s
>UDA
*en
Uien
DE
I
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
bergambacht, berkenwoude, bodegraven, boskoop, gouderar, haastrecht, moordrecht, moercapelle, N1EI
WERKERK OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWUK, SC HOONHOVEN. STOLWUK, WADD1NXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz
Mo. 15929
85" Jaargang
Vrijdag 21 Augustus 1925
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen
1/
I
(Gron.)
I
Ier
uls
Ing
ran
>et.
jm.
ZOON alhier:
bureaux zijn dagelijks geppend van 9—6 uur.
verleenen
•r ze maar
1 geschiedt
u
doen
ork
(Wordt vervolgd).O
i aambeien
Wormen
Verliefd zijn is makkelijk genoeg. Om
er verzen bij te maken niet.
toowel uit vroegen»
i buiten den tekst
uit de beroemde
iak
tok
art
oudsche Handel en
d; De bedrijven der
tg te Gouda; Kun-
Jouda; 'De lichame-
veoraaamete rnoau-
wil,”
Of
FEUILLETOU.
De geheimzinnige verdwijning
van ROBERT GRELL.
doer
FRANK FROE8T
oud-chef der Recherche, Scotland Yard
(Geautoriseerde vertabng).
Nadïmk Verboden.
geen van beiden die verklaring zouden
geven geen beschuldiging tegen
haar kon worden igebracht.
Wilt u mij nu vertelden waarom
u dit geid zoo beslist moest hebben
waarom u niet een uur of twee kon
wachten' tot uw vader thuiskwam
Haast u niet. Denk na. Herinner u dat
ik in staat zal zijn te controleeren wat
u zegt.
Ik - ik
Zij kon niet verder en slikte met
moeite.
Zou het u helpen als ik u vertel
dal twee van de bankbiljetten, welke
u voor uw cheque hebt ontvangen, ge
wisseld zijn in een kleedingmagazijn
te Kingston, waar een ruw uitziend
man een overjas en een eostuum kocht?
Dat weet u? hijgde zij,
terwijl de woorden langzaam, een voor
een over haar lippen kwamen.
De juistheid van zijn inlichtingen en
de snelheid, waarmee hij die had ver
kregen, verbaasden' en verbluften haar.
Dat weet ik, herhaalde hij. Eh
ik weet nog rreer. Ik weet b.v. dat
Mr. Grell zich tot Sir Ralph Fairfield
heeft gewend voor hij tot u kwam.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken behoor ende tot den bezorgkring)
1—5 regels ƒ1.30, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den bexorgfcring:
1—6 regels ƒ1 55, «Ik* regel meer 0.80. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20
bijslag op den prijs. Liefdadigheida-advertentiën de helft van den prfts.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1—4 regels 2.05, elke w«ei meer 050. Op
de voorpagina 50 booger.
Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen bfj contract bot »eer gereduceer-
den prijs. Groote lettere en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusechenkomet van soliede Boekhan-
deUren, Adv,rt«nüeb<ir«uu u onze Agtnte* en moeten doa«e vóir de pleateln.
het Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zijn.
G01ilSilli: COURANT.
ing, gebrek
d, duizelig-
ABONNEMENTSPRUS: per kwartaal 2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt.
Franco per poet per kwartaal 8.15, met Zondagsblad 8.80.
Abennementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 81, GOUDA
bjj onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zijn dagelijks geppend van 96 uur. Administratie Tel. Int. 82;
Radactie Tel. 545.
heeft gewend voor hij tot
Heeft hij u dit verteld
Hij wachtte, maar zij antwoordde
niet.
Ik weet ook dlat hij Londen heeft
verlaten. U weet waar hij heengaat,
waar is dat?
Langzaam schudde zij haar hoofd.
kaansche commissie voor het fundeeren der
schuld zich heeft gehaast wereldkundig te
maken, dat de toegeeflijkheid van Amerika
ten opzichte van België, die den Ver. St.
een renteverlies van ongeveer 200 millioen
dollar berokkent, geenszins door andere
staten een precedent mag worden geacht»
M.a.w.: noch Engeland mag boos zjjn, om
dat de voorwaarden der schuldregeling met
België gunstiger voor dit land dan voor
Engeland zjjn, noch Frankrijk en Italië
mogen erop rekenen, dat Amerika met
laatstgenoemde landen een overeenkomstig
accoord als met België zal aangaan.
Wel is het inmiddels voor Brussel nog
een bezwaar, dat de annuïteiten, die België
heeft te betalen, jaarlijks grooter worden,
maar hier staat tegenover, dat in de peri
ode, waarin de hoogste sommen aan Ame
rika moeten worden afgedragen, sommige
andere schulden aan het buitenland gelei
delijk verminderen.
Toch is men in België niet erg tevreden.
Volgens de „Nation Beige” toont men
izich op het Ministerie zeer gereserveerd,
doch kan kwalijk dén slechten indruk ver
bergen, dien ^•*oorwaarden hebben ge
maakt. Het orgaan beklaagt zich over de
sans-gêne, waarmede Amerika het woord
van wijlen president Wilson heeft verloo
chend. Wat zou er van internationale over
eenkomsten terechtkomen indien de regee-
ringen ftaar het voorbeeld der Ver. Staten
de beloften harer voorgangers zouden ont-
Jaamen.
Het „Laatste Nieuws” had nog betere
voorwaarden verwacht, n.l. de algeheele
kwijtschelding der leeningen van vóór den
wapenstilstand. Het blad meent dat België
ongelijk heeft gehad om het eerst naar Was
hington te gaan onderhandelen, alvorens
de resultaten der besprekingen van Ameri
ka met Frankrijk en Italië af te wachten.
En het zegt, dat het grootendeels door
eigen verzuim is geweest dat België niet 1
reeds vóór de vredesonderhadelingen te
Versailles van alle oorlogsschulden onthe
ven was. Zij, die het als een gebrek aan
vertrouwen in de Vereenigde Staten voor
stelden, wanneer men tijdens den oorlog
vroeg, dat de Vereenigde Staten dienaan
gaande uitdrukkelijke verbintenissen zou
den aangaan, zijn daarvoor aansprakel ijk.
Iedereen beseft thans, aldus het blad,
hoe zwaar dat verzuim betaald wordt, en
wij zouden ons zelfs onder gelijksoortige
voorwaarden jegens Engeland en Frank
rijk bevinden, indien niet tijdens den oor
log een paar Belgische ministers den moed
gehad hadden voor hun land de schrapping
van de oorlogsschulden te bedingen, op
grond van onzen bijzonderen toestand als
onzijdige mogendheid, waarvan het grond
gebied was geschonden.
bewegingen van heden. -Gaat
oogenblik rustig zitten.
Hij wachtte geduldig tot zij weer
zat. Hij had begrepen dat, wanneer zij
op haar hoede, was, zij door bedrei
gingen noch vleierijen genoopt kon
worden te spreken. De toespeling op
de valsche handteekening had hij op
zettelijk gemaakt, om haar evenwicht
te doen verliezen. Zij kon niet weten
dat haar vloeiboek dat en veel meer
had verraden. Evenmin kon zij weten
«at zonder de verklaring van haar va-
«er en de heeren van de bank die
De ontmoeting die Minister Caillaux in
Londen zal hebben met Minister Churchill
wordt met groote belangstelling tegemoet
gezien.
Het is nog niet bekend hoelang Caillaux
te Londen zal blyven, maar men gelooft
niet, dat béide ministers er in zullen slagen
thans reeds de basis voqr de regeling van
de quaestie der schulden, die vervolgens in
bijzonderheden door de financieele deskun
digen dient te worden uitgewerkt, bij dit
eerste bezoek geheel vast te stellen, zoodat
een tweede bezoek van den Franschen mi
nister van financiën noodig wordt geacht.
Van bevoegde zijde wordt verklaard dat
Engeland zich thans bereid heeft verklaard
genoegen te nemen met een jaarlijks be
drag van 15 millioen, terWijl Frankrijk
heeft aangeboden 7 a 8 millioen te betalen,
waarvan 3 4 millioen in geld en het ove
rige in Dawes-obligaties. Verder verlangt
Frankrijk een moratorium tot 1929.
Caillaux zelf wijst er met nadruk op dat
hij slechts naar Londen gaat om contact te
krijgen, en dat men niets definitiefs moet
verwachten van de besprekingen die hij zal
voeren.
In werkelijkheid bestaat er nog geen en
kele gunstige aanwijzing nopens de rege
ling der oorlogsschulden.
In strijd met de commentaren der meeste
bladen geeft de overeenkomst te Washing
ton gesloten aangaande de Belgische schuld
weinig hoop, dat de Amerikanen of Engel-
schen goede voorwaarden zouden toestaan
aan de Franschen, daar de aan de Belgen
verleende concessies zijn gemotiveerd met
de bijzondere beloften, welke Wilson ten
aanzien van België deed.-4*
In Partfsche financieele kringen uit men
er zijn leedwezen pver, dat de geallieerde
debiteuren van het vasteland van Europa
tegenover de crediteuren niet solidair han
delen, dat de Belgen afzonderlijk onder
handelden en dat de Italianen weigeren hun
voorstellen met de Fransche in overeen
stemming te brengen, want als de debiteu
ren een blok vormen zou, naar men meent,
dit de Engelschen en Amerikanen verplich
ten minder veeleischend te zjjn.
De Britten staan tegenover de vijandige
houding der Chineezen te Kanton, die de
Britsche scheepvaart door nieuwe bepalin
gen Jiopens de kustvaart vrijwel onmogelijk
maken, voor een dilemJna. Zij beschouwen
dezen maatregel, volgen^ een diplomatieken
medewerker van de „Daily Telegraph” niet
als een daad van oorlog, zooals de consul-
generaal aanvankelijk heeft te verstaan ge
geven, doch eerder als vallende onder „zee
roof”. Daar te Kanton geen officieel erken
de regeering bestaat, kan er geen sprake
zjjn van „oorlog” en moeten de maatrege
len tegen de Britsche scheepvaart gericht
worden beschouwd als die van een „bandie-
ten”-organisatie, waardoor zij slechts met
„zeeroof’ kunnen worden gelijkgesteld. Het
is intusschen, in verband met de gevoelig-
BUITENLANDSCH NIEUWS.
-- --
DUITSCHLAND.
Het St innt's'concern.
Het bedrijf der A. G. A.
Volgens de „Berl. Ztg. am Morgen” is
gisteren een bijeenkomst tusschen A. G. A.
en haar leveranties gehouden, waarin op
voortzetting der leveranties werd aange
drongen.
iHet resultaat dezer vergadering is ge
weest, dat bij de rechtbank een verzoek zal
van
worden ingediend tot het
surséance van betaling,
BELGIE.
Een spoorwegongeluk.
Twaalf reizigers gewond.
'Gistermorgen is in het station van Ot-
tignies op de Ijjn van Namen een locomo
tief op een reizigerstrein geloopen. Twaalf
reizigers zjjn gewond, terwijl drie wagons
zjjn beschadigd.
FRANKRIJK.
De oorzaken der talrijke spoorweg
ongelukken.
De onbewogen kalmte, waarmede de di
recties der Fransche spoorwegmaatschap
pijen hebben gereageerd op de ontstem
ming van het publiek over de herhaalde
spoorwegongelukken, heeft de openbare
meening in beroering gebracht. Men acht
het de plicht der maatschappijen om ge
ruststellende verklaringen te geven en de
nvodige maatregelen te treffen voor een
grooter veiligheid van het publiek. Zoodra
de Kamer dan ook weer bijeen is, zal de
minister van spoorwegen over een en an
der worden geïnterpelleerd.
Het feit dat er in drie weken tijd dertien
spoorwegongelukken hebben plaats gehad,
waarbij 34 personen zijn gedood en 264 ge
wond, doet de Ijjst van slachtoffers over
1925 nu reeds grooter zijn dan de twee
voorafgaande jaren. Van deze de’rtien on
gelukken 'waren er elf aan déraillementen
en slechts twee aan botsingen te wijten. In
1918 had het aantal slachtoffers bij spoor
wegongelukken een bedenkelijke hoogte be
reikt: 343; in 1921 zakte het tot 121, ter
wijl het in 1923 tot 27 was gedaald. Helaas
is dit cijfer thans reeds overschreden.
De oorzaak der ongelukken wordt door
de deskundigen o.a. toegeschreven aan de
slechte samenstelling der treinen, waarin
zich materiaal bevindt van allerlei ge
wicht en afmeting. Dit verhoogt de kans
op ontsporing, maar ook op verongelukking
der passagiers, die b.v. in een wagen vah
lichte constructie gezeten, verpletterd
worden door een daarop volgenden wagen
van zwaren bouw. In het drukke reissel-
zoen wordt vaak het oude materiaal, dat
op de kleine lijnen rijdt, naar de groote lij
nen overgebracht.
De diepere oorzaak van de ongelukken
moet echter bjj het personeel worden ge
zocht. En nu is gebleken dat in de meeste
gevallen te hard gereden wordt' Dit komt
echter omdat, wanneer een trein te laat
komt, de machinist voor elke minuut ver
traging een boete krijgt. Daar staat tegen
over dat, in geval de express ParijsMar
seille b.v. te Lyon met een half uur vertra
ging aankomt en van machinist wisselt, de
tweede machinist een extra toelage krijgt
voor elke minuut, die hij inhaalt vóór Mar
seille. Dit stelsel, dat natuurlijk prachtig
is om de treinen op tijd te laten aankomen,
leidt evenwel de praktijk tot roekeloos rij
den en overschrijden der maximumsnel
heid. Het eenige middel om de veiligheid
te bevorderen zou dus het afschaffen der
boeten en douceurtjes zijn en het voor
schrijven eener geringere snelheid.
Hiermede is de quaestie echter niet af
gedaan. Want het Onderzoek naar de oor
zaken der «Jongste .rampen heeft aan het
licht gebracht, dat het personeel niet altijd
voldoende geschoold is en dat de wegen niet
voldoende onderhouden zijn.
(Misschien dat de a.s. interpellaties in de
Kamer tot een kordaat ingrijpen der re
geering zullen leiden.
Het einde van het luipaard.
De bladen bevatten nog tal van bijzon
derheden over het einde van den luipaard.
Het beest was ’s nachts al op de binnen
plaats van de school (aan den boulevard
Lannes) gesprongen en had daarbij zooveel
lawaai gemaakt, dat de inspecteur van het
onderwijs, die bij de school woont, er wak
ker van was geworden. De man dacht, dat
zijn bediende thuis kwam. Wat later weer
lawaai. „Jozef, wil je er nu mee uitschei
den! Wat, antwoord je niet? Morgen spre
ken wij elkaar nader!” Om half acht stond
de inspecteur op, vastbesloten Jozef zijn
standje te geven. Toen hij zjjn deur open
de keek hij in de oogen van den luipaard,
Da door België verkregen voorwaarden.
Caillaux naar Londen. De actie der Chineezen tegen de Britten en
Japanners te Kanton.
De overeenkomst, welke te Washington
is getroffen met betrekking tot de betaling
van België’s schuld aan de Ver. Staten,
wordt door de Brusselsche bladen met geen
groote geestdrift begroet. Zelfs het bericht
uit Washington, dat de Ver. Staten tenge
volge hunner loyale houding om over de
Belgische oorlogsschuld van 171 millioen
dollar geen rente te berekenen, 200 millioen
dollar rente verliezen, maakt geen grooten
indruk.
Naar men weet dragen de schulden van
België aan Amerika een tweeledig karak
ter. Ten eerste heeft men te doen met een
bedrag van 171 millioen dollar, dat de
eigenlijke oorlogsschuld uitmaakt. België
heeft den door Amerika in dezen gestelden
eisch aanvaard, n.l. om genoemde som in
62 jaren af te betalen. Een voordeel voor
de Belgen is, dat zjj al dien tijd over heel
het bedrag geen centiem rente behoeven te
betalen; dit is stellig een voor Brussel zeer
profijtelijke toegeeflijkheid van de zijde
der Amerikanen, die vooral gunstig is,
wanneer men de regeling tusschen Ameri
ka en Engeland in aanmerking neemt. Im
mers: terwijl Engeland zijn schuld, evenals
thans België, in 62 jaren moet afbetalen,
moet Engeland gedurende de eerste 10
jaren dezer periode drie procent en daarna
drie en een half procent rente betalen.
Behalve de oorlogsschulden heeft België
aan Amerika nog voorschotten terug te be
talen ten beloope van 246 millioen dollar.
Deze voorschotten zijn aan België na den
wapenstilstand (Nov. 1918) verstrekt en
het is alleen van deze voorschotten, dat
België interest heeft te betalen: de eerste
tien jaar weinig of niets, daarna 3% pro
cent. Men ziet dus, dat België er waarlijk
niet slecht afkomt en een inschikkelijker
behandeling ten deel is gevallen dan Enge
land. Bij de regeling hébben dan ook mo-
reele overwegingen gegolden en de Ameri-
kaansche onderhandelaars zijn blijkbaar
van de overweging uitgegaan, dat, al heb
ben de Ver. St. het verdrag van Versailles
niet geratificeerd, niettemin rekening dien
de te worden gehouden met de indertijd door
Wilson ten opzichte van België gedane be
loften. Wat laatstbedoelde toezeggingen be
trof, worde eraan herinnerd, dat Wilson
voorstelde, dat Amerika Duitsche schade-
vergoedingsobligaties zou aannemen voor
het afdoen der door België aan Amerika
verschuldigde bedragen. M.a.w.: Duitsch-
land zou met betrekking tot de schulden
van voor den wapenstilstand (de eigenlijke
oorlogsschulden derhalve) in de plaats van
België worden beschouwd als schuldenaar.
De tegenwoordige machthebbers in Ame
rika hebben dus althans in den geest van
wijlen president Wilson gehandeld en den
toestand van België als een uitzonderings
positie beschouwd. Vandaar, dat de Ameri-
heid van het Chineesche volk en de alge-
meene vijandigheid tegen de Britten zeer
moeilijk voor de Britsche regeering op
eigen-gelegenheid tot een bepaalde actie
over te gaan, terwijl zij van een beroep op
de regeering te Peking niets te verwachten
heeft, daar het gebied van Kanton practisch
buiten haar invloed ligt, en een eventueele
tusschenkomst van den Volkenbond lang
zaam en ondoeltreffend zou zijn, waartegen
Amerika, dat van den Volkenbond geen lid
is, wellicht ook nog bezwaar zou maken.
Engeland hoopt nu óf op een gemeenschap
pelijke actie van Groot-Britfannië, Japan
en Amerika, óf van de negen onderteeke-
naars van het Verdrag van Washington, óf
van de zestien mogendheden, die in China
verdragsrechten genieten. Slaagt Engeland
er niet in, één van deze drie combinaties
met zich mede te krijgen, dan zou het, al
dus de medewerker van de „Daily Tele
graph” ten slotte zijn toevlucht moeiten ne
men tot een gecombineerde actie van En
geland en Japan om aan den „zeeroof” den
xöpin te drukken.
oal nan ik u niet vertellen,
schreeuwde zij heftig. U kunt mij er
niet toe dwingen. Hij is onschuldig.
U weet dat hij dit is. U kunt mij aan
klagen de geheele wereld vertellen
dat ik mij schuldig heb gemaakt aan
een valsche hiwidlee'kening, als u dat
wil u zult mij nieit kunnen dwin
gen een vinger uit te steken om' hem
zijn doodvonnis te brengen.
Het was Foyle mislukt. Hij wist dat
het nutteloos zou wezen oj> de zaak
langer aan te dringen. Hij nam> zijn
hoed en liandschoenen dp en streek
werktoigeli jk met zijn hand over zijn
voorhoofd. Maar er was nog een ding
dat hij moest doen voor hij heen ging.
Ik zal u niet langer lastig vallen
zei hij kalm. U zult zeker uw vader
vertellen van die bankgeschiedenis?
Dat zal mij van een pijnlijke taak ont
lasten.
Ik zal het hem1 vertellen, zei ze
dof.
Goeden avond dan, Lady Eileen.
Goeden avond'.
De chef trok zijn handschoenen aan,
terwijl hij de straatdeur uitging.
Dat meisje weet tfat ze
dacht hij. Zij zal niets* Jos laten,
zij is dol verliefd op hem',
Hij sloeg den hoek om naar Berke
ley Street.
HOOFDSTUK XXXXV.
Het eerste gedeelte van de zaak,
erreen uoor Holdon Foyle opgedragen,
was eenvoudig en kostte liemi met veel
inspanning. Een rit naar Kingston, een
bezoek aan den| kleerenwinKel waar
Grell zich opnieuw in de kleeren had
gestoken en een gesprek van eenige
minuten met dien bediende, die hem
had geholpen, gaven hem al de feiten
betreffende het voorkomen van uen
man, dien hij vervolgde.
Ik zou die twee 'bankbijjatten
wel willen meenenren, zei hij, de pa
piertjes opvouwend. U moet de num
mers ervan opschrijven, in geval
wordt opgeroepen om te getuigen.
De kleermaker krabde weifelend zijn
hoofd en wierp een blik' op den agent,
die langzaam aan de overzijde van de
straat liep. Hij was begonnen den
grooten vreemden man te wantrouwen
die beweerde dat hij tot de politie
behoorde en zoo kalm geld! in beslag
nam. Hij vroeg zich af of het niet mis
schien een' vernuftig plan was om' hem
te bestelen. Hij had van dergelijke
dingen gehoord' en de kalmte van den
rechercheur gelde hem' niet gerust.
Green had geen ander bewijs van zijn
id'enfteit gegeven dan zijn woord.
Met een gemompeld excuus liep de
kleermaker naar de deur en wenkte
den agent. Met veel omhaal van woor-
dien legde hij dien toestand uit en ver
telde van zijn wantrouwen. De agent
luisterde ernstig. Hij was zeer jong en
pas in zijn beroep en hij herinnerde
zich de waarschuwingen, die hij had
gekregen, niemand op zijn -woord te
vertrouwen, wanneer zijn daden' ver
dacht waren.
Heeft hij u geen leginuitatiebe-
wijs getoond Best, Mr. Jones, laat u
dit mij maar over.
Met een air van gewicht trad hij
den winkel binnen.
Green, die juist een pijpje had op-
gestokeh en wachtte tot de bediende
zou terugkeeren en hij hem de waar
de van de bankbiljetten zou vergoe
den, glimlachte grimmig bij de ver
schijning van den agent m (Unjtform.
Hij raadde precies wat er was ge
beurd.
Is dit de man vroeg de agent.
De kleermaker knikte en hij ver
volgde tot Green
Wat beteekent het dat u geld
wegneemt en beweert tot de politie te
behooren
Hij haalde een opschrijfboekje voor
den dag, zag er heel gewichtig uit
terw'jl zijn forseihe gestalte bij de
deur stond en streng naar den recher
cheur keek.
Beantwoord geen vragen als ge
hiet wilt. U weet dat ik al wat u
zegt moet opschrijven en dat het als
bewijs tegen u zal worden gebruikt.
80) -
^K^lmeerend wuifde hij met zijn
Wind u alstublieft niet op, zei
hij rustig. Ik was genoodzaakt u te
doen zien dat er een ernstige reden
was waarom ik u wilde dwingen een
nauwkeurig verslag te geven van uw
bewegingen van heden. -Gaat u een