576 675 :oon. ten!! vleesch KEN a ch vij :n. 2?5 LTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN 10DEGRAVEN, BOSKOOP, '«OUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, m nummer begtyt twee b*a<ien- JEERST^PLAD. J NIEUWS- EN ADVI BERKENWOUDE, Zaterdag 12 Juni 1226 65* Jaargang weer FEUILLETON. DOOK GOUD VERBLIND. bergambacht, NIEUWERKERK, m, ijk 'at Ö- slaapt go. 16174 ----- - 9 OUDERKERK, OUÖEWATER, REÊUWUK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADD1NXVEEN, ZÈVENHUIZEN, enz. week itie Telef. ïnterc. 82; Ai [EVl 1482'285 MEDISCHE BRIEVEN. HOOT GIBSON. Dans en muziek. ia. 1482 50 •iete. )ON 692. «1 (Wordt vervolgd). ARNHEM oor ijke •rd. klein be- bij de JUNI est n.l. van ZO'J Een veel bewogen leven. Roman uit hei tinge tech van Miss E. B W)DON. is voi en is <q h« a ’t w< ten I B ver|||| en gë zorgtó wordt land F Hienk di|pj dén ui daar® Wt 63.- de groote acteur m dj jWill den. Gedacht moet voorts worden aan den afzet van allerlei industrieele producten van Nederlandschen oorsprong onder de in- landsche bevolking van de Oost. Als wy de waarde van dit alles nauwkeurig konden vaststellen en gingen voegen bij wat vol gens matige berekening aan dividend uit In dië wordt getrokken, dan zou het ons niet verwonderen, indien wy ook kwamen tot een bedrag van 800 a 000 anil Hoen gul den, d.i. de waande van onze totale bodem- productie. Het verlies van Indië zou voor ons land dus ongeveer dezelfde beteekenis hebben ^ls het door een of andere natuur ramp bedekt worden van onzen bodem met eene onvruchtbare laag, waardoor er nooit meer iets op zou kunnen groeien. Als zü, die de rede van den heer Snee vliet toejuichten, dit hadden bedacht, dan zou, wij twijfelen er niet aan, hun applau- dissement achterwege zyn gebleven. Wij staan hier voor de grootste schaduw zijde, welke aan het steunen van Nederland op den Indischen goudstroom is verbon den. De welvaart, welke deze verspreidt, kunnen wij niet missen. Toch loopen wij ge vaar, dat wij haar zullen moeten missen. In het onvermijdelijke zullen wij ons moeten Darmkatarrh. De schrijfster van den brief, die thans ter beantwoording voor my ligt, zou gaarne iets willen vernemen over bovengenoemde aandoening. Het organisme van den mensch is nooit volmaakt, hoe gezond en flink hy ook moge wezen. Immers bij den één is het de keel, by den ander zyn ’t de longen en by een derde is het ’t maagdarmkanaal, dat gaar ne de dupe wordt van één of andere aan doening. Hier of daar is een plek, waar de z»teiU) zdjmeH ro ter- om- „’f Is zander dat heeft dit meer en meer steunen van onze welvaart op Indië groote schaduwzijden. In de oogen van velen wel in de eerste plaats deze, dat dit geld eigenlijk de Indi sche bevolking toekomt. Tijdens de O. I.- Compagnie en het Cultuurstelsel was het eenige streven van Nederland, om uit Indië zooveel mogelijk voordeel te trekken.. Se dert is men zich bewust geworden, dat Ne derland niet alleen moest nemen, maar <10^ geven. Wy hebben gekregen de periode der zoogenaamde ethische politiek. Toch is men naar veler meenlng nog niet ver genoeg ge gaan. Vooral de oocnmunlsten stellen zichop dit standpunt. Zij beschouwen eiken gulden, dit uit Indië naar Nederland vloeit, als ge stolen geld. Alles moet, zoo betoogde de heer Sneevliet onlangs op de Algemeenc Vergadering der Communistische Party, er op zyn gericht, de blanke overheersching in Indië te vernietigen. Als in Indië stakingen uitbreken, dan behooren volgens hem de Ne- derlandsclie arbeiders deze verzet daden door demonstratieve stakingen te steunen. Dit betoog lokte, zoo meldt het courantenver slag, langdurig applaus uit. Nu heeft het Communisme hier te lande weinig vpt op de geesten. Bedenkelijk is ech- ent, met Zondagsblad, 1 per looper geschiedt. MARKT 31, GOUDA, Er zyn menschen, die zoo lang naden ken, hoe zoiets zullen aan leg gen, dat zij later geen tijd meer hebben om het uit te voeren. kwartaal 2.25, per 1 waar dt I Men van vele njet-c|m- men van de verhouding 'in IiUHë, een heel <n(* g.van wie van ilep wer althans zich niet j|ol- mjwelke groote jfolksbe- Wdeijgroote hfeieekériis MfelvWatt is dakfrvan, de, FW dij? beteekems eefiig' LW1® wi> g4|h e?ne kort gqle- Waa^te lan^ <|®atn Aan producten van J ifewigeözpowel a$s <lier- f tiftj ,ranUn op 800 a 9D(ty iydn h&ben wy lenkate 'iwe he bedrag'«eh iMj ittpd vl eiemle orfde^rt?- drukken echter jowi< el uit, dat Indië I. Dl arby mopt wor- ■nlijk deel der groote pensioen, welke ge ile in Indischen ran Indische on- Indië als in Ne derland werkzaam zijn. Daarbij moeten ook worden gevoegd de voordeelen, welke voortspruiten uit alles, wat de Indische on dernemingen voor hun bedrijf hier te lande laten vervaardigen. Wy wijzen alleen maar op de reusachtige bestellingen, die aan on- zen scheepsbouw en onze machinefabrieken jgjwn in dez«p pnp.o^k moge steywn^o^J in den laatste».uit dien hoofde toeylogi- /•x .i.!x ..xilzxn U’nivlan <ian .Izin keurig uitziet? Dat is die zwart zijden japon, die ik l laatst voor haar ge maakt heb vijftien shillings de el, dat wil wat zeggen, en zulke mooie kanten op t lijf en de mouwen. Nie mand in lieei Hedinghami draagt zulke zijde en zulke kanten als mevrouw Standen, en toch is ze niet overdre ven in haar Weeding, ze verspilt nooit haar geld) aan goedkoope stoffen, en draagt nooit iets anders dan zwarte zijde. En zie miss Rodhdale eens aan; ze ziet er niet kwaad uit, wel Dat wiüe neteldoekische japonnetje heb ik ook. voor haar gemaakt is t niet snoeperig ,,Ja’ zei opgemaakte zei Sylvia, van het sierlijk costuum, met zijn kanten strooken en rozerood*: linten naar haar eigen armoedig japonnetje ziende ..Zij k«n gemakkelijk mooi gekleed gaan, met vijf of zes hondierd pond-jaarlijks, waarmee ze doen kan wat ze wil. Kom, ga nu maar heen. Marg. en amuseer je wel me al bet moois. Al die beuzelachtige dingen beg'nnen me te vervelen.’ „Ik zal je verlaten, miss Carew, tot dat je kwade luim voorbij is'\ ant woordde juffrouw Peter met waardig heid. en Sylvia bevond zich tot haar voldoening op nieuw alleen in den belommerden hoek onder de eeuwen oude prufanenboomen. verstandige hoofd* was glad' geschei den. Miss Rochdale was van een mid delmatige lengte, een slanke, tengere gestalte, een lijn gelaat, een bleeke donkere gelaatskleur en zachte donke re oogen een jonge dame, diie door hare kennissen interessant werd ge noemd, en waarvan vreemden wel eens zeiden dat zij er „vreemd uitzag, maar die tot nu toe door niieprand'voor mooi was gehouden. Eli toch, dat fijne bleeke gelaat, die groote zachte oogen, die diepdenkende mond waren niet zonder een eigenaardige zachte poezie. Indoen hier sprake was van schoon heid. dan was t die soort van schoon heid. welke door die meeste menschen onopgemerkt wordt voorbijgegaan eene schoonheid als die eenvoudige lieftalligheid, die door Wordsworth wordt bezongen. Terwijl Sylvia deze laatst, aangeko- menen begluurde, werd er een hand door baa arm gestoken, en trof een onaangenaam hijgend geluid haar oor. ,,Ik heb den heel en tuin rondgeloo pen om je te zoeken”, zei Mary Pe ter. „Gal je niet naar do wei? Je hebt immers een toegangskaart gekregen. ,,Ik zal er geen gebruik van maken. Ik blijf liesver van hier uit de men schen bekijken. Wat heeft men er aan op en neer te wandeleni tusschen menschen die men in ’t geheel niet kent „Ik heb nog nooit iemand1 zoo ver- tot 68.- itdag. Het was in >1 en doodstil.De *men en tuurden Het strand was aan hot eind ffing schuil in een onthulling van mist en regen. Was dat onze zomer? En wy herinnerden ons dat wij verleden jaar op denjzelfden dag, Zondag den 5en Juni met een vrooltfk gezelschap aan de Wasvenaar- sche slag aan zee zaten, dat het vroolyk groepje zich vermaakte in het zeebad en dat wy in een lekker zonnetje huiswaarts keerden. Den dag vóór Hemelvaartsdag 12 Mei wérd aan het vry’e strand tusschen het Ververschingskanaa) en Monster alles in gereedheid gebracht voor de komst dier schare van duizenden, die den ganschen dag daar dooibrengt. Er is nog geen dag ge weest sedert dien 12en Mei, dat er eenig begin van strandleven was. Op den 3en Juni brachten wij er een bezoek en in de politie- tent brandde... het petroleum-stel om wat warmte te brengen aan de mannen die er de wacht hebben. Terwyl we dit schrijven, regent het en een grauwe onheilspellende lucht hangt in het Zuidwest».. Wy keeren terug van deze bespiegeling, die ons van het hart moest omdat het feit waarover we spraken het onderweip van den dag Is. Gelukkig zyn er nog eenige an dere onderwerpen die ons in deze kille da genwarm doen loopen. We wijzen eerst eens op het feit dat onze burgemeester zijn ont- rfè resid] dat Hye nu al1 wMdhten op wdfdt haast W 'tyij twijfelen lieert mena’ mjng deiykiMian de oita géén sflad War menfm het hjöbrVijka zometv» En wik daatby denkt belang dat een goede heeft, is dubbel teleur rige weergesteldheid.* Zondagmiddag 't Was den 6en Juni hebben we een kijkje géaomen op Scheve- ningen. Het rege«$e vies, er hing een mis- tiggordfjn over dé zee: alles had het uiter- lyk van een triesten alle gelegenheden k kellners zaten acht< in de ruimte van c verlaten, de pier wz riet lieve geiaat betrok op nieuw oij de gedachte aan Esther Rochdale. Het was aeiker door haar toedoen dat me vrouw ^tanden zoo wreed, zoo on- rechtvaardig jegens haar zoon was. Migs Rot'hdalo was ongetwijfeld zelve op hem Verliefd. t Is bijkans slecht, als ze als broer eln zuster met elkaar zijn groot gebracht,’ zei Sylvia bij zich zelve. „Ze moest een zusterlijke genegenheid voor hem* hebben en wensohen hem gelukkig te zien. Maar diie stille meis jes hebben ’t altijd achter de mouwen. Het werd langzwerhand vol op de wei gedurig hielden er rijtuigen stil voor het hek, waaruit chique gekleede dames kwamen; het was een onophou delijk wisselen van groeten. De heeren spraken allen zeer luid, alsof zij door geheel Hetdtng- ham wilden gehoord wonden, de hoof den en waarschijnlijke erfgenamen van adellijke families gaapten elkander aan met een vreemdsoortige mengeling van vriendschappenjkheid en trotschheid. Sylvia zag de famjlie Standen het hek binnenkomen. Mevrouw leunde op deai arm van haar zoon, Esther Roch dale ging aah de andere zijde, maar niet met hem) gearmd. Edmund’s moe der was een knappe vrouw van om streeks vijftig jaar. een dame met een fraai gelaat, regelmatige doch wel wat strenge trekken, grijsblauwe oogen. en zilvergrijs haar, dat langs het breede. i. Dezel wijf?*-! iet 5 Idnd opjlë(w sommen aan salaris en noten worden dbor hen, die in Indischen stéatsdienst of in dienst vJ Hernemingen zoowel in I» e een trieste ge- !r dan ten maand dé komst van den ve^velènd om over niet of ^iveral '4ini ijle gamoedestem- maar er is wellicht op hunkeren kaiy naar er als in ons Haagje, t aan het matprieele ’iojner voor onae sta I ^getiteld over de treu- GOl IfflIE COURANT tot 75<~ ter, dat de denklU munisten ten M tusschen NederlaiH gaan in de richim Sneevliet of |dat w doendp bewust isj'A langen het hier ga Onbekendheid Atp van Indië vopr pnji oorzqak. Ten eir^ite denkbeeld k te ge yep vergêlijkiifc makflu. den gemaakte befe! wat jaarlypcs onze 1) allerlei aaid, pla’nli voortbrengt, mijBioen g$alÜen. Q» cy^ u^p|>e,|nd in 'i InO Nederj mAwiniÜtyi. alldrininsp lit voor Ne<«>wa den gevoeg 13) - Waarom zou zijn moeder ons elkander willen scheiden Hij nooit iemand vinden die zooveel van heni houdt als ik die goede, brave, trouwe en mooie jongen. Alles komt daardoor dial we in zulk een plaatsje als Hedingham wonen. Omdat Edmund er goed uitziet en zjn vader rijk was, heelt Hedingham1 een afgod van hem gewaakt en zijn moeder gelooft dat niemand goed genoeg voor hem is of misschien wil zie henu wel uithuwe lijken aan miss Rochdale, die zij als haar aangenomen dochter behandelt, en die geld geeft, en die nooit de vroegpreek' overslaat, en door ieder- oen in Hedingham wordt geprezen als ’t toonbeeld van al wat goed en vroom is,” I ABONNEMENTSPRIJS: per 1 2 per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezeil Franco per post per kwartaal 3.15, met Zondagsblad 3.Ï Abonnementen worden dagelyks aangenomen aan ons Buiy bjj onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkan tl Onze bureaux zyn dagelijks geopend van 9—6 uur. Admij onderlijk gezien als gij. Sylvia. En wat het niet kennen van nueusotieti aangaat ik geloof niet dal. ik er veel meer Ren dan jij, beluulvc mijn klanten, en daar onder zullen er niet velen zijn, Jie mij op zulk een plaats met een groet verwaardigen, hoewel ze me misschien morgen zullen komen bidden en smee- kén, alsof ik een koningin was. „Uch toe, Mary, doe jo best dat ik mijn japion toekomenden Dinsdag krijg, al moest je er ook een paar nachten voor opblijven om haar klaar te krijgen. Ik verzeker je dat ik er niet buiten kan, en je zult er me zoo uiterst veel genoegen mee doen. En ze denken er niet aan hoe zij zich zei ven voor me hebben vernederd, als zij mij op straat ontmoeten. Kom mee, Sylvia.” ..Neen, ik wil niet. Ga mimar alleen- Ge kunt er gerust heengaan.” ..Wat ben je toch vervelend maar ik zal je nog een poosje gezelschap blijven houden. Ik begrijp heel goed dint je hier in zulk een onplezierige- stemmiing zijt, terwijl je ginder mijnheer Standen ziet mot zijn moeder en miss Rochdale. en juffrouw Peter sloeg liefkozend haar arm om Sylvia s tenger middel. ..Laaft dat”, riep Sylvia, wiil Zij zich uit de vriéndelijke helzing losmaakte al warm genoeg, dunkt me.” ..Weft. Sylvia*, je bief*.’ verschrikkelijk Vin'* je niet da* mevrouw Standen er Da^ndische goudstroom, Hetmlrag, dat jaarlijks in den vorn^van didJera uit», Indische ondernemingen |iaar het mfflklerland ivloeit, ij» waar^chjjnlijk.kiiet nauwkdirig \^st te .stalen. Zy/idjhGlaawita- trent 'Wer8 teven, nutaten zicjh ijqpalerf toto globale’ytamingen. Voljwns een^ rtminguwyA Iwmstijf yan Mr. TreuM zou M BpdragtwÖc mlllioeij' i gulden pèr jW zijn] ^n schatte het op 500 np'^ioen, itfierwïjl in w Haagsche Po,st onlang een^, be^ekeningj kwam, xbe voör het laatste j^r leidde! t»$j 100 mi wen gulden per,'maand, Vermoed^' Ijjk hebbèn deze drie rillingen betrekkin® op verschillende jaren eii'kunnen zy dus lfïdfy 1 le drie juist zyn. Dat in het laatste ijaar'ti^,,' meeste ondernemingen buitengewoon te winsten hebben gemaakt, i is echler'w«I zeker. Niet ten onrechte* spreekt men Van-i een goudstroom, die ujt Indië naar Neder land vloeit. En het is wel boven allen twy-’ fel verhevén, dat voor een groot deel door dezen goudstroom do financieele positie van ons land, welke zich enkele ^jaren geleden zoo slecht liet aanzien, is gered. Niet alleen de staatskas profiteerde er van, maar het geheele economisch leven, al is dit in ver schillende deelen des lands in zeer onge- lyke mate het geval. Tot hoe groote tevredenheid de loop van <le orde zal komen. Allerlei vragen zyn door raadsleden gesteld alvorens de openbare be handeling van de gansche kwestie plaats heeft. Onderwijl is er een aanvrage ingeko- inen om een autobusdienst van Rotterdam naar den Haag te openen, we^r een van die gevallen waaruit blijkt dat de ontwikkeling van het autobuswezen steeds verder gaat en op <letn duur niet is tegén te houden. Trouwens dat heeft de wetgever onlangs erkend met zijn nieuwe regeling van het aubobusverkeer. Alleen is het niet te zeg gen of die wetteljjke bepalingen in de prak- tyk zullen blijken de ontwikkeling te bevor deren, tegen te werken of in goede banen te leiden. De opzet ervan doet eenigermate vreezen dat meh ze wil tegenhouden waar zy nadeelig wordt voor bestaande verkeefs- instituten die b'yna alle steun of medewer king van den Staat hadden. Of bijvoorbeeld naast de beide treinverbindingen tusschen Rotterdam en den Haag een bussendienst zal worden toegelaten, waarvan men zeker weet dat iedere cent die er bjj dien dienst inkomt, wordt gehaald uit den zak der spoorwegmaatschappijen, is niet aanstonds met zekerheid te zeggen. De aanvrage is er en voor den Haag op dit oogenblik van belang omdat het traject <len Haag—sDelft in de nieuwe overeen komst met de tramniaatschappjj is opgeno men on voor dit traject is een intercomniu- nale dienst den HaagBotterdam natuur lijk weer een nadeeltje. Duh, de kans is heel groot dat het Haagsche gemeentebestuur weinig medewerking zal verleenen aan de totstandkoming. Hieruit blijkt dat het drin gend noodïg is dat dit ganache vrjMgstuk ecfts op tnfëder gtwnd<lag wordt befSndeid en dat een andere machthebber zyn gezag kan laten gelden ten gunste van het pu bliek. Want dit is het ongel ukki ge in de gan- sche Haagsche tram-misère dat de belangen van het publiek wonden opgeofferd aan de belangen van de schatkisten der gemeente en der Haagsche Tramwegmaatschappy. Het kunstmatig instandhouden van een ver keersmiddel door concurrenten te weren, waaraan het publiek de voorkeur geeft, is een slechte vorm van overheidsbeheer. Straks, in zomersche hitte zullen wy ho pen, vecht de Raad dit punt uit. HAGENAAR. schikken, al IjeteekeAt dit ook voor een groot deel on ze ^bevolking en voor de ar- beiders niet in we laatste plaats y— honger ibrek. Waar wij éphter voor kunnen is, dat het groote publiek beter /Ingelicht over wat Indië voor Neder- tn Nederland voor Indië beteekent. wr toch alleen iq te voorkomen, dat pliek -zich door led«en laat leiden, wel- erw^zepiij^ing tot hét eindigen van goudstroom leiden, zonder <Jht Indië fcjor wohlt gebaat, j -■'■■ntjto II",11 l. UIT DK HOFSTAD. Dit blad verschijnt dagelijks behalve op zjjLen Feestdagbn ToT v^“ 1—5 regels L55, elke regel meer 0.30. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20 bjjslag op den prys. Liefdadigheids-advertentiön de helft van den prjjs. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1—4 regels 2.05, elke regel meer 0.50. Op de voorpagina 50 hooger. Gewone advertentiën en ingezonden mededeel ingen by contract tot zeer gereduceer- den prjjs. Groote letters en randen worden betekend naar plaatsruimte. Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusachenkomst van soliede Boekhan delaren, Advertentiebureaux en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing aan het Bureau zyn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zijn. slag nam als voorzatter van de stadhuis commissie. Zijn houding is volkomen be grijpelijk. Van de zes leden dier commissie die unaniem, voor het plan waren om nieu we ontwerpen te laten vervaardigen, vie len er in de raadsvergadering drie omver en terwijl de commissie zóó was samenge steld dat alle partijen daarin vertegenwoor digd waren, fcjleek het maar al te spoedig dat gpntahe p'^rtyen haar vertegenwoordi ger absoluut qïet volgden. Het is dus be grijpelijk de burgemeester bedankt voor taftnenwenking met mfnschen die geen gezagwebbeh bij hun partyen en die zelf hun pieenintf' verliezen zoodra hun, partij als zoodanig!er een andere meening op na houdt. -11 Met de ontslagneming van den voorzitter is de stadhuisAcwestie qog dieper in de im- passe geraakt |en wy zyn verder dan ooit van een oplossing af. De gansche kwestie zal opnieuw behandeld moeten worden, van den grond af en het zal dus wel ge ruimen tijd duren. Het beste lijkt ons ook de gan sche zaak een» zeer geruimen tyd te lateh rusten: de noodzakelijkheid van den bouw van een nieuw stadhuis is kleiner dan ooit nu, voor een der om uitbreiding roepende aftleeliing, n.l. die van den burgerlijken stand, ruimte genoeg is gevonden in de ge bouwen onmiddeliyk by het stadhuis gele gen en onlangs aangekocht. Al geruimen tijd is men bij het hoofdbe stuur van de Posterijen bezig te zoeken naar een geschikte plaats voor een nieuw hoofd post- en telegraafkantoor dat nu in de Prin- seestraat naast het Stadhuis is gevestigd. Als eenmaal die plaats is gevonden en als eènmnaf hët nlettwe gebouw is gesticht, zal de gemeente de gelegenheid krijgen om net oude over te nemen en zichzelf een ruimte voor kantoorlokalen te scheppen die zeer groot is. Wie den Haag eens bezoekt, moet eens goed letten op ons stadhuis. Dan zal hij dit merkwaardige geval zien dat aan een mooi klein gebouwtje tegenover de groote kerk een paar wankels zijn vastgebouwd. Dat kleine gebouw is het oude stadhuis, waaraan men vroeger de winkels heeft laten aan sluiten. Reeds tal van jaren zyn deze win kels door de gemeente in eigendom ver kregen. Zij zyn voor kantoorlokalen inge richt maar zóó dat bijv, de* groote winkel ruiten er nog in zitten. Het stadhuis is daardoor een doolhof van gangetjes gewor den. Wanneer men nu eens begon met die winkels af te breken en aan het oude stad huis aan te bouwen, dan kan men een mooi eenvoudig geheel krijgen, een gebouw waar in de hoofdzetel van het gemeentebestuur werd gevestigd. Het zou dan zijn zooals wij het altijd ons gedacht hebben: een perkt stadhui® en onmiddellyk er kantoorlokalen. Misschien dat eindelijk in dien geest een oplossing gezocht wordt en gevonden. Maar haast is er niet by. De andere kwestie die ons wat warmte geeft is die van de tram, welke spoedig aan

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1926 | | pagina 1