1
Blad
IN
tAïïW
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
8B«Jaargang
rakte\
root,
Lijsten
BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE,
NIEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWUK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz.
Bi zdi AIiihiiii Viriiiiriig mi hi Vilkiibnd ti tuin.
n.
Dit blad verschijnt dagelijks behalvé*op Zon- en Feestdagen
D« a.s. conferentie te Lausunne.
i
OP
CENTS
FEUiLLETOH.
102)
(Wordt vervotatf).
4
•dzaam
verpakt
omstrelua (Mworeade tot dsa bcaorgfcriag):
cwaal van de
zenuwzwakte,
Hitting leiden
een verdrie-
De geheimzienite verdwijning
ven ROBERT GRELL.
door
FRANK FROEST
oud-ohef dor Recherche, Scotland Yard
(Geautoriseerde vertaling).
N edruk Verboden.
KM
DEN HAAG.
Credieten en
*ocssrisico.
M0
i zenuwzwak-
ig en spoedig
obeer dan de
;wee eetlepels
zéér spoedig
t wanneer gy
Jw lijden ge-
t er de proef
(Engeland); Zumeta (Venezuela); Prins
Arfa (Perzië); en Duca (Roemenië). Een
wel zeer internationaal samengesteld bu
reau, waarin intusschen vele der aanwezige
kopstukken ontbreken, die in den regel ook
slechts korten tijd blijven om den z.g. „min-
,nden by alle
■©gisten.
per fiesch
fl. 1 21.—.
JAMAiAK!
t Co.,
Den Haag-
sien zich kiezen. Schoon alles tevoren be
hoorlijk verdeeld wordt, waarbij telkenjare
zich het ongelooflijke frit herhaalt, dat een
onbeteekenend gedelegeerde als de Cubaan
Aguerro eenvoudig door zijn intrigee-
ren grooten invloed ontwikkelt. Voorzit
ters der commissiën zijn geworden: Scialoja^ deren” góden de baan vrij te laten voor het
(Italië); van Eysinga (Nederland); Miut-
chich (Servië); Costa (Portugal); No-
winckle (Noorwegen); en Guerrero (Salva
dor). Ondervoorzitters als zoodanig: Ishi
(Japan); Briand (Frankrijk); Chamberlain
j», smetten en
k, snij- sn ver
m en voeten, ge
ld, huidverachil-
reren, open bee-
Q en uitwendige
aet Worteibaer’s
M-telboer.
jjj de verkooper»
L 968 1«
Het is dikwijls een onbewuste onop
rechtheid, die ons weerhoudt diep in ons
zelven te delven naar de waarheid.
neut»*
STS W
|s prijMB.
GOIDSCHE COURANT.
Mdt de inleiding van Dandurand’s benoe
ming tot president dezer vergadering was
Painlevé gelukkiger. Hoewel geschiedkundig
wat erg gewrongen, Dandurand’s. aanwijzing
was in meer dan één opzicht eene trouvaille
Alan Engeland’s Dominions en daardoor
aan Engeland zelf moet het aangenaam
zyn de beteekenis van Canada aldus erkend
te zien. De groote Mogendheden hebben zich
terecht tot nu toe van het presidium
der Volkenbondsvergaderingen afzijdig ge
houden, maai- in de benoeming van Canada
worden en Frankrijk èn Engeland, overi
gens tegenstanders inzake het Protocol, te
gelijk geëerd. Want de stoutmoedige Fran-
sche pioniers hebben Canada veroverd, en
Engeland heeft het hen, met behulp zijner
Amerikaansche nederzettingen, weer afge
pakt. Dat gebeurde nu wel in de tweede
helft der achttiende eeuw, en is dus wat ver
geten, maar het gaat toch wel wat ver oln,
zooals Painlevé deed, Canada te schilderen
als een gebied, waar Frankrijk’s en Enge
land’s intellect elkander oritmoetten. In een
vergadering als deze schijnt eene andere
uitdrukking meer op haar plaats! De heer
Dandurand intusschen meer om zijn land
dan om zijn persoon gekozen bleek te
verpersoonlijke onpartijdigheid, nauw had
hij, door daverend applaus begroet, plaats
genomen of hij gaf blijk beide officieele ta
len, Fransch en Engelsch, met gelijk gemak
en... gelijke onwelluidendheid te hanteeren.
Wat hij irttusschen maar een enkelen dag
volhield; toen trad de presidentstolk weer
in functie. Dandurand is overigens een wel
willende, oude heer met forsch stemgeluid,
vastbesloten blijkbaar zijn prestige onver
kort te handhaven!
De benoeming van den president brengt
langdurig, maar voor de toeschouwers
aantrekkelijk schouwspel de kopstukken
der verschillende landen voor het front
Watit op het podium staat de stembus, door
Drummond in eigen persoon bewaakt, en
meestal komt de eerste gedelegeerde zelf
het stembriefje van zijn land brengen. Wij
zagen ditmaal een oud-president van Chili;
twee minister-presidenten; drie oud-minis-
ter-presidenten; veertien ministers van bui-
tenlandsche zaken, onder wie, langzaam en
afgemeten, de heer Van Kamebeek de
trappen op- en afgaan. En den volgenden
dag, by de benoeming van zes vice-presi
denten, nog eens. Het bureau toch van de
vergadering wordt, nevens den president,
door twaalf vice-presidenten gevonftd, zijn
de de zes bovengenoemde en de zes voor
zitters der commissiën, waarin de vergade
ring zich verdeelt. Om nu deze twaalf vice-
presidia behoorlijk over verschillende natio
naliteiten te verdeelen, wacht de vergade
ring eerst af welke presidenten de commis-
opgeachreven zal worden en aus getui
genis tegen u zal worden gebruikt.
Een gillende lach kwam over de lip
pen der vrouw. Zij hield haar handen
boven haar hoofd en viel neer op den
grond, terwijl een woest gillend la
chen in de kamer weerklonk.
HOOFDSTUK XXXXXIV.
Het schitteren van het etectrische
licht in Helden Foyle’s bureau ver
bleekte bij het Banbrekende daglicht.
De chef, een sigaar tusschen zijn tan.
den, werkte kalm aan een half dozijn
stapels papieren. Aan de andere zijde
van de tafel trok Green krachtig aan
een oude pijp, terwijl hij uit de docu
menten, welke Foyle hem* van tijd tot
tijd toestak een lijst maakte van ge
tuigen en hun verklaringen, welke het
gerecht v(|wgelegd zou Worden.
Den heelen nach. hadden de beide
iraimen gewerkt, schijnbaar zonder
eenige vermoeidheid te voelen. Het
raadsei was eindelijk zoo goed als op-
geloet. Hun pogingen'1 waren geslaagd.’
Dit alleen zou hun belooning wezen.
Het gerecht zou weinig toonen van
den arbeid, dien dé zaak had gekost
alleen het resultaat. Het zware
werk van een groot aantal mannen
zou nooit besproken worden buiten de
muren van Scotland Yard. Zij hadden
niets te maken roet de schuld of on-
sehuld van prinses Petrovska.
Fóyle wierp de rest van zijn sigaar
(Van onzen bijzonderen verslaggever.)
AJs is hdt nu reeds de zesde maal, dat/ia
Assemblee van den Volkenbond samenkomt,
toch is het alsof in den aanvang het rader
werk slechts stroef in beweging komt! De
gedelegeerden, die jaren achtereen samen
komen, zyn reeds lang gewend aan de voor
deze wereldvergadering weinig indrukwek
kende entrée door de nauwe hall van Hotel
Victoria, geen eens een der groote hotels
van Genève; aan de slechte accoustiek der
zaal en aan de weinige ruimlte, die zy biedt,
waardoor het in de doorgangen onmiddellijk
achter en naast de delegaties zelden of nooit
rustig is. Zy zyn ook gewend om den presi
dent in het vervaarlijk hooge gestoelte te
zien tronen, haast verborgen voor de zaal
zoolang hij zitten blyfit; met ter eenre zyde
den hem uitsluitend toegewezen vertaler en
ter andere zyde den secretaris-Generaal Sir
Eric Drummond, onbewogen, Engelsch ver
veeld als ging hem de zaak niets aan, maar
oplevend wanneer slechts de een of ander
met eene, zy het waarschijnlijk tdtaal onbe
langrijke vraag bij hem komt. Het binnen
komen van den president op het meesten
tijds door hooge officials van den Volken
bond bezette platform is dan ook van alle
plechtigheid ontbloot, en zou toch gelyk
Engelsche congressen van drn meest demo-
cratieven aard dat kennen tot „iets” zyn
te maken, dat spreekt van het gewicht der
gebeurtenis, die dtaat te beginnen Na
tuurlijk niet eiken keer, maar in de ope-
ningszitting, die uitsluitend aan de
openingsrede van den. tijdelyken president is
gewijd. De tijdelijke president is degene,
die in den Raad van den Volkenbond toe
valligerwijze voorzit. Het gaat er by toer
beurt per kwartaal in andere handeq over.
Ditmaal was het in handen van Frankrijk
en Painlevé, schoon geen Minister van Bui-
tenlandsche Zaken, is er, voor Herriot van
een vorig jaar niet willende onderdoen, ex
press voor overgekomen. Hy is natuurlijk
maar een paar dagen gebleven; heeft zijn
Engelsche collega Baldwin, die in het na
burige Aix vertoeft, een bezoek gebracht,
en de leiding der Fransche delegatie verder
aan de bekwame handen van Briand over
gelaten. In een weinig deftig, wat groeze
lig jasje sprak hij een openingsrede uit, die
zeker niet onder de minste en minst belang
rijke in de ry behoort, maar door de weinige
voordracht nagenoeg allen indruk op de toe
hoorders miste. Slechts nu en dan ontlokte
zij applaus, en dan nog maar gering. En
toch heeft de Fransche premier, gelyk de
Fransche pers terecht dadelijk heeft begre
pen, belangrijke dingen gezegd, voor Frank
rijk en voor de wereld. Gesproken zelfs van
een vasten wil om, met of zonder Protocol,
den vrede in Europa te verzekeren. Maar
het ging bgjkans onbewogen, zonder accen-
tueering en met gebrekkige emphase!
De Fransche Ministerraad' heeft in een
gisteren gehouden bijeenkomst de plannen
van Minister Caillaux met betrekking tot
de onderhandelingen met de Ver. Staten
over de schulden van Frankrijk goedge
keurd-
Aan Caillaux werd onbeperkte volmacht
verleend.
moet worden. Niet» kan echter eene gron
dige voorbereiding in den weg staan. Ter
Wille dier goede voorbereiding achtte Jhr.
Loudon zich verplicht kritiek uit te
oefenen op de thans bestaande coor-
dinatie-conunissie voor militaire vraag
stukken. In de eerste plaats moet
de i^menstelling gewijzigd worden en
moeten bijvoorbeeld óok vertegenwoordiger?
van niet in den Volkettbondsraad zitting
hebbende regeeringen erin worden opgeno
men. In de derde plaats moet aan de des
kundigen en andere adviseerende leden het
recht van volkomen vrjje discussie verze
kerd worden, zooals Oudegeest en Jouhaux
in Februari terecht, doch vergeefs verlang
den. De heer Loudon uitte voorts de hoop,
dat aan de in te stellen commissie sub-com-
missies voor industrieele, oeconomische, che
mische en wetenschappelijke vraagstukken,
die met het ontwapeningsvraagstuk verband
hoeden, zullen worden toegevoegd. Ook
moet de betrokken afdeeling van het Voï-
kenbondssecretariaat belangrijk worden uit
gebreid.
Het voorstel der Nederlandsche delegatie,
waarmede ook Lange (Noorwegen), De
Brouchère (België) en de Jouvenel hun in
stemming betuigden, zal waarschijnlijk
overeenkomstig het advies van Jhr. Loudon
zelf eerst naar een sub-commissie worden
gezonden en daarna zal het beginsel ervan
in de algemeene motie Quinones de Léon
worden verwerkt. Aan het succes van dit
Nederlandsche initiatief behoeft niet meer
te worden getwijfeld.'
De berichten uit Genève, volgens welke
de Turken 8000 Grieksche inwoners, van het
district Boya zouden deporteeren, van wie
slechts 260 naar Irak konden ontvluchten,
geven de Engelsche bladen aanleiding op
te merken, dat de Britsche regeering nog
juist bijtijds uit dit incident kan leeren, dat
een conflict met Turkije ieder ©ogenblik te
verwachten is, indien Engeland zyn be
moeiingen met deze gebieden niet zoo
spoedig mogelijk staakt.
Een Engelschman, die zoo even na een
verblijf van drie jaar uit Irak is terugge
keerd, verklaarde aan het agentschap Cen
tral News, dat de Turken bij de te Brussel
vastgestelde demarkatie-ljjn voortdurend
hebt vermoord onweerlegbare be
wijzen, di'e u zullen doen veroordee-
len
Rillend ging zij voor hem achteruit,
maar zijn handgreep kneusde het
vleeseh van haar pols, terwijl hij naar
nog steviger vasthield. Hij had den
tijd voor zijn beschuldiging goed ge
kozen. De kracht, waarmee zij zich
tegenover den toestand' had geplaatst,
brak plotseling door een schok. Een
kort oogenblik verloor zij haar zelfbe-
heersching. Wild worstelde zij cm los
te komen Zijn blauwe oogen, schit
terend van drift, doordrongen haar
alsof hij in haar ziel kon lezen.
Ik heb geen vingerafdrukken ach
tergelaten, riep zij wild uit. Ik droeg
handschoenenO, mijn God.
De hand yan den chef opende zich.
De storm van drift op zijn gezicht was
weggestorven. De vrouw, nu ten volle
begrijpend, walt haar pahische schrik
had gedaan, staarde hem aan, half
dood van angst. Green schreef als ra
zend.
Foyle was degene, die de stilte éin
delijk! verbrak.
Dat is voldoende, zei hij ot> hal
men toon, alsof hij een afgebroken
gesprek hervatte. Hebt u dit opge-
-schreven, Gree^? Mrs. Goldenburg
hfj gaf haar haar werkelijken naam
u zult beschuldigd worden van moord
op uw echtgenoot. Het is mijn plicht
u te waarschuwen dat alles wat u ragt
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda sa --
1—5 rugais 1-80» alka regal meer f0.26. Ven buiten Gouda an
1—5 lugela fl 66, elke regel meer 0A0. Advsrtentiën in het Zate
btyalag op daa prfja. liriüsdifhaida-adxwrtaatiia de helft ven dan
INGEZONDEN MEDEDEELINGHN: 1—4 regel» ƒ2.06, elke tegel meer ƒ.860. Op
de voorpagina 60 booger.
Gewone advertentün an ingezonden mededeeüngCB W eoatraet tot aeer gareducser
den prijs. Groote lottere en randen worden bereiNnd naar piaateruimte.
Advertoutüto kunnen worden ingecondov door taaochankoenst van soliade Boekhan
delaren, Advertmtioburoaux an onze Agenten os moeten daags vóór de plaatsing
•an het Bureau zjjn ingokoman, taneteda van opname vanehard te aia.
Foyle wreef over zijn kin.
Er stond dat wij een man in
Sussex hadden aangehouden, zed hij
aanmoedigend.
Zij beheers^hte zich een weinig,
maar haar heele gestalte beefde.
Was was het Mr. Grelttvr’oeg
zij haastig.
Ernstig boog hij toestemmend het
hoofd.
t— Jtf, het watf Mr. Gretl.
Zij sloeg haar handen voor haar ge
zicht en haar lichaam trilde. Maar
toen rij haar oocen weer ophief wa-
'ren haar oogen droog. De ontroering,
die haar tervulde. was te diep voor
tranen. In een soort van verdooving
staarde zij naar het onbewegelijke ge
zicht van den rechercheur..
weg en haalde rijn honoge te voor
schijn. Het was negen uur. Sir Hilary
ThomtMi, die per telefoon geaoord na l
.van de bekentenis van de vrouw, kon
elk oogenblik verwacht worden.
Dat is genoeg Green, zei de chef,
terwijl hij een baqd om> de verschil
lende pakken bond. Wij zullen de da
me inTde nanuiddagzilt ng van het ge
rechtshof laten voorkomen. Ja, wat is
er
Een man had geklopt en de deur
geopend. Voor hij kon antwoordden,
drong een slanke gestalte hem opzij.
GTeen sprong op en stak snel zijn pijp
in zijn zak. Foyle keek op en stond
wat latigzamer op. I-ady Eileen Mere
dith stond met wilde oogen en een
doodsbleek gezicht 'voor hem. Zij wan
kelde een weinig en de hoofdinspec-
teur sloeg© met ien snelle beweging
zijn armen om naar heen en bracht
haar naar een stoel.
Gevoelt ge u niet goed. Lady
Eileen? zei Foyle, naast haar komend.
Kan ik iets voor u doen? Zal ik
om een dokter zenden
Ongeduldig maakte zij met haar hand
een ontkennend gebaar.
Ik ik zal binnen een mi
nuut wel weer beter zijn, hijgde zij
Haar keel bewoog rich krampachtig
Ik wilde u spreken, Mr Foyle
Ik wilde u zeggen u zeggen-
Haar stem stierf weg in een zacht
gefluister. HeMon Foyte zei ejn paar
eigenlijke werk. Met uitzondering blijkbaar
van den bekenden en sympathieken Pool-
schen Minister Skrzynski, die president is
van de belangrijke dagorder-commissie!
Genève, 12 September 1925.
Jhr. Loudo'n aan het woord. De quaes tie Mosoel. De voorstellen van
Minister Caillaux Het soc.-dem. congres in Berlijn.
De uitnoodiging aan Duitachland voor de
a.s, conferentie is gisteren door den Fran-
schen Gezant aan Minister Stresemann
overhandigd, de tekst van deze uitnoodiging
zal echter eerst morgen gepubliceerd wor
den. Volgens de bladen is inderdaad in deze
nota nog niet vastgelegd waar de conferen
tie zal plaats hebben. Wat het tydsfcip be
treft, achten de geallieerde regeeringen ein
de September of begin October geschikt. Zy
verwachten het antwoord van Duitschland.
Dit antwoord zal eerst worden gegeven,
nadat het Duitsche kabinet zich met de ma-
terieele quaestie zal hebben bezig gehouden.
Voor Maandag is een ministerraad bijeen
geroepen .Eerst daarna zal iets meer over
de materieele en formeele quaestie meege
deeld kunnen worden.
Volgens berichten uit Parijs heeft men
in Parijs het voornemen de conferentie in
tweëen te verdeelen, eenerzyds voor de be
sprekingen over hef, Rjjnpact, anderzijds
voor die over de arbitj>gebepalingen tus-
schen Duitschland, Tsjecho-Slowakye en
Polen. Aangezien beide quaesties verschil
lende punten gemeen hebben, zou Frankrijk
willen, dat Benesj en Skrzynski aan de al
gemeene bespreking deelnemen, wanneer
dit wenschelyk geacht moet worden. Ook
Chamberlain is het daarmee eens en er wor
den thans onderhandelingen gevderd om dit
gezichtspunt ook door Berlyn te doen aan
vaarden voordat,de conferentie bijeenkomt.
Een rede van Jhr. Loudon, de Nederland
sche afgevaardigde op den Volkenbond in
de derde commissie gehouden ter verdui
delijking van zyn voorstel inzake de voor
bereiding van een ontwapeningsconferentie
heeft opnieuw een uitnemenden indruk ge
maakt.
De rede toonde aan welk een hooge ernst
het onze regeering is met het voorstel tot
onmiddellijke voorbereiding der ontwape
ningsconferentie en was vol nuttige wen
ken in het belang van practisch werk. De
heer Loudon herhaalde, dat hét geenszins
de bedoeling der Nederlandsche regeering
is de bijeenkomst der ontwapeningsconfe
rentie zelf te overijlen. Zoolang het veilig
heidsvraagstuk nog niet voldoende is opge
lost, zou een bewapeningsconferentie een
fiasco worden, hetgeen natuurlijk vermeden
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal 2^6, per week 17 eeat, met Zendageblad
per kwartaal 2.90, per week 22 oent, overal waar de bezorging per looper geschiedt
Franco per post per kwartaal 8.15, met Zondagsblad 8.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 81, GOUDA,
bjj onze agenten en loopers, den boekhandel «n do postkantoren.
Onze bureaux zjjn dagelijks geopend vaa 9—6 uur, Administratie Tal. Int 82;
Redactie, Tel. 83.
40,000 man troepen geconcentreerd houden,
die hun bewegingen uitsluitend nachts
uitvoeren om zich aan observatie door vlieg
tuigen te onttrekken.
Op het congres van de sociaal-democra-
tiscbe partij te Heidelberg is het gisteren
heet toegegaan. De oppositie opende het of
fensief tegen het partijbestuur, maar over
het algemeen was de critiek op de leiding
weinig zakelijk. De meeste radicale woord
voerders gingen zich te buiten aan doma-
gogisch geschetter, zoodat het later Schei-
demann en Heilmann niet al te moeilijk
viel, de aanvallen te pareeren. De voor
naamste grief van de sprekers der opposi
tie was, dat de sociaal-demoeratische partij
jaren lang met de burgerlijke partijen had
samengewerkt en ook thans weer onmiddel
lijk bereid zou zijn, een coalitie met de de
mocraten en het centrum aan te gaan. Spe
ciaal het centrum moest het ernstig ontgel
den. Het had, aldus werd betoogd, door zijn
samengaan met de Duitsch-nationalen het
volk verraden en andermaal getoond, dat
het een volkomen onbetrouwbare bondge
noot I*- Een overtuigd* republikein kon met
het centrum evenmin samenwerken als met
de communisten. De verkiezing van Hinden
burg tot rykspresident was een blamage
geweest,'maar zou Marx gekozen zijn, dan
was de blamage niet minder groot geweest.
De 'affaire Barmatt was niet alleen een
kwaadwillig opzet van de reactionaire pers,
maar wel degelijk hebben sociaal-democra-
tische leiders zich door den millionair Bar
matt de oogen laten uitstoken.
Een Saksisch sociaal-democraat noemde
het een schande dat de partij zich niet soli
dair had verklaard met den vroegeren Sak-
sischen minister-president Zeigner, die naar
men weet tot tuchthuisstraf werd veroor
deeld omdat hjj zich had laten omkoopen.
De oud-president van de Thüringsche staats
bank, Löb, die naar men zich herinnert aan
den dijk is gezet, omdat hjj Jood en sociaal
democraat is, maakte er het partijbestuur
een verwijt van, dat de sociaal-democraten
nog altijd achter de zwart-rood-gouden vlag
van de republiek aanloopen, inplaats van
de roode vlag in eere té herstellen. Dat het
congres het met al deze critische op- en
aanmerkingen niet eens was, bleek wel uit
het stormachtig applaus dat Heilmann
oogstte, toen hy zijn repliek besloot met
de woorden: „We hebben respect voor een
eerlijke oppositie, maar we verachten een
oppositie, die niets anders is dan een sme
rige demagogie.”
woorden tol Green, diie knikte en ae
kamer verliet De chef haalde een
kleine fletrch uit een kast, schonk iets
in een glas en deed' er wa>ï water bij.
Drink dit, zei hij medelijdend. U
zult u daarna beter gevoelen. Mooi
zoo. Nu wou u mij iets vertellen.
Een weinig kleur kwam op de blee-
ke wangen van hot meisje. Kraropoch-
tig opende en sloot rij haar handen.
De krant hedenmorgen 1 nep
rij uit. Er stond er stond
Mr. Grelr verliet om' de een of an
dere reden het vertrek en gedurende
rijn afwezigheid had u een twist met
Goldienburg.
Een slanke hand, die rustte op de
tafel opende zidh en balde zich tot een
vuist. Verstrooid Bekeek' rij haar vin
gernagels.
O, neen, antwoordde zij schijn
baar oprecht, wij waren samen op den
beaten voet.
Foyle leunde voorover op de tal
zijn gericht was strak en streng en hij
greep haar stevig bij dfcn) pols.
Woet u wel, vroeg hij, en rijn
was woest, bijna theatraal in
haar strengheid, dat ge» uw vingeraf
drukken hebt achtergelaten op het heft
van den dolk, waarmee u dien man
nul
2334
106
Ük
dl
IS’
en
de
ik
Ml
iet