1 Blad IN tAïïW NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN 8B«Jaargang rakte\ root, Lijsten BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, NIEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWUK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz. Bi zdi AIiihiiii Viriiiiriig mi hi Vilkiibnd ti tuin. n. Dit blad verschijnt dagelijks behalvé*op Zon- en Feestdagen D« a.s. conferentie te Lausunne. i OP CENTS FEUiLLETOH. 102) (Wordt vervotatf). 4 •dzaam verpakt omstrelua (Mworeade tot dsa bcaorgfcriag): cwaal van de zenuwzwakte, Hitting leiden een verdrie- De geheimzienite verdwijning ven ROBERT GRELL. door FRANK FROEST oud-ohef dor Recherche, Scotland Yard (Geautoriseerde vertaling). N edruk Verboden. KM DEN HAAG. Credieten en *ocssrisico. M0 i zenuwzwak- ig en spoedig obeer dan de ;wee eetlepels zéér spoedig t wanneer gy Jw lijden ge- t er de proef (Engeland); Zumeta (Venezuela); Prins Arfa (Perzië); en Duca (Roemenië). Een wel zeer internationaal samengesteld bu reau, waarin intusschen vele der aanwezige kopstukken ontbreken, die in den regel ook slechts korten tijd blijven om den z.g. „min- ,nden by alle ■©gisten. per fiesch fl. 1 21.—. JAMAiAK! t Co., Den Haag- sien zich kiezen. Schoon alles tevoren be hoorlijk verdeeld wordt, waarbij telkenjare zich het ongelooflijke frit herhaalt, dat een onbeteekenend gedelegeerde als de Cubaan Aguerro eenvoudig door zijn intrigee- ren grooten invloed ontwikkelt. Voorzit ters der commissiën zijn geworden: Scialoja^ deren” góden de baan vrij te laten voor het (Italië); van Eysinga (Nederland); Miut- chich (Servië); Costa (Portugal); No- winckle (Noorwegen); en Guerrero (Salva dor). Ondervoorzitters als zoodanig: Ishi (Japan); Briand (Frankrijk); Chamberlain j», smetten en k, snij- sn ver m en voeten, ge ld, huidverachil- reren, open bee- Q en uitwendige aet Worteibaer’s M-telboer. jjj de verkooper» L 968 1« Het is dikwijls een onbewuste onop rechtheid, die ons weerhoudt diep in ons zelven te delven naar de waarheid. neut»* STS W |s prijMB. GOIDSCHE COURANT. Mdt de inleiding van Dandurand’s benoe ming tot president dezer vergadering was Painlevé gelukkiger. Hoewel geschiedkundig wat erg gewrongen, Dandurand’s. aanwijzing was in meer dan één opzicht eene trouvaille Alan Engeland’s Dominions en daardoor aan Engeland zelf moet het aangenaam zyn de beteekenis van Canada aldus erkend te zien. De groote Mogendheden hebben zich terecht tot nu toe van het presidium der Volkenbondsvergaderingen afzijdig ge houden, maai- in de benoeming van Canada worden en Frankrijk èn Engeland, overi gens tegenstanders inzake het Protocol, te gelijk geëerd. Want de stoutmoedige Fran- sche pioniers hebben Canada veroverd, en Engeland heeft het hen, met behulp zijner Amerikaansche nederzettingen, weer afge pakt. Dat gebeurde nu wel in de tweede helft der achttiende eeuw, en is dus wat ver geten, maar het gaat toch wel wat ver oln, zooals Painlevé deed, Canada te schilderen als een gebied, waar Frankrijk’s en Enge land’s intellect elkander oritmoetten. In een vergadering als deze schijnt eene andere uitdrukking meer op haar plaats! De heer Dandurand intusschen meer om zijn land dan om zijn persoon gekozen bleek te verpersoonlijke onpartijdigheid, nauw had hij, door daverend applaus begroet, plaats genomen of hij gaf blijk beide officieele ta len, Fransch en Engelsch, met gelijk gemak en... gelijke onwelluidendheid te hanteeren. Wat hij irttusschen maar een enkelen dag volhield; toen trad de presidentstolk weer in functie. Dandurand is overigens een wel willende, oude heer met forsch stemgeluid, vastbesloten blijkbaar zijn prestige onver kort te handhaven! De benoeming van den president brengt langdurig, maar voor de toeschouwers aantrekkelijk schouwspel de kopstukken der verschillende landen voor het front Watit op het podium staat de stembus, door Drummond in eigen persoon bewaakt, en meestal komt de eerste gedelegeerde zelf het stembriefje van zijn land brengen. Wij zagen ditmaal een oud-president van Chili; twee minister-presidenten; drie oud-minis- ter-presidenten; veertien ministers van bui- tenlandsche zaken, onder wie, langzaam en afgemeten, de heer Van Kamebeek de trappen op- en afgaan. En den volgenden dag, by de benoeming van zes vice-presi denten, nog eens. Het bureau toch van de vergadering wordt, nevens den president, door twaalf vice-presidenten gevonftd, zijn de de zes bovengenoemde en de zes voor zitters der commissiën, waarin de vergade ring zich verdeelt. Om nu deze twaalf vice- presidia behoorlijk over verschillende natio naliteiten te verdeelen, wacht de vergade ring eerst af welke presidenten de commis- opgeachreven zal worden en aus getui genis tegen u zal worden gebruikt. Een gillende lach kwam over de lip pen der vrouw. Zij hield haar handen boven haar hoofd en viel neer op den grond, terwijl een woest gillend la chen in de kamer weerklonk. HOOFDSTUK XXXXXIV. Het schitteren van het etectrische licht in Helden Foyle’s bureau ver bleekte bij het Banbrekende daglicht. De chef, een sigaar tusschen zijn tan. den, werkte kalm aan een half dozijn stapels papieren. Aan de andere zijde van de tafel trok Green krachtig aan een oude pijp, terwijl hij uit de docu menten, welke Foyle hem* van tijd tot tijd toestak een lijst maakte van ge tuigen en hun verklaringen, welke het gerecht v(|wgelegd zou Worden. Den heelen nach. hadden de beide iraimen gewerkt, schijnbaar zonder eenige vermoeidheid te voelen. Het raadsei was eindelijk zoo goed als op- geloet. Hun pogingen'1 waren geslaagd.’ Dit alleen zou hun belooning wezen. Het gerecht zou weinig toonen van den arbeid, dien dé zaak had gekost alleen het resultaat. Het zware werk van een groot aantal mannen zou nooit besproken worden buiten de muren van Scotland Yard. Zij hadden niets te maken roet de schuld of on- sehuld van prinses Petrovska. Fóyle wierp de rest van zijn sigaar (Van onzen bijzonderen verslaggever.) AJs is hdt nu reeds de zesde maal, dat/ia Assemblee van den Volkenbond samenkomt, toch is het alsof in den aanvang het rader werk slechts stroef in beweging komt! De gedelegeerden, die jaren achtereen samen komen, zyn reeds lang gewend aan de voor deze wereldvergadering weinig indrukwek kende entrée door de nauwe hall van Hotel Victoria, geen eens een der groote hotels van Genève; aan de slechte accoustiek der zaal en aan de weinige ruimlte, die zy biedt, waardoor het in de doorgangen onmiddellijk achter en naast de delegaties zelden of nooit rustig is. Zy zyn ook gewend om den presi dent in het vervaarlijk hooge gestoelte te zien tronen, haast verborgen voor de zaal zoolang hij zitten blyfit; met ter eenre zyde den hem uitsluitend toegewezen vertaler en ter andere zyde den secretaris-Generaal Sir Eric Drummond, onbewogen, Engelsch ver veeld als ging hem de zaak niets aan, maar oplevend wanneer slechts de een of ander met eene, zy het waarschijnlijk tdtaal onbe langrijke vraag bij hem komt. Het binnen komen van den president op het meesten tijds door hooge officials van den Volken bond bezette platform is dan ook van alle plechtigheid ontbloot, en zou toch gelyk Engelsche congressen van drn meest demo- cratieven aard dat kennen tot „iets” zyn te maken, dat spreekt van het gewicht der gebeurtenis, die dtaat te beginnen Na tuurlijk niet eiken keer, maar in de ope- ningszitting, die uitsluitend aan de openingsrede van den. tijdelyken president is gewijd. De tijdelijke president is degene, die in den Raad van den Volkenbond toe valligerwijze voorzit. Het gaat er by toer beurt per kwartaal in andere handeq over. Ditmaal was het in handen van Frankrijk en Painlevé, schoon geen Minister van Bui- tenlandsche Zaken, is er, voor Herriot van een vorig jaar niet willende onderdoen, ex press voor overgekomen. Hy is natuurlijk maar een paar dagen gebleven; heeft zijn Engelsche collega Baldwin, die in het na burige Aix vertoeft, een bezoek gebracht, en de leiding der Fransche delegatie verder aan de bekwame handen van Briand over gelaten. In een weinig deftig, wat groeze lig jasje sprak hij een openingsrede uit, die zeker niet onder de minste en minst belang rijke in de ry behoort, maar door de weinige voordracht nagenoeg allen indruk op de toe hoorders miste. Slechts nu en dan ontlokte zij applaus, en dan nog maar gering. En toch heeft de Fransche premier, gelyk de Fransche pers terecht dadelijk heeft begre pen, belangrijke dingen gezegd, voor Frank rijk en voor de wereld. Gesproken zelfs van een vasten wil om, met of zonder Protocol, den vrede in Europa te verzekeren. Maar het ging bgjkans onbewogen, zonder accen- tueering en met gebrekkige emphase! De Fransche Ministerraad' heeft in een gisteren gehouden bijeenkomst de plannen van Minister Caillaux met betrekking tot de onderhandelingen met de Ver. Staten over de schulden van Frankrijk goedge keurd- Aan Caillaux werd onbeperkte volmacht verleend. moet worden. Niet» kan echter eene gron dige voorbereiding in den weg staan. Ter Wille dier goede voorbereiding achtte Jhr. Loudon zich verplicht kritiek uit te oefenen op de thans bestaande coor- dinatie-conunissie voor militaire vraag stukken. In de eerste plaats moet de i^menstelling gewijzigd worden en moeten bijvoorbeeld óok vertegenwoordiger? van niet in den Volkettbondsraad zitting hebbende regeeringen erin worden opgeno men. In de derde plaats moet aan de des kundigen en andere adviseerende leden het recht van volkomen vrjje discussie verze kerd worden, zooals Oudegeest en Jouhaux in Februari terecht, doch vergeefs verlang den. De heer Loudon uitte voorts de hoop, dat aan de in te stellen commissie sub-com- missies voor industrieele, oeconomische, che mische en wetenschappelijke vraagstukken, die met het ontwapeningsvraagstuk verband hoeden, zullen worden toegevoegd. Ook moet de betrokken afdeeling van het Voï- kenbondssecretariaat belangrijk worden uit gebreid. Het voorstel der Nederlandsche delegatie, waarmede ook Lange (Noorwegen), De Brouchère (België) en de Jouvenel hun in stemming betuigden, zal waarschijnlijk overeenkomstig het advies van Jhr. Loudon zelf eerst naar een sub-commissie worden gezonden en daarna zal het beginsel ervan in de algemeene motie Quinones de Léon worden verwerkt. Aan het succes van dit Nederlandsche initiatief behoeft niet meer te worden getwijfeld.' De berichten uit Genève, volgens welke de Turken 8000 Grieksche inwoners, van het district Boya zouden deporteeren, van wie slechts 260 naar Irak konden ontvluchten, geven de Engelsche bladen aanleiding op te merken, dat de Britsche regeering nog juist bijtijds uit dit incident kan leeren, dat een conflict met Turkije ieder ©ogenblik te verwachten is, indien Engeland zyn be moeiingen met deze gebieden niet zoo spoedig mogelijk staakt. Een Engelschman, die zoo even na een verblijf van drie jaar uit Irak is terugge keerd, verklaarde aan het agentschap Cen tral News, dat de Turken bij de te Brussel vastgestelde demarkatie-ljjn voortdurend hebt vermoord onweerlegbare be wijzen, di'e u zullen doen veroordee- len Rillend ging zij voor hem achteruit, maar zijn handgreep kneusde het vleeseh van haar pols, terwijl hij naar nog steviger vasthield. Hij had den tijd voor zijn beschuldiging goed ge kozen. De kracht, waarmee zij zich tegenover den toestand' had geplaatst, brak plotseling door een schok. Een kort oogenblik verloor zij haar zelfbe- heersching. Wild worstelde zij cm los te komen Zijn blauwe oogen, schit terend van drift, doordrongen haar alsof hij in haar ziel kon lezen. Ik heb geen vingerafdrukken ach tergelaten, riep zij wild uit. Ik droeg handschoenenO, mijn God. De hand yan den chef opende zich. De storm van drift op zijn gezicht was weggestorven. De vrouw, nu ten volle begrijpend, walt haar pahische schrik had gedaan, staarde hem aan, half dood van angst. Green schreef als ra zend. Foyle was degene, die de stilte éin delijk! verbrak. Dat is voldoende, zei hij ot> hal men toon, alsof hij een afgebroken gesprek hervatte. Hebt u dit opge- -schreven, Gree^? Mrs. Goldenburg hfj gaf haar haar werkelijken naam u zult beschuldigd worden van moord op uw echtgenoot. Het is mijn plicht u te waarschuwen dat alles wat u ragt ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda sa -- 1—5 rugais 1-80» alka regal meer f0.26. Ven buiten Gouda an 1—5 lugela fl 66, elke regel meer 0A0. Advsrtentiën in het Zate btyalag op daa prfja. liriüsdifhaida-adxwrtaatiia de helft ven dan INGEZONDEN MEDEDEELINGHN: 1—4 regel» ƒ2.06, elke tegel meer ƒ.860. Op de voorpagina 60 booger. Gewone advertentün an ingezonden mededeeüngCB W eoatraet tot aeer gareducser den prijs. Groote lottere en randen worden bereiNnd naar piaateruimte. Advertoutüto kunnen worden ingecondov door taaochankoenst van soliade Boekhan delaren, Advertmtioburoaux an onze Agenten os moeten daags vóór de plaatsing •an het Bureau zjjn ingokoman, taneteda van opname vanehard te aia. Foyle wreef over zijn kin. Er stond dat wij een man in Sussex hadden aangehouden, zed hij aanmoedigend. Zij beheers^hte zich een weinig, maar haar heele gestalte beefde. Was was het Mr. Grelttvr’oeg zij haastig. Ernstig boog hij toestemmend het hoofd. t— Jtf, het watf Mr. Gretl. Zij sloeg haar handen voor haar ge zicht en haar lichaam trilde. Maar toen rij haar oocen weer ophief wa- 'ren haar oogen droog. De ontroering, die haar tervulde. was te diep voor tranen. In een soort van verdooving staarde zij naar het onbewegelijke ge zicht van den rechercheur.. weg en haalde rijn honoge te voor schijn. Het was negen uur. Sir Hilary ThomtMi, die per telefoon geaoord na l .van de bekentenis van de vrouw, kon elk oogenblik verwacht worden. Dat is genoeg Green, zei de chef, terwijl hij een baqd om> de verschil lende pakken bond. Wij zullen de da me inTde nanuiddagzilt ng van het ge rechtshof laten voorkomen. Ja, wat is er Een man had geklopt en de deur geopend. Voor hij kon antwoordden, drong een slanke gestalte hem opzij. GTeen sprong op en stak snel zijn pijp in zijn zak. Foyle keek op en stond wat latigzamer op. I-ady Eileen Mere dith stond met wilde oogen en een doodsbleek gezicht 'voor hem. Zij wan kelde een weinig en de hoofdinspec- teur sloeg© met ien snelle beweging zijn armen om naar heen en bracht haar naar een stoel. Gevoelt ge u niet goed. Lady Eileen? zei Foyle, naast haar komend. Kan ik iets voor u doen? Zal ik om een dokter zenden Ongeduldig maakte zij met haar hand een ontkennend gebaar. Ik ik zal binnen een mi nuut wel weer beter zijn, hijgde zij Haar keel bewoog rich krampachtig Ik wilde u spreken, Mr Foyle Ik wilde u zeggen u zeggen- Haar stem stierf weg in een zacht gefluister. HeMon Foyte zei ejn paar eigenlijke werk. Met uitzondering blijkbaar van den bekenden en sympathieken Pool- schen Minister Skrzynski, die president is van de belangrijke dagorder-commissie! Genève, 12 September 1925. Jhr. Loudo'n aan het woord. De quaes tie Mosoel. De voorstellen van Minister Caillaux Het soc.-dem. congres in Berlijn. De uitnoodiging aan Duitachland voor de a.s, conferentie is gisteren door den Fran- schen Gezant aan Minister Stresemann overhandigd, de tekst van deze uitnoodiging zal echter eerst morgen gepubliceerd wor den. Volgens de bladen is inderdaad in deze nota nog niet vastgelegd waar de conferen tie zal plaats hebben. Wat het tydsfcip be treft, achten de geallieerde regeeringen ein de September of begin October geschikt. Zy verwachten het antwoord van Duitschland. Dit antwoord zal eerst worden gegeven, nadat het Duitsche kabinet zich met de ma- terieele quaestie zal hebben bezig gehouden. Voor Maandag is een ministerraad bijeen geroepen .Eerst daarna zal iets meer over de materieele en formeele quaestie meege deeld kunnen worden. Volgens berichten uit Parijs heeft men in Parijs het voornemen de conferentie in tweëen te verdeelen, eenerzyds voor de be sprekingen over hef, Rjjnpact, anderzijds voor die over de arbitj>gebepalingen tus- schen Duitschland, Tsjecho-Slowakye en Polen. Aangezien beide quaesties verschil lende punten gemeen hebben, zou Frankrijk willen, dat Benesj en Skrzynski aan de al gemeene bespreking deelnemen, wanneer dit wenschelyk geacht moet worden. Ook Chamberlain is het daarmee eens en er wor den thans onderhandelingen gevderd om dit gezichtspunt ook door Berlyn te doen aan vaarden voordat,de conferentie bijeenkomt. Een rede van Jhr. Loudon, de Nederland sche afgevaardigde op den Volkenbond in de derde commissie gehouden ter verdui delijking van zyn voorstel inzake de voor bereiding van een ontwapeningsconferentie heeft opnieuw een uitnemenden indruk ge maakt. De rede toonde aan welk een hooge ernst het onze regeering is met het voorstel tot onmiddellijke voorbereiding der ontwape ningsconferentie en was vol nuttige wen ken in het belang van practisch werk. De heer Loudon herhaalde, dat hét geenszins de bedoeling der Nederlandsche regeering is de bijeenkomst der ontwapeningsconfe rentie zelf te overijlen. Zoolang het veilig heidsvraagstuk nog niet voldoende is opge lost, zou een bewapeningsconferentie een fiasco worden, hetgeen natuurlijk vermeden ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal 2^6, per week 17 eeat, met Zendageblad per kwartaal 2.90, per week 22 oent, overal waar de bezorging per looper geschiedt Franco per post per kwartaal 8.15, met Zondagsblad 8.80. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 81, GOUDA, bjj onze agenten en loopers, den boekhandel «n do postkantoren. Onze bureaux zjjn dagelijks geopend vaa 9—6 uur, Administratie Tal. Int 82; Redactie, Tel. 83. 40,000 man troepen geconcentreerd houden, die hun bewegingen uitsluitend nachts uitvoeren om zich aan observatie door vlieg tuigen te onttrekken. Op het congres van de sociaal-democra- tiscbe partij te Heidelberg is het gisteren heet toegegaan. De oppositie opende het of fensief tegen het partijbestuur, maar over het algemeen was de critiek op de leiding weinig zakelijk. De meeste radicale woord voerders gingen zich te buiten aan doma- gogisch geschetter, zoodat het later Schei- demann en Heilmann niet al te moeilijk viel, de aanvallen te pareeren. De voor naamste grief van de sprekers der opposi tie was, dat de sociaal-demoeratische partij jaren lang met de burgerlijke partijen had samengewerkt en ook thans weer onmiddel lijk bereid zou zijn, een coalitie met de de mocraten en het centrum aan te gaan. Spe ciaal het centrum moest het ernstig ontgel den. Het had, aldus werd betoogd, door zijn samengaan met de Duitsch-nationalen het volk verraden en andermaal getoond, dat het een volkomen onbetrouwbare bondge noot I*- Een overtuigd* republikein kon met het centrum evenmin samenwerken als met de communisten. De verkiezing van Hinden burg tot rykspresident was een blamage geweest,'maar zou Marx gekozen zijn, dan was de blamage niet minder groot geweest. De 'affaire Barmatt was niet alleen een kwaadwillig opzet van de reactionaire pers, maar wel degelijk hebben sociaal-democra- tische leiders zich door den millionair Bar matt de oogen laten uitstoken. Een Saksisch sociaal-democraat noemde het een schande dat de partij zich niet soli dair had verklaard met den vroegeren Sak- sischen minister-president Zeigner, die naar men weet tot tuchthuisstraf werd veroor deeld omdat hjj zich had laten omkoopen. De oud-president van de Thüringsche staats bank, Löb, die naar men zich herinnert aan den dijk is gezet, omdat hjj Jood en sociaal democraat is, maakte er het partijbestuur een verwijt van, dat de sociaal-democraten nog altijd achter de zwart-rood-gouden vlag van de republiek aanloopen, inplaats van de roode vlag in eere té herstellen. Dat het congres het met al deze critische op- en aanmerkingen niet eens was, bleek wel uit het stormachtig applaus dat Heilmann oogstte, toen hy zijn repliek besloot met de woorden: „We hebben respect voor een eerlijke oppositie, maar we verachten een oppositie, die niets anders is dan een sme rige demagogie.” woorden tol Green, diie knikte en ae kamer verliet De chef haalde een kleine fletrch uit een kast, schonk iets in een glas en deed' er wa>ï water bij. Drink dit, zei hij medelijdend. U zult u daarna beter gevoelen. Mooi zoo. Nu wou u mij iets vertellen. Een weinig kleur kwam op de blee- ke wangen van hot meisje. Kraropoch- tig opende en sloot rij haar handen. De krant hedenmorgen 1 nep rij uit. Er stond er stond Mr. Grelr verliet om' de een of an dere reden het vertrek en gedurende rijn afwezigheid had u een twist met Goldienburg. Een slanke hand, die rustte op de tafel opende zidh en balde zich tot een vuist. Verstrooid Bekeek' rij haar vin gernagels. O, neen, antwoordde zij schijn baar oprecht, wij waren samen op den beaten voet. Foyle leunde voorover op de tal zijn gericht was strak en streng en hij greep haar stevig bij dfcn) pols. Woet u wel, vroeg hij, en rijn was woest, bijna theatraal in haar strengheid, dat ge» uw vingeraf drukken hebt achtergelaten op het heft van den dolk, waarmee u dien man nul 2334 106 Ük dl IS’ en de ik Ml iet

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1925 | | pagina 1