4
I
ft
11
i
r
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
f
Ho. 16456
Donderdag
68s Jaargang
ic. teekenen
Dit blad verschijnt dagelijks behtrive op Zon- en Feestdagen
4
uit
ri
(unsten
I
n
i».
11
FEUILLETON.
Wie was de Moordenaar??
BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, flOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE,
NIEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REELIWUK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, en*
12 Mei 1627
K
te-
150
38
na-
26)
het
i
7
(Wordt vwolgd).
liets.
briek
it 108, Tel. 507
10 JULI AS.
/RAGE -
RECTEUR
888 20
lezen
Trap het koren niet plat, om eene klap-
roos te plukken.
go-
ge-
'zlekte
vd, kunnen volkomen
plantaardige stoffen.
HLIé Afd. D.E. 85,
r welke ziekte, daar
CHE
IE
!F-
de
an
>e-
lit
ge
re
ik*
ta.
flinkheid herkrijgen
XzJI, t
wat
BUITENLANDSCH NIEUWS.
ENGELAND.
De kostbare viool.
De winkelier, de straatmuzikant
en de rijke heer.
Voor een winkel te Bristol. stond een
oude, grijze straatmuzikant en speelde ee-
nige deuntjes op zijn viool. Daarna opende
hij de deur om een aalmoes te vragen, wel
ke de vriéndelijke winkelier hem niet wei
gerde. Hierdoor aangemoedigd verzocht de
oude man om een kleine gunst: hij wilde
zijn middagmaal gaan gebruiken en ten
x dbor
JOHN DANE.
liet Engelsch vertaald door
Diciky Wafelbakker.
later op het stationsplein werd teruggevon
den. De chauffeur was tusschen de 30 en.
40 jaar oud, goed gebouwd, van middelbare
lengte en donker van uitzicht Hij droeg een
donkergrijs pak en had een slappen hoed op.
Het onderzoek van politie wordt in-
tusschen bemoeilijkt door het feit, dat Vrij
dag niet minder dan 12 zwarte leeren kof
fer» in het Charing Cross-station werden
gedeponeerd, die alle vrij veel overeenkomst
vertoonden, zoodat de mogelijkheid niet is
uitgesloten, dat de witkiel zich ten aanzien
van de persoon, die den betrokken koffer
afgaf, vergist.
De sectie op het lijk wees uit, dat de
vrouw vermoord is en dat eerst daarna het
lijk in stukken werd gesneden of gezaagd.
De politie heeft de portretten van een
aantal vermiste vrouwen met het Hik ver
geleken, maar de toestand waarin zich dit
bevindt maakt eenige herkenning buiten
gewoon moeilijk. Andere herkenningsteeke-
nen werden in den koffer niet gevonden
tenzij een paar schoenen en een leeg leeren
handtaschje.
ABONNEMENTSPRIJS: par kwartaal J AJ*, por week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.9A, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt.
Franco per post per kwartaal 8.15, met lan^ageblad 8.81.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 81, GOUDA
bij onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zijn dagelijks geopend van t—6 uur. Administratie Telef. Interc. 82;
Reuactie Telef. 88. Postrekening 48400.
werpen
ting
memen werden ajangevoerd, wertien «te
Engeisebman Layton, de Zweedsche pro
lessor Cassel en de Neder landsohc' door
den Raad' benoemde gedelegeerde me-
juttrouw mr. Van Dorp aangewezen,
zoodat met deze drie he, vrijhandels-
eiecment al sterk is vertegenwoordigd.
hr. Van Dorp had gisteren in de
commissie juist een rede gehouden urt
staving van de vrijhandelsdoctrine, die
in dut milieu van praktische be
langen dezen steun wel kon gebruiken
en ook in dit licht is haar benoeming
tn de redactiecommissie van belang. Na
dat Loucheur, die het plan, van Ser
nas steunde, hadj aangedirongen op
wederzijdseh geven en Hemen en Run-
ciman had gevraagd' <nn een practi-
scher resultaiait dan dubieuss formules,
sloot die voorzitter Cölijn het debat met
een krach tig,e opwekking aan de re
dactiecommissie omi heldere ondubbel
zinnige formules te vinden. Weliswaar
kon de conferentie geen besluiten op
dringen, maar wel kon zaj in elk land
de publieke opinie inepireeren om van
de regeeringen daden te verlangen.
Inter essant is het nog te vermelden
dat de heer Colijn een uitvoerige rede
hield omtrent de vooral door de Ver-
eenigde Staten getpafen en ook Ne
derland, naar men weet, benadeelen-
de maatregelen, waarbij de invoer van
planten en bloemen verboden wordt,
wegens beweerd gevaar voor uittre
ding van plantenrioktam in Amerika
dU bet gevolg n» éfr toHme mm» rijn.
De heer Lovink toonde aan, dat me
nigmaal niet vegetarische maar econo
mische overwegingen de grond tot zul-
e invoerverboden zijn en protesteer
de te6en deze dooreenimenging van
economische en wetenschappelijke over
wegingen. Hij hoopte, dat men voort
aan door in ernati anale wetenschappe
lijke samen werking oneenigheden zou
weten te vermijden en noodigde de
conferentie uit, dien wensch te uiten
naar waarborgen, dat in de toekomst
eenzijdige ©economische overwegingen
niet den doorslag zullen geven bij -ie
vraag, of in het belang vin de be
strijd ng -van plantenziekten de invoer
van planten en bloemen zal geoorloofd
zijn.
ie geven» door over iremaine s verblijf
in Scaotianu te spreken.
Na een poosje zei de jongere man;
Je moet eens gauw met Laxafr Amery
kennis komen maken. Gerald. In ver
trouwen gezegd, dweep ik niet erg
tret mijn aanstaande schoonmoeder. ze
is n’et bepaald onaardig, maar volgens
mij is ze wat onbeduidend en doet ze
veel te jeugdig. In haar jonge ja ren
was zij een schoonheid en ze doet nog
steeds haar best, haar oude reputat e
te handhaven. Ik geioof niet, dat zij
erg goed met nriin moeder zal kunnen
ópschieten. Anders is het echter met
Beatrice gesteld, want den eersten
keer, dat zij mijn moeder onUnoette,
was ze al op haar gecharmeerd. Ik
moet mijn erfgoed wat laten opknap- A
pen en zal ook de noodfige partijen
dienen te geven. Als Lady Tretnaine
zal zij ongetwijfeld een schitterend fi
guur maken, en ik deajk, dat allevrou
wen jaloersch op haar zullen zijn.”
Bij eze woorden glimlachte Staple-
on onwillekeurig. Hoewel Tremaine m
veel opzichten heel eenvoudig was,
voelde hij toch zeer sterk zijn eigen
waardigheid en ging hij er erg prat
op, aan het hoofd van een oud ge
slacht te staan en bezitter te zijn van
een schitterend landgoed.
Eenige dagen na dit gesprek storm
de Harry Tremaine de kamer van zijn,
vriend binnen. „Zoo, oude kerel” riep
hij uit, „zit je weer, zootals gewoon
lijk. verdiept in het een of andere
boek Ben je qog altijd even dbl op
je k l trizena ars best aan
,.Ik moe* dan wei een sterk con
trast met jou vormen”, antwoordde
Stapleton. die het heel aangenaam
scheen te vinden zijn jongen vriend
weer eens te zien. „Want di- is iets,
wat niet bepaald van jou gezegd kan
womenMaar hoe staat het leven?’
,,O, uitstekend”, zei Tremaine.
Gezond en volmaakt gelukkig.”
,,Dait kaïn k mie levendig voor-
s ellen, beste kerel. Ik heb juffrouw
Amery eens ontmoet, en ik wensch je
van harte geluk.”
Daarna drukten ze elkaar die hand.
„Dank je wel, Gerald”, zei Tremaine
op een voor hem bu tengewoon kalme,
eenvoudige wijze. „Ik geloof, dat ik
nu inderdaad' gelukkig ben, want Bear
lr ce is een schat.”
„Wauxoro zeg je nu?”
„Ik het begin was ik er niet ze
ker van of ze me wel hebben wilde.
Ze is zoo mooi, en wordt ontzettend
bewonderd Bovendien was er nog een
andere i an. om de waarheid te zeg
gen, nog vele anderen... zoodat ik er
aan twijfelde, of ik haar ooit zou kun
nen krijgen. Zij van baar kant aarzel
de ook een weinig, tusschen ons ge
zegd en gezwegen. Doch eind goed,
alles goed.”
„Ja, dat is zoo.
Da debatten over da Vakvarsanigingswet.
De economische conferentié. De invoer van planten en bloemen in
Amerika.
In het Britsche Lagerhuis zijn giste
ren aangevangen de debatten en arti-
kelsgewijze behandel ng van het ont
werp inzake de vaiAvereenigingswet
dat, sindsdien het oorspronkelijk werd
ingediiend', enkele( wijzigingen heeft on
dergaan. De regeering toch is zelf met
enkele amendementen voor den dag
gekomen, waarvan, de consequentie is,
dat net alleen het begrip „aigemeene
staking een ietsje duidelijker wordt
omsohreven, maar de weit ook van toe
passing wordt gebracht op aigemeene
afsluitingen, waartoe de patroons niet
meer mogen overgaan wanneer het onl
werp wet wordt. Dit kjakt ©enigszins
als eiao concessie worden oeschouwd
aan het standpun; der arbeiders, die
echter met deze wijziging geenszins
tevreden rijn, omdat de vier princi-
pes, waardoor de regeering zich bij de
indiening liet leden, genandhaafd wor-,
den.
De vier beginselen zijn, zooails men
weet, dat teai eerse de algen eene sta
ging in elk geval door «en ver do., v
mpgedijk moet woroen gemaaat. Ten
tweede mogen werawinigen door inti
midatie er mei van weernouaen wor
den omi aan den arbeid te gaan. rlen
nerd» mogen van de vakvereemg mis
leden geen gedwongen politieke bij
dragen worden geöischt, terwijl ten
vierae arbeiders en ambtenaren, die
in staatsdienst zaïn, geen lid fijogen
cijn van de vrije vakvereenigingen.
Reiedp nu kan worden gezegd, dat
de regeering haar zin krijgt immers
zelfs wanneer alle liberalen en ah©
arbeiders in het panemeni tegen hel
wetsontwerp zouden stemmen, zou aan
neming daarvan vOrzeuierd zijn om de
eenvoudige reden, dat de conservatie-
ven in het Lagerhuis verre in de> meer
(ibrhcid zijn. Voor de positie der con
servatieve regeering, die na den te-
genwoordj gen züttingstlljdi 'het da tuur-
lijk op prijg zal stenen aan te blijven,
zal het echter van het grootste belang
zijn de gemoederen niet al te zeer te
prikkelen, zoodni. het in beginsel niet
is uitgesloten, dat zij de principes,
nog nader, pree es er en milder om-
schrijft en begrenst.
Niet ad deze amendementen zijni
luurlijk van groote beteekenis, maar
sommige ervan zullen steil g vaïi ern-
stigen zakelijk en inhoud zijn.
Een belangrijke motie, door he. 1.
berale lid Tom Kennedey gisteren in
het Lagerhuis verdedigd, wenschte, dat
de behandeling van het ontwerp vrij
gesteld zou worden van de „guilloti
ne” en de „kangeroe” (twee manie
ren om de discussie te sluiten) doch
BELGW.
Prinses Astrid krijgt bezoek.
Te Brussel zjjn gearriveerd prins Karei
prinses Ingeborg en prinses 'Martha van
Zweden, de vader en de zusters van prinses
Astrid, die voor enkele dagen hun intrek
hebben genomen in het door het kroonprin
selijk paar bewoond paleis Belle-Vue.
FRANKRIJK.
De twee vermiste Franscbe vliegers.
Charles Nungesser.
Het schjjnt nu wel vast te staan, dat de
beide dappere Fransche vliegers Nungesser
en Coli de poging om van Parijs naar New
York te vliegen me^ hun leven betaald
hebben.
(Hieronder geven wjj van deze 'beide avia-
teurs een beschrijving, waarvan .wij de ge
geven» aan „de Matin” ontleenden.
Charles Nungesser. 35 jaar oud, is Parij
zenaar. Eerst leerling op de ambachtsschool
in Armentières, daarna op de school voor
kunsten en ambachten te Rijssel, wordt hij
van IblO af, aangetrokken door de evoluties
van de eerste vliegtuigen op het vliegveld
Brayelle, dicht bij Douai.
Hy krijgt daar werk als mecanicien. Op
een goeden dag slaagt hij er in, tot groote
verbazing van het personeel, eenige kleine
vluchten te maken, ■zonder les te hebben
gehaiL Dat is zijn debuut in de luchtvaart.
Méegesleepf. door zijn avontuurlijke geest,
scheept hij zich daarna in te Bordeaux en
brengt twee jaap door in Argentinië, waar
hij het leven der gauchos (koeienherders)
deelt en er een buitengewoon ruiter en
schutter wordt.
In Frankrijk teruggekomen, even vóór
den oorlog, vertrekt hij naar het front niet
de huzaren, komt later aan de vliegschool
van Avord in Januari 1915.
In Januari 1916 doet hij een vreeselijken
val. Zijn been is ter hoogte van den enkel
Het is echter
niets voor jou. Harry omi zoo beschei
den te zijn. Jij bent gewoonlijk van
te voren, al zoo zeker van de overwin
ning. wat niet wegneemt, dat ik
prefereer, zooals je nu bent.”
..Maar beste kerel, je moet
iret vercel iken met een van mijn
dere „affaires”,
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda au omstreken (behoorende tot den bezorgkring)
15 regels 1.80, elke regel meer DJ*. Van buiten Gouda en den bezorgkring:
1regel» 1.55, elke regel meer 0.30. Advertentita in-het Zaterdagnummer 20
bfjelag op den prjja Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prijs.
INGEZONDEN MEDEDEEL1NGEN: 1—4 regel» 2.05, elke regel meer MA. Op
de voorpagina M booger.
Gewone advertentün en iageaondM mededaeiingen Ml contract tot aeor geredueeer-
den prijs. Grotto letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soliede Boekhan
delaren, Advertentiebureaux en onze agenten on moeten daa&s vóór de plaatsing
aan het Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zjjn.
Natuurlijk dial is ail het minste,
1Ik vind' jou een vuei
en ik weet
zeker, dat als jij Beatrice gevraagd
aurdi.”
„Nu, ik hoop het”, zei Stapleton
lachend.
„Ik verzeker je, dat het werke
lijk heel iets anders is. Als je Beatri
ce ziet, zul je dit begrijpen. O, maar
ik vergat haar je haar reeds ontmoet
hebt.”
„Ja, één keer bij Lady Dundas
Zij was t&ijn tafeldame.”
U94 «j
GOIIISUIE (01 KA XI.
dit
an-
zooals jij ze noemt. I
Dit is het ware, moet je weten. Al het
andere was slechts van voorbijgaande
werd verworpen, omdat het streed
gen het reglement van orde.
r,en anoere belaingrijKe motie van de
arbeiderspartij, ingeieud door Artuur
iieiKbüL-son, wensente oontijoie op aüa
voor poiiueKe doelenden geuruikie
louusen van werageversvereemigiugeu.
vOa aeze werd na eenige uiscuss.e
moor ueui dpeaAer afgewezen,, daar dit,
uaar hij ze.ae, buiien de bedoeling
van het ontwerp lag. Hij zekue echter,
(oal het voorstel wel als amendement
zou Kunnen worden ingediend, waar
op van de arbeiniersbaimen een groot
uippiaus weerMoniK en een stem in
uo^sersoermitKhOgie apmerMe „Eerste
ronde tegen Baldwin”. Verscheidene
anuere voorstenen van de arbeiders
partij weruen nog terzijde geiend eq
toen ging het Huis in comité-generaal
Het eerste amendement van arosi-
dersKant, verdeougd door Sir Henr,,
Siesser, wild© duidelijk maken, dat het
ontwerp met was, wat hét beweer ie
te Zijn, namelijk een uitlegging va.i <ie
oestaand© wet, doch een ontwerp van
w et op reohsen van stakers en vaa-
vereemgintgen, zooais oae honderd jaar
haduen bestaan. De eerste booi-e woor
Gen werden wederom door den onver-
beiertuken JaCh. Jones geuit en v.el
tegen den attorney general, Sjr Dou
glas Hogg, toen deze van eemge van
Sir Henry’s airguirenteni gezegd had,
dat zij met de zaak niiMs te maken
hadden. Jack Jones riep uit „Hij
spreekt de waarheid, en dat kim j j
met”, ©en opmerking, waarvoor hij tot
ae orde werd geroepen.
Het ’ebit' over de amendementen is
om vier uur begonnen en. duurde .o.
8 uur. Er women twaaj dagen voor
de behandeling van het ontwerp gege
ven, en de regiering, die het Lager
huis haul gevraagd, de elf-uursregeiing
op te hef.en. wat met groote meerder
heid is aangenomen, rekent erop, dat
de debatten verscheiden dagen en zelfs
den heelen nacht zullen duren. Vandaag
w ordt voor het debat op den geheel en
dag en waarschijnlijk den geaeelen
nacht gerekend.
,,Dat heeft me gisterenavond
geaegd, toen ik haar vertelde, dat ik
ie vandaag ging opzoekien. Ze scheen
d;en avond een ontzettende hoofdpijn
e hebben, en ze vreest, dat ze vol
strekt geen goeden indruk op je ge
maakt heeit.”
„Ik vond haar buitengewoon mooi
doch ze zag heel bleek”, merkte Sta
pleton op. „Men kon duidel jk zien,
dial zij zich niet goed voelde. Ik heb
een standje van Lady Dundas gehad,
on dat ik me -niet voldoende met haar
bezig heb gehouden.”
„Ja, dat is net iets voor haar. Je
weet, dat ik haar niet zoo sympathiek
vind. Beatrice is echter zeer op h$ar
gesteld en we gaan haar binnen en
kele dagen bezoeken. Ik heb aoo’n
idee, dlat’ tfp ne noch een goeden
vriend voor jou, noch een geschikten
echtenoot voor Beatrice vindt.”
Wat hij zei, was volkomen waar.
Stap’eton vond het echter beter mets ie
antwoordden, doch op een handige
manier een wending aan het gesprek
’>0, omdat hij niet half goed ge-
voor haar is. Ik weet, dat jij
neel vee’ m hem houdt, maftr zeg me
m eens eerlijk. Gerald, vindt jif hen.
’vei een man. waffrop te bouwen is?”
schijnt klaarblijkelijk wel
van die opinie te rijn,” antwoordde hij
”0, ik begrijp op het oogenblik
„Nu, ik zal Bêatrice Airery zon
der twijfel heel dikwijls zien”, merate
hij lachend' op. „Ze gaat met miin
besten vriend trouwen.”
„Wat zeg je Beatrice Dat is
e«n nieuwtje voor me. Ze heeft
zelf nog niet eens verteld.
,,Ik héb het vandaag pas
boord,” zei hij, „en wel van den
'okkigwi man zelf.”
- „W.e is het?”
Harry Tremaine”.
j „Sir Harry Tremaine. Dat is al-
w,,JM^elijkst.”
„Waarom zegt u dait?”
einde daarbij geen last van zijn instrument
te hébben verzocht hij beleefd, dit eenigen
tyd in den winkel te mogen neerlegig^rn.
Ook dit stond de winkelier hem toe.
Na enkele minuten ging de deur opnieuw
open en een keurig gekleed heer, klaar
blijkelijk een .welvarend zakenman, trad
binnen. HJj kocht iets, betaalde en wilde
weggaan, toen zjjn oog op de oude viool
viel, die buitengewoon zijn belangstelling
wekte. Hij informeerde, hoe het instrument
zoo in den winkel was gekomen, nam het
op en begon het te bespelen. Hij bleek een
kenner en vond de viool prachtig. Verne
mende, dat het instrument aan een ouden
straatmuzikant toebehoorde, igaf hij den
wensch te kennen met den man in contact
te komen om over den koop te onderhan
delen. Daar de winkelier niet wist of de
violist spoedig zou terugkeeren en de heer
niet veel tijd had, verzocht deze den winke
lier voor hem de zaak in orde te maken,
waarbij de winkelier bij zijn aanbod tot
20 mocht gaan. De heer zou dan later
terugkamen.
Toen de oude vioolspeler weer in den
winkel kwam, werd hem gevraagd1, of hij
zyn instrument niet wilde verkooipen. Neen,
hij was daartoe niet bereid, want het ver
tegenwoordigde zijn broodwinning. De win
kelier bood hem 5, vervolgen» 10, daar
na 15, doch alles te vergeefs. Eerst toen
hij zijn bod tot 18 verhoogde bezweek de
oude man voor de verleiding en deed hij,
met een Woedend hart, afstand van zijn
trouwe makker. Hij streek hft geld op en
verdween.
Toen de heer op het afgesproken tjjdstip
niet verscheen, kreeg de winkelier arg
waan. Hjj bekeek het kostbare instrument
eens wat nauwkeuriger en haalde er een
(heuschen) kenner by, die het schatte op
een waarde van enkele guldens.
Griezelige vondst op het station van
Charing Cross.
Een lijk in een koffer.
Gistermorgen werd door de bevoegde
autoriteiten in het bagage-depót van het
Charing Cross-station te Londen een zwarte
lederen koffer geopend, die daar Vrijdag
was afgegeven. In den koffer werd in acht
bruine stukken papier verpakt het in stuk
ken gezaagde lyk gevonden van een vrouw
van omstreeks dertig jaar.
De chef van de detectieve-afdeeling van
Scotland-Yard heeft al zjjn ondergeschikten
gemobiliseerd, om het geheim, dat achter
de lugubere vondst moet liggen, aan het
licht te brengen.
Een der „witkielen” kon omtrent den
koffer een belangrijke verklaring afleggen
Hy herinnerde zich dat de koffer Vrijdag
morgen omstreeks negen uur was gebracht.
Tegen dien tyd arriveerde een taxi voor het
station, de chauffeur riep hem aan en over
handigde hem den koffer, om dien te bren
gen; hjj zou wel komen zeggen, waarheen
hjj moest worden getransporteerd.
De witkiel voldeed aan 's mans verlangen
en gaf hem voor zyn bagage een re§u, dat
- Tem eind© de beihiamdeling van de
verschillende onderwérpen die op de
Economische! wereldconferentie een
punt van bespreking uitmaken te be
spoedigen, zijn gisteren verschillende
redacde-eommissies benoemd, die voor
liet edndie van die week hun rapporten
moeten indienen met de eindconclusies
In een dezer commissies, de tarie-
venoommrisgie, waar de strijd tusschen
I vrijhandelaars en protectionist en aan-
I hield, zonder Aat veel nieuwe argu-
niet van haar riep La<||; Dundas op
cngeduildigen toon uit. „Alle meisjes
schijnen toch hetzelfde te rijn. Ze wor
den verliefd1 op een knap gezicht en
innemende manieren. Maar ik had van
Beatrice gedacht, dat ze verstand
was.”
„Hij heeft me gevraagd getuige
tc willen rijn.”
„Natuurlijk
wat hij doen kon.
oei ©re man dan hij is,
had, je haar gekregen had. Jij moest
in zijn plaats rijn, Gerald en ik zou
het heel prettig vinden jou net Bea
trice gerouwd te zien.”
„Het spijt me heel erg, dat ik u
heb teleurgesteld'
„Het heele leven is een aaneen
schakeling van teleurstellingen”, zei
Lady Dundas zuchtend1.
