lUMI lantzinger DEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN gio 15842. Zaterdag 5 September IS25 SS* Jaargang Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen EERSTE BLAD. sins f 3.30 Iverhsmdan loord. MOERCAPELLE, enz. Ing, BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, NIEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, EN Uit nummer bestaat uit twee bladen. rkoop .tegen betaling der c. ik ooit in moeilijkheden ais FEUILLETOO. hou- van wordt dien eer» De Deurwaarder: L VAN ARNHJEM. gemeen Verkooplokaal volgende overcomplete De geheimzinnige verdwijning ROBERT GRELL. door FRANK FROEST oud-chef der Recherche, Scotland Yard (Geautoriseerde vertaling). Nadruk Verboden. mwzwakte? Hebt at kunt inslapen T is by het opstaan gy een gevoel dat is Ontbreekt e kracht en ener- m hoofdpijn; aan en de ooren? Zyt angstig; zyt vaarmoedig; dan wachten; maar bestrijden en die verschillende afmetin- zeer geschikt voor GUI MIE COURANT legen uur i ik door man en SE is „het" mid- en spoedig helpen honderden heb- ervonden. Neem zal U ook helpen, ost per fl. 2.— 1. 21.— >R NAMAAK. de meeste Apo- rogisten. d Co., /4. - Den Haag. Here bedrijf. 'Men heeft in zooverre gelijk, dat het huidige stelsel toch nog altjjd beter is dan een aaneenschakeling van gemeentewinkels en rijksverkoophuizen. Hetgeen niet wegneemt, dat een commis sie om te onderzoeken wat er op dit ter rein te verbeteren valt, belangrijke sten zou kunnen bewijzen, maar van ms fs het parade geweest. Dat woord toovert de ouderen van dagen voor oogen een glanzend kleu- renfestijn van schitterende uniformen, een massale vertooning van pracht en praai, ene indrukwekkend schouwspel, voortref felijk in scène gezet en onberispelijk ten tooneele gevoerd. Ach arme! Wat is daar miserabel weinig commissie, die prijzen moet controleeren en duurte moet bestrijden is, naar onze meening in geen enkel opzicht heil te ver wachten. Het is te hopen, dat .minister Kooien er ook zoo over denkt. zoeken was. Den volgenden dag we^rd ik uit mijn betrekking ontslagen. Ik kon vermoe den, dat de lui, wier spel ik had be dorven, er aidhter zaten, maar daar trok ik mij niet veel van aan. Ik had wat geld en kon terug naar Europa, Londen, Parijs, Weenen, Rome overal, behalve in Rusland. Ik leefdd soms van mijn slimheid, soms van baantjes, die ik kon bemachtigen. Mijn vader en moeder waren beiden gestor ven en mijn eenige familie was mijn zuster, een meisje van1 achttien jaar, die in Petersburg woonde. Van haar hoorde ik nil en dan. Een rilling ging over zijn gezicht alsof de een of andere pijnlijke her innering in hem1 opkwam en hij streek met zijn zakdoek over zijn voorhoofd, dat plotseling bezweet was. Poor haar ontmoette ik Grell weer, hernam hij, langzamer sprekend. Zij was alleen en onbeschermd. Zij schreef mij, dat een zekere hoogge plaatste persoon haar onwelkome at tent] est-^bewees, maar ik vermoedde niets tot ik op een dag vernami, dat ze wegens een politiek misdrijf was gevangen genomen zij, die zelfs de beteekenis van het woord politiek niet kende. Ik wist wat dit beteekende. In dien, tijd was ik zelf niet goed' af, want de fortuin was rmij bij het kaart spel ongunstig geweest. Dit was in Scheur den mensch het ideaal uit het hart en gij hebt de heilige offervlam ge doofd, en tempel en altaar alles is verwoest. land was geweest, maar er moeilijkheden kunnen' komen, reisden dag en nacht maar wij kwamen te laat. Het meisje, dat nooit een schepsel in haar onschuld leven had kwaad gedaan, was dood ver moord „door het lijden waaraan ze was blootgesteld... Ik ik... Eén ©ogenblik bedekte hij zijn oogen met zijn hand en Foyle wachtte ge- duldiig. Ivan beheerschte rich met ge weld. Grell raadde mij heen te gaan, Inaar ik was vast helsloten een; poosjb te blijven. Ik had werk te doen. Ik vertelde hem niete, maar ik zocht aan houdend dOn man die haar had' ver moord', even zeker alsof hij haar eeh Eggen, «metten •and-, snij- en inden en voeten, ge buid, huidverechil- zweren, open bee- s in en ultwwxlll» met Wortel boer. tt bü de verkoop*» den. MM ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.26, per week 17 cent, met Zondagsblad per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt. Franco per post per kwartaal 8.15, met Zondagsblad 3.80. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA, bij onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren. Onze bureaux zijn dagelijks geopend van 9—d uur. Administratie Tel. Int. 82; Redactie Tel. 646. met die van den groothandel, maar veelal daarbjj achterblijft. Toch zyn wy van mee ning, dat op dit gebied geen heil is te ver wachten van overheidsbemoeiing of prijs- regelend optreden. (Ongetwijfeld heeft de overheid met suc ces ingegrepen in het economisch verkeer in den distributie-tjjd, ook in het buiten land. In Engeland, Frankrijk, België en de Ver. Staten zijn maatregelen genomen tegen het opdryven van prijzen en het ne men van buitensporige winsten, maar dit alles geschiedde in buitengewone tijden, die buitengewone maatregelen noodzakelijk maakten. Leerzaam 93) -- Op dat oogenblik hechtte ik geen beteekenis aan het feit, dat twee of drie van de ergste schurken kort na hem de tafel verlieten. Vijf minuten later volgde ik om een luchtje te scheppen en trof een bende in een smal, eenzaam1 straatje, juist toen zij Grell met een zandzak tegen den grond sloegen. Het was mijn zaak niet en gewoonlijk zou ik rijn weggegaan, maar ik had in den loop van den dag een wissewasje gehad met een van de bende, zoodat ik met mijn revolver er op los ging, ze verjoeg, en Grell naar zijn hotel hielp. Hij kwam' bij kennis .■voor ik hem1 verliet en ik vertelde hem hoe ik heette en hij gaf mij 500 pond sterling, terwijl hij mij zei hem- op te dolk in het hart had gestoken. Ik1 vond hem eindelijK Wacht een oogenblik, viel Foyle hem snel in de rede. Ik wil hiervan niets weten daar heb ik niets mee te maken. Hij had geraden welk werk de heet- bloedige Rus te doen had. Niemand is verplicht zichzelf te beschuldigen. Door Grell ontkwam ik veilig. Niemand verdacht den kamerdienaar van zulk een welbekend' man. Hij deed geen vragen, ofddhoon ik zeker was dat hij wist wat ik wist. Kon ik minder doen toen het mijn beurt was Ik ging met hem' terug naar En geland en bleef rijn persoonlijke be diende. Ik hield mij op een afstand van dto andere bedienden. U deed' alsof u weinig Engelsch verstond viel Foyle hem in de rede Ivan knikte. Dat was zoo. De avonden dat ik vrij was, slenterde ik door Londen eh pikte eenige oude kenniseen op. Un der hen was Ohariey Condit. Ik zdl niet vertellen wat ik van hemi weet, maar het was genoeg hen» in bedwang te houden en later deed1 hij alles wat ik van hem verlangde. Op den avond dat dé moord gebeur de, was ik toevallig tegen nf~‘ of iets later in de hal, toen het gebrande glas heen een een vrouw op de stoep zag staan. Ik opende de deur voor zij konden sohel- Weenen. Ik staarde in een soort van versuffing uit mijn raam, toen ik een man in een auto zag v-oorbij gaan. Het was Grell de man, dien ik als Johnson had gekend. In mijn wanhoop zocht ik hem' op het was gemnldceLijk genoeg er ach ter te komen waar hij woonde en ik vertelde hemi mijn geschiedenis. Ik vroeg hem mij geld te leenen, omdat ik wist dat ik hooggeplaatste personen moest omkoopen. Hij bood aan meer to doen mj te vergezellen naar St. Petersburg en ter wille van mijn zus ter al zijn invloed te gebruiken. Op zijn aanraden reisde ik als zijn kamerdienaar. Mijn voorkomen was veranderd sedert ik het laatst in Rus- hadden Wij wij len. Een oogenblik dacht ik dat het Mr. Grell was, maar een seconde later herkende ik Harry Goldenburg. Hij herinnerde mij niet. Ook de vrouw kende ik dadelijk. Ik had haar nu en dan in verschillende steden van Evi o- pa ontmoet. Het was prinses Peirovs- k». Goldenburg sprak van een afspraak en toonde mij een briefje van Mr. Grell, waarin stond dat de brenger in de studeerkamer gelaten moest worden om op zijn komst te wachten'. Dat wa mij voldoende. Ik bracht hem1 naar boven en liet ze alleen. Ik 1 uovde Mr. Grell niet thuis komen, maar te gen tien uur schelde hij mij en kwam mij aan de déur der studeerkamer te gemoet. Hij vertelde mij dat hij een dame vefwachtte en als rij kwam m'oest zij dadelijk boven gelaten wor den en hij zeide dat de andere men- schen juist zouden heengaan. Bijna da delijk daarop kwam1 de verwachte. Wills wilde open doen', maar ik was hem voor en liet haar boven. Foyle veranderde Ietwat van diftg. Wie was rij vroeg hij. Ik kon ha®r gericht niet zien, zij droeg een dikke voile. Best ga voort. BRIEVEN UIT DE HOFSTAD. DOGLXXX. In dien goeien ouden tijd was de 31 Au gustus in den Haag een feestdag, een ge zellige dag. Twintig, dertig jaar geleden was dat zóó. Thans is er niets meer van overgebleven. Letterlijk niets meer. En dit jaar is het heelemaal een narigheid ge weest, want het kleine beetje feest dat er dan nog pleegt te zyn was voor een deel af- gelast, maar ging voor een ander deel wel door. Dat aflasten van eenige versiering aan de departementsgebouwen, eenige kinderspe len en eenige muziekuitvoeringen, was toch waarlijk een overbodigheid om niet te zeg gen een dwaasheid. Het ongeluk dat aan Borculo is overkomen is het motief daar- voor geweest en het is toch werkelijk over dreven dit motief te gebruiken en aan kin deren een paar uurtjes vermaak te onthou den. Het is voor ons gevoel een oppervlak kige zielkunde die hier in toepassing wordt gebracht. Dagelijks gebeuren er rampen, wórden er families in rouw gedompeld, wor den er ménschen tot wanhoop gebracht. Wanneer men die gevallen over het gan- sche land verspreid eens te samen telde, was het er dagelijks een groot aantal. Koe vele honderden liggen dagelijks in de zie kenhuizen te lijden! Teekent elke vrolijk heid van anderen zich daar niet schril tegen af? Nu komt een ernstig gevat als Bórcu- lo. Niemand onderschat een dergelijke ge beurtenis. De wjjze waarop geheel Neder land er op gereageerd heeft, toont duide lijk dat men den ernst inzag. Maar ernst Is iets anders dan somberheid en lichtschuw heid. Gepaste opgewektheid ook in het' openbaar is allerminst in strijd met een ern stig besef van de beteekenis die 'n ramp als te Borculo heeft. Wie echter meent dat zij door feestelijkheden niet te laten doorgaan dat ernstig besef versterkt, vergist zich schromelijk. Enfin, de 31 Augustus is nu een bespot telijk mengelmoes geweest. In het Bosch was muziek in de bekende Tent en dus was het daar stamp vol. De café’s zaten voller dan ooit; er was evenveel op de been als1 anders, alleen zat het nu meer op één hoop. ’s Morgei Parade! van overgebleven. De glans, de kleur, de fleur, de pracht, de praal alles is verdwenen en al dat „schneidige” is verdwenen. Neen, dan zou een parade van brievenbestellers en bioscoop-portiers nog heel wat groot- scher indruk maken. En wat een armzalig handjevol manschappen. Men had er nog van elders laten komen om eenigen omvang aan de parade te geven. We begrijpen niet hoe men met dit stel letje voor den dag heeft durven komen, zoo gering in getal, zoo weinig bekorend door uiterlijk, zoo weinig imponeerend door op treden. In één der Haagsche bladen heeft een oud-militair er zijn ontboezeming over ten beste gegeven en ook hem brengt het tot de slotsom dat men beter deed een der gelijke droevige tentoonstelling achterwege te laten. Niet onjuist is zyn slotconclusie dat hier eerder van een parodie dan van een parade kan worden gesproken. Het leger is weggezuinigd, zoo luidde de verzuchting van menig oudere van dagen. Men moge dat toejuichen of niet, in elk geval ware het beter niet zoo duidelijk te laten zien dat het de dood in de pot is. Onbekend is dit alles niet, maar wie het nog niet voor oogen zag heeft het nu bij deze-droevige parodie op een parade kunnen waarnemen en het is te begrijpen dat allerwege met ontsteltenis is vernomen dat men een van de mooiste en gaafste gedeelten van onze duinen wil inpalmen voor het bouwen van een kazerne. Maar genoeg van dezen mislukten Ko ninginnedag. Er zit weinig fut meer in de viering daarvan en genadeslagen als er ditmaal aan zyn toegebracht zullen er wei nig goed aan doen. Wy willen dezen brief niet sluiten zon der met een enkel woord eens een man her dacht te hebben, die verdiettt dat zijn naam algemeen bekend is. Over het algemeen weet het krantenlezend publiek weinig af van de inwendige aangelegenheden der krant, van de berichtenverzameling die da gelijks voortgaat en het wereldnieuws sa menstelt. Eén der bureaux in ons land die daaraan het, meest meewerkt is het Neder- landsch Haagsch Correspondentiebureau voor dagbladen van Belinfante en Vaz Dias. Het grootste gedeelte van het Haag sche nieuws komt door bemiddeling daar van <ie wereld in. Eén der directeuren daar van is Mr. Johan J. Belinfante die 1 Sep tember zijn zilveren feest vierde. Een merkwaardig type is hy. Een verslaggever zooals wy er geen tweede hebben; daar naast een scherpzinnig jurist, een zeer goed stylist en bovendien een charmante per soon, die bij al zijn collega’s in hoog aan zien staat. Dat was een andere parade in het bureau van het Correspondentiebureau op 1 Sep tember gehouden. Hier stond een staf van schrijvers bijéén, geestelijke elite die voor de maatschappelijke ontwikkeling heel wat meer beduiden dan het gansche Ma lieveld te zien gaf. Belinfante is een zon- Van het één komt het ander. Het mag bekend worden verondersteld, dat sedert eenige maanden de regeering overweegt om een commissie in te stellen, die tot taak zou hebben studie te maken van de prijsstijging op allerlei gebied en van haar bevindingen rapport uit te bren gen. Op zichzelf is hier niets tegen; hoe meer studie-materiaal over een zoo bij uitstek belangrijk onderwerp verzameld wordt, hoe beter, want wat tot dusverre gepubliceerd wordt, is nog te schaarsch om een behoor lijk inzicht te geven in de werking der krachten, die van invloed zijn op de goe- derenpryzen. 'Slechts het centraal bureau voor de sta tistiek en eenige groote gemeenten, als Amsterdam en ’s-Gravenhage verzamelen cijfers op dit gebied, maar deze gegevens zijn te eenenmale onvoldoende voor het trekken van conclusies, iZooals wy opmerkten, kan de instelling studie-commissie slechts toegejuicht worden, mits zy maar niet te duur worde en men niet te hooge verwachtingen om trent de resultaten koestere; maar en het is een zeer belangrijke „maar” wij vermoeden een addertje onder het gras, dat zonder twijfel een belangrijke groei kracht zal blijken te hebben. Trouwens, dat er meer zijn, die aan het bestaan van het addertje gelooven, moge bly'ken uit vragen, die de heer Staalman indertyd aan den minister van arbeid deed met betrekking tot het instellen eener com missie tot controleering van de pry'zen van levensmiddelen. Controleering is iets anders dan bestu- deering en niet alleen wat anders, maar ook vr(j wat gevaarlyker, want van con tróie komen maatregelen en maatregelen beteekenen dwang. Dwtmg toepassen, waar niet te dwingen valt, lijkt ons dwaas. En dat wil men thans gaan doen. Dr. Van Beurden heeft eenigen tijd ge leden in de „Nederiandsche Mercuur” de aandacht gevestigd op de dalende loonbe- weging der laatste jaren, die niet gepaard ging met een even sterken val van de pry- zen der eerste levensbehoeften, waardoor een betrekkelyke duurte is ontstaan, die op haar beurt weer oorzaak is, dat thans door velen ook door den wetgever wordt omgezien naar middelen, om ook het prijsniveau te beschouwen naar de pry'zen in de Winkels. In zeker opzicht ligt dit voor de hand; het zyn die pry'zen, welke de consument moet betalen en die hem dus het meest in- teresseeren, terwyl anderzijds niet ontkend kan worden, dat de daling der kleinhan delsprijzen niet steeds gelijken tred houdt gelyk onderzoek worden ingezien, wat ten slotte nog denkbaar is, en a] zou men ook de noodzakelijkheid inzien om in te grijpen in de prijsvorming van levensmiddelen, dan nog gelooven wy, dat het onmogelyk zal zijn om op af doende wijze het bepalen der pryzen te force eren. Men moet toch niet vergeten, dat de vrije concurrentie zorg draagt, dat de winstmarge niet een onredelijke hoogte be reikt. Zoo gauw als de een of andere cate gorie middenstanders er in zou slagen den verkoopsprijs aanmerkelijk te brengen bo ven het niveau,. van den inkoopsprijs plus kosten, zou de concurrentie, hetzy bestaan de, hetzy nieuwe, er wel voor zorgen, dat eerstgenoemd prijsniveau omlaag gedrukt zou worden De toestand zou anders z(jh, indien door prijsafspraken e. a. de vrije concurrentie geheel en al uitgeschakeld zou zyn, maar mag dat ook het geval zijn by tal van an dere bedrijfstakken, bij den middenstand behooren dergelyke practijken nog tot de uitzonderingen. Dat trouwens de winsten van den mid denstand niet buitensporig zijn en dus de oorzaak van de verduurdèring van het le ven niet gezocht moet worden in uitbuiting hunnerzijds, maar in minder gunstige marktverhoudingen, moge vooral ook blij ken uit het feit, dat de georganiseerde ver bruikers er zelf niet in kunnen slagen de disribueerende taak van den middenstand goedkooper over te nemen. De talrijke coöperatieve winkelvereeni- gingen hebben over het algemeen een zwa- ren stry'd te voeren tegen de particuliere winkeliers, terwijl ook de uitgekeerde di videnden wel bewijzen, dat de in den klein handel gemaakte winsten geenszins onbe hoorlijk zyn. Een geheel ander feit is, of de midden stand zelf niet een te dure factor is in het' distributieproces, m. a. w. of er niets iets* rammelt in de organisatie van onzen mid denstand. Dit gelooven wy wel. De meeste' winkelbedrijven zitten op veel te hooge las ten en de 20 verschillende bakkers, melkleveranciers, slagers en groenteboe ren, die allen dezelfde straat bedienen, zijn allen slachtoffers van een zoo weinig eco nomische exploitatie, dat het inderdaad tijd wordt om te overwegen of er niet meer sy steem te brengen is in het bedienen der verbruikers. Dat men zop huiverig is hierover te spre ken, komt omdat men bang is voor het spook der socialisatie, dat zich, o zoo graag op de plaats zou dringen van het particu ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring) 15 regels f 1.30, elke regel meer f 0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring: 16 regels 1 55, elke regel meer 0.80. Advertenties in het Zaterdagnummer 20 byslag op den prijs. Liefdadigheids-adveitentien de helft van den prijs. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1—4 regels ƒ2.06, elke regel meer ƒ0.50. Op de voorpagina 50 booger. Gewone sdvertentiën en ingezonden mededeelingen bij contract tot zeer ge reduceer den prijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte. AdvertentiSn kunnen worden ingezonden door tusschenkomet van soliede Boekhan delaren Advertentiebureaux en onze Agenten en moeten daags rófrr de plaatsing aan het Bureau zijn ingekbmen, teneinde van opname verzekerd te zijn. is het 'daarby te denken aan de stemming, die toentertyd in ons land heerschte. Ook hier was een mentaliteit van bitterheid tegen hen, die verdacht werden te leven van winsten, die gemaakt werden ten koste van het volk en ook hier meende de regeering uiting te moeten ge ven van haar medeleven met de nooden des volks door een staatscommissie te be noemen in Augustus 1919 die tot taak had: a. een onderzoek in te stellen inzake de bestaande duurte van de voornaamste le vensbehoeften; b. na te gaan, of en in hoeverre door regeeringsmaatregelen of anderzins alge- nieene prijsstijging kan worden tegenge gaan of althans voor bepaalde artikelen beperkt; indien zij termen tot een als sub b bedoeld ingrijpen aanwezig acht, daartoe strekkende voorstellen te doen. Deze staatscommissie had als voorzitter prof. mr. dr. G. W. J. Bruins, destijds hoogleeraar aan de handelshoogeschool te Rotterdam, thans lid eener internationale commissie, belast met de leiding der finan- tieele politiek van de Duitsche rijksbank te Berlijn. Het door deze commissie uitge brachte zeer lijvige rapport is thans nog leerzaam. Met medewerking der commissie is in hetzelfde jaar een ontwerp-duurtewet tot stand gekomen, waarbij de instelling van een centralen duurteraad werd geprojec teerd, welk lichaam uitgebreide bevoegd heden zou krijgen. Dit ontwerp-duurtewet dat in groote lijnen hetzelfde doel be oogde, als de taak van de commissie zal zijn, welker samenstelling de minister overweegt werd door de Tweede Kamer verworpen. Hierop mag nog wel eens met nadruk worden gewezén, nu wij weer aan den voor-, avond staan van een experiment, dat, niet tegenstaande de tijden destijds veel moel- ly'ker en de klachten veel gegronder waren, reeds toentertijd niet door ons volk werd gewild. Welke reden mag er dan zijn om te ver onderstellen dat de noodzakelijkheid pr ij zencontrole thans wel opeens gevoeld Al zou de noodzakelijkheid van een der- (Wordt vervolgd).

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1925 | | pagina 1