs onder gelijksoortige voorwaarden jegens Engeland en Frank rijk bevinden, indien niet tijdens den oor log een paar Belgische ministers den moed gehad hadden voor hun land de schrapping van de oorlogsschulden te bedingen, op grond van onzen bijzonderen toestand als onzijdige mogendheid, waarvan het grond gebied was geschonden. bewegingen van heden. -Gaat oogenblik rustig zitten. Hij wachtte geduldig tot zij weer zat. Hij had begrepen dat, wanneer zij op haar hoede, was, zij door bedrei gingen noch vleierijen genoopt kon worden te spreken. De toespeling op de valsche handteekening had hij op zettelijk gemaakt, om haar evenwicht te doen verliezen. Zij kon niet weten dat haar vloeiboek dat en veel meer had verraden. Evenmin kon zij weten «at zonder de verklaring van haar va- «er en de heeren van de bank die De ontmoeting die Minister Caillaux in Londen zal hebben met Minister Churchill wordt met groote belangstelling tegemoet gezien. Het is nog niet bekend hoelang Caillaux te Londen zal blyven, maar men gelooft niet, dat béide ministers er in zullen slagen thans reeds de basis voqr de regeling van de quaestie der schulden, die vervolgens in bijzonderheden door de financieele deskun digen dient te worden uitgewerkt, bij dit eerste bezoek geheel vast te stellen, zoodat een tweede bezoek van den Franschen mi nister van financiën noodig wordt geacht. Van bevoegde zijde wordt verklaard dat Engeland zich thans bereid heeft verklaard genoegen te nemen met een jaarlijks be drag van 15 millioen, terWijl Frankrijk heeft aangeboden 7 a 8 millioen te betalen, waarvan 3 4 millioen in geld en het ove rige in Dawes-obligaties. Verder verlangt Frankrijk een moratorium tot 1929. Caillaux zelf wijst er met nadruk op dat hij slechts naar Londen gaat om contact te krijgen, en dat men niets definitiefs moet verwachten van de besprekingen die hij zal voeren. In werkelijkheid bestaat er nog geen en kele gunstige aanwijzing nopens de rege ling der oorlogsschulden. In strijd met de commentaren der meeste bladen geeft de overeenkomst te Washing ton gesloten aangaande de Belgische schuld weinig hoop, dat de Amerikanen of Engel- schen goede voorwaarden zouden toestaan aan de Franschen, daar de aan de Belgen verleende concessies zijn gemotiveerd met de bijzondere beloften, welke Wilson ten aanzien van België deed.-4* In Partfsche financieele kringen uit men er zijn leedwezen pver, dat de geallieerde debiteuren van het vasteland van Europa tegenover de crediteuren niet solidair han delen, dat de Belgen afzonderlijk onder handelden en dat de Italianen weigeren hun voorstellen met de Fransche in overeen stemming te brengen, want als de debiteu ren een blok vormen zou, naar men meent, dit de Engelschen en Amerikanen verplich ten minder veeleischend te zjjn. De Britten staan tegenover de vijandige houding der Chineezen te Kanton, die de Britsche scheepvaart door nieuwe bepalin gen Jiopens de kustvaart vrijwel onmogelijk maken, voor een dilemJna. Zij beschouwen dezen maatregel, volgen^ een diplomatieken medewerker van de „Daily Telegraph” niet als een daad van oorlog, zooals de consul- generaal aanvankelijk heeft te verstaan ge geven, doch eerder als vallende onder „zee roof”. Daar te Kanton geen officieel erken de regeering bestaat, kan er geen sprake zjjn van „oorlog” en moeten de maatrege len tegen de Britsche scheepvaart gericht worden beschouwd als die van een „bandie- ten”-organisatie, waardoor zij slechts met „zeeroof’ kunnen worden gelijkgesteld. Het is intusschen, in verband met de gevoelig- BUITENLANDSCH NIEUWS. -- -- DUITSCHLAND. Het St innt's'concern. Het bedrijf der A. G. A. Volgens de „Berl. Ztg. am Morgen” is gisteren een bijeenkomst tusschen A. G. A. en haar leveranties gehouden, waarin op voortzetting der leveranties werd aange drongen. iHet resultaat dezer vergadering is ge weest, dat bij de rechtbank een verzoek zal van worden ingediend tot het surséance van betaling, BELGIE. Een spoorwegongeluk. Twaalf reizigers gewond. 'Gistermorgen is in het station van Ot- tignies op de Ijjn van Namen een locomo tief op een reizigerstrein geloopen. Twaalf reizigers zjjn gewond, terwijl drie wagons zjjn beschadigd. FRANKRIJK. De oorzaken der talrijke spoorweg ongelukken. De onbewogen kalmte, waarmede de di recties der Fransche spoorwegmaatschap pijen hebben gereageerd op de ontstem ming van het publiek over de herhaalde spoorwegongelukken, heeft de openbare meening in beroering gebracht. Men acht het de plicht der maatschappijen om ge ruststellende verklaringen te geven en de nvodige maatregelen te treffen voor een grooter veiligheid van het publiek. Zoodra de Kamer dan ook weer bijeen is, zal de minister van spoorwegen over een en an der worden geïnterpelleerd. Het feit dat er in drie weken tijd dertien spoorwegongelukken hebben plaats gehad, waarbij 34 personen zijn gedood en 264 ge wond, doet de Ijjst van slachtoffers over 1925 nu reeds grooter zijn dan de twee voorafgaande jaren. Van deze de’rtien on gelukken 'waren er elf aan déraillementen en slechts twee aan botsingen te wijten. In 1918 had het aantal slachtoffers bij spoor wegongelukken een bedenkelijke hoogte be reikt: 343; in 1921 zakte het tot 121, ter wijl het in 1923 tot 27 was gedaald. Helaas is dit cijfer thans reeds overschreden. De oorzaak der ongelukken wordt door de deskundigen o.a. toegeschreven aan de slechte samenstelling der treinen, waarin zich materiaal bevindt van allerlei ge wicht en afmeting. Dit verhoogt de kans op ontsporing, maar ook op verongelukking der passagiers, die b.v. in een wagen vah lichte constructie gezeten, verpletterd worden door een daarop volgenden wagen van zwaren bouw. In het drukke reissel- zoen wordt vaak het oude materiaal, dat op de kleine lijnen rijdt, naar de groote lij nen overgebracht. De diepere oorzaak van de ongelukken moet echter bjj het personeel worden ge zocht. En nu is gebleken dat in de meeste gevallen te hard gereden wordt' Dit komt echter omdat, wanneer een trein te laat komt, de machinist voor elke minuut ver traging een boete krijgt. Daar staat tegen over dat, in geval de express ParijsMar seille b.v. te Lyon met een half uur vertra ging aankomt en van machinist wisselt, de tweede machinist een extra toelage krijgt voor elke minuut, die hij inhaalt vóór Mar seille. Dit stelsel, dat natuurlijk prachtig is om de treinen op tijd te laten aankomen, leidt evenwel de praktijk tot roekeloos rij den en overschrijden der maximumsnel heid. Het eenige middel om de veiligheid te bevorderen zou dus het afschaffen der boeten en douceurtjes zijn en het voor schrijven eener geringere snelheid. Hiermede is de quaestie echter niet af gedaan. Want het Onderzoek naar de oor zaken der «Jongste .rampen heeft aan het licht gebracht, dat het personeel niet altijd voldoende geschoold is en dat de wegen niet voldoende onderhouden zijn. (Misschien dat de a.s. interpellaties in de Kamer tot een kordaat ingrijpen der re geering zullen leiden. Het einde van het luipaard. De bladen bevatten nog tal van bijzon derheden over het einde van den luipaard. Het beest was ’s nachts al op de binnen plaats van de school (aan den boulevard Lannes) gesprongen en had daarbij zooveel lawaai gemaakt, dat de inspecteur van het onderwijs, die bij de school woont, er wak ker van was geworden. De man dacht, dat zijn bediende thuis kwam. Wat later weer lawaai. „Jozef, wil je er nu mee uitschei den! Wat, antwoord je niet? Morgen spre ken wij elkaar nader!” Om half acht stond de inspecteur op, vastbesloten Jozef zijn standje te geven. Toen hij zjjn deur open de keek hij in de oogen van den luipaard, Da door België verkregen voorwaarden. Caillaux naar Londen. De actie der Chineezen tegen de Britten en Japanners te Kanton. De overeenkomst, welke te Washington is getroffen met betrekking tot de betaling van België’s schuld aan de Ver. Staten, wordt door de Brusselsche bladen met geen groote geestdrift begroet. Zelfs het bericht uit Washington, dat de Ver. Staten tenge volge hunner loyale houding om over de Belgische oorlogsschuld van 171 millioen dollar geen rente te berekenen, 200 millioen dollar rente verliezen, maakt geen grooten indruk. Naar men weet dragen de schulden van België aan Amerika een tweeledig karak ter. Ten eerste heeft men te doen met een bedrag van 171 millioen dollar, dat de eigenlijke oorlogsschuld uitmaakt. België heeft den door Amerika in dezen gestelden eisch aanvaard, n.l. om genoemde som in 62 jaren af te betalen. Een voordeel voor de Belgen is, dat zjj al dien tijd over heel het bedrag geen centiem rente behoeven te betalen; dit is stellig een voor Brussel zeer profijtelijke toegeeflijkheid van de zijde der Amerikanen, die vooral gunstig is, wanneer men de regeling tusschen Ameri ka en Engeland in aanmerking neemt. Im mers: terwijl Engeland zijn schuld, evenals thans België, in 62 jaren moet afbetalen, moet Engeland gedurende de eerste 10 jaren dezer periode drie procent en daarna drie en een half procent rente betalen. Behalve de oorlogsschulden heeft België aan Amerika nog voorschotten terug te be talen ten beloope van 246 millioen dollar. Deze voorschotten zijn aan België na den wapenstilstand (Nov. 1918) verstrekt en het is alleen van deze voorschotten, dat België interest heeft te betalen: de eerste tien jaar weinig of niets, daarna 3% pro cent. Men ziet dus, dat België er waarlijk niet slecht afkomt en een inschikkelijker behandeling ten deel is gevallen dan Enge land. Bij de regeling hébben dan ook mo- reele overwegingen gegolden en de Ameri- kaansche onderhandelaars zijn blijkbaar van de overweging uitgegaan, dat, al heb ben de Ver. St. het verdrag van Versailles niet geratificeerd, niettemin rekening dien de te worden gehouden met de indertijd door Wilson ten opzichte van België gedane be loften. Wat laatstbedoelde toezeggingen be trof, worde eraan herinnerd, dat Wilson voorstelde, dat Amerika Duitsche schade- vergoedingsobligaties zou aannemen voor het afdoen der door België aan Amerika verschuldigde bedragen. M.a.w.: Duitsch- land zou met betrekking tot de schulden van voor den wapenstilstand (de eigenlijke oorlogsschulden derhalve) in de plaats van België worden beschouwd als schuldenaar. De tegenwoordige machthebbers in Ame rika hebben dus althans in den geest van wijlen president Wilson gehandeld en den toestand van België als een uitzonderings positie beschouwd. Vandaar, dat de Ameri- heid van het Chineesche volk en de alge- meene vijandigheid tegen de Britten zeer moeilijk voor de Britsche regeering op eigen-gelegenheid tot een bepaalde actie over te gaan, terwijl zij van een beroep op de regeering te Peking niets te verwachten heeft, daar het gebied van Kanton practisch buiten haar invloed ligt, en een eventueele tusschenkomst van den Volkenbond lang zaam en ondoeltreffend zou zijn, waartegen Amerika, dat van den Volkenbond geen lid is, wellicht ook nog bezwaar zou maken. Engeland hoopt nu óf op een gemeenschap pelijke actie van Groot-Britfannië, Japan en Amerika, óf van de negen onderteeke- naars van het Verdrag van Washington, óf van de zestien mogendheden, die in China verdragsrechten genieten. Slaagt Engeland er niet in, één van deze drie combinaties met zich mede te krijgen, dan zou het, al dus de medewerker van de „Daily Tele graph” ten slotte zijn toevlucht moeiten ne men tot een gecombineerde actie van En geland en Japan om aan den „zeeroof” den xöpin te drukken. oal nan ik u niet vertellen, schreeuwde zij heftig. U kunt mij er niet toe dwingen. Hij is onschuldig. U weet dat hij dit is. U kunt mij aan klagen de geheele wereld vertellen dat ik mij schuldig heb gemaakt aan een valsche hiwidlee'kening, als u dat wil u zult mij nieit kunnen dwin gen een vinger uit te steken om' hem zijn doodvonnis te brengen. Het was Foyle mislukt. Hij wist dat het nutteloos zou wezen oj> de zaak langer aan te dringen. Hij nam> zijn hoed en liandschoenen dp en streek werktoigeli jk met zijn hand over zijn voorhoofd. Maar er was nog een ding dat hij moest doen voor hij heen ging. Ik zal u niet langer lastig vallen zei hij kalm. U zult zeker uw vader vertellen van die bankgeschiedenis? Dat zal mij van een pijnlijke taak ont lasten. Ik zal het hem1 vertellen, zei ze dof. Goeden avond dan, Lady Eileen. Goeden avond'. De chef trok zijn handschoenen aan, terwijl hij de straatdeur uitging. Dat meisje weet tfat ze dacht hij. Zij zal niets* Jos laten, zij is dol verliefd op hem', Hij sloeg den hoek om naar Berke ley Street. HOOFDSTUK XXXXV. Het eerste gedeelte van de zaak, erreen uoor Holdon Foyle opgedragen, was eenvoudig en kostte liemi met veel inspanning. Een rit naar Kingston, een bezoek aan den| kleerenwinKel waar Grell zich opnieuw in de kleeren had gestoken en een gesprek van eenige minuten met dien bediende, die hem had geholpen, gaven hem al de feiten betreffende het voorkomen van uen man, dien hij vervolgde. Ik zou die twee 'bankbijjatten wel willen meenenren, zei hij, de pa piertjes opvouwend. U moet de num mers ervan opschrijven, in geval wordt opgeroepen om te getuigen. De kleermaker krabde weifelend zijn hoofd en wierp een blik' op den agent, die langzaam aan de overzijde van de straat liep. Hij was begonnen den grooten vreemden man te wantrouwen die beweerde dat hij tot de politie behoorde en zoo kalm geld! in beslag nam. Hij vroeg zich af of het niet mis schien een' vernuftig plan was om' hem te bestelen. Hij had van dergelijke dingen gehoord' en de kalmte van den rechercheur gelde hem' niet gerust. Green had geen ander bewijs van zijn id'enfteit gegeven dan zijn woord. Met een gemompeld excuus liep de kleermaker naar de deur en wenkte den agent. Met veel omhaal van woor- dien legde hij dien toestand uit en ver telde van zijn wantrouwen. De agent luisterde ernstig. Hij was zeer jong en pas in zijn beroep en hij herinnerde zich de waarschuwingen, die hij had gekregen, niemand op zijn -woord te vertrouwen, wanneer zijn daden' ver dacht waren. Heeft hij u geen leginuitatiebe- wijs getoond Best, Mr. Jones, laat u dit mij maar over. Met een air van gewicht trad hij den winkel binnen. Green, die juist een pijpje had op- gestokeh en wachtte tot de bediende zou terugkeeren en hij hem de waar de van de bankbiljetten zou vergoe den, glimlachte grimmig bij de ver schijning van den agent m (Unjtform. Hij raadde precies wat er was ge beurd. Is dit de man vroeg de agent. De kleermaker knikte en hij ver volgde tot Green Wat beteekent het dat u geld wegneemt en beweert tot de politie te behooren Hij haalde een opschrijfboekje voor den dag, zag er heel gewichtig uit terw'jl zijn forseihe gestalte bij de deur stond en streng naar den recher cheur keek. Beantwoord geen vragen als ge hiet wilt. U weet dat ik al wat u zegt moet opschrijven en dat het als bewijs tegen u zal worden gebruikt. 80) - ^K^lmeerend wuifde hij met zijn Wind u alstublieft niet op, zei hij rustig. Ik was genoodzaakt u te doen zien dat er een ernstige reden was waarom ik u wilde dwingen een nauwkeurig verslag te geven van uw bewegingen van heden. -Gaat u een

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1925 | | pagina 1