1 I ►eden iar ;derland ge- rden nemen t i I lEN ION. RIT gen jjsverte- iloosheid gebruik HEID NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN bergambacht; berkenwoude, bodegraven, boskoop, gouderak, haastrecht, moordrecht, moercapelle, NIEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWDE, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, en*. Ro. 16452 BO*Jaargang Zaterdag 7 Moi 1827 Dit blad verschijnt dagelijks behtfive op Zon- en Feestdagen I F EERSTE BLAD. I{ •I tijd voor IODELLEN laagste 1329 20 3. BIK eweg 52 .M lï ingei 91, OTTERDAM rijs en Rome. FEUILLETON, Wie was de Moordenaar - its-wr vbmMiwiSBy; MUIZEN OORDEELD! t die ziekte- g vlug, finaal Iet is het be- sdelijke mid- lizen uitroeit. t! B Uit nummer bestaat uit twee bladen. leningen* zei •kten. IS nnïwoordde de Hen binnen .ar eens, Overal 22) Ze het einde, het ia richt, eigen goede 1154 25 irkomt en OOPS, Wjjdstraat; Fa. J C. LAN- Bsingel. >rmen door D. Fx. IE KRACHTPIL- rbare Bustes. Ook akken. Bekroond eere-dipioma’s. In toeneming. Gega- >or Artsen aanbe- dank betuigingen, stuks 3.50, 200 g onder rembours wissel. r. 21. Den Haag. soorten Haar- Attesten van en wij gaarne bezit. Inlich- IG van 103 953 30 )OR". Sedert ABONNEMENTSPRIJS; par kwartaal &15, per week 17 cent, met Zondagsblad per kwartaal 2.M, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt Franco per poet per kwartaal 8.15, met EoM*agsblad 8.81. Abonnementen worden dageljjks aangenomen aan om Bureau: MARK! 31, GOUDA, bjj onze agenten en loopers, den boekhandel «a de postkantoren. Onze bureaux zjjn dageljjks geopend van 5 uur. Administratie Telef. Interc. 82; Redactie Telef. 83. Postrekening 48400. Oud worden, wel, dat doen er tame lijk veel menschen, maar wijs worden, dat doen er maar weinigen. etenscttap- g, dat de en de huid acon zal U (te oud'-lloliandsoh© dlamseaii die z.jn uit gevoerd, het schitterende avondfeest op den onvolprezen Hofvijver. Tot nu/ toe plachten^ volkmeesten. vooral voor en door de jongste kinde ren gegeven te warden, hier was nu eens gelegenheid alle leeftijden te doen meevieren. Zang van de ouderen, dans van de jongeren en jongsten, zij vul den elkaar h er aan en maakten een feestspel dat als geheel allerbekoor lijkst was. Het moet een uiterst nwoei- Fjk werk geweest zijn om deze dansen in te studeeren met zoo gemengd pu bliek van mede werkers en werksters, maar des te meer was het succes te loven. De oud-Hollandsche dansen heb ben iets levendigs en eenvoudigs zij zijn heel gewoontjes miaar toch iets heel' aardigs. De; jongelui droegen zwarte iluweelen baretten en strakke smoking'-ach.tige jasjes die meisjes wa ren in sobere lichte oostuifimp. De mu ziek is even eenvoudig o.a. het be kende PateitjeMaings^de^kaint. Me. in oranje- en driekleurige linten werd een grappig vroolijk effect bereikt. s Avonds was het feest op aen Hof vijver. Dat was inderdaad aprooKjes- actitig. Dé zeven galjoenen met ouoo admiraals en watergeulen, hel verlit..i door groote schijnwerpers, voeren rus tig op den donkeren vijver en het hoog tepunt was natuurrijk toen dei Konink lijke familie aan boord van één der admiraalschepen een tochtje meeinaakto feion en een offèren 1 een offeren van eigen bedoeling vaak en een prijsgeven ten slotte van het resultaat, dat njpn z willen bereiken, enkel omdat lijkheid van het kind haf zot is een offeren zelfs over wat tot stand, hoogere voldoening komst van het kind toekomst der mensc ben. „Beste Milly," (aj heet Millioent) „Ik heiQi je briefje eerst gekregen om half vijf, daar die domme bediende van mij het niet eer najar boven heeft gebracht. Het spijt me erg, dia; ik mar ien niet kan komen, doch ik had reeds een vervelende invitatie voor ale dag, waarvan ik niet kan afkomen.'’ „Verder was ér nog iets van heel weinig belang bijgeschreven. - „En jij zegt, dat die brieif gepost werd vroeg de dokter „Ja, deze werd dienzeifdén avond voor zes uur in een bus geworp.n van, een bijkantoor in het West-End, aU-e- leverd bij Lord Swinley in Mayfair met de eerste bestelling van den volgen den dag, den een en-twintigsten. l.ady Swirüey opeinde de enveloppe zelf, luen ze nog te bed lag, en gaf uen brief door aan het meisje, d»t min of njeer als haar secretaresse fungeert. Nauwe lijks was zij met die verschillende an dere brieven in haar hand de kamer uit, of I^idy Swinleiy liet haar terug roepen. Toen het meisje weer binnen rad, was zij zéér opgewonden, daar zij zoo juist in het ochtendblad het be richt van Lord1 Henry’s dood gelezen, had Je zult je hernneiren. dlat er toen nog niet veel détails werdén gegeven, doch in elk geval bleek het, dat hij dien brief, niet lang voordat hij ver moord werd, geschreven had. Het ©pis tel. dat zich nog in de enveloppe be vond, werd bewaard', déch eerst na door JOHN DANE. Uit het Engelsch vertaald door Dicky Wafelbakker. vouuig geweest, als hij bad kunnen zeggen, dat Lord Hemy hem dezen had edegegeven ope naar het postkantoor te brengen De uitnoodiiging was voor den volgenden dag een huiselijk di- nertje en daarna een schouwburg. Lord Henry scheen geirr.teerd te zijn deze invitatie niet eer te hebben gekregen, hetgeen duidelijk bleek uit zijn ant woord. Hij is onmiddelljk aan zijn bureau gaan zitten om daze il.tnoodi- ging af te schrijven, en het was heel gewoon geweest, ails hij Jadobs ge vraagd had dezen brief voor hernam een bus te werpen, waarna dit inci dent natuurlijk verklaard had kunnen mjsvuai van) ue sianuaaru-viag uer Fnnseg op hei ©iianaje in den vijver, ten vijltaii kanonschoten kondigde de ze gebeurtenis aan in het lene 1 ent aer schijnwerpers ontplooide zich u- Standaard en de wind was juist sterk genoeg om de vlag lustig te doen wap peren Wij hebben, de, admiraals en de geu zen van zeer nabij gezien en wat ons vooral trof was dit op de oude pla ten hebben de geuzen allen stoere stralke koppen, nogal groot en grol, types zooals men ze in den tegenwoor dig en tijd haast nooit meet zie:. Maar het merkwaardige was dat wij plotse ling onder deze naiuaak-geuzen weer dat oude type terugvonden. Het zijn de kleederdracht, ,de hooldbedeKKing, de wijze waarop haar en snor en. baard gedragen warden, die hei ka rakteristieke van den geuzen-kö» ma ken Onder den grooten kleurigen hoed en op den breedten kanten kraag krijgt het hoofd op eens een geheel anderen vorm, dikker, ronder en gevulder. Een weinig je schmink geeft aanstond» de kleur der verwering aan de huid en in weinige oogen-Wikken tijds is een gewoon-modern mannetje tot een ©enigs zins barscih-uitzienden gtoeren geus ge worden. j illt Het was4 zoon typisch gezicht die stoere munruen uit het ouoe poortje lei zijde van de Ridderzaal te zien komen en zich op hét Binnenhof te yejyqmejep: gardige moment heb ben weilliem weinigen gadegeslagen want het we» eigenlijk achter de cou lissen van het spel, ’t Was in den lich ten schemer dat w<j op het Binnenhof kwamen juist toen de „afgewerkte geuzen uit dat poortje kwamen fan tastisch was het en toen wij den vol genden dag nog eens in oude prenten bladerden, vonden wij telkens en ;el- kens diezelfde voorstelling weer. Het Binnenhof leent zich bizonder voor oude niiddeleeuwsche voorstellin gen De Ridderzaal is een prachtige achtergrond en de gevels der beide Kamers konden geen mooier decor zijn Misschien geeft het eerste succes met de oud-Hollandsche dansen aanleiding tot meer dergelijke feestspelen op de zen historischen grond. Er zijn ai plan- .nen in dien maak om diegenen die deel namen aan het feestspel bijeen te hou den en een speciale vereteniging voor de„e folkloristische spelen ap te rich ten Dan zijn zij, metéén eens van die oud-bakken spelletjes van koek-trek- ken, mastklimmen enz. af want dat was loch larie en bovendien zijn die door dé groote massa' deelnemers niet meer te houden. Voor de artistieke leiding van den dé piïbTièk hééft nen zien omdat diepte op het water geschiedde en de kanten van den vijver hoog zijn. Maar w dit spel wel in de eerste plaats voor het publiek bedoeld Dat het pu bliek niet meewerkte en in plaats van rond te wandelen als pilaren bleven staan, is toch heuseh die schuld van het publiek zelf. Eén dier Haagsche bladen komt me. de bewering aan dragen dat men nooit meer een spel op den Hofvijver moet geven ómdat het publiek er niets van te zien kreieg. Dat is natuurlijk een onzinnige oe- wering waar op wed niemand zal jn- gaan. les aardigs en interessants, na te laten omdat het niet mogelijk is Jan Publiek, dat zich onbehoorlijk ge draagt, te voldoen, is de zonderlingste theorie die men verkondigen kan. Als wij moesten wachten tot het publiek is opgevoed gebeurde er nooit iets. De Hofvijver leent zidh bij uitstek voor een diergelijk water-spel in ouden trant omdat ook hielr evenals op het Binnenhof de omgeving volkomen in stijl is vaat het middeleeuwsdhc karak ter dat deze vertooning had. Het meest treffende moment was het er met" viéïel van kun- het feestspel in de uien op een oranjesayg geweest* ueugten behooren ton. na* veneaen. i>e stad is te groo,., g^woruien om die ve orgamseeren en uaiairbij 'S net zeer veirheugend dat er naar gestreeld wordt da er iets meer ariisüeA|ei waarde aan het tentoonges.eidie zal worden gege ven Inderaapd hadden de1 leesteiijk- bedéfa, ditmaal een bizopder cachet waaraan de artistenihand haar mede- werking had verleend Het leest concentreerde zich op en om het historische Binnenhof en. had daardoor reecs een omgeving die el ders nauwelijks gevonden kan worden. Met die omgev ng was het vertoonde geheel en al in overeenstemming eyi dit reeds waarborgt een buitengewoon kanaster voor dé feestelijkheden. Het Binnenhof zelf leent zich zeer voor een beperxt feest omdat het is als een prachtige zaal in dé oipen lucht, een zial waarvan dé wanden een decor Lebben van den grootsten ktünstzin ge •uigend. Het is geheel afgesloten en in beperkten kring, rustig te m dden van de woelige stad kan daar iets ge bracht worden, dat de herinnering aan de glorie-tijdlen van Nederland’s bloei <.e voren roept. Zoo zien wij dm ook de feestelijkheden die gehouden zijn (iOIDSIIIE COURANT. Mi zoo gaarne had d de persoon- Boo vraagt. Het Ie voldoening vaak icht wend voor die en alleen de toe- n die toekomst de i gediend te heb- s Het is een vrijlaten zonder dat we wer keloos blijven, dat hetopvoeden van ons vraagt. Het is een vrÖ ^*ven van het kind, van den groei van het maar niet van ons zelven Het is daarom het offer van ons welven, dat de opvoeding van ons, als opvoeders, vraagt, wanneer we de vrijheid in de opvoeding huldigen. En dit offer is immers altijd het zwaarat K. LUOKVhdN Uil HUrölAUJ. UUuU 11. lAegumstigd uoor nai mcioistiö weer ua< wij in aezem tijd van net jaar u.iaar Kunnen weuiisaae®fc zon, geen re gen en een insgcne tWnperaiuur, ism uen naiag de venjaiaryiag van unnsea juiiana gevierd. Ware her weer anucis geweest aan zou een hoejveeiheid teest- vreugaie en een hoeiveieiheiu werx zijn vernietigd, zoo groot ajs weiucni zei- is opgenoopi worden. De man verzekert echter niets van. Lord Honry gekregen te hebben, er* er is geen reden om aan te nemen, dlat hij om zooiets zou liegen." De dokter keek even) nadenkend voor Zich uit. „U zegt, dat Lord Henr# dien zelf gepost kan hebben?’’ vroeg nij even later. „Doch acht u dit waar schijnlijk „Nee, allerminst. Dq mogelijk heid is evenwel niet uitgesloten, dat L’j ZJÜf nalir dé dichtst bijzijnde brie* venbns is gedaan, die geen honderd meter van het gebouw af Dit komt mie echter heel vreemd vo<<,\ omdat hij iemand op de thee verwachtte, en het daarom te risquant was. om op dat uur uit te gaan 1 I I I (Wordt vervolgd). weer naar het plafond staarde. „Heb je gehoord van dien' brief, die gepost werd, dokter?” vroeg hij exen later. „Welke brief „Je zult,je nog wel herinneren legde Smiaile uit, „dat Jacobs op het theeblad) eenige brieven naar boven bracht, dat twee dlaarvan uitnood‘.gin gen waren, een van Lady Swinle).en de andére van mevrouw Hazeldéan. Deze werden namelijk op het bureau gevonden en was Lord Henry blijk- biar bezig dezen laatsten te beant- woordén, toen hij doodgeschoten werd, want boven op het briefpapier stond reeds geschreven „Gelichte mevrouw Hazeldéan. Het zal mij zeer aangenaam zijn bij U te komen dineeren den... Verdér kon hij blijklbelir niet komen, en döar hij met zijn hoofdl op het pai- pler is gevallen, zijn dé laatste woor den gevlekt.” „Ja, ja riep dé dokter uit. „Maar die brief werd niet gepost.” 1 „Nee, deze klaarblijkelijk1 wet, doch wél het antwoord aan LadW Swin- ley.” y „Wat zeg je daar? Heeft hij een brief aan Lady Swinley geschreven?” „Ja. voordat hij aan mevrouw Haizeldean een antwoordi stuurde schijnt hij Lady Swipley. die hij als kleine iongen reeds gekend heeft, bericht te hebben. Hij Schreef haar ongeveer het volgendet j - grijpt naar de revolver, die vlak hij haar ligt, en schiet hem1 door het hoofd. Ze doorzoekt dé kamer om waarschijnlijk te zien, of zij compro- ®itccrendle brieven van haar kon vin- waarbij zij een handschoen ver- verlfllait, het vertrek, dé deur achter zich openlatend... misschien bij ,oev.^’ doch well cht ook met de be oeling de menschen om den tuin te En dat is alles, dan ben je eindigde hij eendgszins onzeker. nDai; kun jij nu vinden, maar -k het niet met je eens”. zei Smalle. .-Wat bedOel je daarmede?” wil zeggen, dat ik absoluut geloot, dat dte dame dé misdaad ftepleegd heeft.” d»an?”M^ar Wie heieft het dan '2e' ,dat ’s ewn andere kwestte”. detective, terwijl hij ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda «n omstreken (behoorende tot den bezorgkring) 1—5 regels 1.80, alke regel meer D.25. Van buiten Gouda en den bazorgkrin*: 1—5 regels 1.55, elke regel meer 8.80. Advertentüfn in-het Zaterdagnummer 28 bjjslag op den prijs. Liefdadigheids^advertentiën de helft van den prijs. INGEZONDEN MEDEDERUNGEN: 1—4 regels 2.05, elke regel meer 1.50. Qp de voorpagina H tt booger. Gewone advertentifci en ingezonden mededeelingen Ml contract tot xear gereduoeer- den prjjs. Groote letten en randen worden berekend naar plaatsruimte. Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van aoliede Boekhan delaren, Advertentiebureaus en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing aan het Bureau zjjn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zjjn. bei gerechteilijk ojudierzoek kwam hei belangrijke feit, dat er na haft vijf een brie* van hem gepost was, meer op den voorgrond. Volg je me „Natuur! jk, natuurlijk”, riep dé dokter vol enthousiasme uit. „De brie! moet dus gepost zijn precies in die paar minuten, die er veldiepen tus- schm het weggaan xnan Jacobs en het binnenkomen van den moordenaar.” „Niet zoo vlug’ zeide Smalle. „Blijkbaar zijn er drie personen, nié den brief gepost kunnen hebben. „Drie?” „Ja, drie. Het kan geschied zijn door Jacobs....” „Door Jacobs?” ,,Vai me nou alsjeblieft niet in de reide, dokter. Ik zei dus door Ja cobs, door Lord Henry zelf of*." hier wachtte de detective even. „Ja, ja, ja.” „Door dén noordenaar Smaile op rustigen toon. „Goede hemel”, riep Shea opge wonden uit. ..Waarom zou de moorde naar zooiets gedaan hebben?” De detective haalde zijn schouders op. „Wie kan het zeggen? Menschen onder diergelijk© omstandigheden dtoen dikwijls vreemde dingen.” Maar Jacobs vertélde er niets van, dat hij een brief gepost had. het wel „Nee. en zelfs tot op heden ont kent hij het nog. Alles was heel een- Da vrijhild In dl opvoeding. >Wy zijn gelukkig den rijd ontworsteld, toen het desnoods met dwang fatsoeneeren van de kinderen naar een vastgesteld model, dat wel met de wenschen en inzichten der opvoeders, maar zoo goed als niet met begeerten den aanleg, de persoonlijkheid der kinderen rekening hield voor de beste paedagogische methode en de opvoedkundi ge beginselen, waarvan deze methode de uitdrukking was, voor de hoogste paedago gische wijsheid golden. Wij weten nu, dat elk kind anders is dan zijn vriendje en an ders is dan de onze en anders dan welke persoonlijkheid ook, al kan ze' natuurlijk met andere persoonlijkheden meer of min der overeenkomst ver to onen, deze geheel eigene persoonlijkheid, die als 't ware haar eigen wetten heeft, de gelegenheid te geven, te helpen zoo noodig zich te ontwikkelen overeenkomstig die wetten, ’t Is waar, er zjjn er nog genoeg, die dat niet weten, niet weten willen wellicht, en nog meer, die hun opvoeding niet overeenkomstig die weten schap inrichten. Maar in beginsel heeft de paedagogiek en hebben de opvoeders en on derwijzers, die zich rekenschap geven, toch deze waarheid aanvaard en trachten Ze det opvoeding en het onderwijs althans eenigs-f zins met .die aanvaarding in overeenstem- ming te brengen. Dat laats.t^ g^,t. i>QZ<on-^, volkomen. V De inrichting, de school, het klasseonder- Ws, de examens, de eisohen van het prak tische leven, die allerlei van het opgroei ende kind vragen, waaraan het vaa|k naar zjjn aard niet zou kunnen voldoen, maken het moeiljjk, zoo niet vaak onmogelijk. Maar ook onze eigene begeerten, onze ei gene geaardheid, ons gebrek aan zelfbe- heersching verzetten er zich veelal tegen. We kunnen zoo moeiljjk den wensch van ons afzetten onze kinderen of ook andere kinderen te vormen naar het model, dat ons zoo mooi en goed, zoo volkomen lijkt. En die wensch dwingt vaak ons streven by de opvoeding in een' richting, die bij Aanleg en geaardheid van het kind niet past. Of, zoo we al in staat zijn, ons van een actief streven in dergeljjke richting te onthou den, missen we toch vaak de kracht het kind de vrijheid te laten zich te ontwikke len in een richting en naar een vorm, die wjj niet den mooisten, den besten, den vol komensten achtten, die met onzen smaak en onze persoonlijke voorliefde vaak zoo weinig overeenstemt. We zjjn niet in staat en vooral niet wanneer het eigen kinderen betreft, niet altjjd in staat tenminste, tot en waar van uitaten van alt nooit en ast of moeite. i»an 45 en 90 ct. PT 'RODENT*. Icrama, Des Haai. Pwtli (Schötlaa^ de zelfopoffering, die eigen inzicht volledig ten offe»*weet te brengen aan de noodzake lijkheid om de persoonlijkheid van het kind den vrijen uitgroei te verzekeren, die alleen de mogelijkheid voor het vóórtbrengen van de schoonste bloesems en de heerljjkste vruchten, voor het zuiver en natuurlijk vol groeien en den veiligsten wasdom opent, om het opgroeiend individu de beste kansen te geven om in de soort en naar de hoeda nigheid, waartoe aanleg en aard hem be stemmen, de beste mensch te woiden En dat maakt wel in de eerste plaats de op- voeding zoo moeiljjk. Het is niej de voortdurende opoffering, het zichzelf weggeven, het onvermoeid zor gen e» strijden en tastend begrjjpen, dat elke opvoeding eischt, waardoor we als ware overmatig 'belast worden. Maar het is het kunnen opgeven van den eigen wensch, dien we niet ten behoeve van ons zelven, maar ten behoeve van het kind koes terden, het vrijlaten van de ontwikkeling, ofschoon die vrije ontwikkeling tot een re sultaat voert, dat we, jn het afgetrokkene beschouwd, niet als het mooiste, het beste zien, van het kind iets anders doen wor den dan wat wjj als het mooiste en het beste leeren waardeeren, omdat we over tuigd zjjn, dat alleen die vrjje ontwikkeling tot een goed resultaat ban voeren en hét dwingen in een anderen weg tot een mis lukking moet voeren. Tegenstanders van de vrijheid jn de op-' -vnwiiwj, «,-» Mg ««MW, zjjn zoo licht geneigd, het anders te zien en anders voor te stellen. Zij meenen, dat het vrjj laten zoo gemakkelijk is, en dat het vaak gemakshalve is, dat het 'gedaan wordt. Maar zulk vrjjla^n sluit elke ge dachte aan opvoeding uit. 'De vrjjheid, die geëischt wordt, mag nooit een vrjjheid zjjn, die elke bemoeienis uitsluit. Zjj beteekent alleen het vrjj laten van de richting, den aard van den natuurlijken groei, het aan de geaardheid en den aanleg van het overlaten den natuurljjken weg der ontwik keling te volgen, zooals men een rivier, een beek zijn natuurljjken loop volgen laat, een niet in een andere bedding dwingt. Maar in dien groei, dien niet bij heeft uitgekozen, maar die de persoonlijkheid van het kind zelve kiest, moet de opvoeder met nooit aflatende liefde en onvermoeide zorg, ter zijde staan, leiding geven waar het noodig is, hardhandig ingrijpen misschien ook we'., om misgroei te verhinderen, om den na tuurlijken groei tot zjjn schoonste volko menheid te helpen brengen En hjj moet dat doen, ofschoon hem een andere groei wel licht bever ware geweest, beter had gesche nen, enkel uit liefde voor het opgroeiende kind. Zjjn opvoeden is een voortdurend of-

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1927 | | pagina 1