MX
EREN
/ondeil
is Uw diepe iweei
ieelen dag hebt gij
achts kunt gij niet
beert het nu eeni
ir druppels van die
vloeistof D.D.D.
Is een wonder Pijn
ng verdwijnen;de
«kende slaap keert
spoedig nadert i
et langer koo
■elflacon.
it Blad
I.D.
CITEIT
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
NO 19992.
Dinsdag 29 September 1929
89«Jaargang
GOUDA
Zooals de ouden zongen
A.N ZOON
DA
■ES
ren.
BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE,
NIEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REELWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz.
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen
Dl zuil U|»H» Viriiliriiig ni lu Volkaihoiil ti Gum.
BUITENLANDSCH NIEUWS.
lekleurendruk.
tbetaling
ill) )e ten huweiijn
ge-
FEUILLETOa.
zooala
(Wordt vervolgd1).
oogen
die
De democratie is de gelijk maakster..,
op de manier van een zeis: zij snijdt al-
les wat uitsteekt bij den grond af.
on-
ocb
i de Stations
gië.
Oorspronkelijke roman
door
LOUISE B. B.
aïy. En de moeder
hèflktugge, verdrietige
vS haar stiefzoon,
op JU kantoor of eigen
le^h
schijnsel der werkloosheid, dat men ook in
groots landen niet, in elk geval niet dan
met groote moeite bedwingen kan, toont de
gevolgen, daaraan verbonden. Geen wonder,'
dat men voor conflicten vreest in verschil
lende deelen der wereld, en dat men, voor-
11 in de tegenwoordige omstandigheden, in
ek conflict op zichzelf de kiemen ontdekt
voor andere, die ook dat deel der samenle
ving, dat neutraal zou willen blijven, kun
nen beroeren.
une wil maken
in advertentifa,
redenen adver-
plaataen in één
laden of tijd-
dit, zoadar dat
late meer toost
en rechtstreeks,
kst do* daór
ts Advertentfo-
81, Gouda, dat
if noodi< bredt,
advantentia te*
Bardere Haden,
orden gaans
i. Il II
zelf beaat niets. Doch wat
ir schelen daf rij arm was
jk. Zij warop jong, beide
hten. „Wij zullen zwijgen
had Ruud gerogd'. En dat
ij I Niemand mocht tusschenbel-
de treden
Heelt
vraagd
„Was ’t dat maar I Gevraagd Hij
heelt eenvoudig verklaard als iets on-
omstootelijks, iels vaststaande, dat ik
zijn vrouw „moet” worden I”
En Betty vertelde wat er was voor
gevallen. 'Pot haar verbazing deelde
haar moeder haar groote verontwaar-
diiging niet. Een poosje staarde me
vrouw Bartels door het open raam
naar buiten, in het dichte groen der
tuinen, reeds door vale) schemering
overtogen. Eindelijk zeide zij „Het
spijt mij, je schijnt grootén tegenzin
tè hebben in Jaap?”
„Tegenzin! Wel neen, mama, ik heb
vroeger... als zuster... toch altijd' veel
van hem- gehouden 1”
Maar peinzend vervolgde haar moe
der „Jaap gelijkt op rijn vader.
Oogenschijnlijk rijn rij weinig bemin,
nelijk, de Bartelsen. Niemand ver
moedt de warme bron van goedheid
en edelmoedigheid die hun weinig
plooibaar, stug uiterlijk verbergt 1 Ik
noem de vrouw gelukkig die haar lot
vertrouwt aan zulke sterke trouwe
handen 1"
„Ook als zij harerzijds geen liefde
gevoelt, mama 2”
,,0 neen. daFzeker nietMaar wees
dan ook gerust, BettyEen Bartels
neemt nooit wat hen» niet geheel kan
‘oebehooren
Betty bloosde Goddank, dan behoef-
zjjn, dat de overeenkomst vóór dien tijd tot
stand zal zijn gekomen.
In het stadhuis te Parijs is gistermorgen
het Internationaal Stedencongres geopend,
dat het vorige jaar te Amsterdam werd ge
houden. Aan het congres nemen afgevaar
digden van ruim driehonderd steden, ge
legen in 35 verschillende landen over de ge-
heele wereld, deel. Voor Nederland zijn,
naar men weet, aanwezig de heer De Vlugt,
burgemeester van Amsterdam, met de
wethouders dr. Vos en Wibaut, laatstge
noemde voorzitter van den Internationalen
Stedenbond, de hoeren Wjjtema, burge
meester van Rotterdam, Ter Pelkwjjk, ge-
meente-secretaris vair Den Haag, De Mon-
chy, burgemeester van Arnhem, Reimer,
burgemeester van Hilversum, Dyckmeester,
burgemeester van Zutfen en Koelma, ge-
meente-secretaris van Alkmaar. Het Ka
merlid Drooglever Fortuyn treedt als rap
porteur voor het vraagstuk der gemeente
lijke grondpolitiek op. De Vereeniging van
Nederlandsche Gemeenten is behalve door
den onder-voorzitter, den heer Wibaut, door
de beide directeuren Jonker en Klein ver
tegenwoordigd.
Scheen het vast te staan dat de conferen
tie te Locarno zou plaats hebben op 5 Oc
tober, thans verluidt weer, dat het zeker
eenige dagen later zal worden, eer de be
raadslagingen zullen beginnen, hoewel he
den draadloos uit Bern bericht werd ont
vangen, dat de conferentie wel op den 5en
zal plaats hebben in Locarno.
De Fransche en Engelsche Regeeringen
n.l. achten het wenscheltfk het eerst met
elkander eens te worden over de wijze,
waarop zij zullen reageereri op de Duitséhe
antwoord-nota en op de verklaringen, die
de Duitsche ambassadeurs te Londen en Pa
rijs bjj de overhandiging van deze nota heb
ben afgelegd. Deze verklaringen hebben,
naar men weet, heel wat stof opgeworpen
en aanleiding gegeven tot een reeks van
misverstanden.
In Berlijn is men van meening, dat de
ongerustheid, die in de Fransche en Engel
sche pers tot uiting komt, volkomen onge
grond is. De Duitsche regeering heeft geen
voorwaarden gesteld, zooals in eenige Fran
sche bladen te lezen was. Zij heeft haar di
plomatieke vertegenwoordigers slechts op
dracht gegeven Duitschlands opvatting no
pens de quaestie van de schuld aan den oor
log nog eens te preciseeren, in dit verband
te herinneren aan het Duitsche memoran
dum van September 1924 nopens Duitsch
lands toetreding tot den Volkenbond en er
tevens nog eens op te wijzen, dat de ontrui
ming van de Keulsche zone voor het tot
standkomen van een veiligheidsverdrag de
onderhandelingen zeer zou vergemakkelij
ken en bevorderen.
Reeds heeft de Duitsche ambassadeur te
Parjjs von Hösch een onderhoud gehad
met Minister Briand, en is te Berlijn
besloten de Duitsche antwoord-nota uit te
stellen tot Woensdag.
Middelerwijl is de Russische volkscommis
saris van buitenlandsche zaken Tsjitsjerin
te Warschau aangekomen op zjjn doorrets
naar Berlijn. Het verluidt, dat -hij daar
Woensdag of Donderdag zal arriveeren, ten
einde nog vóór het vertrek van dr. Strese-
mann naar de veiligheidsconferentie een on
derhoud met Stresemann te hebben.
Men kent het Russische standpunt inzake
het veiligheidspact. Rusland beschouwt de
Volkenbondspolitiek en
Uit Washington wordt gemeld dat in de
/ergadering der beide commissies voor de
regeling der schulden de Fransche delegatie
zoorstellen zal doen, welke Woensdag of
Donderdag tot een definitieve overeenkomst
tullen leiden, daar de Amerikaansche ver
tegenwoordigers slechts omtrent enkele de
tail? tegenvoorstellen zullen doen. Daarna
tal de overeenkomst aan president Coolid
ge ter goedkeuring worden aangeboden,
vaama het Congres haar ten slotte nog
moet ratificeeren.
Aangeteekend kan hierbij worden, dat
naar heden draadloos uit Washington werd
gemeld, de 2e plenaire zitting der schul
dencommissie slechts een,kwartier duurde,
waarna de Fransche delegatie zich in het
Ambassadegebouw terugtrok teneinde de
laatste voorstellen van Mellon te bestudee-
ren.
Caillaux heeft verklaard in elk geval
ook de pactpolitiek Vrijdag te vertrekken en er zeker van te
Betrekkelijk geheel aan het^einde van de
algemeene beschouwingen in de Assemblee
kwam Loucheur, de bekende Fransche oud-
minister, die op economisch gebied een
groote reputatie heeft, met zijn voorstel,
dat de Volkenbond ertoe zal ovengaan om
direct de hand te slaan aan de voorberei
ding en de daaruit zoo spoedig mogelijk te
volgen bjjeenroeping eener economische
conferentie. Loucheur is een bijzondere per-
soonljjkheid in deze kringen; hij is groot
industrieel, en heeft zich ook als minister
man van de praktijk getoond. Hjj droeg zijn
denkbeeld eener economische conferentie in
een (forte, maar daarom niet te minder in
drukwekkende redevoering voor. Het voor
stel is, gelijk reeds vroeger gezegd, een der
voornaamste punten voor de tweede Com
missie geworden. De algemeene indruk,
dien men reeds spoedig van de besprekin
gen in deze commissie kreeg, was deze, dat
een ieder het denkbeeld der conferentie
gunstig gezind is. Maar het meerendeel der
gedelegeerden verborg geenszins zjjn be
zorgdheid, dat de voorbereiding der confe
rentie, het opstellen van een programma in
het bijzonder Jiet moeiljjkste deel van den
arbeid zou blijken te zjjn. Om er dan ook
zeker van te zjjn, dat deze moeilijkheden
zoo goed mogelijk uit den weg zul|en wor
den geruimd, en dat dus aan de conferen
tie een behoorlijke kans van leven zal wor
den gegeven, ondersteunde men het Fran
sche voorstel, dat een afzonderlijk organis
me in het leven zal worden igeroepen, waar
in velerlei belangen en bevoegdheden ver
tegenwoordigd zullen zijn, en dat vooral in
zekere mate onafhankelijk zal zijn van de
technische Volkenbondsorganen.
Eigenaardig, ook op dit punt stuitte men
op Engelsche tegenstand. Niet, dat Enge
land aan de gedachte der economische con
ferentie op zichzelve ongunstig gezind is;
het ware ook moeilijk te verwachten. Maar
evenzeer als de Engelsche delegatie ten
aanzien van de Voorbereiding der Ontwape
ningsconferentie bezwaren maakte tegen
de gedachte, dat de bestaande organen zul
len worden gepasseerd evenzeer scheen
het denkbeeld, dat zulks thans bij de econo
mische conferentie zal geschieden, de dele
gatie uit Londen te verontrusten. Nu zijn
de Franschen aan dit argwanend wantrou
wen tegemoet gekomen, doorden Raad als
het ware in de voorbereiding*in te schake
len, en zoodoende zorg te dragen, dat een
in het leven te roepen afzonderlijk organis
me geen stappen kan doen zonder den
Raad, waarin ook Engeland* vertegenwoor
digd is, daarin te kennen. Daartegenover
staat echter, dat Frankrijk aandringt op
een zoo spoedig mogelijk aanv^ngen met
de voorbereiding der plannen, hetgeen zeg
gen wil, dat de Fransche regeering voor-
GOlIISIIIE («IRi VT.
---t-t-
de ook geen angst meer te 'koeete
ren Zij dacht aan den vorigen avond
toen rij, ten huize rijner moeder in de
Bonistraat, haar neef Rudolf weerzag,
den lieven vriend van haar kinderja
ren. Ruud, de mooie student, die, haar
thuisbrengend, haar in het oor had
gefluisterd1 „Betty, wat ben-je mooi
geworden, ik mag nu nog niet spre
ken, maar zoodra ik wat ben, kom ik
vragen of je van mij houdt,
ik van jou f
Rudolf van Hoogdnynen was arm,
heel arm. Om hem te laten studeeren
te Utrecht, hadden rijn moeder en
twee tantes, de oude freules Nancy
en ClaB:na van Hoogduinen, hutje en
mutje bijeen gebracht en waren rij in
een klein huisje gaan wonen in een
aditeraf-straatje als de Bonistraat. En
ook Betty was arm. «aar stiefvader,
de bankier Bartels, had fortuin, waar
van haar moeder genoot als rijn vrouw
maar Betty i
kon het haai
en Ruud op
konden
en wa<
wilde
FftANKBUK.
Het aanstaande Fransche offensief.
Teneinde het aanstaande offensief in
overeenstemming met het Fransch-Spaan-
sche plannen te kunnen brengep, worden de
Fransche troepen in compacte massa’s bij
eengebracht, welke beschikken over krachtig
en talrijk zwaar en licht geschut, veel ca
valerie en een groot aantal vliegtuigen.
De noodlottige letter.
Dezer dagen is de letter uitgeloot, die moet
aanwyzen welke soldaten der lichting 1925
van het Fransche leger naar Noord-Afrika
zullen gezonden worden. Die noodottige
letter was de M: alle jongelieden, die thans
hun diensttijd van 18 maanden volbrengen
en wier naam met een M of een der vol
gende letters begint, zullen naar Afrika
worden gezonden tot het maximum van het
benoodigde aantal manschappen bereikt is.
Een uitzondering zal o.a. worden gemaakt
voer gehuwden en weduwnaars met kinde
ren, voor degenen, wier vader of wier twee
broeders voor Frankrijk gestorven zijn,
voor oudste zoons van weduwen en voorde
oudsten van voilé weezen.
Geen opheffing van het bagno van Guyana.
Met eenigen ophef is verleden jaar de
opheffing aangekondigd van het bagno van
Guyana. Het is echter na de eerste geest
drift over het denkbeeld aan het studeeren
gegaan en daarbij tot de conclusie gekomen
dat het bagno niet kon worden opgeheven
zonder wijziging van het strafwetboek en
dat het mogelijk was In afwachting der
wetswijziging in het strafstelsel in Guyana
kunstmatige markten geschapen allereerst
in eigen land, vervolgens in omliggende ge
bieden, waartoe zij door handelstractaten
somtijds in staat worden gesteld. Het tegen
deel van specialisatie is ontstaan, en aan
gezien nu eenmaal de tegenwoordige econo
mische inrichting der internationale samen
leving welker bestaan men ondanks alle
afwijkingen niet kan ontkennen in de
richtihg van specialisatie gaat, blijft ’n eco
nomische crisis niet uit. Het toenemend ver-
De «es. oonferentia.
De onderhandelingen tusschen Frankrijk en de Ver. Staten. Het Int.
Stedencongres te Parijs.
van de Duitsche regeering als een feitelijke
bedreiging van zijn belangen. De Duitsche
regeering ontkent dit ten stelligste. Zij heeft
nog dezer dagen te Moskou laten verklaren,
dat het totstandkomen van het veiligheids
pact niet de minste wijziging van haar po
litiek in het Oosten en dus ook niet in haar
verhouding tot Rusland ten gevolge zal heb
ben. In de commissie voor buitenlandsche
aangelegenheden van den rijksdag heeft oa.
ook de Duitsch-nationale graaf Westarp In
dit verband een nauwkeurige verklaring van
de DGit&he regeering verlangd, waarop dr.
Stresemann een zeer positief antwoord heeft
gegeven!
dersma.DenHaag,
'de brochure voor
•raag gratis te ver-
'5 en 2.50 per ft.
i drogisten Vraagt
figetD D D.-zeep
ABONNEMENTSPRIJS! per kwartaal 2^5, per week 17 rent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt.
Franco per poet per kwartaal 8.15, met Zondagsblad 8.80.
Abeooementen worden dagelijks aangenomen aan one Bureau: MARKT 81, GOUDA,
hij onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux rijn dagelijks geopend van W—6 uur. Administratie TeL Int. 82;
Redactie, Tel. 83.
7) -
Zeg Jaapie, ken jij tennissen, zeker
niet, hè Nu, wil ik het je leeren
Ik heb twee rackets, de oiifdate mag
jij gebruiken, die is nog heel goed
voor een beginnen.... Wacht, ik ga ze
even halen
•Jaap hieCd haar tegen, en op dien
loon van gezag, heen aoo eigen, en die
haar dadelijk weer den ernst van den
toestand onder het oog bracht, zeide
hij „Neen, Betty, doe geen moeite,
ik ben niet in de stemming om, te....
spelen- Ik ga werken I”
Hij sprak onvriendelijk, zijn
stonden somber, daar was weer
stroeve rimpel plooi tuskèben de wenk
brauwen Zij werd bedlroefa „O wee,
je vat de dwaasheid ernstig op tj’
toen boos „Och Jaap, wat j-j© ge
daan, onzo möoie verhouding bedor
ven. Wat moet daar nu van komen!”
Maar hij zag haar aan, koel, vast-
ADVERTENTIEPRUS: Uit Gouda m omstrek* (tehooraada tot daa bezorgkriiw)
1—5 regala 1-80, alks regal maar /DJfi. Van buit* Gouda n d* teaoïtfkri^:
1-5 regaia /l 55, alk* regal maar ƒ0.80. Advert*tita in tet ZaUxdagnummar 20
bijslag op d* prija. Uafdadighaido-advartentiln da kalft van dn pr||B.
INGEZONDEN MEDEDEELINGHNi 1—4 regels 2.06, alke regel meer /.OM Op
de voorpagina 50 booger.
Gewone advertentiën ingeaand* medadeeling* Ml contract tot aoer garedneapr-
den prijs. Groote letters rand* word* berairend naar plaatsruimte.
Advertentiita kunn* word* ingeaondes door tuaechenkomat van soliede Boekten-
delaren. Advertentiebureau! oase Agent* moet* daags vóór de plaatsing
aan tet Bureau zijn iagakoman, teneinde van opname veraakani te aga. r
Een Bericht van het „Acht Uhr Abend-
blatt” dat Duitschland zich bereid verklaard
zou hebben een crediet van 100 millioen
mark te verleenen aan Rusland voor den
aankoop van landbouwmachines wordt be
slist tegengesproken.
Tusschen Duitsche handel skringen en
Russische vertegenwoordigers worden, al
dus een Wolff-bericht, wel credietonder-
handelingen gevoerd, doch de rijksregeering
;e daarbij niet betrokken. Omtrent het ver
loop dezer besprekingen kan nog niets de
finitiefs worden gezegd.
(Van onzen bijzonderen verslaggever.)
VHI. 4
nemens is nog voor de Decemberzitting van
den Raad een concreet plan voor dit afzon
derlijk orgaan in te dienen, opdat de Raad
het in die zitting, waarschijnlijk te Madrid
te houden, zal kunnen bespreken. Onder die
voorwaarden heeft de tweede Commissie het
denkbeeld aanvaard, en het aan de Assem
bly doorgezonden, waarvan het nauwelijks
twijfelachtig is of deze het zal aannemen.
Men moet het Fransche voorstel, gelijk
ook door Loucheur nog nader is toegelicht,
zien van hooger standpunt dan alleen van
dat eener conferentie, die middelen z»1
hebben te vinden om tegemoet te komen
aan de economische moeilijkheden, waaron
der thans geheel Europa gebukt gaat.
Trouwens, het is niet den eersten keer, dat
van een economische conferentie sprake is.
De Arbeidsconferentie, die in 1919 voor
het eerst te Washington samenkwam, nam
reeds een resolutie aan betreffende een der
belangrijkste economische punten: de ver-
deeling der grondstoffen. De Italiaansche
delegatie is op dit denkbeeld teruggekomen
ter eerste Assemblée van den Volkenbond
en bovendien op de te Barcelona gehouden
conferenti voor verkeer en doorvoer. Zelfs
publiceerde de Italiaansche Professor Gini
een rapport over deze kwestie, die echter
min of meer uitstierf. Lloyd George pro
beerde het nog eens met de met veel éclat
aangekondigde conferentie van Genua, die
echter nog grooter echec opleverde. Dat al
les zou wellicht de Fransche regeering er
van hebben weerhouden om nieuwe plannen
op te vatten, ware het niet, dat inderdaad
de omstandigheden dringend zijn. Dringend
en tegelijk van anderen aard dan in 1921.
Toen ging het er om de landen van voldoen
de levensmiddelen en grondstoffen te voor
zien nu gaat het er veeleer om een te groot
aan den-toevoer daarvan af te wenden. De
Staten,/ die produceeren, hebben op het
oogenjflik meer dan voldoende belang bij
den verkoop hunner grondstoffen. Thans ligt
de zaak er heel anders voor, juist omdat,
gelijk Loucheur in den breede heeft betoogd,
het protectionisme in allerlei vormen eco
nomische barrières heeft geschapen, die tot
conflicten aanleiding kunnen geven.
Het protectionisme is een soort van ge-
wapenden maatregel. De landen hebben in
den grooten oorlog bemerkt dat zij afhan
kelijk van elkander zijn, en zij hebben de
jaren, die hen nu reeds van het einde van
dien oorlog scheiden, gebruikt om zich aan
te passen bij de behoeften, die in den oorlog
gebleken zijn. Dat zou op zichzelf niets zijn
geweest, ware het niet, dat daardoor pro
ductie is ontstaan, die in dezen vredestijd
een uitweg moet vinden. En aangezien voor
de meeste voortbrengselen de markten reeds
zijn aangewezen, hebben de verschillende
landen voor die nieuwe voortbrengselen
L€öloten „Weetj niet bang, Betiy, er
is niets veranderd’. Je kunt gerust rijn,
voor ik iets bereikt heb terugkom
met .gouden handen”, zxmj&Is jij
noemt, zal ik met geen woord, geen
blik je meer lastig vallen je weet,
je kunt op mijn woord rekenen 1”
Zij stak meit verzoenende bereidwil
ligheid hem; haar hanidl toe. Maar bij
wilde die hand, dezelfde die hemi een
oogenblik te voren kastijde, niet aen;
o, niet om het awakke takje dat hij
nauwelijks had gevoeld, maar om' den
móreeietn slag, die hem' nog brandde
op de ziel. En zonder een woord meer
te spreken, keerde hij haar den rug
toe, verliet de kamer.
Eenige dagen verliepen. Zij woon
den samen in' één huis, het was daar
om niet moeielijk voor mevrouw Bar
tels de ontstemming, de angstige ge
druktheid telkens als Jaap de huiska
mer binnen kwam, op te merken van
het dochtertje, dat nog weinige dagen
geleden zoo vrooLijk, zoo zorgeloos
thuiskwam van kostschool en zingend
dloor hgis liep, in haar blijdschap
weer thuis !e atr En de
merkte ook op 1
in de houding
Jaap sloot rich op'
kamer, vertoonde alleen op de
uren der maaltijden, en als rijn moe
der hem vroeg waarom’ hij den huise-
liiken kring vermeed’, dan antwoordde
hij somber, vastbesloten„Ik heb
geen lijd, mama, Ik moet Werken 1
Weer had hij mevrouw Bartels afge-
sdheept met zulk een antwoord. Het
was avond, haar echtgenoot paar een
vergadering. Zij zat in de huiskamer
in haar fauteuil, geschoven bij het
open raam, waardoor uit de turnen
bloemengeur naar binnen zweefde. Bet
ty vlak bij haar in de vensterbin><,
zat te lezen. En toen laap gesproken
had, boog het meisje het hoofd diéper
over haar boek. De moeder zag van
het eene mokkende, zwijgende kind
naar het andere. Jaap ontweek haar
vragenden blik door snel de kamer te
verlaten, dè deur iets te hard achter
zicli dichttrekkend.
Mevrouw Bartels stond op uit haar
fauteuil, ging in de vensterbank n^ast
Betty ritten Haar tengere, riekelijk
magere figuur nam nauwelijks plaats
in. In het smalle gericht, onder de
spierwitte haren, leefden alleen de
donkere oogen, het eenige wat jeugdig
en mooi was gebleven in het verflen
ste gericht van de vijLen-vijftigjarige
vrouw met haar sleepende kwaal. Zij
nam met zacht geweld het boek uit
de handen van het meisje dat veinsde
ijverig te lezen, dwong Betty haar aan
te zien.
„Betty, zeg me, wat is er voorge
vallen tusschen jou en Jaap?”
Betty vaarde uit „Och mama,
rin Jaap heeft... Jaap heeft....,
nonsens
