JN
9ÜS
/EN!
t Blad.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
Mo. 18115
ïF. No. 81
NIEUWERKERK,
iletten I
FEUILLETON.
Uk
M n
idustrle Mist11.
DE MAANSTEEN
IG
J met
tf’l
behandeling.
L.EGD, DAT HET
IKKELEN KAN
IRVING’S GIST-
IAXIMUM AAN
:96 GIST EN
EKEND IN DE
MOERCAPELLE,
enz.
BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT,
OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN,
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen
De quaesiie der sohadelooeetelliegen.
in Wh IXXn A
5 a 10
NIEUWS.
<ie.
880
168
i.OO.
in
ligsle
(Wordt vervolqd)
da, Brusselsch
DEN HAAG
Drogisten.
van
‘ijd,
Wil
die
L0 15
10 15
24 uur
en van dankbare
TEN.
maanden tijd in
Spannend romantisch verhaal
van
WILKIE COLLINS.
ik
en ves
OP
dt ontegenzegge-
lezer eeuw,
■I.
De door den president van den ryksbank,
Dr. Schacht, dezer dagen ontwikkelde denk
beelden over „een nieuwe kol. politiek” heb
ben al dadelijk in Parijs reactie uitgelokt.
Het „Journ .des Débata” geeft in een artikel
onder den titel: „Duitschland en de kolo-
den
arme
SLEN NEEMT L
U GEVOELT U
it volgende:
5 Minuten
café in de
binnen en riep een taxi
in gedragen en stierf on-
hij reeds dood was. Hij wist niet hoe hjj
heette, hoorde alleen de moeder van het
slachtoffer jammeren: „Mon pauvre petit
Maurice, ce n’est pas possible qu’ils me
l’aient tué...”
De prefectuur van politie heeft een com
muniqué gepubliceerd waarin wordt gezegd
dat geen der agenten tijdens de botsing van
hun stok hebben gebruik gemaakt
VER. STATEN.
Een standbeeld voor Wilson geweigerd.
De Poolsche, Tsjech o- Slow aaksche en
Zurd-Slavische inwoners der Vereenigde Sta
ten hadden het denkbeeld opgevat een ge-
denkteeken op te richten voor wijlen presi
dent Wilson, dat ongeveer een half millioen
in Nederlandsch geld zou kosten en te Was
hington zou worden geplaatst. De commis
sie voor de schoone kunsten dier stad heeft
het denkbeeld evenwel verworpen op grond
hiervan ,dat als er een monument moet wor
den geplaatst ,dit behoorlijk moet zijn en
het resultaat van zorgvuldige voorbereiding
met machtiging van het congres. Zonder
een meening te willen uitspreken over de
vraag of president Wilson al of niet op deze
wy«e moet worden herdacht, oordeelde de
commissie, dat als een president van vol
doende gewicht is voor de .geschiedenis, de
Uit Washington wordt gemeld dat in den
Amerikaanschen Senaat het debat over de
regeling der Italiaansche schulden, dat ge
durende eenige dagen was onderbroken, in
den loop van deze week zal worden hervat.
Indien het tot een stemming komt, zal de
overeenkomst ongetwijfeld worden geratifi
ceerd, maar een aantal senatoren is voorne
mens obstructie te voeren. Deze tegenstan
ders van de overeenkomst verklaren, dat zij
hun obstructie een maand lang zullen vol
houden totdat het oogenblik gekomen zal
zijn, dat vele senatoren naar hun kiesdis
tricten wenschen terug te keeren om hun
he»kiezing voor te bereiden. De kans be
staat dan dat de Senaat wordt verdaagd
zonder dat de Overeenkomst zal zyn gerati
ficeerd.
Het gaat hier niet alleen om de regeling
met Italië, maar om de geheele financieele
verhouding tusschen de Vereenigde Staten
en Europa, met inbegrip van de schade
loosstellingen, de schuiten en de steeds
grooter wordende bedragen der- particuliere
leeningen.
Het feit dat Amerikaansche particulieren
groote sommen belegd hebben in Europee-
sche ondernemingen en in Europeesche
staatsleeningen, heeft ten gevolge dat de
belastingen in de Europeesche landen sty-
gen, waardoor de algemeene welvaart af
neemt, hetgeen weer een ongunstige uit
werking heeft op de industrieel» onderne
mingen in Europa, waarby Amerikaansche
particulieren betrokken zyn. Het bedrag der
leeningen van Amerikaansche financiers aan
Duitschland is reeds gestegen tot bijna een
milliard dollar en om te maken dat deze
beleggingen veilig bjyven, is het noodzake
lijk dat de Amerikanen nog méér aan
Duitschland leenen. Er verschijnen dan ook
byna iedere week nieuwe Duitsche leenin
gen op de Amerikaansche markt. Het ge
volg hiervan is, dat Amerika steeds oneer
belang krygt bij het industrieel herstel van
Duitschland.
Daartegenover staat dat de eenige bron
waaruit de gelden moeten komen die de ge
allieerden als delging van hun oorlogsschul-
den aan Amerika moeten, betalen, bestaat
uit de schadeloosstellingen van iDuitschland
aan de geallieerden. De schadeloosstellin
gen drukken echter op de Duitsche industrie
en zyn dus nadeelig voor de Amerikaansche
beleggers.
De senatoren die tegen de ratificatie van
de regeling met Italië zijn, betoogen nu dat
de sommen die Italië bereid is aan de Ver
eenigde 'Staten te betalen, slechts kunnen
komen uit de bedragen die de Amerikanen
aan Duitschland leenen, en dat Italië zyn
verplichtingen sléchts zal kunnen nakomen,
indien Amerika voortgaat met leeningen
aan Duitschland te .geven.
In elk geval volgt uit een en ander dat
de Vereenigde Staten hun onverschillige
son crusoe u van uvuiia gewaar-
gehuwd, dat gij Franklin Blake moest
verwadhten
„Op mijn woord, mijnheer trank
lin’’, zeide de oude man ,,dat is het
juist wat Robinson trusoe gedaan
de 18-jarige Maurice Ridard is aan de ge
volgen van de hem toegebrachte slagen
overbeden.
Dit ongeval heeft zich ais volgt toege
dragen. Een groep der Jeunesses Paitriotes
waaronder de gebroeders Ridard, bevond
zich op de Place de l’Opéra om de bekend
making van den uitslag der verkiezingen
voor den 2en sector af te wachten. Daarna
begaf de kleine stoet, versterkt met een
aantal sympathiekgezinden ,zich door de
Rue du Quatre Septembre naai’ de Rue
Saint-Honoré, waar hy, niet ver van het
Elysée, door een reeks agenten werd tegen
gehouden Er ontstond een hevige .botsing,
waarby een inspecteur van politie zich van
een vlaggetje van een der manifestanten
meester maakte. Adrien Ridard verloor zyn
broeder Maurice uit het oog, doch vond hem
eenige oogenblikken later terug, bleek en
ontdaan. „De bruten hebben my een klap
gegeven", zeide hy. Op hetzelfde moment
naderde een agent die op Maurice bosstorm-
de; er ontstond een verwoed handgemeen,
waarby Maurice neerviel. Zyn broer schoot
te hulp, droeg hem een café in de Rue
Boissy-d’Anglas
aan. Hy werd e
derweg.
De chauffeur
GOlIkSCIIE C01RAS
De sterke schept moed uit groote voor
beelden, de zwakke wanhoopt er door.
HOOFDSTUK II.
Betteredge riep ik. naar het boek
op zijn knieën wijzond, ..heeft Robin-
legen zonsondergang dien avond
stond ik nogmaals op het welbekende
terras en blikte nog naar het rustige
oude huis. De tuinman was de eerste
persoon dien ik ontmoette. Hij had
Bette-edge een uur geleden verlaten,
terwijl deze zich op zijn gewone plaats
in de zon zat te koesteren.
Ik zeide, dat ik hem. daar zou gaan
opzoeken. Ik deed eenige schreden
vooruit en keek door t open hek van
die binnenplaats.
Daar zat hij, de dierbare oude vriend
uit de gelukkige dagen, welke nooit
terug zouden keeren. Daar zat nij in
zijn hoekje, in zijn ouden badstoel, de
pijp in den mond, Robin-metgezellen,
de beide honden, sluimerenden aan
zijn zijde. Gelijk ik daar stond, werd
mijn schaduw in den zonneschijn voor
mij uitgewonden. De honden zagen
het. of hadden misschien mijn tegen
woordigheid geroken. Zij sprongen op
met dreigend geknor. Op zijn beurt op
schrikkend, bracht de oude jnan ze
met een woord tot zwijgen en hield
de hand boven zijn oogen, terwijl hij
vorschend naar den ingaing keek. Mijn
eigen oogen stonden vol tranen. Ik
moest even wachten voor ik mii zel-
ven genoeg vertrouwde om te durven
spreken.
De belastingplannen van Minister Péret. Fransche critiek.
houding ten aanzien van de toestanden in
Europa onmogelyk kunnen volhouden. Het
debat in den Senaat over deze quaeatiea zal
de oogen van het Amerikaansche publiek
voor deze waarheid moeten openen.
niale revanche” een (Weizicht van het ge
sprokene en merkt d^ oa. op, dat gemak
te lijk is te begrypen hoe dr. Schacht de
zaak geregeld zou witten zien. Hij schynt
te gelooven, dat de landen, welke thans de
Duitsche kolonies, bijv,. Kameroen en Togo
besturen, zich gemakkeljjfcer zouden kunnen
neerleggen by een terugkeer van de vroe
gere .bezitters, wanneer men hun souverei-
niteitsrechten daarbij ^onaangetast zou M-
torn. De rede van dr. Schacht toont volgens
het Parijsche rechtsché olad duidelijk aan,
*dat de koloniaiie revanche vorm aanneemt.
Volgens den correspondent van de „Times”
te Benllyn zouden Britsche financieele en
koloniale kringen het standpunt van dlr.
Schacht steunen. Dit adit het Journal des
Débats" wel zeer merkwaardig en het hoopt
alleen maar, dat die Britsche kririgen de
Duitsche chartered companies Z.W. en O.-
Afrika en N.-Gqinea als doel aangaven en
niet West-Afriica, waar het voor de Euro
peesche bevolking een ondraaglijk iets zou
BUITENLANDSCH
BELGIë.
Philips van Orleai
inwoi
De Brusselsche Con
wy st er op, dat in de
treffende het overlyd
tog van Orleans, te I
is vermeld, dat de pret
sche kroon sedert cir<
sel, of juister te Stok
Tervuerensche laan
kasteel, door zijn vril
schen naam van „Manoiir d’Anjou” betiteld,
meestal de helft van het jaar doorbracht.
De hertog reisde veel en vertoefde vaak,
naar men weet, in Italië en Engeland, maar
Brussel was en bleef steeds zyn voornaam
ste residentie. Een lastige gast was hy,
voor de Belgische regeering, die hem, onder
koning Leopold II, vriendedyk verzocht een
einde te stellen aan de bijeenkomsten met
zyne aanhangers in het Hotel de Flandre,
sedert lang niet meer. De prins hield zoo
trouw zyn woord dat men van zyn verbdyf
België nauwelijks af én toe nog iets
hoorde. Men zag hem schier nooit in de sa
lons van de Brusselsche aristocratie en
slechts zelden eens in een schouwburg. By
de bevolking was hij totaal onbekend. Een
vijftiental jaren geleden viel hij in het Pa
lais de Glace en verwondde zich daarbij
vry ernstig; vóór het ongeval had niemand
onder de schaatsenrijders hem herkend.
FRANKRIJK.
De vechtpartij in de Faubourg
Saint-Honcré.
De dood van Maurice Ridard.
Een ernstige vechtpartij tusschen de le
den der Jeunesses Patriotes en de politie,
eergisteravond in de Fauborg .Saint-Hono
ré te Parys heeft ernstige gevolgen gehad:
natie of eventueel het congres wel zou doen
wat behoorde gedaan te Wonden en dat,
wanneer dit niet het geval is, twyfelachtige
verdienste niet moést worden erkend.
De commissie critiseeerde eveneens het
voorgestelde ontwerp, dat president Wilson
doet zien blootshoofds met een jaquet aan,
staande op een voetstuk, boven aan veertien
tredten die de veertien punten” voorstellen.
De bedoeling van dogenen die het gelft bij
eenbrachten, was den president te huldigen
voor zijn aandeel in, de verwezenlijking der
onafhankelijkheid hunner landen.
EGYPTE.
Hoofddeksel en huwelijk.
De godsdienstautoriteiten en het
modernisme.
De verwestersching, die Kemal pasja in
Tuikye met ijzeren hand doordrijft, heeft
ook in Egypte, dat onder soortgelijke reli
gieuze en traditioneels verhoudingen leeft
als Turkije, voorstanders. Voor hot méeren-
deel bevinden dezen zich onder de studen
ten te Kairo, die onlangs, zooals men zich
herinnert, in Europeesche kleederdracht in
de universiteit verschenen, waar^ .zelfs
met hun Europeesch pakje aan ovénrachten
De godsdienstige autoriteiten zijn echter
volstrekt niet te «preken oveKdit onbejpn-
hst W.-blJrtr.g^^t
van de nationale tradities en de Karakróris-
tieke eigenheid der Egyptische persoonlijk
heid.
De autoriteiten maken tevens van de ge
legenheid gebruik om zich uit te spreken
tegen een ander stuk Egyptisch modernis
me, dat dreigt een der hoeksteenen van het
Mahomedanisme aan te tasten, met name
het gemengde huwelijk tusschen Mahome-
danen en nietMahomedanen, dat in Egypte,
gelijk overal elders het gemengde huwelijk,
veld wint. Zooals men weet, verzet zich de
Koran, het Mahomedaansche wetboek, te
gen dergelyke huwelijken, ofschoon hy an
derzijds wel het huwelijk toestaat van een
Mahomedaan met vrouwen van een andere
geloofsbelijdenis, omdat kinderen uit zulke
huwelijken geboren den Mahomed aan schen
godsdienst moeten volgen.
De fetwa die zich met een enkel woord
ook nog verklaart tegen het beginsel van de
gelijkheid van man en vrouw besluit met
een krachtig beroep pp alle geloovigen om
zich te verzetten tegen nieuwe ideeën, die
de strekking hebben het Mahomedanisme te
verzwakken.
Of deze fetwa het voortschrijden van het
modernisme onder de jeugd ten slotte kan
stuiten, mag men, gezien de geschiedenis in
ander landen, ernstig betwijfelen.
Na heel wat schikken en schipperen is het
dan toch eindqllyk Péret, den Franschen mi
nister van financiën, gelukt zyn belasting
plannen in zulk een Vorm voor te dragjen,
dat de financieele commissie uit de Kamer
ermede is accoord gegaan. Heden zuilen in
die Kamer de debatten over de financieele
aangelegenheden beginnen. Het is thans
maar de vraag of de volksvertegenwoordi
ging er precies zoo over zal denken als de
commissie voomoemd. Maar dit is nog lang
niet zeker en nog altijd kan men zeggen
dat „es kriselt" in Frankryk. De linkerzyde
wordt gezegd ontevreden te zijn over de
voorstellen die in gemeenschappelijk over
leg tusschen de financieele commissie en
den minister zijn uitgewerkt. Het accoord
inzake de verhooging der omzetbelasting is
door de meerderheid der commissie aan
vaard, doch daarom staat nog niet vast dat
ook de meerderheid der Kamer dat accoord
zal goedkeuren daar de radicalen over deze
kwestie verdeelder zyn dan ooit het geval
is geweest en de rechterzijde het erop toe
legt het ministerie een beentje te lichten.
Daarbij is die rechterzijde geprikkeld door
den uitslag der tusschentijdsche verkiezing
ir. het tweede arrondissement van Parijn
waarby twee communisten de overwinning
behaald hebben, by de publicatie van wel
ken uitslag bovendien een lid der „Jeunesse
nationale” door een politieagent doodelyk is
getroffen.
Voeg hierbij dat bij de belastingplannen
tal van particuliere en locale belangen een
rol spelen zoo worden aan Péret plannen
toegeschreven inzake belastingen op wjjn,
suiker en koffie, en men verwacht dat tegen
de eerste de beste Kamerleden, die een
wynbouwersdictrict vertegenwoordigen zul
len stemmen, terwy'l de twee laatste ais
verbruiksbelastingen de Kamer, met de so
cialisten aan het hoofd, eveneens tegen zich
zullen krijgen dan ziet men hoe de poli
tieke toestand in Frankrijk op het oogen
blik door allerlei factoren vertroebeld wordt
Alleen <}e vrees voor een nog toenemende
daling van den franc zal de meerderheid
der Kamer tot eenheid kunnen brengen en
het komt er nu maar op aan, wat het
zwaarste wegen zal.
Alzoo drijven er nog heel wat onweers
wolken boven het Fransche kabinet.
ABONNEMENTSPRIJS: par kwartaal /2J6, par waak 17 cant, mat Zondagsblad
par kwartaal 2.90, par waak 22 cent, overal waar da bezorging per looper geachiedt-
Franco per poet per kwartaal 8.16 net Zondagsblad 8.80.
Abonnementen worden dagelijks Kuigenomen aan ons Bureau: MARKT 81, GOUDA,
b(| onse agenten en loopers, den boekhandel en de poatkantoran.
Oma bureaux ttya dagnUfka geopend van 9-0 uur. Administratie Tel Int 82.
Redactie, Tel. 83.
juist
heeft.”
Hij scharrelde met nuin hulp over
eind en stond' een paoslang van mij
naar Robinson Crusoe te kijken, biijk-
Iwiar verlegen om le ontdekken, wie
hem het meest verbaasd had. De uit
spraak eindigde ten gunste van het
boek. Het in beide handen geopend
voor Ziioh uithoudend, begon hij, zoo-
dra hij zich genoegzaam hersteld had
om te kunnen spieken
..Hier is het, mijnheer Franklin. Zoo
waar ik leef hier staat het, wat ik
bezig was te leven, toen gij binnen
kwaand. Bladzijde honderd, zes en vet
tig. Luister maar.
..Ik bleef als van den donder ge
troffen sta n. qelijk iemand, dieeen
verschijning gefcien heeft.”
Is dat niet zoo goed als te zeggen:
..Verwacht de komst van mijnheer
Franklin BlaiVe” ging hij voort, het
bock sluitend en eindelij een zijner
handen Vrij krijgend om de mijne te
drufeken. Ik had gedacht, dat hij mij
met vragen.’ zou overstelpen, maar
neen, de plichten der gastvrijheid kwa
men bij hem in de eerste plaats.
„Ga naar binnen, mijnheer Fran«
Hn”. zeide hij. de deur openhoud?nd
mei een eigenaardige ouderwetsche
buiging. ,,lk zal u later vragen, wat u.
hierheen heeft gevoerd.eerst moef
ik u op uw gemak brengen Er heb
ben droevige veranderingen plaats ge
had sinds gij vertrokken zijt. He nu
is gesloten en de bedienden zijn weg.
Maar dat is niets. Ik zal uw diner ge
reed maken en de tuiniersvrouw zal
voor uw bed zorgen, en als er nog
eeu flesch van onzen echten Latour ih
de kelder is, zrult gij die uitdrinken.
Ik heet u welkom mijnheer. Ik heet
u vain harte welkom.”
Het stuitte mij tegen de borst, hem
te moeten teleurstellen. Het huis ech-
er was thans van Rachel. Kon ik
daarin verblijf houden, na hetgeen er
in Londen was voorgevallen Eerbied,
voor mij zelf, het meest aBedaagscho
gevoel van welvoeglijkheid verbood
mij den dreneoel te overschrijden
Ik nam Betteredge bij den arm en
voerde hem den tuin in Er was niets
aan to doen. Ik moest hem de waar
heid vertellen. Tusschen zijn genegen
heid voor Rachel en zijn genegenheid
voor mij geplantst gevoelde de oude
man aidh erg verlegen over den loop,
die de zaken genomen hadden. Zijn
opinie vatte hij samen in de Volgen!
de woorden
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en o meereken (behoor «ode tot den boaorgkrinp;,
1—6 regels 1-80, elk» regel meer /0.26. Van buiten Gouda en den bezorgkring
15 regels J 65, elke regel meer ƒ0.80. Advertantiën in het Zaterdagnummer 29 U
■■Üslag»op den prijs. LieMadigheids-advortenti&n do helft van den prijs.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1—4 regels ƒ2.05, elke rage! meer 0.60. O»
de voorpagina 50 hooger.
Gewone advertantiën en ingezonden mededeeUngen bjj contract tot zeer geroducoer
den prijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertantiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soiled* Boekhan
delaren, Advertentiebureaus en onze Agenten en moeten daags vóór do plaatsing
aan het Bureau zijn ingekoinen, teneinde van opname verzekerd te z|jn
,,Als gij op een antwoord aau-
dringt”, zeide hij, moet ik betonnen
er geen andere uitleg aan te kunnen
geven.”
Ik schelde en beval mijn bediende
iirijn reistasCh ce pakken en mij een
lijst van vertrek der spoortreinen te
geven. Mijnheer Bruff vroeg verwon
derd', wat ik' ging doen.
,,Ik vertrek mei de volgenden trein
naar Yorkshire”, gaf ik ten antwoord.
,,Mag ik vragen, met welk doel
„Mijnheer Bruff, de hulp, welke ik
zonöfer er kwaad bij te denken ver
leende bij het zoeken naar den dia
mant, was een jaar geleden een on-
vergeeflijk vergrijp in Rachel’s oogen,
en is het thans nog. Daar wil ik mij
zoo niet bij neerleggen. Ik ben beslo
ten, het geheim te ontdekken van haar
stilzwijgen tegen haar moeder,
haar evijandschap tegen mij. Zoo, tijd,
moeite en geld het doen kunnen. .1
ik de hand leggen op den dief, J'
den Maansteen heeft gestolen.”
De oude heer deed zijn best om1 mij
van mijn voornemen af te brengen,
doch ik bleef onwrikbaar.
„Ik zal het onderzoek weer opvat
ten”, zeide ik. „bij het punt, waar
Ik het heb losgelaten, en stap voor
stap voorin tg aan. tof ik bëj den te-
genwoordigen tijd1 kom'. Er zijn nog
schakels, die ontbreken in de reeks
van aanduidingen, en Gabriel Bette
redge kan mij hier van dienst zijn.”
Ik haalde uit mijn zakboekje
brief te voorschijn, welken de
mevrouw Veninder mij uit Frizinghall
had geecheven op den dag, toen,
haar huis in Yorkshire verliet,
IgdJe mijnheer Bruff s aandacht
deze twee volzinnen
„De hulp, welke gij hebt verleend
bij het onderzoek naar het vermiste
juweel is nog een onvergeeflijk ver
grijp in den tegenwoordige^ geestes
toestand waarin Raichel verkeert. Door
uw btindeling voortgaan in deze zaak
hebt gij de onrust, waaraan zij ten
prooi is, verzwaard, doordat haar ge
heim door uwe bemoeiingen met ont
dekking bedreigd wordt.
Is het mogelijk”, vroeg ik, „dat
het gevoel, waarover hier gesproken
wordt, nog even bitter tegen mij is
als weleer?”
Mijnheer Bruff baalde de schouders
