liiputriw
tóTWWT
LAAUW
ICITEÏT
ec.'ame wil
T
Vrijdag 17 September 1926
1
DOOR GOUD VERBLIND.
65»Jaargang
MAN 4 ZOON
FEUELLETÓJÜ
I
van elders
heeft het
ge<
ooi
LE
OTTERDAM
«om nnaUi
wiiwtaandMi
neli».
't
4
j mllliowi
I
l, waarmede
n den 'Raad
happen
E«i t«©1 bewogea jen*.
Roman uit het Engelsch
m van p
Mtos E. BRADDHN.
GOÏD8CHE (JOUWT
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
bergambacht, berkenwoude, bodegraven, boskoop, gouderak, haastrecht, moordrecht, moercapelle,
nieuwerkerk, ouderkerk, oudewater, reeuwuk, schoonhoven, stolwijk, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, en*.
Dit blad verschijnt dagelijks behative op Zon- en Feestdagen
IW ROUOA
i eoortea 578 10
in Lijsten
rende prtfeen.
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal f 226, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt.
Franco per post per kwartaal 8.15, met Zondagsblad 8.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 81, GOUDA,
bij onze agenten en Ipoper», den boekhandel «n de postkantoren.
Onze bureaux tjjn dagelijks, geopend van 9—6 uur. Administratie Telef. Interc. 82;
Redactie Telef. 83. Postrekening 48400.
I van advertantlfa,
!rt redenen adver-
i te plaatsen in Ut
agbladen of tjjd-
10 dit, wader dat
ar iets meer koet
laden rechtstreeks,
aljjkst doen door
on» Advertentie
'kt 81, Gouda, dat
gaaf noodig heeft
advertentie
meerdere bladen,
worden gaarne
*kt. n II
OUDA
ALLE
itn MUIZEN
VBROORDEBtDf
roeit die ziekte-
plaag vlug, finaal
uit. Het Is het he
it doodelijke mid-
tn muizen uitroeit
mi-
1 Nederland ge-
onderden nemen
■wijzen waar van
resultaten van
it faalt nooit ea
«n laat of moeite.
ootje van 45 en 90 ct.
«OOFT ‘VODINT*.
WHh, IWth
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkriog)
1-tö regels 1.80, elke regel meer 0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring:
1-4-5 regels 1.55, elke regel meer 0.80. Advertentiën in-het Zaterdagnummer 20
bijslag op den prijs. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prijs.
INGEZONDEN MEDEDEEL1NGEN t 1—4 regèh 2.05, elka regel meer f 0.50. Op
de'voorpagina 50 honger.
Gewone advertentiën en ingezonden mededeel ingen by contract tot zeer gereduceer
de» prijs. Groote letters én randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën gunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soliede Boekhan
delaren, Advertentie bureaux en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing
aan het Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zijn.
J.,... u.^.w.,,1. 12
Niürland lid «in d*n Raad »«n
dan Valkaaband.
De verwachtingen, die dienaangaande
werden gekoesterd, zijn verwezenlijkt. De
zevende Assemblee van den Volkenbond, die
reeds in den aanvang van haar bijeenkomst
besloot tot' eene reorganisatie van den Raad
van den Volkenbond, gelijk deze dooJr de
daartoe ingestelde commissie was voorge
steld, heeft Nederland tot Raadslid geko
zen. Het treedt den Raad bipnen, min of
meer als opvolger van Zweden, dat bij de
uitbreiding van den Raad in 1922 waar
tegen Nederland zich verzette wérd aan
gewezen- om de groep der Scandinavische
en andere in den oorlog neutraal gebleven
landen te vertegenwoordigen.
Zweden heeft dat, enkele jaren achtereen,
met grooten tact, rtiet'groot beleid gedaan;
Branting eerst, zijn opvolger Unden daar
na hebben getoond te Deseffen welke ver
plichtingen op hun riistteh. De moedige te
genstand, door Unden in Maart 1926 gebo
den aan den op hem geoefenden druk öm
toe te geven m aangelegenheden, welker be
slissing hij verderfelijk achtte, is ongetwij
feld nog niet vergeten.
Nederland treedt nu, tegelijk met andere
landen, die voor het eerst tot het Raadslid
maatschap worden geroepen, in het belang
rijk college, waartoe de Raad zich in den
loop der jaren heeft ontwikkeld. Duitsch-
land behoort tot de nieuwe permanente le
den van den Raad; Polen tot de nieuwe
semi-permanente leden en Nederland tot de
nieuwe niet-permanente leden. De arbeid,
die, vermoedelijk reeds in de eerstkomende
jaren, voor den Raad ter afdoening ligt, is
niet gering. Immers, met de uitbreiding van
zijn ledental is de Nederlandsche dele
gatie wees er in .1922 reeds op ook zijn
karakter gewijzigd. Mocht men aanvanke
lijk‘den Raad beschouwen als het lichaam,
dat den gang van zaken bjj den Volken
bond had te regelen; dat eigenlijk geroepen
was om beslissingen te geven, die vervol
gens door de Assemblee zouden worden ge
homologeerd of geregistreerd in den loop
der jaren heeft men de eigen positie, die de
Assemblee zich verwierf, leeren erkennen.
Maar desondanks is de Raad gebleven een
der belangrijkste lichamen in het rader
werk van den Volkenbond, vooral reeds
daarom wijl hij periodiek samenkomt. Niet
alleen bestuurt hy in den eigenlijk gezeg
den zin het werk van den Bond; niet alleen
is het onder zijn direct toezicht, dat Sir
Eric Drummond en zijn staf te Genève wer-
ken, maar de Raad behandelt bijkans immer
in eerste instantie alle de groote vraagstuk
ken, die aan het oordeel van den Volken
bond worden onderworpen. Toen einde 1925
het plotseling uitgebroken Grieksch-JBul-
gaarsche conflict een spoedige bijeenkomst
van den Raad wenschelyk, neen noodzake
lijk maakte, leverde ,de Raad onder leiding
van Briand zijn proefstuk. In nauwelijks
tweemaal 24 uren waren de heeren bijeen;
hun eenstemmig advies tot Griekenland en
Coops, wyd.«tra*t;
irkt; F». J. C. LAN-
teamsingel.
Bulgarije gericht, heeft óen verdere uitbrei
ding van het conflict voorkomen, en heeft
ertoe geleid, dat spoedig de atmosfeer was
gezehapen, waarin een onpartijdige commis
sie van onderzoek kon waken om erger te
vóórkomen!
Ook de Nederlandsche gedelegeerden in
dien Raad zullen zich op plotselinge verga
deringen als er toen een te Parijs gehou
den werd, voorbereid moeten houden.
Het lidmaatschap van den Raad brengt'
als elke eervolle functie rechten naast plich-
tert met ^ich. Rechten in dezen zin, dat nu
Nederland als lid van den Raad optreedt,
zonder zijn voorkennis, voor een groot deel
zelfs zonder zijn instemming, in den Vol
kenbond zich niets kan ontwikkelen. In tal
van gevallen is voor een beslissing van den
Raad eenstemmigheid vereischt;- het veto
van slechts één der leden kan veel verhin-
deren. Maar ieder "lid is zoo verstandig om
van dit vetorecht een uiterst beperkt ge
bruik te maken. Anderzijds rust de plicht
opjNederland om rich over elke aangelegen
heid van belang, die in den Raad onderwerp
van discussie uitmaakt, uit te spreken. Ook
al spreekt men zich in een redevoering niet
ui4 dan toch ligt de stem, die men uitbrengt
vanzelf een uitspraak in den mond. Trou
wens, een dergelyke verplichting is de con
sequentie van het lidmaatschap eener orga
nisatie als de Volkenbond vormt. Nederland
heeft het de Memorie van Toelichting
vap Minister van Karnebeek is daarvan het
bewijs van den aanvang af geweten, dat
het, door toetreding tot den Volkenbond,
principeel prys gaf rijn vroeger recht om
zich in elk conflict neutraal' te houden. Doet
zich op een gegeven dag een conflict tus-
schen den Volkenbond en pen zyner leden
voor, dan bevat het Grondverdrag mogelijk
heden in zich, die ook Nederland kunnen
verplichten om zyn houding, los van elke
neutrale gedachte, te bepalen. Tot nu toe
kon in analogen zin Nederland zich onthou
den van qen uitspraak of een oordeel over
elk; internationaal, conflict dat zich voor
deed. Lid van den Volkenbond geworden, j
kon Nederland dit reeds niet, wyl t. g. t.
een vraag aah de Assembléfe van dén Vol
kenbond kon worden voorgelegd. Lid van
den Raad geworden, moet Nederland met
zekerheid onder de oogen zien, dat het in
tal van vraagstukken van internationaal be
lang geroepen zal worden tot zulk een oor
deel- ‘”r •wU .muï au
Dergelyke gelijktijdige rechten en plich
ten brengen bezwaren en voordeelen tege
lijkertijd met zich mede. Op de bezwaren zal
dóór voorzichtigen bij voorkeur de aandacht
worden gevestigd; op de voordeelen door
degenen» die minder zwaar oordeelen over
zekere consequenties van verantwoordelijk
heid. Dat de bezwaren zwaarder zullen tel
len by degenen, die zich ver van den Vol
kenbond gevoelen dan by degenen, die Ne
derland’s lidmaatschap daarvan een Voor
deel achten, spreekt Wel vanzelf. Dat de mo
gelijkheid niet uitgesloten is, dat, althans
oogen schijn lijk, de Nederlandsche buiten-
Menschen die niet tegen de eenzaam
heid kunnen, zijn juist het onaange
naamst in gezelschap.
tégen den
van dM
92; -
Mevrouw Standeo en Esther, waren
den volgenden morgen beide» zeer
aangedaan- verras: door KkimiwgLa nou-
ding. Zij hadden gedacht dat daogroo-
smart hem voor langen tijd zou ter
neerslaan, en jaren lang zijn leven
vergallen. Met angst en beven had-
d?n zij zich voorgesteld hoe een zware
gevaarlijke koortsen of iets
dergelijks het gevolg zouden zijn van
plotselinge en bittere teleurstel-
“J?- Zij voelden zich dus onuitspre-
«elijk verlicht toen zij hem, ten min-
jwnaar den. uiterlijken schijn, bijkane
vonden als vroeger wei wat
®™^g®r en afgetrokkener/ maar man-
81? drW!8 ha.rt 'hW °n<ter een
8 m?1 8t-^’ voor ieder®«n ten toon.
«aar m zijn binnenste voelde hij
van dit .zoo by uitstek nuttig „werk van
Dqn Haag”, met zich medebrengt. Zoo zul-
lei er ook nu zijn, die de beteekënis van het
lidmaatschap van den Raad van den Vol
kenbond voor Nederland nauwelijks beséf-
fep of gevoelen. Er zullen er daarentegen
anderen zyn, die de beteekenis ervan over-'
dijjven, en zic^i by voortduring zullen ge-
voelen ais burgers van een land, dat mede-
sp^eekt ih internationale aangelegenheden.
Noch de eene, noch de andere categorie zal
de Nederlandsche Regeering, in de nieuw
opi haar gelegde taak versterken. Slechts
diógenen .zullen ‘dat doen, die» het nieuwe
lUadslidmaats^hap gevoelen als een voor
recht en een plicht tegelijkertijd. Een yoor-
repht om zyn krachten te mogen geven aan
dep opbouw eener internationale gemeen
schap, welke’ in het bijzonder voor een klein
land van Deteekenis is. Een plicht tegelij
kertijd, aangéiien de uitoefening van dit
voforrécht moeilijkheden te over in' zich
be^gt. Maar een plicht, waaraan, daartoe
geroepèn^fekef het land van Grotius zich
het allerlaatst kan onttrekken.
Wenschen wy den Nederlandschen Minis
tep van Buitenlandsche Zaken of degenen,
dif ln zijn plaats effectief het Nederland-
sepe Raadslidmaatschap vervullen, sterkte
en, kracht, tact en beleid en geduld toe.
van den nieuwen Raad
INenbend.
Na deze korte begroetingsrede begon de
Ilajul met de behandeling zijner agenda,
welke overigens slechts punten van onder
geschikt belang behelsde.
WWen'wwfr h>’l»27
conferentie bijeen te roepen voor de stich
ting van do unie tot hulprverieening bij na-
t'oftale rampen, overeenkomstig de plannen
van den laliaanschen senator Ciraolo.
Voorts werd besloten in dé commissie ter
voorbereiding der internationale ontwape
ningsconferentie, waartoe vertegenwoor
digers van alle leden'van den Raad behoo-
ren, ook gedelegeerden der vroegere leden
van den Raad, Brasrlië, Sipanje, Uruguay
en iZweden te benoemen.
De Raad «besloot aan de Vergadering voor
te ïstellen de stichting van het nationaal
tehuis «voor Armenische vluchtelingen in de
sovjetrepubliek Erivan definitief in het le
ven te roepen,
Wat de samenstelling van den Raad be
treft, het Hdbld wyst er yog op dat de
Frpnsehe groep die aanvankelijk onder
aanroeping van Locarno en het koppelen
vap de Duitsdhe toetreding aan de uitbrei
ding der losse Rqadszetels tot negen den
wensch naar de mogelijkheid voor een te
genwicht tegen Duitschland doordreef, en
daarna de oppositie der kleine mogendhe
den tegen het nieuwe kiesstelsel klein
króeg, haar arbeid heeft weten te voltooien
door den invloed der Fransche groep in den
Dij jiZuu&en,t Ais gij mij Die.
na»r t buitenland wilt laten gaan om
van die eekie plaats naar de andere te
irel<ken, moet ik mij eenige bezigheid
zien te verschaffen.”
j,lk verltukg niets anders dan je gé
lukkig te zien, mijn lieve jongen.
.,l)at geloof ik wel, moeder”, ant-
wóordkle de zoon teeder, „én oin ge
lukkig te zijn moet ik bezigheid heb
ben hard werken t beste genees
nriÜdef voor mijd kwaal. Morgenoch
tend ga ik naar Monkhampton, om oen
directeur der bank te spreken. Ik ge
loof dat ik iets van dén han lelsgeesl
van mijn vader heb geërfd.”
■.Lieve Ednnmd. er beslaat zco wéi
nig gelegenheid voor je om1 iéts te
doen. Gij kunt een inkomen krijgen
zoo-groot als ge zelf verkiest.”
,.Ik veflaiig bezigheid, moeder, geei>
geld. Als ik een uitstekend genie w®s,
zoo ik naar Londen gaan en voor de
balie studeeren, maar Ik voel dat ik
geen zeven jaar zou kunnen wachten
op mijn eerste pleidtadi. Ik w.il lie^r
bii de bank geplaatst werden en We
betnorste banknoten der pachters- na
teUeri'; als ik maar wat elft handen
het».’”
„Ach, Edmund, ik zié mof veriangey
uit naar den dag. waarop je de ztyen
uit een nieuw 'ge^htspunt Ailt be
scloufwen. waaróp ééii wéms/h. (tien
ik. eenmaal zoo innig 1 koesterde, ril
wórden verwezenlijkt.”
verruimden Raad en tegenover Duitadtiland
aanmerkelijk te versterken. De nieuwe
Raad immers omvat aan Fransche zyde
Roemenië, Polen en Tajecho-SlowRkQto uit
den ouden Raad. Daarenboven zyn Polen
en Roemenië voor drie, jaar gelooeeh en i«
Polen by voorbaat herkiesbaar verklaard.
Daartegenover staan in den Raad drie
Zu|d-Amerikaanache zetels, die by de Euro-
petsche vraagstukken zeer onzekere facto
ren zijn n,l. Chili, Columbia en San Salva
dor, zoodat de rol van onpartijdig Euro-
peesch bemiddelaar én vooriechtor der «ui- «o
vere Bondsbeginneleh' op Europ«e«ch ge
bied in den Raad hoofldz^keljjk zal neerico-
men op Nederland, <lat daarmede d® nete
lige moreele nalatenschap v»n Zwedan
aanvaardt.
^ederland kreeg van alle Europeeache
Raadsleden het minste aantal stemmen, n.l.
37 en werd slechts voor twee jaat- gekozen,
terfen Polen en Roemenië Voor drié. Dat
België en Tsjecho-Slowakye, die reais aeo-
la»g in den Raad zetelen, zich met één jaar
moesten tevreden stellen, spreekt van zalf.
Del sterkte vari het Fransehe blok blijkt
misschien wel het duidelykst uit de 86 sta
ten, die voor de iherkiesbaaifaeid van Polen
stqmden. De oppositie bedroeg hier acht
tegenstemmen en vier weifelmoedige of be
vreesde blanco stemmen.
Naar verluidt moeten reeds van Dmt-
sche zijde stappen zyw gedaan om Neder
land evenals Polen voor een herkieAaren
■eiel in aanmerking te doen komen.
BUITENLANDBCH hlEUWS.
DurrscHLANIx.
flc«riid,r
uug hee b€riie en mooiste gedeelte van
zijn leven voorbij was. De dirooimen
en verwachtingen zijner jeugd waren
voor altijd dood. Hij spande zich ih
om zijn smart het hoofd te bieden en
ze te overwinnen, of ze ten minste
mannelijk te dragenmajjr de smari
wat) daarom niet minder diéip.
Óen dag na zijn terugkomst had hij
een ernstig gesprek met zijn moeder.
Zij; wandelden mèt elkander op en
néér over het kiezelpad' in den helde-
renj herfetzonnéechijn, en spraken over
velschillende onderwerpen, maar geen
woord over Sylvia.
,|Ik denk weer ijaar t buitenland
te [gaan, moeder, en een paar jaar0
rond te reizen”, zei Edmund, ,,er is
nog een groot gedeelte van Noordelijk,
Eufopa dat, ik gaarne zou willen ziep
'■ü- Roemenie, Hongarije, Polen. Mis
schien zal ik wd een jaar erf drie
wegblijven.” 1
,,Héel goed, Edmund,” sprak zijn
moeder op haar vasten maar vrieade-
Hjtóen toon. ,,Als ’t waarlijk dienstig
’is Voor ,je geluk, dat je op reis gaat,
zal. ik. Je niet tegenhouden. Maar ik
begin op jarep te komen, en ik had
gehoopt dat ge mij op mijn ouden dag
totvriend en steun zoudt zijn, 't Is
hard vódi* me. <Mt ge ntij juist
zoudt’ verlaten terwijl ik 't meest be-
hoéfte aan je héb. Gelooft ge dan dat
}e zooveel gemakkelijkér zal vallen
je smart te vergeten in den vreemde.
nypochcndru
brochm®
Fr*nk«n«traat
\-.;i f, It
lagdsche politiek zich door dit nieuwe
Raadslidmaatschap zal dóén beïnvloeden,
is eveneens duidelijk. Er zijn in ons land
velen, die aan onze buitenlahdsche politiek
verwyten geen consequente lyn te volgen.
Tdch kan men die consequente ltfn zien in
^deti stilzwijgenden wensch om zich niet te
mengen in internationale Aangelegenheden,
die niet rechtstreeks onze belangen of ons
bestaan raken. Maar zelfs met deze lyn, die
velen niet voldoende consequent doorgetrok-
keh achten, zal naar het uitprlyk gebroken
moeten worden, nu Nederlaad eenmaal lid
van den Raad is geworden. Men moge mee
nen, dat er onderscheid bestaat tusschen
het oordeel, uitgesproken door Nederland
als onafhankelijke Staat, en uitgesproken
dobr Nederland als lid van den Raad het
stiat toch te yreezen, dat het buitenland,
erf vooral het in een bepaalde aangelegen
heid geïnteresseerde buitenland, dit onder-'
scheid niet zal kunnen pf zal willen voelen.;
Nadat in 1899 de eerste Vredesconferen
tie hiér te lande gehouden werd en Neder
land door middel van het „werk van Den
Haag” tot een bykaris nieuwe internatio
nale taak werd geroepen, konden jaren
voorbijgaan, voordat dé openbare meening
in (Nederland zich dit bewust werd. En ook
1 nu nog is het aantal dergenen klein, die be
seffen, wat het herbergen, hét waarborgen
De eerste bijeenkomst
t, i van don Veil
He veertien leden van den Volkenbond
tzyn gistermiddag om 5 uur, in een piet
openbare zitting byee^gelÉor^*’
ïlijkertyd de 42e zitting
pend werd. "hJmet
p voorstel van dr. StreMfetnn behield
esj het voorzitterschap van den Raad,
voor de 42e zitting.
p deze vërt rouwe lijke zitting volgde
précies te zes uur de eerste openbare zit
ting van dén uitgebreiden Raari van den
Volkenbond met een rede, waarin Benesj
O.4 op dé historische beteedtenis der ge
beurtenis wees, en daarna namens alle le-
dei van den Raad Duitschland en zyn ver
tegenwoordigen, dr. Stresemanh, als per
manent lid belkom heette.
Na de verdete woorden van welkoaé aan
de vertegenwoordigers der nieuwe niet-
permanente Leden van den Raaad herinner
de Benesj onder verwijzing naar de histo-
risfch gedenkwaardige zitting waarin
Duitschland tot den V. B. toetrad, aan het
woord van Briand, dat er in den V. B. geen
paftyen mochten bestaan, om vervolgens
te verklaren, dat het de plicht van den
V. B. was de groote beginselen van het V.
B.Jpact in den geest van vriendschap, cor-
dialiteit en oprechtheid uit te voeren. Hy
eirtdigde met het uiten van den* wensch,
dat de Rapd ook in zyn nieuwè samenstel
ling in denzelfden geest van internationale
safrienwerking en wederzydsch elkaar,, be
grijpen de groote grondbeginselen van her
V. B.-pact zou uibvóeren.
oui go oeu uituper grat Kuut deiven
v<obr je leed in een vreemden bodem?
,,U hebt gelijk, moeder, Doornen en
bergen en bloemen, en iedere hoek «i
kronkeling van deil weg herinneren
me aan wat voorbij is. Maar rij
brengen t mij niet uit t geheugen,
dat slaapt nooit,, dat kan niet rusten.
Ik geloof Wel dat ik me even ongeluk
kig zóu voelen ih Duitschland. Als
mijn heenghan u verdriet zx>u doen,
welnu, dan zal ik blijvenjK
;,Of *t mij verdriet zou doen. Waaf--
vobr verlang ik te leven, beitólve voor
joti De lieve Ellen en do kinderen
en Esthér, ja, ze rijdmij aeet dier
baar, maar gij gaat boven allen, want
ik héb je lief met heet mijn hart, Ed
mund.” 1 1
En toch waart ge van plan mij te
on|erven.” - T
„Dat was een uiterste poging om je
van een noodlottigen stap terug te hou
den. De Voorzienigheid Zelve heeft je
befioed. tfooit zal ik er weer van spre-
je fte onterven-.”
,.Als ge wist hoe weinig ik aan geld
gehecht bpn, zondt gij beter hebben
begrepen dat die bedreiging .geen den*
minsten invloed op mij had'. Ik geef
nu nog veei minder om geld en toch
voél ik dat ifc mijn leven niet in le
digheid kan doorbrengen. Het dróóm e-
rige, half slapende half wakende
bestaan van een landedelman, sou mij
niet aanstaan. Ik zou er mijn gezond-
»r Gouda gesta^ u
ariaat: MARKT Ji.
ren te Maaaig'denlburg het proces
pséudo-stuident en moordenaar
boekhoikler Helling begonnen.
Schröd^r legde ten&toud een voll«Hg«
bekentenis af, die tot jn bijzonderheden
overeenstemde met de verklaringen, welke
hy, by !het vertioor door de Berljjnsche re
cherche heeft af gelegd. Hij verklaarde, dat
hy. in zeer armoedige omstandigheden had
verkeerd en tenslotte op het pian wtfl 8®"
komen, een advertentie te plaatsen, waarin
eert boekhouder voor een plattelandsspaar-
baik werd gewaagd. De gegadigde moest
500 Maik cautie kunnen storten. Op de een
of andere manier wilde hij'dan probeerén,
de» sollicitant de gelden afhandig te ma-
kei. De eerste, die er met deze advertentie
iniioog, was Helling, die door de firma
Haas was ontslagen. Na lantge aarzeling
had Schroder den ongelukkiger jongen
man doodgeschoten eh zich de 500 Mark
alsmede het horloge van het slachtoffer
toegeëigend /waarna hy het lijk in den kei-*
der begroef. i
De typhusepidemie.
Te Hannover ca. 1500 gevallen.
,Gedurende de la^te 24 uur heeft de ty-
phusepidemie te Hannover zidty minder
„weiKc wensch, moeder?’
j, De wensch je met een lieve en
wóardige vrouw vereenigdi te rieii.
„Stil, moeder. Laat dat onderwerp
een verzegeld boek zijn.Ik trouw
nóóit.” ..w,.
„Nooit is een lang woord, Edmudd.
„Maar gij weet»: „Ons kortstondig
bestaan verbiedt ons een vér in 't ver-
ScHiet liggende» wensch te koesteren
Zoóals 't van daag met mij gestold ia
zaÉ het* morgen ook rijn.”
|,Als ik daarvan overtuigd was, zou
ik*me diep rampzalig gjèvoelen: Maar
ik‘vertrouw op Gods goedheid. Mijn/
liejve'zoo.i zal niet altijd ongelukkig
rijp. De bladeren vallen van ginchciie
boomen af, Edmund, maar de lenfe
brfngt nieuwe bloesemknoppen.
;,Het hart van den man bezit niet
deielfde gelukkige eigenschap vahnleu
wé loten te schieten. Het hart van den
man is als de aloë, die slechts een-
maail gedurende een geheel menschen-
leyen bloeit.”
L’t Is zeer natuurlijk?, lieve Edmund,
da| jé er zoo over denkt. Welnu, ja,
ioék eene betrekking bij de bank
werk zoo hard ge wiltmaar blijf bij
mij. Het feren ia Menkred te tótt.
dan drt een moedor van haar eenigen
zoon zou moeten Mtieiden. Ik zat de
Voorzienigheid Vertrouwen en wabhttn
to|lat de «Ion weder Moeit.’
t (Wordt vervolgd)
een