eem
chiné
DJ», bij een
e uitslag en gij slaap*
edonkt eens, een enkele
esui taat is eenvoudig
r krijg* onmiddellijk
Is zijh enkele toepM-
de huid te zuiveren'»»
g teweeg te brengen,
kt on» voor onsen raad.
tto n.D D.MV
iDEN
RHE1D
msvormen door D. Fr.
RSCHE KRACHTPIL-
onderbare Bustes. Ook
n zwakken. Bekroond
s en eere-diploma’s. In
jond toeneming. Gega-
t Door Artsen aanbe-
Vele dankbetuigingen.
JINOSE
Ho. 18012
Woensdag 25 November 1025
85«Jaargang
a
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen
EERSTE BLAD.
FEUILLETON.
1
i
koenen Goed
17H IS
Zooals de ouden zongen
RSTK-AS
e versterken
oor
BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK,
NIEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWUK, SCHOONHOVEN,
HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE,
STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz.
Dit nummer bestaat uit twee bladen.
HUITENLANDSCH NIEUWS.
lekte)
3104 U
Mr. K.
en
ik
thuis kwam)
3213 20
niets.
heusch
Rijkdom maakt niet gelukkig. Nee,
maar het kalmeert de zenuwen.
den weg zit* Dafi zullen we vanzelf de rus
tige bereidheid vinden en de innerlijke stil
te, die ons voor het ervaren en beleven van
iedere schoonheid en van eiken vorm van
geluk ontvankelijk maakt.
samen met haar den verkiezingsstrijd heb- v
ben gevoerd.
ten.
^pen.
bleet4
wordt vericocht in
n ruim 300 gr. in-
twiCiel x
a Haag V
i
en tegen de toetreding tot den Volkenbond
uitspraken.
Als bijzonderheid mag nog worden ver
meld, dut generaal Ludendorff, die met de
loeide Völkische grodpen overhoop ligt, plot
seling in den rijksdag opdook, ’t Was de
eerste maal; dat men er hem sedert de be-
eediging van president Hindenburg zag ver
schijnen.
van
onzen... .van mijn boodschap aan de
nichten Va'ii Hoogduyuejj, vond ik op
Oorspronkelijke roman
door
LOUISE B. B.
alleen uit dat verzet de. wonde schaven,
waaruit onze handen bloeden, dan is het
ook allereerst de berusting, die we in het
leven noodig hebben» ,We moeten begrijpen
niet alleen, maar beleven, dat het het voort
durend anders willen is, dat ons geluk in
i 100 stuks 3.50, 200
thuis onder rembours
i postwissel, t
Zeestr. 21, Den Haag.
orliggen, smetten en
brand'-, snij- en ver-
rhanden en voeten, ge
we huid, huidverschil-
en, zweren, open bee
md» in en uitwendige
men met Wortelboer’e
ria Wortelboer.
cent bij de verkoopen
tikelen. 960 U
De strijd van den herfst.
tut den nazonfer, die soms tot aan No
vember kan voortduren, met zijn wazig
blauwe luchten, zyn zilveren kimmen, zyn
wondere kleurenpracht en het nauwhoor-
baar geritsel zyner langzaam vallende bla
deren, uit deze roeriooze stilte, die den vroe-
geren herfst als een zalige droom van goud
blauwe rust kan maken, zijn we in dien
anderen herfst geraakt, waar de regenbuien
striemen en de koude windvlagen ons de
laatste dwarrelende, verfrommelde biaderen
in het gezicht jagen, wanneer ook hét laat
ste schoon van den zomer wegsterft en db
kale takken zwiepen door de watergrijze
lucht, m dien herfst, die niet de naglans
van den zomer beteekent, schooner vaak
dan die zomer in haar verheven rust, haar
kleurenpracht en de yle broosheid Van haar
wegstervend leven, maar die den weg voor
den winter te bereiden schijnt, waar zy ook
het laatste blad wegrukt en de laatste bloem
knakt, als wilde ze voor den witten doo-
denrit van dezen strengen- vorst ook van
de laatste gedachte van liefelijkheid en teer
heid den weg kaal vegen. Het ia een moei
lijke tyd voor de meesten van ons, men-
schen. Tot het laatst toe trachten we vast
te houden wat ons de heerlijkheid en de
zonnige pracht van het leven verbeeldt. En
op die late herfstdagen, wanneer in het wa
zige licht van een zacht-gouden middag de
natuur nog schynt*stil te staan in over
peinzing van voorbije heerlijkheid, is het,
of we nog jons deel schijnen te hebben aan
de verrukkingen van de lente, toen- ook ons
leven in nieuwe schoonheid scheen te wal
len uitbloesemen en aan de volle weelde
righeid van den zomer, die de belofte van
het leven in vervulling scheen te zullen doen
gaan. Dat is nu voorbij. We verzetten ons
nog wel, op lederen onstuimagen herfstdag
hopen we morgen weer tien hemel te zien
blauwen in zijn pracht van daareven. Maar
dat is niet den weg, dien we te gaan heb
ben. Niet de volheid van het leven wacht
ons, maar zyn stilte, zijn resignatie. En het
is het verzet daartegen, dat ons pyn doet
en de handen schaaft.
Elk mensch, elk ding, elke tyd heeft zyn
eigen schoonheid en beteekenis. Wanneer
we dat niet zien, ligt het aan onze ont
vankelijkheid. Maar niet iedere schoonheid
spreekt ons op dezelfde wyze en evjen sterk
aan. En vooral ook, we zijn niet zoo da
delijk toegankelijk voor iedere nieuwe
schoonheid. Onze natuurlijke traagheid
maakt, dat we ons aan het oude, he$ beken-
ARDT SACRE
boekhandel of tegen
iding van poeh
Uitg. Mij. Den
vARDIG TONICUM
naarde bron van
s Voor ieder, die
verrichten heeft,
welken aard.
OSE verhoogt de
*n gezonden mensch
i'onvermoeide» en
rieten zenuwknacht
Zooals werd voorzien heeft Briand aan
den president der Republiek medegedeeld,
dat hij geen ministerie zal kunnen vormen.
Bepaalde medewerking ontbreekt my, ïoo
heeft hij gezegd, waarmede hy klaarblijke
lijk doelde op de weigering van de socialis
ten en bepaalde radicalen om in een door
hem gevormd ministerie ziting te nemen.
Hij behoeft zich daarover niet, erg te ver
wonderen, nog te beklagen.
De taak van het samenstellen van een ka
binet werd daarna toevertrouwd aan lam
mer, die, naar men verwacht, e>m precies
dezelfde redenen eveneens van de opdracht
zal afzien.
Waarschijnlijk zal het daarna de beurt
zyn van Remy Renould. A
Óp het oogenblik duren de beraadslagin
gen voort en het blijft onmogelyk te voor
zien, op welke Svjjze de zeer verwarde toe
stangt zich zal ontwikkelen.
Naar men zegt zal Doumer alvorens on-
derhandelingen te openen, zich ^rzekeren
van de medewerking van Jlriand ^ls minis
ter van Buitenlandjt*he zaken.
Intusschen heeft de socialistische Kamer-
groep een motie aangèftómen waarin zij
zich bereid verklaart, het bewind op zich te
nemen, hetzij alleen, hetzy in samenwerking
met de andere democratische pfe'ftijenftdie
VEREENIGDE STATEN.
Auto-ongelukken in de V. St.
55 dooden per dag.
De Amerikaansche National Safety Coun
cil heeft vastgesteld, dat er per dag in de
Vereehigde Staten 55 personen bij automo-
bielongevallen het leven verliezen. In 1924
werden 2000Ö personen gedood en 450.000
gewand by auto-ongelukken^ In*. 10 jaren
zyn er 123.000 gedood. Het -aantal doodély-
ke ongevallen, gestegen van 5000 in 1914
tot 20.000 in 1924, is vaa zulk gen"omvang
geworden, dat duizenden* automobilisten
zich des Zondags niet meer op de wegen
wagen. Voor de steden met meer dan 100.000
inwoners heeft men vastgesteld^ welk aan
tal- doodelijke ongevallen daar p€r 100.000
inwoners voorkwamen. Als gevaarlijkste
steden verschijnen, dan Erie met 36,4 Los
Angelos met 35,6. Camden met 38,8 en Cin
cinnati met 30,8 Chicago komt dan 19 plaat
sen later met 20,2, Washington met 19,9,
terwyl New York en Philadelphia met reep.
15.9 en 15.8, het drukke verkeer in aanmer
king genomen, niet zulk een slecht figuur
maken. De laagste cijfers vërtoonen Yon
kers met 4,7 en Norfolk met 8,1.
ENGELAND.
Churchill’s dochtertje vindt een
paarlensnoer.
Het 14-jarig dochtertje van den Engel -
schen minister van iFinancën, Churchill,
heeft drfEer dagen op weg naar school een
sedert eenigen tijd vermist paarlensnoer
ter waarde van zesduizend gulden gevon
den. Van de verzekeringsmaatschappij ont-.
ving zy de uitgeloofde belooning van zes
honderd gulden.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda u onw treken (bohooranda tot den bororgkrin»)
1—5 regels ƒ1.30, elke regel meer 025. Van buiten Gouda en den bawrgkring-
15 regels 1 55, elk» regwi meer 0.30. Advertentiën in het Zateiöagnummer 20 fi
lijslag op den prfje. Liefdadigheida-advertentiën dn helft van den prtf».
INGEZONDEN MEDEDEELING^N: 1—4 regels ƒ2.05, elke mgel meer f.OM. Op
de voorpagina 50 booger.
Gewone advertentiën en ingezendap mede^ieeiingen bij contract tot seer goreduceer-
den prijs. Groot» letters en randen worden berebend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tuaachenkomst van soliede Boekhan
delaren, Advertentiebureaus en onze Agenten en moeten daags vóór de plaatsing
aan het Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te «tin.
GOIJDSCH E COURANT
„ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
Frdnco per post per kwartaal ƒ8.15, met Zondagsblad &.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau* MARKT 31. GOUDA
bjj onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux Min dagelijks geopeud vaa 9—6 uur. Administratie Tel. Int. 82;
Redactie, Tel. 83.
BELGIS.
De zaak De Man.
De Man waarschijnlijk ten ge
volge van de amnestie op vrije
voeten gesteld.
Naar uit Brussel wordt gemeld, zal
Remi De Man, tot drie jaar opslui
ting veroordeeld wegens het doodschie
ten van den anti-Vlaamschen fascist Maquet,
vermoedelijk heden nog, ingevolge de toe
passing van de ,in den jongsten.kabinetsraad
aangenomen amnestiebepalingen, op vrije
voeten worden gesteld.
FRANKRIJK.
Tweeduizend man Fransche troepen
omsingeld.
Volgens een telegram uit Beyroet aan de
„Temps” zou Zeid-el-Atrasj, de broeder van
sultan Atrasj, met 2000 man de Fransche
troepen omsingelen, die zich bevinden in een
versterkt kasteel op 60 KjM. ten Zuid-Wes
ten van Reiroet. Hulptroepen zijn uitgezon
den.
56) -
'Nu dan, toen ik
het kantoor de grootste agitatie, ailed
in rep en row. Het was alsof de pa
niek bij ons was ingeslagen. Reyman,
grauw als de* asch van die kachel,
stormde op mij af,. ik Bigd niet, eens
den lijd mijn hoed en jas le Tergen
- in de gangkast. „Mepeeir.... meneer
Jaap..., Zooeven ving ik het telepho-
nsch bericht op, dat Breugel Med-
dema hun betalingenl geslaaM hebben/’’
„Reyman, ben je gek, kerei. Mpakt
dal bericht je zoo van str&ek. We ver
wachten toch dagen lang al niet an
ders een wonder dat het niet eerder
gebeurde.”
.Jawel,’ maarmaar diat is neg
niet het érgste. Ze zeggen... ae zeg
gen dat nu onvermijdtelijk Dodegaer-
de Zoon moeien volgen, al geyal-
Vandaag zullen weer andere sprekers aan
de beurt koenen, verrassing acht men ech
ter uitgesloten. Die bewaart men wellicht
tot éna de onderteekeping en de ratificatie
van het verdrag. Wat dit laatste betreft,
volgens berichten uit Londen, heeft de Brit-'
sche regeering aan haar gezant te Parijs op
gedragen, aan de Fransche regeering te
vragen of deze het niet gewenscht acht om,
met het oog op het achterwege blyven van
alle feestelijkheden wegens het overlyden
van koningin Alexandra, het vgrdf-ag van
Locarno op 1 December door de gezanten
der mogendheden te laten ^onderteekenen.
Ofschoon nog geen antwoord uit Parys is
ontvangen, verwacht men dat geen der be
trokken partyen bezwaar tegen dit voorstel
zal maken.
huizen noodwendig moeten maken tp
het publiek, dat zenuwachtig angsttg,
wantrouwend, licht overslaat tot pa_
niek. Maar wij zijn voorbereid1, dus
dat beteekent, wij kunnen ons wape
nen voor de storm losbreekt. Ik be
loof u, vadler,’ tot uw rust, ik zal nu
naar het kantoor gaan, niet rusten
niet slapen zelfs, als dat noodig blijkt,
tyrf ons voorbereidt te maken op alle
gebeurlijkheden. Geloof mij, vader, en
wees nu gerust, uw eerlijke naam is
immers mijn hoogste erfdeel.’’
Betty knielde voor haar zieken stief
vader. Zij sloeg haar armen om hem:
„Vader... geloof, vertrouw toch Jaap.
Hem kunt u vertrouwen, ik weet het,
vader.”
Zonder dat zij het zelve w>st, sprak
vaste overtuiging uit haar stem Wer
kelijk zoch/en en vonden haar oogen
die van Jaap. O, hoe verzachtte de
zonnige, dankbare uitdrukking van die
grijaje oogen de hopelooze smart tn
haat haft. Hoe had zij diezelfde oogen
pens kunnen vreezen.
Jaaip wendde den blik weer naar
zijn vader Vader, hoort u wel,
Betty spreekt als mama. Zij kon ook
zoo beslist zeggen, in oogenblikken
d&t u niet zeker van mij was, toen ik
u vroeg die groote reis te mogen ma
ken. onder anderen 0, Jaap zal*
geen dwaze dingen doen, ah hij be-
'oofd heeft zich in -icht te nemen.”
(Wor.4t vervolgd).
ten zijn, zells.
„Wie zegt dat?”
„Uw vrienden van Leeuwen telefOg
neerden het.”
„Zoo, die zijn tenminste te vertrou
wen, en ‘van Dodegaerde verwondert
het me niets.”
,,Ja maar, als'dip gaal, dan is alles
verloren, dan kan ik mijn baantje wel
aan <jjen kapstok ophangen... en me
zelve bij, O, o, o, wat moet ik
toch beginnen verloiren, verloren
Reyman kermde, alsof hij onlijdeluk
leed. En nu, Betty, it® mjoet je hoo-
ren, hoe de oude1 man den kop kwijt
was”, zeide Jaap, nadrukkelijk, mei
een zijdelingschen blik op zijn vader.
.?Het eerst» oogenblik schrikt© ik ook;
niet te verwonderen, hè, Reyman deed
zoo allerakeligst en hij is al zoo lang
Uj .de firma, ik nog wo kort. Ik
njeende me ai heel goed op de hoog-
“te gebracht te hebben van (je zaken
tfan het kantoor, maar toch, misschien
wist ik toch nog niet alle relaties en
verplichtingen eh onze boekhouder wel
De angst sloèg ook mij., om het hart.
'.Ik greep den ouden man bij zijn
schouders, nog voel ik zijn magere,
beenige. knoken sidderen óijder mijn
greep hij kreunde. Reyman, zeg...,
staan wij in eenige relatie met l)ode-
gaerde? Houd op met dat gekerm
denk na, Reyman.”
De map keek me aan ntet zijn gla
zige oogen in zfijn vertrokken gezicht
kost per flacon
-, 12 fl. 21.-
>y Apothekers
3229 30
X>R NAMAAK!
iM A Gz,
2c/4. Den Haag.
de vasthouden en een stryd voeren tegen
de vernieuwing, ■^Sj^ich opdringt. Dat Is
overal en altjjd zoo, ook in ons eigen le
ven. Het lijkt wel soms anders, wanneer
we het nieuwe rfiet uitgéspreide armen wel
kom schynen te heeten. Maar dat is het
nieuwe, dat we verwachten, waarop we
hopen en dat dus het nieuwe voor ons niet
is. Waiyieer dat nieuwe zidi anders open
baart, wanneer het niet een anderen verras-
senden weg in den tegenwoordigen tuin
van ons leven ons uitlokt, maar ons als
wegdringt uit den tuin naAr een onbeken
den, vreemden, waar ,van de schoonheid,
waaraan we ons gewenden, niets te bespeu
ren valt, dan huiveren we terug en verzet
ten ons. En het is dit verzet, dat altijd en-
overal ons de pijn geeft, die het leven ons
oplegt. We willen niet en worstelen. En in
die worsteling wordt ons de heup ont
wricht.
Het is deze worsteling, die we iéderen
herfst opnieuw doormaken ,zoodra we
ouder, worden. Dat is niet de worsteling
tegen de komende winterdagen, waarachter
we een nieuw^ lente weten. Maar het is
de worsteling tegen het leven. lederen nieu
wen morgen rekken we den hals naar een
nieuwen blauwen hemel en een nieuwe
zonnepracht. En we willen niet gejooven,
niet erkennen, dat de tyd van zomerschheid
en lenteweelde voorbij is en een andere tijd
ons wacht. En daarom omdat we het niet
gelooven willen en worstelen blijven, zien
we de nieuwe schoonheid niet, die zich aan
ons openbaren wil. We kunnen de rust niet
vinden, die de ontvankelijkheid schept, on
zen geest niet instellen, op het opvangen
van het nieuwe beeld. En zoo, nog altijd
reikhalzend naar de heerlijkheid van het
verleden bemerken wè niet ,dat om ons een
ander land in nieuwe schoonheid openlicht.
Vasthoudend aart, de boomen en hekken
van onzen ouden tuin waaruit we ons niet
willen laten Wegdringen, scheuren we onze
handen en onze, ziel open aan de. onvw-
mydelykheïd van het leven. Totdat we
worstelens moe eindelijk toegeven. En dan
plotseling ontdekken we om ons de lieflijk
heden van een anderen tuin. Zoodra we
maar ons verzet opgeven en ons rustig
overgeven aan de handen dezer onvermij
delijkheid, zal ook de pyn vejjdwyneia, die
de angel van het verzet in ons steekt. En
het is ook* de herfst, die ons de mogelijk
heid daarvoorkan openstellen, waar ze
ons de onvermyitelijkheid van alle .levens
veranderingen jftiet alleen, mStir ook de
schoonheid ’vart reiken levensvorm leeren
kan en in ons berusting wekken, die ons
het leven aanvaarden nfet alleen, maar ook
waardeeren doet. Wanneer het alleen het
verzet is, dat pijn doet, wanneer we ons
De debatten in den Duitschen Rijksdag.
0e onderteekening der overeenkomsten. De Kabinetscrisis in Frankrijk.
De Rijksïlag begon gisteren met de be
spreking over de verdragen van Locarno en
de toetreding van Duitschland tot den Vol
kenbond.
Het woord werd gevoerd door den soc.-
dem. leider Wels, graaf Westarp Van de
D.-nationalen, Fehrenbaeh, Dr. Scholtz van
de Duitsche Volkspartij, den communist
Thalmann en de democraat Koch-Weser.
Graaf Westarp deelde in zijn rede mee,
<ïat zyn fractie en bloc zal tegenstemngrfn,
dat ze echter nog verder gaat en er aan
vasthoudt, dat een meerderheid van 2/3 voor
de aanneming van het Pact noodig is en
dat de Duitscb-natiortalen, mocht er met een
eenvoudige meerderheid een besluit worden
genomen, deze beslissing niet zullen erken
nen. Een en ander werd echter in een op
vallend gematigde en zakelijke rede mede-
gedeeld, d,ie zeer lang duurde en die uit den
aard der zaak geen nieuws meer bracht.
Dfe sociaal-democraat Wels verdedigde
het tegenwoordige standpunt van zyn par
tij, die gedeeltelijk lian overwegingen van
internationale solidariteit moetxworden ge
weten.
De houding van het centrum is bekend,
evenals dat van Stresemanns eigen party,
de Duitsche volkspartij, en de sprekers van
deze beide fractiés kwjden dus kort zyn.
Vervolgens kv<amr Stresemann aan het
woord. Van zijn rede was alleen nieuw de
mededeeling, dat de Belgische^egeëring
zooeven aan ^erlijn had laten weten, dat de
veroordeejipgen bij verstek van de zooge
naamde oorlogsmisdadigers als in stryd
met den geest van Locarno zullen worden
gestaakt.
Spreker doopte-binnenkort een soortge
lijke toezegging van Frankrijk te zullen ont
vangen.
Na Stresemann sprak de leider vrtn de
Economische party, prof, Bredt, die met
’.nadruk verklaarde, dat zijn fractie alleen
dan voor Locarno zal stemmen, als het be
kende Beiersche amendement nopens den
dattyn van toetreding van Duitschland tot
den Volkenbond zal worden aangenomen.
Eenzelfde verklaring, zy het in minder po
sitieve vorm, legde de vroegere Beiersche
mjnister-president graaf Lerchenfeld na
mens de Beiersche Volkspady af.
Voorts? kwamen de sprekers van de beide
Völkische ryksdaggroepen, die het tegen
woordig met elkaar aan den stok hebben,
(aan het w^ord. Graaf Reventlow sprëk na
mens’ de Völkischen, Strasser namens de na-
tionaaUsociaksten- Het behoeft 'geen betoog,
dat beidén als om stryd tegen Locarno
Hij bedaarde, mar ziijii gezicht
a^chgréuw.
ulpe firma, beJoeft u
j „ja, wij, Van den Heymel en Bar
tels
„N'en, meneer Jaap, niet dat
'weet.”
ik stootlc hem vaft mij af, woedend.
„Nu dan, kerel, wat leuter je. Je
zoudt iemand de haren te berge laten
r.jzen met je jakhalaengeiluid. Ga weer
aan je werk on wees bedaard'. En
jullie ook daar”, voer ik uit tegen do
klerken „Mensehen als jullie, die om
niets den kop kwijt raken, veroorza
ken paniek, diio verwarring in* onheil
oth schept.”
Ik ging naar mijn schrijftafel nau
welijks gezel en, stond een klerk foor
mij.
„Meneer meneer Bartels.’
4<>Wat is,er nu weer?”
„De oude meneer heeft al telkens
naar u laten vragen, meneer, hij vond
dat u zoo lang \vöj?bleef, en hij maakt
zich zoo zenuwachtig', meneer.”
Ik ging naar vader’s kantoor, ik
vond vader, zxjoals je hem ziet, Bet
ty.” De veólbeteekenetnde $Hik van
Jaap’g oogen zeiden jiaar meer den
hij haar vertel'en mocht i<n het bijzijn
van zijn scherp luisterenden vader
Redman, wien ik nog wel verboden
had vader in mijn afwezigheid te ko
men storen over zaken van het kan
toor was in zijn eerste’’ ontsteltenis
naar vader toe gevlogen.
„fk za. bejaard bij de kadiel te
lezen, Jaap had me dat 'bevolen,” zei*
de de oude heer Bartels met kinder-*
lijke gehoorzi»am‘heid, „toen* Reyman
bij mij binnen kwam vliegen, waar ik
al vreesclijk yan sihrdk Mij w erp
zich haast hu lend voor mijn voeten
„Breugel Miert/erna zijn kapot...,
Dodegaerde en Zoon gorden, meege
sleept. 0“ God..! o God...-, nu gaat al
les naar den kelder. Wat nu, meneer"
Bartels, wal nu Nu moet ik gdan l>e.
delen op mijn ouden dag. U kunt me
nie langer houden, en meneer Jaap
zet me «ek*ef op straat. Ik heb me
altijd aan <’eze firma vastgeklampt, nu
is er gee:i relding meer, voor mij, nu
is talles verloren, verloren.”
„Hoor ja wel, de man heeft een
oogenblik van waairzan gehad”, be
tuigde J^ap, zijn stemi diep en zwaar
van ingéhoi; lenv verontwaardiging
..Als hij niet (He-en-veertig dienstja
ren achter den rug had. maakte ik
zeker z|ijn woorden waar en joeg hem
do straat olp. U zoo noodelots te doen
schrikken.”
„Dus, Jaap, er is
niets.”
Maar vader, denk toch na, er kan
immers niels zijn. Niemand beter dan
u weet, da' wij n’ets te maken heb
ben met al dien waggelenden boel. Ik
zal diets zegg&n van den algemeenen
indruk, den al dezie> ineenstortende
