2B H h I B k ra SF 13 NIEUWS- EN ADVEB - H'ENTIEBLAq yOOR GOUDA EN OMSTREKEN Ho. 18488 66*Jaargang STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, Feestdagen II r I I ‘I feuilleton. v’. I 1 *1 f I BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, B< NTEUWERKERK, OUDERKERK, OUDÉ ZaterdagPiS Juni 1827 ’1 I Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon-1 JEGRAVEN, BOSKOOP, JGQUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, ATER, REEUWUK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, en* k 1 BRlfeVB Ww ite e ^4itrol*ewire rej^elee^. hetót over erfeiy^hekl, rassenverschil en ’pk-t dW meei^ zijn mottb. We willen dtty geé^fwooid1 verder 'verspig^i aah bestry<,img van hen. die bëstaan dezerqamenluWfigheid zou- den Wachten V2»60 te spreken?) Liever gaan we ,nji, wat die samenhoorigheid is eb hdp het ajimenhoorigheidsgevoel, dat aan haar Ontsproot, zich openbaart. Terecht' wordt vaak van de maatschappelijke ^amenle?fng gezegd, «lat z(j geen hoop zand is, waarvan de korrels evengoed a anders kunnen liften zonder aan de waarde Van dien zandberg iets af of toe te doen. Neen, de menschen- wereld is een lichaam, waarvan de men,- schen even zoovele leden zfjn. Dat houdt in, dat ieder lid zijn eigen plaats heeft en dat het daar moet verrichten, wat die plaats van hem vraagt. Gelyk de andere leden zyn bestaan mogelyk maken, zoo moet hy ook door nauwgezette waarneming van zyn plichten het bestaan der anderen mogelijk maken. - Wie was de Moordenaar'?? ITÏÏBLAD. —I I I '-T.lrf. IntoR. 82; Dit lumi i* 468 (i HAGENAAR. I Markt. 1EN. rangen. ‘veert!, dat hij Stapleton d* (Wordt vervolgd.) f mp van Borc^o en l men nu weer^an- lersche en Overysel- Qelukkig de mensch, die, ais hij aan de vergankelijkheid van zijn bestaan denkt, zich troosten kan met de gedachte, dat hij velen tot voorlichting is geweest. Een dag zonder lach, is een verloren dag. ft Beekhan plaatsing riemt otterdam Bnakkindan cour.nt |r*tli 2670 20 .1 velen nog e worden, prkt woi?- jrigheid, ver- 'H imeten, )it keu»' i mooie mat Zondagsblad k looper gaachiadt *KI 11, GOUDA. Izaain dier iel. inbegr. Gouda, en 1718 60 Er kwam hem, dm Hi ren. Hij n* cf hij haar trachten uit 1 rnderdi waw door de versolt juing e tyden. De lisgoden ige- Iben, wflftie ^heiligdom maak- i gebroken, atfh- ïs in dezen niet jk het kind wem- t Belegd w<$-’ familie. Jijel |uht', int dn woiteri; 1 onze tml |eel slapp&r GOlikMHE Uil IH\T. Lu<i<>; ident s positi its enljkan Trench» ook ‘t e 1» otjj model lechts t, wat iedereen kan n de prijslijsten der tfslag nagaat. Een tteningschen afslag in den regel nog geen twee cents. Wjj beta len er grif een dubbeltje voor, als het geen twaalf centen is. De bloemkool ligt in het Westland op groote stapels te rotten omdat zij te klein, van stuk zijn; voor twee en drie centen is die te koop; in de residentie be taalt de huismoeder vijftien twintig cents voor een miniatuur kooltje. Het zyn de kleinhandelaren, de venters die ons op deze wjj ze villen. Eindeljjk is nu tegen den haring-woeker een actie begonnen. Eén der reeders is be gonnen met zelf te laten venten en eens klaps tuimelt de prijs tot zes, zelfs vyf cent. Men vertelde ons dat er gezinnen op Scheveningen zijn die ’s morgens even uit venten gingen met haring; ieder een vijf tig stuks verkochten en ieder met ongeveer vier gulden winst thuis kwamen. We gun nen graag ieder zyn voordeel maar de con sument is er de dupe van. Het haring-wetje dat thans is ingediend by de Tweede Ka mer beveiligt de reputatie van onzen visch- handel in het buitenland; de directe actie is begonnen ter bescherming van den bin- nenlandschen consument. Wanneer er meer haring wordt gegeten, wordt niet alleen een uit gezondheidsoogpunt goed werk ge daan maar wordt ook voorkomen dat aan het einde van den zomer enorme hoeveel heden haring ingezouten worden en den [aal. Dat Vaar de G jkhoek geholpen moet worden, m we aanstonds bereid op eeni- Lhier te helpen? Omdat we ons ^en met de slachtoffers der ge- fbiedeiu $)mdrtt de band van ^a- >M}vas| verbindt. Juist,’^ie 1;Wélke dikwy ls zoo "los weet Op de n\omenten, dat uikonjik groote dat te de wereld te verl i.-ïftwr’ vezei juwe L—Jl sn j ABONNEMENTSPRÜBj per kwart*», 835, per week H <4 per kwartaal 2.98, per Week 22 cent, overal waar da bezorging Ij Franco per post per kwart**! 8.16, met Zcwdagsblad 8.88. Abonnementen worden dagelijks eangenomea aan ons Bureau: 2 bjj Imze agenten en loopers, den boekhandel e* de postkantoren,1 Öhze bureaux zyn dagelijks geopend van 8-6 uur. Administrat Reactie Telef. 88. ^Postrekening 48400. j land gezien na de a^Maas en Wt schouwen, w - sche Aclpft Waarom mi jgerlei wij A verwant wm jtefeterdj jSf jmflhhoorigflte ia‘|u' kamenhooMg lhe£eré>|| weén twisffltt Van huish keert dé njs een gunstijra visschersjHat allerhande soorten „zeebanket ze 7 ste groenten-tuin zoodat zy dus vlak by de tuinbouw-producten is. Maar het* noodlot wii dat wy in de resi dentie juist wat vi&h en groenten betreft, danig worden af gezet. Voor den visch be talen wy 100 procent én voor de groenten misschien wel 200 procent te veen e wor den schromelijk afgez nagaan als hy maar ei veilingen en van den haring Koet aan den Si Mansions woonde. oen gevoel van angst over j niet nader kon definiee- est juffrouw Amery vragen wellicht nog meer had hoeren, waarin hij ver- Jones zelf op liet terras. Den volgenden morgen vertelde La dy Amory hem echter, dat haar doch ter op haar kamer bleef, daar ze een ontzettende hoofdpijn, liajd. IJ lenze 1 Idem middag ontving iStapleton two? br.even, waarover hij langen tijd in gepeins verzicnken bleef. De eerste was van Hairy Tremaine, gefcdhrevtiii van Cairo uit, geadresseerd aan Stapleton’s club, en welk epistel hem werd nagezonden. Het was een kort briefje, waarbij hij zijn verloving, ber chile met een zekere jiilfrouw Har rington. Hij sprak echter geen woord over zijn voorgenomen reis naar Soe dan. Hij verzocht 'Stapleton echter, dit maal niet bij zijn huwelijk getuige' te willen zijn, hetgeai ook zeer moeilijk was geweest, daar dit weldra te airo zou plapts vinden. Toen/ hij dien brief gelezen had, maakte zich een jei^enaakdig gevoel van hem meester. Niettegenstaande Beatrice reeds eenigen rijd vrij was, kwam het hem thans voor, alsof dit nu eigenlijk eerst werkelijk het geval was. Tremaine, met zijn oppervlakkig karakter, scheen ai heel gauvft zijn ver driet te boven te zijn gekomen, doch nieftlemiini had ótapletop steeds nog angst gehad, dat hij nog altijd op ue een oï andere maner naar haar- zou verlangen. Soms had hij zich zelf o o* verbeeld, dal de somber© buien van het jonge meisje diKw jls te wi;tem waren aan het leit, dat ze haar vxoe- geren verlooide miste. Nu wist hij ech ter, dat dit allernrinet van de zijde van Tremaine het geval was geweest. Maar wat zou Beatrice Amery hiervan zeggen Sajpletoix was ervan Overtuigd dat zij een vtrre van wuft karakter bezat, en, hij wist, zoo goed1 als zeker, dal ze er ontzettend' veel verdriet van, moest hebben gehad, toen Ttremaine van haar eischte de beschuldigingen van julfrpuw La Traite te ontkennen. Had zij missed en ook reeds van'Ire- maine's verloving gehoord, en was za; daarom met hooldpijn te bed geb.e- ven Had hen haar pijn gedaan te oe merken, dat hij haar reeds zoo gauw veigeten was? Stapleton wist heel weinig van vrouwen af, en daarom verbeeldde hij. dan ook, dat jujfrouw Amery de scheiding veel erger gevoeld moest heibtben dan Tremacne zelf. Zijn voortdurende omgang van de laatste v eken met het jonge meisje, had een grooteren invloed op hem gehad, dan hij zelf wel kon vermoeden, en hij kon zich niet verhelen, ontzettend verheugd te zijn over den inhoud van Tremai ne's schrijven. ménschheid gehint hem - kassieke, volken haddei i! jlyk wele volkeren die I - hét huis fl!st t ware tetp 'ten. We hebben daarin ten dat dwaasheid, i™ raak piet het badwater •worpen Meer Kccelpi mï»et ikel op de1 saamhoorjdlfcim|erikar rlyke 'huig Sgeefi Hmj^gégur.' lelj^nt vo|r allen, dwi“ moet weeW leuwM^n,rau don band (lei' la^iWioowee! pakt.hMt- J S fitzeMde slapper wordw’van|h: san^phoorriheid trefiDpok op gebi«l,0p AttJvan ^hflitftatioi s' Mdu loopt JjZélfs FSvaW do y. als Imdei ‘S’ wWieer men hen van den wejke de kinderen var} hetzelfde volk binden moet. In zeer vele kringen! wordt in onzen tyd de nhdruk gelegd op |de inter nationale gedachte. Aanstonds geven we toe, Üat ook deze haar goede reden van be- «staan heeft. Maar evenals het verkeerd is om van het gevoel van nationaliteitssamen- g.hoorigheid te vervallen tot chauvinisme, *even verkeerd is het om de waarde der in- ter nationale gedachte te overschatten. Te breed uitmeten is steeds verkeerd. Zooals kinderen van dezelfde familie hun -eigen trekken hebben, dezelfde of eveiCWfi- dig loopende*eigenschappen van ziel en li chaam, zoo nu heeft ook een volk zyn eigen specifieke eigenschappen. Dat valt niet te ontkennen en zelfs binnen de grenzen van hetzelfde land vallen nog verschillen waar te nemen. Hoeveel te meer, waar het gaat om volken. Waarom is een Nederlander an ders dan een Duitscher en deze weer anders dan een Amerikaan? We zwygen nog maar van de rasverschillen. Die verschillen te ver kleinen heeft geen zin. Ze zijn er en ze zul len ook altijd blijven. Maar juist die ver schillen maken ieder volk tot een eenheid, tot eenzelfde lichaam met vele leden. Het kan moeilijk anders, ook al moet iemand misschien eerst in den vreemde toeven om die eenheid in haar hooge waarde te besef fen. Want een hooge waarde heeft ze. Dich ters uit een tyd, dat men van gezwollen styl hield, mogen, althans voor ons gevoel, die samenhoorigheid wel eens te zeer over dreven bezongen hebben... ze bestaat en op den bodem van ieder ziel ligt dat gevoel. Dat heeft de groote oorlog bewezen, toen ongeacht tot welke kerk of politieke partij de stryders behoorden, ze als een eenig man uittrokken om het bedreigde vaderland te helpen verdedigen. Dat hebben we in ons losioai/e s kamers bmacht. Het is zuo belachelijk eu onwaarschijnlijk, dat ik+ toen ik het voor hel eerst hoorde, eenvoudiig weigerde het te geloovcn. Oude Lady Dashwood vertelde mij d i en z.j is een van de grootste kwaau.- spr«eksters van heel Londen. Ze De- weerde, dat dit de reden was, waar om Sir Tremaine de verloving verbrak, en zo vroeg mij, of ik er misschien ook meer van au wist. Natuurlijk zei ik oniniidrilellbjk, dat ik jullie beiden kende, en jij getuige bij het huwelijk zou zijn gefeest, aoodat ik he, zeer zeker gehoord zou hebben, ais dat prathjo eenigszins waarheidl bevatte. Bovendien vertelde ik haar, dcu Bea trice en niet Harry Tremaine hel en gage) ent verbroken had. Natuurlijk slaagde ik er u et in haar te overtui gen, doch ik was veel meer geschrok ken, als ik een dergelijk bericht van een andiel dan juist van haar gehoord had. Vandaag kwam, het mij nog van andere zijde ter oore. Sir Henry- Dau- beney was gisteren bij mij op bezoek, eai zooals je zelf weet, is dl e oude men een gentlemen en in alle oplich ten correct en betrouw bei r. Hij be weerde, det hij hetzelfde nieuwtje °P twee verschil lende diners had hoorau vertellen, en dat h j vermoedt, det net allemaal komt uit den koker van Lórd Rollestone, Henry’s halfbroer. jlkJdat ihln#1S .otWfimrili» Ijleeft [erMekken, j, <lok Wat nu van de groote menschenwereld geldt, dat geldt in niet mindere mate var. dat kleine wereldje, het huisgezin, waar ook ieder zyn eigen plaats heeft; te vervul len heeft de plichten, welke die plaats hem oplegt. Maar houdt de idee huisgezin ook niet in, dat allen by elkaar behooren, juist, omdat ze leden zyn van hetzelfde lichaam. Dit gevoel van samenhoorigheid is de band, die door de jaren heen feitelyk het gezin by elkaar houdt, ook al heeft het leven de leden van het gezin her- en derwaarts ver strooid. Is het niet zoo? Wanneer we op lateren tyd denken aln onze ouders, aan onze broeders en zusters^ dan doemen in ons geheugen beelden op uit dien tyd, dat we allen onze böenen nog onder dezelfde tafel staken; woonden onder hetzelfde dak, dezelfde vader het brood voor ons verdiende dezelfde trouwe moeder voor ons zorgde. En is die herinnering almee niet de beste welke we in ons leven mede dragen? De herinnering, toen ouders en kinderen sa men een ondeelbare eenheid vormden. Als dat gevoel van één intieme eenheid te zyn verslapt in het geweten der gezins leden, wordt iets verbroken en geschonden, wat tot het beste behoord heeft wat de door JOHN DANE. Uit het Engelsch vertaald door Dicky W afelbakker Toen hij nogmaals dien brief van zijn vr'eiodi overlas, werd het hem hoe lan ger hoe d'uidtelijker, hoe ontzettend hij xJch dien laats.-en tijd aan Beatrice ge hecht h-id, een. gevoel, dial dagelijks sterkelc was gewordien, niettegenstaan de hij wist, dat zij verscdiilleime, Be langrijke feiten voor hem verborgen hield. Hij werd ech er nog meer opgewon den door hetgeen hij uit Laay Lua- das’, brief te lezen kreeg. Deze1 begon met een klacht, dat zij in zulk een langen tijd niets van hem gehoord had en daar zij niet het flauwste idee had, waar hij op he; oogenblik was, hau zij haar brief aan zijn club geadres seerd. „Ik wist, dat je in Frankrijk was’’, begon zij, ,,en er ook over dacht naar Italië te gaan, maar dat lat id is zoo groot, en ik wide graag je juiste adres h©bb?ö. Ik ken echter je eigenaardige gewoonten- en zal aan ook niet klagen, ofschoon ik vind, dat het meer dan tijd wordt, dat je g uat trouwen. Verder sprak ze nog een weinig over al het Lonlensche nieuws, doch bel belangrijkste gedeelte van Ivar br.ef kwam achteraan. - „Ik moet je wat vertellen over een heel eigenaardig gerucht, dat op het «ogenblik de rende doet, namelijk dat Beatrice Amery op den dag van den moord, een bezoek aan Lord Rol- 1718 66 »id m theid; welke dikwijls inkomt, groote daden ke 'doen, verbazen, omdat j^vejj èen tijdlang pis sla- ||imdr tellens weer/ont- BTl. DE a^FS-rkoji POMxniT i’ k st'and|pui|t bezien verf-') j in tWdéejrléi opzicht ini tie. Ze j}gt vlak by een dus ^emakkelyk aart lébanl^et!' komen dp ligt nabij het' Westland, Hollands mooi- 56) - „Ik hoop, dat ik u niet s. oor de >>O, volstrekt niet”, antwoordd© Stapleton. „Jufirouw Ampry heeft vol kenen gelijk', het wordt een, weinig kil Het is nog wat te vroeg in het jaar om den geheelen aivond buiten te zitten.” Toen Spleten zich dien anvond on.- kleeddei dacht hij na over twee ge sprekken, welke hij dien dag geluid had, het eene met Jones ©n het ande re met Beatrice Amiery. Waarom, had «ones, hen beiden over elkaar uitge hoord1? Was hij slechts eeni nieuws gierige, onopgevoede man, of had zijn ^inweaigheid hier en de vragen, die h»l stolde, meer te beteekenen waarom liad hij bijvoorbeeld be- 'veeid, dat hij Stapleton meer dan in St. James Street had ontmoett weardoor hij te weien was gekomen, dat hij niet daar, doch in Mahn-esbury winter door bewaard om het volgend voor jaar als „versdie, nieuwe” aan den man to worden gebracht tegen een veel te hoogen prijs. De directe actie is door één der. reeders ingezet en het aucties is al verzekerd. De klrtnten zyn Ijegio en de venters zullen heel wat harder ihoetenywerkeii om een duitje te verdienep. De Scheveningers kan men het ternauwernood aanrekenenj( dat zy op die wóekei>methode voortgingert; want van de snuggemte zijjn ze niet en ze hebben misschien ^eelemMl niet begrepen, dat zy zich zelf zoo’n kv|aad deden met hun eeu wig bedrog. Als het gelukt dén haripghandel onder den knie te krygen 4noet de froentenhandel eens een beurt hebben. Als ééns een West- landsche tuinder hqt aanpakte om hieé te laten venten, zou hy ook goede zaken kun nen maken. Sedert den oorlog zyn hier en daar groenten-halletjes ver|re2fén, die aan vankelijk wel aardig de concurrentie voer den maar die langzamerhand ook aan de hooge pryzen zyn gaan meedoen. Voor de huisvrouwen-vereeniging is hier nog een flink terrein van actie. In Berlyn worden de pryzen van de markt per radio omgeroepen en ieder kan dus weten hoeveel hy of zy te betalen heeft. Onze huismoeders zouden ver standig doen met eens meer aandacht te schenken aan de noteeringen der veilingen, zooals die in de kranten worden gegeven en zij zouden het dan eens moeten vertikken om meer te betalen dan een normalen winst boven die noteeringen. Een klein beetje di recte actie en het gelukt wel ook dezen woe ker den nek om te draaien. In Amsterdam woelt al zoolang de melikoorlog; in den Haag moet de groentenoorlog maar eens uitbre- ken< i- De oorlog op woninggebied dreigt inmid dels spoedig uit te breken zoodra op 17 Juli a.s. de huurwetten komen te vervallen. De gemeenteraad heeft afgewezen dat er een gemeentelijke verordening zal komen en weldra zal men dus aan de genade van de huiseigenaren zyn overgeleverd. Met aller lei cyfers tracht men aan te toonen dat er te veel woningen zyn en dat er dus verschot is. Dat is altegader theorie, want de prak- tykls anders. Er staan wel veel woningen leeg, maai- de zaak is, dat die niet het ge- wenschte type hebben en dat met name voor den middenstand er een tekort is aan goede en algemeen gewenschte huizen. Het goede type dat vóór den oorlog is gebouwd, is niet meer gevolgd en thans is daaraan een te kort. De gevolgen daarvan zullen niet uit- blyven. Op dit punt is onze woning-wetgeving zeer ten achter en wel terdege ware op dit punt iets te bereiken by'v. door het stichten van een rykshypotheekbank die het moge lijk maakte, dat veel meer dan tot nu toe het geval was, men in de gelegenheid werd gesteld eigenaar te worden. Maar op dit punt schynt*de wetgever geen lust te hebben tot medewerking. Wat zy op het punt der ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (beboorende tot den bezorgkring) l6 regels 1.80, elke regel meer 0^8. V*n buiten Gouda en <len bezorgkring 1regels 1.55, elke regel meer 8.80. Advertentiën inrhet Zaterdagnummer 28 bijslag op den prija Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prijs. INGEZONDEN MEDEDEELINGENi 1—4 regels f 2.05, elke regel meer f 8.60 Ov de voorpagina 58 booger. Gewone advertentifin en ingezondan mededoelingea bjj contract tot zeor gereduceer den prijs. Grotfte letters en randen worden berekend naar plaatsruimte. Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soliede delaren, Advertentiebureau! en onze agenten en moeten daags vóór de j nan het Bureau zjjn ingekomen, teneinde van ópname verzekerd te zijn. aat| uit twee Samenéoo»ighoidsgevoel. Iedere familie, ieder yolkJ dat wini^is k-aa niet anders i| dan (n n groote» fhmiliff Ijieeft i ^ew cigenschappéM lichaamskwal Dat te ontkol komen met i wetenschap dér laatste j^rej 1 ..■WL goedkoopere woningen deed, is niet aan stond/! een succes. Van de genieentewonin- gen Staan er vele leeg en het gelukt niet ze verhuurd te krygen, omdat men ze te duur vindt. En! in werkelijkheid moesten ze nog veel duurder zyn. Alle hooge illusies die men by de stichting daarvan heeft ge had, zyn vrijwel mislukt en het is thans een hopeloos pogen oin de zaak zoo min moge lyk te doen mislukken. Er wordt hier ter stede nog- druk gebouwd-, maar het is de vraag of dit zóó zal blijven, indien er niet fpoedig verandering komt en de huren da len zullen. Wy zien met belangstelling het proces dat zich op dit gebied nu spoedig zal gaan afwikkelen, tegemoet. Dey! Haag heeft zich voor de slachtoffers van den stormramp in het oosten van het land weer goed gehouden. De collecte die Zaterdag op groote schaal is gehouden, bracht ruim zeventig mille op. Als men ziet dpt in Utrecht waar de bevolking een vier de deel van den Haag telt maar tien mille is opgebracht, dan maakt de residentie een goed figuur. Er is dan ook met volle kracht gewerkt. Tal van vrachtauto’s met strykjes en jazz-bands beladen trok den ganschen middags langs de straten en om iedere auto heen zwermden jonge meisjes die collecteer den. Een collecte langs de huizen, verkoop van bloempjes en dan nog muziek, op die drie manieren moest er wel uitgeklopt wor den wat er te kloppen viel. De organisatie van een dergelijke klopjacht schijnt steeds beter te worden, maar wy zouden wel wen- schen dat het systeem alleen voor derge- Ijjke bizondere gelegenheden werd behouden en dat de jaarlyks weerkeerende collectes voor blyvende instellingen verdwenen. By een gelegenheid als voor dezen ramp geeft ieder, omdat hy iets geven wil en meeleeft met de ongelukkigen, maar bij die gewone collecten geeft het overgroote deel alleen om van het gezeur af te wezen. Trouwens de groote moeite die men heeft om voor deze laatste soort collectes personen bereid te vinden om op post te staan, bewyst al dat het geen aardigheid is om dit werk te doen. Voor de stormramp-collecte boden zich krachten by overgroote massa aan; voor de andere heeft men al zyn toevlucht moeten nemen tot betaalde krachten, die een bepaald deel van de opbrengst van hun bus je ontvangen, een systeem dat al bizonder onsympathiek is. Het loopt met die straatcollectes wel wat de spuigaten uit en het zou daarom ge- wenscht zyn het middel te reserveeren voor buitengewone gevallen. Dan houdt het zyn waarde en zyn kracht gelyk nu weer duide- lyk is gebleken. fhet gevoel een a^- atio: aliteitsge; do >r sommi- ieder volk|| karaktt ilWeiteni met t*nnlen is in fjiaj ajlUs, wat de uit twee bladen. bestaal

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1927 | | pagina 1