SINT NICOUAS
C. A. B. Bantzinger
De Goudsche Waterleiding
DODO
DE MOEILIJKHEID
BOKBIER
OPRUI MING
Als U
Ook
De beste brillen bij
FRANS DEE - Opticien
Z^iss Punktalglazen
Drogisterij „De Goudsche Gaper"
A. BRUYNEL
V.V.V. - GOUDA
N. V. LIJNKAMP's
Kleedingmagazijn
BROUWERIJ D' ORANJEBOOM
GOUDSCHE COURANT ZATERDAG 4 DEC 1926 - TWEEDE BLAD
Wbsthaven 14, Gouda, Telefoon 292.
Leverancier aan alle Ziekenfondsen.
Bezoekt de 2e groote Bonds-
tentoonstelling der V.P.Z.H.
De eéhfe
A. VERBURG
Verder verschillende Gehaksoorten.
Hoeren, Dames en
Kinderen
St. Nicolaas Cadeaux
Lute verpakkidg FIJNE TOILETZEEP
Lute flacons Elll DE UWE
P. J. REVET ZONEN
De Vereeniging
voor Vreemdelingenverkeer
betere verkeerswegen
MARKT GOUDA
ROTTERDAM
Van 't Haagsche Binnenhof.
voor Heerenkleeding
I
Grojte keuze in TOONEELKIJKERS, BAROMETERS, THERMO-
MEljERS in etui's, enz.
MARKT 6
Fa. S. H. VAN LOON
TEL 762
GOUDA.
Belan fstellendeny dig ons reclame-boekje abusievelijk niet ontvingen, kunnen dit
gratis aan
Buitc-i
ons adres bekomen.
Gouda wordt het op aanvraag kosteloos toegezonden.
PRIJSVERMINDERING!
van al de nog voorhanden zijnde
gegarneerde en ongegarneerde HOEDEN
Stejeds beleefd aanbevelend,
M- PARIS, v/h G- J. Berlijn Nieuwerkerk.
GOUDA - - - GOUWE 1
8164
70
van PLUIMVEE, KONIJNEN,
WATERVOGELS, SIER- en
POSTDUIVEN
in de zalen
der Sociëteit „Ons Genoegen"
welke gehouden wordt
De tentoonstelling is geopend op
9 en 10 December van voorm. 10
tot nam. 6 uur, 11 en 12 December
van 10 uur v.m. tot 5 uur n.m. en
's avonds van 7 tot 10 uur.
Toegang 30 cent.
HET BESTUUR
BRUINE PLEISTERS, ZALVEN en
KRUIDEN bereid volg?tis de echte recep
ten van wielen W. de Visser zijn verkrijg
baar bij het van ouds bekend adres N. J.
v. d. WOUDEN, Zeugestraat 68, Assistent
van wijlen W. de Visser.
Electrische BROOD-, BESCHUIT-,
- KOEK- en BANKETBAKKERIJ -
Spieringatraat 65 Tel. 663.
BOTERLETTERS
LETTEREINDJES
HARTEN HAMMEN
ZALMSTAARTEN
BORSTPLAAT
SUIKERGOED
CHOCOLADELETTERS
SPECULAAS KLEIN
POPPEN
GEVULD
MARSEPAIN 3085 30
RIDDER VAN CATSWEG I
VOOR DE
ontvingen wij EEN PRACHT
SORTEERING
zoowel voor
ZIE DE ETA LAGE'S
Alle artikelen die niet naar keus
zijn, kunnen na Sint Nicolaas
geruild worden.
- BIJ -
Oosthaven 65, Telef. 280, Gouda
prijs stelt op goede
kwaliteiten koopt dan
Uw
BOTER, KAAS en FIJNE
VLEESCHWAREN bij
v.h. K. DE JONG
KLEIWEG 14
brengt in herinnering aan alle waterverbruikers dat bij vriezend weder niet
in de straten mag gegraven worden, zoodat de hoofdkranen in de straat
niet kunnen gesloten worden en dus ook niet de afsluitkranen in de huizen
kunnen worden gerepareerd.
Het is daarom raadzaam om tijdig vóór strenge koude invalt zich te
overtuigen dat de afsluitkraan an huis goed in orde is en dat de waterlei
ding in huis kan afgetapt worden.3158 30
LAXEERMIDDEL
Ook voor ouden van dagen.
EMBROCATION
tegen verstuflEimg.
LEVERTRAAN EMULSIE
tegen Engelsche ziekte.
LIMONADE PURGATIEF
het zachtste laxeermiddel voor kinderen.
Verkrijgbaar bij alle Drogisten en het Kruidkundig Laboratorium
„DODONEUS" Nieuwe Markt 27, Gouda. u
stelt pogingen in het werk om te
verkrijgen
naar en van Gouda.
Dat is van enorme beteekenis.
Steun dat pogen door uw lidmaat
schap op te geven aan het Secreta
riaatMARKT 31.
geschikte St. Nicolaasgeschenken te vinden, herhaalt
zich elk jaar.
Raadpleeg eens onderstaand verlanglijstje van arti
kelen, waarmede U iederen heer kunt verrassen.
Gebreide Vesten, Pullovers, Gevoerde nappa en
wildleder Handschoenen, Shawls, Dassen, Overhem
den, Pochets, Sokken, Sokkenhouders, Bretelles, Coin
de feu's, Chambre Cloaks, enz,
v.h. GEBR. BISPING
Een kijkje in onze speciale St. Nicolaas-Etalage zal
Uwe keuze vergemakkelijken en U overtuigen dat ge
Uw geld nuttig kunt besteden.
VANAF 9 DECEMBER
S. GROENENDIJK,
verkrijgbaar op fust en per flesch.
Lange Tiendeweg 56,Couda,
Telefoon No. 573
Sint Nicolaas komt.
Zie de diaan schynt door de boom
Makkers, staakt uw wild geraas!
't Heerlijk avondj' is gekomen,
't Avondje van Sint Niclaas
Sint Nicolaas komt! Herinneringen aan
SwteHdaasfeesten die .we vroeger thuis
vierden, zoo gezellig met elkaar om dc ron
de tafel..- leuke pakjes, stapels papier en
touwtjes... stralende gezichten. En dan...
Sinterklaas zelf, statig en eerwaardig bin
nenschrijdende... met witte baard... rijk-
rood zijn mantel en mijter... en de staf van
Die oude heilige met z'n witten baard
wat trekt hü ons toch onweerstaanbaar aan.
Hoe komt dat toch?
We weten het niet, misschien kunnen de
volgende St. Nicolaas legenden hei, ons ver
tellen. Het eerste verhqpl is dat van drie
vermoorde schooljongens.
Het vertelt, hoe in oude tijden eens drie
jongenB van de kostschool op weg naar
huis waren. Ze moesten overnachten in een
herberg, blijkbaar niet een zeer vertrouwd
adres. Want nachts, terwyl de jongens
rustig sliepen werden ze op verraderlijke
wijze vermoord door den waard en de
waardin, die de lichamen in stukken hakten
en verborgen in tonnen, die gebruikt wer
den om vleesch te zouten.
Den volgenden morgen kwam Sint Nico
laas ook in de herberg en daar hij alles
wist riep hy de schuldigen ter verant
woording. Toen het booze echtpaar bleef
ontkennen, hief de heilige man de hand op
en... oraniddelyk kwamen de drie jongens
gezond en wel uit de tonnen te voorschijn
Volgens sommigen zou deze bekende le-
gendp een van de oorzaken 'zy'n, waarom
Sint Nicolaas bij de jeugd in zoo hoog aan
zien staat. Dat ook de jonge meisjes reden
hebben om hem te vereeren, blijkt uit het
volgende verhaal:
Sint Nicolaas vernam eens dat zijn buur
man, een heer van edelen bloede, die ech
ter door den nood der tijden arm geworden
was, in groote verlegenheid zat. Hij had n.l.
drie jeugdige dochters en geen geld om
haar van t^n bruidschat te voorzien.
Dit kon de goed? Sint Nicolaas niet ver
dragen. En iederen nacht als het gezin
sliep, sloop hij stilletjes naderby en wierp
achtereenvolgens drie zakken goud door het
raam, een bruidschat voor elk van <je doch
ters. De derde nacht gelukte hot den vader,
voor de rechtbank.
De bedrieger verborg toen het geld in een
bollen staf dien hy bij zich droeg. Toen het
PJ op aankwam onder eede te verklaren, dat
hij het geld had teruggegeven, vroeg hy den
man, zjjo staf even vast te houden. Hjj
two^r hierop, dat de schuldeischer het geld
had ontvangen en de rephters geloofden
hem.
Sint Nicolaas echter was van het bedrog
op de hoogte en kwam den bedrogene te
hulp. Hy zond een afgezant, die den be
drieger op weg naar huis staande hield,
den staf door midden brak, zoodat het
goud links en rechts verspreid werd.
Zijn dit geen mooie staaltjes van de goed
heid van onzen ouden Sinterklaas?
En zou hü, de goede bisschop, niet juist
daardoor zoo beroemd geworden zjjn, omdat
hü ons, ons allen, zoo goed begrijpt? Sin
terklaas weet wel, dat kinderen wel eens
ptout zijn, maar dat Ze zulke lieve, kleine,
Warme hartjes hebben, en... hy stopt hun
schoenen vol lekkers, om ze te bedanken
foor hun aanhankelijkheid.
Sinterklaas begrijpt ook, dat er menschen
zyn, die het hard en zwaar hebben in het
leven en... hjj zorgt voor wat warme klee
ren, wat lekkere verrassingen, zoo heel stil
letjes om hen niet te kwetsen...
En... hij brengt, in den gloriesehijn van
kijn feest, de harten samen.
Hij, de goede oude bisschop, begrijpt ons
zoo goed! Hij weet dat ieder menschenhart
8 en veilige koestering..
in deze hee;
en eens in het jaar, in deze heerlyke geluk
kige dagen neemt hy ons allen op in zijn
trouwe armen, in de plooien van zyn wijden
rooden mantel.
Daarom voor Sinterklaas, de vriend van
jong en oud, maar vooral den kindervriend,
een feestlied aangeheven.
Hem dank en lof gegeven,
Dat heeft die brave ruim verdiend,
Want jaar op jaar bereidt hij vreugd
Aan onze jeugd.
Een groet van welkom hém gebracht,
Die ons mild'ljjk steeds bedacht;
Aan hem gewijd een jubelzang,
De bisschop leve lang!
doch Sint Nicolaas wilde van
weten en liet hem beloven, dat hy 't aan
niemand zou vertelléh. Bovendien zocht hy,
too meldit de historie, voor elk der dochters
een braven man, zoodat zij verder een ge
lukkig en deugdzaam leven leidden.
De volgende legende is van St. Nicolaas
n den geldschieter. Er was eens, zoo ver-
tdt de derde legende, een man, die bij een
«dere man een som gelds geleend had en
•tket altaar van Sint Nicolaas (het was na
ds dood van den heilige) had gezworen,
èt hij het terug zou geven. De man Weid
«liter het geld zóó lang, dat de geldschieter
iemer verscheidene malen om moest vragen,
raarop hy steeds ten antwoord kreeg, dat
hij het al had terugbetaald. Eindelijk daag-
TWEEDE KAMER.
BeBrootingswerk.
Het gaat nu lang niet meer zoo snel als
b(j de algemeene beschouwingen en als bh
de eerste begrootimgshoofdstukken. Neen,
het gaat nu weer op de oude wijze: b(j iedere
begrooting wordt hjj allerlei afdeelingen
lang en breed gediscussieerd als ieder
j^ar. En dikwijls vraagt men zich af, of het
resultaat niu wel geëvenredigd is aan den
tijd die er aan besteed is! Waarbij dit jaar
komt, dat de belangstelling na de belasting-
debatten envooral na de discussie over het
verdrag met België zeer geluwd is. Het ie
teveel van het publiek verlangd
j htereen met parle-
te leven en veel wat
bij begrootinigen behandeld wordt geeft wei
nig houvast en nog minder direct resultaat.
Behoudens buitengewone omstandigheden
zou o.i. het begrootingsdebat in dezen om
vang gerust om de twee jaar kunnen plaats
En
Vermelden wy allereerst, dlat de heer van
Braambeek den z.g. Vragendag gebruikte
om den Minister van Waterstaat een com
missie te vragen, naar aanleiding van de
veelvuldige ongevallen in den laatsten tijd
by onze spoorwegen. De Minister hield zich
aanvankelijk nog eenigszins op de vlakte,
doch heeft ten slotte geweigerd een derge
lijke commissie in te steLlen, wyl hij eerst
de rapporten van de commissie-Kraus en
van het Rykstoezicht op de spoorwegen wil
afwachten.
In de tweede plaats is een serie wat men
in de Kamer noemt „kleingoed" opgeruimd.
Daarvan noemen wy de afschaffing ^pui de
speelkaartenbelasting (welke weinig op
bracht en als een mislukking is te beschou
wen); wijziging van de Tabakswet, waar
door o.a. aan de moeilijkheden van de kleine
fabrikanten wordt tegemoet gekomen; een
wijziging van-tie wet op de Personeele be
lasting, waardoor vermindering van belas
ting op auto's alleen plaats heeft indien deze
„uitsluitend of nagenoeg uitsluitend voor
het beroep of hedryf van den belastingplich
tige wordt gebruikt; een herziening van de
Waardewet t. o. v. het waardebegrip en de
procedure voor de heffing van invoerrecht
en statistiekrecht; verlaging van de mini
mum-bedragen voor toelagen aan gewezen
arrondissements-schoopopzienere; wijziging
van de tarieven van gerechtskosten in straf
zaken waarvan de gewone rechter kennis
neemt; goedkeuring van het tusschen Ne
derland en Zwitserland gesloten Verzoe-
tvingsverdrag, enz.
Een verrassinkje bracht de verwerping
met 37 stemmen tegen 31 van een wetje,
dat tot strekking had de toelagen aan oud-
arrondissementsschoolopzieners te vermin
deren, waartoe de Kamer vroeger zelve het
verlangen had te kennen gegeven. Een ver-
heffenden indruk maakte dit geval niet!
(Bij een der kLeine ontwerpen heeft mi
nister Kan naar aanleiding van vragen van
dr. Lovink medegedeeld, dat hy Amerika
nogmaals had gewezen op de gevolgjen van
het Amerikaansche verbod van narcissen-
invoer uit Nederland. Amerika heeft thans
erkend, «kit onze plantenziektekundige
fiianol jnf ,JI.1^,1.Iu..f An ■..i.yj.ir.ii'hii.l.)
uinl uob ue üctmj uciiwri en riieaegeoeeiii
dat men ons zou waarschuwen, wanneer er
eens een zieke bol mocht doorsluipert. In-
tusuchen is dit na deze toezegging niet voor
gekomen. Amerika erkent dan ook, dat onze
bollen uitstekend zijn. Uitbreiding van de
Amerikaansche maatregelen vreesde dr. Lo
vink dan ook niet.
Wat die begrootingsdiscussies betreft,
«leze hebben bij de hoofdstukken Arbeid en
Justitie niet veel nieuwe gezichtspunten op
geleverd. De ministers Slotemaker de
Bruine en Donner hebben in hun Memories
van Antwoord uitvoerig hun plannen uiteen
gezet en zij hebben zich daarvan door de
vele en velerlei pleidooien niet laten af
brengen. Vooral de Minister van Arbeid
stond aanvankelijk aan echerpe oppositie
bloot. Zijn memorie van Antwoord had ech
ter reeds een iets vriendelijker atmosfeer
geschapen en het scheen ons toe, dat bij het
mondeling debat de oppositie veel van haar
Scherpte verloren had. Zeker, de socialisten
en andere radicalen vonden, dat de Minister
te langzaam te werk gaat met de doorvoe
ring van de Arbeidswet (8-urendag en met
pe goedkeuring van de arberdsconventies
van Washington, terwijl
verklaren, maar het liep alles met een sis
ser, zelfs zonder motie af, niettegenstaande
de heer Stenhuis daarmee gedreigd had.
Toen het er op aan kwam, deinsde hij daar
voor echter terug, omdat de andere demo
craten er niet aan wilden meedoen en de
heer Stenhuis niets gevoelde voor een de
monstratie alleen van de socialisten. Men
ziet, wij gaan vooruit!
De Minister iiet zich gelukkig niet ver
der drijven dan hy na ernstige overweging
besloten had te gaan en zoo blijft het dus
voorloopig bij, invoering van den achturen-
dag voor winkels en ziekeninrichtingen, ter
wijl een ontwerp^Ziektewet het Departement
reeds verlaten heeft, een ontwerp waarin
n stuk moederschapszorg is opge
nomen. Positief bleef de Minister weigeren
de unificatie van de sociale verzekering aan
indiening van de Ziektewet te laten vooraf
gaan. Evenzeer weigerde de Minister het
bestaande op het terrein van de ziektezorg
als nevenzaak te beschouwen en op de nieu
we Ijjn van het systeem van S. D. A. P. en
N. V. V. over te gaan, terwyl een pleidooi
voor Staatspensioen evenzeer afstuitte op
's Minister's standpunt, dat een blyvende
Staatsbydrage op dit terrein in stryd is met
het beginsel der verplichte verzekering. Mi
nister Slotemaker de Bruine beschouwt deze
zaak als afgedaan, terwyl van socialistische
zijde nieuwe str(jd voor het Staatspensioen
werd aangekondigd.
Een. malle motie van den heer Braat, die
OJL per motie even alle ambtenaarspen
sioenen wilde afschaffen, was zóó onbehol
pen gesteld, dat geen enkel Kamerlid er
aan dacht ze te steunen, zoodat deze won
derlijke motie niet in behandeling is kun
nen komen.
De behandeling van de begrootingen van
Arbeid en Justitie ging onverwacht lang
zaam. Als het zóó doorgaat zou men gaan
betwijfelen of de Kamer met haar werk voor
Kerstmis zal gereed komen. Ook de Indische
begrootingen en het wetje tot wederinvoe
ring van een moderne taal in de gewone
lagere school wil men voor Kerstmis en
door hebben. En er staan nog zware be-
grootingshoofdstukken als Onderwijs, Oor
log en Waterstaat op het lijstje... Maar het
is een bekend feit, dat de Kamer kón wat
ze wil. Gelukkig!
By de begnooting van arbeid heeft giste
ren Mej. Katz de Chr.-Historische afge
vaardigd e een knap betoog gehouden over
het woningvraagstuk, ivierkdnt ingaande
tegen de heele en halve socialisten die bij
de moeilijkheden, welke zich t.o.v. de wo
ningvoorziening voordoen, slechts één me
dicijn kennen: den Staat, den almachtigen
Sïnt-Nicolaas, die alle wenachen ook d^
economische minder verstandige en de
meest ruïneuze vervult.
De woningproductie, aldus de christ.-
historische spreekster, is meer ruim, af
wisselend van 40.000 tot 47.000 woningen
's jaars sedert 1921. De woningpolitiek der
Regeering is, damk zy den geleidelijk ver
minderden steun, dan ook schitterend ge
slaagd. Is nu 12 millioen voor 1927, door
de Regeering uitgetrokken, niet voldoende?
Het is allerminst bewezen en het is in strijd
met de Woningwet om het particulier ini
tiatief terug te dringen door gemeente- en
vereenigingsbouw. Tegenover de bewering,
dat de particuliere bouwers geen arbeiders
woningen bouwen, poneert mej. Katz deze
stelling: zoodra de bouwverëenigingen "het
niet meer doen, zal het particulier initiatief
opleven. Sociaal- en andere democraten
meesmuilden bij dit... liberale betoog van
de ohrist.-historische spreekster, die den
moed had nuchtere economische waarheden
te zeggen, al wil de mode <tie nog niet gaar
ne hooren.
Da Engelacha ziakte.
De Engelsche ziekte, zoo veelvuldig voor
komend in ons gematigd klimaat, en v.n.l.
^optredende in de laatste maanden van het
jaar, tast niet alleen slecht gevoede of
ondervoede zuigelingen, maar ook vaak
naar het uiterlijk weldoorvoede kindertjes
aan, is zelfs in den winter bjj door de moe
der gezoogde kinderen niet zeldzaam.
Onderzoekingen van den laatsten tijd
hebben aangetoond, dat de ziekte reeds zeer
vroeg kan optreden, bij kinderen van nau
welijks drie maanden, en zelfs nog vroeger.
Somg ontwikkelt de ziekte zich zeer snel.
maar wordt eigenaardig genoeg zelden aan
getroffen bij te langzaam groeiende en dus
,voor hun leeftijd in groei achterlijke kin
deren, daarentegen zeer veelvuldig by te
vroeg geboren kindertjes.
Hoewel de Engelsche ziekte de zuigelin
gen niet in den eigenlylcen zin des woordi
„ziek" maakt, is ze toch oorzaak van afwij
kingen, die voor het latere leven van ge
wicht zvn. Lyden de patiëntjes in hun pril
ste jeugd dikwyls aan stuipen, op wat oude
ren leeftijd, indien de beenderen het
lichaamsgewicht krijgen te dragen, worden
deze doordat zy week zyn abnormaal ver
vormd, zoowel die van de onderste ledema
ten ala van het bekken en van de borst.
Vele moeilyke verlossingen zyn in hun
oorzaak terug te brengen tot een in haar
jeugd doorstane Engelsche ziekte by de
moeder.
Ook de tanden vari de lydertjes hebben
onder «le ziekte te lyden; de ontwikkeling,
de vorm, de stand en de onderlinge afstand
der tanden, zijn in groote mate afhanke
lijk van de in het tandvleesch aanwezige
hoeveelheid kalk voor hun doorkomen. De
tan dearies op late ren leeftijd zou er oolj,
het gevolg van ®yn, terwyl de gisting van
achtergebleven spysresten slechts een se
cundaire rol zou spelen.
Een onvoldoende opname van kalk en
phosphorzouten door de moeder in de laat
ste maanden der «wangerschap veroorzaakt
een tekort daaraan by den aanstaanden we
reldburger, waardoor een behoorlyke ont
wikkeling van organen en weefsels onmo-
gelyk wordt.
Het voorkomen en genezen der Engelsche
ziekte is gemakkei yk. De ziekte komt niet
voor by kinderen, die voldoende aan het
sonJicht blootgesteld worden, ie dan ook
niet te vinden by de natuurvolken, maar
des te meer daar, waar tengevolge van de
beschaving kleeren, vaak te veel kleeren
gedragen worden, gepaard gaande met een
gebrek aan zonlicht in overbevolkte buur
ten en woning»».
Reeds lang kent men den heilzamen in
vloed van levertraan op het verloop van de
Engelsche ziekte. Verschillend in kwaliteit-
naar gelang van het jaargetyde, waarin de
kabeljauw gevangen wordt, bevat de lever
traan, waarvan de Noorweegsehe wel den
besten naam heeft, zekere bestanddeelen,
die evenals het zonlicht de opname der
kalkzouten bevorderen. Naast de inwerking
van het zonlicht speelt dan ook de lever
traan een groote rol by de bestrijding der
Engelsche ziekte.
Het vraagstuk van de voorkoming en ge
nezing der Engelsche ziekte la natuurlyk
ook waar de ziekte tengevolge van d« sociale
omstandigheden vooral by de lagere klas
sen der bevolking zulk een geweldige uit
breiding gekregen heeft, van groote sociale
beteekenis. Op allerlei wy«en dient men de
moeders en aanstaande moeders in te lich
ten, consultatiebureaus dienen over# opge
richt te wojden en gratia, dan w#l tegen
■eer geringe vergoeding, toegankelijk ge
steld te worden. Een gratis verstrekken va*
levertraan zou dan zeker niet *1» laatste
punt op het programma dier bureaux moe
ten staan.
Onz* bslMtingan.
Zonder overdrijving kan men zeggen, dat
de belastingen een slagveld vormen, waarop
fiscus en belastinpliehtigen in voortduren-
«ten strijd gewikkeld zyn. Waarby de fiscus
in «ie meeste gevallen, vooral dank zy de
hulp van zyn grooten broer: de wetgever,
overwinnaar is en daardoor in zyn over
macht Wbiliykheden laat voortbestaan.
Eén onbillijkheid is onlangs opgeheven.
De verplichting tot betaling van directe be
lastingen wordt niet geschorst door «te in-
Oore's St. Nicolaas.
Over de tafel lagen de chocolade en sui
keren figuurtjes verspreid. Dore Land
®aakte er stapeltjes van; een chocolade
popje, twee suikeren figuurtjes,' wat beest
je, een letter...
'Het-was juffrouw Land's gewone St. Ni-
colaasavondwerk en-ze deed het nog altyd
■net evenveel pleizier. Morgenochtend vroeg
naar school en dan het heele pak lekkernyen
verstoppen. Tot het eindeiyk na lang zoeken
or.der hoera-geschreeuw voor den dag werd
gehaald.
Als alles ingepakt was tot een zwaar
wichtig pakket, ruimde ze wat op. Het ta
felkleed werd neergelegd,
bloeiend plantje geplaatst, r
de ordelyk-gezellige kamer.
'Het was nog vroeg, pas half
overal het groote feest in vollen gang. Dore
Land had het nooit gevierd. Vroeger in het
stqf-strenge weeshuis bestond geen goede
heilige en later aljs onderwyzeres was er
niemand geweest, die haar bedacht. Ja toch,
eens...
Het licht brandde helderder op by die won
dermooie herinnering, al tien jaar geleden.
Toen ze was twintig kwam er ook
voor haar een pakje, een werkeiyke verras-
wig, met de hartelijke groeten van den Sint.
toen ze onder beven het pakje geopend
bad en een fyn. etsje te voorschyn kwam,
bad haar bloed getinteld in een nieuw warm
weeidegevoel. Er was dus ook een, die aan
baar dacht Ze stond dan niet zoo pynlyk
*lleeo.
Dore Land moest het weer alles overden
ken, als ze stil naast het vuur zit, een boek
°P haar schoot. En ze glimlacht als ze naar
de ets ziet, een lach je van stille berusting.
Tot ze opschrikt door het fel-klingelen
van een bel, haar bel. Wat nu? Een nieuwe
verrassing? Ze verwacht niemand.
Even later staat een vreemde heer voor
b*ar. Hy zegt wat, ze begrypt met, is plots
•1» «*n schuw vogeltje teruggeweken.
„U bent toch juffrouw Land, nietwaar",
herhaalt hy.
Ze antwoordt bevestigend, vindt dan haar
kalmte en verzoekt hem binnen te
.Juffrouw Land, laat ik beginnen me voor
te stellen, v. Warneren. U heeft vroeger
myn zoontje als leerling gehad."
„Otto, ja ik herinner me hem nog heel
goed. Een aardige jongen. Hoe gaat het
hem?" Vriendelyk belangstellend ziet ze
hum aan. Haar leerlingen, ze blyft voor hen
voelen. De man gaat zachtjes verder:
„Hy is al negen jaar 'dood myn eenig
kind."
„Dood, Otto dood, ik weet wel u nam hem
kort voor St. Nicolaas van school, omdat
thy sukkelde."
„Ja, hy moest naar buiten. Eerst scheen
het beter te gaan, maar ik mocht hem niet
Er is een oogeublik stilte, dan vertelt hy
verder:
„Hy hield zooveel van u, juffrouw Land
en toen met St. Nicolaas, vroeg hy my of
de Simt wel om u zou denken. Of ik het hem,
eens wou zeggen. Ik stuurde u een etsje,
omdat ik u zoo dankbaar was voor my'n jon
gen."
Dore Land springt op, een kleur op het
bleeke gezichtje.
,J0, wat aardig om me zoo te bedenken.
Die ets heeft myn kamer zoo opgevroolykt
al die jaren lang. O, ik ben vaak zoo moe
deloos geweest, ik geef myn leven voor de
kinderen en er is voor my zoo weinig har
telijkheid terug. Maar hiervoor ben ik zoo
dankbaar, dat die kleine lieve jongen om mij
dacht"
Dore Land snikt het uit, alle jaren van
haar groote eenzaamheid. En de man tegen
over haar, begrypt die opoffering van een
eerlyk werkende vrouw, die haar zelf niet
telt.
„Vertel me verder van Otto als u wilt
smeekte ze hem. Em in dat uur komen twee
zielen elkaar heel na.
„Toen Otto gestorven was, heb ik rond
gezworven, myn vrouw had ik al lang ver
loren en het kind was alles voor me geweest.
In ben nog maar een paar weken terug in
de stad. Ik dacht aan u en omdat ik zoo ver
langde eens met iemand over myn jongen
te kunnen spreken, zocht ik u op. En nu
weet ik, dat u even eenzaam bent als ik.
Mag ik daarom hier vanavond met u den
Sint gedenken?"
En Do re's gezichtje, zoo eenvoudig en op
recht, lacht hem tegen. Dat warme gevoel
van tien jaar terug komt weer over haar.
Ze is niet meer zoo eenzaam.
„Maar doe u de jas dan uit en ga hier
jieerlyk bij de haard zitten- Dan maak ik
even de feeetdrank klaar."
En als hy alleen in de kamer zit, komt er
ook over hem een geluksgevoel. Hy kykt
lang naar het etsje, dat een eereplaats aan
den muur heeft. Zou na het lijden dan toch
nog geluk bestaan?
Buiten valt de eerste smeeuw. De goede
Sint rydt ron<' ovet' daken en brengt
Ir deze sombere winterdagen toch ge
luk.
De Sint der Armen.
Het volgende is een fragment uit „Waar
heid en Droomen van Jonathan" (Johannes
Petrus Hasebroek 18121896).
Het was avond geworden; de lampions
waren aangestoken; de koetsen rolden; de
stad raakte in beweging. Ik deed myn man
tel om en ging uit. Er hee rechte op straat
èen vrooiyke drukte; treinen van kinderen
trokken juichend voorby; ik trad In een
Winkel; het was een lust die kleine oogje»
zoo be gee rig te zien rondkijken, die kleine
handjes zoo gretig te zien uitstrekken; de
kleinen bevonden zich hier in een waar Lui
lekkerland: de wanden, de tafels, de grond,
alles was suiker en gebak.
Het huis verlatende, zag ik de stoep door
een party arme wichtjes belegerd. Myn
hart brak er van; zy stonden by een felle
koude, in lompen gekleed, op de steenen te
bibberen. Maar toch konden zy van het aan-
lokkelyk gezicht niet scheiden; met kinder
achtige nieuwsgierigheid gaapten zy al die
heerlykheid aan. En, wat my het meest trof,
was, dat er in hun toon geen zweem van
spyt of ontevredenheid was. Zy zagen kin
deren van hun leeftijd binnengaan en met
volle handen terugkeeren; geen gemor
kwam over hun lippen. Veeleer heerschte er
onder hen een blyde ingetogenheid alsof zy
wel degelyk feestgeuooten van de feest
vreugde waren. Zie, zoo waren zy het reeds
gewoon geworden de kinderen der ry^«n ala
andere wezens te beschouwen. Zij hadden
er geen denkbeeld van, dat slechts een hard
toeval hen van gelyke rechten beroofd had;
het was hun reeds eigen, alleen met het oog
te genieten. Die natuurlyke zelfverlooche
ning der armen heeft iets aandoenlyks. Als
er een feest in de stad is, heet het by hen:
„Laat ons de illuminatie gaan zien", zoo
als wy zeggen: „Laat inspannen". Zy hou
den het voor een voorrecht, by een gastmaal
door de vensters te turen, en daar van om-
verzadigden lust te verteren. Zq laten zich
door de gewapende macht terugdrijven, of
wijken voor de paarden der rijken, zonder
z:ch met en enkel woord te beklagen.
Ik kon deze denkbeelden niet by my hou
den. Het werd my op de breede verlichte
sUaten te eng. Ik ging zoo snel ik kon naar
myn kamer en keerde, met een nieuwen
lost beladen, vandaar terug.
Toen spoedde ik my, zoo ras ik kon
r.aar een der schamelste achterbuurten
Overal rust: geen enkel lichtje! geen schyn
van feestviering! Zoo gaat het! het feest
van St. Nicolaas jp een feest der armen,
maar de rijken vieren het Hier en daar zag
ik de deuren openstaan. Ik hoorde een kind
om brood schreien om brood! het wicht
zag my niet de vrouw was met haar
kind bezig »k was in een oogenbük weg.
In een ander© hut zag ik een moeder, uit
geteerd van gebrek, een half naakt schep
seltje zoogen; de wind snerpte onbarmhar
tig door de reten: zachtjes ging de deur
open er viel iets klinkends op den grond
terwyl de vrouw bukte, verdween de
schaduw van den wand.
Ik keerde ledig op myn kamer terug.
Lieve menschen! weet l?y wel, wie Sint
Nicolaas was? Het was een vrome Heilige,
die veel weldaad. Hy verdient ten hoogste
met een gedachtenisfeest vereerd te wor
den. Maar de wy-ze van vereering sou ik
nog wel eenigszins anders wenschen. My
dunkt, het likt in de rede, dat men het
feest van een barmhartige met barmhartig
heid viert. Onthaal uwe kleinen: ik heb er
niets tegen; maar vergeet daarom de kleine
beschermelingen van den vromen Sint niet.
Als gy het meel en de olie der armen ver
meerderd hebt, zal er voor hen nog wel iets
cverblyven. Ja, ik zou wel willen, dat uw#
kinderen zelve de rol van bescherm-enge-
len vervulden; indien gy uwe aalmoezen in
hunne hand gaaft, zoo hadden tegelyk
vergoeding voor hun gemis. En wat zou het
schoon «yn, als men in de wyken der ar
moede zou moeten denken dat de goede Ni
colaas onsterfelyk is!...
Lieve menschen! ik wensch u allen een
echten Sint-Nicolaaa-dag!
