NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, M0ERCAPELIJ2,
NIEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz.
;oed. s
Ro. 18146
•5"
1
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen
P.,'4
.8 Mei 1826
FEUILLETON^
van
DE MAANSTEEN.
'zieken
jie, neerslachtigheid,
inden, hypochondrie,
ntia brochure
EERSTE BLAD.
E VROUW
ha artikalaa
Zi
Dit nummer bestaat uit twee bladen.
I
Vaak,
orname drogisten.
Den Haag
igste l
11VL, v< V.-----n a-
’oortaan het publiek beter te dienen vin- hangwagen-s vinden wjj niets vermeld. Dat
HAGENAAR.
zou
wei
»Ca-,
lil
aen, ik aai
een
het
hem
(Wordt vorvoigd).
t
ÜIHDMHE COURANT.
par kwartaal 2.90,
Franco per poet per
flake's,
zelfde
meP
te gewondheid is ons
tonder eén bepaalde
i tot een last maakt,
jfdpijn, hartkloppin-
gebrek aan energie,
kei middel zoo radi-
i verrykt het bloed;
edd en tast met vas-
en tot een last kan
Het edelste op aarde is te troosten, als
men zelf troost noodig heeft.
JW* JUist zao’n brief kan
at het volk dacht over ge-
troomingen en bewegingen,
hkrt van dat volk leefde,
efeekcnis hebben. En hier-
iefs de oude brieven waar-
e^Hsenschap. Dat moet ons
igjmaken by het opruimen
brieven, die voor ons per-
iètVveel beteekenis hebben,
ledèelingen en beschouwin-
.ten voor de kennis van een
enivoor de geschiedenis bi-
h ebben. Laten we daar ook
Dë oude brief, die ons een
g bewaart en waaruit de
Spannend romantisch verhaal
- van
WILKIE COLLINS.
,Geen woord, mijnheer Jennings
le hij. ..Ik behoef van u mets te
'er ik een bdvel krijg,
krankzinnig1 iets be
tont dat er niets op aan
eenvoudig. Ik heb mijn
^yelke ik veroorloof
te doen opmerken de-
het nooit onder ons gehouden, "dat wjj de
huidige exploitatie onvoldoende vinden. De
groote grief die wy altijd tegen deze maat
schappij hebben gehad is dat zij het air aan
nemend van vervuld te zijn. met zorg voor
het publiek belang, dit op de meest erger
lijke wijze verwaarloosde. Er was altyd on
voldoende materieel iiu dienst; de tusschetn-
poozen tusschen twee trams was veel te
i groot en het publiek staat altyd te lang te
wachten. Komt er een tram dan is het er
één met een enormen aanhangwagen waarin
het publiek wordt opgepropt. Op die wyze
wordt personeel uitgespaard en wordt het
materieel uitgebuit. Ware het nu dat alleen
op deze wyze een. behoorlijke loonende ex
ploitatie mogelyk was, dan zouden wij ons
by het onvermijdelijke hebben neergelegd,
maar de exorbitante winst die de maat
schappij maakte en die door allerlei handig
heidjes gecamoufleerd werd, deed zien, dat
het wel anders kon.
Het gemeentebestuur was vrijwel machte
loos: de concessie stelde alleen minimum-
eischen en daaraan voldeed de tram natuur
lijk wel, maar die waren ook veel te hoog.
Nu is dan eindelijk het oogenblik geko-
men dat de gemeente eens de macht in han
den krjjgt doch al dadelijk blijkt dat ze die
niet benut om verbetering in den toestand
aan te brengen. Een financieele transactie
wordt het, maar aan verscherpte bepalingen
om v<
hun beslommeringen en hun leed in uit. En
ze deden dat tegenover ons. Daarmee ga
ven ze ons iets van hun leven van hun ziel.
Die oude brieven vormen als *t ware het
contact, het inniger contact tusschén ons
leven en dat van anderen. Want waarin kan
iemand zich zoo volkomen en eerlijk en zon
der omwegen uitspreken als in brieven aan
vertrouwden, waarvan men weet, dat ze met
een begrypend en meelevend hart gelezen
worden?
In het openbaar toont men getwoomlyk zoo
weinig van de diepte van zyn innerlijk le
ven. Maar ook in vertrouwelyke gesprekken
doet een zekere schuchterheid ons zoo vaak
het innigste onzer gevoelens terughouden.
In brieven spreekt men als in de vertrou
welijkheid van een samenzijn, maar vrijer
vaak, opener, onomwondener dan wanneer
oog in oog ziet. Maar bovendien kan men
zyn gedachten en gevoelens na zorgvuldi
ger overdenking en dus precieser en duide
lijker geformuleerd uitspreken. Het zijn
vaak niet de indrukken van een. oogenblik,
als in een gesprek, die men weergeeft. Dat
heeft natuurlijk ook de schaduwzijde, dat
men zich niet zoo gemakkelyk Iaat gaan en
zoo mindér openhartig zich uitdrukt Maar
dat geldt toch alleen tegenover' menschen,
tegenover wie men zich niet vrij en ver
trouwd voelt en gewoonlyk van opwellin
gen, die niet veel waarde hebben voor de
kennis van iemands diepere leven. Het is
het wel overdachte en zuiver gevoelde en
daarnaast ook het duidelyk waargenomene,
dat in brieven zyn uitdrukking vindt. En dit
maakt, dat oude brieven veelal nog een an
dere en ruimere waarde krygen buiten het. j
J het
HjJ
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda aa ouMtrakan (babooraoda tot den baxoigkria»
1—5 regels 1.30, elke regal meer 0.26. Van buiten Gouda en den bezorigkring
15 regels ƒ155, elke regal meer ƒ0.80. Adrartantita in hat Zaterdagnummer M
atfslag op den prijs. Liefdadigheids-advertentifai do helft van den prijs.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1—4 regale ƒ2.05, elke regel meer ƒ0.50.
de voorpagina 50 booger.
Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen bjj contract tot teer gereduceer
den prijs. Groote letten en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van «oliede Boekhan
del aren, Advertentiebureaus en onze Agenten en moeten daags vóór de plaatsing
het Bureau zijn iagekoman. teneind van opname verzekerd te xjjn.
Frankenstraat
xlM H
Eindelijk is dan tc
dagelijksch bestuui
schenen inzake de
trische tram. Op 1
huidige concessie va
af en het is dus me
slissing genomen wq
op in de toekomst d
instituut geregeld j
^,uö u^-c. kvu Vcul
ejuVOntó. ANu ZJ.pl O1U 143 i«Wueu
zjui, aio&g iiij ue.i wi» uiiditajc opv.i
öplcuv IhlJ lUfedutUUS doe.
,,lw iieo uipitt vijiag jaar in (Lettel
van- de overieueia mevrouw doorgë-
Diacint in Dan over ue zevenug e.i
noo ev-anveei onuemnawg m de we-
reid opgeuaan ais ue meeste ander o.
mensenen. En waar loopt nu alles op
uu Up een goocheltoer, mijnbeer EZr
ia J-etanings, oiei uitgevoerd moet wor-
uen op nujiniie-er Blaae door een dok
tersassistent met een nesch laudanum
en bij den hemel, met mij op mijn
ouden dag als helper.
Mijnheer Ölake barstte in lachen uit.
Ik Wild^ iets 'zeggen. Betteredge hield
zijn hand op, ten teeken, dat hij nog
niet gedaan had.
,,Ch
zeide
booren. Waij
dat ik als 1
schouw, dan]
Lk gehoorza
eigen opinii
mij het u
zelf die is als die van mijnheer Bruff,
den bekerden advocaat. Het komt er
niet op aan; ik leg mij bij alles neer.
Mijn jonge meesteres zegt ..doe het
En ik zeg ..Juffrouw, het zal gedaan
worden.” Hier ben ik, met mijn boen
en nrijn potlood, het laatste niet
heid, haar nicht op haar re’s
Yorkshire zal vergezellen.
j ^oestand is dezen morgen de-
:ns voorheen.
20 Juni.-
Mijnheer Blake begint al meer en
meer onrustig te worden. Hoe eerder
de kamers thans in orde zijn gebracht
hoe beter.
vvciat: met veurw uücHujai »uu
wu/uen. tie. was reis,- uat neuii onoe
grijpenjK vooia-wam, en geleek z. i.'
veei op Dutsienoeunog, aooais meauie-
risine, alaii-voyanee eu noe <110 uingeu
‘meer moenten. neenen. Hij hau, zonuer
namen te noemen, met een oeroemn
geneesheer over ue zaak gesproxen^
en oeze naa gegiimiacnt, nei nooin.
geschud en 'mets gezegd. Op deze
gronden was nujmieer Brult er tegen,
waarna bracht ik heit gesprea op ten
uiamant. Had de rechtsgeleerde het
bewi>i geleverd, dat de steen zich in
Londen bevond Neen, hij had een
voudig geweigerd, zich hierover uit
te laten. Hij voor zich was over
tuigd, dat de Maansteen aan mijnheer
Luker in pand was gegeven, en zijn
vriend, de heer Murthwaite was het
met hem eens. Ik vroeg mijnheer Bla
ke, of de tegenwerpingen van zijn
vriend hem in zijn besluit deden wan
kelen. Hij verzekerde mij van neen.
Daarmede achtte ik deze zaak afge
daan. Op dit oogenblik kwam- Gabriël
Betteredge van het venster op ons toe.
- .,Mag ik een paar minuten uwe aan
dacht verzoeken, mijnheer", vroeg hij,
’zich tot mij wendend.
.,Ik ben tot uw dienst antwoordde
ik.
Betteredge nam- een stoel en zette
zich aan taf ei. Hij haalde oen ouder
wetsere lederen portefeuille voor den
leven en den kring- van hem, tot wien ze/
gericht werden en van hem, die ze schreef.
De eenvoudigste brieven kunnen waarde
volle mededeelingen inhouden omtrent den
tyd, waarin ze geschreven werden en om- S
trent allerlei gebeurtenissen en stroomingen
uit dien tyd. Daaraan denken we meestal
zoo weinig. En dat doet ons met oude brie
ven wel eens roekeloos omgaan. Wat kun-,
nen bijvoorbeeld simpele brieven van emi
granten, die over hun moeilijk leven in Ca
nada of Zuid-Afrika of Rijers en omtrent
de toestanden in de afgelegenste oorden aan
familieleden schreven, niet een plotselingen
en duidelyken kijk geven op emigratie. Hoe
kunnen brieven niet de kembron zyn van
een stuk geschiedenis van de arbeidersbe
weging, wanneer vakbestuurders aan hun
familie schrijven! Het zyn maar een paar
voorbeelden. Maar ze zijn met tallooze te
vermeerderen .We zijn gewoon uit de brie
ven van staatslieden en vorsten en diploma
ten kennis te putten voor de geschiedenis
van vroegere eeuwen. Maar kan ook een
brief van- den eenvoudigste ons niet merk-
waardige openbaringen geven omtrent het
lUtA, uxU geiVlKJ.ttllb iUS M1C.ISU1
wipt pneuveu van Dementie »n u-eu weg
zuilen staan. Gij zuil genooizajamu.
Ai was net ook,
brand zouut sie-
voor
uwe ou
den wij niets. De gemeente krygt wel de
meerderheid der aandeelen en lykt dus de
macht te krijgen, maar dat is schyn. I
Het gansche voorstel dat B. en W. indien-i
de berust op de gedachte dat wel het belangd
der gemeente als zoodanig wordt behartigd,
maar dat het belang der gemeentenarèn uit
het oog is verloren.
Vaak, vlug en voordeelig dat zyn de
eischen die het publiek aan een tram stelt.
Aan geen van deze drie eischen voldeed ooit
de tram en in het nieuwe contract is niets
opgenomen dat eenigermate de hoop kan
doen verrijzen, dat het beter zal worden.
Voor goed worden alle autobussen onmoge-
lyk gemaakt en wordt dus de zoo zeer ge
zond gebleken concurrentie de nek omge
draaid. Het tot nu toe gevolgde beleid, dat
er op uit was om de tram te gerieven, n.l.
door een guerilla-oorlog tegen de bussen te
houden, wreekt zich. Had men juist de bus-
sen vrijheid gelaten en had de trammaat-
sdhappij eens duchtig aan den lijve gevoeld
dat zij niet onmisbaar was, dat andere ver
voermiddelen bestaanbaar waren, dan zou zy
heel wat soepeler geweest zyn in haar onder-
handelingen. In plaatsdaarvan heeft het ge
meentebestuur een paar jaar niets anders
gedaan dan spelen in de kaart van de tram-
maatschappy.
Misschien gaat het voorstel niet ongewij
zigd bij den Raad er door, alhoewel wy in
deze onze verwachtingen niet hooger span
nen. Er is in elk geval reeds een meerderheid
in het college van B. en W. dat niet accoord
gaat met dit voorstel en dus zal het er niet
zoo gladjes doorgaan.
Ats dit voorstel, zóó als het er ligt, wordt
aangenomen, haalt den Haag zich een strop
om den hals waar het in geen veertig jaar
afkomt. De ervaring der laatste jaren met
de enorme ontwikkeling van het auto-wezen
dient tot groote omzichtigheid te manen.
Het verkeersprobleem is in een gansch nieu
we fase gekomen en het is met het oog
daarop zeer zeker ongewenscht dat voor het
gansche verkeer in den Haag de ontwikke
ling van de verkeersmiddelen wordt vast
gelegd.
Voor de ontwikkeling van onze stad is het
vooral noodig dat het verkeersmiddel dat^l
de uiterste punten' der stad met het centrum
verbindt, meehelpt om de uitbreiding mo
gelijk te maken. Altijd is de aanleg van een
tramverbinding achteraan gekomen, n.l. als
een nieuw gedeelte reeds zeer ver gevor
derd was, begon- men er pas over te denken
om de tram eens een eindje te verleggen.
Alles wat tot zoolang veiHiend werd, was ai
weer een extra winst.
Ook wordt weer niet gewaagd van het
goedkooper worden van abonnementen.
Juist dit punt van belang had in deze rege
ling betrokken moeten zyn. De tarieven die
nu gelden zijn veel te hoog en slechts voor
hen voordeelig die verplicht z(jn heel vaak
te trammen. Maakte men ze lager, dan trekt
men het publiek naar de tram.
Omtrent dienstregeling, gebruik van aan
behoort natuurlijk weer alles tot den inter
nen dienst.
Wy zyn altyd sceptisch geweest tegenover
hetgeen zou gebeuren als de concessie af
liep, maar onze verwachting is nog teleur
gesteld.
Nog slechts eenige weken geleden wezen
wij er naar aanleiding van het enorme be
drag dat het Residentieorkest aan jaarlyk-
sche subsidie ontvangt niet minder dan
84 mille, hoe dringend noodzakeljjk het was
toch eens zuiniger te zyn en aan particulie
ren allerlei dingen over te laten, zoodat zy
die zich daar bijzonder toe aangetrokken
gevoelen, hun beurs kunnen openstellen voor
het door hen bejubelde doel. Het is dus wel
te begrijpen dat de mededeeling van be-
lastingverhooging in onze gemeente wel een
zeer onaangenamen indruk op ons heeft ge
maakt. Terwijl alles op alles gesteld moest
worden om ieder jaar een verlichting van
de belastingen te brengen, wat zeer wel mo-
gelijk was indien geleidelijk al dergelljke on
gewenschte uitgaven werden verminderd,
wordt met het vermenigvuldigingscyfer voor
de inkomstenbelasting van 1.2 op 1.3 ge-
4)ratht, een belastingverhooging van onge-
veer 8 c/<Bovendien wordt de zakelljke be
drijfsbelasting, die tijdelijk was afgeschaft,
weer ingevoerd.
Dat is ook zoo’n prachtproduct-belasting
die zakeljjke bedrijfsbelasting; het is er zóó
eentje die een -waardig pendant is van de
vermakelijkheidsbelasting. Het belastingob-
ject geeft niet de minste zekerheid dat hét
een bewys is voor den goeden gan^ van za-
ken, dat het bedrijf winst oplevert.
meest afgrJjseUjke willekeur heerscht daar
bij en het is dan ook niet te verwonderen
geweest, dat men deze beslissing de eerste
vond, die moest vendhvynen.
Afgezien van deze omstandigheid is het
feit op zichzelf dat men den moed heeft met
een belastingverhooging te komen, is wel
zeer kenschetsend voor het waiibéheer by
ons gemeentebestuur. Aan alle zijden roept
men om verlichting van den druk, aan alle
zijden wijst men op den belemmerenden in
vloed van den ongehoord hoogen belasting
druk op de burgerij en met een döod-leuk
gezicht komt men met de mededeeling dat
er weer een schepje op moet. Voor het aan
zien van onze stad, die vóór alles zich heeft
in te spannen om vreemdelingen die kapi
taalkrachtig zyn hier heen te trekken, is
een dergelljke daad natuurlijk funest.
We zullen, er verder niet over uitweiden:
er schynt nu eenmaal niets aan te doen te
zyn; het publiek slikt alles zegt men in de
krantenwereld wel èens. Het schynt dat men
in de bureaucratische kabinetten er ook zoo
o^er denkt. Misschien echter komt er nog
eens een tijd dat het pulbiek blijkt zóóveel
geslikt te hebben, dat het maar liever den
Haag verlaat, want zelfs de frissche zee
lucht is op den duur niet in staat den ge
zondheidstoestand van den tot slikken ge-
doemden weer te herstellen.
üddWDjin
Ixlekte genezen, <Ue U
ot een last maakt Die
B jeuk en dat branded?
mat verdwijnen. Veie
ten einde raad
.D.D. reeds genese».
M er baat H
h tl» (proeOaeoa
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal 2.25, per weak 17 cent, met Zondagsblad
v 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt.
- kwartaal 8.15 net Zondagsblad 3.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA,
bjj onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zijn dagelijks geopend van 9—^ uur. Administratie Tel. Int 82:
Redactie, Tel. 83.
Oude brieven.
Ieder van ons is het wel eens gebeurd,
dat hij, opruiming houdend tusschen zyn*
papieren of zoekend naar een of ander stuk,
als toevallig een ouden brief in handen kreeg
en te lezen begon. En de meesten van- ons
zal het dan wel zoo gegaan zyn, dat ze, dien
brief uitgelezen hebbende, naar een anderen
grepen en na dien tweeden naar een derden
en m den derden naar een vierden. Tot we,
al lezende, onze omgeving, ons doel en den
,tijd vergaten en terugleefden in een verledeij
van voorbije jaren.
Het heeft een wonderlijke bekoring, dat
verleden, voor ons allemaal. Het is ons le
ven, het zijn wy, maar zooals we eens ge
weest zyn en onze vrienden en familieleden,
zooals we die eens kenden en zagen. Maar
we weten, dat het onherroepelijk voorbij is
en dat ook wy, zooals we toen waren, on-
herroepelijk voorbij zyn. Dat geeft aan dat
verleden- een weemoediwen glans. Wy zien
het niet, zooals we het heden zien met al
zyn kleine zorgen en verdrietelijkheden en
zooals ook dat verleden eens geweest is.
Maar we zien als *t ware de essence van dat
verleden, ruiken zyn geur. En het kan ook
zijn, dat we er nog eens de vele kansen en
mogelijkheden, van zien, die we eens ver
zuimden en; dat yve, teruglevende in> dat ver
leden-, ons nog eens de illusie scheppen, dat
re het leven anders hadden kunnen maken,
Jia het geworden is.
"Wet is de geur van dit verleden, dat ons
bij het verleden van oude brieven opnieuw
naar het hart stijgt. Maar het is bovendien
dat verleden, duidelijk gestoffeerd als 't
ware met al onze vriendschappen, al onze
liefde en met de gedachten en gevoelens van
menschen, die we liefhadden of kenden. Dat
geeft aan den geur, die uit oude brieven op
stijgt, nog iets bijzonder indringends. Het
is de geur der liefde, die we waard geacht
werden, de geur der toegewjjde vriendschap,
de geur van hartelijkheid en waardeering,
die we genoten. Het is de uitdrukking van
wat anderen, die ons na stonden, voor ons
gevoelden en dachten. Maar daarom is het
de geur ook, de fijne geur van anderer zie-
leleven, die uit die vergeelde papieren op
stijgt naar ons hoofd en ons hart. En d$t
geeft aan zulke oude brieven een bizondere
waarde, die maakt dat we ze met een ze
kere piëteit behandelen. Ze nalezende, be
seffen we toch wel vaak, dat het niet enkel
ons leven is, dat daarin uitgedrukt staat,
maar meer nog wellicht, het leven v^t(i de
schrijvers. Zij spraken er hunne gedachten
en gevoelens, hun liefde en vriendschap en
vertrouwen, hun ergernis wellicht ook en
woru-en, mijnheer,
uat gij het num
er mens aan noen,
gij aan ae bel trext en mij
aers geeft.’
Met cieze woonden maakte hij
buiging en verhef de kamer.
..Deukt gij. dat men zich op
kan verlaten vroeg ik.
..OnvoorwaardelijK'’ antwoordde mijn
heer Blake. ..\Vanneer wij in het nms
komen, zullen wij niets veronacht
zaamd. niets vergeten, vinden.
19 Juni.-
De post heeft mij twee brieven ie-
bracht. Eén van juffrouw grinder,
behelzende tiaar toestemming in de
schikking, welke ik heb voorgeslagen.
De andere van mevrouw Merridew,
mij voorstellende. dat zij, uit 'n maat
schappelijk oogpunt van welvoeglijk
«-J, naar
Mijnheer
120 -
mar hel lijden put mij uit. Wan
neer da-i zoo aoorgaat, zal ik misschien
niets voor mijnheer Blake kunnen doen
op den tijd, oa-v hij mij het meest noo-
<hg heelt. Het was bijna negen uur
^eer ik vandaag naar het hotel kon
gaan. Dit bezoek had, niettegenstaan
de mijn elieindagen toestand, voor mij
zijn veranakelijke zijde, en wel dp&t
de tegenwoordigheid van Gabriël Bel
teredge. Hij was in de kamer, toen
ik binnenkwam. Hij ging naar het ven-
^r en keek naar buiten, terwijl ik
de gewone vragen tot mijn patient
richtte. t t
Mijnheer Blaike had wederom slecht
geslapen en gevoelde er dezen morgen
meer dan ooit de gevolgen van.
Ik vroeg hem veirvoigens. of hij van
mijnbeer Bruff gehoord had. Er was
een brief van hem gekomen. De rechts-
geleerde keurde ten zeerste ons voor
nemen af. Er werd hoep door opge-
leven van den ty»
als uiting van wa«
beurtenissen en sti
van wat im het n
zoo’n treffende bei
door krygen imm^
de ook voor de gel
dubbel voorzichtig
Er zijn wellicht b
soonlyk leven niel
die door de mede
gen, die ze bevattt
volgend geslacht e
zondere waarde h<
eens om denken. T
lieve herinnering
geur van oude liefd» en vriendschap en
ons verleden omhodgstijgt, zullen we niet
gemakkelyk verscheferen. Maar het zou goed
zijn, wanneer we bij; het schiften de andere
brieven eens nauwkeuriger bekeken. Het kan
zoo gemakkelijk, 4&er waarde in schuilt.
BRIEVEN UfiB DE HOFSTAD.
DOCIV.
1 het voorstel van het
•onzer gemeente ver-
ploitatie van de elec-
ianuari 1927 loopt de
i de trammaatschappij
[dan tijd dat een be
lt over de wyze waar-
ipelangryke verkeers-
gwojden. W(j hébben
EESMIODKLER.
Inl. gratis
N SANTÉ
ROTTERDAM.
4.U-V ftU-Vu. U»S In
w'C-uSCUeUI.
Maar, wiunueer vursiaindige mc-nschien
zoue uaiigen. uoeu, wie zal aan ver-
wacuteu, aai pouiooueu huuue puinen
iiouaenv ueei mij uw bevelen, mijn
neer Jennings. Ik aal ze apscnr>jven,
mijiinee.r. la bem met van plan, er
een puntje van at ie wijken. Ik ben
een olmu wending. Zoo vat ik
op eeu blind werktuig.
„Het spijt mij zeide ik, ,,dat gij
niet instemt-
„Haal er mkj niet in', onder brak
uij mij „lk heb niet in te Hemmen
ik moet go.ioorzameii. Geef uw orders
iminiieer.., Geel uw orders.
Mijn-iieer Blake gaf mij een teeken,
hem aan zijn woord te houden, ik
deed, wat hij verlangde, zeo ernstig
als ik^kon. en verzocht hem het huis,
althans het gedeelte, waar onze proef
neming zou plaats vinden, zooveel mo-
gelijk in den toestand te herstellen,
waarin het verléden jaar geweest was.
„Goed, mijnheer zeide hij, op
staande, toen ik gedaan had. Gij zult
mij aan het werk vinden met de noo-
dige personen om mij te helpen. In
mijn hoedanigheid van bediende dank
ik u voor uwe inlichtingen. Als meusch
beschouw ik u als een persoon, wiens
hoofd een slag van den molen beet
Jieeft en uw proefneming als niets an
ders dan louter bedrog. Denk echter
