I
envBrhsr
ie Selecta
«DO
ILAAUW
- noun*
1« soorten 578 jq
en Lijsten
•reada prijsa*.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE,
NIEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWUK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz
Ro. 18216
I
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen
V
Zarterdagfil Juli 1026
FEUILLETON.
DOOR GOUD VERBLIND.
66* Jaargaftg
inlichtingen.
SUCCES
ILUCHT
ENSATIE
LACHEN.
Film:
HAGENAAR.
EWELDIGü
I
gra!
J
atsen in Neder-
gratis kunnen
IBM M
i de eerste
Gelukkig hij, die de kunst van huiche
len niet verstaat.
uit
de
t, het, levert een
ftnedende, met aan-
«nenigte dengenen
hier of daar geze-
r wil
ride re omistandighe-
riöken met hetgeen
left van Holland ge
nden heeft, zal rui-
iliede Boekhan-
r de plaatsing
uw
heeft’.
I (ilï. Mirt.) IS Mnt.
1928 5
ZATERDAG,
ten
st 8 10 duizend zielen.
blijft tooh het is het
en grootste open dorp
rllggen, «metten en
«dj- en ver-
luuiden en voeten, ge
huid, huidver«chil-
a, zweren, open ben
de in en uitwendig»
en met Wortelbeer'i
s Worteiboer.
«nt bjj de verkoop»»
kelen. 95C n
o 9 1
te «branden
Van dakruit
'itte gé!
Ifen dat hel
fa nieT'ian. hït i
J. Deft 4eft April
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal f 2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.90, per wede 22 cefat, overal waar de bezorging per looper geschiedt.
Franco per poet per kwartaal 8.15, met Zondagsblad 8.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen «tan ons. Bureau: MARKT 31, GOUDA,
bjj onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zjjn dagelijks geopend van 9—uur. Administratie Telef. Interc. 82;
Redactie Telef. 88. Postrekening 48400.
Een veel bewogen leven.
Roman uit het Engelsch
van
Mies E. BRAD DON.
stappen <keu naar opspringen. Óylvia
richtte hel hookii op en keek hem aan;
het was juist nog licht venoeg om hem
te herkennen.
..Goeden avond, miss Carew. Lk
vrees dial ik u in uwe aangename over
zeilden weg terug te rijden.
Maar kijk, wat was dut Daar sche
merde ie» s wits tusschen. de donkere
beamen op het kerkhof iets dat zich
bewoog, een vrouwelijke gedaante
een meisje slank en vlug in het
wit gekleed. Tweemalen had hij Sylvia
in een wit kleedje gezien. Zou zij het
wezen
Hij keerde zich om naar 't hek van
het kerkhof, en betrad die belommer
de plek, waar de diepe schaduw van
het gebladerte in overeenstemming was
met dien diepen slaap van hen, die
onder dit lommer rustten. Langzaam
slapie hij voort, terwijl hij zoogenaamd
d)e graven scheen Ie bekijken, en ha<l
binnen vijf minuten het voorwerp van
zijne belangstelling gevonden.
Het was niemand andiei% dan Sylvia.
Hij vond haar zittende op een lagen
grafzerk, in peinzende houding, met de
gevouwen armen leunende op n steen,
die overeind stond bjpven liet graf
waarop zij zat, en met bet hoofd op
de armen.
..Welk een volmaakt beeld van ovejj.
peinzing", dacht Sir Aubrey. ..Maar
waatrover zou ze zoo ernstig hebben
na te denken?”
Het geluid van zijn nad^erende voed.
zich heen.
ster-
daar
het
Kin-
derstepimien vernam men niet meer
was geworden door de schim vau de
bezoekster van den vorigen avond
„maar ik zou me niet >xx> laag kun
nen verniederen om t hem te vragen.
En natuurlijk bedoelt hij niets anders
dan een bioote beleefdheid.
..Is uw vader thuis?’’ vroeg de biU
ron.
„Ja. Sir Aubrey.
..Dan zou ik hem wel eens willen
cpzoeketn om een paar woordjes met
hem te spreken over dat nieuwe school
gebouw. als gij mij ten minste de ver
zekering kunt geven dat ik hem niet
in zijne bezigheden stoor.”
„O, volstrekt niet. Papa zit een cou
rant te lezen. Uw bezoek zal hem bij
zonder aangenaam rijn.’
Een beeld van reine onschuld.
Hoewel de baron zeide. dat hij voor
nemens was mijnheer Carew te gaan
opzoeken, maakte hij volstrekt geen
haast om het oude, lommierijke kerk
hof te verlaten. Dit was de eerste
maal dat hij Sylvia alleen ontmoette,
en die gelegenheid scheen hem te gun
stig om te laten voorbijgaan. Hij
wenschte iets te vernemen, omtrent
hel vroegere leven, van het meisje, dat
zijn hart gestolen had nog eer hij het
Hwn urii nv u m u.yv'-' ui vi-
peüuzingen heb gestoord.’
„Neen, Sir Aubrey, mijn gedachten
waren treurig, ik ben blijde dat ik
daarin word gestoord.”
,Hoe kan iemand zoo jong en schoon
treurig zijn?”
Het meisje was er niet op bedacht
<rfe vraag bepaaid te beantwoorden.
„Ik geloof wel dat niemands leven
ooit voorbijgaat zonder kennis te ma
ken met verdriet van welken aard' ook.
Ik maakte mij verdrietig' over het ver
driet van anderen.”
„Dat dacht ik wel. Jeugd en on
schuld kunnen zelf geen verdrief heb
ben en als ge ooit behoefte hebt aan
vriendenraad, mis Carew, wend u dan
gerust tot mij. Als beer van het dorp
stel ik natuurlijk voed belang in alles
wat Hjedingham aangaat voegde hij
er bij, hoe wonderlijk dit aanbod van
vriendschap ook mocht sctujnen.
..Ik wou dat hij n>e> wat geld gaf om
aan juffrouw Carford te zenden dacht
Sylvia, dlie dien heelen dag achtervolgd
BRIEVEN UIT DB HOFSTAD.
DCOCXXVII.
Geljjk te verwachten was heeft de Haag-
sche Raad ziek onmiddelljjk vereenigd met
de voonstellen tot annexatie der gemeenten
Rjjswjjk en Voorburg. Natuurlijk was er
een kleine groep die pricipieele bezwaren
heeft tegen annexatie ia hei algemeen,
maar zelfs onder dié groep waren er die
voor de urgentie van het voorstel moesten
zwichten. Trouwens ieder onbevooroordeel
de die zich plaatselijk eens op de hoogte
stelt zal moeten toegeven dat de huidige
toestand niet langer houdbaar is. Waar de
sdheiding is tusschen den Haag en Rijswijk
is niet meer vast te stellen, die lijn is denk
beeldig geworden omdat de huizen-rijen on-
afgdbroken izjjn en de verbindingsweg ner
gens eenigen overgang vertoornt. Het ja
daardoor een maile toestand gewerden dat
ergens op dien weg een ander gemeentebe
stuur de macht in handen krijgt.
Wanneer eenmaal deze gemeenten zjjn
opgeslokt het zal bij de veiknezingen in
het volgende jaar geschieden dan heeft
den Haag voorshands genoeg gebied om
zich naar alle richtingen uit te breiden.
Het is altijd interessant den groei van
een stad in de historie na te gaan en graag
bladeren wjj nog eens in de geschiedboeken.
Zoo lezen wjj daarin als eerste mededeeling
omtrent den omvang der residentie het vol
gende:
„Het getal der huizen was hier al in den
beginne van de zestiende eeuw zeer aan
merkelijk, want als in den jare 1576 het
Haardstedegeld door geheel Hollend werd
uitgeschrevei^ werden in den Haag geteld
1118 huizen of haardsteden en zulks vrjj
meer dan in de klein® steden, ja het getal
kwam zelfs bijna overeen met dat van Rot
terdam, waar ter zelftler tijd maar 1138
haardstoelen gevonden wenden. En wat be
langt de Westfriesdhe of Noord-Hollandsche
steden, daarvan was Hoorn toen nog wel
m.b nieuw gold ler beschikking le
Biellen, eerst een» zou moeten vorde
ren, util de gemeenten in hare huis
houdingen gelijksoortige bezuinigingen
ioi stand bracnteti als het Rij'k zelf
bereids deed. Veie gemeenten leven
er in dat opzicht nog zoo maar wat
op los. geven zelts aan belasungver-
zwaïring de voorkeur boven toepassing
van geoorloofde en mogelijke bezuini
ging.
Natuurlijk is daar niets tegen to
doen, zoolang een gemeente zorg. voot
een behoorlijk financieel beheer. De
ingezetenen der gemeente kiezen hun
ne eigene gemeentelijke Overheid en
dragen een laai, dien zij zichzelf op
legden.
Anders slaat het ovenwel met ges
meenten, wier budget niet sluit en dio
om extra hulp komen vragen.
Daarvoor kunnen zeer goede gron
den aanwezig zijn, een gemeen^f kun
e ononmsch zoo zwaar getroffen zijn,
dal hel ondOenlijk blijkt, om zelfs op
de eenvoudigste wijze in de behoeften
van de openbaro diensten té voorzien.
Dan is extra hulp volkomen gewet-
hooft <tok
vaStzit' als geVoJj
Jjeljfed^^n .dan
dere», X JT.
ttajdam, ’s-Graven-
bevolkt is is stadfi#
Jt t acht
ipt'njiwM 'Lr
h dl» jpet uir** Ifen
i
maar een
t de oveite*'
zoo ruim en wild als ergens..
54; -
Aiarzei-endi zag hij om
Hoe vroeg t ook nog was, geen
veling vertoonde zich. Hier en
schemerde een flauw lient door
venster van een boerenwoning.
d'PIrqt nnilmm.il vzm-noiny man „1<»1
in Hedingham was de dag aïgeioopen,
en Sir Aubrey begon, te gevoelen dal
't werkelijk reeds zeer laat was.
Hij liaalide zijn horloge uit. Het was
juist licht genoeg om de cijfers op da
witte wijzerplaiati te onderscheiden.
Kwartier voor negen. Ja, ’t was stel-
lig te laat om> zonder bepaald doel
den onderwijzer lastig te vallen. Wehf
au, hij had immers aan zijn lust vol
daan door dien avondrit en t beste
wat hem nu te doen stond was dien-
eemr-te -voren.
een ander voor de betaling aanspra
kelijk te stellen, dat gaat niet.
De gedachte komt wei eens bij ons
op. dat men dit niet inUner voldoende
u het oog houdt.
Natuurlijk is ook hier wel eens ver
schil. Wie buiten zijn schuld om hulp
moet aankloppen, heeft aanspraak op
een andere wijze1 van behandeling dan
de gemeente, wier beleid oorzaak was
van do verwarring. Deze laatste moet
onder strenge euratoele, maar de eersl
zal zich toen ook aan eenigo toeutebt
hebben te onderwerpen. Van t oogen
blik af. dat mai voor het voeren der
eigen huishouding extra steun komt
vragen, moet hij. die dien steun ver-
ledht. een oogje in het zeil kunnen
houden.
Nu zullen er wel zijn, die, met een
beroep op de autonomie, daartegen op
komen. 'IVM’h streikt de eisch, dien wo
stelden, juist lot behoud van die auto
nomie. Als men toch die uitwassen rus
tig laat voortwoekeren, dan nemen die
na afloop van jaren, ten slotte zulk
een ontvang aan. dat de autonomie der
gemeenten zelf in het gedrang komt.
Het is nu nog tijd, om het verkeerde
:e stuiten. j
Minister Kan gaf een hoognoodige
waarschuwing
We hopen, dat die helpen zal. En
zoo. onverhoopt, niet, dat de Minister
dan ook voor een tweeden stap niet
>iiI terugdeinzen.
verkeerswegen, gekregen die op dit oogen-
blik onmisbaar zijn.
iGroote rampen hebben in. den loop der
eeuwen den Haag niet geteisterd. Scheve-
ningen, dat ajtüd een. deel van den Haag
was en nimmer een zelfstandig dorp, des
te meer. Den Haag heeft alleen m de jaren
1572-1576 slechte tijden doorgemaakt.
Deze pleizierige plaats, zoo schrijft de
historicus Bor in 1576, was in dat jaar zeer
desolaat door al d® inlandsahe oorlogen,
want dezelve was niet alleen van den stad
houder, suppoosten van het Hof verlaten
maar made van alle de Edelen, rijke perso
nages, en ook mede van de voornaamste en
iprincipealste burgers, meest alle binnen
Delft gevlucht zijnde, zoodat de huizen
meest ledig en onbewoond waren on zoo ont-
ramipojieerd door de garnizoenen die hier
zoo van de eene al« de ander© zjjde daar
gelegen hadden, dat het zeer vendrietelyk
en bedroefelyk was te zien, gelijk ik met
mijn oogen gezien heb.
De Delvenaren, die nogal jalorasch wa
ren op de Hagenaren dienen in 1575 bjj den
Prins een verzoek in om... den Haag plat
om te voorkomen dat de vjjand
it Delft »ou bestoken De Prins
hlörig zoodanig# dsmi ni^m»- rt<d.
iMA kan wtfdlfci# |Jd£- Mwf
va
Deft 4«ft Aipril 1677 keende Mt Hof jia<r
Haag tewg en A ü^qge colleges
mede. Allés keande weer en in aartvank,
roetig 2400 huizen, miBaf dan Iet 1 «uthele
dus vart t*n eetw -te voren. 8iC
groeide den Haag snel. In den aanvang van
de negentiende eeuw was het bevolkingscij
fer reeds over de veertig duizend.
Thans is het oog gevestigd op het half
miUioen. Als Rijswijk en Voorburg gean
nexeerd zjjn zal het geen tien jaar meer
duren of dit cjjften is bereikt, want per jaar
groeit den Haag
Maar één ding)
schoonste en rijkste
van g-ansch Europa.
[UIT DE PERS.
De financiën der gemeenten.
De a.-r. L staiadaard noemt de waar
schuw wig «oor Minister Kan lol de
Ged. Stalen der onderscheidene pro
vincies gericht ui verband met den
weinig rooskleurigeai toestand, waarin
zich financieel verschilienae gemeenten
bevinden hoognoodig.
De gezanuenlijke uitgaven der ge
meenten klommien in 20 jaren tijds van
rond 110 mnilioen per jaar; eene stij
ging ai zoo tol het negenvoudige.
Een en aaider wijst op een toestand,
die tot heel ernstige bezinning roept.
Sonumigen zijn met hun therapie da
delijk kjlaair. Venhoog de'uitkeering
aan de gemeenten nw$ enkele nüilioe-
nen. zoo roepen ze. Alsof dat niet een
verschuiving van de lasten ware met
minder waarborg voor een gepaste zui-
nigheid. Ons diunkt dat het Rijk, alvo-
zeli bemerkte. Haar vaUer zou natuur
lijk a <ih er houdend en op zijn hoede
zijn als er ie s ie verbergen was, maar
die lieve lippen moesten de oprecht
heid zelve zijn.
..Een mooie oude, kerk begon Sir
Aubrey, alsof zijn gedachten bij dat
oude gebouw vertoefden. „Ge woont
zeker al lang in Hedingham, misa Ca
rewvervolgde hij, plotseling van de
kerk afstappende.
..’Zoo ver 't mij heugt heb ik hier
altijd gewoond”.
..Dus zijl ge hier geboren.
..Neon.”
Gelukkig voor Sylvia dat de duister
nis den diepen blos valn schaamte ver-
borg. die luiar wangen kleurde. Zij
kende niet eens den naam van haar
geboorteplaats. zxm> geheimzinnig was
haar vader onLrent alles wat het ver
leden aanging. Wat moest ze beginnen
als Sir Aubrey haar naar haar fami
liebetrekkingen vroeg
„Ik heb opgemierkt. dat uw vader
geen provinciaal accent heeft ver
volgde Sir Aubrey, zijn bqst doende
om zijn onderzoek in den vorm van
oen gonuoonzaaim gesprek in te klee
dden. ..Hij is zeker een Londenaar.”
(Wordt vervolgd).
het meeste, zijnde aldaar «an^eteekend 1118
net even zooveel ale in den Haag. Den Haag
18, aldus een geschiedédM|jver uit het mid
den der zestiende eeuw, nftar mjjn meening
het schoonste, rijkste en grootetc open dorp
Van gansdi Europa, war# het heeft meer
dan duizend huizen en omjer «ieee vele goe-
tle en groot».’’
Twee eeuwen later, in den aanvang van
de achttiende eeuw was den Haag al een
heel eind vooruit gekomen. De hoofdzeteJa
der 'Regeering was hier gevestigd en dien-
teoiAvolge woonden „Vlile personen van
ntendheid in den Staaf hier ter stede,
inbouw, zoo heet/het, levert een
ontwjkeibaar bewijs op van de nog duren-
De aanibouw, zoo hf^
„En die de straten J
dacht letten wil op
die hem ontmoeten; di
ten het groot getal yoonbij ganger
gade slaan, en deze en air1'*" 1J-
dem zal gelieven te verge
hjj 'nopens de andfere sted
Jioond, gezien en ondervoi
terlijk kunnen toestemmen, dat naast Am
sterdam, Leiden en Rot”
hage Zoo wel
Holland.
Nochtans is ’t ïfiet ov®ro]
derd die allergeringste softrttti
moede te worstelen hebber
nauwste moeten behelpen, ah
dak boven ’t hoofd hebbep, teven
ingezetenen
Dus zonder dat den Haag* te,veel heeft naar
mate van zijn omtreflc, \ft»dt ,men edhrtier
4iier «oo groote getate meWAéh, dat wjj op
de berichten deswege bekomen en op goede
gronden gebouwd, vertrouwen te mogen
zeggen dat men in den Haag en Haaig-
amfbacht (d. i. Scheveningen, Eikenduinen
en (gedeeltelijk Loosduinen) ruim acht en
dertig duizend zielen tellen zoude, waar van
er wel drie of vier en dertig duizend aan
den Haag alleen mogen toegeschreven wor
den.
Met goede reden kan meni dus zeggen,
dat den Haag in alle opzicht beschouwd, in
volkrijkheid en vermogen voor omtrent een
twintigste deel van gansch Holland is aan
te merken.”
In den aanlvang der zestiende eeuw wa
ren er dus 1118 huizen d.wz. wellicht 7 A
8 duizend zielen; in twee eeuwen tjjd was
dit cijfer vervijfvoudigd. Thans weer na
twee eeuwen telt den Haag er ruim vier-
hondeixlxluüzend d.w.x. elftnaal zooveel als
in den aanvang der achttiende eeuw. En we
kunnen nog zeggen: nochtans is ’t niet
overkropt, want de grenzen zjjin enorm uit
gezet en ivorden nog steals meer uitgezet.
Wat zouden de geschiedschrijvers van
twee en vier eeuwen geleden vreemd ópkij
ken als zy thans eens den Haag konden be
zoeken en den huidigen omVang daarvan
zagen. Het „open doiipje’’ is tot een we
reldstad uitgegroeid.
Wat dat „open" btf het dorpje betreft,
gelukkig is den Haag nooit een vesting ge-
weest. Men heeft alleen adlerlei singelgrach-
ten gegraven, waarmede men eer een goed
dan een slecht werk voor het nageslacht
heeft verricht. Immers door deze grachten
te dempen heeft men de »oo noodzakelijke
tie is de verkorting van den arbeidsduur.
Hoe wenschelijk men die ook mag vinden
met het oog op de geestelijke belangeh van
den arbeider, men moet toch niet vergeten,
dat, als alle mensdhen 4/5 van den tjjd'
werken, dien zjj vroeger werkten en in dien
loorteren werkttfd ook sledhts 4/5 produoee-
ren wat zfj vroeger produceerden, zij geza
menlijk ook slechte 4/5 kunnen verbruiken
van wat ztf vroeger veBbruöcten.
Zal dit er niet toe leiden, dat sommige
groepen der bevolking nog veel meer met
gebrek hebben te kampen dan vóór den
oorlog, dan is één ding wél in de eerste
plaats noodig: versoibering van het leven
niet alleen bij hen wier inkomen tot die ver
sobering dwingt, maar ook bij hen wier in
komen hen wei in staat stelt, zich een ze
kere luxe te veroorlooven
Als wij om ons heen zien, bemerken wij
van die vrijwillige versobering echter niet
veel. Er bestaat ook waar de voorziening
in de noodzakelijke behoeften dit met noo
dig maakt veeleer een streven steeds te
leven op éen voet, als het inkomen maar
cenigszins toelaat.
Er zijn dus »eker hinderpalen genoeg op
den weg naar het economisch herstel!
Hinderpalen.
Meermalen wordt beweerd in verband mek
een tot stand gekomen verlenging van den
arbeidsduur en de allerwege te constateeren
daling van het loon, dat wjj langzamerhand
teruggaan ttUF^den ouden tjj4 naar de toe
standen van voor den oorlog. Die zooge
naamde „verslechteringen” wonden dan ge
steld op rekening van wat men „reactie”
noemt en de arbeiders opgewekt zich daar
tegen te verzetten.
Het komt ons voor, dat de arbeiders in
dezen voorzichtig moeten zjjn. Als zij de
verbetering van den toestand van het be
drijfsleven aangrijpen als een grond voor
een nieuwe lovnactoe, zou het best kunnen
zijn, dut zü daarmede het ingetraclen her
stel gingen te niet doen.
De zoogenaamde „veralechtering” is het
geVolg van omstandigheden, waarop noch
de reactie, noch de democratie veel invloed
uitoefenen. Zij is natuurlijk uitvloeisel van
factoren, die men in 1918 meende te kun-
Jl, nen vjitschakelen, maar die zich dit niet la-
lr' ten doen. De malaiiee ontstond vooral daar
door, dat de mejuwhen geaa men lijk meer
welden verteren dan cjj voorthrachten en zjj
zal eerst voor goed geëindigd zijn, ais óf de
voortbrenging pej hoofd der bevolking toe
neemt in evenredigheid met de stijging der
levenseischen, óf wél men die etechen be
langrijk lager gaat stellen dan eenige jaren
geleden, ja misschien wel lager dan vóór
den oonlog.
'Wie even nadenkt zal moeten begrijpen,
i dat dit laatste vrjj zeker onvermijdelijk is.
Jtedyarpjd ia drwvr den oprl/^ veramyi. Dat,
dit met den in den oorlog betrokken landen
is geschied, begryipt ieder. Met den wel
stand vap <Ee landen is de welvaart hier te
lande intusschén ten nauwste verbonden.
Dit echter niet alleen. Ook ons land heeft
bij den oorlog meer verloren dan gewonnen.
Men denke aan de kosten der mobilisatie,
aan het waardeloos worden van buitenland-
sche effecten aan het gooien met geld kort
na den oorlog. Dan neemt onze bevolking
ieder jaar met meer dan 100.000 zielen toe.
Daarvoor moet werkgelegenheid worden ge
schapen. Hiervoor is kapitaal noodig: per
jaar 400 a 500 miUioen gulden. Beseft mdh
wat zulke beteekent? Dat jaarlijks per ge
zin van 5 personen gemiddeld 300 f 350
op zij moeten worden gelegd, welk bedrag,
als onze bevolking constant bleef, verteerd
zou kunnen worden.
Met kapitaal, om fabrieken te bouwen,
zijn wij er nog niet. Wij moeten voor de
prcxlucten daarvan ook afzet hebben. Dezen
te vinden gaat moeilijker, naar mate meer
uitgevoeni zal moeten worden.
En in de derde plaats wordt er waar
schijnlijk per hoofd belangrijk minder ge
produceerd. De uitbreiding van de Regee-
ringsbeinoeaïng op schier elk gebied, leidt
tot het verrichten van veeï improductief
werk. Daartoe behoort de arbeid der ambte
naren met de uitvoering van die Regee-
ringsmaatregelen belast. Daartoe behoort
ook al het werk, dat bedrijfsleiders en hun
personeel moeten verrichten, om aan alle
euschen, die de verschillende wetten aan het
bedrijf stellen, te kunnen voldoen.
Van nog veel meer invloed op de produc-
GOLUSCIIE COURANT.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en ömstreken (behoorende tot den bezorgkring)
1—5 regels 1.80, elke regel meer 0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring:
1—5 regels 1.55, elke regel meer 0.80. Advertentiën iikhet Zaterdagnummer 20
bijslag op den prjjs. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prjjs.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1—4 regels 2.05, elke regel meer f 0.50. Op
de voorpagina 50 hooger.
Gewone advertentiën en ingezonden mededeel ingen bjj contract tot zeer gereduceer-
den prjjs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soli
delaren, Advertentiebureaux en onze agenten en moeten daags vóór
aan het Bureau zjjn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zjjn.
