Blad.
ira
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
Mo. 16420
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen
MOERCAPELLE,
enx
Dinstlag<29 Maart 1827 65* Jaargang
BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT,
MEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN,
FEUILLETON.
VLAMMENDE KATCHEN.
j
f
en
t 15
22 22
specialiteit.
skade, R’dam
Luisteren naar een anders raad doet
alleen hij, die zelf niet twijfelt.
hjke, Wire ge
ren dag van nel
we pastorie gevon-
kanver van de jeug-
onrust beersch
onen te Hankau
ren der Kanton-
ncessie te hand-
oaMiöfóoer. be
r ml Kóngs,-
<iie betioni
otterdam
I, Breukbanden
courant gratia.
2670 20
dal
o-Hij
daarentegen... Hij liet zich in de club
dom schoorsteen neerval-
„‘..„Gil? iTT rt
Want uw r'“~
mijnheer Viktor.”
d* dagvaar-
pmaken van\
llijke con-
verplichting
i»LDE doch
skiën
il-
BSTBLLBNDEN
b franco thuis,
htingen K.OSTE-
en 68 uur.
ENGELAND.
De waarde van een vrouw.
In dit geval niet hooger dan een daalder.
Vrijdag heeft de Lord-opperrechtcr.
Lord Hewarl. in de Assizen le Leeds
een aantal echtscheidingszaken afge
di.an Er waren er zeven en-zeivent ig
tui: eerden Franschman, De Janzé, hadi
gehuwd, wien zij twee kinderen had,
geschonken. Twei? jaar geleden nam
de heer de Jaaizé zijn eckitgenoote mee
op een reis naair Oost-Afrika, o.a. naar
de Britsche kolonie Kenya. Zij leer
den daar Vincient Trafford) kennen, eeu
jonge Engeisdhman uit de Loudens che
society, de derde zoon van Sir Hum-
pnrey Trafford, die spoedig verliefd
werd op de bekoorlijke Amerikaan-
sche. En op een avond, toen de heer
de Janzl van d< jacht thuis kwam, was
zijn vrouwtje met den Engelsciunan
vertrokken. Hij keerde naar Parijs te
rug, waar zijn kinderen waren achter
gebleven, en diced verder geen moeite
om de trouwelooze voor zich terug te
winnen.
Na eenige jaren van onbezorgd ge
luk, begon de verhouding met Alice
de Janzé den minnaar zwaar te druk
ken. Mede op aanraden van rijn fami
lie te Londen, die de onregelmatige
betrekkingen der bedde gelieven hoogst
ongeiwenscht ach.te, besloot Vincent
Trafford met zijn minnares te breken.
Pij deelde haar dit mede en gaf te
vens zijn voornemen te kennen rich in
Londen te vestigen. Het vrouwtje hoor
GOIDSUIE COURANT.
der Britsche legatie te Hankau) ten sterk
ste geprotesteerd, daar ze werden gepleegd
door soldaten van het nationalistische leger.
Aan Ohamlberlain werd, nog gevraagd of
het hem bekend was, dat 1
te onder de Britsche ondei
wegens het in gebreke bil
neezen om de orte in de
haven.
Chamberlain antwoordde} dat hem was
meegedeeld, dat de toestand te Hankau in
den laatsten tyd weer gespannen was ge
worden. Chineesche troepen hadden» Brit
sche bewoners aangehouden en bedreigd en
hadden gef' betreden en verlaten
van koopvaardij- en oorlogsschepen te be
letten. Er waren vertoogon gericht tot
Tsjen .die ajjn le. d wezen had betuigd; de
Kantonneesche soldaten waren thans uit de
concessie teruggeroepen. De Britsche con-
sul-generaal en de marine-autoriteiten
waren thans besig maatregelen te nemen
die naar hun oordeel noedig waren voor de
veiligheid1 der Belgische onderdanen.
met dames van ongunstige laan.
Hij moest liet fijne ervan weten
Hel bekte was dat hij bij den .,hur-_
directeur”, oudrhoofdofficier. die hjbij
verscheidene oHiciere-bijeemkomsten al
had ontmoet, zijn opwachting ging ma
ken en ongezocht het gesprek op dit
voorval bracht.
Ee® uur later, op het punt hel Kur-
ha-us binnen to stappen, werd hij aan
gesproken door Ritmeester von Free
se, den leider van den tenniswedstrijd
een officier waar hij eeaiigszms be
vriend mee was.
Deze vertelde hem dat de „Kurdi-
recteur een autotocht maakte en pas
’s avonM zou terugkomen.
Uit hot gesprek dat zich tusschen de
beide mannen qntspon bleek echter dat
ook van Freese hem de gewenschte in
lichtingen kon geven. En Viktor ver
naar tot zijn ontzetting dat de roputa-
van irevrouw Rettberg veel slech-
was en niet zonder reden
<kin hij ooit vermoed had Het had
von Freese al de grootste moeite ge
kost haar aan de tennismatches te la
ten deelnemen, maar tijdens den wed
strijd waren dingen uit haar vroeger
leven bekend geworden, die de jonge
weduve maatschappelijk eenvoudig on-
mogelijk maakten. Daarom had von
Freese haar ook geen invitatie voor
ha groote diner meer kunnen bezor
gen. En dat dé ..Kurdirecteuf” Von
Glaszwijz haar openlijk had genegeerd
In hef Britsche Lagerhuis heeft gisteren
Sir Austen Chamberlain een verklaring af
gelegd over den huldigen toestand te Nan
king. Met het oog op de verwachte komst
der Zuidelijke troepen zijn op 22 Maart
alle vrouwen en kinderen geëvacueerd. Met
het overbrengen der anderen was op 23
Maart begonnen en allen werden in gebou
wen aan de grens der stad verzameld. Bij
het terugtrekken der Noordelijken waren
dp vieemdelingen naar het gebouw der Uni-
versiteit overgebracht. Op 24 Maart toen
de nationalisten kwamen, begon, de alge-
meene plundering. Hij gaf daarna een be
schrijving van de reeds bekende plunderin
gen van de consulaten, en de vlucht van vele
vreemdelingen onder dekking der oorlogs
schepen. De behandeling van de consulaire
ambtenaren en hun gezinnen was schandelijk
geweest. Tegen deze gruwelen werd door
den heer Teichman (den vertegenwoordiger
ADVERTENTIEPRIJS^. Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring)
1—regels 1.30, elke regel meer 0.26. Van buiten Gouda en den bezorgkring;
15 regels 1.14, elke regel meer f 0 80. AdvortentiÜn in-het Zaterdagnummer 20
bijslag op den prya. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prijs.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1—1 regels 2.03, elka regel meer 0.60. Op
ie v oorpijn* ^0 hoogst.
Gewone fc.ivertuntiëa an ingezonden owdedeelingen b# contract tot uai gereduceer
den pry«. Groote letters en randan worden berekend naar plaatsruimte.
Adveitontiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst var, soliede Boekhan-
deiA'-er, Advertentiebureau* en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing
aan het Bureau zjjn ngekomen, teneinde ran opname verzekerd te zijn.
In de Maandagochtendzitting van de
voorbereidende commissie voor de ontwa
peningsconferentie heeft de Belgische af
gevaardigde de Brouckère den eisch van
Lord Cecil inoake.de beschikbare geoefende
reserve besproken. In een uitvoerige rede
bew®?s de Brouckère, dat het ónmogelijk is
een nauwkeurige definitie van de geoefende
reserve te geven.
Daar, zoolang er aan de Europeesche vas-
telandstaten geen betere waarborgen voor
hun veiligheid wordt geboden, de afschaf
fing van den militairen dienstplicht voor
deze staten ondenkbaar is, is de eenige
mogelijkheid: de beschikbare geoefende
reserve te verminderen, de jaarHjksche
contingenten der in vredestijd onder de
wapenen zijnde manschappen te beperken,
den diensttijd te verminderen en de alge-
ineene militaire uitgaven te beperken.
De Fransche afgevaardigde Paul Bon-
cour stond er op dat slechts datgene zal
worden beperkt wat beperkt kan worden.
De uitgaven voor beperkbare elementen
vormen de zwaarste lasten, welke anders
voor sociale en humanitaire werken zouden
kunnen worden aangewend. Het is ónmoge
lijk de geoefende reserve direc^ te beper
ken. De eenvoudigste en doeltreffendste
methode voor het beperken er van is be
perking der uitgaven voor het materiaal.
Door het verhinderen van het aanschaffen
van materiaal wordt het gébruik der ge
oefende reserve verhinderd.
Gibson (Ver. Staten) zette het bekende,
gegeven standpunt zijner regeering uiteen.
Bij de beperking van het materiaal kan
het slechts zichtbare elementen betreffen.
Lord Cecil verklaarde, dat het aanne
men van elk plan tot vermindering van de
aanvalsknacht der geoefende reserve een
beperking der militaire uitgaven met zich
zou brengen. Daartoe zijn slechts twee
methoden mogelijk: beperking van het
aantal of beperking van de instructie der
troepen.
Door de Nederlandsche afgevaardigde
Mr. V. H. Rutgers, werd vervolgens bepleit
beperking der geoefende reserves.
Mr. Rutgers betoogde dat de reserves
wel degelijk de aanvalssterkte van een land
verhoogen en beperking hiervan dus het
gevoel van zekerheid zal doen toenemen.
Spr. zette uiteen, dat beperking der reser
ves wel degelijk mogélijk is, wanneer men
niet jaarlijks nieuwe reserves kweekt. Mr.
Rutgers ging daarna het verschil tusschen
reserves en oorlogspotentieel na, welke
twee begrippen door Boncour op één lijn
worden gesteld en betoogde dat de eersten
wèl beperkbaar zijn en het tweede niet be-
perkbaar is.
De rede van mr. Rutgers vond instem
ming bij Duitschland en Zweden, maar ge
nen het verzet van de verschillende andere
staten werd het reeds spoedig uitgesloten
Oe voorbereidende ontwapenings-conferentie.
Een buitengewone zitting van het Britsche kabinet.
geacht dat, in de conventie bepalingen om
trent beperking der geoefende reserves
zullen worden opgenomen.
Ten slotte werd op voorstel van Jord
Cecil besloten voorloopig den Franschen
tekst aan te nemen en alle delegaties het
rechj toe te kennen in tweede lezingdefi-
nitieve wijzigingen voor te stellen.
In zijn rede erkende lord Cecil, d'at zijn
argumenten geen weerklank halden gevon
den. Cecil bepleite beperking van het aan‘
tal en beperking van den diensttijd. Som
mige gedelegeerden hadden zich op het
standpunt gesteld, dat het onmogelijk was
het jaar.ijkscne contingent te beperken en
dat het ondenkbaar was een stelsel van lo
ting in te voeren. Maar hij had begrepen
dat er bij een stelsel van dienstplicht een
norm was, volgens welken er een zeker aan
tal werd afgewezen en dat, als men het
contingent wilde verminderen, het eenige
wat men te doen had was de eischen hoo
ger te stellen. Vóór den oorlog had de
Duitsche regeering, naar hij vernomen had,
slechts 60 van het jaarljjksche contin
gent gerecruteerd. Volgens den Belgischen
gedelegeerde hadden de staten hun geheele
bevolking voor dé landiverdediging noodig.
Als dat z0° was er n‘et verder over te
praten en had het geen zin over methoden
van b’perkir.g te discuteeren.
Cecil besloot met te zeggen, dat^htf z»jn
best had gedaan en dat hij erkende, dat hij
de nederlaag had geleden. Hij was er niet
in geslaagd die overtuiging tot wankelen te
brengen Wn rfëgenén. die «ff tegenoverge
steld standpunt innamen.
Do commissie kon alleen bij eenparigheid
van stemmen beslissen. Hij kon zijn denk
beelden niet aan de andere leden opleggen
en het was blijkbaar nutteloos dat hij zou
hJ ij ven pogen zijn standpunt ingang te doen
vinden, hoewel ihü nog volhiéld dat het
juist was.
59) -
Heeleknaal uit eigen kracht was
jonge meisje vooruit gekomen.
Ain.vrr Tl:; mini.
fauteuil voor (!_-ƒ
ten en borg zijn pijnlijk hoofd in de
handen.
Katarina was door het succes van
haar moeizaïmen arbeid boven de groo
te menigte uitgekomen hij daarenle
gen probeerde dioor een huw el jk-om-
l-geid rich een maar buiten* Schitte
rend leven te verzekeren, dat innerlijk
voos zeu zijn.
N«®n, neen, neen. hij was op den
verkeerden weg. Hardop zuchtte hij.
De kokette jonge vrouw had hem van-
fforgen zijn lust in eerlijke arbeid wil
len bederven, toen ze beweerde dat
cen man van stand en ontwikkeling
niet in een ondergeschikte positie thuis
en na en ervan gehoord te nebben,
zejdo hij tegen den recbUgvleerden
raadsman, die de eist ende partij in
(te twaalfde zaak voktegenwoordigde,
dat, als hij deze twaalf zaken tegelijk
kon behandelen, hem dit veel tijd zou
sparen. De advocaat gal toe dat de
vallen pjnlijk veel op elkaar leken.-'
In een geval waarin een echtgenoot
200 schadevergoeding voor het ver
lies van rijn vrouw eischte, merkte de
Lordl-opperrcehter op ..Men draagt
mij op, om, bij ontstentenis van een
jury, die waarddeze vrouw voor
haar man in gelcFuh te drukken en ik
wijs hem 2% shilling toe-
FRANKRIJK.
Een drama in de Gare du Nord.
Zaterdagmiddag omstreeks vier uur,
icen do express naar Boulogne op abt
punt stond' uit de Gare du Nord ie
Parijs te vertrekken, klonken eens-.^ -
klaps twee schoten. Een jonge En-
geischmian, die voor het raam- stond ui
het gangetje van een der eerste klas,
con ipartimenten, stortte gewond rifer
op het perron lag een jonge» vrouw,
ernstig gekwetst.
De trein, die rich juist in beweging
had' gezet, werdi onmiddiellijk tot stil
stand gebrachtdegewonde reiziger
an de vrouw weaden^ngar de wacht
kamer geUMspofte^d Spoedig bleek
dat men met die sta<4itötlcft,s van een
liefdesdrama ts*doen.
jonge vrouw was e
juist de boy van mevrouw Rettberg een
briefje voor hem had afgegeven het
lag boven op rijn schrijftafel.
Viktor wilde de poort doorgaan, toen
de oude man er ©enigszins aarzelend
bijvoegde „en daarna was de com
missaris ook hier.”
..Wat voor ccirmissaris
,,De commissaris van politie. Uv^r
dien leerjongen. Max Krause. Die <s
met een kapotte oorschelp thuis geko
men en nu ko«rt gisteren de vader,
die Rijnschipper is, thuis en merkt
drt En dat is een echte rooie. En die
ie direct naar mevrouw hier geloopeu
en hoe t vreeselijk opgespeeld en ge
zegd! dat hij schadevergoeding wou en
zou hebben en weet ik wat meer. Me
vrouw heeft geprobeerd hem aan zijn
verstand te brengen dat de kwajongen
dat niet op het werk bij ons heeft ge
kregen en de vader loopt naar de po
litie en nou rijn zo de zaak aan bet
uitzoeken. En o. U nu zelf wil komen.
Want uw npam is er ook bij genoemd
mijnheer Viktor.”
..Goed. Ulrich.”
Nadenkend; bleef hij ’n poog je staan.
Hij voelde nie don minsten lust om
do brief te leven dae Fulvia Rettberg
door dien boy had laten brengen. Het
was hem of hij deze afdwaling van rijn
geest plotseling van rich had afge
schud. Hij was boven deze heele zaak
ui’gekomen. w
(Wordt ▼ervolgd)
Roman door
PAUL OSKAR HöCKER.
Uit het Duitsch vertaald
door
Heqpine van Geer ten.
(Nadruk verboden).
BUITENLANDSCq NIEUWS.
duitschland.
Een geestelijke van moord verdacht.
Men melut uit Bellij» aan de N. K.
Crt.
Br is oen gerechtehjif o
gunnen tegen ds. tsciii mioi-
porst (disirict Haveliani^
w orde 8 jaar geleden in zijn pasiunu
zijn zwager te iieboen jvwmcord. nen
ainuniem) schrijven moZt rije aafldaftht
op’ ds. Schnoor hoOW
zwager van den gee;
naamd, werd op z
jaar 1918 dood jfi.
den en wel in yfte
dige dienstbod/ waarmede ds Sclinoor
zelf, hoewel Xij gocruuwdi was, in on
geoorloofde betrekking zbu hebben ge
staan. M'enr vermoed, dal de geestelij
ke rijn avager in diit vertrex met bet
meisje Ireelt verrast en hem toen in
een aanval van jalourie heeft neerge
schoten. De geestelijkebeweerde dal
ajn zwager het slachioJers van inbre
kers was geworden. Later werd ook
verteld, dat comanunisteii) de inbraak
hadden gepleegd en een andete gees
telijke had zelfs dezer dagen van den
kansel een rede gehouden waarin l ij
d't Beriijtische politie, dife met het on
derzoek is belas{, schijnt .e hebben
aangevallen en beweerd dat hij zelf
gezien had hoe VA irt door communis
ten werd omgebracht.
Ds. Schnoor is te Berljjn al aan een
verhoor onderworpen.
Het veemmoordproces-Wilms.
Do terdoodveroordeling in het veem-
noordprooes-Wilms van vier beklaag
den en het door de rechtbank aange-
sprak vanzell, vooral daar de ontmoe
ting had plaats geh .d toen hij bij hel
feestconcert de echtgenoote van den
Minster van Eeredienst naar haar zetel
leidde „Neen”, besloot ven Freese
rijn mededeeiingen. ..erg goed stond
het kokette weeuwije nooit aangeschre
ven. maar ze werd geduld, maar nu
kan niemand, die op rijn naam en z jn
standing prijs stelt, rich meer met haar
vertoonen Ze zai hier wel spoedig
met de Noorderzon vandaan trekken.
..Ik heb vanochtend! gehoord dat ze
haar vUla viorhuurt of verkoopt en naar
het buitenland trekt”, zei Viktor op
zal.elijl.en toon.
De Ritmeester werd ui een ander
groepte gewenkt en nam met n hand
druk afscheid van Viktor.
Hij wis noch bods. noch geschrok
ken. Hij had ee:i gevoel van walging,
alsof oen griezelig, glibberig dier le
gen hem aangekropen was.
Met een paar glazen wijn, met wat
liefkozingen en wat sentimenteele praa-
Fes had ze geprobeerd) hem blinde
lings in de val te laten loopen.
Met haar geld, of beter met het geld
van den overleden man. dien ze sleedg
bespot had, had ze rijn naam. rijn eer.
zijn manlijke kracht, zijn lo willen
koopen.
Toen hij thuis kwam berichtte de
oude Ulrich hem dat er al verschei
dene keeren vaki den Amselberg voor
hem getelefoneerd was en dat zoo
kondigde voornemen gratie te verzoe
ken, heeft de pennen in rechter-
iinkerpers in beweging geur ach
Zooals men weet, zijn niet alleen de
drie beklaagden: ter dood veroordeeld,
die als werkjajigen kunnpn worden be
schouwd. inafir is dit keer ook de lei
der Paul .Schulz daartoe veroordeeld,
fn de processen te ‘Landsberg was men
wel tot. de overtuiging gekomen, dat
de ii an moord gewild had. maar het
overtuigend bewijs yan tje daad van
aanstichting had ontbroken. De getui
genis van den medebeklaagde v. Pq-
ser terzake heat de rechtbank, mede
m verbind met hel resultaat der vroe
gere processen, thans afdoende geoor
deeld. Op grond van de gezindheid,
aoordenaars en in aanmerking nemen
dfc tijd en omstandigheden, waarop en
waaronder de veemmoorden zijn be
gaan, en het tekortschieten door de
riksweer in haar plicht, heeft de recht
bank gemeend gratie te moeten vra
gen nu zij de doodstraf volgens de wel
in dit geval moest uitspraken.
Het debat gaat thans over de vraag
of de veroordeelden al of niet geam-
nest’eerd moeten worden. De „Voss.
Z bijv., die het een goed, rij het
uoa niet beslist noodig, gebaar acht
van de rechtbank om gratie te vragen
wijst er op, dat geen der tegen voorn-
moordenaars gewezten doodvonnissen
oo't voltrokken is. In Pruisen .lebbe”
de ter dood.y er oerdeel den, als zij iftt
den officieitsstMKl* Ijeiipardièn, lovens-
lang tuchthuis 'gekregen. mausriWjHHfc
enz., tien jaar. Dit was geen bijzonde
re gunst juist voor deze daders, maar
een en ander, zoo betoogt de ..V. Z.
was in overeenstemming met de nieu
we praktijk in de opvatting en toepas
sing van het grat erepht een prac-
/ijp, welke Vandervelde in verband'mei
dt quaestie van de straf wijziging voor
de moordenaars van luitenant Graff
zeer ver gaand genoemd heeft.
Voelt het democratische orgaan dus
eenerzijds voor verzachting van de op
gelegd? straf van een opneming der
VOTOOTi'eelden. in een a.s. amnestiee-
ring (bij gelegenheid van den SOslen
verjaardag van president Hindenburg),
waarop men rechts aanstuurt, wil de
V. -Z.” en o.a. ook de ..Frankf. Z.
niets weten. Van die zijde verzet men
zich dan ook met klem tegen den in
het rechtsche kamp amgeheven eisch
..Hindenburg-Amnestie als Feme-Am-
nestie”.
Maar hij verlangde niet den man
van de wereld ui. te hangen zeker
met op kosten van anderen. En nog
minder wilde hij zich van het gpld.
van zijn vrouw laten onderhouden. De
gloeiende vlammen sloegen hem uil
Het was ten slotte niet eens het geld
van mevrouw Rettberg. die niet van
zoo bijster-aamrienlijke afkoirst was.
Het was het geld van haar overleden
man.
Hoe vaak had ze dien overleden
man niet nog in zijn graf bespot, ter
wijl ze zich over het huwelijk vrool jk
maakte. Wat voor een levensopvatting
had ze er in het algemeen steeds op
na gehouden. Was haar reputatie eigen
lijk niet heel ongunstig Nu nog afge-
rien van het geld.... moest hij zien
aan zoo'n vrouw binden Het beeld
van Katchen dook plotseling voor
op.... f
Hij sprong op. 1
Het gesprek in dien trein naar Fmn
fort schoot hem binnen. Was het niet
Mr. Hatoourt geweest die hem verteld
had van het pijnlijke incident in de
concertzaal van het Kurhaus
De ..Kurdirecteur” had voor mevr.
Rettberg openlijk en met opzet het
hoofd omgedraaid.
Deze aanzienlijke, tactvolle, wel-ge-
manierdie man zou iets diergelijks nooit
gedaan hebben als het niet moest die
nen om te zorgen dat werkelijke La
dies niet in aanraking zouden komen
ABONNEMENTSPRIJS: per kwirtaa. per week 17 cent, met Zondagsblad
pe» kwartaal 2.90, per wedt 22 cent, overat waar da bezorging per looper geschiedt
Fronvo per post per kwartaal f 3.15, we‘ ïw^agsblad f 8.80.
Abonnementen worden dagelijks aanger jux-ji aan ons Bureau: MARKI 31, GOUDA.
b|j onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zijn dagelijks geopend van A-6 uur. Administratie Telêf. Interc. 82:
Redactie Telef. 83. Postrekening 48400.
