WIJ
JT
T
>1. 82
I
l»fr maansteen
SANEN'S
Fabrieken
MERVEER.
NiEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, SOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELIiE,
NIEIjWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWIJK, SCHQONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz.
zieken
e, oeeraiaclrtifWd,
dm, hjputhuarfrk
tis broctam vaa
Fraakanetraa* 7>.
■o. 18109
85"Jaargang
naf
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen
E.
FEUILLETON.
•c
I
linigste I
ten,
aten
aller
uit
en.
t U met
’alet”
DOTSTE
igswaarda.
Woenadag 249tari 1999
'I
Administratie Tal. lat 82;
v er
van
BINNENLAND.,
van
I
allen
1
30
34
Hoeveel geduld zou men met anderen
hebben, wanneer men hun gebreke^ als
een dwaasheid zou willen zien.
en
on-
>1>
den."
meer dan d*t.”
in
de
iet
liet
en
len
l.n
Spannend romantisch verhaal
van
WILKIE COLLINS.
h in
N.V.
.rl.bl 176» -
(fill 1M11E COURANT
manenten zetel krijgen.”
Spr. was het volkomen met deze instiuc-
Z":_ »te daad, toen hij te Ge
nève aankwam, was, de mogendheden van
king bijeen te roepen
hij, dat ik niet had
de anderen het eens
‘rwjjderd van de ge
ien van Europa af te
g eiéch voor den dag
Wezenlijking van den
i verirfndeien.”
r met te «eggen, dat
1168 1®
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal 2.26, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal ƒ2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt
Franco per poet per kwartaal 8.15, met Zondagsblad 8.80.
Abenaementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 81, GOUDA,
bjj onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zijn dagelijks geopeud van 9—45 uur. -
Redactie, Tel. 83.
wat Hij
zeggen Y
Hat Rijksdagdebat over Ganèva.
De houding van Chamberlain te Genève.
de onderteekenaars van het verdrag gecon
centreerd was op deze aangelegenheid? De
eenige quaestie die tot het échec heeft* ge
leid is nimmer ter sprake gebracht. Het
Huis heeft het recht te vragen of Chamber-
lain destijds wist dat Frankrijk en Polen
voornemens waren te eischen, dat Polen te
gelijk met Duitschland als lid van den Raad
zou worden gekozen.
Indien dit het geval was, dan had Cham
berlain dit moeten zeggen Indien men de
zen eisch als onbelangrijk heeft beschouwd
en gemeend heeft, dat Duitschland er geen
bezwaar tegen zou hebben, waarom heeft
men de Duitsche regiering dan niet vooraf
verwittigd en waarom moest Duitschland
dezen eisch het eerst vernemen uit de Fran-
sche bladen, die in scherpe bewoordingen
de toelating van Polen „als tegengif’ te
gen Duitschland eischen? De eer gebood
Duitschland vóór de onderteekening van het
verdrag in te lichten. Thans krijgt men den
indruk, dat Duitschland ertoe gebracht werd
een verdrag te onderteekenen zonder alle
bepalingen ervan te kennen.
Spr. betreurde deze onoprechte houding
en hij stelde voor een motie aan te nemen
waarbjj Chamberlain’s houding'werd ver
oordeeld.
BUITEN LANDSCH NIEUWS.
DUITSCHLAND.
Het bevrijdingsfeest te Keulen.
Het bevrijdingsfeest, waarvoor president
Von Hindenburg naar Keulen was gekomen
is op grootsche wijze gevierd. Alle straten
waren feestelijk versierd en van den dom
wapperden de vlaggen. In het station waren
de vroegere vorstelijke wachtkamers voor
den hoogen bezoeker gereed gemaakt. Een
ontzaggelijke mensclienmenigte was op de
been en ook uit de naburige plaatsen waren
taj van feestgangers naar Keulen opgeko
men De ontvangst aan het station had vol
gens het vastgestelde programma plaats.
Des avonds om 7 uur had een feestmaaltijd
plaats, waarbij president Von Hindenburg
aan het hoofd van de tafel plaats nam, met
dr. Adenauer- en kardinaal Von Schulte aan
zijn zijde. Dr. Adenauer bracht een toast op
het Duitsche vaderland uit. Dr. Marx en de
Pruisische minister-president Braun hielden
eveneens toespraken, evensoo de Beiersche
minister-president Held, die er Op wees, dat
het niet gelukt is het werk van de Duitsche
eenheid te vernietigen en de hoop uitsprak,
dat ook het overige bezette gebied spoedig
bevrijd zal zjjn. De studentenvereenigingen
van West-Duitschland boden den rykspresi-
dent een adres van welkom aan, waarin zij
hun onwankelbare trouw aan het Duitsche
vaderland betuigden.
BELGIë.
Verhooging der spoorwegtarieven.
De commissie inzake de reorganisatie der
spoorwegen heeft haar rapport ingediend.
Ih het rapport spreekt zjj «ich uit voor een
verhooging der spoorwegtarieven met 25
J* ENGELAND.
De hevige koude.
De bestuurders der vliegtuigen voor snel
verkeer, die op het vliegpark te Croytfcm
aankwamen, hebben bericht, dat een ontzag
gelijke koude en sneeuwstormen heersfehen
in West-Europa Een machine, die van Brus
sel naar Londen vloog, was van buiten ge
heel bedekt met een dikke ijslaag, toen zij
te Croydon landde
Hofrouw.
ei Hof van do Koningin heeft we
gena overlijden van de Konangin-Moe-
der van Denemarken den rouw aan
genomen in^aande Woensdag 24 dezer
en wel voor acht dagen, te weien 4
dagen halven en 4 dagen lichten rouw.
Avoadreceptie ten hove.
Gisteravond, heeft len Koninklijke
Pa eize t$ s-Gravenhage een door een
800 genoodigden bewoohte aVondrecep-
tie plaats gehad. Deze droeg ditmaal
nkt het feestelijke karakter van een
gala-soirée, hetgeen hieruit bleek, dat
er geen muziek was en het voor de
83. - -
,,Verondersteld, dat gij werd aange
zocht, uwe L
Godfrey Abiewhite kenbaar temaken?
zeide zij.
„tó.”
„Hoe zoudt gij zijn gedrag noemen?
„Dat was een lagen bedrieger.
„Mijnheer Bruff, ik heb vertrouwen
gesteld in dien man. Ik heb beloofd
dien man te huwen. Hoe kan ik hem
vernederen in de oogen der wereld
De schande zou voor hem niets, voor
mij echter zou zij ondraaglijk wezen.'
„Doch ,mijn waarde juffrouw Rachel
bracht ik daartegen in, „gij kunt uw
verloving toch niet afbreken, zonder
er een reden ^roor op te geven."
„Be aal zeggen, dat ik er over na
gedacht heb en het voor beter houd
ta beider belang, dat wij schei-
•1'
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda «a ososawkau (beboorands tot de» bMorgkring)
1-5 regels ƒ140, elke r«el meer 046. Van botten Gouda ea <tan bezorgfcriag
1—5 regels 155, elke regel meer ƒ040. Adverted!*» ia bot Zatordagnummer M
'.jjalag op (tan prfjs. Liefdadigheids-adwtontiln da helft van (tea prfls.
INGEZONDEN MEDEDEELIEGEN: 1—4 regels ƒ2.06, elke regel moer ƒ040. O»
<le voorpagina 50 booger.
Gewone advertentita en ingezonden mododoeilagen btf contrast tot zeer gorodueoor
den prijs. Groot* lotton en randen worden bershiëii naar plaatsruimte.
Advortentüa kunnen worden ingezonden door tusschenkomst va* «oliede Boekhan
dolaren. Advertentiebureaus en onze .Agenten en moeten daagt vóór <ta plaatsing
een bet Bureau tfln ingekomen, teneinde van opname verzebeid te sga.
De Duitsche Rijksdag heeft gisteren ver
worpen het communistisch votum van wan
trouwen teg^n de geheele ryksregeering.
Behalve de communisten stemden, de D.-
nat en de Völkischen er vóór.
De motie van wantrouwen der D.-nat.
tegen Luther en Stresemann werd eveneens
verworpen met 259 stemmen tegen 141
(D.-nat., Völkischen en comm.)
Het VöBdsche votum van vertrouwen
in de regeering werd met 264 tegen 139
stemmen aangenomen.
Ten slotte werd ook het voorstel der re-
geeringsipartjjen om de houding der regee
ring inzake Genève goed te keuren aange
nomen. De soc.-dem. stemden hier voor,
alsmede een gedeelte der Econ. party.
Bij de discussie, welke aan'de gehouden
stemmingen voorafging, keurde afg. Breit-
scheid (soc.-dem.) de houding der Duitsche
delegatie te Genève goed. Hij noemde het
optreden van Briand en Chamberlain met
hun geheime overeenkomsten met Polen
verkeerd en incorrect, maar eischte
Duitschlands toetreding tot den Volken
bond éh de consequentie voortzetting' der
politiek van Locarno.
In het Britsche Lagerhuis heeft gisteren
het debat plaats gehad over Chamberlain’s
1 houding te Genève. Allereerst kwam aan het
woord Lloyd George, die er aan herinnerde
hoe Minister Chamberlain by zyn terug
keer uit Locarno door allen, zonder eenige
reserve lof is toegezwaaid, maar hoe het
reeds spoedig bleek en spr. herinnerde
W. W J». red, te Birmimchan.,
1 z^n grewrte taak was afgeweiftr.
Toen reeds protesteerde men tegen zyn
uitlatingen daar, en men voorspelde een ca
tastrofe. Maar Chamberlain ging voort op
den ingeslagen weg, die eindigde met het
geen hy zelf een catastrofe genoemd heeft.
Thans hangt de vrede van Europa af van
de houding, die het Lagerhuis zal aanne
men. Het staat vast, dat het optreden van
de mogendheden, die het verdrag van Lo
carno hebben onderteekend, venantwoorde-
r lijk is voor het échec. Chamberlain heeft ge
sproken van een betreurenswaard ig verzuim
waardoor een belangrijke factor over het
hoofd werd gezien. Wat was deze belangrij
ke factor 1 Het was een Levensquaestie. Het
geheele land heeft dit begrepen van het
oogenblik af dat van deze quaestie gewag is
gemaakt, alleen Chamberlain heeft het niet
begrepen.
Het verdrag van Locarno hield in, dat
Duitschland tot den Volkenbond zou toe
treden. Chamberlain heeft bij zyn verkla
ring over dit verdrag gezegd dat hy niet
de gróótste moeilijkheden verwachtte van
het geschil tusschen Polen en Duitschland
maar van de toetreding van Duitschland tot
den Volkenbond, Wat beteekende dit? Wilde
hjj hiermede zeggen, dat de aandacht van
Minister van der Vegte.
Hij gaat zich in den Haag vestigen.
De Zw. Crt. verneemt, dat de Mi*
Meter van Waterstaat, de heer mr. H.
van der Ve#te. met ingang van 1 April
Minister Chamberlain antwoordde, dat
volkomen ongegrond is de bewering dat hij
zou hebben op zich genomen de Poqlsche
aanspraak te steunen.
Hij had Spanje opnieuw de verzekering
gegeven, dat Brittannië ondér gepaste om
standigheden de Spaansche aanspraken op-
ïotfsteunen, w<^e W»-Lloyd1
George als lid der coalitieregeering vier
jaar geleden hadden bepleit en welke door
de Britsche regeering waren aanvaard.
Het was volkomen onwaar, dat hy delo
yaal tegenover Duitschland gehandeld had
en dat, als hy op zijn stuk was bly’ven
staan, geen andere natie het gewaagd zou
hebben haar eisch te stellen.
De Duitschers, met wie hij te maken had
gehad, hadden hem nooit er van beschul
digd deloyaal te z(jn.
Te Genève deed hy zyn best andere na
ties te overreden de quaestie van nieuwe
zetels op dat oogenblik niet ter sprake te
brengen. De Volkenbond is een vereeniging
van gelijke naties en men begrypt de heele
positie van den Volkenbond verkeerd als
men den vertegenwoordiger van Engeland
aanwijst als ‘een of andere dictator, die de
naties kan bevelen en ze kan gelasten geen
gebruik te maken van haar op het conve
nant gegronde recht. Als ooit eenig Britsch
vertegenwoordiger poogde die rol te Genè
ve te spelen zou hy de afkeuring van den
heelen Volkenbond als loon krijgen. De po
sitie van Groot-Brittannië was los van eenig
extremistisch standpunt en het scheen we
derom in de positie te verkeeren om ztfn ge-
r’eh in d«i ml gaan veMfoen,
waar hij een woning heeft gehuurd.
Tót nog toe reisde de Minister dage
lijks tutachen Zwolle en den Haag
heen en terug.
Oud-minhter Welter. -
Benoemd tot lid van den Raad van Indië.
Bij K. B. is de oud-minister
Kolonkfl de heer Welter, benoemd tot
Kd van den Raad, van Ned.-Indië, mei
ingang van den dag, waarop hij zijn
ambt aal aanvaarden.
De Staatsloterij.
Geen wijziging in den beetaanden toeetand.
Met betrekking tot de Staatsloterij
merkt de minister in de M. v. A. op
de begroeting van .Financiën op, dat
üjirtrent (iere zaak voorshands geen
wijziging in den bestaanden toestand
zal worden gebracht.
Overkeidsperaeneel en bezoldigingsbeeluit.
De minister-president bereid een delegatie
te ont vangen.
In de op 22 Maart gehouden verga
dering van he< comité ter behartiging
van de algemeene belangen van het
overheidspersoneel werd' medegedeeld,
'at de minister-president op een ver
zoek van het comité om een audiëntie
ter besprek.ng van de urgentie van
•*e herziening vhn bet Bezoldigingsbe
sluit heeft bericht, dat omtrent het Be
zoldigingsbesluit na die daarin onlangs
aangebrafhte wijzigingen, thans eeni
ge rust behoort m te treden, doch dal
de minister niettemin een delegatie qi|
het comité desgewen«cht uiteraard be
reid is te ontvangen.
Prof. dr. B. Broywer naar Amerika.
Een vereerende uitnoodiging.
Profeaeor dr. B. Brouwer, hoogieer-
aar in die zenuwziekte aan de gemeen
telijke univer^iteit. en mevrouw dr.
Helène Brouwer—Fromman zijn he-<’
denmorgen te 9 u. 2 min van het
vriendinnen.
HOOFDSTUK II.
Het volgende, wat mij te doen staal,
is, eenige nadere mededeehngen te
geveu met betrekking lot den Maan
steen, of liever lot het komplot der
Indiërs om den diamant te stelen.
Cngeveer een week of tien dagen
nadat juffrouw Verinder ons verlaten
had, trad een niijupr klerken mijn af-
zo.ideriijke kajuer binnen met een
haartje in zijn hand en verwittigde
mij, dat er een heer beneden was,
die mij weusdhte 'e spreken. Ik bezag
het stukje karton. Er stond een vreem
de naam op. dien ik mij niet meer
heriimer. Onderaan vond ik een regel
I ngelsoh schrik, dat luidde
Aanbevolen door Septimius Luker.
De onbe ctiaamr’iheid van een man
in mijnbeer Luker’s positie orir ieman 1
aan mij aan te bevelen, trof mij zoo
zeer met verbazing, dat ik er aan
twijfelde, or mijn oogen nuj niet be
drogen hadden. De klerk, die mijn
verwandetang opmerkt, nam het woord
om mij zijn eigen opinie omtrent den
bezoeker mede te deel en.”
..Het js een mtfn met een eigenaar
dig uiterlijk. mijnheer. 'Zoo donker
jan gelaatskleur, dat wij hem
voor een Indiör houden.’.’
Deje opmerking in verhand bren-
éend met het kaartje in mijn hand
ber'arht ik, dni niaadüen de Maan
heereu voorgesdireven ambtscostuum
het cereoNMiieele tenue was. i
Lette avondont vangst diende voor
verschillende personen, die hun dank
aan de Koningin wenschten te bren
gen voor verleende ondiersclieidingen,
bevorderingen en diergelijke, ot die
aan de Koningin wenschten te worden
voorgesteid, terwijl aan verschillende
ïënoodfgden uit de Residentie gele
eenheid1 werd geboden hun opwacn-
dng te maken.
De zalen en buffetten waren
s erd met nardwen.
Met de Koningin en den Prins nam
de Koningirf-Moeder aan de receptie
deel.
in iets meer.
„Hebt gij u voorgepteld,
van zijn kan: misschien zal
„Hij mag zeggen, wat hij verkiest.
Ik kon niet nalaten haar kieschheid
on vastberadenheid te bewonderen,
doch gevoelde tevens, dat zij haar zelf
in het ongelijk stelde. Ik smeekte
haar met den toestand rekening te
houden. Ik herinnerde er haar aan,
dat zij zich bloot zou stellen aan de
meest verkeerde uitlegging van haar
beweegredenen
„Gij kunt de 'publieke meening niet
trotseeren”, zeide ik, „omi aan uw
2pi“ee'«ci18wo€i toe te geven.”
i- We|„ antwoordde zij.
Ik heb het reeds gedaan.”
,Wat bgflpelt gij?”
„Gij vergeet dep Maansteen, mijn
heer Bruff. Heb ik daarmee, om re
denen alleen bij mij bekend.'niet de
publieke opinie getart?”
Haar antwoord deedf mij een oogen
blik het stilzwijgen bewaren. Ik tracht»
te d» verklaring van haar gedrag tea
tijde van het verlies van den Maan
1 steqn te vinden in de zonderlinge be
kentenis, welke haar daar even ont*
snapt was. De zou misschien geslaagd
zijn, toen ik jonger was. Thans was
ik er zeker niet toe in staat.
De beproefde een laatste opmerking.
Zij bleef onwrikbaar. Eindelijk liet jfc
haar beloven, mij te schrijven, zoodra
er Iets nieuws vooHiel. Ik keerde
naar Londen terug in een alles behal
ve aangename gemoedsstemming. Op
den avond van m"jn terugkomst, nog
voor ik een brief ImJ kunnen aih an
gen, werd ik verrast met een bezoek,
van den heer Ablewhile senior, die
mij mededeelde, dat'mijnheer Godfrey
nog tf;en eigen dmg zijn alscheid had
gekregen en bet had aangenomen.
Hieruit maakte ik op, dat mijn gis
sing omtrent dien jongen heer juist
was geweest. Hij had een groote som
gelds noodig. >'t ached’s inkomen kon
hem hier niet van nut zijn, en zoo
had hij geen tegenstaat geboden, toen,
juffrouw Veripder haar woord terug
nam.
Wanneer men wij tegenwerpt, „uat
dit slechts gedachten zijn van mij. dan
vraag ik op mi jn beurtwelke ande
re redenen konden er voor hem' Ge
staan om een huwelijk op te geven,
dat hen» het overige zijner dagen m
weelde had kunnen doen doorbrengen?
Ma hetgeen er later te Brighton voor
viel, wat door juffrouw Clark reeds
onder uwe aandacht gebracht is. vond
juffrouw Verinder de rust en de stil
te, waaraan zij zoozeer behoefte had.
in mijn woning te Hampstead.
Zij deed om de eer aan, haar ver
blijf eenigen tijd te rekken', en toen
er een nieuwe voogd benoemd was,
namen mijn gast en mdjn familie (ilé
ben er trotsch op, het te mogen zegj
gen), afscheid van elkander als oude
bruikeljjke bemiddelend^ veneoenende rol te
spelen.
Chamberlain <Jee'de S^prts mede, welke
zyn instucties waren, ^nder het voorbe
houd, dat my de vrijheid werd gelaten de
beste regeling te treffed, welke ik kon tref
fen in overeenstemming met de ontwikke
ling van den toestand, «noest onze politiek
op de volgende beginselen gegrond zijn.
Geen wyziging in dejj Raad mag worden
toegestaan, welke tot effect zou hebben de
toelating van DuitschlaAt te beletten of te
vertragen.
•Het zou het beste «tin, dat Duitschland
als lid van den Raad, ife volle verantwoor
delijkheid zou 'hebben voor iedere verder
wyziging in den Raa#l guiten zjjn eigen toe
lating.
De, regel, dat «Heen feroote mogendheden
permanente leden van den Raad zouden zjjn
moest in beginsel word» gehandhaafd.
Spanje* verkéert in een bijzondere positie
en zal wellicht een exceptionele behande
ling vereischmi.
Noch Polen noch Brazilië mogen thans
tot permanent lid wórden gemaakt, inaar
Polen moet zoo spoedig pwgelyk een per
manenten zetel krijgen-”
Spr. was het voH«
ties eens. Zyn eerste
nève aankwam, was,
Locarno tot een bespr
„Ik beken, zoo ze
verwacht, dat toen a
waren, Brazilië ver V
varen, die wij tracht
wenden, met zjjn eige
zou komen om de vei
algemeenen wensch t(
Oiambériain hee1«.d
fr.*weéri^f Van de wffi&ukklng van Genève
het werk van verzoening tusschen de vroe
gere vyanden, te Locarno begonnèn, voort
gaat en de politiek van zeven naties inspi
reert.
.Chamberlain verkjaaide te zuJJen aftreden
als de meerderheid der stemmen zich tegen
hem verklaarde.
Nadat nog MacDonald de houding van
den Minister aan critiek had onderworpen,
sprak Minister Baldwin. Ook de premier
keurde het af dat de volle blaam voor het
geen te Genève is geschied, gelegd wordt
op de Engelsche afgevaardigden.
Voordat de 'leden van den Volkenbond uit
eengingen, hebben zjj zich moieel gebonden
Duitschland in September toe te laten
besloten een commissie te vormen tot
derzoek van bepaalde onderwerpen.
De regeering is er vol vertrouwen
overtuigd, dat, voor er vele maanden ver-
loopen zullen zijn, de pogingen, waar Cham
berlain zich zoo lang aan heeft gewijd,
vrucht zulen hebben gedragen.
De motie van Lloyd George, waarbjj
Chamiberiain’s actie te Genève werd veroor-
deel<L is daarop met 325 tegen 136 stem
men verworpen. -
steen wel ieis te nniüceo non hebben
met mijnheer Luker aanbeveling en
het beaoek van dén vreemden aan
mijn kantoor. Ik gaf den klerk dus
last, deaen laatste bij mij toe te la
ten. Op he< oogenblik dat mijn ge
heimzinnige bezoeker binnentrad, ge
voelde ik mij overtuigd, mij in tegen
woordigheid van een der drie Indiërs,
misschien wel den voornaatnsten, te
bevinden. Hij was dedig naar onze
mode gekleed'. Dodn zijn donkere
huidskleur, zijn slanke, buigzame ge
stalte en zijn ernstige, beleefde manie
ren verrieden al dadelijk zijn Ooster-
sche afkomst.
Ik wees hem een stoel aan en vroeg
hem naar zijn verlangen.
Na in uitu’«nte»td Engetsdi zijn ver
ontschuldiging te hebben aangeboden
voor de vrijheid, we’ke hij-nam, haal
de hij een Uein pakje voor den dag,
in goudlaken gewikkeld. Na dR ver
wijderd te hebben, evenals ook een
tweede omhulsel van de een of ande
re zijde achtige stof, plaaite’p hij een
kistje voor ni| op t&fei. prachtig in
gelegd met juweelen op een ebben
houten grond.
..Ik ben gekomen, mijnheer’ sprak
hij, „om u eenig geld- ter leen te vra
gen. En ik wil u dit laten als onder
pand voor de behoonlijke terugbeta-
‘W’.
Ik wees op het kaartje.
I
