liiputriw tóTWWT LAAUW ICITEÏT ec.'ame wil T Vrijdag 17 September 1926 1 DOOR GOUD VERBLIND. 65»Jaargang MAN 4 ZOON FEUELLETÓJÜ I van elders heeft het ge< ooi LE OTTERDAM «om nnaUi wiiwtaandMi neli». 't 4 j mllliowi I l, waarmede n den 'Raad happen E«i t«©1 bewogea jen*. Roman uit het Engelsch m van p Mtos E. BRADDHN. GOÏD8CHE (JOUWT NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN bergambacht, berkenwoude, bodegraven, boskoop, gouderak, haastrecht, moordrecht, moercapelle, nieuwerkerk, ouderkerk, oudewater, reeuwuk, schoonhoven, stolwijk, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, en*. Dit blad verschijnt dagelijks behative op Zon- en Feestdagen IW ROUOA i eoortea 578 10 in Lijsten rende prtfeen. ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal f 226, per week 17 cent, met Zondagsblad per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt. Franco per post per kwartaal 8.15, met Zondagsblad 8.80. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 81, GOUDA, bij onze agenten en Ipoper», den boekhandel «n de postkantoren. Onze bureaux tjjn dagelijks, geopend van 9—6 uur. Administratie Telef. Interc. 82; Redactie Telef. 83. Postrekening 48400. I van advertantlfa, !rt redenen adver- i te plaatsen in Ut agbladen of tjjd- 10 dit, wader dat ar iets meer koet laden rechtstreeks, aljjkst doen door on» Advertentie 'kt 81, Gouda, dat gaaf noodig heeft advertentie meerdere bladen, worden gaarne *kt. n II OUDA ALLE itn MUIZEN VBROORDEBtDf roeit die ziekte- plaag vlug, finaal uit. Het Is het he it doodelijke mid- tn muizen uitroeit mi- 1 Nederland ge- onderden nemen ■wijzen waar van resultaten van it faalt nooit ea «n laat of moeite. ootje van 45 en 90 ct. «OOFT ‘VODINT*. WHh, IWth ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkriog) 1-tö regels 1.80, elke regel meer 0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring: 1-4-5 regels 1.55, elke regel meer 0.80. Advertentiën in-het Zaterdagnummer 20 bijslag op den prijs. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prijs. INGEZONDEN MEDEDEEL1NGEN t 1—4 regèh 2.05, elka regel meer f 0.50. Op de'voorpagina 50 honger. Gewone advertentiën en ingezonden mededeel ingen by contract tot zeer gereduceer de» prijs. Groote letters én randen worden berekend naar plaatsruimte. Advertentiën gunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soliede Boekhan delaren, Advertentie bureaux en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing aan het Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zijn. J.,... u.^.w.,,1. 12 Niürland lid «in d*n Raad »«n dan Valkaaband. De verwachtingen, die dienaangaande werden gekoesterd, zijn verwezenlijkt. De zevende Assemblee van den Volkenbond, die reeds in den aanvang van haar bijeenkomst besloot tot' eene reorganisatie van den Raad van den Volkenbond, gelijk deze dooJr de daartoe ingestelde commissie was voorge steld, heeft Nederland tot Raadslid geko zen. Het treedt den Raad bipnen, min of meer als opvolger van Zweden, dat bij de uitbreiding van den Raad in 1922 waar tegen Nederland zich verzette wérd aan gewezen- om de groep der Scandinavische en andere in den oorlog neutraal gebleven landen te vertegenwoordigen. Zweden heeft dat, enkele jaren achtereen, met grooten tact, rtiet'groot beleid gedaan; Branting eerst, zijn opvolger Unden daar na hebben getoond te Deseffen welke ver plichtingen op hun riistteh. De moedige te genstand, door Unden in Maart 1926 gebo den aan den op hem geoefenden druk öm toe te geven m aangelegenheden, welker be slissing hij verderfelijk achtte, is ongetwij feld nog niet vergeten. Nederland treedt nu, tegelijk met andere landen, die voor het eerst tot het Raadslid maatschap worden geroepen, in het belang rijk college, waartoe de Raad zich in den loop der jaren heeft ontwikkeld. Duitsch- land behoort tot de nieuwe permanente le den van den Raad; Polen tot de nieuwe semi-permanente leden en Nederland tot de nieuwe niet-permanente leden. De arbeid, die, vermoedelijk reeds in de eerstkomende jaren, voor den Raad ter afdoening ligt, is niet gering. Immers, met de uitbreiding van zijn ledental is de Nederlandsche dele gatie wees er in .1922 reeds op ook zijn karakter gewijzigd. Mocht men aanvanke lijk‘den Raad beschouwen als het lichaam, dat den gang van zaken bjj den Volken bond had te regelen; dat eigenlijk geroepen was om beslissingen te geven, die vervol gens door de Assemblee zouden worden ge homologeerd of geregistreerd in den loop der jaren heeft men de eigen positie, die de Assemblee zich verwierf, leeren erkennen. Maar desondanks is de Raad gebleven een der belangrijkste lichamen in het rader werk van den Volkenbond, vooral reeds daarom wijl hij periodiek samenkomt. Niet alleen bestuurt hy in den eigenlijk gezeg den zin het werk van den Bond; niet alleen is het onder zijn direct toezicht, dat Sir Eric Drummond en zijn staf te Genève wer- ken, maar de Raad behandelt bijkans immer in eerste instantie alle de groote vraagstuk ken, die aan het oordeel van den Volken bond worden onderworpen. Toen einde 1925 het plotseling uitgebroken Grieksch-JBul- gaarsche conflict een spoedige bijeenkomst van den Raad wenschelyk, neen noodzake lijk maakte, leverde ,de Raad onder leiding van Briand zijn proefstuk. In nauwelijks tweemaal 24 uren waren de heeren bijeen; hun eenstemmig advies tot Griekenland en Coops, wyd.«tra*t; irkt; F». J. C. LAN- teamsingel. Bulgarije gericht, heeft óen verdere uitbrei ding van het conflict voorkomen, en heeft ertoe geleid, dat spoedig de atmosfeer was gezehapen, waarin een onpartijdige commis sie van onderzoek kon waken om erger te vóórkomen! Ook de Nederlandsche gedelegeerden in dien Raad zullen zich op plotselinge verga deringen als er toen een te Parijs gehou den werd, voorbereid moeten houden. Het lidmaatschap van den Raad brengt' als elke eervolle functie rechten naast plich- tert met ^ich. Rechten in dezen zin, dat nu Nederland als lid van den Raad optreedt, zonder zijn voorkennis, voor een groot deel zelfs zonder zijn instemming, in den Vol kenbond zich niets kan ontwikkelen. In tal van gevallen is voor een beslissing van den Raad eenstemmigheid vereischt;- het veto van slechts één der leden kan veel verhin- deren. Maar ieder "lid is zoo verstandig om van dit vetorecht een uiterst beperkt ge bruik te maken. Anderzijds rust de plicht opjNederland om rich over elke aangelegen heid van belang, die in den Raad onderwerp van discussie uitmaakt, uit te spreken. Ook al spreekt men zich in een redevoering niet ui4 dan toch ligt de stem, die men uitbrengt vanzelf een uitspraak in den mond. Trou wens, een dergelyke verplichting is de con sequentie van het lidmaatschap eener orga nisatie als de Volkenbond vormt. Nederland heeft het de Memorie van Toelichting vap Minister van Karnebeek is daarvan het bewijs van den aanvang af geweten, dat het, door toetreding tot den Volkenbond, principeel prys gaf rijn vroeger recht om zich in elk conflict neutraal' te houden. Doet zich op een gegeven dag een conflict tus- schen den Volkenbond en pen zyner leden voor, dan bevat het Grondverdrag mogelijk heden in zich, die ook Nederland kunnen verplichten om zyn houding, los van elke neutrale gedachte, te bepalen. Tot nu toe kon in analogen zin Nederland zich onthou den van qen uitspraak of een oordeel over elk; internationaal, conflict dat zich voor deed. Lid van den Volkenbond geworden, j kon Nederland dit reeds niet, wyl t. g. t. een vraag aah de Assembléfe van dén Vol kenbond kon worden voorgelegd. Lid van den Raad geworden, moet Nederland met zekerheid onder de oogen zien, dat het in tal van vraagstukken van internationaal be lang geroepen zal worden tot zulk een oor deel- ‘”r •wU .muï au Dergelyke gelijktijdige rechten en plich ten brengen bezwaren en voordeelen tege lijkertijd met zich mede. Op de bezwaren zal dóór voorzichtigen bij voorkeur de aandacht worden gevestigd; op de voordeelen door degenen» die minder zwaar oordeelen over zekere consequenties van verantwoordelijk heid. Dat de bezwaren zwaarder zullen tel len by degenen, die zich ver van den Vol kenbond gevoelen dan by degenen, die Ne derland’s lidmaatschap daarvan een Voor deel achten, spreekt Wel vanzelf. Dat de mo gelijkheid niet uitgesloten is, dat, althans oogen schijn lijk, de Nederlandsche buiten- Menschen die niet tegen de eenzaam heid kunnen, zijn juist het onaange naamst in gezelschap. tégen den van dM 92; - Mevrouw Standeo en Esther, waren den volgenden morgen beide» zeer aangedaan- verras: door KkimiwgLa nou- ding. Zij hadden gedacht dat daogroo- smart hem voor langen tijd zou ter neerslaan, en jaren lang zijn leven vergallen. Met angst en beven had- d?n zij zich voorgesteld hoe een zware gevaarlijke koortsen of iets dergelijks het gevolg zouden zijn van plotselinge en bittere teleurstel- “J?- Zij voelden zich dus onuitspre- «elijk verlicht toen zij hem, ten min- jwnaar den. uiterlijken schijn, bijkane vonden als vroeger wei wat ®™^g®r en afgetrokkener/ maar man- 81? drW!8 ha.rt 'hW °n<ter een 8 m?1 8t-^’ voor ieder®«n ten toon. «aar m zijn binnenste voelde hij van dit .zoo by uitstek nuttig „werk van Dqn Haag”, met zich medebrengt. Zoo zul- lei er ook nu zijn, die de beteekënis van het lidmaatschap van den Raad van den Vol kenbond voor Nederland nauwelijks beséf- fep of gevoelen. Er zullen er daarentegen anderen zyn, die de beteekenis ervan over-' dijjven, en zic^i by voortduring zullen ge- voelen ais burgers van een land, dat mede- sp^eekt ih internationale aangelegenheden. Noch de eene, noch de andere categorie zal de Nederlandsche Regeering, in de nieuw opi haar gelegde taak versterken. Slechts diógenen .zullen ‘dat doen, die» het nieuwe lUadslidmaats^hap gevoelen als een voor recht en een plicht tegelijkertijd. Een yoor- repht om zyn krachten te mogen geven aan dep opbouw eener internationale gemeen schap, welke’ in het bijzonder voor een klein land van Deteekenis is. Een plicht tegelij kertijd, aangéiien de uitoefening van dit voforrécht moeilijkheden te over in' zich be^gt. Maar een plicht, waaraan, daartoe geroepèn^fekef het land van Grotius zich het allerlaatst kan onttrekken. Wenschen wy den Nederlandschen Minis tep van Buitenlandsche Zaken of degenen, dif ln zijn plaats effectief het Nederland- sepe Raadslidmaatschap vervullen, sterkte en, kracht, tact en beleid en geduld toe. van den nieuwen Raad INenbend. Na deze korte begroetingsrede begon de Ilajul met de behandeling zijner agenda, welke overigens slechts punten van onder geschikt belang behelsde. WWen'wwfr h>’l»27 conferentie bijeen te roepen voor de stich ting van do unie tot hulprverieening bij na- t'oftale rampen, overeenkomstig de plannen van den laliaanschen senator Ciraolo. Voorts werd besloten in dé commissie ter voorbereiding der internationale ontwape ningsconferentie, waartoe vertegenwoor digers van alle leden'van den Raad behoo- ren, ook gedelegeerden der vroegere leden van den Raad, Brasrlië, Sipanje, Uruguay en iZweden te benoemen. De Raad «besloot aan de Vergadering voor te ïstellen de stichting van het nationaal tehuis «voor Armenische vluchtelingen in de sovjetrepubliek Erivan definitief in het le ven te roepen, Wat de samenstelling van den Raad be treft, het Hdbld wyst er yog op dat de Frpnsehe groep die aanvankelijk onder aanroeping van Locarno en het koppelen vap de Duitsdhe toetreding aan de uitbrei ding der losse Rqadszetels tot negen den wensch naar de mogelijkheid voor een te genwicht tegen Duitschland doordreef, en daarna de oppositie der kleine mogendhe den tegen het nieuwe kiesstelsel klein króeg, haar arbeid heeft weten te voltooien door den invloed der Fransche groep in den Dij jiZuu&en,t Ais gij mij Die. na»r t buitenland wilt laten gaan om van die eekie plaats naar de andere te irel<ken, moet ik mij eenige bezigheid zien te verschaffen.” j,lk verltukg niets anders dan je gé lukkig te zien, mijn lieve jongen. .,l)at geloof ik wel, moeder”, ant- wóordkle de zoon teeder, „én oin ge lukkig te zijn moet ik bezigheid heb ben hard werken t beste genees nriÜdef voor mijd kwaal. Morgenoch tend ga ik naar Monkhampton, om oen directeur der bank te spreken. Ik ge loof dat ik iets van dén han lelsgeesl van mijn vader heb geërfd.” ■.Lieve Ednnmd. er beslaat zco wéi nig gelegenheid voor je om1 iéts te doen. Gij kunt een inkomen krijgen zoo-groot als ge zelf verkiest.” ,.Ik veflaiig bezigheid, moeder, geei> geld. Als ik een uitstekend genie w®s, zoo ik naar Londen gaan en voor de balie studeeren, maar Ik voel dat ik geen zeven jaar zou kunnen wachten op mijn eerste pleidtadi. Ik w.il lie^r bii de bank geplaatst werden en We betnorste banknoten der pachters- na teUeri'; als ik maar wat elft handen het».’” „Ach, Edmund, ik zié mof veriangey uit naar den dag. waarop je de ztyen uit een nieuw 'ge^htspunt Ailt be scloufwen. waaróp ééii wéms/h. (tien ik. eenmaal zoo innig 1 koesterde, ril wórden verwezenlijkt.” verruimden Raad en tegenover Duitadtiland aanmerkelijk te versterken. De nieuwe Raad immers omvat aan Fransche zyde Roemenië, Polen en Tajecho-SlowRkQto uit den ouden Raad. Daarenboven zyn Polen en Roemenië voor drie, jaar gelooeeh en i« Polen by voorbaat herkiesbaar verklaard. Daartegenover staan in den Raad drie Zu|d-Amerikaanache zetels, die by de Euro- petsche vraagstukken zeer onzekere facto ren zijn n,l. Chili, Columbia en San Salva dor, zoodat de rol van onpartijdig Euro- peesch bemiddelaar én vooriechtor der «ui- «o vere Bondsbeginneleh' op Europ«e«ch ge bied in den Raad hoofldz^keljjk zal neerico- men op Nederland, <lat daarmede d® nete lige moreele nalatenschap v»n Zwedan aanvaardt. ^ederland kreeg van alle Europeeache Raadsleden het minste aantal stemmen, n.l. 37 en werd slechts voor twee jaat- gekozen, terfen Polen en Roemenië Voor drié. Dat België en Tsjecho-Slowakye, die reais aeo- la»g in den Raad zetelen, zich met één jaar moesten tevreden stellen, spreekt van zalf. Del sterkte vari het Fransehe blok blijkt misschien wel het duidelykst uit de 86 sta ten, die voor de iherkiesbaaifaeid van Polen stqmden. De oppositie bedroeg hier acht tegenstemmen en vier weifelmoedige of be vreesde blanco stemmen. Naar verluidt moeten reeds van Dmt- sche zijde stappen zyw gedaan om Neder land evenals Polen voor een herkieAaren ■eiel in aanmerking te doen komen. BUITENLANDBCH hlEUWS. DurrscHLANIx. flc«riid,r uug hee b€riie en mooiste gedeelte van zijn leven voorbij was. De dirooimen en verwachtingen zijner jeugd waren voor altijd dood. Hij spande zich ih om zijn smart het hoofd te bieden en ze te overwinnen, of ze ten minste mannelijk te dragenmajjr de smari wat) daarom niet minder diéip. Óen dag na zijn terugkomst had hij een ernstig gesprek met zijn moeder. Zij; wandelden mèt elkander op en néér over het kiezelpad' in den helde- renj herfetzonnéechijn, en spraken over velschillende onderwerpen, maar geen woord over Sylvia. ,|Ik denk weer ijaar t buitenland te [gaan, moeder, en een paar jaar0 rond te reizen”, zei Edmund, ,,er is nog een groot gedeelte van Noordelijk, Eufopa dat, ik gaarne zou willen ziep '■ü- Roemenie, Hongarije, Polen. Mis schien zal ik wd een jaar erf drie wegblijven.” 1 ,,Héel goed, Edmund,” sprak zijn moeder op haar vasten maar vrieade- Hjtóen toon. ,,Als ’t waarlijk dienstig ’is Voor ,je geluk, dat je op reis gaat, zal. ik. Je niet tegenhouden. Maar ik begin op jarep te komen, en ik had gehoopt dat ge mij op mijn ouden dag totvriend en steun zoudt zijn, 't Is hard vódi* me. <Mt ge ntij juist zoudt’ verlaten terwijl ik 't meest be- hoéfte aan je héb. Gelooft ge dan dat }e zooveel gemakkelijkér zal vallen je smart te vergeten in den vreemde. nypochcndru brochm® Fr*nk«n«traat \-.;i f, It lagdsche politiek zich door dit nieuwe Raadslidmaatschap zal dóén beïnvloeden, is eveneens duidelijk. Er zijn in ons land velen, die aan onze buitenlahdsche politiek verwyten geen consequente lyn te volgen. Tdch kan men die consequente ltfn zien in ^deti stilzwijgenden wensch om zich niet te mengen in internationale Aangelegenheden, die niet rechtstreeks onze belangen of ons bestaan raken. Maar zelfs met deze lyn, die velen niet voldoende consequent doorgetrok- keh achten, zal naar het uitprlyk gebroken moeten worden, nu Nederlaad eenmaal lid van den Raad is geworden. Men moge mee nen, dat er onderscheid bestaat tusschen het oordeel, uitgesproken door Nederland als onafhankelijke Staat, en uitgesproken dobr Nederland als lid van den Raad het stiat toch te yreezen, dat het buitenland, erf vooral het in een bepaalde aangelegen heid geïnteresseerde buitenland, dit onder-' scheid niet zal kunnen pf zal willen voelen.; Nadat in 1899 de eerste Vredesconferen tie hiér te lande gehouden werd en Neder land door middel van het „werk van Den Haag” tot een bykaris nieuwe internatio nale taak werd geroepen, konden jaren voorbijgaan, voordat dé openbare meening in (Nederland zich dit bewust werd. En ook 1 nu nog is het aantal dergenen klein, die be seffen, wat het herbergen, hét waarborgen De eerste bijeenkomst t, i van don Veil He veertien leden van den Volkenbond tzyn gistermiddag om 5 uur, in een piet openbare zitting byee^gelÉor^*’ ïlijkertyd de 42e zitting pend werd. "hJmet p voorstel van dr. StreMfetnn behield esj het voorzitterschap van den Raad, voor de 42e zitting. p deze vërt rouwe lijke zitting volgde précies te zes uur de eerste openbare zit ting van dén uitgebreiden Raari van den Volkenbond met een rede, waarin Benesj O.4 op dé historische beteedtenis der ge beurtenis wees, en daarna namens alle le- dei van den Raad Duitschland en zyn ver tegenwoordigen, dr. Stresemanh, als per manent lid belkom heette. Na de verdete woorden van welkoaé aan de vertegenwoordigers der nieuwe niet- permanente Leden van den Raaad herinner de Benesj onder verwijzing naar de histo- risfch gedenkwaardige zitting waarin Duitschland tot den V. B. toetrad, aan het woord van Briand, dat er in den V. B. geen paftyen mochten bestaan, om vervolgens te verklaren, dat het de plicht van den V. B. was de groote beginselen van het V. B.Jpact in den geest van vriendschap, cor- dialiteit en oprechtheid uit te voeren. Hy eirtdigde met het uiten van den* wensch, dat de Rapd ook in zyn nieuwè samenstel ling in denzelfden geest van internationale safrienwerking en wederzydsch elkaar,, be grijpen de groote grondbeginselen van her V. B.-pact zou uibvóeren. oui go oeu uituper grat Kuut deiven v<obr je leed in een vreemden bodem? ,,U hebt gelijk, moeder, Doornen en bergen en bloemen, en iedere hoek «i kronkeling van deil weg herinneren me aan wat voorbij is. Maar rij brengen t mij niet uit t geheugen, dat slaapt nooit,, dat kan niet rusten. Ik geloof Wel dat ik me even ongeluk kig zóu voelen ih Duitschland. Als mijn heenghan u verdriet zx>u doen, welnu, dan zal ik blijvenjK ;,Of *t mij verdriet zou doen. Waaf-- vobr verlang ik te leven, beitólve voor joti De lieve Ellen en do kinderen en Esthér, ja, ze rijdmij aeet dier baar, maar gij gaat boven allen, want ik héb je lief met heet mijn hart, Ed mund.” 1 1 En toch waart ge van plan mij te on|erven.” - T „Dat was een uiterste poging om je van een noodlottigen stap terug te hou den. De Voorzienigheid Zelve heeft je befioed. tfooit zal ik er weer van spre- je fte onterven-.” ,.Als ge wist hoe weinig ik aan geld gehecht bpn, zondt gij beter hebben begrepen dat die bedreiging .geen den* minsten invloed op mij had'. Ik geef nu nog veei minder om geld en toch voél ik dat ifc mijn leven niet in le digheid kan doorbrengen. Het dróóm e- rige, half slapende half wakende bestaan van een landedelman, sou mij niet aanstaan. Ik zou er mijn gezond- »r Gouda gesta^ u ariaat: MARKT Ji. ren te Maaaig'denlburg het proces pséudo-stuident en moordenaar boekhoikler Helling begonnen. Schröd^r legde ten&toud een voll«Hg« bekentenis af, die tot jn bijzonderheden overeenstemde met de verklaringen, welke hy, by !het vertioor door de Berljjnsche re cherche heeft af gelegd. Hij verklaarde, dat hy. in zeer armoedige omstandigheden had verkeerd en tenslotte op het pian wtfl 8®" komen, een advertentie te plaatsen, waarin eert boekhouder voor een plattelandsspaar- baik werd gewaagd. De gegadigde moest 500 Maik cautie kunnen storten. Op de een of andere manier wilde hij'dan probeerén, de» sollicitant de gelden afhandig te ma- kei. De eerste, die er met deze advertentie iniioog, was Helling, die door de firma Haas was ontslagen. Na lantge aarzeling had Schroder den ongelukkiger jongen man doodgeschoten eh zich de 500 Mark alsmede het horloge van het slachtoffer toegeëigend /waarna hy het lijk in den kei-* der begroef. i De typhusepidemie. Te Hannover ca. 1500 gevallen. ,Gedurende de la^te 24 uur heeft de ty- phusepidemie te Hannover zidty minder „weiKc wensch, moeder?’ j, De wensch je met een lieve en wóardige vrouw vereenigdi te rieii. „Stil, moeder. Laat dat onderwerp een verzegeld boek zijn.Ik trouw nóóit.” ..w,. „Nooit is een lang woord, Edmudd. „Maar gij weet»: „Ons kortstondig bestaan verbiedt ons een vér in 't ver- ScHiet liggende» wensch te koesteren Zoóals 't van daag met mij gestold ia zaÉ het* morgen ook rijn.” |,Als ik daarvan overtuigd was, zou ik*me diep rampzalig gjèvoelen: Maar ik‘vertrouw op Gods goedheid. Mijn/ liejve'zoo.i zal niet altijd ongelukkig rijp. De bladeren vallen van ginchciie boomen af, Edmund, maar de lenfe brfngt nieuwe bloesemknoppen. ;,Het hart van den man bezit niet deielfde gelukkige eigenschap vahnleu wé loten te schieten. Het hart van den man is als de aloë, die slechts een- maail gedurende een geheel menschen- leyen bloeit.” L’t Is zeer natuurlijk?, lieve Edmund, da| jé er zoo over denkt. Welnu, ja, ioék eene betrekking bij de bank werk zoo hard ge wiltmaar blijf bij mij. Het feren ia Menkred te tótt. dan drt een moedor van haar eenigen zoon zou moeten Mtieiden. Ik zat de Voorzienigheid Vertrouwen en wabhttn to|lat de «Ion weder Moeit.’ t (Wordt vervolgd) een

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1926 | | pagina 1